Παζολίνι: ὁ καταναλωτισμὸς εἶναι χειρότερος ἀπὸ τὸν φασισμὸ...

Πιὲρ Πάολο Παζολίνι - Κουρσάρικα γραπτὰ

   Ὁ διανοούμενος παράγει ἰδέες. Ἐννοοῦμε ἰδέες αἱρετικὲς καὶ γόνιμες , ὄχι ὅμως αὐτὲς ποὺ βελτιώνουν ψυγεῖα, αὐτοκίνητα, καὶ τηλεοράσεις...Συνεπῶς εἶναι καταλληλότερος γιὰ τὴν θέση ὑπουργοῦ Οἰκονομικῶν ἢ τοῦ κεντρικοῦ τραπεζίτη ἀπὸ ὁποιονδήποτε ναρκομανῆ τεχνοκράτη. Ἔντιμος διανοούμενος  εἶναι αὐτὸς ποὺ χωρὶς νὰ εἶναι παντογνώστης δὲν τρομάζει οὔτε διστάζει νὰ προβάλλει τὶς ἰδέες του. Στὰ οὐσιαστικὰ καὶ κυρίως δημόσια ζητήματα ἀρνεῖται τὸν καθωσπρεπισμό, ἀδιαφορῶντας γιὰ τὸ ἂν θὰ χαρακτηρισθεῖ «αὐριανιστὴς» ἢ λαϊκιστής…Ἐπὶ δημοσίων ζητημάτων ὅταν ἡ ὕβρις συνδυάζεται μὲ τὴν ἀνιδιοτέλεια εἶναι ὄχι μόνον ἀνεκτὴ ἀλλὰ καὶ ἐπιβεβλημένη, ἐφ’ ὅσον πρόκειται γιὰ τὴν ἀνάδειξη τῆς οὐσίας. Ὁ διανοούμενος μὲ τὴν ἴδια ἔνταση ποὺ ἐκφέρει λόγο κατὰ τῆς ἐξουσίας καυτηριάζει τὸν ἁπλό, ἀδιάφορο καὶ ἀμέτοχο «πολίτη». Ὁ διανοούμενος δὲν μασκαρεύει τὴν δημοκρατία μὲ ἀναπτυξιακοὺς δεῖκτες, οὔτε τὴν ἀντιλαμβάνεται ὡς προϊὸν συγκεκριμένης συσκευασίας ποὺ παράγεται καὶ καταναλώνεται παντοῦ καὶ πάντα βάσει συνταγῆς. Δὲν ἐκφράζει τοὺς στοχασμούς του, περιοριζόμενος στὰ δεδομένα τῆς δικῆς του κοινωνίας καὶ μόνον. Συνεπῶς ὁ ὁραματιζόμενος μιὰ εὐρωπαϊκὴ ὁλοκλήρωση, ἀγνοῶντας τὶς κουλτοῦρες καὶ δοξασίες ἄλλων λαῶν δὲν εἶναι διανοούμενος ἀλλὰ ἐντεταλμένος προπαγανδιστὴς.

        Σὲ ἀρκετὰ ἄρθρα τοῦ παρόντος ἰστολογίου ἔχουμε ἀναφερθεῖ στὸν θεμελιώδη ρόλο καὶ εὐθύνη τῆς διανόησης γιὰ τὴν ἱστορικὴ πορεία τῶν κοινωνιῶν. Σπάνια ἔχουμε ἑστιάσει σὲ συγκεκριμένα πρόσωπα. Διότι καὶ ἑλλαδικῶς ἀλλὰ καὶ  παγκοσμίως,  ὅπου δηλαδὴ ἔχει ἐπιβληθῆ ἡ ἐπιθετικὴ καὶ μονόχνωτη δυτικὴ κουλτούρα, μεγάλοι στοχαστὲς ( π.χ.  Σάρτρ…) ὡς ἀχρείαστοι γιὰ τὸ σύστημα εἶναι δυσεύρετοι. Στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο ἔχουμε κατὰ καιροὺς παρουσιάσει τὴν ἐξαιρετικὴ περίπτωση τοῦ Γερασίμου Κακλαμάνη, μιᾶς ὄασης μέσα στὴν πνευματικὴ σαχάρα ποὺ προσδιορίζουν οἱ σύγχρονοι καὶ ξεδοντιασμένοι ποιητὲς καὶ λογοτέχνες μας, ὅσο ἀπολαμβάνουν τὴν περιθωριοποίησή τους καὶ ψυχαναλύονται μὲ ἀνείπωτη αὐταρέσκεια.  Μὲ αὐτὲς τὶς σκέψεις, καὶ μετὰ τὸν Χάρολντ Πίντερ σὲ παλαιότερη ἀνάρτησή μας ( ἐδῶ), παραθέτουμε τὸ κείμενο τοῦ Πιὲρ Πάολο Παζολίνι ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΩΝ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΩΝ, ἀπὸ τὸν ἱστότοπο Ἰθάκη , ὅπου ξεσκεπάζει τὸ ψέμμα τοῦ σημερινοῦ ἀντιφασισμοῦ. Ὁ Παζολίνι, ὅπως καὶ κάθε μὴ ξεδοντιασμένος ἀπὸ τὸ σύστημα διανοούμενος, μὲ τὶς ἰδέες του συμβάλλει στὴν δημιουργία ἱστορὶας καὶ δὲν τὶς χαραμίζει στὴν διαμόρφωση ἐκλογικῶν ποσοστῶν, παρὰ τὸ ὅτι ψηφίζει καὶ δὲν ἀπέχει ἀπὸ τὴν ἐκλογικὴ διαδικασία.