Ψυχοκτονεῖον ἡ Ὡραία Ἑλλάς

Ὅταν τό μυαλό ὑπολειτουργεῖ ἤ λαθεύει, σημαίνει ὅτι ἡ ψυχή πάσχει. Μια λογική ἀκρωτηριασμένη εἶναι προϊόν ψυχικῆς δηλητηρίασης.  

Τό δηλητήριο στήν περίπτωση τοῦ νεοελληνικῆς κοινωνίας εἶναι ἡ ἰδεολογία της. Ἔχει δυτική προέλευση καί ἀπέδωσε ὡς ἐθνοπατερισμός ἤ ὡς εὐρωλιγουρισμός. Μέ ἐναλασσόμενες και αὐξομειούμενες δόσεις, τό ἀποτέλεσμα ἦταν κοινό. Ἡ ἐμπέδωση τῆς κοινωνικῆς ἀνωριμότητας καί τῆς πολιτικῆς καθυστέρησης. Τά 200 χρόνια νεοελληνικῆς ἱστορικῆς καί πνευματικῆς ἀδράνειας εἶναι ἱκανή ἀπόδειξη. Ὅτι σήμερα ζοῦμε εἶναι σαφής ἔνδειξη δηλητηρίασης τελευταίου σταδίου.

Στις ἀναρτήσεις με ἐτικέττα ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ, ὅπου παρουσιάσθηκε το ὁμώνυμο βιβλίο τοῦ Γερασίμου Κακλαμάνη, ἀναλύθηκε ἡ σύσταση καί ὁ τρόπος δράσης αὐτοῦ τοῦ κοινωνικοῦ δηλητηρίου.  Ἑνός δηλητηρίου πού ἔκανε θραῦση και ἀποδεκάτισε πνευματικά και ψυχικά τούς νεοέλληνες. Μετά ἦρθαν τά μνημόνια,  ὡς ἐπιστέγασμα τῆς πολιτικῆς μας ἀμοιρίας…

Ἀκολουθεῖ ὁ ἐπίλογος τοῦ ἀνωτέρω βιβλίου…

Ὁ τριτοκοσμικός εἶναι ἀναγκασμένος νά διαφθαρεῖ γιά νά ἐπιβιώσει

Ἦρθαν κάτι Ἀμερικάνοι ( Γ.Λογοθέτης –Θύμιος Καρακατσάνης)

Ἀκούγεται ὅτι ἡ κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προτίθεται, ἅμα τῇ ὑπογραφῇ συμφωνίας μὲ τοὺς ἑταίρους – δανειστές, νὰ ἐξαπολύση κυνήγι κατὰ τῆς διαφθορᾶς καὶ τῆς διαπλοκῆς. Τὸ πιθανώτερο εἶναι, παρὰ τὴν ὅποια εἰλικρίνεια τῶν προθέσεων, ὅλη αὐτὴ ἡ ἐπιχείρηση « κάθαρσης » νὰ ἐξαντληθῆ σὲ ἐλάχιστες τρανταχτὲς περιπτώσεις, οἱ ὁποῖες θὰ προβληθοῦν δεόντως γιὰ λόγους ἐπικοινωνιακούς.

Στὸ σημερινὸ τρίτο καὶ τελευταῖο μέρος τῆς εἰσαγωγῆς ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Γερασίμου Κακλαμάνη ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ ( β ἔκδοση 1988), θὰ δοῦμε γιὰ ποιὸ λόγο σὲ τριτοκοσμικὰ μέχρι τό μεδούλι κράτη ἡ κρατικὴ διαφθορὰ καί ἡ διαπλοκὴ μὲ ἰδιωτικὰ συμφέροντα, πᾶνε χέρι χέρι καί διαχέονται ἀναλογικά σέ ὅλες τίς κοινωνικές βαθμίδες. Ἀπό τήν στιγμή πού δέν μπορεῖς νά παράξεις μόνος σου τά προϊόντα πού παράγει ἡ κάθε SIEMENS τότε ἡ μίζα εἶναι δεδομένη καί εἶναι ἀδιάφορο ἄν θά τήν καρπωθεῖ ἡ SIEMENS ἤ ὁ ἀνταγωνιστής της. Ἐν τέλει ἡ μίζα ἀποτελεῖ ἀναγκαία συνθήκη κοινωνικῆς ἐπιβίωσης τοῦ καθαυτό τριτοκοσμικοῦ κράτους,  τοῦ Ἑλλαδιστάν. Μία ἐπιβίωση μὲ χαρακτηριστικὰ ἐπαιτείας ἐντὸς καὶ ἐκτός της χώρας,  μία ἐπιβίωση πού ἀνατροφοδοτεῖ τὴν διαρκῆ πνευματικὴ καὶ ἱστορικὴ στασιμότητα τῆς κοινωνίας, ἡ ὁποία καμουφλάρει τὴν ἀνημπόρια της πότε μὲ ἀεριτζίδικα ἐθνικοπατριωτικὰ θούρια, πότε μὲ τὶς ἀπεργίες τῶν ἀγωνιστῶν - ζητιάνων τοῦ Κ.Κ.Ε., καὶ πότε μὲ τὰ φληναφήματα περὶ εὐρωπαϊκῆς πορείας καὶ προοπτικῆς πού συνοψίζονται στὴν χρησιμοθηρικὴ ἀτάκα « ἡ Ε.Ε. εἶναι τὸ σπίτι μας». Ὄλοι αὐτοί οἱ παπαγάλοι εἶναι ἡ μελλοντική ἐγγύηση τοῦ τριτοκοσμισμοῦ μας.

Ἡ ἐθνική μοναξιά ὡς μιζέρια καί μπουζουκοκαημός

Νεοέλληνας( Τζίμης Πανούσης)

Ὁ νεοέλληνας γεννήθηκε σκλάβος καὶ παραμένει τέτοιος μέχρι σήμερα.  Ἄν ἡ σκλαβιὰ καὶ ἡ μὲ τὸ ἀζημίωτο «προστασία» τῶν Μεγάλων Δυνάμεων τῶν πρώτων μετὰ τὸ 1821 χρόνων ἦταν κατὰ κάποιο τρόπο ἀναπόφευκτη,  ἡ σημερινὴ εἶναι τὸ πνευματικὸ ὑποπροϊὸν τῆς ἑλλαδικῆς διανόησης – εἴτε «ἐθνικῆς» εἴτε εὐρωλιγούρικης -  καὶ ἔχει φαρδιὰ πλατιὰ ἀπὸ κάτω τὴν νεοελληνικὴ ὑπογραφὴ ὅλων τῶν κομματικῶν ἀποχρώσεων.

Ἀντὶ τῆς ἰδεολογικῆς περιπέτειας ὁ νεοέλληνας προτίμησε καταστάσεις ψευδεπίγραφες, μιὰ ἰδεολογία ἡ ὁποία – σκοπίμως καὶ κουτοπόνηρα - τὸν ἀναγόρευε ἀπὸ ἐπαίτη ψηφοφόρο σὲ περιούσιο λαό. Αὐτὴ ἡ ἰδεολογικὴ θολούρα, τὸ περιβάλλον ὅπου οἱ σφραγιδοφύλακες τοῦ πνεύματος ἐμφανίζονται σὰν τὰ σαλιγκάρια μετὰ τὴν βροχή,( αὐτοί πού κρατᾶνε τὰ πόστα καί τά ἀνταλάσσουν μεταξύ τους π.χ. γενηὰ τοῦ 30, νεομαρξιστές, νεοορθόδοξοι, θεωρητικοί τοῦ ἡδονισμοῦ ἢ τῶν ντεμὲκ «ἀνθρωπίνων» δικαιωμάτων κλπ…)  ἀγκάλιασε ὅλο τὸ πολιτικὸ φάσμα. Ἄλλοι ψηφοφόροι ἀλλοιθώρισαν πρὸς τὴν Εὐρώπη προσβλέποντας τὰ ΜΟΠ, τὰ ΕΣΠΑ ( καὶ μέσῳ αὐτῶν τὸν δημόσιο πλοῦτο ὡς ἑλλαδίτες φιλελεύθεροι),  ἄλλοι τραγουδοῦσαν θούρια ἐθνικοπατριωτικὰ βάζοντας τὸ δάχτυλο καί τή μούρη ὁλόκληρη στὸ μέλι καὶ προσφέροντας ἄλλοθι στοὺς πρώτους, ἐνῷ κάποιοι τρίτοι κράτησαν ἀπὸ τὸν κομμουνισμὸ μόνο τὸ σφυροδρέπανο, μουμιοποίησαν καὶ γελοιοποίησαν τὸν Μάρξ τραγουδῶντας ἀντάρτικα στὶς ταβέρνες ἢ προπαγανδίζοντας τὴν ἐπιβολὴ τοῦ μονοτονικοῦ ἢ τῆς "δημοτικιᾶς" ὡς λαϊκές κατακτήσεις. Ὅταν μάλιστα τσεπώνεις παράλληλα βουλευτικὲς ἀποζημιώσεις, ἑλλαδικὲς ἢ εὐρωπαϊκὲς - γιὰ τὸ κόμμα βεβαίως βεβαίως…- τὸ πράγμα τότε παραβρωμάει…

Ὁ ἀρτιμελής μέ τό ἀσανσέρ ἡ πατερίτσα μέ τίς σκάλες...

Μασκαρᾶ γκρέκο μασκαρᾶ...( Γιάννης Μηλιώκας)

Ζούγκλα δὲν σημαίνει ἀναγκαστικὰ τίγρεις, λιοντάρια, ὀργιώδης βλάστηση, καὶ « ἀπολίτιστοι» - σύμφωνα μὲ τὴν δυτικοευρωπαϊκὴ ὑπεροψία καί ὑποκρισία - ἄγριοι. Ἡ κατ’ ἐξοχὴν ζούγκλα δὲν βρίσκεται στὴν Ἀφρική. Ἐνυπάρχει στὶς σύγχρονες μεγαλουπόλεις ὡς κοινωνικὴ ἀποξένωση πού τροφοδοτεῖ τὴν «ἀνάπτυξη» καὶ τὴν «προόδο». Ὡς ἀντίβαρο αὐτοῦ του συνειδητοῦ ἀτομισμοῦ ὑπάρχει ὅμως μία διατήρηση τῆς κοινωνικότητος σὲ ἀλλά  ἐπίπεδα: ἡ προθυμία τοῦ πωλητοῦ ἑνὸς καταστήματος ἡ ἑνὸς γκαρσονιοῦ ἀπέναντι στὸν πελάτη ἤ ὁ σεβασμός καί ἡ εὐγένεια στήν συναναστροφή τῆς καθημερινότητος εἶναι μερικά ἀπό αὐτά.

Ἡ κοινωνικὴ ζούγκλα στὴν Ἑλλάδα εἶναι τρισχειρότερη ἀπὸ ὅτι σὲ μία δυτικοευρωπαϊκὴ μεγαλούπολη. Τὶς ὅποιες ἀμφιβολίες εἶχε στεριώσει τὸ νεοελληνικὸ παραμύθι μέσα μου, τίς γκρέμισε ἡ ἐμπειρία πού ὡς συνοδὸς ἀπέκτησα τὸν τελευταῖο μῆνα σὲ διαδρόμους καὶ θαλάμους νοσοκομείων. Δέν στοχεύω τό προσωπικό τοῦ συστήματος ὑγείας ἀλλά τόν «λαό». Σὲ ἀσανσὲρ 10 ἀτόμων νὰ μπουκάρουν 15, ἀδιαφορῶντας, χαζογελῶντας ἡ καθησυχάζοντας ὑποτιμητικὰ ἐμένα τὸν φοβιτσιάρη παράξενο « μὴ φοβᾶσαι φίλε δὲν χαλάει... ἔχω ἀνεβοκατέβει χιλιάδες φορές…» Νὰ στριμώχνονται στὴν πόρτα καὶ νὰ ἀφήνουν ἔξω τὸ καροτσάκι μὲ τὸν τραυματία. Στὸν θάλαμο τριῶν,  ἤ καὶ πραπάνω ἀσθενῶν, τὸ σόϊ τοῦ ἑνὸς νὰ καταλαμβάνει ὅτι καρέκλα ὑπάρχει καὶ νὰ δημιουργεῖ τὴν γνωστὴ ψευτοεγκάρδια ἀτμόσφαιρα καφενείου. Στοὺς προθαλάμους τῶν ὀρόφων ὅσοι ἄτυχοι τραυματίες μὲ πατερίτσες δὲν βροῦν κάθισμα εἶναι ὄχι μόνον ἀναγκασμένοι νὰ στηρίζονται στὸν τοῖχο, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀνέχονται κινητὰ καὶ ζωντανὲς ρωμέϊκες συνομιλίες τέτοιας ἔντασης, πού ὧρες ὧρες θυμίζει τὰ ἀποδυτήρια τοῦ γηπέδου Καραϊσκάκη. Δέν στοχεύω τό ἐπί μέρους ἀλλά τήν γενικώτερη νοοτροπία πού τό γεννᾶ καί τό ἀνέχεται.

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ -8

Μελλοντικοί Σαμαράδες, Βενιζέλοι, Κασιδιάρηδες ἤ Χριστόπουλοι…Προϊόντα τοῦ ἑλλαδικοῦ ἐκπαιδευτικοῦ συστήματος, ἀνεπαρκεῖς ὅπως και οἱ ψηφοφόροι τους ...

Μὲ ὅσα ἀκολούθησαν τὴν ἀπόσυρση,  μιᾶς  ἤδη ἐγκεκριμένης ἀπὸ τὴν κεντρικὴ ἐπιτροπὴ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ὑποψηφιότητας, τῆς μουσουλμάνας τσιγγάνας Σαμπιχά Σουλεϊμάν πιστοποιήθηκε γιὰ μία ἀκόμη φορά ἡ ὑποκρισία τῶν λεγομένων πνευματικῶν μας ἀνθρώπων, τῶν βασικῶν καί πρωταρχικῶν ὑπευθύνων γιὰ τὸ κατάντημα τῆς χώρας. Οἱ πολιτικοὶ ἕπονται ἀγκαλιά μέ τόν λαό…

Τί ἔγινε λοιπόν; Ὁ ὑποψήφιος εὐρωβουλευτὴς τοῦ ΣΥΡΙΖΑ  Δημήτρης Χριστόπουλος ἀπέδειξε  μὲ τὶς δημόσιες δηλώσεις του, καὶ ἐν ἀγνοίᾳ του, αὐτὸ πού εἶχε δείξει μὲ τὸν ἐπιστημονικό του λόγο καὶ παρρησία ὁ Παναγιώτης Κονδύλης ἐδῶ. Ὅτι ἀνθρώπινα δικαιώματα ὄχι μόνο δὲν ὑπάρχουν, ἀλλὰ καὶ ὅτι οἱ ὑπὲρ αὐτῶν φωνασκοῦντες εἶναι οἱ πρῶτοι πού τὰ ἀκυρώνουν στὴν πράξη.

Ὁ Χριστόπουλος αὐπροσδιορίζεται ὡς προοδευτικός, ὑπὲρ τῶν εὐρωπαϊκῶν θεσμῶν δικαίου, ὡς ἄνθρωπος ἀνοιχτοῦ ὁρίζοντος καὶ ἐκσυγρονιστικῶν ἰδεῶν. Αὐτὸ ὅμως δὲν τὸν ἐμποδίζει ἀλλά τόν διευκολύνει νὰ "ὑπερασπίζεται" γιά τούς ἄλλους ἕναν αὐτοπροσδιορισμό α λα κάρτ. Παράλληλα τούς ἀποκαλεῖ καί "τουρκικό πρᾶγμα". Καί ὅπως ἀνεμένετο ὅλα τά ἐθνικοπατριωτικά βυθοκορήματα κυβερνητικά καί μή, δέν ἔχασαν εὐκαιρία, πῆραν τήν πάσσα καί ξεγέλασαν τήν ἀνεπάρκειά τους δείχνοντας μέ τό δάκτυλο τό τουρκικό προξενεῖο!!! Ἡ λέξη " πρᾶγμα" τούς ἄφησε ἀσυγκίνητους...Μόνο ὁ προσδιορισμός "τουρκικό" τούς πείραξε...

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ - 6

Μπέρτολτ Μπρέχτ –Πέντε δυσκολίες γιά να γράφει κανείς την ἀλήθεια

Ὅπως εἴπαμε καί στήν ἀνάρτηση Βιβλία μέ τό τσουβάλι πᾶρτε κόσμε, ἡ πληθώρα βιβλιοπωλείων δὲν σημαίνει ἀναγκαστικὰ καὶ κυκλοφορία ἰδεῶν. Ὅταν ἡ κυρίαρχη ἰδεολογία παράγει ἄφθονη σαβούρα, ἔτσι πού γιὰ νὰ βρεῖς ὁτιδήποτε δημιουργικὸ κυκλοφορεῖ « ἐλεύθερα» πρέπει νὰ κατέβεις στὸ δέκατο…ὑπόγειο τῶν βιβλιοπωλείων, εἶναι ἡ ψευδεπίγραφη « ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης» πού δείχνει τὰ δόντια της. Ἡ ποιητικὴ συλλογὴ τοῦ διευθυντῆ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ προβάλλεται ὡς συνέχεια τοῦ Καβάφη…, ἡ μεγάλη συλλογὴ βιβλίων ( 6000 περίπου) τοῦ Γερασίμου Κακλαμάνη δωρίζεται μετὰ τὸν θάνατό του σὲ ἑλληνικὸ πανεπιστήμιο καὶ δὲν γίνεται δεκτή. Αὐτή εἶναι ἡ κυριαρχία τῆς στρογγυλεμένης καί νερουλῆς σκέψης ἔναντι τῶν ἀνεξαρτήτων καὶ πρωτοτύπων διανοουμένων. Αὐτὴ ἡ κυριαρχία σήμερα κραυγάζει ὑποκριτικά καί ἀντιμνημονιακὰ ὑπὲρ τῆς ἑνιαίας τιμῆς στὸ βιβλίο, μὲ μπροστάρη ὅλο τὸ σκοταδιστικὸ καί κρατικοδίαιτο ἐκδοτικὸ κύκλωμα. Ἀντί νά λειτουργοῦν ὡς τροχονόμοι ἰδεῶν, κοσκινίζοντας τους συγγραφεῖς ἤ πληρώνοντάς τους σάν τό προσωπικό τους στήν χάση καί στήν φέξη, ἄς βάζουν στήν βιτρίνα τῶν βιβλιοπωλείων ὅλα τά βιβλία. Ὅπως ὁ περιπτερᾶς, πού χωρίς νά ἐπιδοτεῖται λειτουργεῖ πολύ πιό ἔντιμα, και κρεμάει ὅλες τίς ἐφημερίδες στά μανταλάκια. Ἔπειτα ἄς ἀπαιτήσουν τήν διατήρηση τῆς ἑνιαίας τιμῆς. Ἔπιασε τώρα τούς ἀνιδεολόγους βιβλιέμπορους, ὁ πόνος γιά τήν ποιότητα…

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ - 5

Δυστυχία σου Ἑλλάς ( Γ. Σουρῆς –Γ. Ζουγανέλης)

Ἡ ρεμούλα στὰ νεοελληνικὰ πράγματα δὲν εἶναι κάτι τὸ καινοφανές. Ὅταν, στὰ πρῶτα χρόνια τῆς προσφερθείσης «ἐθνικῆς» ἀνεξαρτησίας, ἐρώτησαν τὸν Ἰωάννη Κωλέττη, γιὰ τὴν τεράστια διασπάθιση τοῦ δημοσίου χρήματος ἐπὶ πρωθυπουργίας του, ἡ ἀπάντησή του ἦταν ὄχι μόνο ἀφοπλιστική ἀλλά καί ἐνθαρρυντική : « …οἱ Ἑλληνάρες μου τὰ τρῶνε …». Τήν ρεμούλα, πού ἐπί τῶν ἡμερῶν του ὀργίασε, ὁ Κώστας Σημίτης τήν ἐξωραῒζει, ἀφοῦ ἐξακολουθεῖ νά "ἀπαντᾶ" μόνο στά δικά του " ἐρωτήματα", γράφοντας ὡς γκουρού ἄρθρα καί ὀρμήνειες περί εὐρωπαϊκῆς προοπτικῆς...

Ἡ νοοτροπία αὐτὴ παραμένει ἴδια καὶ ἀπαράλλακτη μέχρι σήμερα. Οἱ τυχὸν διαφοροποιήσεις ὑπάρχουν καὶ σκοπεύουν πάντα νὰ καλύψουν τὴν ἀκόρεστη πεῖνα τῆς ἑλλαδικῆς ἀστικῆς τάξης, καὶ τὸ ἰδεολογικὸ κενό της. Τὸ ἰδεολογικὸ κενὸ δὲν εἶναι ἀστεία ὑπόθεση, ἀφοῦ ὑποκρύπτει τὴν ἀδυναμία τῆς χώρας νὰ ἀντιληφθῆ τὰ σύγχρονα ἱστορικὰ προβλήματα καὶ τὶς πραγματικές της ἀνάγκες. Ὅλα ὅσα βγῆκαν στήν ἐπιφάνεια, γιά νά καλύψουν αὐτό τό κενό, μοιάζουν μέ λαγούς ἀπό καπέλο  θαυματοποιοῦ. Ἀπὸ τὸν μεγαλοϊδεατισμό, τὴν «ἐθνικὴ ἀνεξαρτησία» καὶ τὰ «ἐθνικὰ δίκαια» μέχρι τὴν εὐρωπαϊκὴ σύγκλιση καί ὁλοκλήρωση, ἡ ἀπόσταση εἶναι ἐλαχίστη. Ὅλες αὐτὲς οἱ κενολογίες, ἄμεσα ἢ ἔμμεσα ὑποστηριζόμενες ἀπό τήν διανόηση,  ἐχρησιμοποιοῦντο μόνον γιὰ ἐσωτερικὴ κατανάλωση, ἀπὸ τὴν στιγμὴ πού ἐξασφάλιζαν τὴν πολιτικὴ ὑπανάπτυξη τοῦ κόσμου, καὶ ἀδιάκοπο φαγοπότι μέ τά γνωστά μας χρυσᾶ κουτάλια τῆς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ… Τό μενού πλουσιοπάροχο: δάνεια, σχέδια Μάρσαλ, Μ.Ο.Π. , ΕΣΠΑ, ντεμέκ Ὀλυμπιάδες καί δέν συμμαζεύεται ...

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ - 4

Παρόλο τὸ μεγάλο πνευματικὸ βάθος καὶ τόν ἀναμφισβήτητο πλοῦτο τῆς ἑλληνικῆς παράδοσης πρωτοφανὴς εἶναι ἡ ἱστορικὴ στασιμότητα τοῦ νεοέλληνα, πού παραμένει δέσμιος της ( βλέπε Ἡ παράδοση ὡς σκλαβιὰ καὶ ὡς ἄλλοθι ), πού ἐπιμένει νὰ ἀναδεύει τὸ παρελθόν του ἀντὶ νὰ τὸ ἐμπλουτίζει, ἀνανεώνοντας το. Καὶ ἐπειδὴ ἡ ζωὴ εἶναι ποτάμι πού κυλάει καὶ ὄχι μυθοπλασίες, συναισθηματικές ἀναπολήσεις καί πλατσουρίσματα, βρίσκεται πάντα  σὲ ἀδιέξοδο.  Τριτοκοσμικὸς καὶ πνευματικὰ ὑποτελής.

Λήσταρχος Γιαγκούλας, Μακρυγιάννης καί Θεόφιλος ὑπῆρξαν σημεῖα ἀναφορᾶς τῆς γενηᾶς τοῦ 30. Τήν ἴδια στιγμή λοιδωρεῖται ὁ Καβάφης.

Ἡ  ὑπανάπτυξη καὶ ἡ ὑποτέλεια μπορεῖ νὰ ἀποτελοῦν ἐπιδίωξη κάποιας ξένης δύναμης, ἀλλὰ ἀφετηρία τους ἔχουν στὸ ἐσωτερικό τῆς ὑποτελοῦς χώρας τὴν πνευματική της ἡγεσία. Τὴν ἴδια ἀφετηρία – τοὺς πνευματικοὺς ἀνθρώπους -  ἔχει καὶ ὁ τρόπος πού ἀντιλαμβάνεται μία κοινωνία τὸν ἑαυτό της, τὸ περιβάλλον καὶ πῶς συμπεριφέρεται. Μία σούπα εἶναι ἡ κοινωνία καὶ οἱ πολιτικοί της μία κουταλιὰ ἀπὸ τὴν ἴδια σούπα εἶναι. Ὑπεύθυνος ὅμως γιὰ τὴν συνταγὴ τῆς σούπας καὶ τὸ μαγείρεμα εἶναι ἡ πνευματικὴ ἡγεσία. Ἡ γενηὰ τοῦ 30 ἂν καὶ διέθετε τὰ καλύτερα ὑλικὰ ἀπεδείχθη πολὺ κακὸς μάγειρας, ἀφοῦ παρασκεύασε μία ἀνοστιά. Μέ τὶς προσχηματικές ἐξαγγελίες της περί ἀνανέωσης και ἀλλοιθωρίζοντας εὐρωπαϊκά, ἀκύρωσε τὸ παρελθόν τοῦ νεοέλληνα, τοῦ παρέδωσε ἕνα παρελθόν εἰδικῆς κοπῆς, καὶ τὸν ἔσπρωξε στὸν ἑλλαδισμὸ -μακρυγιαννισμό καὶ τὸν εὐρωλιγουρισμό.

Τὸ σπάσιμο τοῦ παρελθόντος, καὶ ἡ ἐπιλεκτικὴ χρήση ἑνὸς ἑλλαδισμοῦ ὡς τοτέμ, εἶναι τὸ κατ’ ἐξοχὴν ἔργο αὐτῆς τῆς γενηᾶς. Μιᾶς γενηᾶς πού κατέστησε τὸν ἑλληνικὸ λαὸ ἄνευ πραγματικῆς ἰδεολογίας καὶ ταυτότητας, αὐτοθαυμαζόμενο ἤ κλαψιάρη, στερῶντας του κάθε ὅραμα. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι πολλοί ἐκπρόσωποί της λοιδώρησαν τόν Καβάφη.

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ - 3

Τὴν πρώτη μεταπολεμική δεκαετία ( 1945-1955)  κυκλοφόρησε στὴν Ἑλλάδα τὸ περιοδικὸ ΑΓΓΛΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ. Ἕνας ἀπό τούς στόχους του εἶναι ἡ διασφάλιση ἡγεσίας γιά τήν γενιά τοῦ 30, στὰ πνευματικὰ καὶ πολιτιστικὰ πράγματα τοῦ τόπου. Αὐτὴ ἡ σκοπούμενη κυριαρχία εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα ἕνα ἀνύπαρκτο πνευματικὸ, ἐπιστημονικό - ἄρα καὶ κοινωνικὸ - ἔργο, καί τήν μετατροπή τοῦ παρελθόντος σέ μῦθο καί φολκλόρ. Δηλαδή τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο τῆς ἀναζωογόνησης του, αὐτήν πού μέ εἰλικρίνεια ἀλλά ἀνεπιτυχῶς εἶχαν ἐπιδιώξει οἱ ἀττικιστὲς τὰ περασμένα χρόνια. Τό βαλσάμωμα ἀπέβη καταστρεπτικό, ὅπως κάθε μυθολογία πού δέν δίνει ἱστορική προοπτική καί διέξοδο στό παρόν.

Συνεπῶς, ὁ ὀρφανός πνευματικά νεοέλληνας εἶχε δυὸ ἐπιλογές. Τὸ προσκύνημα τῆς μούμιας ( ἑλλαδισμὸς) ἢ τὸν στεῖρο μιμητισμὸ κάθε τί εὐρωπαϊκοῦ ( εὐρωλιγουρισμός). Διέπρεψε καί στά δύο. Τὸ ὑπάρχον πνευματικὸ κενὸ καλύφθηκε μέ τό μπουζούκι – τὸ δημοτικὸ τραγούδι περιθωριοποιήθηκε  - ἰσοπεδώνοντας ἔτσι παμπόνηρα τὶς πάμπολλες πολιτισμικὲς διαφοροποιήσεις τοῦ ἑλλαδικοῦ χώρου, ἤ μέ τό θέατρο ἀπό καραγκιόζ μπερντέ μέχρι ἀνεβάζοντας Σαίξπηρ στά Φάρσαλα, καὶ κυρίως μὲ ἄφθονη λογοτεχνία. Ὁτιδήποτε δέν τάραζε τά ἰδεολογικά λιμνάζοντα ὔδατα προωθήθηκε. Ἡ ἁπλῆ καὶ ἀγοραία ἔκφραση τοῦ λαϊκοῦ συναισθήματος, ὡραία ἤ ἄσχημη, ἔγινε συνώνυμο μεγάλης τέχνης καί ἐγχώριας πολιτισμικῆς παραγωγῆς.

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ - 2

Ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ 19^ου αἰῶνος μέγα μέρος τῆς πνευματικῆς  δραστηριότητος τῆς χώρας  ἀπορροφᾶ  τὸ λεγόμενο γλωσσικὸ ζήτημα. Ἕνα ζήτημα στὴν οὐσία του ἀνύπαρκτο, προωθήθηκε ἀπὸ τὸ ἐξωτερικό, καὶ κατὰ τελείως παρὰ φύσιν ἀλλὰ ἐξηγήσιμο τρόπο, ἐπενδύθηκε μὲ στόχους πολιτικούς. Ὑπάρχει πιὸ καθαρὸ σημάδι γιὰ τὴν ἰδεολογικὴ φτώχεια τοῦ πολιτικοῦ κόσμου καὶ τὴν διαρκῆ στασιμότητά του;

Τὸ ὅτι ἡ Ἑλλάδα ἔβγαλε μόνο λογοτέχνες ἤ καλλιτέχνες, καὶ ταυτόχρονα ἐλάχιστο ἐπιστημονικὸ ἔργο καὶ ἐπιστήμονες ἐπαρουσίασε, εἶναι ἡ κυρίαρχη συνέπεια τοῦ « γλωσσικοῦ» στὸν πνευματικὸ τομέα. Ζῶντας μέσα ἀπὸ τὸ «γλωσσικὸ» ἡ διανόηση παρέμεινε τελείως στατική, ἀνακυκλώνοντας τὰ ἐθνικὰ παραμύθια καὶ τὶς λαϊκὲς παραδόσεις. Οἱ ἰδεολογικὲς ζυμώσεις παρέμειναν ἔτσι τελείως ἐλεγχόμενες. Ἦταν ἀπολύτως φυσικὸ νὰ προκύψη μία ἡγετικὴ τάξη οὐσιαστικὰ ἄνευ πραγματικῆς ἰδεολογίας, μὲ μοναδική της ἔννοια τὴν παγίωσή της σὲ ρόλο τρωκτικοῦ. Καί ἡ ἀριστερά, ἀνάγοντας τόν περί δημοτικισμοῦ «ἀγῶνα» σέ ζήτημα ταξικό, τῆς ἔστρωνε τό χαλί…

      Σήμερα σέ συνέχεια τῆς ἀνάρτησης ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ -1 θὰ δοῦμε 2 ἀκόμα κεφάλαια ( Δ, Ε) ἀπὸ τὸ ἔργο τοῦ Γερασίμου Κακλαμάνη ( τά ἔντονα γράμματα εἶναι δική μου ἐπιλογή). Προσδιορίζεται τὸ ἀρχικὸ μεγαλοϊδεατικὸ πλαίσιο ἐντός τοῦ ὁποίου διαμορφώθηκε ἡ ἀντιπαράθεση τῶν ἀττικιστῶν, πού πράγματι ἤθελαν νά μορφώσουν ἀλλά ἐγκλωβίστηκαν, καὶ τῶν ψυχαριστῶν. Στὸ τέλος τῆς ἀνάρτησης αὐτῆς ἀλλὰ καὶ ὅσων θὰ ἀκολουθήσουν, θὰ φανεῖ ὅτι μέγας ὑπεύθυνος γιὰ τὴν νεοελληνικὴ πνευματικὴ μιζέρια – μὲ συνέπεια τὴν πλήρη πολιτική ὑπανάπτυξη καί ἐξάρτηση - εἶναι ὁ ψυχαρισμός.

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ - 1

Νένα Βενετσάνου – Κι ὅλο ρωτῶ νά μάθω τήν ἀλήθεια

Κάθε κοινωνία, κάθε λαός, ὁποιοδήποτε ἀνθρώπινο σύνολο, γιὰ νὰ ὑπάρξη

ὡς τέτοιο, ἔχει ἀνάγκη μιᾶς ἰδεολογίας. Δὲν ἐννοοῦμε ἀναγκαστικὰ μία ἀπὸ τὶς τρεῖς γνωστότερες δυτικὲς ἰδεολογίες, φιλελευθερισμό, κομμουνισμό, φασισμό, πού μὲ διάφορες παραλλαγὲς ἔχουν ἐπικρατήση σήμερα. Λέγοντας ἰδεολογία ἐννοοῦμε ἕνα ὁποιοδήποτε σύνολο κοινωνικοποιημένων ἰδεῶν, πού ἔχουν γίνει δηλαδὴ ἀποδεκτὲς  - ἐν γένει - ἀπὸ τὰ μέλη ἑνός κοινωνικοῦ συνόλου.

Οἱ πρὸς κοινωνικοποίηση ἰδέες παράγονται ἀπὸ τὴν διανόηση. Στὸ ἑλλαδικὸ κράτος ἡ μόνη ἰδεολογία πού παρήγαγε ἀπὸ ἱδρύσεώς του και διεκίνησε ἡ ἀστική του διανόηση εἶναι μία ἐθνικοπατριωτικὴ ἰδεολογία παραμυθιάσματος, ἐν ὑπνώσει παλληκαριᾶς καὶ μπόλικης γκρίνιας. Ἀπόσταγμα αὐτοῦ τοῦ μίγματος ἀξιῶν ἀποτελεῖ ἡ μάσα καί ἡ λούφα. Φωνακλάδικος πατριωτισμὸς καὶ κουτοπόνηρος εὐρωλιγουρισμὸς μαζί.  Ἀποκλειστικός της στόχος νὰ διατηρεῖ στὸ διηνεκὲς τὶς συνθῆκες πού θὰ ἐπέτρεπαν στήν ἀστική τάξη νὰ ἀναπαράγεται μόνον ὡς παράσιτο, καὶ νὰ ζεῖ εἰς βάρος τοῦ κοινωνικοῦ σώματος. Ἔτσι διαμορφώθηκε ἕνα κατεστημένο πού ὡς θηρίο τρεφόταν μὲ ἀνθρώπινες ψυχές. Σήμερα, ἐνώπιον τῆς διαλυμένης κοινωνίας, τὸ κατεστημένο αὐτὸ ψυχοραγεῖ. Ἦταν ἀναμενόμενο…

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ - 7 ( Νεοελληνική ἀστική ἰδεολογία καί ἀριστερά )

 ( συνέχεια ἀπό τήν ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ - 6 )

Ἡ ἰδεολογία ἀποτελεῖ τὸ συνολικὸ πλέγμα ἰδεῶν μέσῳ τῶν ὁποίων ἡ ἑκάστοτε τάξη διαμορφώνει πνευματικὰ τὸ ἄτομο, ἐλέγχει τὴν συμπεριφορά του καὶ ἀσκεῖ τὴν ἐξουσία της ἐπὶ τοῦ κοινωνικοῦ σώματος. Ἀνεξαρτήτως τοῦ τρόπου δημιουργίας της σκοπὸς της εἶναι ἡ κατοχύρωση τῶν θεσμῶν πού τὴν δημιουργοῦν, τῶν ὁποίων ἀποτελεῖ προϊόν. Ἀποτελεῖ συνεπῶς ἀρλουμπολογία ὁλκῆς, ἂν ὄχι παραπλανητικὸ καὶ προπαγανδιστικὸ πυροτέχνημα, τό νυχθημερόν προβαλλόμενο ὡς πολιτική διαπίστωση ἀπό ὅλο τό φάσμα τοῦ καθεστωτικοῦ ἀναχρονισμοῦ ( ἀκροδεξιά, κεντροδεξιά, κεντροαριστερά, λαϊκή ἤ φιλελεύθερη δεξιά, μαζί με ὅλα τά ἐκσυγρονιστικά καί δραστήρια ἤ δημιουργικά ἀπολίτικα σχήματα πού λατρεύουν τήν «ὑγιᾶ» ἐπιχειρηματικότητα - μέ τά λεφτά τῶν ἄλλων). Ὅτι δηλαδή τὰ χρόνια πού ἀκολούθησαν τὴν μεταπολίτευση, ἡ νεοελληνικὴ κοινωνία ἐτέθη κάτω ἀπὸ τὴν ἰδεολογικὴ ἡγεμονία τῆς ἀριστερᾶς. Νά τῆς χρεωθεῖ δηλαδή ἡ ἠθική αὐτουργία γιά τό πελατειακό κράτος, τήν διασπάθιση τοῦ δημοσίου χρήματος ἀπό πολιτικά κατακάθια καί ἰδιῶτες ἐπιχειρηματίες, τήν φοροκλοπή καί τήν μίζα ὡς ἐθνικό ἄθλημα. Νά ἀποκαλυφθῇ ὁ σκοτεινός της ρόλος στό μαράζωμα τῆς ἐπαρχίας, στήν ἐπικράτηση τοῦ τσιμέντου στίς πόλεις, στό νέφος καί τήν καταστροφή τοῦ περιβάλλοντος. Ἀκολουθῶντας τέτοιες λογικές ἀκροβασίες καταλήγουμε ὅτι ἄν δέν σοβαρευτεῖ ἡ ἀριστερά - καί δή ἡ κομμουνιστική πού δογματίζει ἐπικίνδυνα - ἡ πορεία τῆς ἐθνικῆς ὁμάδας ποδοσφαίρου στό εὐρωπαϊκό κύπελλο τῆς Πολωνίας πού ἀρχίζει σέ 10 μέρες, θά καταλήξει σέ διασυρμό.