Σάββατο 30 Μαΐου 2015

Παλαιοντολογία




Πολλοί ἐξακολουθοῦν νά ἔχουν τήν πεποίθηση ὅτι ὅλα εἶναι λίγο πολύ ἐντάξει, ὅμως εἶναι ἀκόμα περισσότεροι αὐτοί ποῦ συμφωνοῦν. Αὐτό μπορεῖ ἐν μέρει νά ἐξηγηθεῖ ἀπό τό γεγονός ὅτι στήν καθημερινή ζωή τά μέλη κοινωνικῶν ὁμάδων κάνουν ὅ,τι οἱ ἄλλοι γύρω τους θεωροῦν “φυσιολογικό” καί “δικαιολογημένο” ἀνεξαρτήτως τοῦ τί εἶναι γιά τούς ἴδιους φυσιολογικό ὅταν εὐρίσκονται κατ’ ἰδίαν, ἐκτός ὁμάδων. Ἔτσι γιά παράδειγμα στίς κοινωνίες ὅπου ὑπάρχει ἐκτεταμένη διαφθορά ἀναπτύσσονται νοοτροπίες ποῦ δικαιολογοῦν καί ἐνθαρρύνουν τήν διαφθορά, ὥστε τελικῶς νά θεωρεῖται ἡ διαφθορά φυσιολογική ρουτίνα καί βεβαίως νά μήν ἐκλαμβάνεται ὡς ἀδίκημα.



Κυριακή 17 Μαΐου 2015

Ἡ γήρανσις




Κοχλιακά ἐμφυτεύματα, φακοί ἐπαφῆς, ἀκουστικά βαρηκοΐας, ἤ ἄλλες μηχανικές τροποποίησεις ποῦ μέ ὁποιοδήποτε τρόπο ἐνισχύουν τίς ἀνθρώπινες βιολογικές ἱκανότητες δημιουργοῦν τήν ἀνάγκη ἐπαναπροσδιορισμοῦ τῆς γηράνσεως. Σύμφωνα μέ κάποιους θεωρητικούς, ἡ ἐξάρτησις ἀκόμη καί ἀπό τίς πιό βασικές τεχνολογίες ἔχει ἤδη προσδώσει στήν γήρανσι βιοτεχνοκοινωνικά χαρακτηριστικά ποῦ τήν ἔχουν καταστήσει κάτι πολύ διαφορετικό ἀπό τόν ὁρισμό ποῦ ἴσχυε στό παρελθόν.

 Ἠλεκτρόδια ποῦ μετροῦν τήν ἀνάσα, τόν καρδιακό ρυθμό, τήν θερμοκρασία, τήν συγκέντρωση ὀξυγόνου καί τήν ἀρτηριακή πίεση καλύπτουν τό σῶμα. Διατροφή, συστατικά τοῦ αἵματος καί φαρμακευτική ἀγωγή παρέχονται μέ ἐνδοφλέβιο καθετῆρα. Ἕνας ἀναπνευστῆρας Dräger X-am® 2000 ἀναπνέει γιά λογαριασμό μου μέ ἑξῆντα πέντε ἀναπνοές ἀνά λεπτό. Προσπαθῶ νά τόν μετακινήσω ἀπό τόν λαιμό μου ἀλλά εἶναι κολλημένος στό δέρμα μου. Ὁ γιατρός γιά νά διακόψει τήν πάλη μέ χορηγεῖ ἐθιστικά ἡρεμιστικά γιά νά παραλύσει τίς κινήσεις μου καί νά ἐπιτρέψει στόν ἀναπνευστῆρα νά ἐπανακτήσει τόν ἔλεγχο τῆς ζωῆς μου. Ἡ βία ἐπεμβαίνει γιά νά μέ χαρίσει ζωή.


Κυριακή 10 Μαΐου 2015

Ὁ ἴσκιος τῆς Δύσης



Ἀρνόλδος Τόϋνμπη
Ἡ πολιτικὴ ἔννοια τοῦ « ἐθνικοῦ κράτους» εἶναι προϊόν της δυτικῆς σκέψης καὶ ἡ ἐφαρμογή της στοὺς χώρους στοὺς ὁποίους γεννήθηκε εἶχε θετικὰ ἀποτελέσματα γιὰ τὶς δυτικὲς κοινωνίες,  ἀφοῦ ἐλάμβανε ὑπ’ ὄψιν τὰ πολιτισμικά, κοινωνικά, τεχνολογικὰ καὶ παραγωγικά τους δεδομένα. Σὲ λαοὺς ὅμως τελείως διαφορετικῆς πολιτισμικῆς νοοτροπίας,  πού ἱστορικὰ ἔζησαν καὶ παρῆγαν σὲ περιβάλλοντα πολυεθνικότητας- ὅπως οἱ λαοὶ τῆς Ἐγγὺς καὶ τῆς Μέσης Ἀνατολῆς - ἀπέβη ὀλέθρια. Ἀλλὰ, σὺν τῷ χρόνω, ἀπέβη ὀλέθρια καὶ γιὰ τὴν Δύση, στὸν βαθμὸ πού αὐτὴ οὐδέποτε ἀπεκατέστησε κάποια γέφυρα πολιτισμικῆς ἐπικοινωνίας μαζὺ τους ἀλλὰ μιᾶς διαρκοῦς ἀντιπαλότητας. Ἀντιπαλότητας πού στὰ σημερινὰ, παγκοσμιοποιημένα - κυρίως λόγῳ τεχνολογίας -, προβλήματα ἀποβαίνει καταστροφική. Ἐξ ἴσου καταστροφική γιά κράτη φύσει πολυεθνικής σύστασης,  ὅπως αὐτά πού προέκυψαν ἀπό τήν διάλυση τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας, ἀποτελεῖ ἡ ἀνάληψη δυτικῶν θεσμῶν καί ἰδεολογικῶν έργαλείων, ὡς εἶδος μάλιστα ἀμύνης ἔναντι τῆς Δύσεως ( αὐτό γιά τούς ἑλληνόψυχους "πατριῶτες" ...). Στὸ «ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ» ΣΗΜΕΡΑ ( προσέχτε τὰ εἰσαγωγικά …) τοῦ Γερασίμου Κακλαμάνη – τοῦ ὁποίου ἀποσπάσματα ἔχουμε ἐδῶ παρουσιάσει - ἀναλύεται αὐτὴ ἡ ἀλληλεπίδραση.