Τετάρτη 2 Μαρτίου 2016

Νόμπελ στόν Πόλεμο...



Πρίν ἀπό τήν " Διακήρυξη τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ πολίτου",

ἡ μεγαλύτερη ἀπάτη τῶν αἰώνων ἦταν ὁ Δούρειος ἵππος τῶν ἀρχαίων μας.

Μετά τήν διακήρυξη τό ξύλινο ἐκεῖνο ἄλογο

πέρασε στήν κωλότσεπη τῆς Ἱστορίας ( Γιάννης Σκαρίμπας )
Ἀνέκαθεν ὁ πόλεμος, ὡς τελικὴ λύση, ὑπῆρξε τὸ σῆμα κατατεθὲν τοῦ δυτικοῦ πολιτικοῦ ἀδιεξόδου, μία σαφὴς συγκάλυψη τῆς ἀδυναμίας πολιτικῆς ἐπαφῆς καὶ ἐπικοινωνίας μὲ διαφορετικῆς νοοτροπίας κοινωνίες, καθεστῶτα καὶ θεσμούς. Καὶ πάντα ἡ ἐπίσημη προπαγάνδα,  πότε ἀνενδοίαστα πολεμοχαρής,  πότε συγκεκαλυμμένα,  προσπαθοῦσε νὰ σύρει τὴν κοινωνία μὲ τὸ μέρος της φανατίζοντας ἢ ναρκώνοντάς την. Πάντα ὅμως ὑπῆρχε καὶ ἕνα μέρος τῆς κοινωνίας πού ἀντιδροῦσε. Ἐκτὸς ἀπὸ σήμερα πού δέν κουνιέται φύλλο…

Κάποιες δεκαετίες πρίν, ὑπῆρχε ἡ κοινωνικὴ ἀντίδραση καὶ διαμαρτυρία ἐνάντια στὸν πόλεμο τοῦ Βιετνάμ. Οἱ διαδηλώσεις καὶ οἱ συγκρούσεις ἦταν στὴν ἡμερήσια διάταξη. Ἡ νεολαία πρωτοποροῦσε,  οἱ προοδευτικοὶ διανοούμενοι τὴν ἐνέπνεαν καὶ συμπαραστέκοντο.

Ὑπῆρχε μία ζωντανὴ ἀριστερὰ, πού ἔβγαινε στὸν δρόμο.  Δὲν αὐτολογοκρινόταν, σὲ ἠχηρὴ ἀντίθεση μὲ ὅτι πράττουν οἱ σημερινοί ἰδεολογικά χρεωκοπημένοι ἐκπρόσωποι της. Δὲν ἔμενε προσκολημένη στὸν ξύλινο αὐτιστικὸ ἀντινατοϊσμὸ - ἀντιαμερικανισμό,  οὔτε ἀναπαρῆγε - ὡς οὐραγὸς - τὰ ροζουλὶ «ἀνθρωπιστικὰ» ἰδεολογήματα τῶν ἰσχυρῶν.

Δὲν θά σήκωνε τὴν κάθε πέτρα γιὰ νὰ ἀνακαλύψει ἀντικομμουνιστὲς ἢ ρατσιστὲς στὴν ὄψη ὅποιου διετύπωνε ἀντίθετη ἄποψη. Δέν θά ἐσπίλωνε ἀδιακρίτως κάθε εὐρωσκεπτικιστὴ ὡς συναγελαζόμενο μὲ τὴν ἀκροδεξιά. Οὔτε θά ἀπαξίωνε ὡς « ὁμοφοβικό» ὅποιον διαφωνεῖ μέ τούς γάμους ὁμοφυλοφίλων. Οὔτε θά ἀπένειμε πιστοποιητικά δημοκρατικῆς εὐαισθησίας καί ἀντιρατσισμοῦ,  ἐφαρμόζοντας ἀνάποδα ὅσα τήν μετεμφυλιακή περίοδο ἡ ἴδια ὑπέστη,  « χορηγῶντας» σήμερα μέ πιό ραφιναρισμένο καί ἐκλεπτυσμένο τρόπο τά ἀντίστοιχα τῶν παλαιῶν πιστοποιητικῶν ἐθνικοφροσύνης.

« Ὅποιος δὲν θέλει νὰ εἶναι τὸ φερέφωνο τοῦ ἰσχυροῦ δὲν πρέπει νὰ ἀποδέχεται τὴν εἰκόνα πού προβάλλει καὶ ἐπιβάλλει ὁ ἰσχυρὸς γιὰ τὸν ἑαυτὸ του» ἔγραψε ὁ Παναγιώτης Κονδύλης. Ἡ κριτικὴ στὴν κακὴ πρακτική τοῦ συστήματος,  καὶ ὁ κουτοπόνηρος διαχωρισμὸς ἀπὸ τὴν παραπλανητικὴ ἰδεολογία πού τὸ θρέφει, ἔχει πέσει στὶς πλάτες τῆς συμβιβασμένης καὶ πλήρως ἐνταγμένης στὸ σύστημα ἀριστερᾶς. Ἐπιβεβαιώνοντας τὸν Κονδύλη, ἡ συστημικὴ διανόηση, ὀμνύοντας στὸ ἰδεολόγημα τῶν « ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων », μεταμόρφωσε κατὰ τόπους πρώην συνεργάτες καὶ ἑταίρους τῆς Δύσης σὲ δικτάτορες, σφαγεῖς καὶ χιτλερικὰ ἀντίγραφα,  συγκατανεύοντας ἀφ’ ὑψηλοῦ στὴν «ἀποκατάσταση» κάθε τριτοκοσμικῆς ἀνωμαλίας. Διαλύθηκαν χῶρες,  ἀποδεκατίσθηκαν πληθυσμοί. Οἱ ἰδεολόγοι τοῦ « ἀνθρωπισμοῦ» βομβάρδισαν μὲ τὰ ἄλλοθι πού ἄφθονα παρεῖχαν, καὶ ἐσυνόδευσαν τὶς δημοκρατικὲς βόμβες πού ἰσοπέδωσαν πόλεις καὶ ἐδημιούργησαν –φυσικῶ τῷ τρόπω - τὸ σημερινὸ προσφυγικὸ τσουνάμι.

Καὶ τώρα τί βλέπουμε; Τοὺς μεταλαμπαδευτὲς τῆς δημοκρατίας καὶ τοῦ ἀνθρωπισμοῦ νὰ ἀλλάζουν φορεσιὰ καὶ νὰ ντύνονται ὑπερασπιστὲς τῶν ἐθνικῶν – λένε - συνόρων, στὴν πράξη κοπτόμενοι ἀποκλειστικὰ καὶ μόνον γιὰ τὴν διατήρηση τοῦ βιοτικοῦ τους ἐπιπέδου,  ἀφοῦ τὰ δικαιώματα τῶν εὐρωπαίων προηγοῦνται αὐτῶν τῶν προσφύγων. Καὶ ἂς πάει ὁ ἀνθρωπισμὸς στὸ διάβολο…

Γιὰ νὰ ἀποκρυβεῖ αὐτὴ ἡ καραμπινάτη – πλὴν ὅμως ἀπαραίτητη - κωλοτούμπα πρέπει κάποιο ἄλλο θέμα νὰ καταλάβει τὸ προσκήνιο τῆς δημόσιας ἀντιπαράθεσης. Ἀντὶ τῆς κωλοτούμπας πρέπει νὰ μιλᾶμε γιὰ  τοὺς πρόσφυγες,  μὲ πολὺ συγκεκριμένο ὅμως τρόπο, ἀποκόπτοντας τὴν αἰτία ἀπὸ τὸ ἀποτέλεσμα, λὲς καὶ μᾶς ἦρθαν ἀπὸ τὸν Ἄρη. Κάποιοι τοὺς θεωροῦν σὰν παράπλευρη ἀριθμητικὴ ἀπώλεια στὸν πόλεμο τῆς « δημοκρατίας» ἐναντίον ἑνὸς καταπιεστικοῦ καθεστῶτος.  Κάποιοι, πολιτικὰ ἑρμαφρόδιτοι ἀριστεροί, θεωροῦν τοὺς πρόσφυγες σὰν τὰ  ἀξιολύπητα θύματα πού ἔχουν ὅμως τὴν τύχη νὰ ὑποστοῦν τὴν γεμάτη πολιτισμὸ καὶ ἀφ’ ὑψηλοῦ φιλανθρωπία μας. Δὲν εἶναι ὅμως λιγάκι πρόστυχο νὰ πουλᾶς περίθαλψη σὲ κάποιον πού μέχρι σήμερα τὸν ἔχεις σακατέψει; Καὶ κάποιοι τρίτοι τούς βλέπουν ὡς ἐχθροὺς καὶ ὑπονομευτὲς τῆς ἐθνικῆς ἢ εὐρωπαϊκῆς συνοχῆς ἤ τῆς φυλετικῆς καθαρότητος ( εὐρωκεντρισμός,  ἑλλαδισμός, χρυσαυγιτισμός). Τὴν πρώτη κατηγορία ἀντιπροσωπεύει ὁ στυγνὸς ρεαλισμὸς τῶν ἰδιοτελῶν καὶ τὶς δύο ἑπόμενες οἱ σὲ διατεταγμένη ὑπηρεσία κάθε χρώματος χρήσιμοι ἠλίθιοι.

Χάρη στὴν χρήσιμη ἠλιθιότητα τῆς σύγχρονης ἀριστερᾶς ἐνστερνίσθηκε ἡ κοινωνία τὴν «χρησιμότητα» τοῦ πολέμου καὶ ἀπεκρύβη τὸ ταξικό του περιεχόμενο. Παρεμπιπτόντως, χάρη στὴν ἴδια χρήσιμη ἠλιθιότητα τῆς ἴδιας ἀνοιχτόμυαλης ἀριστερᾶς, ἡ διεκδίκηση τῶν « ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων» τοῦ πρόσφυγα πάει παρέα μὲ τὴν ἀναγόρευση τῆς σεξουαλικῆς συμπεριφορᾶς σὲ διεκδικούμενο πολιτικὸ – κοινωνικὸ δικαίωμα.  Γιὰ τέτοιες ἀσυναρτησίες μιλᾶμε …

Εἶναι ἄλλο πρᾶγμα νὰ χρησιμοποιεῖς τοὺς πρόσφυγες, νὰ τοὺς χειρίζεσαι ἐπικοινωνιακὰ γιὰ λόγους καριέρας ἤ γιά νὰ ἐπιβάλλεις τὰ ἰδεολογήματα τῆς κάθε «ἀνθρωπιστικῆς» καὶ ἔγχρωμης ἐπέμβασης - εἰσβολῆς, καὶ εἶναι τελείως διαφορετικὸ νὰ ἀσχολεῖσαι μὲ τοὺς πρόσφυγες, ἢ τοὺς μετανάστες, ἀποσκοπῶντας στὴν ἐξάλειψη τοῦ φαινομένου, στὴν πραγματικὴ ἀνακούφισή τους,  δείχνοντας πραγματικὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τῆς καταστροφῆς πού ἐδημιούργησες,  καταβάλλοντας τὸ ἀνάλογο τίμημα.

Στὴν πρώτη περίπτωση ὀργανώνεις γκέτο, καταυλισμούς,  στέλνεις τὶς ἐπιχορηγούμενες ΜΚΟ νὰ μοιράσουν κουβέρτες, μπουκαλάκια νερὸ καὶ ζωγραφιὲς στὰ προσφυγάκια,  μέχρι αὐτὰ νὰ φύγουν καὶ νὰ ἔρθει ἡ ἑπόμενη φουρνιά. Σημαντικό εἶναι νά μήν ξεμείνει ἀπό κάθε εἴδους «πρόσφυγες» το σύστημα, ὥστε νά διοχετευθεῖ ὁ ἀστείρευτος εὐρωπαϊκός ἀνθρωπισμός. Ὅσο πιο πολλές βόμβες,  τόσο πιό πολλές κουβέρτες, τόσο πιό πολλά ψεύτικα χαμόγελα…Ὅσο σκληρό κι ἄν  ἦταν το ἐμπάργκο τῆς Δύσης ( μέχρι καί φαρμάκων …) στο Ἰράκ,  τόσο περισσότερα φάρμακα θά μαζέψουμε στούς τηλεμαραθώνιους. Μερικά μπορεῖ νά εἶναι καί ληγμένα…μικρό τό κακό …

Καὶ κυρίως συσκοτίζεις, ἀποκρύπτεις τὴν αἰτία πού δημιουργεῖ τὶς προσφυγικὲς ροές. Γιὰ ὅτι ἐσὺ δημιούργησες, ρίχνεις τὸ φταίξιμο στοὺς διακινητές. Ἂν ἡ Τουρκία ξεφορτώνεται τοὺς πρόσφυγες,  ἀφήνοντας τοὺς διακινητὲς νὰ δροῦν ἀνενόχλητοι,  αὐτὸ εἶναι ἐπιλήψιμο ἐπειδὴ τὸ κάνει ἡ Τουρκία. Ὅταν οἱ εὐρωπαϊκὲς χῶρες κλείνουν τὰ σύνορα καὶ στὴν καλύτερη περίπτωση συζητοῦν γιὰ ποσοστώσεις, εἶναι ἀναφαίρετο δικαίωμά τους, καὶ προάσπιση τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας.

Στὴν δεύτερη περίπτωση σώζεις χωρίς ἀντάλλαγμα. Βγάζεις ὅμως παράλληλα τὴν αἰτία τοῦ φαινομένου στὴν ἐπιφάνεια, συζητᾶς γιὰ αὐτὴν τὴν αἰτία χωρὶς ἰδεοληψίες, ἀποκλεισμοὺς καὶ ταμπέλες. Δέν δέχεσαι να εἶναι ἡ χώρα σου ὑποψήφια γιά τό Νόμπελ Εἰρήνης,  δηλαδή ἀρνεῖσαι νά χρησιμοποιηθεῖς ὡς ἐνδιάμεσος γιά νά ἀπονείμει ὁ Πόλεμος τό Νόμπελ στόν Ἑαυτό του. Ἡ συγκεκριμένη εὐθύνη βαραίνει ἐξ  ἴσου ἀπό τόν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας μέχρι τόν τελευταῖο πολίτη αὐτῆς τῆς παρασιτικῆς χώρας. Δὲν περιμένεις « ἀνθρωπιστικὴ βοήθεια» ἀπὸ τὴν ΕΕ γιὰ νὰ περιθάλψεις – ἐπενδύσεις, ἀλλὰ καταγγέλεις τὴν ὑποκρισία της.  Ἔχεις τὰ κότσια νὰ περικόψεις συντάξεις γιὰ νὰ βοηθήσεις τοὺς πρόσφυγες καὶ ὄχι γιὰ νὰ ἰσοσκελίσεις τὸ ἔλλειμα. Συγκρούεσαι δηλαδὴ καὶ μὲ τὶς δύο μορφὲς ἐπαιτείας τοῦ νεοέλληνα: τὴν καλοσιδερωμένη εὐρωλιγούρικη τῆς ἁρπαχτῆς, ἀλλὰ καὶ τὴν μικροαστικὴ νοοτροπία τῆς αἰώνιας ἑλλαδικῆς γκρίνιας.

8 σχόλια:

  1. αυτό που λέτε στο τέλος έλεγε ο κονδυλης; οτι όποιος βλέπει αρνητικά την προοπτική να εγκατασταθούν στη χωρα εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια πρόσφυγες ειναι μικροαστός και ηλίθιος; και οτι για να βοηθηθουν ειναι αποδεκτο να κοπουν συντάξεις, και μαλιστα απο μια οικονομικα κατεστραμμενη χωρα;

    συγνωμη αλλα αυτο δεν ειναι κονδυλικο, ειναι κατι μεταξυ ΜΚΟ και μητερας τερεζας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποῦ ἔγραψα ἐγώ, ἢ ποῦ ὑπενόησα, ὅτι ὅποιος βλέπει ἀρνητικὰ τὴν προοπτικὴ νὰ ἐγκατασταθοῦν στὴν χώρα ἑκατοντάδες χιλιάδες ἢ καὶ ἑκατομμύρια πρόσφυγες εἶναι μικροαστὸς καὶ ἠλίθιος;
    Ἄλλο νόημα ἔχει ἡ ἀναφορὰ στὴν αἰώνια μικροαστικὴ γκρίνια, καὶ ὄχι μόνο σὲ αὐτήν…
    Παρακαλῶ περισσότερο προσεκτικὴ ἀνάγνωση καὶ λιγώτερο ἀποσπασματικὴ ....
    Ὁ ρόλος τῶν ΜΚΟ καὶ ἡ ἐπιδοτούμενη εὐαισθησία τοὺς ἀναφέρθηκε σαφῶς καὶ εἶναι κάτι τελείως διαφορετικὸ ἀπὸ τὴν ἀνατρεπτικὴ ὄντως ἄποψη πού παρουσιάζεται στὸν ἐπίλογο τοῦ ἄρθρου…
    Ἡ ἀπομόνωση μισῆς φράσης – οὔτε καν ὁλόκληρης - ἀπὸ ὁλόκληρο κείμενο, ὁδηγεῖ σὲ βιαστικὰ σχόλια καὶ πιθανότατα λάθη κατανόησης. Τὸ 100% τῆς κατανόησης προκύπτει ἂν ἰδωθεῖ ὡς ἑνιαῖο σύνολο, δὲν ὑπερτερεῖ κάποια παράγραφος ἔναντι ἄλλης ἡ ὁποία ἀπορρίπτεται ἢ εἶναι ὑποδεέστερη. Τὸ θεωρῶ λάθος …


    ΥΓ Δὲν ξέρω ἂν γνωρίζετε τὶς θέσεις τοῦ Κονδύλη γιὰ τὸν ἑλλαδικὸ παρασιτισμὸ πού ἀναφέρω, ὅπως καὶ τὶς κατ’ αὐτὸν αἰτίες τῆς οἰκονομικῆς καὶ πολιτικῆς πορείας τῆς χώρας,. Μπορεῖτε νὰ τὶς δεῖτε ἐδῶ …

    http://katotokerdos.blogspot.gr/2014/11/blog-post_2.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δἒν καταλαβαίνω γιατί - σὲ περίπτωση ποὺ δὲν εἶναι ὑπερβολή γιὰ τὴν ἁνάδειξη τοῦ ζητήματος - ἤ πρόταση γιὰ συγκεκριμένο κυβερνητικό χειρισμό ἔν ὤρα κρίσης - ζητᾶτε περικοπή τῶν συντάξεων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εἶπα τό κείμενο διαβάζεται , κατανοεῖται ὡς ἑνιαῖο ὅλον ...ἐν πάσῃ περιπτώσει εἶναι πολύ ἁπλό !! Γιά τό ξεπέρασμα τῆς κρίσης !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σωστά τα Ζαραθούστρια λεγόμενα. Ουσιαστικά αντιλαμβάνεται πραγματικά την απάτη του Φιλελευθερισμού. "Λίγο" αργά βέβαια...τείνουμε προς διάλυσιν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αὐτά γράφονται ἐδῶ μέσα ἀπό τήν πρώτη ἀνάρτηση τοῦ ἱστολογίου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ήδη το 2009 αργά είναι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μόλις διεπίστωσα τὸ ἑξῆς

    Σχολιαστὴς ἄλλου – γνωστοῦ σὲ ἐμένα - ἰστολογίου ἔχει ἀφήσει πρὸς ἔγκριση στὸ παρὸν θέμα 2 σχόλια ὤστε νὰ δημοσιευθοῦν. Προσθέτει τὸν ἰσχυρισμὸ ὅτι ἐλογοκρίθησαν στὸ ἕτερο ἰστολόγιο, χωρὶς καμιὰ περαιτέρω διευκρίνιση.

    Θέλω νὰ παρατηρήσω τὰ ἑξῆς.

    Τὸ παρὸν ἰστολόγιο εἶναι δὲν εἶναι χῶρος ἐπίλυσης διαφορῶν πού προκύπτουν σὲ ἄλλους χώρους τοῦ διαδικτύου. Ἐπὶ πλέον δὲν ἔχω τὴν δυνατότητα νὰ διαπιστώσω ἂν ὄντως ὑπῆρξε λογοκρισία.

    Προφανῶς καὶ ἂν ὑπῆρξε λογοκρισία σὲ σχόλια κατὰ τὰ ἄλλα εὐπρεπῆ, δὲν εἶναι ἕνα θέμα πού θὰ μὲ ἄφηνε ἀσυγκίνητο, πόσῳ μᾶλλον πού στὸν συγκεκριμένο χῶρο συμμετέχω συχνὰ σὲ συζητήσεις. Καὶ σὰν μικρὴ πιθανότητα ἀξίζει νὰ ἐξετασθεῖ, καὶ νὰ δοθεῖ ἡ δυνατότης σὲ αὐτὸν πού θεωρεῖ ὅτι λογοκρίθηκε νὰ ἐκφρασθεῖ. Αὐτὸ ὅμως θὰ ἔπρεπε νὰ γίνει κατόπιν συνεννοήσεως, ἠλεκτρονικῆς ἐπικοινωνίας ἴσως, καὶ ὄχι μὲ τὸν ἄκομψο τρόπο πού 'επιχειρήθηκε νὰ γίνει ἐδῶ, κατὰ κάποιον τρόπο ἀγνοῶντας με. Αὐτός πού ἄφησε τά σχόλια θα ἔπρεπε πρῶτα να ἐπικοινωνήσει μαζύ μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή