Ὁ μῦθος τοῦ ἀντιφασιστικοῦ σιωνισμοῦ ( Ροζέ Γκαρωντύ )

   
    Τὸ νὰ καταδικάζεις τοὺς νεοέλληνες ναζί, ἐθνικιστὲς, καὶ ταυτοχρόνως νὰ κλείνεις τό μάτι στὸ σημερινό Ἰσραήλ, ἀποσιωπῶντας ὅτι πρόκειται γιὰ ἕνα κράτος τοῦ ὁποίου οἱ ἐμπνευστές, ἱδρυτὲς καὶ μετέπειτα πρωθυπουργοὶ ἦρθαν προπολεμικὰ σὲ συμφωνίες μὲ τὸ χιτλερικὸ καθεστὼς, μαρτυρᾶ ὑποκρισία. Ἀνάλογη ὑποκρισία και ἐξαπάτηση μαρτυρᾶ τό μασκάρεμα τοῦ ἀντισημιτισμοῦ σέ ἀντισιωνισμό. Ἐνδεικτικά παραδείγματα ὑποκρισίας στά καθ' ἡμᾶς ἀποτελοῦν ἀπό τήν μία ὁ Ἰὸς (τῆς παληᾶς Ἐλευθεροτυπίας καί σήμερα τῆς Ἐφημερίδας τῶν Συντακτῶν) καί ἀπό τήν ἄλλη διάφορα ἀντισημιτικά κόμματα καί ὁμάδες ( π.χ. Χρυσῆ Αὐγή, ΛΑΟΣ κ.ἄ) πού συχνά πυκνά ἀναφέρονται στά λεγόμενα πρωτόκολλα τῆς Σιών γιά νά παραστήσουν τούς ἀντισιωνιστές.

     Ἡ στήλη τοῦ Ἰοῦ, πιστὸς ἐκφραστὴς τῆς ἐκσυγχρονιστικῆς πολιτικῆς ὀρθότητος καὶ τῶν ἀ λὰ κὰρτ «ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων», δείχνει μιά ἐξισορροπιστική διάθεση μεταξύ θυτῶν καί θυμάτων, μπροστά στὰ ἐγκλήματα  πού διαπράττονται τὰ τελευταῖα χρόνια ἀπὸ τους εὐνοούμενους τῆς Δύσης, τοῦ Ἰσραὴλ εἰς βάρος τῶν Παλαιστινίων συμπεριλαμβανομένου. Τακτικὲς πού βάζουν πλάτη σὲ κάθε ἐνέργεια τοῦ ἰσραηλινοῦ κράτους καλλιεργῶντας τὸν μῦθο καὶ μανδύα τοῦ ἀντιφασιστικοῦ σιωνισμοῦ, εἶναι βούτυρο στὸ ψωμὶ ὅσων καλυπτόμενοι πίσω ἀπὸ αὐτὸν τὸν μανδύα ( Χρυσῆ Αὐγὴ καὶ λοιπὲς δημοκρατικὲς καί νεοδημοκρατικές δυνάμεις)  ὡραιοποιοῦν τὸν ἀντισημιτισμό τους σὲ ἀντισιωνισμό, δαιμονοποιῶντας ὁτιδήποτε ἑβραϊκό.

      Στήν ἀνάρτηση Οἱ χρήσιμοι ἠλίθιοι και οἱ λαγοί τοῦ ἀντιρατσιστικοῦ ἀναφέρθηκα στό βιβλίο τοῦ Ροζέ Γκαρωντύ ΟΙ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, τό ὁποῖο  στήν Γαλλία κυνηγήθηκε, ὅπως καί ὁ συγγραφέας του. Οἱ διάφοροι "προοδευτικοί"  Ἰοί σκοπίμως παρομοιάζουν τό ἔργο τοῦ Γκαρωντύ μέ τήν μπαρούφα τῶν Πρωτοκόλλων τῆς Σιών. Ὁ ἐθνικιστικός καί ἀντισημιτικός οἶκος ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ - ἀξιοποιῶντας τίς πάσες τοῦ κάθε Ἰοῦ - ἐκδίδοντας στήν Ἑλλάδα τό βιβλίο τοῦ Γκαρωντύ ἐπεδίωξε, καί σέ μεγάλο βαθμό ἰσχυροποίησε, τήν ἐν Ἑλλάδι ταύτιση ἀντισημιτισμοῦ και ἀντισιωνισμοῦ. Οἱ διάφοροι Ἰοί, ὡς εὐρωπαϊστές, καταδικάζουν ὑποκριτικά τόν ἀντισημιτισμό γιά νά πλήξουν τόν ἀντισιωνισμό. Οἱ δέ ἐθνικιστές καί ναζί ὑποστηρίζουν ὑποκριτικά τόν ἀντισιωνισμό γιά νά ξεπλύνουν τόν ἀντισημιτισμό. Ὅλοι τους εἶναι συνεταιράκια στήν ἐξαπάτηση. Ὁ Γκαρωντύ ὅμως, σέ ἀντίθεση στούς ἀλληλοσυμπληρούμενους φανατισμούς Ἰῶν καί ναζί, ἀποδεικνύει μέ τό ἔργο του ὅτι εἶναι ἐχθρός κάθε ἐθνικισμοῦ καί περιγράφει μέ λεπτομέρειες καί ντοκουμέντα πῶς μια μειονότης σιωνιστῶν ἦρθε σέ συνεργασία μέ τούς ναζί, πῶς χρησιμοποίησε τον ἑβραϊκό λαό με ἀποκλειστικό στόχο την ἵδρυση ἑβραϊκοῦ ἐθνικοῦ κράτους, τοῦ σημερινοῦ ἰσραηλινοῦ κράτους πού σήμερα χαίρει τῆς ὑποστήριξης ὅλης τῆς "δημοκρατικῆς" Δύσης. Σήμερα θά παρουσιάσω τόν πρῶτο ἀπό τούς - κατά Γκαρωντύ - θεμελιώδεις μύθους.

Τό " ἀντιρατσιστικό" νομοσχέδιο ὡς συνεργός τῆς ἐθνικοφροσύνης στήν δολοφονία τῆς σκέψης καί τῆς ἔκφρασης...

Νόαμ Τσόμσκυ: Ἄν ἐφαρμόζοντο οἱ ἀρχές τῆς Νυρεμβέργης ὅλοι οἱ μεταπολεμικοί πρόεδροι ἔπρεπε να καθήσουν στο ἑδώλιο…

Τὸ παρακάτω κείμενο πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ διαβασθεῖ. Εἶναι ἕνα πολὺ δραστικὸ ἀντίδοτο στὴν μαζικὴ ἐξαπάτηση πού ἐπιχειροῦν τὰ λαμόγια τῆς ἐν Ἑλλάδι πολιτικῆς καὶ δημοσιογραφίας, πού σὰν πειθήνια σκυλάκια ἀναμασοῦν καὶ ἀναμεταδίδουν τὶς ὑποτιθέμενες κραυγὲς ἀγωνίας τῆς Εὐρώπης γιὰ ἀναβίωση τοῦ ναζισμοῦ. Μιά ἀκόμα ἰδεολογική ἐπιχείρηση πού ξεκίνησε ἐδῶ και μερικά χρόνια σέ εὐρωπαϊκά φόρα ταυτίζοντας ναζισμό και κομμουνισμό, χρησιμοποιῶντας τόν πρῶτο γιά να χτυπήσῃ τον δεύτερο. Εἴχαμε ἀσχοληθεῖ, πρίν ἀπό 4 χρόνια, καί στήν ἀνάρτηση Χιτλερισμός, σταλινισμός και δυτικοί δημοκράτες…

Πολλή φλυαρία τελευταῖα γιά τά λεγόμενα « ἀντιρατσιστικά» νομοσχέδια στό βάθος τῆς ὁποίας ἀχνοφέγγει ἡ ποινικοποίηση τῆς ἀντίθετης ἄποψης. Τό ἑλλαδικό ἐθνικό κράτος, τιμῶντας τήν ἀντιπνευματική του παράδοση καί τά ἀεριτζίδικα συντάγματα πάνω στά ὁποῖα οἰκοδομήθηκε, δέν ἔχει καμιά δυσκολία νά ἀκολουθήσῃ τά χνάρια τοῦ νόμου Γκεϋσσώ ( 1990), μέ βάση τόν ὁποῖο διώχθηκαν στήν Γαλλία διανοούμενοι κόντρα στό ρεῦμα, ὅπως ὁ καθηγητής Φωρισόν καί ὁ Ροζέ Γκαρωντύ.  Διεθνοῦς κύρους πολιτικοί ἀναλυτές, ὅπως ὁ καθηγητής Νόαμ Τσόμσκυ, πού μέ θάρρος ὑπερασπίσυηκε τόν καθηγητή Φωρισόν -ὄχι γιά τίς θέσεις του ἀλλά γιά τήν δυνατότητά του νά τίς ἐκφράζει -, θά κινδυνεύουν μέ ποινική δίωξη επί ἑλληνικοῦ ἐδάφους ἄν ἐπιμένουν νά ἀσκοῦν κριτική στήν δἰκη τῆς Νυρεμβέργης, ὄχι ἀμφισβητῶντας τό κατηγορητήριο κατά τῶν καταδικασθέντων ἐγκληματιῶν πολέμου, ἀλλά γιά ἐπιλεκτική ἀπονομή δικαιοσύνης καί " παράλειψη" ἐφαρμογῆς τοῦ νόμου σέ μερίδα τῶν νικητῶν. Ἀπόψεις πού ἐξέφρασε γιά τά ἐγκλήματα στήν Καμπότζη, ὅτι θά πρέπει νά λογοδοτήσουν ὄχι μόνον οἱ ἐρυθροί Χμέρ ἀλλά κυρίως οἱ ΗΠΑ, θά θεωροῦνται ποινικά κολάσιμες. Χῶρος ἄσκησης -καί διαστρέβλωσης -τῆς ἱστορικῆς ἐπιστήμης θά εἶναι ἀποκλειστικά τά ἐλεγχόμενα ΜΜΕ καί τά ποινικά ἤ συνταγματικά δικαστήρια, ἡ δέ κοινωνία καί οἱ διαφωνοῦντες θά μποῦν ὁριστικά στό περιθώριο. 

Πολυπολιτισμικά στρατόπεδα

Μὲ τὶς ἐξαγγελίες τῆς ἐπίσημης πολιτείας γιὰ σχέδια ἵδρυσης στρατοπέδων λαθρομεταναστῶν σηκώθηκε ὁ σχετικὸς θόρυβος ἀπὸ πολιτειακοὺς παράγοντες, φορεῖς, τοπικοὺς ἄρχοντες καί κοινωνίες. Θόρυβος σὰν αὐτοὺς πού πάντα δημιουργοῦνται στὴν χώρα μας, καὶ καλύπτουν τὸ σχεδὸν βέβαιο καὶ ἱστορικὰ ἐπιβεβαιωμένο ὅτι οἱ ἐξελίξεις πού μᾶς ἀφοροῦν δὲν καθορίζονται  ἐδῶ. Προφανῶς καί δέν συμμερίζομαι τίς ἀσυναρτησίες, ὅτι δίνονται κάποιες ἐντολὲς ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ, τίς ὁποῖες μαζί μέ σχέδια σκοτεινῶν ἐγκεφάλων σπεύδουν οἱ κυβερνῶντες νὰ ἐφαρμόσουν γιά νά διαστρεβλώσουν τήν ἑλληνική ἱστορία, νά ξεπουλήσουν τά ἑλληνικά χὠματα καί νά ἀλλοιώσουν το ἑλληνικό DNA –λές καί ὁ πολιτισμός καί ἡ ἱστορία εἶναι ὑπόθεση χημείας -. Αὐτό πού ἰσχυρίζομαι εἶναι ὅτι ἡ χώρα ἀπὸ συστάσεώς της ἀδυνατεῖ νὰ παράξει πολιτικὴ σκέψη καὶ ἐφαρμόσιμες προτάσεις καί ἀναγκαστικά σύρεται ἀπό τά γεγονότα. Καὶ γι’ αὐτὸ ἰδιαίτερα ὑπεύθυνο, ἀλλά καί δευτερευόντως ταυτόχρονα, εἶναι τὸ πολιτικό της προσωπικό. Πρωτίστως εἶναι οἱ «πνευματικοί» της ἄνθρωποι. Αὐτοί πού μέ τήν ἐθελοντική ἀπόσυρσή τους γίνονται οὐραγοί συνθημάτων καί ἀρνοῦνται νά προβάλλουν τήν συσχέτιση φιλελευθερισμοῦ, φασισμοῦ καί τό πῶς συνδέονται καί ἀξιοποιοῦν παράλληλα τήν κενολογία τῆς πολυπολιτισμικότητας, περιθωριοποιῶντας κάθε διαφορετική προσέγγιση.

Ἄς δοῦμε ὅμως τό θέμα πού ἀνέκυψε, ἀπό μία πιὸ οὐσιαστικὴ πλευρά, δηλαδὴ τελείως διαφορετικὰ ἀπὸ τό σκηνοθετημένο σκηνικό ἐφημερίδων, ραδιοφώνων καί τηλεοράσεων, πού «φυσικῷ» τῷ τρόπῳ ἔχουν καλύψει τό προαναφερθέν πνευματικό κενό. 

Ἡ εἰσβολὴ καὶ ἐπιβολὴ ὅρων κενῶν περιεχομένου, ὅπως «ἐλεύθερη ἀγορά», «πολυπολιτισμικότητα»,  «ἀνθρώπινα δικαιώματα», κάποια στιγμὴ ἀναπόφευκτα μετατρέπεται σὲ ἐξαγγελίες δημιουργίας στρατοπέδων γιὰ μετανάστες. Τό ἄν θά χαρακτηρίζονται ὡς ὑποδοχῆς, φιλοξενίας, ἢ συγκεντρώσεως καθορίζεται ἀπό τήν εἰκόνα πού θά ἀποφασίσει νά περάσει ἡ προπαγάνδα. Νομίζω ὅτι ὁ πιό παραστατικός ὅρος, πού κατά κάποιο τρόπο ἀποδίδει τήν ἐξέλιξη τοῦ φαινομένου εἶναι "πολυπολιτισμικό στρατόπεδο", ἐπειδή συνδυάζει τήν φιλελεύθερη διαστροφή μέ τόν φασισμό στόν ὁποῖο αὐτή καταλήγει.