Τρίζουν τά κόκκαλα τῶν ἐκτελεσθέντων...

Πῶς οἱ ἐκσυγχρονιστές ἀκύρωσαν στήν πράξη τίς δικαστικές ἀποφάσεις

Σὲ ἀναρτήσεις στὸ παρελθὸν ἀσχολήθηκα στὸ θέμα τῶν γερμανικῶν ἀποζημιώσεων καὶ τοῦ κατοχικοῦ δανείου. Ἡ ἀνακίνησή του ἐσχάτως ἀπὸ κάποιους πού μέχρι σήμερα « ἀγνοοῦσαν» τὸ ζήτημα, ἔφερναν ἀπροσχημάτιστα « ἐκσυγχρονιστικὰ» ἐμπόδια στὴν ἐκτέλεση δικαστικῶν ἐν Ἑλλάδι ἀποφάσεων ( τό ἐξηγεῖ θαυμάσια ὁ Μανώλης Γλέζος στό διπλανό βιντεάκι), ἢ ἀπαξίωναν τὴν οὐσία του, πρέπει νὰ μᾶς προβληματίση γιὰ τὶς προθέσεις καὶ τὴν ἐντιμότητά τους. Πρέπει ὅμως νὰ μᾶς προβληματίση καὶ μιὰ ἄλλη στάση ἐξ  ἴσου ὑποκριτικὴ καὶ ἐνοχλητική. Οἱ φωνασκίες κάποιων,  πού μέχρι χθές προσκυνοῦσαν ἀνεπιφύλακτα ὁτιδήποτε εὐρωπαϊκό, τώρα ἀποφάσισαν νά προσκυνοῦνε ἀσκῶντας  " κριτική". Πού ὑποστηρίζοντας τὴν διεκδίκηση τῶν ἀποζημιώσεων ὁραματίζονται νὰ τὶς χρησιμοποιήσουν μέ τίς διαρθρωτικές ἀλλαγές ὡς προκάλυμμα, ὥστε νά παραμείνῃ ὁ κλεπτοκρατικός κρατικός μηχανισμός σὲ ἀγαστὴ συμφωνία καὶ διαπλοκὴ μὲ τὴν πάντα κυρίαρχη παρασιτικὴ ἑλλαδικὴ ἐπιχειρηματικότητα τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέα. Εἶναι τόσο ξετσίπωτοι πού μποροῦν νά συνδυάσουν τό ξεπούλημα τοῦ δημοσίου ἀγαθοῦ τῆς ἐνέργειας ζητῶντας παράλληλα ἀποζημιώσεις γιά τόν θάνατο τῶν ἐπονιτῶν μαχητῶν τῆς Ἠλεκτρικῆς ἐπί γερμανικῆς κατοχῆς.

Ἀκόμα πρέπει νὰ καυτηριάσουμε τὴν στάση τοῦ μικροαστικοῦ ὄχλου τοῦ ὑποβασταζόμενου ἀπό τόν δημοσιογραφικό συρφετό πού ἐμπορεύεται πατριωτισμό καί κλίνει τήν λέξη πατρίδα σέ ὅλες τίς πτώσεις, τοῦ ἀγανακτησμένου τοῦ φραπέ καί τῆς μούτζας, πού μὲ τὶς ἀποζημιώσεις προσδοκᾶ ἀκόμα περισσότερη  εὐρυχωρία στὸν καναπὲ –δηλαδὴ ὑποταγὴ -, τὴν διαιώνιση τοῦ ὠχαδερφισμοῦ, τοῦ γραικυλισμοῦ, τοῦ χατζηαβατισμοῦ, τῆς μικροαρπαχτῆς καὶ τῆς γκλαμουριᾶς πού τὸν διέκρινε.

Τὰ κόκκαλα τῶν ἐκτελεσθέντων στὰ Καλάβρυτα, τὸ Δίστομο, τό Χαϊδάρι, τήν Καισαριανή, τὸ Δοξάτο, στὸν Χορτιάτη   θὰ τρίζουν μὲ ὅλα αὐτά τά κοράκια …

Ἀκολουθεῖ τό πολύ εὔστοχο ἄρθρο τοῦ Νίκου Μπογιόπουλου ἀπό τόν Ριζοσπάστη

Λάκης Σάντας

Tό παρακάτω κείμενο τοῦ Ἠλία Πετρόπουλου γράφτηκε στὸ Παρίσι στὶς 20-4-1993. Δημοσιεύτηκε, μαζὶ μὲ τὴν ἀφήγηση τοῦ Λάκη Σάντα, στήν ἐφημερίδα Ἐλευθεροτυπία στὶς 31-5-1993. Ἡ ἀφήγηση τοῦ Λάκη Σάντα εἶναι ξεσηκωμένη ἀπὸ ἕνα δακτυλογράφο τοῦ συγγραφέα τους (μὲ αὐτόγραφες διορθώσεις καὶ συμπληρώσεις), πού χρονολογεῖται ἀπὸ τὸ φθινόπωρο τοῦ 1944.

Ὁ Ἐθνικὸς Ἥρωας Λάκης Σάντας.


Γράφω μὲ δέος γιὰ τὸν Σάντα.

1985, ὁ Λάκης Σάντας καί ὁ Μανώλης Γλέζος

Κάθε φορά πού μὲ ἐπισκέπτεται ἕνας ἄγνωστός μου φοιτητής, τὸν ρωτάω ἂν ξέρει τὸν Λάκη Σάντα. Ἡ ἀπάντηση εἶναι πάντα
ἀρνητική. Ἡ ἔλλειψη ἱστορικῆς μνήμης, πού τόσο χαρακτηρίζει τὸν νεοέλληνα, ἀποδεικνύει ὅτι ὁ λαὸς μας πῆρε τὸ κακὸ μονοπάτι. Ὁ Σάντας, μαζὶ μὲ τὸν Γλέζο, ἐπιτέλεσαν μίαν ἐθνικὴ ἡρωϊκὴ πράξη. Καὶ πιὸ συγκεκριμένα, ὁ Σάντας καὶ ὁ Γλέζος εἶναι οἱ πρῶτοι ἀγωνιστές, πού ξεκίνησαν τὴν Ἀντίσταση κατὰ τῶν χιτλερικῶν, ἀνὰ τὴν Εὐρώπη. Αὐτὸ ἔγινε τὴν νύχτα 30/31 Μαῒου 1941 — δηλαδή, τότε ἀκριβῶς πού ἔπεσε καὶ ἡ Κρήτη στὰ νύχια τῆς Βέρμαχτ. Ἡ ἱστορικὴ στιγμὴ ἦταν τόσον εὐνοϊκὴ γιὰ τὴν νατσιστικὴ Γερμανία, ὥστε τὸ κουράγιο (ἤ, μᾶλλον, τὸ θράσος) τῶν δύο πατριωτῶν μοῦ προξενοῦσε ἀνέκαθεν ἕναν ἱερὸ σεβασμό. Δὲν προτίθεμαι νὰ περιγράψω τὸ γεγονός. Ἁπλῶς, θέλησα νὰ πῶ δυὸ ἐγκάρδιες φράσεις γιὰ τὸν Ἐθνικὸ Ἥρωα Λάκη Σάντα, πού συμβαίνει νὰ εἶναι καὶ ἀγαπημένος μου φίλος. Γνωρίζω, βέβαια, καὶ τὸν Μανόλη Γλέζο ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς Χούντας, ὅποτε πέρναγα συχνὰ ἀπὸ τὸ βιβλιοπωλεῖο του (— ἐκεῖ, μάλιστα, συνάντησα μιὰ φορὰ καὶ τὸν Παρτσαλίδη). Ὡστόσο, σήμερα τὸ θέμα μου εἶναι ὁ Σάντας.

Χορτιάτης - 2 Σεπτεμβρίου 1944 (2)

Τό Ὁλοκαύτωμα τοῦ Χορτιάτη -μέρος Α	Τό ὁλοκαύτωμα τοῦ Χορτιάτη -μέρος Β

(συνέχεια ἀπό τήν προηγούμενη ἀνάρτηση http://katotokerdos.blogspot.com/2010/09/2-1944-1.html τοῦ ἄρθρου τοῦ Ἠλία Πετρόπουλου)

Ἐδῶ τελειώνει ἡ ἀφήγηση τοῦ Κορνάρου.
Δὲν μπορῶ νὰ ξέρω τὶς πηγές του. Πάντως εἶναι βέβαιο πώς ὁ συγγραφέας τοῦ Ὁλοκαυτώματος τοῦ Χορτιάτη εἶχε τὶς πληροφορίες του εἴτε ἀπὸ ἀντάρτες, εἴτε ἀπὸ ἄρθρα ἐφημερίδων, εἴτε ἀπὸ τὶς σχετικὲς φῆμες τῆς ἐποχῆς. Θυμᾶμαι τὶς διαδόσεις ποὺ κυκλοφόρησαν στὴν Θεσσαλονίκη μόλις μαθεύτηκε ἡ τραγωδία τοῦ Χορτιάτη. Τὸ χωριὸ αὐτὸ πού, ὅπως λέει ὁ Κορνάρος βρίσκεται λίγες ὧρες ὄξω ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη, στὴν πραγματικότηα ἀπέχει δέκα-ὀχτὼ χιλιόμετρα ἀπὸ τὴν μακεδονικὴ πρωτεύουσα. Ἀλλά, τότε ὑπολογίζανε τὶς ἀποστάσεις σὲ ποδαρόδρομο, γι’ αὐτὸ ἔγραψε ἔτσι ὁ Κορνάρος. Ὁ Χορτιάτης ἤτανε πασίγνωστος στοὺς σαλονικιούς, ἀφοῦ ἀποτελοῦσε τὸ σπουδαιότερο ὄρεινο θέρετρο τῆς περιοχῆς. Οἱ χορτιατινοί, ὅταν κατέβαιναν στὴν Θεσσαλονίκη, συχνάζανε στὸ πρακτορεῖο λεωφορείων τοῦ Χορτιάτη, δίπλα στὴν Στοὰ Χορτιάτη, καθὼς καὶ στὰ κοντινὰ καφενεῖα. Προπολεμικῶς, τὸ ὅρος Χορτιάτης ἦταν κατάφυτο. Οἱ χορτιατινοὶ ἐφοδιάζανε τὴν Θεσσαλονίκη μὲ ξύλα καὶ κάρβουνα, πουρνάρια γιὰ τοὺς φούρνους, κάστανα καί, πάγο γιὰ τὰ ἑστιατόρια καὶ τοὺς παγωτατζῆδες.

Χορτιάτης - 2 Σεπτεμβρίου 1944 (1)

Τό μνημεῖο τοῦ Ὁλοκαυτώματος τοῦ Χορτιάτη.

Α) Συνηθισμένη πρακτικὴ τῶν γερμανικῶν δυνάμεων, κατὰ τὴν περίοδο τῆς κατοχῆς, μὲ κύριο σκοπὸ τὴν κάμψη τοῦ φρονήματος τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἦταν νὰ ἀντιπαραθέτουν στὴν ἀντιστασιακὴ δράση τοῦ ΕΛΑΣ, τὶς μαζικὲς δολοφονίες ἀμάχων. Οἱ ἐπιχειρήσεις αὐτές γίνονται μὲ τὴν συνεργασία τῶν δωσιλόγων καὶ ταγματασφαλιτῶν, στήν δέ φάση ἀποχώρησης, πού διευκολύνθηκε ἀπό Ἄγγλους καί ταγματασφαλίτες, καί ξεκίνησε μέ τήν ἔκδοση τῆς γερμανικῆς διαταγῆς, στίς 26 Αὐγούστου 1944, ἐντείνονται χαρακτηριστικά. Σὲ μερικὲς περιπτώσεις, γιὰ νὰ παρουσιάσουν αὐτὲς τὶς προαποφασισμένες μαζικὲς δολοφονίες ὡς ἀντίποινα, χρησιμοποιοῦσαν ὡς ἄλλοθι πολεμικὲς ἐνέργειες τοῦ ΕΛΑΣ στὶς ὁποῖες σκοτωνόντουσαν γερμανοὶ ἀξιωματικοὶ καὶ στρατιῶτες. Αὐτὸ συνέβη καὶ στὶς 2 Σεπτεμβρίου 1944, στὸν Χορτιάτη Θεσσαλονίκης. Τὸ θλιβερὸ σὲ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις εἶναι ὅτι στὸ ὄνομα μίας κατ’ ἐπίφασιν ἱστορικῆς ἀντικειμενικότητας –ὅταν δὲν εἶναι διάτρητη εἶναι ἐπιθυμητὴ - κάτι φωνακλάδες «ἁγνοὶ» πατριῶτες, ἰδεολογικοὶ ἀπόγονοι γερμανοδωσιλόγων ( ἀρκεῖ μία πρόχειρη ματιὰ στὰ nicks πού ἐκφράζουν τέτοιες ἀπόψεις σὲ διάφορα fora τοῦ διαδικτύου), ἀσθμαίνοντας υἱοθετοῦν τοὺς γερμανικοὺς ἰσχυρισμούς, καί καταλήγουν μὲ μεγάλη προθυμία στὸ συμπέρασμα πώς ὑπεύθυνοι γιὰ τὸ ὁλοκαύτωμα τοῦ Χορτιάτη εἶναι ὁ ΕΛΑΣ καὶ οἱ ἕλληνες ἀντιστασιακοί, ἐπειδὴ σκότωσαν σὲ ἐνέδρα γερμανὸ ἀξιωματικό. Ἀνάλογη ἐπιχειρηματολογία ἔχει ἀναπτυχθῇ καί γιά τήν σφαγή στά Καλάβρυτα.
Β)Στήν ἱστοσελίδα τῆς ἐφημερίδας Χορτιάτης 570 , ὑπάρχουν σύνδεσμοι πού ἀναφέρονται στήν περιοχή τοῦ Χορτιάτη ( ἱστορική ἀναδρομή τοῦ ὁλοκαυτώματος τῆς 2-9-1944, μαρτυρίες περί προαποφασισμένου ἐγκλήματος, Χορτιάτης -μετά τό ὁλοκαύτωμα ( 9 φωτογραφίες)Χορτιάτης -πρίν τό ὁλοκαύτωμα ( 6 φωτογραφίες) ,τά ὀνόματα τῶν θυμάτων. 

Τό κατοχικό δάνειο τοῦ κατακτημένου πρός τόν κατακτητή...

Στήν παλιότερη ἀνάρτηση ( Γερμανικές ἀποζημιώσεις καί δέν συμμαζεύεται... ) εἶχα ἀναφερθεῖ στο σύνολο τῶν ἀναγνωρισμένων ἀπαιτήσεων πού δικαιοῦται να θέτει ἡ Ἑλλάδα ἀπό τήν Γερμανία, ἀπό τόν Α Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι σήμερα, ὅπως καί στην συστηματική κλοπή ἀρχαιοτήτων ἀπό τον ἑλληνικό χῶρο. Παραθέτω ἕνα μικρό ἀπόσπασμα ἀπό ἐκείνη την ἀνάρτηση.

...Ἡ Γερμανικὴ Κατοχὴ γιὰ τὴν Ἑλλάδα δὲν ἔχει τελειώσει ἀκόμη, ἀφοῦ βρίσκεται ὑπὸ Γερμανικὴ Κατοχὴ ἕνα μεγάλο μέρος τῆς Ἐθνικῆς μας Περιουσίας, ἕνα μεγάλο μέρος τοῦ Ἐθνικοῦ μας Πλούτου, ποὺ κατέστρεψαν ἢ διάρπαξαν καὶ κατακρατοῦν οἱ Γερμανοί, γιὰ νὰ ἀποτελοῦν σήμερα χώρα ὑψηλότατης πιστοληπτικῆς ἱκανότητας «ΑΑΑ»!
Ἡ Γερμανία κατακρατεῖ ὅλες τὶς νόμιμες Ἐπανορθώσεις, ποὺ κατοχύρωσε στὴ χώρα μας ἡ Διάσκεψη Εἰρήνης τῶν Παρισίων τὸ 1946, ὡς ἀποζημιώσεις πρὸς τὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ κατακρατεῖ καὶ τὸ ἀναγκαστικὸ Κατοχικὸ «Δάνειο» ποὺ μᾶς ἅρπαξε κυριολεκτικὰ τὸ Βερολίνο, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Γερμανικῆς Κατοχῆς, ἀφήνοντας νὰ πεθαίνουν κατὰ χιλιάδες οἱ Ἕλληνες καὶ τὰ Ἑλληνόπουλα, ἀπὸ τὴν πεῖνα καὶ τὶς κακουχίες! Ἀλλὰ κρατεῖ καὶ Ἐπανορθώσεις ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὸν καιρὸ τοῦ Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ὅπως καὶ ἀποζημιώσεις ἀπὸ τὶς ἡμέρες τῆς Οὐδετερότητας, πρὶν ἡ Ἑλλάδα μπεῖ στὸν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1940!

Συγκεκριμένα, ἡ Γερμανία μᾶς ὀφείλει: 

Γερμανικές ἀποζημιώσεις καί δέν συμμαζεύεται...

Ἀπό τήν ἱστοσελίδα τοῦ ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ,
Πολεμικές ἐπανορθώσεις-Κατοχικό δάνειο καί ἄλλα...

ΟΙ ΝΟΜΙΜΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΟΧΙΚΟ «ΔΑΝΕΙΟ» ΤΩΝ ΝΑΖΙ, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΤΑ 70 ΔΙΣ ΕΥΡΩ, ΟΣΟ 2,5 ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΗΜΕΡΑ
(ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΣΕ ΘΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΚΛΟΠΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ)
70 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ ΑΤΣΑΛΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Ἡ Γερμανικὴ Κατοχὴ γιὰ τὴν Ἑλλάδα δὲν ἔχει τελειώσει ἀκόμη, ἀφοῦ βρίσκεται ὑπὸ Γερμανικὴ Κατοχὴ ἕνα μεγάλο μέρος τῆς Ἐθνικῆς μας Περιουσίας, ἕνα μεγάλο μέρος τοῦ Ἐθνικοῦ μας Πλούτου, ποὺ κατέστρεψαν ἢ διάρπαξαν καὶ κατακρατοῦν οἱ Γερμανοί, γιὰ νὰ ἀποτελοῦν σήμερα χώρα ὑψηλότατης πιστοληπτικῆς ἱκανότητας «ΑΑΑ»!
Ἡ Γερμανία κατακρατεῖ ὅλες τὶς νόμιμες Ἐπανορθώσεις, ποὺ κατοχύρωσε στὴ χώρα μας ἡ Διάσκεψη Εἰρήνης τῶν Παρισίων τὸ 1946, ὡς ἀποζημιώσεις πρὸς τὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ κατακρατεῖ καὶ τὸ ἀναγκαστικὸ Κατοχικὸ «Δάνειο» ποὺ μᾶς ἅρπαξε κυριολεκτικὰ τὸ Βερολίνο, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Γερμανικῆς Κατοχῆς, ἀφήνοντας νὰ πεθαίνουν κατὰ χιλιάδες οἱ Ἕλληνες καὶ τὰ Ἑλληνόπουλα, ἀπὸ τὴν πεῖνα καὶ τὶς κακουχίες! Ἀλλὰ κρατεῖ καὶ Ἐπανορθώσεις ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὸν καιρὸ τοῦ Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ὅπως καὶ ἀποζημιώσεις ἀπὸ τὶς ἡμέρες τῆς Οὐδετερότητας, πρὶν ἡ Ἑλλάδα μπεῖ στὸν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1940! 

Καλάβρυτα -13/12/1943

Τὸν Μάη τοῦ 1943 ἔχουν ἀρχίσει ἐκκαθαριστικὲς ἐπιχειρήσεις ἀπὸ τὰ γερμανικὰ στρατεύματα κατοχῆς σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα. Μέρος ἑνὸς εὐρύτερου σχεδίου ποὺ ἀπέβλεπε στὴν τρομοκράτηση τοῦ ἄμαχου πληθυσμοῦ καὶ συνεπῶς στὴν μείωση τῆς ἀντιστασιακῆς δράσης τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων καὶ τῆς συμπαράστασης ποὺ ἐξεδήλωναν πρὸς τὸ ΕΑΜ, ἀφοῦ μὲ καθαρὰ στρατιωτικὲς ἐνέργειες ἡ ἀντιμετώπιση τοῦ ΕΑΜ ἦταν ἀδύνατη.

Στὸ πλαίσιο αὐτό, Ἰταλοὶ καὶ Γερμανοί: στὶς 12-6-1943 ἐκτελοῦν 167 πατριῶτες στὰ χωριὰ τῆς Θεσσαλίας Δομένικο καὶ Μυλόγουστα. Στὶς 6-6-1943 ἐκτελοῦν 106 ὁμήρους στὸ Κούρνοβο. Στὴν Ἤπειρο στὶς 26-7-1943 καταστρέφουν τὴν Μουσιωτίτσα καὶ σφάζουν 154 χωριανούς. Σὶς 16-8-1943, Γερμανοὶ καὶ Ἰταλοὶ μαζί, ἐξαφανίζουν τὸ Καμμένο στὴν Ἄρτα, σκοτώνοντας μαζὶ 317 κατοίκους, κυρίως γυναικόπαιδα.

Ὅταν ἔγινε ἡ συνθηκολόγηση τῆς Ἰταλίας καὶ ἀπελευθερώθηκε ἡ Βόρειος Ἀφρική, ἡ πρώτη γραμμὴ τοῦ νότιου γερμανικοῦ μετώπου ἀπαρτίζεται ἀπὸ τὴν Κρήτη, τὴν Πελοπόννησο καὶ τὴν Νότιο Στερεά. Γιὰ τὴν ὑπεράσπισή της οἱ Γερμανοὶ ἐνισχύονται μὲ μεραρχίες ἀπὸ τὴν Σικελία καὶ τὴ Νότιο Ἰταλία. Σὲ ἐπιδρομὴ στὶς 14-9-1943 στὴν ἐπαρχία Βιάννου στὴν Κρήτη ἐκτελοῦν 700 κατοίκους καὶ καῖνε ἑφτὰ χωριά. 

Ὁ Δεκέμβρης τοῦ 1944

ΟΤΑΝ ΜΑΘΕΥΤΗΚΕ Η ΑΙΜΑΤΟΧΥΣΙΑ
ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΤΟΡΗΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
(Auf die Nachricht von den Toryblutbadern in Griechenland)


Ἐκεῖ πού ἡ βρωμιά εἶναι πιό μεγάλη
ἐκεῖ ἀκοῦς τά πιό μεγάλα λόγια.
Μ’ ἄν πρέπει τήν μύτη σου νά φράξεις,
πῶς θά φράξεις τήν ἴδια ὥρα καί τ’ αὐτιά σου

Δαμασκηνός, Παπανδρέου, Σκόμπυ: Ἡ ἐμπροσθοφυλακή τῶν ἐμπόρων

Ἄν δέν εἶχαν βραχνιάσει τά κανόνια,
θά λέγανε: ρίχνουμε γιά νά τηρήσουμε τήν τάξη.
Ἄν ὁ χασάπης πρόφταινε ν’ ἀνασάνει,
θά’ λέγε: κέρδος κανένα ἐγώ δέν ἔχω.

Σάν οἱ συμπατριῶτες μου ἑλληνιστές διωχτήκανε ἀπ’ τούς ὁμηρικούς τους κάμπους ,
ὅπου ἀναζητοῦσαν λιόλαδο καί κοπάδια,
οἱ ἐλευθερωτές γύρισαν ἀπ’ τή μάχη
καί βρήκανε καινούρια ἀφεντικά
νά κυβερνᾶν τίς πολιτεῖες τους.
Κι ἀπ’ τά κανόνια ἀνάμεσα προβάλανε οἱ ἔμποροι…
( ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ -μετάφραση Μάριου Πλωρίτη)

Ἡ σύγκρουση μέ τό ΕΑΜ, ἡ ὁποία κορυφώθηκε τόν Δεκέμβρη τοῦ 1944, ἀποτελοῦσε διακαῆ πόθο τοῦ Τσώρτσιλ ἀπό τό καλοκαίρι τοῦ 1943. Θέλοντας νά διασφαλίσει τήν θέση τῆς μεταπολεμικῆς Ἑλλάδας στήν βρετανική σφαίρα ἐπιρροῆς, διαβλέπει πώς τό ἰσχυρό ἀντιστασιακό κίνημα πού ἐκφράζει τό ΕΑΜ θά εἶναι σημαντικό ἐμπόδιο. Πρέπει νά τό ἐξουδετερώσει. Γιά νά πετύχει τόν στόχο του, πού εἶναι ἡ ἐπιστροφή τοῦ Γεωργίου τοῦ Β, σχεδιάζει τίς κινήσεις του, τόσο στό ἐξωτερικό ὅσο καί στό ἐσωτερικό τῆς Ἑλλάδας. 

3 Ἐπονίτες -Πολεμᾶμε καί τραγουδάμε

Στίς 23 Αὐγούστου 1944 μετά τήν ἀστραπιαία σοβιετική ἐπίθεση, ὁ Ἀντονέσκου στήν Ρουμανία συνθηκολογεῖ, ἡ Τουρκία βγαίνει ἀπό τήν οὐδετερότητα, ἡ δέ Βουλγαρία ἀλλάζει στρατόπεδο. Το καράβι ἀρχίζει να βυθίζεται και ἀρχίζουν οἱ ἐγκαταλείψεις. 3 ἡμέρες μετά, στίς 26 Αὐγούστου, ἐκδίδεται ἡ γενική διαταγή ἀποχώρησης τῶν γερμανικῶν δυνάμεων ἀπό τήν Ἑλλάδα. Ἡ ἀποχώρηση ἡ ὁποία ὁλοκληρώθηκε στίς 12 Ὀκτωβρίου 1944 εἶναι ἀρκετά ἐνδιαφέρουσα, χωρίς ἰδιαίτερα προβλήματα γιά τίς γερμανικές δυνάμεις, σέ ἀντίθεση μέ ὅτι θά περίμενε κανείς.

Ἀπό τά ἑλληνικά νησιά οἱ Γερμανοί κατευθύνονται στήν Ἀθήνα γιά νά προχωρήσουν ἔπειτα πρός τήν Γιουγκοσλαυία. Καθώς διασχίζουν τίς θάλασσες, τά βρετανικά ἀεροπλάνα πετοῦν ἀπό πάνω τους χωρίς νά τούς χτυποῦν. Τό ἴδιο καί τά ὑποβρύχια. Οἱ ἀνθρώπινες ἀπώλειες εἶναι μηδαμινές καί ὁ ὁπλισμός ἄθικτος. Αὐτό ἐπιφέρει τίς διαμαρτυρίες τῶν Ρώσων, ἀναγκάζοντας τούς Ἄγγλους νά βομβαρδίσουν μετά τίς 20 Σεπτεμβρίου τά ἀεροδρόμια τοῦ Τατοῒου, τῆς Ἐλευσίνας καί τοῦ Καλαμακίου. Γιά τά μάτια τοῦ κόσμου.