Ὅταν τό περιβάλλον καταστρέφεται, ἡ «Ἡμέρα τοῦ περιβάλλοντος» ἤ ἡ « Ἡμέρα τῆς Γῆς σέ κάποιους πού το παίζουν σε διπλό ταμπλό εἶναι πολύ χρήσιμη. Ὅταν ἡ πεῖνα καί ὁ ὑποσιτισμός ἐξαπλώνονται παρά τήν αὔξηση τοῦ παγκόσμιου πλούτου καί τῆς βελτίωσης τῆς τεχνολογίας καί τῶν μεθόδων παραγωγῆς, μία «Ἡμέρα κατά τῆς πείνας καί τῆς φτώχειας» βοηθάει πολύ γιά νά στραφοῦν ἀλλοῦ τά βλέμματα. Ὅταν παιδιά κακοποιοῦνται, τί πιό «πολιτισμένο» καί «φιλάνθρωπο» ἀπό τήν καθιέρωση τῆς «Ἡμέρας τοῦ Παιδιοῦ». Ὅταν δημιουργοῦνται μεταναστευτικά κύματα εἴτε μέσῳ πολέμων, εἴτε μέσῳ πολιτικῶν «ἀνάπτυξης», ἡ «Ἡμέρα κατά τοῦ ρατσισμοῦ» ἐπιβάλλεται. Ὁ κατάλογος τῆς ὑποκρισίας φαντάζει ἀτελείωτος, γίνεται δέ πολύ πιό ἀποτελεσματικός ὅταν οἱ παραπάνω συμβολικές ἡμερομηνίες συνδυασθοῦν καί μέ μερικές Μ.Κ.Ο.
Μετά ἀπό τήν προγραμματισμένη μέθεξη τῆς μάζας γιά δημοκρατία καί ἐλευθερία μέ ἀφορμή τήν ἐπέτειο γιά τήν πτώση τοῦ τείχους τοῦ Βερολίνου, μιᾶς μάζας πού μένει ἀσυγκίνητη ἀπό το τεῖχος πού κτίσανε οἱ ἰσραηλινοί στήν Δυτική Ὄχθη, ἄς κάνουμε μία μικρή προσπάθεια νά ψάξουμε λίγο πίσω ἀπό ὅλες αὐτές τίς φανφάρες περί ἐλευθερίας, ἐπανένωσης , μήπως καί βροῦμε γιατί καί πῶς οἱ κακοί σοβιετικοί ἔφτασαν στό σημεῖο νά κτίσουν τό 1961 τό τεῖχος τοῦ Βερολίνου. Ποιοί πραγματικά εἶχαν βάλει σάν στόχο τόν χωρισμό τῆς Γερμανίας, παραβιάζοντας τίς συμφωνίες πού εἶχαν ὑπογράψει. Δέν βλάπτει μία μικρή προσπάθεια νά ἀνακαλύψουμε κάποιες ὄχι καί τόσο ἀσήμαντες διαστάσεις τῶν τότε γεγονότων, τῆς συνάφειας καί ἀλληλεξάρτησής τους. Μία μικρή προσπάθεια κατά τῶν σύγχρονων «ἀεραγωγῶν» πού περιγράφει στό «1984» ὁ Ὄργουελ, στούς ὁποίους ἐξαερώνοντο τά διάφορα ἔγγραφα καί ντοκουμέντα ἀνάλογα μέ τίς ἀπαιτήσεις τῆς στιγμῆς. Μία προσπάθεια νά γλυτώσουμε τίς «τρύπες μνήμης» τοῦ «1984». Πιθανόν πολλοί νά παρασυρθοῦν καί νά θεωρήσουν τό κείμενο αὐτό σάν προσπάθεια ἐξωραϊσμοῦ τῆς τότε ΕΣΣΔ. Θεωρῶ ἕνα τέτοιο συμπέρασμα, τουλάχιστον, ἁπλουστευτικό.
Μετά ἀπό τήν προγραμματισμένη μέθεξη τῆς μάζας γιά δημοκρατία καί ἐλευθερία μέ ἀφορμή τήν ἐπέτειο γιά τήν πτώση τοῦ τείχους τοῦ Βερολίνου, μιᾶς μάζας πού μένει ἀσυγκίνητη ἀπό το τεῖχος πού κτίσανε οἱ ἰσραηλινοί στήν Δυτική Ὄχθη, ἄς κάνουμε μία μικρή προσπάθεια νά ψάξουμε λίγο πίσω ἀπό ὅλες αὐτές τίς φανφάρες περί ἐλευθερίας, ἐπανένωσης , μήπως καί βροῦμε γιατί καί πῶς οἱ κακοί σοβιετικοί ἔφτασαν στό σημεῖο νά κτίσουν τό 1961 τό τεῖχος τοῦ Βερολίνου. Ποιοί πραγματικά εἶχαν βάλει σάν στόχο τόν χωρισμό τῆς Γερμανίας, παραβιάζοντας τίς συμφωνίες πού εἶχαν ὑπογράψει. Δέν βλάπτει μία μικρή προσπάθεια νά ἀνακαλύψουμε κάποιες ὄχι καί τόσο ἀσήμαντες διαστάσεις τῶν τότε γεγονότων, τῆς συνάφειας καί ἀλληλεξάρτησής τους. Μία μικρή προσπάθεια κατά τῶν σύγχρονων «ἀεραγωγῶν» πού περιγράφει στό «1984» ὁ Ὄργουελ, στούς ὁποίους ἐξαερώνοντο τά διάφορα ἔγγραφα καί ντοκουμέντα ἀνάλογα μέ τίς ἀπαιτήσεις τῆς στιγμῆς. Μία προσπάθεια νά γλυτώσουμε τίς «τρύπες μνήμης» τοῦ «1984». Πιθανόν πολλοί νά παρασυρθοῦν καί νά θεωρήσουν τό κείμενο αὐτό σάν προσπάθεια ἐξωραϊσμοῦ τῆς τότε ΕΣΣΔ. Θεωρῶ ἕνα τέτοιο συμπέρασμα, τουλάχιστον, ἁπλουστευτικό.
