Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011



Ἀπό τήν Guardian, Σάββατο 05/11/2011

Πολύ διστακτικός γιά νά σηκώσει ἀνάστημα στίς ἀγορές. Ἀλλά καί ποιός εἶναι ἰσχυρός ἀπό ὅλο αὐτό τό συρφετό; Ποιός ἔχει τή δύναμη νά διατηρήσει τή δημοκρατικά ἀποφασισμένη εὐθύνη του νά κυβερνᾷ πρός τό συμφέρον ἀνθρώπινων ὄντων καί ὄχι τῶν ἀγορῶν;

16 σχόλια:

  1. Για να έχει τη δύναμη αυτή πρέπει πρώτα να θέλει να ευεργετήσει τις κοινωνίες και όχι τις αγορές. Αλλά τα μπικικίνια είναι στις αγορές.
    Πάντως ο δικός μας δεν είναι ιδιαίτερα δυναμικός, γνωστό αυτό. Ουτε σηκώνει ανάστημα. Κόλπα κάνει για να ανακατέψει την τράπουλα. Το όλο σκηνικό δεν σας θύμισε την προ ενός έτους προκήρυξη εκλογών την οποία και πήρε πίσω μόλις συσπειρώθηκε και πάλι το κόμμα ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φοβερή γελοιογραφία!!!!

    Ὁ ΓΑΠ τουλάχιστον τό ἐπιχείρησε. Ἐγώ, σάν εἰλικρινῆ ἀστό πολιτικό, τοῦ τό πιστώνω. Θεσμός τῆς ἀστικῆς δημοκρατίας εἶναι τό δημοψήφισμα.

    Τό κοινωνικό σῶμα τί λέει; Αὐτό εἶναι τὀ σημαντικό καί πιό ἐξοργιστικό.

    Σέ δημοσκόπηση σχετικά μέ τό δημοψήφισμα, 8 στούς 10 μαϊμούδες-νεοέλληνες ἀπάντησαν ὅτι θεωροῦν λάθος τό δημοψήφισμα!!! Τό θεωροῦν ἄκαιρο, ἐπικίνδυνο; Ποιός ξέρει τί ἄλλο θά τούς πεῖ ὁ κάθε λεβεντομαλάκας δημοσιοκάφρος...Αὐτό τό 80% ἀπό μόνο του ἀπεμπολεῖ τήν ἐλάχιστη δυνατότητα ἔκφρασης, ἤ παρέμβασης, πού τοῦ ἐπιτρέπεται ἐντός τῆς ἀστικῆς δημοκρατίας - τήν ἴδια στιγμή πού ἀπεχθάνεται τόν κομμουνισμό -, θρασύδειλο, ἱκανό μόνο γιά νά γιουχάρει, καί νά ψηφίζει τό τραγούδι τῆς Γιουροβίζιον...

    Τά ἔχω πάρει εἰλικρινά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν γνωρίζω ποιά ήταν τα κίνητρα της ανακοίνωσης του δημοψηφίσματος. Συσπείρωση του κόμματος πάντως δε φαίνεται να επιτεύχθηκε. Είναι όμως μιά ακόμα ένδειξη του τρόπου σκέψης των πολιτικών. Οποιαδήποτε κίνηση θα κάνουν αποσκοπεί στην αυτο-εξυπηρέτηση ιδίων συμφερόντων ή αυτών του κόμματος.
    Θα είχε ενδιαφέρον πάντως αν γινόταν ένα τέτοιο δημοψήφισμα αφού πιθανώς θα έδινε κάποιες ενδείξεις για τις αιτίες της αγανάκτησης των αγανακτησμένων. Θετικό αποτέλεσμα θα μπορούσε επίσης να ισχυροποιήσει τη στάση κάποιου πολιτικού που θα είχε διάθεση να σηκώσει ανάστημα στις αγορές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Flying Demon
    Αυτό και τίποτε άλλο, εις τον αιώνα των αιώνων:
    "Οποιαδήποτε κίνηση θα κάνουν αποσκοπεί στην αυτο-εξυπηρέτηση ιδίων συμφερόντων ή αυτών του κόμματος."

    @zaratustra
    ο λαός έχει "πειστεί" ότι δεν υπάρχει χρόνος για δημοκρατικές διαδικασίες.
    Πολυτέλεια η Δημοκρατία. Εδώ προέχει η 6η δόση!
    Ζήτω η τρέλα!!!
    Ζήτω - Ζήτω - Ζήτω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "Οποιαδήποτε κίνηση θα κάνουν αποσκοπεί στην αυτο-εξυπηρέτηση ιδίων συμφερόντων ή αυτών του κόμματος."

    Δέν συμφωνῶ στό ὁποιαδήποτε. Ναί εἶναι ὁ κανόνας, ἀλλά ἀκούγεται ἰσοπεδωτικό.Μπορεῖ ἐμεῖς νά καταλαβαινόμαστε στό τί λέμε καί τί ἐννοοῦμε, ἀλλά Θέλει προσοχή, λαμβανομένου ὑπ' ὄψιν τό ποιοί διαμορφώνουν τόν κυρίαρχο καί προπαγανδιστικό "δημόσιο" λόγο, μέσα στόν ὁποῖο μποροῦν εὔκολα νά ἐνσωματώσουν, ὁποιαδήποτε λογική καί δίκαιη φωνή διαμαρτυρίας. Διαβλέπω ἔτσι δύο κινδύνους α) τήν ἐνίσχυση τοῦ ρεύματος τῶν ἀπολίτικων "ἀγανακτησμένων" εἰς βάρος τῶν ἐξ αὐτῶν πολιτικά συνειδητοποιημένων, καί τήν προώθηση χαμηλῶν τόνων προπαγάνδας ὑπέρ ἀποχῆς , λευκοῦ καί ἀκύρου, κάτι πού εἰδικά στίς ἐκλογές τοῦ Φλεβάρη πρέπει πάσῃ θυσίᾳ νά ἀποφευχθῇ. Δεῖγμα τοῦ τί πετυχαίνει αὐτή ἡ τακτική, θεωρῶ καί τό ἀποκαρδιωτικό δεῖγμα τῆς δημοσκόπησης πού προανέφερα β) ἰσοπεδωτική καί άπαξιωτική φρασεολογία γιά πολιτικούς καί κόμματα, χρησιμοποιοῦν τά ἐπιχειρηματικά συμφέροντα προσπαθώντας νά πετύχουν δυό πράγματα. Πρῶτον, νά ἐλέγξουν, ἤ νά περιθωριοποιήσουν ὅσες -καί πραγματικά εἶναι πολύ λίγες - φωνές ἐντός τοῦ πολιτικοῦ συστήματος, ἀτομικές ἤ κομματικές, πού προσπαθοῦν νά ἀρθρώσουν διαφορετικό λόγο. Δεύτερον νά ναρκοθετήσουν ἐξ ἀρχῆς ὡς μάταιη καί ἀνούσια κάθε νέα πολιτική πρόταση. Πετυχαίνοντας αὐτά τά δυό κοιμοῦνται ἥσυχοι. Διότι ἡ ἀπουσία πολιτικῆς πρότασης, στρώνει τό χαλί στήν κυρίαρχη πολιτική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αφού εχθές "μεγαλούργησα" με τις δημοκρατικές μου "ευαισθησίες" σήμερα αισθάνομαι υποχρεωμένος να δεχθώ (για να μην κλειστώ στο τρελάδικο) πως, όλο αυτό το καραγκιοζιλίκι αντιδημοκρατικότητας, εκτυλίσσεται με στόχο να τρομοκρατηθούν οι ιδιώτες επενδυτές από την αβεβαιότητα για το μέλλον της Ελλάδας και να αυξηθεί η συμμετοχή στο PSI.

    Η σοβαρότητα εξάλλου έχει περάσει, προ πολλού, σε 2η μοίρα. Τουλάχιστον ας το εκμεταλλευτούμε.

    και περνάω στον άμεσο σχολιασμό της παραπάνω στάσης μου:
    Ζούμε σε μια χώρα όπου το έλλειμμα παιδείας επιτείνεται από την άκριτη αποδοχή ότι "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα - ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ."
    Αυτός ο συνδυασμός είναι το πραγματικό αγκάθι της "δημοκρατίας" μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σχετικά με το σχόλιο του Flying Demon περί: "αυτο-εξυπηρέτησης ιδίων συμφερόντων" είχα γράψει στο forum του Marketzone, στις 15 Ιουνίου 2011 :

    "Facts:
    1)Απ’άκρου εις άκρον το πολιτικό σκηνικό - σε όλο του το φάσμα - είναι κατειλημμένο εδώ και χρόνια από φαιδρούς και ανίκανους, μα πάνω απ’όλα ασυνείδητους ανθρώπους.

    2)Τον τελευταίο 1,5 χρόνο το φαιδρό αυτό σύστημα έχει αποδείξει και στον πλέον δύσπιστο, ότι δεν ήταν διατεθειμένο σε καμία φάση και παρά τις διαφορετικές κατά καιρούς εξαγγελίες, να προχωρήσει σε εκλογές.

    3)Σε εκλογές θα πάμε μόνο αν το σύστημα αντιληφθεί ότι δεν έχει τη δυνατότητα άλλων ελιγμών. Συνεπώς θα τις προσφέρει ως τη μοναδική λύση στο δικό του πρόβλημα και όχι στα προβλήματα του λαού."

    Όσο για το σχόλιο του zaratustra περί αποχής, γράφω στην υποσημείωση του ίδιου μηνύματος:

    "Προσωπική μου άποψη είναι ότι, όσο το σύστημα συνεχίζει να λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο:
    απαξιώνοντας την παιδεία, υποδουλώνοντας τα πανεπιστήμια με κομματικές νεολαίες και πρόθυμους, για κάθε είδους συνδιαλλαγή, πρυτάνεις, συρρικνώνοντας την εργασιακή βάση και μετατρέποντας το δικαίωμα της εργασίας σε ανταλλάξιμο προνόμιο, η προσφυγή στις κάλπες δεν έχει να μας προσφέρει τίποτα, παρά μόνο τη συγκίνηση που προκαλούν οι προσδοκίες της μετάβασης, προσδοκίες που γνωρίζουμε ότι θα διαψευσθούν."

    Δεν είναι όμως μόνο αυτή η σκέψη (της αναπόφευκτης διάψευσης των προσδοκιών) που με οδήγησε σε αποχή από τις τελευταίες δημοτικές εκλογές. Είναι κάτι που έπρεπε να είχα αντιληφθεί προ καιρού. Είναι το πολιτικό σύστημα δομημένο έτσι ώστε να παρέχει ίσες ευκαιρίες; Φυσικά και όχι. Τότε πώς είναι δυνατόν να στηρίξω με τη συμμετοχή μου ένα τέτοιοι σύστημα;
    Είμαι βέβαιος ότι το σύστημα θα ερμηνεύσει ΚΑΙ ΑΥΤΗ τη στάση μου κατά το δοκούν.

    Πραγματικά χαίρομαι που ο zaratustra αγωνίζεται για την πολιτική αφύπνιση της κοινωνίας. Δυστυχώς όμως είμαι αναγκασμένος να υποκείψω στην κυνική μου υπόσταση και να πω: "Ωραίο όνειρο για να πεθάνει κανείς με αυτό."
    Και δεν αναφέρομαι σε βίαιο και ηρωικό θάνατο, αλλά σε θάνατο από βαθύ γήρας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τώρα μὲ βάζεις καὶ γράφω πολλὰ ρὲ γαμῶτο : )))

    Πράγματι τὸ σύστημα θὰ ἑρμηνεύσει τὴν στάση μας κατὰ τὸ δοκοῦν, τὴν ὁποιαδήποτε στάση δὲν συμβαδίζει μὲ τὶς νόρμες του, τὴν πιὸ ἀθώα καὶ τὴν πιὸ διεστραμμένη, θὰ τὴ κόψει καὶ θὰ τὴν ράψει στὰ μέτρα του, εἰδικὰ σὲ καθεστὼς κοινοβουλευτικῆς «δημοκρατίας» ἐπιβάλλεται γιὰ τὴν εὐστάθειά της ἡ ἐνημέρωση-προπαγάνδα πού ἔχει θέση βούρδουλα, καὶ εἴμαστε ἀναγκασμένοι νὰ τὸ λάβουμε ὑπ’ ὄψιν μας. Δὲν μποροῦμε νὰ τὸ ἀποφύγουμε. Νομίζω εἶναι ἕνα βάρος, ἕνα ἐμπόδιο ἀπό τά πράγματα, μία εὐθύνη ποὺ ὁ καθένας σὰν πρόσωπο κρίνει ἂν θὰ ἀναλάβει.

    Ὅπως λὲς καὶ ἐσὺ ὅμως, ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΣΟΥ τὴν στάση, αὐτὴ πού ἐκφράζεις τώρα, δὲν τὴν ἑρμηνεύει τὸ σύστημα κατὰ τὸ δοκοῦν; Τότε γιατί τὴν διατυπώνεις; Δὲν εἶναι μία μορφὴ - ἀκούσιας ἤ ὄχι – συμμετοχῆς;

    Προφανῶς καὶ δὲν λέω νὰ μὴν ἐκφράζεις ἄποψη, ἁπλὰ λέω ὅτι καὶ μία ἐκλογικὴ διαδικασία, ὅπως καὶ ἕνας δημόσιος διάλογος, ἰντερνετικός καί μή, εἶναι μία δυνατότητα. Αὐτὴ πού εἶναι. Καὶ θὰ γίνει προσπάθεια νὰ ἐλεγχθεῖ. Ὅσο πνευματικὰ καὶ πολιτικὰ ὥριμος εἶναι κανεὶς τόσο καλύτερα μπορεῖ νὰ τὴν ἀξιοποιήσει. Ἂν εἶναι πνευματικὰ ὑπόδουλος, ὑπόδουλη θὰ εἶναι καὶ ἡ ψῆφος καὶ ἡ ὅποια «ἐλεύθερη» ἔκφρασή του. Καί στό διαδίκτυο καί παντοῦ.

    Πάντως bill τὸ σχόλιο πού ἔκανα πρίν, δὲν ἀπευθύνεται οὔτε σὲ σένα, οὔτε σὲ κανέναν συγκεκριμένα. Σέ ἀγνώστους -ἐξαιρουμένων κανά δυό φίλων- μιλάω. Προσπάθησα νὰ πῶ, ὅτι καθοριστικὸς παράγοντας ποὺ λαμβάνω ὑπ’ ὄψιν μου ὅταν σχολιάζω, εἶναι ἕνα σύνολο πολιτικῶς ὀρθῶν ἀπόψεων πού κυριαρχοῦν στὸν «δημόσιο» χῶρο, μέσα στὶς ὁποῖες, ὅπως καὶ νὰ τὸ κάνουμε, ἡ ἀπολιτικότητα μέσω τῆς προτροπῆς γιὰ ἀποχὴ κυριαρχεῖ.

    Στήριγμα στὸ σύστημα παρέχει , ἢ δὲν παρέχει καὶ ὁ συμμετέχων καὶ ὁ ἀπέχων. Ἐξαρτᾶται ὅμως τί κάνει στὴν ὑπόλοιπη ζωή του γιὰ νὰ δοῦμε τί θὰ βγεῖ στὸ τέλος στὸ ζύγι. Ἐδῶ μπαίνουν τὰ ΜΜΕ, πού πλασάρουν πρότυπα συμπεριφορᾶς, τρόπων ζωῆς καὶ σκέψης, διαμορφώνουν ἕνα κυρίαρχο πλαίσιο ἀπόψεων, πού ὅσο πιὸ πιστὰ καὶ κατευθυνόμενα τὸ ἀκολουθεῖ κάποιος, τόσο ἀδιαφοροῦν γιὰ τὶς ὅποιες ἐπὶ μέρους διαφοροποιήσεις καὶ ἀποστάσεις ποῦ κρατᾶμε. Πῶς νομίζεις ὅτι θὰ ἀξιοποιηθοῦν τὰ facts πού ἀναφέρεις; – στὰ 2 καὶ 3 συμφωνῶ σχεδὸν ἀπολύτως, τὸ 1 πανεύκολα μπορεῖ νὰ γυρίσει σὲ μπούμερανγκ μέσα στὸ περιβάλλον καλλιεργούμενης ἀμορφωσιᾶς. Ὅταν μάλιστα παίζεις στὸ γήπεδό τους. Γιατί μὴ μοῦ πεῖς ὅτι γήπεδό τους εἶναι μόνο ἡ κάλπη καὶ ὄχι τὸ διαδίκτυο.

    Ἀποχὴ ἀπὸ ἀποχὴ ἔχει διαφορά. Στὸν ἀποσπασματικὸ ἰντερνετικὸ διάλογο ὅμως ἡ ὅποια «προσωπικὴ» - ἀλλὰ κατ’ οὐσίαν ἀπρόσωπη, ἀφοῦ οἱ ἀναγνῶστες καὶ οἱ σχολιαστὲς στὰ ἱστολόγια παραμένουν ἄγνωστοι μεταξύ τους – ἡ ὅποια βιωματικὴ θέση εὔκολα ἐνσωματώνεται καὶ γίνεται ἐκμεταλλεύσιμη. Τὰ προβατίσια ἀντανακλαστικά τοῦ ἀναγνωστικοῦ κοινοῦ ἐνεργοποιοῦνται καὶ μπαίνουν πλέον στὸ παιχνίδι.

    Ἐγὼ πάντως δὲν κάνω ὅτι κάνω γιὰ νὰ ἀφυπνίσω πολιτικὰ τὸν ὁποιονδήποτε. Θάμουνα καὶ λίγο ψώνιο ἂν τὸ πίστευα. Περισσότερο ἀνάγκη προσωπικῆς ἔκφρασης, μία μικρὴ δυνατότητα ἐπηρεασμοῦ τοῦ τοπίου ἂν μπορῶ, καὶ κυρίως λόγοι συνείδησης. Κάτι ἀνάλογο ὅμως δὲν κάνεις καὶ ἐσύ; Δὲν σημαίνει πώς ἐπειδὴ ἀπέχεις ἀπὸ τὴν ἐκλογικὴ διαδικασία, δὲν προσπαθεῖς συνειδητὰ νὰ περάσεις κάποια πράγματα.

    Ἄν ἐξαιρέσουμε τίς ἀφεντιές μας, σίγουρα ὑπάρχουν πολλοὶ ἀγωνιστές, ὀνειροπόλοι. Ἡ ἡλικία στὴν ὁποία ἀποχαιρετοῦν τὸ μὴ πραγματοποιούμενο ὄνειρό τους παίζεται. Πολλοὶ πεθάνανε ἔφηβοι μπροστὰ στὸ ἀπόσπασμα γιὰ κάποιο ἀνάλογο μέ αὐτό πού περιγράφεις ὄνειρο. Ὅσο σκληραίνουν τὰ πράγματα φαινόμενα βαθέος γήρατος πιθανὸν νὰ σπανίζουν ὅλο καὶ περισσότερο. Ὄχι μόνο λόγῳ νέου ἐργασιακοῦ καὶ ἀσφαλιστικοῦ καθεστῶτος. Ἀλλά καί γιατί ἡ καταστολὴ θὰ χτυπήσει κόκκινο..))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η ανάγκη έκφρασης είναι περισσότερο ανάγκη επικοινωνίας, η οποία προϋποθέτει την ύπαρξη ενός κοινού υπόβαθρου σκέψης. Είναι αυτή η βασική προϋπόθεση που σε οδήγησε να γράψεις το παραπάνω κείμενο, με το οποίο συμφωνώ 100% και χαίρομαι που -διόλου αφελώς- το θεώρησα κοινό τόπο στη μεταξύ μας συζήτηση, γλιτώνοντας έτσι τον κόπο που εσύ κατέβαλες! ("Τώρα μὲ βάζεις καὶ γράφω πολλὰ ρὲ γαμῶτο")

    Ήμουνα σίγουρος πως θεωρούσες ότι κοινή κατάληξη δεν σημαίνει, απαραίτητα, ούτε κοινή αφετηρία, ούτε κοινή πορεία, άποψη στην οποία έχω, κάπως περιληπτικά, αναφερθεί εδώ.

    Οπότε το κείμενό σου μένει ως έχει, εξαιρετικό δείγμα κοινού υπόβαθρου, ικανό -ελπίζω- να αναιρέσει τις οποιεσδήποτε υποψίες περί "συνθηματολογίας" σε ενδεχόμενη περίπτωση έκφρασης μονάχα του συμπεράσματος μιας συλλογιστικής διαδικασίας (πχ "μούχλα δίχως τέλος").

    (έτσι,έτσι...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κοίτα τώρα τί γίνεται, τά ἔχω ὑπολογίσει ὅλα αὐτά, ὑπάρχουν ἀπαντήσεις γιά ὅλα χεχεχε...

    "Μούχλα δίχως τέλος" τόγραψες ἔμεινε στά σχόλια, ἀπό κεῖ καί πέρα ὅποιος τό διαβάζει κανείς δέν σέ ξέρει, ἑρμηνεύει μέ βάση τά δικά του μέτρα καί σταθμά. Συμπληρώνω καί έγώ λοιπόν " Ἡ πάστα εἶναι ἀπαραίτητη" . Ἄν τό περί μούχλας ἐκληφθεῖ ὡς σκέτο σύνθημα - πέρα ἀπό τήν συλλογιστική διαδικασία, πού σταδιακά γίνεται ἀντιληπτή λόγῳ κοινοῦ ὑποβάθρου - ἀπευθυνόμενο στούς ἐκφραστές τῆς μούχλας, δέν τό ἀπορρίπτω καθόλου, τούς πετᾶμε καί τήν πάστα κατάμουτρα νά δέσει μέ τήν μούχλα... Καί τόν τίτλο δέν ἄλλαξα καί τό χατῆρι σούκανα χιχιχιχι...

    Αὐτός ὁ ἀπατεώνας ὁ flying demon βάζει ἕνα σκίτσο μέ δυό γραμμές ἀποκάτω καί καθόμαστε ἐμεῖς καί γράφουμε σά μαλάκες σελίδες ἐπί σελίδων...βάζω στοίχημα ὅτι κάθεται μπροστά στήν ὀθόνη διαβάζει, ἀπολαμβάνοντας ἐννοεῖται τόν πλοῦτο τῶν σκέψεων μας,...κάποια στιγμή θά ἀφήσει κανένα χρησμό νά ἑρμηνεύσουμε....χεχεχε.
    τό τεμπελόσκυλο ( μέ τήν καλή ἔννοια...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Στο ερώτημα του αν θα πρέπει κανείς να συμμετάσχει ή όχι θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ποιά είναι η ερώτηση στην οποία καλούμαστε να τοποθετηθούμε. Εάν καλούμαστε να επιλέξουμε μεταξύ διαφόρων εναλλακτικών τρόπων χρηστής διακυβέρνησης, διατήρησης ή βελτίωσης των υφιστάμενων συνθηκών διαβίωσης, θα μπορούσε κανείς να αφιερώσει λίγο από τον τεμπελοσκυλάδικο χρόνο του γιά να σκεφτεί και να αποφασίσει τον τρόπο συμμετοχής του. Εδώ πολύ φοβάμαι δεν έχουμε να επιλέξουμε το καταλληλότερο κυβερνητικό σχήμα που θα έχει στόχο του την προστασία της ανθρώπινης ελευθερίας και αξιοπρέπειας, αλλά την καλύτερη κερδοσκοπική επιχείρηση τις αποφάσεις της οποίας θα υπαγορεύει το διοικητικό συμβούλιο των μετόχων της και όχι κοινοί πολίτες. Πόσο λοιπόν σχετικά με την καθημερινότητα του καθενός μας είναι τα ερωτήματα στα οποία καλούμαστε να εκφράσουμε τη γνώμη μας και κατά πόσον μπορούμε να μεταβάλλουμε ειλημμένες αποφάσεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ἐνδιαφέροντες προβληματισμοί , ἀλλά θά γίνω πιό συγκεκριμένος.

    Ἄν εἴχαμε φτάσει στό σημεῖο ὅπου ἡ ὅποια ἐπιλογή μας θά ἦταν 100% μεταξύ κερδοσκοπικῶν ἐπιχειρήσεων, γιατί μέ τόση μανία ὅλοι οἱ ἐκπρόσωποι τοῦ ἐπιχειρηματικοῦ κόσμου καί τῶν ἀγορῶν ἀφρίζουν καί μόνο στό ἄκουσμα προκήρυξης ἐκλογῶν; Εἴδαμε τί ἔγινε στήν ἀναγγελία γιά δημοψήφισμα. Κάτι προφανῶς τούς φοβίζει. Δέν πρέπει νά τό βροῦμε αὐτό καί νά το ἐκμεταλλευτοῦμε;

    Πρός Θεοῦ, δέν θέλω νά φανεῖ ὅτι ἐπιχειρῶ νά πείσω ἀναποφάσιστους, οὔτε ὄτι οἱ ἐκλογές εἶναι πανάκεια. Τό τελευταῖο θά ἦταν δογματικό , ὅπως καί τό ἀκριβῶς ἀντίθετο. Ὑπάρχουν ὅμως ἐπιλογές πού θά ἦταν ἀστεῖο νά ἰσχυρισθεῖ κανείς ὅτι ἐκφράζουν ἐπιχειρηματικά συμφέροντα. Κάλλιστα θά μπορῦσε κάποιος νά ἀντιτείνει πώς ὑπάρχουν καί ἄλλα κριτήρια, πέραν τῆς καθυπόταξης σέ ἐπιχειρματικά συμφέροντα. Ὅλα στό τραπέζι λοιπόν καί βάζουμε προτεραιότητες.

    Πῶς ἔχουμε τήν ἀπαἰτηση ἀπό ἕναν ἐκλεγμένο πρωθυπουργό νά μήν εἶναι διστακτικός καί πειθήνιος ἀπέναντι στίς ἀγορές, ὅταν ἀντιδρῶντας σέ αὐτή τήν λογική καί δίκαιη ἀπαίτηση μας μπορεῖ ἀνέτως νά ἐπικαλεσθεῖ, παραφρασμένη, τήν πιθανή δικιά μας ἀνησυχία καί ἀγωνία, τοῦ κατά πόσον μποροῦμε νά μεταβάλουμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι εἰλημμένες ἀποφάσεις; Νά δηλώσει δηλαδή τελείως ἀνίσχυρος ἀπέναντι σέ Ε.Ε. ΗΠΑ, ἀγορές κ.λπ. καί ἔτσι νά καθαρίσει; Ἄν ὄχι ἐνδοτικό καί πουλημένο δέν θά τόν λέγαμε τουλάχιστον μοιρολάτρη; Θά μᾶς ἀρκοῦσε ἡ φραστική του ἀντίθεση στίς ἀγορές, τήν ὁποία ὁ ΓΑΠ ἔχει ἐκφράσει; Ἐμένα ὄχι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τείνω να πεισθώ (στην ουσία να πείσω τον εαυτό μου) ότι η φάση του δημοψηφίσματος ήταν μια καλά στημένη δουλειά (και όχι μια φούσκα για να βρει διέξοδο η δυσαρέσκεια του κόσμου μετά την 28η Οκτωβρίου, όπως πίστευα αρχικά), αφού όλοι βγαίνουν κερδισμένοι.

    ΓΑΠ και Σαμαράς, σε αγαστή συνεργασία όπως παλαιότερα, παίζουν και τώρα πολύ καλά το παιχνίδι των ανευθυνοϋπεύθυνων, προσποιούμενοι άλλοτε πως αναλαμβάνουν ευθύνες που δεν τους αναλογούν, άλλοτε πως θέτουν κόκκινες γραμμές, άλλοτε πως κάνουν βήματα προς "εθνική συνεννόηση" και πάντα πως οι ενέργειές τους έχουν ως γνώμονα το συμφέρον της πατρίδας.
    Οι Merkozy (μάνα και πατέρας) δείχνουν δείγματα αποφασιστικότητας στη διοίκηση της ΕΕ, τόσο στο εξωτερικό, όσο και στο εσωτερικό των χωρών τους, καθώς παρουσιάζονται έτοιμοι να τιμωρήσουν το κακό παιδί της οικογένειας σε περίπτωση που δεν πειθαρχήσει στις ειλημμένες αποφάσεις.
    Επιπλέον, θα επικρατεί αβεβαιότητα για την τύχη της Ελλάδας στην ΕΕ καθ'όλη την περίοδο διαπραγμάτευσης για το PSI.
    Όσο για τα διάφορα λαμόγια που σκύλιασαν ε, αυτοί αφορμή ψάχνουν για να διεκδικήσουν μερίδιο "πολιτικού" λόγου και οι πολωτικές καταστάσεις είναι ιδανική ευκαιρία.

    Οι μόνοι χαμένοι σε αυτό το παιχνίδι είναι η αξιοπρέπειά μας και η δημοκρατία, αλλά μιλάμε για απαρχαιωμένες έννοιες, που κανείς δεν ενδιαφέρεται να διαφημίσει. Είναι εν ολίγοις προϊόντα ξεπερασμένα με λιγοστά οφέλη και μεγάλο κόστος συντήρησης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αλλάζουν τα πρόσωπα (Παπανδρέου, Berlusconi) αλλά το παιχνίδι παραμένει το ίδιο. Καθώς το οξυγόνο της Δημοκρατίας μειώνεται σταδιακά σε βαθμό ασφυξιογόνου ανόξιας σε ολόκληρη την Ευρώπη οι αγορές ευημερούν.
    Ωραία ατιμόσφαιρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μιά ματιά για όποιον ενδιαφέρεται και έχει χρόνο:
    http://theoccupiedtimes.co.uk/?p=198

    ΑπάντησηΔιαγραφή