Χιροσίμα, Ναγκασάκι, Ἀφγανιστάν, καί Μ.Μ.Ε.

Αὐτὲς τὶς μέρες συμπληρώνονται 65 χρόνια ἀπὸ τότε ποὺ οἱ Η.Π.Α. ἔριξαν τὶς ἀτομικὲς βόμβες στὴν Χιροσίμα καὶ τὸ Ναγκασάκι. Ἐπιμένω στὸν τονισμὸ τοῦ ὑποκειμένου, διότι δὲν πρέπει νὰ λέμε «ἔπεσε» ἡ ἀτομικὴ βόμβα ὅπως ἀκούγεται σὲ πλεῖστα τῶν «ἀφιερωμάτων», ἔτσι ἀπρόσωπα, σὰν ὑπεύθυνος νὰ εἶναι ὁ νόμος τῆς βαρύτητος. Στὰ ἐν λόγω ἀφιερώματα κυριαρχεῖ σαφῶς μία ἀποκλειστικὰ μελὸ ἀτμόσφαιρα. Σὲ αὐτὸ συντελοῦν ἀποκρύψεις στοιχείων, διάφορα τερτίπια τῶν λεγομένων δημοσιογράφων καὶ τῶν ἀποδεκτῶν ἀπὸ τὸ σύστημα ἱστορικῶν, στοὺς ὁποίους ἡ διαμόρφωση τῆς κοινῆς γνώμης ἔχει ἀνατεθεῖ. Τόσα χρόνια πέρασαν, καὶ ἀκόμη ἐξακολουθεῖ νὰ ὑπάρχει σὰν κυρίαρχη ἄποψη ὅτι οἱ ΗΠΑ ἔριξαν 2 ἀτομικὲς βόμβες, ( ἐνῶ σχεδίαζαν καὶ τὴν ρίψη μιᾶς τρίτης, δεῖτε τὸν παρακάτω σύνδεσμο ), μὲ στόχο νὰ συντομεύσουν τὸν πόλεμο καὶ νὰ ὁδηγήσουν τοὺς Ἰάπωνες σὲ συνθηκολόγηση. Μόνο αὐτὸ ἀκούγεται στὸ εὐρὺ κοινό, μιλιὰ γιὰ τὸ ὅτι ἡ Ἰαπωνία εἶχε ἤδη δεχτεῖ νὰ συνθηκολογήσει καὶ γιὰ τὰ στοιχεῖα ποῦ ὑπάρχουν καὶ στηρίζουν κάτι τέτοιο. Μιλιὰ γιὰ τὸ πῶς ἐξυπηρετοῦσε τοὺς μεταπολεμικοὺς σχεδιασμοὺς τῶν ΗΠΑ ἡ ρίψη τῶν ἀτομικῶν βομβῶν. Ἀντὶ γιὰ ὅλα αὐτὰ κάποιοι προτιμοῦν νὰ ἀναφέρονται στὰ «θετικὰ» αὐτῆς τῆς ἐνέργειας ( sic), ἀφοῦ δόθηκε ἡ εὐκαιρία στὴν ἐπιστήμη νὰ μελετήσει τὶς ἐπιδράσεις σὲ ἀνθρώπους καὶ περιβάλλον.

Ἀντὶ γιὰ μία ἐπίσημη συγγνώμη ἀπὸ ἀμερικάνικα χείλη, βλέπουμε μία δυσφορία γιὰ ὅσους ἐπαναφέρουν σὲ δημόσια συζήτηση τέτοια θέματα εἴτε πρόκειται γιὰ κατώτερους ἀσιάτες κιτρινιάρηδες εἴτε ὄχι. Ἔγκυροι Ἀμερικανοὶ συγγραφεῖς καὶ ἐρευνητές, ὅπως π.χ. οἱ Νόαμ Τσόμσκυ , Γκὸρ Βιντάλ, Νόρμαν Μέηλερ, ἔχουν ἀναφερθεῖ σχετικὰ στὰ βιβλία τους, στηλιτεύοντας τὴν ἐπίδειξη αὐτοῦ του «δημοκρατικοῦ» σαβουὰρ-βιβρ.. 
Γιὰ πιὸ ἀναλυτικὰ καὶ συγκεκριμένα στοιχεῖα δεῖτε τὶς 3 παλιότερες ἀναρτήσεις.
Χιροσίμα-Ναγκασάκι, μιά ἀνθρωποσφαγή δυτικῶν προδιαγραφῶν ( τό ἄρθρο τοῦ Λυκούργου Κομίνη ἀξίζει)Τό ντόμινο τοῦ αἴσχους καί Ὁ Χιτλερισμός, ὁ σταλινισμός καί οἱ δυτικοί δημοκράτες ( Μιά προσπάθεια κατανόησης τοῦ μεταπολεμικοῦ σχεδιασμοῦ τῶν ΗΠΑ, στόν ὁποῖο ἐντασσόταν καί ἡ ρίψη τῶν ἀτομικῶν βομβῶν) 

Χιροσίμα -Ναγκασάκι: Μιά ἀνθρωποσφαγή δυτικῶν προδιαγραφῶν

«…Τό πεπρωμένο εἶχε ἐπιλέξει τό Ναγκασάκι ὡς τελειωτικό μας στόχο. Τό πεπρωμένο εἶχε καταδικάσει τό Ναγκασάκι στήν καταστροφή…»
Τάδε ἔφη ὁ Οὐίλιαμ Λῶρενς, ἀνταποκριτής τῶν New York Times καί αὐτόπτης μάρτυρας τοῦ βομβαρδισμοῦ τοῦ Ναγκασάκι στις 9 Αὐγούστου 1945.

Τό κείμενο πού ἀκολουθεῖ ἀποκαλύπτει τό – γιά μένα – ἀποκορύφωμα διαστρέβλωσης καί παραποίησης τῆς πραγματικότητας. Καί σέ περιεχόμενο καί σέ διάρκεια. Πρίν ἀπό 2 χρόνια ἔπεσε στήν ἀντίληψή μου. Ὡς τότε εἶχα καί ἐγώ τήν εἰκόνα μίας Ἀμερικῆς πού ἔριξε τίς ἀτομικές βόμβες τό 1945 μέ σκοπό τήν ἄμεση λήξη τοῦ πολέμου καί τήν ἀποφυγή περισσοτέρων θυμάτων καί καταστροφῶν. Ἄμ δέ….

Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο τοῦ Λυκούργου Κομίνη, « Ἀπό τήν πένα στήν ὀθόνη….ΚΑΙ Η ΧΑΜΕΝΗ ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ», ἐκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

ΧΙΡΟΣΙΜΑ ΚΑΙ ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ

...Ἡ ἱστορία δέν γράφεται πάντοτε μέ βάση τά πραγματικά δεδομένα. Ἡ πολιτική προπαγάνδα μέ τή συνενοχή τῶν ΜΜΕ κατορθώνει νά διαστρεβλώσει τήν πραγματικότητα, γιά αὐτό ὁ Τρούμαν – ἀρχιτέκτονας τῆς ρίψης τῶν πρώτων ἀτομικῶν βομβῶν ἐναντίον ἀθώων – εἶχε μυκτηρίσει τούς ἁπλούς ἀνθρώπους πού νομίζουν ὅτι μαθαίνουν τήν ἀλήθεια ἀπό τά ΜΜΕ. Κραυγαλέα ἀπόδειξη ἀποτελεῖ ἡ ἀπόφαση τοῦ ἴδιου νά ριφθοῦν οἱ βόμβες στήν Χιροσίμα καί στό Ναγκασάκι παρά τό ὅτι ἡ Ἰαπωνία εἶχε ἀποδεχθεῖ τήν συνθηκολόγηση καί γνώριζε τήν καταστρεπτικότητα τοῦ νέου ὅπλου ἀπό τίς δοκιμές σέ ἀκατοίκητες περιοχές. Μετά τό τρομερό πλῆγμα σέ ἀνθρώπινες ἀπώλειες, ἀλλά καί τίς ἀθεράπευτες γιά πολλά χρόνια ἀνθρώπινες πληγές ἑκατοντάδων χιλιάδων ἀνθρώπων, ὅλες οἱ κυβερνήσεις τῶν ΗΠΑ μέ τήν βοήθεια τῶν δυτικῶν ΜΜΕ ἐπέβαλαν τήν ἄποψη ὅτι οἱ βόμβες ρίχτηκαν γιά νά ἀναγκαστεῖ ἡ Ἰαπωνία νά συνθηκολογήσει. Τό ἐπιχείρημα τοῦ Τρούμαν ἦταν ὅτι « ἀναγκαστήκαμε νά σκοτώσουμε μερικές χιλιάδες γιά νά ἐπισπεύσουμε τήν λήξη τοῦ πολέμου καί νά σώσουμε ἑκατοντάδες χιλιάδες ζωές.» Τό ἐπιχείρημα καθιερώθηκε σέ ὅλη τήν Δύση μέσα στά πλαίσια τοῦ ψυχροῦ πολέμου πού ἀκολούθησε, καί ἐπέβαλλε ὡς ἀληθινό ὅτι ἦταν δυτικό. Ἡ πραγματικότητα ὅμως μέσα ἀπό τά ἱστορικά ντοκουμέντα εἶναι ἐντελῶς διαφορετική.