Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

Πρόβατο ἤ ἀμοιβάδα;

Ἄς ἀποπειραθοῦμε μία μικρή σύγκριση στίς προεκλογικές περιόδους τά τελευταῖα χρόνια, ἀπό τό 1974 καί μετά.

Θυμᾶμαι τήν ἀφ’ ὑψηλοῦ κριτική τῶν πάσης φύσεως εἰδικῶν, τῶν «πνευματικῶν» ἀνθρώπων, τῶν κατ’ ἐπάγγελμα ἀσχολουμένων μέ τά κοινά. Βρίσκανε χαρακτηριστικά καί στοιχεῖα παρακμῆς, καθυστέρησης σέ σχέση μέ ἀντίστοιχες προεκλογικές περιόδους σέ χῶρες τῆς Εὐρώπης. Μέσα ἀπό ἐφημερίδες, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις ὅλο καί συχνότερα ἐπαναλάμβαναν τήν ἀπορία τους, ἐξέφραζαν τόν καημό καί τήν ἀγωνία τους, πότε ἐπιτέλους θά ἀσχοληθοῦμε σοβαρά μέ τό νόημα τῶν ἐκλογῶν, θά συζητήσουμε γιά τά προγράμματα τῶν κομμάτων, τά προβλήματα τῆς καθημερινότητας. Πότε θά πάψει ὁ κόσμος νά τρέχει σάν τά πρόβατα νά γεμίζει τίς πλατεῖες κουνώντας πλαστικές σημαῖες, πότε θά σταματήσει ἡ μετακίνηση τῶν ὀπαδῶν μέ ποῦλμαν ἀπό πόλη σέ πόλη. Ὅλα αὐτά κάποτε θά ἔπρεπε νά πᾶνε στήν μπάντα, νά συνειδητοποιήσουμε τήν ἔννοια τῆς πραγματικῆς δημοκρατίας, νά ἀνέβουμε πολιτιστικά ἀπό τό ἐπίπεδό του παθητικοῦ χειροκροτητῆ καί τῆς προσωπολατρείας στό ἐπίπεδό τῆς ἐνεργοῦ καί συνειδητοποιημένης συμμετοχῆς. 


Ἡ εἰκόνα ἔχει ἀλλάξει. Οἱ πλαστικές σημαῖες καί οἱ ἀφίσες ἔχουν μειωθεῖ στό ἐλάχιστο. Οἱ ἀνοιχτές συγκεντρώσεις χρόνο μέ τόν χρόνο φθίνουν. Δέν εἶναι ὅμως δύσκολο νά ἀντιληφθεῖ κάποιος ὅτι ἡ ἀπουσία πραγματικῆς συζήτησης, οὐσιαστικῆς πολιτικῆς ἀντιπαράθεσης παραμένει. Ὄχι μόνο παραμένει, ἀλλά καί ἐντείνεται.
Οἱ δημοσκοπήσεις καί τά exit poll βρίσκονται στό κεντρικό σημεῖο τῆς προεκλογικῆς ἀντιπαράθεσης. Δημοσκόποι, ἐπικοινωνιολόγοι ξεφυτρώνουν σάν τά μανιτάρια, μέ ὕφος βαρύγδουπο παίρνουν θέση ἀνάμεσα σέ πολιτικούς καί κομματικούς ἐκπροσώπους, ἀνάμεσα σέ πανεπιστημιακούς καθηγητές καί λοιπούς ἐπιστήμονες ἀναλαμβάνοντας νά μεταγγίσουν καί σέ μᾶς λίγη ἀπό τήν σοφία τους, νά μᾶς ἐξηγήσουν τί εἶναι δημοκρατία. Φτάσαμε στό σημεῖο νά ἀκοῦμε ἀπό τήν κάθε λινάτσα, ὅτι ἡ ἀπαγόρευση τῶν δημοσκοπήσεων – μίας ἀνατριχιαστικά προπαγανδιστικῆς καί ἀντιδημοκρατικῆς ἐπιχειρηματικῆς δραστηριότητας καί διαδικασίας- ἀποτελεῖ πλῆγμα γιά τήν δημοκρατία. Αὐτοί πού χρόνια πρίν ἐπέκριναν τήν καθυστερημένη νεοελληνική πραγματικότητα γιά τήν ἀδυναμία της νά συμβαδίσει μέ τά πολιτικά εὐρωπαϊκά δρώμενα καί ἤθη, τώρα ἐντός τοῦ σημερινοῦ βάλτου εἴτε ὑπερθεματίζουν εἴτε συναινοῦν σιωπηλά. Τό δημοσιογραφικό συνάφι διαμαρτύρεται ἐντόνως γιά τήν ἀντιδημοκρατική φίμωση τῶν ἑταιρειῶν δημοσκοπήσεων. Καί πολύ σωστά ἀφοῦ ἡ μέτρηση – διαμόρφωση τῆς κοινῆς γνώμης ἔχει τήν ἰσχύ καί τό εἰδικό βάρος «εὐρωπαϊκοῦ κεκτημένου!!!

Οἱ περισσότεροι ἀπό αὐτούς πού θεωροῦσαν τήν προσωπολατρεία σάν κίνδυνο γιά τήν πραγματική δημοκρατία, σήμερα λατρεύουν καί ἐκστασιάζονται μπροστά στά νούμερα, στά ποσοστά , τά γραφήματα τῶν δημοσκόπων καί τίς ἀναλύσεις τῶν ἐπικοινωνιολόγων. Ἄν ἐπιδιωχθεῖ νά ἀπαγορευθεῖ ὁ στοιχηματισμός γιά τά ποσοστά πού θά λάβουν στήν κάλπη τά διάφορα κόμματα, ὅλο αὐτό τό συνοθύλευμα εἶναι ἱκανό νά μᾶς καλέσει νά κατεβοῦμε σέ ἀπεργία πείνας διαμαρτυρόμενοι γιά τήν καταπάτηση τοῦ στοιχειώδους δημοκρατικοῦ δικαιώματος τοῦ τζόγου.

Ἡ παρακολούθηση αὐτῶν τῶν «ἐρευνῶν» συνιστᾶ πολύ μεγαλύτερη παθητικοποίηση τοῦ πολίτη σέ σχέση μέ τό παρελθόν. Αὐτό εἶναι καί τό ἐπιδιωκόμενο. Ἡ οὐσία τῆς δημοκρατίας ἐξευτελίζεται στόν πυρήνα της, ἀπό ὅσους πολιτικούς συμμετέχουν σέ τέτοιες στημένες συζητήσεις, ἀπό τόν παθητικό τηλεθεατή, ἀκροατή, ἀναγνώστη, καί κυρίως ἀπό τό 99,9999% τῶν δημοσιογράφων, αὐτῶν τῶν ξεπουλημένων καί ξεφτιλισμένων ἀργυρώνητων γραφίδων. Ἀλλά καί ἀπό σένα τόν ἴδιο. Δέν θές νά σοῦ

μιλᾶνε, δέν θές νά ἀκοῦς γιά τήν ὑγεία, γιά τήν κοινωνική ἀσφάλιση, γιά παιδεία, γιά παραδόσεις καί πολιτισμούς. Ὅλα αὐτά σέ μπερδεύουν, δέν σέ ἀφήνουν νά καταλάβεις ποιός εἶναι ὁ καταλληλότερος γιά πρωθυπουργός καί ποιά εἶναι ἡ παράσταση νίκης. Ἀμφιβάλλεις γιά τίς προσωπικές σου ἐμπειρίες καί βιώματα στήν δουλειά σου, στό νοσοκομεῖο, στίς κοινωνικές σου σχέσεις ἀκόμα καί τίς πιό στενές καί κοντινές, προτιμᾶς γιά ὅλα αὐτά νά ἀποδεχτεῖς τήν ἀνάλυση τῶν ἀπατεώνων τῆς «ἐπικοινωνίας». Ἄν δέν τό κάνεις ὁ χαρακτηρισμός ὅτι εἶσαι ὀπισθοδρομικός καί κυριαρχεῖσαι ἀπό φοβικά σύνδρομα ἔναντι της ἀνοιχτῆς κοινωνίας τῆς γνώσης καί τῆς πληροφορίας καιροφυλακτεῖ. Σέ συγκινεῖ τό μεγάλο ποσοστό τοῦ «κανένα», ἡ διαδικασία μετατροπῆς σου ἀπό προβληματισμένη προσωπικότητά ἀναποφάσιστη ἤ ὄχι, σέ μή σκεπτόμενο ἀναποφάσιστο ἔχει ἀρχίσει, ἀπό μόνος σου τοποθετεῖσαι μέσα στό ποσοστό, νομίζεις πώς θά καθορίσεις τόν νικητή, ἐνῶ ἔχεις γίνει πιό χειραγωγίσιμος ἀπό ποτέ ὅταν βλέπεις τόν ἑαυτό σου σάν μία ἀπό τίς ἐπί μέρους μονάδες τοῦ δείγματος. Ὁ σκοπός ὅλης αὐτῆς τῆς ὀρχήστρας μπορεῖ νά ἀλλάξει ἀπό τήν μία στιγμή στήν ἄλλη. Τό σύνθημα πού θά ἀκολουθήσεις θά δοθεῖ ἀπό τό παρασκήνιο. Ὁ ὕμνος στήν μέ πάσῃ θυσίᾳ αὐτοδυναμία πού ἐξασφαλίζει κυβερνητική σταθερότητα ἐναλάσσεται μέ τήν ἀναγκαιότητα τῆς κουλτούρας συνεργασιῶν πού δέν διαθέτουμε ἐμεῖς οἱ καθυστερημένοι ἀνατολίτες.

Τό πρόβατο –χειροκροτητής πού περιδιάβαινε τήν πλατεία ἀνεμίζοντας τήν πλαστική σημαιούλα, ἔχει μεταλλαχθεῖ στήν παθητική ἀμοιβάδα τοῦ καναπέ πού κρέμεται ἀπό τά χείλια τῆς κάθε MRB, GPO,…καί περιμένει τήν δόση της. Δέν πρέπει νά εἶναι μακριά ἡ ἐποχή πού τά ἀποτελέσματα μίας δημοσκοπικῆς ἔρευνας θά συγχέονται μέ τά νούμερα τηλεθέασης τῆς AGB. Ὁ χαρισματικός ἡγέτης πῆγε περίπατο. Ὁ προβολέας τώρα ἑστιάζει στό ἄδειο πρόσωπο τοῦ ὡραιοπαθῆ ἐπικοινωνιολόγου, ἀπαραίτητο συμπλήρωμα κάθε πολιτικῆς περσόνας, ἀφοῦ αὐτός οὐσιαστικά καθορίζει τήν ἀτζέντα τῆς πολιτικῆς ἀντιπαράθεσης. Τό λάγνο «ψέμμα» τοῦ πρώτου ἀπό τό μπαλκόνι, ἀντικαταστάθηκε ἀπό τήν κατασκευασμένη, πλαστική καί ἐγκεκριμένη «ἀλήθεια» τοῦ δεύτερου, καί ἡ βουή τῆς πλατείας καί τῆς ζωντανῆς συγκέντρωσης ἀπό τήν νεκρική σιγή τοῦ τηλεοπτικοῦ βάλτου.

Ἡ πορεία εἶναι σίγουρα καθοδική. Ἐγκλωβισμός στό δίλημμα πρόβατο ἤ ἀμοιβάδα θά ἦταν παραπλανητικός. Ὅμως, σάν πρόβατο βέβαια εἶχες καί τήν δυνατότητα νά ρίξεις μία ντομάτα, δυό τρία αὐγουλάκια σέ στιγμές κάποιας ὑγιοῦς ἔξαρσης. Καθιστός στόν καναπέ, ἀπονευρωμένος, οἱ δυνατότητές σου περιορίζονται σέ μία μούτζα στό ἄδειο πρόσωπο τοῦ κάθε ἐπικοινωνιολόγου καί ἐκφωνητή εἰδήσεων. Στήν καλύτερη τῶν περιπτώσεων θά μουτζώσεις τόν ἑαυτό σου , θά βρεῖς τό θάρρος νά παραδεχτεῖς πώς ἀφέθηκες νά παραπλανηθεῖς ἀπό τίς σειρῆνες τῆς «προόδου», τῆς πολιτικῆς καλλιέργειας, ὀρθότητας καί εὐπρέπειας καί μετά θά σιγοψιθυρίσεις τό τραγούδι «…Δέν νοιώθω θλίψη μά μοὔχει λείψει, τό λάγνο ψέμμα σου πού τἄκανε ὅλα ὡραῖα…»


ΥΓ. Μέχρι τίς τελευταῖες ἐκλογές ἀπέφευγα νά συμμετέχω στά λεγόμενα exit-polls. Αὐτή τή φορά ὅμως προτείνω κάτι διαφορετικό. Συμμετέχουμε ἐνεργά λέγοντας ψέμματα. Ἀντί γιά ΠΑΣΟΚ, λέμε ΝΔ καί τό ἀντίστροφο. Ἀντί γιά ΚΚΕ λέμε ΛΑΟΣ. Ἀντί γιά ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ. Ἀντί γιά ΛΑΟΣ , ΣΥΡΙΖΑ. Οἱ συνδυασμοί ἀναρίθμητοι. Ἄν δέν μᾶς πιέζει ὁ χρόνος καί δέν ἔχουμε τίποτα καλύτερο νά κάνουμε πηγαίνουμε καί σέ ἄλλα ἐκλογικά κέντρα καί κάνουμε τό ἴδιο. Μία προσπάθεια νά τούς περιορίσουμε τόν αὐτοθαυμασμό πού θά ξεδιπλώσουν τό ἴδιο βράδυ μπρός στά μάτια μας.

Νομίζω ἀξίζει νά θυμηθοῦμε μία γιά μένα κραυγαλέα περίπτωση καθορισμοῦ τοῦ ἐκλογικοῦ ἀποτελέσματος ἀπό τίς δημοσκοπήσεις. Τότε πού βγῆκε ὁ Πρόντι στήν Ἰταλία, τό 2006. Διαβάστε ἐδῶ .
Ὁ Πρόντι ὅμως δέν ἔκατσε γιά πολύ. Ἔστρωσε ξανά τόν δρόμο στόν Μπερλουσκόνι πού ἐπανῆλθε καί θρονιάστηκε. Δέν ἀποκλείω νά συμβεῖ καί ἐδῶ τήν Κυριακή κάτι ἀνάλογο. Παρ’ὅλη τήν προσπάθεια τῶν δημοσκοπήσεων καί τῶν ἐπικοινωνιολόγων γιά προβάδισμα 6% καί ἄνω, να δοῦμε μία διαφορά ὑπέρ τοῦ ΠΑΣΟΚ στά ὅρια τοῦ 2-3%. Σέ κάθε περίπτωση πού τό ΠΑΣΟΚ σχηματίσει κυβέρνηση ἡ ἐπαναφορά τῆς ΝΔ ὅταν γίνει θά εἶναι πολύ χειρότερη.

Μπούσουλας γιά τήν Κυριακή, ἔχοντας παράλληλα ὑπόψιν ὅτι ἡ συμμετοχή στίς ἐκλογές, ἀπό μόνη της δέν βγάζει ἀπό κανένα ἀδιέξοδο:
α) Μέ τίποτα ἀποχή, λευκό, ἄκυρο. Δέν εἶναι δράση ἀλλά ἀντίδραση καί μάλιστα ἀντίδραση ἀναιμική στό βρώμικο κοινοβουλευτικό σύστημα, πού ἀντί νά τό ἐξασθενεῖ τό ἰσχυροποιεῖ. Σέ ὅλους εἶναι γνωστό ὅτι εἶναι βούτυρο στό ψωμί τοῦ πρώτου κόμματος, εἴτε ΝΔ εἴτε ΠΑΣΟΚ. Εἶναι σάν νά ψηφίζουμε ἕνα ἀπό τά δύο.
β) Ὄχι ψῆφο σέ ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, Οἰκολόγους-Πράσινους
γ) Ἡ προτίμησή μου εἶναι σέ ἕνα ἀπό τά παρακάτω σχήματα μέ σειρά προτίμησης στην σημερινή συγκυρία,ΚΚΕ, ΑΣΚΕ(Καργόπουλος), EEK-Τροτσκιστές (Σ.Μιχαήλ), Δημοκρατική Ἀναγέννηση(Παπαθεμελῆς), ΣΥΡΙΖΑ τηρώντας πάντα αὐστηρή κριτική στάση γιά ὅλους.


19 σχόλια:

  1. Το καλύτερό σου! Το υστερόγραφο, τί το 'θελες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ἐννοεῖς ὅτι εἷναι κάπως πεζό το ὑστερόγραφο; Ἴσως.

    Ἀλλά νά μήν κάνω καί ἐγώ τήν προπαγάνδα μου; Δέν θά μετουσιώσω τό ρέον ὀρθολογικό συναίσθημα ( = γνήσιο συναίσθημα) τοῦ κειμένου σέ χειροπιαστή πολιτική πράξη τήν Κυριακή; χεχεχεχε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Re Zara, ola kala,alla bale to Syriza sto b). Thes na arxiso ta katevata enantion tou kommatos autou savvato brady, me to pou tha girisso, amartia einai...De me lypasai;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δημοσιογραφία και πολιτική ως συναλλαγή.
    Και μπερδευθέντες οι ψήφοι εις την κούτα εξελέγη στάρ Ελλάς η φαφούτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλή ἐπιστροφή Πρωτ

    Καί νά διευκολύνω τήν αὐτοδυναμία τοῦ ΓΑΠ; Ποτέ δέν ὑποτιμῶ τίς τακτικές κινήσεις. Στό κάτω κάτω μερικά καλά παιδιά ὑπάρχουν καί στό ΣΥΡΙΖΑ.

    FD διακρίνω ἐπιρροή Μπόστ, ἤ ἰδέα μου εἷναι;
    Ἐκτιμᾶς ὅτι εἴμαστε κοντά στόν πάτο ἤ ὀχι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Είναι πράγματι επιρροή Μπόστ.
    Όσο για τον πάτο, δεν είμαστε απλώς σε καθοδική πορεία αλλά σε ελεύθερη πτώση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλημερα.
    Kαι οι δημοσκοπησεις ( εργαλειο χειραγωγησης της κοινης γνωμης ) δινουν την απαραιτητη παρασταση νικης –κι αερα στα πανια του- στο ένα απ τα δυο κομματα εξουσιας και ο εκλογικος νομος με την παραμορφωτικη αντιπροσωπευτικοτητα του θα κανει τη δουλεια του και η ψηφος του πολιτη θα μετρησει το ιδιο με την ψηφο του ιδιωτη .
    Και μετα …………τι ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μετά, ὅπως καί πρίν, γιά μένα συνεχίζεται ὁ ἰδεολογικός ἀνταρτοπόλεμος μέ σαφῶς ἀντιδυτικό (πολιτικά καί φιλοσοφικά) περιεχόμενο. Τί ἄλλο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ρητορικο ηταν το ερωτημα ,παραφραζοντας το γνωστο : "τι να κανουμε ?"
    Καπου -σ αυτο το βιβλιο και αφου εχει απαντησει στο βασικο ερωτημα - λεει ο Βλαδιμηρος : "μα να ονειροπολουμε και μετα, τρομαξα."

    Καλη ψηφο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. "Kαι μετά τι;"

    Αυτό είναι το σωστό ερώτημα.Μετά θα περάσουμε τα παραγωγικότερα χρόνια της ζωής μας μέσα στην απόλυτη πολιτική παρακμή.Πρωθυπουργός ο Γιώργος και αρχηγός αντιπολίτυευσης η Ντόρα και μετά από κάποια χρόνια πρωθυπουργός και αυτή.Στο κεφάλι μας, το προβατίσιο. Μιλάμε για σκηνικό εφιάλτη, αν μη τι άλλο και από αισθητικής πλευράς.Εγώ, θα περάσω τα δύσκολα χρόνια στον εξώστη, με τον Ζάρα μαζί, σε ρόλο γέρων του μάπετ-σόου.

    Καλή κουρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γειά σου ρέ Πρωτ. Καρτούν τό κατάντησες τό σκηνικό. Χεχεχε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πάντως ἐγώ βλέπω τήν αὐτοδυναμία πάρα πολύ δύσκολη παρ’ ὅλη τήν πλύση ἐγκεφάλου μέχρι τώρα. Ἡ διαφορά τῶν δύο πρώτων δέν παίζει κανένα ἀπολύτως ρόλο. Ὁ παρών νόμος δίνει ἕνα μπόνους 40 ἑδρῶν στον πρῶτο, ὁ ἑπόμενος ἕνα μπόνους 50 ἑδρῶν ( προσοχή γιά τό ἴδιο ποσοστό 6 ἕδρες παραπάνω και ὄχι 10 ). Οἱ ὑπόλοιπες ἕδρες μοιράζονται ἀναλογικά σε ὅσα κόμματα πάρουν πάνω ἀπό 3%.

    Παράδειγμα: Tό 2007 οἱ ἐκτός Βουλῆς εἷχαν πάρει γύρω στό 2.6%. Με κάτι ἀνάλογο σήμερα καί 41% γιά τό πρῶτο κόμμα βγάζει 149 ἕδρες , μέ τόν νόμο Παυλόπουλου 155 ἕδρες. Ἡ ΝΔ μέ 41,84% πῆρε 152 ἕδρες ( γιά αὐτοδυναμία 151 ἑδρῶν χρειαζόταν 41,58%)

    Σύμφωνα μέ τόν ἐκλογικό νόμο Σκανδαλίδη( ἰσχύων νόμος), ἄν τά ἐκτός Βουλής κόμματα συγκεντρώσουν γύρω στό 3,5%, τό πρῶτο κόμμα ἔχει αὐτοδυναμία μέ 41,2%, ἄν συγκεντρώσουν γύρω στό 3%, τότε θέλει γύρω στό 41,4%. Μέ ποσοστό 42,7% παίρνει ὁ πρῶτος αὐτοδυναμία ὅσα κόμματα καί νά μποῦν στήν Βουλή μέ ὅποιοδήποτε ποσοστό.

    Νά σημειωθεῖ ὅτι τό 2007 τά ἐκτός Βουλῆς εἷχαν γύρω στό 2,6%. Μέ κάτι ἀνάλογο σήμερα τό πρῶτο κόμμα θέλει 41,6% γιά αὐτοδυναμία.

    Τόν Ἰούνιο τοῦ 2009 τό ΠΑΣΟΚ εἷχε πάρει 36,64%. Τό βλέπω ἀρκετά δύσκολο νά πάρει 4,5 με 5 ποσοστιαῖες μονάδες παραπάνω, ὅσο καί νά σπρώχνουν κανάλια , δημοσκόποι καί ἐπικοινωνιολόγοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τί στό διάολο γίνεται καί σταμάτησε νά ἀνοίγει ἡ ἱστοσελίδα τοῦ antinews, καί δέν δουλεύει ὁ παραπάνω σύνδεσμος

    www.antinews.gr ὅποιος θέλει ἄς δοκιμάσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ἕνα σχόλιο ἀπό την παρακάτω σελίδα τοῦ antinews. Πολύ ἐνδιαφέρον. Διαφέρουν οἱ ἐκτιμήσεις μου λίγο στά νούμερα τῶν μικρῶν, ἀλλά συμφωνῶ στό πνεῦμα τοῦ κειμένου.
    Νομίζω πώς εἶναι πολύ πιο λογικό καί συγκροτημένο σαν θέση ἀπό τις διαπλεκόμενες τοποθετήσεις ταῶν ΜΜΕ, δημοσκόπων και λοιπῶν ἀεριτζήδων…Περιμένω τό βράδυ να πέσει πολύ γέλιο…

    http://www.antinews.gr/?p=17100

    1. boanerges says:
    04/10/2009 at 9:53 am
    "Η διαφορά θα κυμανθεί μεταξύ 2-3 ποσοστιαίων μονάδων το πολύ.
    Οι (φαιο)πράσινοι θα παλέψουν να μπουν στη βουλή και αν το πετύχουν ή αποτύχουν θα είναι με τρόπο πολύ οριακό .
    Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπεί άνετα έχοντας τον αέρα από τον Τσίπρα που έσωσε την παρτίδα στο παρά πέντε. Χωρίς εντυπωσιακά ποσοστά, βέβαια, δε νομίζω να ξεπεράσει πολύ το 4%.
    Το ΚΚΕ το βλέπω στα ίδια περί του 8%.
    Το ΛΑΟΣ το βλέπω να πληρώνει το μάρμαρο άσχημα και το βλέπω πολύ χαμηλά, μάλλον πολύ χαμηλότερα από την επίδοσή του το 2007. Ειδικά για το κόμμα αυτό, τους βλέπω να βρίσκονται ενδεχομένως προ οδυνηρότατης εκπλήξεως αύριο το βράδυ.
    Αυτά έχω να πω από πλευράς προβλέψεων και Κυριακή κοντή γιορτή.
    Κοντολογίς, αυτοδυναμία δεν φαίνεται να προκύπτει, και σε κάθε περίπτωση απορώ με τους περισσότερους που έχουν ως δεδομένο ότι το ΠΑΣΟΚ θα είναι πρώτο κόμμα: δε λέω, το πιθανότερο είναι το ΠΑΣΟΚ όντως να κόψει το νήμα πρώτο, αλλά καλά θα κάνουν να κρατούν μερικές επιφυλάξεις, διότι το ποσοστό των αναποφάσιστων είναι πολύ μεγάλο και το ποσοστό των δεξιών που είτε δεν απαντούν, είτε το σκέφτονται ακόμα, είναι το το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι των αναποφάσιστων. Το στοιχείο αυτό απορώ που δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψιν. Βέβαια η σπέκουλα και το παραμύθι της μεγάλης πλειοψηφίας των ΜΜΕ των τελευταίων εβδομάδων, με αποκορύφωμα τη βδομάδα που μας πέρασε, αποτελεί ιστορικό μνημείο παραπληροφόρησης και χειραγώγησης. Σε συνδυασμό δε με την αλληλοδιαπλοκή τους με τις εταιρείες δημοσκοπήσεων και τα μηνύματα που διακινούν στους πολίτες, θεωρώ ότι έχουμε ως αποτέλεσμα άμεση και βαθιά νόθευση της λειτουργίας της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
    Ένα άλλο στοιχείο που δεν λαμβάνεται υπόψιν είναι το πατριωτικό αίσθημα των ελλήνων, το οποίο είναι διαχρονικά δυνατό, είτε πρόκειται για εθνικά θέματα, είτε για την εθνική μπάσκετ και ποδοσφαίρου. Αυτός ο παράγοντας αύριο ίσως και να κάνει την καίρια διαφορά. Kαταλαβαίνετε για ποιά θέματα μιλάω. Τώρα μάλιστα μας ήρθαν και οι “σοφοί” από την Εσπερία να μας σώσουν. Άλλο πάλι και τούτο της τελευταίας στιγμής. Στο περιβάλλον του ΓΑΠ φαίνεται ότι επικρατεί παντελής άγνοια της ελληνικής ψυχοσύνθεσης και της τοπικής πραγματικότητας. Δεν εξηγείται αλλιώς.
    Τελειώνοντας να πώ ότι ενδεχομένως οι (φαιο)Πράσινοι να παίξουν ρυθμιστικό ρόλο στις εξελίξεις αν καταφέρουν τελικά να μπουν στη βουλή. Στην περίπτωση αυτή θα δουν τα ματάκια μας μέχρι το Μάρτη τέρατα και σημεία. Α! Μιας και είπαμε για Μάρτη: εκεί στο ΠΑΣΟΚ μη θεωρείτε τον Παπούλια τόσο δεδομένο και σίγουρο. Δεν έφτασε ο ηπειρώτης στην ηλικία αυτή για να γίνεται κλωτσοσκούφι από τον κάθε Γιωργάκη. Αυτό να το θυμάστε."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Παραδείγματα με ἀναποφάσιστους, γιά ὅποιον ἔχει ὄρεξη να μελετήσει

    Α) ΠΑΣΟΚ 39% ἀναποφάσιστοι 19%. Δεῖγμα 100 ἀτόμων μέ ἀναγωγή τῶν ἀναποφάσιστων. Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ ἔχει πάρει ἐπί 81 ἀτόμων 32 ψήφους. Ἄν θεωρήσουμε τους ἐκτός Βουλῆς γύρω στό 3% το ποσοστό πού τοῦ χρειάζεται εἶναι 41.4%. Θέλει δηλαδή 42 ψήφους (10 ψήφους ἀκόμα) ἄν και οἱ 19 ἀναποφάσιστοι τοῦ παραδείγματος δεν ρίξουν λευκό , ἄκυρο ἤ ἀπέχουν. Δηλαδή ἀπό τους 19 ἀναποφάσιστους θέλει τους 10, δηλαδή τό 52,6% τῶν ἀναποφάσιστων. Κομματάκι δύσκολο μοῦ φαίνεται.
    Ἄν ἀπό τούς 19 ἀναποφάσιστους ἔχουμε 14 ἔγκυρους, δηλαδή ἔχουμε τους 5 με λευκό ,ἄκυρο, ἀποχή, τότε το ΠΑΣΟΚ θέλει το 41.4% τοῦ 95, δηλαδή 39.33 ψήφους ἐπί τῶν ἐγκύρων.
    Δηλαδή πρέπει να πάρει 8 ψήφους ἀναποφασίστων ἀπό τούς 14, πού σημαίνει 57.14% ἐπί τῶν ἐγκύρων ἀναποφάσιστων. Ἀκόμα πιό δύσκολο.

    Β) ΠΑΣΟΚ 39% ἀναποφάσιστοι 14%. Δεῖγμα 100 ἀτόμων μέ ἀναγωγή τῶν ἀναποφάσιστων. Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ ἔχει πάρει ἐπί 86 ἀτόμων 34 ψήφους. Ἄν θεωρήσουμε τους ἐκτός Βουλῆς γύρω στό 3% το ποσοστό πού τοῦ χρειάζεται εἶναι 41.4%. Θέλει δηλαδή 42 ψήφους (8 ψήφους ἀκόμα) ἄν και οἱ 14 ἀναποφάσιστοι τοῦ παραδείγματος δεν ρίξουν λευκό , ἄκυρο ἤ ἀπέχουν. Δηλαδή ἀπό τους 14 ἀναποφάσιστους θέλει τους 8, δηλαδή τό 57,1% τῶν ἀναποφάσιστων. Κομματάκι δύσκολο μοῦ φαίνεται.
    Ἄν ἀπό τούς 14 ἀναποφάσιστους ἔχουμε 10 ἔγκυρους, δηλαδή ἔχουμε τους 4 με λευκό ,ἄκυρο, ἀποχή, τότε το ΠΑΣΟΚ θέλει το 41.4% τοῦ 96, δηλαδή 39.77 ψήφους ἐπί τῶν ἐγκύρων.
    Δηλαδή πρέπει να πάρει 6 ψήφους ἀναποφασίστων ἀπό τούς 10, πού σημαίνει 60% ἐπί τῶν ἐγκύρων ἀναποφάσιστων. Ἀκόμα πιό δύσκολο.

    Εἶναι δυνατόν να συμβοῦν τά παραπάνω ὅταν τό ΠΑΣΟΚ ἔχει φτάσει πολύ μεγαλύτερη συσπείρωση ἀπό τήν ΝΔ , πράγμα πού σημαίνει ὅτι ἡ ΝΔ ἔχει μεγαλύτερα περιθώρια ψήφων στόν χῶρο τῶν ἀναποφασίστων; Ποῦ κάνω λάθος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Τό μόνο πού μέ προβληματίζει εἷναι ἡ σιγουριά τοῦ Δελαστίκ γιά αύτοδυναμία τοῦ ΠΑΣΟΚ, τόν ὁποῖο θεωρῶ ἄν ὄχι τόν πιό ἔντιμο, ἀπό τούς πιό ἔντιμους δημοσιογράφους ( δέν εἷναι καί πολλοί).

    ΑπάντησηΔιαγραφή