Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2018

Ἔρωτας καί ἐπανάσταση


Ἄν ἡ ἀφομοίωση στό περιβάλλον εἶναι γιά τόν ἄνθρωπο ἕνα τόσο σύνθετο ἔργο ὅσο δέν εἶναι γιά τά ὑπόλοιπα ζωντανά ὄντα, κι ἄν γιά νά ζήσει ὁ ἄνθρωπος, χρησιμοποεῖ αἰσθήματα καί κρίσεις, αὐτό σημαίνει ὅτι ἔχει ἀνάγκες διαφορετικές ἀπό ἐκεῖνες τῶν ὑπολοίπων ὄντων. Μόνον ὁ ἄνθρωπος δημιουργεῖ πολιτισμό καί ἀναπτύσσεται σέ σχέση μ’αὐτόν. Κάτι τέτοιο λοιπόν πρέπει νά σημαίνει ὅτι ὁ πολιτισμός ἀντιστοιχεῖ σέ ἀνάγκες εἰδικά ἀνθρώπινες. Ἀλλά οἱ ζωτικές ἀνάγκες τοῦ ἀνθρώπου, σέ σχέση μέ τήν ἐπιθυμία, ὅπως ἄλλωστε καί οἱ ἀνἀγκες ὅλων τῶν ζώων, ἀνάγονται εἴτε στή διατροφή εἴτε στό σέξ. Πρέπει συνεπῶς τώρα ν’ἀνακαλύψουμε σέ ποιά ἀπό τίς δύο λειτουργίες ἀντιστοιχεῖ ὁ πολιτισμός. Δέ μποροῦμε νά καταλήξουμε μέ σύγκριση, ἐφόσον ἡ ἁπλή παρατήρηση τῶν γεγονότων δέν θά μᾶς ἐπέτρεπε νά ταχθοῦμε ὑπέρ τῆς μιᾶς κι ὄχι ὑπέρ τῆς ἄλλης, διότι καί ἡ διατροφή καί ἡ σεξουαλική ζωή τοῦ πολιτισμένου ἀνθρώπου διαφέρουν ἀπό τήν διατροφή καί τή σεξουαλική ζωή τοῦ ἄγριου ἤ τοῦ ζώου.

Τό συγκεκριμένο δεδομένο τοῦ ὁποίου ἡ μελέτη θά μᾶς ἐπέτρεπε νά ἀνακαλύψουμε τή φύση τῆς ἀνάγκης τοῦ ἀνθρώπου, πρέπει νά εἶναι κάτι πού χαρακτηρίζει τόν πολιτισμό. Αὐτό πού διακρίνει τό περιβάλλον τοῦ πολιτισμένου εἶναι, ὅπως ἤδη ἔχουμε δεῖ ὅταν μελετούσαμε τό σύμβολο, ἡ διαμόρφωση στό ὑπαρκτό περιβάλλον μιᾶς νέας ἔννοιας, πού δέν ἀφορᾶ ἄμεσα οὔτε στή διατροφή οὔτε στό σέξ: τῆς ἔννοιας τῆς ἀξίας. Τά ἀντικείμενα ἔχουν γιά τόν ἄνθρωπο ἀξία καθεαυτήν ἄρα θά πρέπει νά προχωρήσουμε μέ τή μελέτη τῆς ὑπάρχουσας σχέσης μεταξύ τοῦ ἀντικειμένου ἀξίας καί τῆς ἀνάγκης. Ἡ ἀξία εἶναι εἰδική ἔννοια, εἶναι ἡ κοινωνική μορφή πού τό πολιτισμένο ὄν δίνει στήν ἐπιθυμία του γιά τό ἀντικείμενο. Νά γιατί ἡ δυναμική κίνηση τῆς κοινωνίας δέν ἀνάγεται οὔτε στή διατροφή οὔτε στό σέξ, ἀλλά εἶναι εἰδική καί συνιστᾶ οἰκονομική κίνηση. Κάθε ἀντικείμενο πού ἐπιθυμεῖ ἡ κοινωνία ἔχει οἰνομική ἀξία. Γιά νά γνωρίσουμε τήν προέλευση τοῦ πολιτισμοῦ καί γιά νά καταλάβουμε τόν ψυχολογικό ρόλο τῆς ἀξίας θά πρέπει νά μελετήσουμε τό ἀντικείμενο ὡς σύστοιχο τῆς κοινωνικῆς ἐπιθυμίας σέ σχέση μέ τήν ἐπιθυμία καθεαυτή. Ξέρουμε ὅμως ὅτι τό ἀντικείμενο ἔχει γιά τήν ἐπιθυμία ἀξία σεξουαλική. Ἄρα θά μπορέσουμε ἴσως νά ἀνακαλύψουμε καί τήν προέλευση καί τόν μηχανισμό τῆς δυναμικῆς τοῦ πολιτισμοῦ μέ τή μελέτη τῆς σχέσης μεταξύ τοῦ ἀντικειμένου καί τῆς σεξουαλικῆς ἐνέργειας. Ἡ ἠθική μας θά πρέπει τότε νά εἶναι σύμφωνη μέ τούς νόμους πού καθορίζουν τήν ἐξέλιξη τῆς κοινωνικῆς ἐπιθυμίας. Νά γιατί ἡ ἠθική μας δέ θά πρέπει νά εἶναι ἀντίθετη μέ τή διαλεκτική τῆς οἰκονομικῆς κίνησης τῆς κοινωνίας.
Γνωρίζουμε ὅτι ἡ ἐπιθυμία ἀναζητᾶ τήν ἡδονή: τήν πλήρη καί ὁριστική ἡδονή πού τό Ἐγώ μας συλλαμβάνει προκαταβολικά καί πού τό ὀνομάζουμε εὐτυχία. Γιά τήν κοινωνία, ἡ εὐτυχία θά εἶναι ἡ ὁλοκλήρωση τῆς ἐπιθυμίας της. Ἡ εὐτυχία εἶναι, ἄρα, ἡ ἰδανική ἡδονή, καί τό ἰδανικό τοῦ ἀνθρώπου δέν μπορεῖ νά εἶναι ἄλλο ἀπό τήν ἀνακάλυψη τῆς εὐτυχίας. Ἡ εὐτυχία εἶναι ἡ ἀπόλυτη ἡδονή. Ἡ ἡδονή ἱκανοποιεῖ  ὁλόκληρη τήν προσωπικότητα, στήν συγκινησιακή της ζωή, συνειδητή καί ἀσυνείδητη, στά συναισθήματα καί στό πνεῦμα της. Ἔτσι ἐνῶ τό ζῶο μπορεῖ νά ἀναζητᾶ, καί ὄντως ἀναζητᾶ, τήν ἡδονή, δέν κυνηγάει τήν εὐτυχία, πού εἶναι τέλεια ἡδονή καί πού μόνο ὁ πολιτισμένος μπορεῖ νά συλλάβει, γιατί μόνον αὐτός εἶναι ἱκανός νά ἐκφέρει κρίση καί νά τήν προκαταλάβει. Ὅ,τι χαρακτηρίζει τή συμπεριφορά τοῦ πολιτισμένου ἀνθρώπου, λοιπόν, εἶναι ἡ ἀναζήτηση τῆς εὐτυχίας. Ἐπειδή ὁ ἄνθρωπος εἶναι τό μόνο ὄν πού τήν ἀναζητᾶ, εἶναι καί τό μόνο ὄν πού ἀνακάλυψε μιά συμπεριφορά πού εἶναι ἡ ἀπόλυτη ἄρνηση τῆς ἡδονῆς καί ἡ ἀντίθεση τῆς εὐτυχίας: τήν αὐτοκτονία. Ὑποστηρίχθηκε ὅτι ὑπάρχουν ζῶα πού αὐτοκτονοῦν. Εἶναι λάθος. Ὅπως κάποιοι ἄνθρωποι, ἔτσι καί κάποια ζῶα μποροῦν νά πεθάνουν ἀπό πόνο, μποροῦν δηλαδή νά χάσουν τήν ἐνέργεια πού τούς εἶναι ἀπαραίτητη γιά νά ἀντισταθοῦν στόν πόνο. Ὅμως ἡ αὐτοκτονία δέν εἶναι τό ἀποτέλεσμα ἔλλειψης ἐνέργειας. Ἀντίθετα γιά νά αὐτοκτονήσεις θά πρέπει νά δράσεις. Ἡ αὐτοκτονία εἶναι ἀποτέλεσμα συνειδητῆς δράσης, πού κατευθύνεται ἐναντίον τῆς ἴδιας τῆς πηγῆς της, ἐναντίον τῆς ζωῆς της δηλαδή.
Ἀφοῦ ἡ εὐτυχία εἶναι σύστοιχο τῆς ἐπιθυμίας, ἡ προέλευσή της θά πρέπει νά εἶναι σεξουαλική. Κι ἐφόσον ἡ εὐτυχία εἶναι διευρυμένη ἐπιθυμία – διότι εἶναι ἐπιθυμία πού ἐκπηγάζει ἀπό ὅλη τήν προσωπικότητα καί ὄχι μόνο ἀπό τό Ἐγώ - ὡς ἐπιθυμία εἶναι, προφανῶς διευρυμένη σεξουαλικότητα. Αὐτό σημαίνει ὅτι τό ἀντικείμενο τῆς εὐτυχίας πρέπει νά εἶναι ἕνα διευρυμένο σεξουαλικό ἀντικείμενο, κι ὅτι, κατά συνέπεια, δέ μπορεῖ νά εἶναι καθαρά φυσιολογικό. «Ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι μόνο προϊόν τῆς φύσης, ἀλλά ἀκόμη, σ΄ἕναν πιό ὑψηλό βαθμό, προϊόν τοῦ συνόλου τῶν κοινωνικῶν σχέσεων», γράφει ὁ Ριάζανοφ. Αὐτή ἡ επιθυμία τῆς εὐτυχίας κι αὐτό τό ἀντικείμενο τῆς εὐτυχίας, ἀποτελοῦν ὅ,τι ὀνομάζουμε ἔρωτα. Ὅ,τι εἶναι ἡ σεξουαλικότητα γιά τήν ἐπιθυμία, εἶναι καί ὁ ἔρωτας γιά τό συναίσθημα, τό ὁποῖο εἶναι ἡ μορφή ἐκείνη τῆς ἐπιθυμίας πού περιβάλλει ὅλη τήν προσωπικότητα. Ἡ ἠθική τῆς εὐτυχίας-ἐπιθυμίας εἶναι, λοιπόν, ἠθική τοῦ ἔρωτα.
Γιά νά βρεῖ τήν εὐτυχία, ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά ἐρωτευθεῖ!
Ὅταν λέμε ὅτι ὁ ἔρωτας ὡς ἀντικείμενο εἶναι διευρυμένη σεξουαλικότητα, σημαίνει ὅτι δέν μπορεῖ νά εἶναι οὔτε ἀντίθετος οὔτε ταυτόσημος μέ τό σεξουαλικό ἀντικείμενο. Ὁ ἔρωτας θά εἶναι, ἑπομένως, σεξουαλικότητα μετουσιωμένη. Ἀλλά στό ἀντικείμενο τῆς μετουσίωσης ἀντιτίθεται τό ἀντικείμενο τῆς νεύρωσης. Ὀνομάζουμε ἀντικείμενο ἐκεῖνο πού, ὑποχρεώνοντας τήν ἐπιθυμία, γιά τόν ἕνα ἤ τόν ἄλλο λόγο, νά καθηλωθεῖ σέ κάτι πού παρακωλύει τήν κανονική της ἐξέλιξη, ἐμποδίζει τόν ἄνθρωπο νά βρεῖ ἱκανοποίηση κατάλληλη γιά τή φυσική του ἀνάπτυξη. Ὁ νευρωτικός υἱοθετεῖ ἀπέναντι στόν φυσιολογικό σκοπό μιά στάση φυγῆς, διότι ἔχει τάση νά κατευθύνεται πρός μία πραγματικότητα ἀντίθετη πρός τά φυσιολογικά του ἐνδιαφέροντα. Κάθε φυγή εἶναι νεύρωση ἐνῶ ἡ μετουσίωση εἶναι διεύρυνση τοῦ κανονικοῦ σεξουαλικοῦ ἀντικειμένου. Ἀφοῦ ἡ ἐπιθυμία δέν εἶναι μόνο ἀτομική ἀλλά καί κοινωνική, θά ἐχουμε κατ’ἀνάγκην κοινωνικές νευρώσεις. Κι ἀφοῦ ἡ θρησκεία, ὅπως εἴδαμε, εἶναι φυγή, δέ μπορεῖ παρά ν’ ἀποτελεῖ κοινωνική μορφή νεύρωσης. Κάθε κοινωνική νεύρωση εἶναι καί νεύρωση τοῦ ἀτόμου, διότι σέ τελευταῖα ἀνάλυση θἀ ἀνακαλύπτουμε πάντα στή βάση μιᾶς κοινωνικῆς νεύρωσης μιάν ἠθική ἐπιταγή μή-λογικῆς προέλευσης πού ἀπαγορεύει τήν ἐκπλήρωση κάποιας ἀτομικῆς ἐπιθυμίας. Γιά τό ἄτομο ὅμως ἡ κοινωνική νεύρωση δέ εἶχε ποτέ τόσο τρομακτικές συνέπειες ὅσο ἡ ἀτομική νεύρωση διότι τό νά δεχθεῖς μιά κοινωνική νεύρωση σημαίνει ἤδη ὅτι συμμορφώνεσαι σ’ἕνα περιβάλλον, σημαίνει ὅτι προσαρμόζεσαι ἀντί νά φεύγεις - ἐντούτοις, μέ μόνη τή διαφορά ὅτι αὐτή ἡ προσαρμογή θά εἶναι μερική, ἀφοῦ κάθε φυγή ἀπό τήν πραγματικότητα, ἀκόμη καί ἡ συλλογική φυγή, ὑποχρεώνει τό ὄν νά δεχθεῖ μιάν ἠθική πού, τουλάχιστον σ’ἕνα σημεῖο, θά πρέπει ἐξ ὁρισμοῦ νά εἶναι ἀντίθετη πρός τήν ἠθική τῆς ἐπιθυμίας. Ἀπό τήν ἄλλη κάθε κοινωνική ἀπελευθέρωση δέν ἀποτελεῖ ἀναγκαστικά ἀτομική ἀπελευθέρωση. Εἶναι δυνατόν, καί συμβαίνει πολύ συχνά, μιά ἐπαναστατική ἠθική νά γίνεται ἀποδεκτή ἀπό ἄτομα γιά λόγους νευρωτικούς. Γι’αὐτούς τούς ἀνθώπους οἱ ἐπαναστατικές διεκδικήσεις, ἀντί νά εἶναι ἡ κανονική συνέπεια ἑνός ἀγῶνα γιά μεγαλύτερη ἀπελευθέρωση, γίνονται μέσον γιά νά ἐπιταχύνουν τό ρυθμό τῆς ἀτομικῆς τους νεύρωσης. Εἶναι ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο συχνά οἱ ἐπαναστάτες δροῦν καί στή συνέχεια καταλήγουν νά σκέφτονται μέ τρόπο ἀντιεπαναστατικό. Ἡ προσωπική τους νεύρωση τούς ἐμποδίζει νά σχηματίσουν σωστή ἀντίληψη τῆς ἐπαναστατικῆς συμπεριφορᾶς. Ἡ παρέκκλιση, πού ἡ νεύρωσή τους κάνει στήν ἐπιθυμία τους νά ὑποστεῖ, ἐπηρεάζει τίς πράξεις τους καί στή συνέχεια τίς ἰδέες τους. Νά γιατί τόσοι καί τόσοι ἐπαναστάτες καταλήγουν τόσο συχνά νά περνοῦν στήν ἀντίδραση. Ἡ ἀναπόφευκτη μετάθεση πού ἀναπτύσσεται ὁρισμένες στιγμές μεταξύ ἀτομικῆς καί κοινωνικῆς ἐπιθυμίας, παράγει ἀπογοητεύσεις, ἀκὀμη καί προδοσίες. Ὅμως αὐτός ὁ κίνδυνος, ἰδωμένος ἀπό τή γωνία τοῦ κοινωνικοῦ γίγνεσθαι, εἶναι σχετικά ἀσήμαντος, γιατί δέν προσδιορίζει παρά μόνο τή συμπεριφορά κάποιων ἀτόμων καί ὄχι τό ἴδιο τό ἐπαναστατικό κίνημα. Εἶναι διαφορετικά ὅταν οἱ δυσκολίες τῶν συνθηκῶν τοῦ ἀγῶνα λυγίζουν τήν ἐπαναστατική ἐπιθυμία τῶν μαζῶν καί τήν ὑποκινοῦν νά βρεῖ νευρωτικό ἀντιστάθμισμα στήν παρεμποδιζόμενη ἐπιθυμία τους, διότι τότε κοινωνική πρωτοπορία ἀναζητᾶ ὑποκτάστατο τῆς συγκεκριμένης πραγματικότητας καί ἀναπτύσσει μιά ψύχωση πού μεταβάλλει τόν ἔρωτα τῆς ἐπανάστασης σέ λατρεία τῆς ἐπανάστασης καί τήν ἐκτίμηση γιά τόν ἀρχηγό σέ τυφλή λατρεία τοῦ προσώπου του.
 Ἄν τό πρόβλημα τοῦ ἔρωτα εἶναι τόσο δυσεπίλυτο γιά τό ἄτομο καί τήν κοινωνία, εἶναι γιατί ἡ ἀνακάλυψή τοῦ ἀντικειμένου τοῦ ἔρωτα γίνεται ἀργά καί μετά ἀπό μακρόχρονη ὀντογενετική καί φυλογενετική ἐξέλιξη, πού σήμερα δέν ἔχει ἀποπερατωθεῖ. Ὅπως κάθε ἐξέλιξη, ἔτσι καί ἡ ἐξέλιξη τῆς ἐπιθυμίας γίνεται κοπιαστικά. Ἄν γιά τό ζωικό εἶδος πού φτάνει σ’αὐτό τό βαθμό ἀνάπτυξης πού ὀνομάζεται ἄνθρωπος ἡ σεξουαλική ἐπιθυμία εἶχε βρεῖ ἕνα ἀντικείμενο τοῦ ὁποίου ἡ ἀναζήτηση γινόταν ἤδη μέσω κληρονομικῶν συνηθειῶν, δηλαδή ἀπό ἔνστικτο, δέ συνέβαινε τό ἴδιο γιά τήν ἐπιθυμία ὡς συναίσθημα. Ἡ ἀνάπτυξη τῆς συναισθηματικῆς ἐπιθυμίας δέν ἀρχίζει παρά μέ τήν ἐμφάνιση τοῦ πολιτισμένου ἀνθρώπου.

Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο Ἑστίες Πυρκαγιᾶςτοῦ Νικόλα Κάλας (Nicolas Calas)
Μετάφραση Γιάννα Σαββίδου
Ἐκδόσεις Gutenberg, Ἀθῆνα 1997  


31 σχόλια:

  1. Ἡ ἀνάλυσή του εἶναι νομίζω κάπως στεγνή. Λείπει κάπου τὸ θαῦμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...νομίζω πὼς ἡ στεγνότητα ποὺ νομίζω πὼς διακρίνω σχετίζεται μὲ τὴν διπλὴ φύση παντὸς Νεοέλληνος ὡς ἐπιβίωση μιᾶς ἁλήτικης ἐργασισκῆς πρακτικῆς, κληρονομημένης ἀπὸ πρὶν τὸ 1821, καὶ συνυφασμένης μἐ αὐτό, κατὰ τὴν ὁποῖα ὁ ἐργοδότης ὑποδουλώνει τὸν ἐργαζόμενο προτοῦ τὸν ἀναγνωρίσηι ὡς τέτοιο καὶ ἡ ὁποία πρακτικὴ βρῆκε διέξοδο στὸν ὁρθολογικὸ καπιταλισμό. Αὐτὴ ἡ πρακτικὴ ἁπαγορεύει τὸν ἕρωτα. Ὁ Σίλλερ διεπίστωνε δυσκολία στοὺς ἀρχαίους νὰ μιλήσουν γιὰ ἔρωτα. Ἕχει δίκιο. Στοὺς Νεοέλληνες ὑπάρχει ἡ ἴδια δυσκολία, διότι θεωροῦν τὴν γυναῖκα πόρνη, δηλαδὴ ἐργαζόμενη, δηλαδἠ δούλα. Δὲν μπορεῖς νὰ μιλήσηις γιὰ κάτι ποὺ δὲν ξέρεις καὶ μὲ τὴν νοοτροπία τοῦ ἀφεντικοῦ δὲν ἐρωτεύεσαι, ἡ λέξη αὐτοῦ ποὺ κάνεις εἶναι χυδαία ὡς πρὸς τὸ πῶς τὴν ἀντιλαμβάνεται κανείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ... Στοὺς Νεοέλληνες ὑπάρχει ἡ ἴδια δυσκολία, διότι θεωροῦν τὴν γυναῖκα πόρνη, δηλαδὴ ἐργαζόμενη, δηλαδἠ δούλα.......

      γιατι ωρε...μας μιλας ετσι...τι σου καναμαν...
      για ολα τα κακα του κοσμου φταιμε εμεις οι γραικυλοι-νεοελληνες
      πως βγαζεις αυτο το συμπερασμα...?!
      ιδες το παρακατω τραγουδακι...πουναι νεοελληνικο..και πες μας
      ...ο γιωργακης ..σαν πορνη την βλεπει την ελενιτσα

      Διαγραφή
    2. ..αν τυχον ερωτευθει τις η τινα ..με νοοτροπια αφεντικου
      ..το δουλικο ..δεν ταποφευγει..με την σειρα του-της
      ..κατι..σαν μπουμεραγκ..!!

      Διαγραφή
    3. αλλα τι να σου κανει...και ο καψογιωργουλας !!
      ...το ανυπομονο λενιω ..υπερβαινει ..τα "δεδομενα"..περι ερωτα και επαναστασης...
      @..λεει στον μυστικο πρακτορα ..ο τζοζεφ κονραντ
      ...απελπισια μαζι με παραφροσυνη ειναι υπερτατη δυναμη
      ..που ειναι το ψωμοτυρι [βουτυρο στο ψωμι]..για τον Ερωτα

      Διαγραφή
  3. ..τι θαυμα περιμενεις απο ενα αποσπασμα αναλυσης...!?!

    @..αν και....πιο ωραιο και ομορφο..θατανε..ο νικητας ραντος..
    να "εγραφε"..να παρουσιαζε..το περι ερωτος και επαναστασης..κατα τον τροπο της ακροπολης {προηγουμενη αναρτηση}

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιά νά βρεῖ τήν εὐτυχία, ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά ἐρωτευθεῖ!
    μετα του ερωτος ....ευτυχια - δυστυχια...ενα και το ιδιο

    @του ερωτος πατερας ειναι ο πλουτος..μαννα του η πενια
    ...κατω το κερδος !?!

    λαικο τραγουδακι ερωτικον συναμα και οικονομολογικον απο τα χωρια της Πινδου

    αιντε λενιτσα μου τον ανδρα σου
    πανουν να τον κρεμασουν

    αντε γιωργακη μου,γιωργακη μου τρεξε
    να τον γλυτωσεις

    αιντε σαν τον γλυτωσω λενη μου
    το τι θε να μου δωσεις

    αιντε το μαη σαν πας για περδικες
    θαρθω και γω κοντα σου

    αιντε να σου κρατω τις περδικες
    και τα χρυσα αρματα σου

    αιντε λενιτσα σαν νυχτωσουμε
    το που θα κοιμηθουμε

    αιντε το μπρατσο σου το μπρατσο μου
    στρωμα να κοιμηθουμε

    αιντε λενιτσα και αν κρυωσουμε
    με τι θα σκεπαστουμε

    αιντε το χνωτο σου το χνωτο μου
    τσεργα να σκεπαστουμε

    αιντε λενιτσα και αν πεινασουμε
    το τι ψωμι θα φαμε

    αιντε το σαλιο σου το σαλιο μου
    ζεστο ψωμι να φαμε

    αιντε λενιτσα και αν διψασουμε
    το τι νερο θα πιουμε

    το δακρυ σου το δακρυ μου
    κρυο νερο να πιουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ...πριν απο πολλα χρονια ..συναντησα το ανωτερω κειμενο [στο λαογραφικο περιοδικο "εκ Χιονιαδων"]...περασαν χρονια και η εκπληξη που μου πρωτοπροκαλεσε..παραμενει αμειωτη...
      ..αναφερεται ...φανταζομαι σε καιρους επαναστασης..[γυρω απο το 1821 ?}..η και πιο παλια [?]
      διερωτουμαι & προσπαθω να καταλαβω τι σοι ανθρωπος ειναι[ηταν] αυτη η Λενιτσα !!

      Διαγραφή
  5. "Τό θαυματουργό τυχαῖο ὁδηγεῖ στή μοιρολατρία καί τή μελέτη τοῦ ὑπερφυσικοῦ καί ὄχι στήν αἰτιοκρατία. Τό πνεῦμα τελικά ἀποκοιμίζει τήν ἔκπληξη. Ὅμως καί ποιός δέ βλέπει ὅτι τό τυχαῖο, ἀπείρως πιό σύνθετο, εἶναι ἕνα ἀνήκουστο διεγερτικό πού ὀξύνει τήν εὐαισθησία μας καί ἀναπτύσει τήν ἔκπληξη; Εἶναι ἀντικειμενικό καί ἀνατρεπτικό μᾶς παρακινεῖ στήν κατάκτηση, μᾶς καλεῖ, ἀπαιτεῖ νά τό ἀλλάξουμε καί νά τό κάνουμε ἀκόμα πιό θαυμάσιο, πιό μυστηριακό, ἀλλά ἐξίσου ἀντικειμενικό καί πολύ πιό ἐπαναστατικό.
    Πρέπει νά ἔχουμε διαρκῶς τά μάτια μας τέσσερα, τό βλέμμα μας διεισδυτικό παντοῦ γιά νά βλέπει καλύτερα γιά νά καταλαβαίνει καλύτερα, γιά νά αἰσθάνεται περισσότερο. Τό ἐπαναστατικό πνεῦμα δυναμώνει, αὐξάνει τήν ἀτομική ἱκανότητα κι ἀναπτύσσεται σ’ἕναν αἰώνιο ἀγῶνα γιά νά καταλάβει καί νά μεταμορφώσει τήν πραγματικότητα. Ἡ ἐπιστήμη, ἡ τέχνη, δέν εἶναι παρά μέσα γιά νά ἐμπλουτίσουν τίς δυνατότητές μας, μέσα γιά νά συντονίσουν τή ζωή μας. Πρέπει νά ρίξουμε τά ἐμπόδια πού παρουσιάζονται στό δρόμο μας."

    "Ἑστίες Πυρκαγιᾶς” Νικόλας Κάλας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ...εδω που τα λεμε..με την παρουσια του χρονου.."οτιδηποτε"
      ..ειναι τυχαιο..!!

      Διαγραφή
  6. 1. Ἅλλο τυχαῖο ἄλλο μὴ ἐλέγξιμο. 2. Τὀ νὰ ῥίξηι κανεἰς ἐμπόδιο εἶναι ἀδύνατον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις

    1. ...ενα εμποδιο ..περα απο το να το ριξεις η να μην το ριξεις
      ..δια του ερωτος...μπορει να μεταμορφωθει..[ας πουμε]..σε εφαλτηριο.!!

      Διαγραφή
  7. ...ποια αραγε , ειναι η γνωμη του χριστουλη
    σχετικα ..με το Ερωτας και επανασταση !?!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ..ανταγωνιστικα ..στεκεται ο χριστουλης [με τους οπαδους του]..εναντι του Ερωτος..
      ..και με καθε τροπο [εις ματην] ..επιδιωκει απρεπως ..να τον εξευτελισει..

      Διαγραφή
  8. ..εν αρχη ην ο ερωτας
    λεει ο αειμνηστος λασηθιωτης ποιητης λυραρης..Γιαννης Βαρδας

    https://www.youtube.com/watch?v=XtBo1ujdOyg

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Tὀν Γιανναρᾶ ἄν δὲν ἀπατῶμαι τὸν κατηγοροῦν γιὰ Νικολαϊτισμό... τί θἄλεγαν γιὰ τὸν Ἑμπειρῖκο; Αὑτὸ προέρχεται ἀπὸ τὴν Ἁποκάλυψη, ὅπου ὁ Ἰωάννης ἐπαινεῖ μιὰν ἐκκλησία τῆς Ἀσίας ποὺ δὲν ἀνέχεται τὀν Νικολαϊτισμό, δηλαδὴ ἕνα εἶδος χριστιανικοῦ Κάμα Σοῦτρα, πάλι ἄν δὲν ἀπατῶμαι. Ἑγὼ πιστεύω (θέλω νὰ πιστεύω) πὼς τὸ σημαντικὸ εἶναι ἡ διέξοδος ἀπὀ τἠν δουλεία. Στὴν ταινία τοῦ Κιούμπρικ, τὸν Σπάρτακο τὸν βάζουν νὰ.. ζευγαρώσηι καὶ αὐτὸς βαράει τὰ κάγκελα τοῦ κελιοῦ φωνάζοντας - ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΖῺιΟ!!! Τότε ἡ γυναίκα λέει. -Οὔτε καὶ ἐγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ο ΕΡΩΤΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΓΝΩΣΗ - ΜΟΡΦΩΣΗ
    [ ΝΑ ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ , ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΩΝ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΤΟΥ ΙΕΡΟΔΙΚΕΙΟΥ ΡΕΘΥΜΝΗΣ ..ΡΕΘΥΜΝΟ 1995 ]

    Εὔλογη ἀπορία προκαλεῖ ἐπίσης ἡ τόσο ἀόριστη ἀναφορά στό πρόσωπο τοῦ μεταφραστή. Ἡ ἀποσιώπηση τοῦ ὀνόματός του φαίνεται μᾶλλον σκόπιμη, ἄλλά εἶναι ἄγνωστοι οἱ λόγοι γιά τούς ὁποίους ἔγινε. Τήν πληροφορία γιά τό ποιός εἶναι ὁ μεταφραστής διέσωσε ἀείμνηστος Μιχ.Μ. Παπαδάκις[16], ὅπως τοῦ τήν μετέφερε ὁ ἐκδότης τοῦ "Βήματος" Λυκ. Καφφᾶτος. Πρόκειται γιά τόν Τουρκοκρητικό, ρεθεμνιώτικης καταγωγῆς, Ἐσάτ Σιδεράκη, ὁ ὁποῖος γιά τήν ἀγάπη μιᾶς χριστιανῆς κρητικοπούλας καί προκειμένου νά ἀλληλογραφήσει μαζί της ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη ὅπου βρισκόταν, ἔμαθε νά γράφει καί νά διαβάζει ἑλληνικά. Στή συνέχεια, γιά νά μπορέσει νά τήν παντρευτεῖ, βαφτίσθηκε καί πῆρε τό ὄνομα Γεώργιος. Ἔζησε στό Ρέθυμνο κατά τή δεκαετία 1925-1935.

    @ Ο ΕΡΩΣ..ΥΠΕΡΑΝΩ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ..ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

      {ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΤΡΑΓΩΔΟΥ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΒΛΑΧΑΓΓΕΛΗ [ΚΑΛΑΤΖΑΚΟ]
      ΓΥΙΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΛΑΧΑΓΓΕΛΗ [ΚΑΛΑΝΤΖΗ]..ΑΠΟ ΤΟ ΓΑΡΔΙΚΙ ΑΣΠΡΟΠΟΤΑΜΟΥ ΤΡΙΚΑΛΩΝ }

      Ήχος βαρύς π' ακούγεται, τι βρονταριά μεγάλη,
      μήνα βουβάλια σφάζονται, μήνα θεριά μαλώνουν,
      ο Μητσιο-Κώστας στα βουνά εμάζευε κλεφτόπουλα, όλο λεβεντοπαίδια.
      Σπάσε γλυκιά φλογέρα μου, μην κελαηδείς σαν πρώτα,
      της ζηλευτής Χρυσάιδως μας, τα ζηλεμένα νειάτα.
      Όταν θα δαφνοστολιστείς, να 'σαι καθάρα βρύση,
      που 'ρχοταν η Χρυσάιδω μας, τ' αρνιά της να ποτίσει,
      ρίξε φαρμάκι στο νερό, να 'ρθω και 'γω να πάρω,
      για της Χρυσάιδως τον καημό, να καταπιώ το Χάρο,
      για της Χρυσάιδως τον καημό να πιω και ν' αποθάνω.
      ΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΤΑ ΟΡΗ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΜΟΥ ΛΟΓΙΑ
      ΚΑΙ ΑΣ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΙΚΡΑ ΜΕ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ

      https://www.youtube.com/watch?v=jGT-y08_mEM&list=RDjGT-y08_mEM&start_radio=1

      Διαγραφή
    2. ...ο Εσατ Σιδερακης ,μαθαινει ελληνικα..οχι μονον για να αλληλογραφει
      ..με την χριστιανη κρητικοπουλα...οπου ειναι ερωτευμενος..αλλα παραλληλα μεταφραζει και τις "αποφασεις του ιεροδικειου ρεθυμνης...και δειχνει...στην νυμφη & στα συμπεθερια.... την ιστορια της φαρας του , της θρησκειας του !!

      Διαγραφή
  11. υγ. Αὐτὸ ποὺ κατὰ τὴν γνώμη μου φέρνει ὁ χριστιανισμός - θὰ μοῦ πῆτε, τί σχέση ἔχει αὐτὀ μὲ τὴν ἀνάλυση τοῦ Κάλας - ἄμ ἔχει - εἶναι ὅτι δὲν ὑπάρχει εὐτυχία ὄταν πρόκειται κάποιος - ὁποιοσδήποτε - νὰ τὴν πληρώσηι. Αὐτὴ εἶναι μιὰ ἠθικὴ σκέψη ποὺ κάνουν τὰ παιδιά. Γιὰ αὐτὸ λέω ὅτι ἡ ἀνάλυση τοῦ Κάλας εἶναι ἐγκλωβισμένη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ...νομίζω δὲ πὼς βρῆκα τί μἐ κάνει νὰ τὸ λέω αὑτό. Εἶναι ἡ διάκριση ποὺ κάνει ἀνάμεσα σὲ ζῶα καὶ ἄνθρωπο. Ἁντίθετα δύο ἐρωτευμένοι φωνάζουν ὁ ἕνας τὀν ἄλλο μὲ ὀνόματα ζώιων. Πουλάκι μου, περιστεράκι μου, κ.λπ. κ.λπ. Αὐτὸ σημαίνει πὼς στὸν ἔρωτα ὁ ἄνθρωπος νιώθει ἕνα μὲ τὴν φύση καὶ ὅτι ὁ πολιτισμὀς καὶ ἡ ἐπανάσταση πᾶνε περίπατο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τα..πουλακι μου..περιστερακι μου κλπκλπ
      ..ειναι η αμηχανια των ερωτευμενων..μπρος στην πρωτογνωρη ..κατασταση που βρεθηκαν..και στην απροσμενη ευφορια που βιωνουν
      ε!!..για να "συνεχισουν"...αναγκαιο ειναι να διοχετευτει ..καπου ..ολη αυτη η ενεργεια...που ανεξελεχτα παραγεται..απο την ενωση τους...
      ...φυσιολογικως διαχεεται στην επανασταση..στην γεννηση !!

      Διαγραφή
  13. Μπράβο. Αὐτὸ τὸ καταφέρνει ὁ Κάλας νὰ τὸδώσηι. Ἁμηχανία σημαίνει δἐν ξέρω τί νὰ κάνω. "Γιατί αμηχανία στα στήθη τους
    οδηγεί τον πλανημένο νου. Κι αυτοί περιφέρονται,
    κουφοί συνάμα και τυφλοί, σαστισμένοι, άκριτα φύλα,
    για τους οποίους Είναι και Μη-Είναι το αυτό σημαίνουν
    κι όχι το αυτό και στα πάντα αντίστροφος υπάρχει δρόμος".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. υγ. Ὄχι κύριε Καλαμπόκα κάνετε λάθος. Δἐν διαχέεται φυσιολογικῶς στὴν γέννηση καὶ τὴν Ἐπανάσταση ἡ ἀμηχανία τῶν ἐρωτευμένων, ἀλλὰ τεχνητῶς. Καὶ δυστυχῶς αὐτὴ ἡ διοχέτευση εἶναι τὸ ὅπλο τοῦ ἐξουσιαστικοῦ μηχανισμοῦ ποὺ ζεῖ ἀπὸ τὴν ἀλλοίωση τῆς πραγματικότητας. Ποιὰ εἶναι ἡ ἀλλοίωση; Εἶναι ἡ ἰδέα πὼς ὑπάρχει μιὰ τομὴ μεταξὺ οὐτοπίας καὶ ζωῆς. Καὶ ὁ Κάλας στὴν ἴδια παγίδα πέφτει. Καὶ ὅτι ψάχνουμε ἕναν τρόπο νὰ τὴν ὑπερβοῦμε, τὴν τομή. Ὁ ΜΕΓΑΣ Παρμενίδης εἶχε καταλάβηι τὀ κόλπο. Ἡ τομὴ εἶναι καὶ αὐτὴ πραγματικότητα, ἔχει δηλαδὴ ὑπόσταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ..οχι , παιδι μου...δεν κανω λαθος
      το εχω κανει ηδη το λαθος
      ..τωρα ειμαι αναμεσα στο παθος & στο μαθος
      [ ε !!..που και που ..ξανακανω κανενα λαθακι...για να ταχω καλα με τις μνημες..να μην μου γκρινιαζουν..!!]

      Διαγραφή
  15. ^...η αμηχανια..παραγεται επο την εκσταση των ανθρωπων [οπως π.χ των ερωτευμενων]..ο Ερως την προξενει..με σκοπο την γεννηση [κουτσουβελα]..[γιατι αλλο ..αραγε..να συμβαινει ο Ερως ?]
    ..κουτσουβελο...ειναι το Νεο , το καινουργιο , το ξενο...το αγνωστο...
    ..[οι χαριεντιζομενοι]..αν δεν επιληφθουν του θεματος "κουτσουβελο"..παυει ο Ερως...και οχι μονο παυει...αλλα και.. καθισταται εχθρικος [αλλα και τι μαυτο !! το παιγνιδι συνεχιζεται..ειμαστε κεμεις εδω !!]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πάλι λάθος κάνετε κύρ-Σπύρο μου, μὲ συγχωρεῖτε. Δὲν ἔχει ὁ Ἕρωτας σκοπὸ τὴν τεκνοποιία, γιὰ αὐτὸ καὶ οἰ ἀρχαῖοι δὲν ἐρωτεύονταν (θεωρητικῶς)τὶς γυναῖκες τους. Τὶς εἶχαν γιὰ σκεύη ἡδονῆς καὶ μέσα ἀναπαραγωγῆς (θεωρητικῶς). Ἑδῶι ἔχει δίκιο ὀ Κάλας. ὁ Ἕρωτας εἶναι μέρος τῆς χριστιανικῆς ζωῆς, ποὺ εἶναι μιὰ ζωὴ δίχως ἀφεντικὸ γήινο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ...οἱ ὁμιλοῦντες περὶ ῥιζικῆς διαφορᾶς μεταξὺ ὀρθόδοξης παράδοσης καὶ δυτικῆς ἐπιστημολαγνείας (βλ. στὀ κείμενο τοῦ Κάλας τὰ ἁδιέξοδα τῆς τελευταίας) ἔχουν δίκιο στὸ ὅτι ἡ Δύση ὑπηρετεῖ ἕνα συλλογικὸ φαντασιακὸ ἀνισότητας. Ἡ προσπάθεια τοῦ καθενὸς εἶναι νὰ ἀνήκει στὴν τάξη ποὺ ὑποδουλώνει τὶς ἄλλες. Αὐτὸ φέρνει τοὺς δυτικοὺς στὴν ζώνη ποὺ ἔρωτας δὲν ὑπάρχει, ὅπως δεν ὑπῆρχε καὶ στοὺς ἀρχαίους. Ἑκεῖ λοιπὸν ὁ ἔρωτας (καὶ τὸ σὲξ) χρησιμοποιοῦνται σὰν δικαιολογία ψεύτικη, διότι λένε οἰ Δυτικοὶ ὅτι ὀ Χριστιανισμὸς εἶναι ἀσκητικὸς καὶ ἀπαγορεύει τὀν ἔρωτα (καὶ τὸ σέξ). Στὴν πραγματικότητα ὁ Χριστιανισμὀς δὲν εἶναι αὐτὸ καὶ στὀν βαθμὸ ποὺ ἡ ὁρθοδοξία αὐτὸ λέει, εἶναι αἱρετική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ...στἠν πραγματικότητα ἡ Δύση εἶναι ἐγκλωβισμένη σἐ μιἀ εὐνουχιστικὴ ἀνάγνωση τοῦ Χριστιανισμοῦ, συγκεφαλαιωμένη ἄγαρμπα σἐ αὑτὀ ποὺ λέει ὀ Νῖτσε Ἀπολλώνειο (δηλαδὴ ὁμοφυλοφιλικὸ) πνεῦμα. Αὐτὸ γίνεται μὲ μιὰ κυριαρχία τῆς διανοίας (δηλαδὴ τοῦ φόβου τῆς θνητότητας) ἐπὶ τοῦ αἰσθητικοῦ παρόντος. Γιἀ νὰ βγῆι κανεὶς ἀπὸ ἐκεὶ μέσα δἐν θέλει ἐπανάσταση ἀλλὰ νὰ δῆι αὐτό : -- ----- ---δἐν ἔχει λόγια. Γιἀ νἀ τὀ δῆι ἁπλῶς μένει ἀκίνητος. Ἑφαρμόστε το τώρα κυρ-Σπύρο καἰ θὰ μὲ θυμηθῆτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Η σχέση της γνώσης με τον άνθρωπο είναι ερωτική και όπως αναφέρει και ο καθηγητής της θεολογικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μ. Μπέγζος: «Η κτητική γνώση μένει ανέραστη, αλλά η μετοχική γνώση γίνεται ερωτική πράξη. Η αλήθεια δεν είναι καρπός στεγνού λογισμού των φυσικομαθηματικών επιστημών και στυγνού υπολογισμού κεφαλαιοκρατικών συμφερόντων, αλλά αποτελεί γέννημα θρέμμα του ερωτικού λόγου. Μόνο στον έρωτα ενώνεται η ζωή με τη σκέψη, η γνώση με την πράξη, η θεωρία με την εφαρμογή. Και μόνο σε ένα τέτοιο ορίζοντα σχεσιακού, υπαρξιακού διαλόγου, συμβιωτικού και ερωτικού λόγου βρίσκει η ζωή το νόημα της, παίρνει ξανά πάλι σημασία και αποκτά όντως αξία».

    ΑπάντησηΔιαγραφή