Ἡ πολιτικὴ ὀρθότητα τοῦ ἀνθρώπινου ζώου

τῆς Ξένιας Πολίτη ( ἀπό ἐδῶ)

        

        Ρίχνοντας μιὰ πρόχειρη ματιὰ στὰ σύγχρονα σχολικὰ βιβλία Γλώσσας καὶ Λογοτεχνίας κυρίως, τοῦ Δημοτικοῦ καὶ τοῦ Γυμνασίου, κι’ ἐπιμελῶς ἀποφεύγοντας τὰ βιβλία Ἱστορίας πρὸς προστασίαν τοῦ εὐαίσθητου, πλέον, νευρικοῦ μας συστήματος, παρατηροῦμε μὲ φίλους μου, τά διάφορα εὐτράπελα καὶ κωμικοτραγικὰ ποὺ ὑποπίπτουν στὴν ἀντίληψή μας:  Οἱ γατοῦλες ἡρωοποιοῦνται ἢ ἀφοδεύουν μέσα στὰ Ἱερά, τά παιδάκια τῆς Δ΄Δημοτικοῦ καλοῦνται νὰ συνθέσουν νανουρίσματα γιὰ χταπόδια, τά σκυλάκια μποροῦν νὰ σκέφτονται (!) ἢ νὰ προσεύχονται ἔξω ἀπὸ τὶς ἐκκλησίες (!) μέσα στὶς ὁποῖες, οἱ ἅγιοι εἶναι κάτι ἄσχημοι γέροι, ἐνῷ τά μοναστήρια εἰκονογραφοῦνται χωρὶς σταυρό.

        Διαβάζουμε κείμενα Γλώσσας τῆς Α΄Γυμνασίου ὅπου δωδεκάχρονα κορίτσια, δεόντως ξεπεταγμένα, σχετίζονται μὲ ἐξωσχολικοὺς εἴκοσι-εἰκοσιπέντε ἐτῶν, γιὰ νὰ μὴν πῶ, ὅτι τά ἴδια τά βιβλία γέμουν ἐνδιαφερόντων θεμάτων π.χ. συνταγῶν (πῶς νὰ φτιάξετε μακαρόνια μὲ κιμά, κορμὸ κι’ ὀμελέτα), διαφημίσεων play station, ὁδηγιῶν χρήσεως καφετιέρας καὶ κλιματιστικοῦ, μὲ κερασάκι στὴν τούρτα βέβαια, τά μαθήματα ἀστρολογίας (βιβλίο Γλώσσας στὴ Γ΄Γυμνασίου). Οἱ φίλοι μου μὲ ξέρουν ὡς δεινὴ μαγείρισσα, γιὰ θαυμάστρια ἂς ποῦμε, τοῦ Ξενοπουλου (κι’ ὄχι βέβαια γιὰ τὸ κείμενο «ἡ γάτα τοῦ παπᾶ» που τά κάνει στὸ Ἱερό, κείμενο Γ’ Γυμνασίου), γιὰ ἀρκούντως φιλόζῳη, ἄθεη ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, ἀλλὰ καὶ γιὰ «φάν» τῆς Ἀστρολογίας. Τὸ σημειώνω αὐτὸ, μόνο καὶ μόνο πρὸς ἀποφυγὴν παρεξηγήσεων, μιὰ ποὺ οἱ καιροὶ εἶναι πονηροί…Αὐτὰ τὰ βιβλία, τὰ «περιοδικὰ ποικίλης ὕλης» ὅπως τά ἀποκάλεσε εὔστοχα ὁ δάσκαλος Δ. Νατσιός, δύνανται νὰ κλέψουν τὴ δουλειὰ καὶ τὴ δόξα τῶν ἐφηβικῶν περιοδικῶν περιπτέρου ὅμως τὰ πράγματα, κι’ ἂς μὴν εἴμαστε ἀφελεῖς, δὲν εἶναι τόσο ἁπλὰ.

Πραιτωριανή διανόηση καί Τέχνη μᾶς χτυπᾶν' ἀλύπητα

τῆς Ξένιας Πολίτη ( ἀπό ἐδῶ)

Ἐκείνη τὴν ἐποχή, ἡ πλατεῖα ἦταν γεμάτη•  τραγουδοῦσε τὰ τραγούδια του, ὁ κόσμος ἔβγαινε, ἑνωνόταν, ἀνακάλυπτε τό ψεῦδος πίσω ἀπὸ τὸ γυαλί, διαβουλευόταν, ἔκανε τὰ πρῶτα του βήματα τὸ βρέφος-Πολίτης κι ὀνειρευόταν, μὲ φρεσκοκομμένο ἔστω μισθὸ καὶ σύνταξη, τὴν ἐλευθερία καὶ τὴν ἀναζήτηση προοπτικῆς γι’ αὐτὴν καὶ σὲ αὐτὴν τὴ χώρα. Τὸν κόσμο ποὺ τραγουδοῦσε τὰ τραγούδια του στὴν πλατεῖα ποὺ ἤτανε γεμάτη, τὸν εἶπαν Ἀγανακτισμένο καὶ Μωρό, τὸν διέβαλλαν, ἡγετίσκοι κομματιδίων καὶ δημοσιογράφοι μεγαλοαναλυτὲς καὶ καναλαρχαῖοι τὸν κατασυκοφάντησαν, μέχρι νὰ  τὸν προσεταιριστοῦν, νὰ φτιάξουν καινούρια μαντριὰ καὶ μετὰ νὰ τὸν διαλύσουν, μὲ μιὰ καταστολὴ κλίμακας Μάχης Πόλεως. Ἦταν τόσο τὸ μένος καὶ ἡ ἀγριότητα τῶν ἐνστόλων τοῦ Καθεστῶτος προκειμένου νὰ ψηφιστεῖ στή Βουλὴ τὸ Μεσοπρόθεσμο τοῦ πρώτου Μνημονίου, ποὺ χωρὶς νὰ τὸ ξέρεις, ἄοπλος,  μ’ ἕνα μόνο χαρτομαντηλάκι στὸ πρόσωπο, ἔνιωθες ὅτι ἔκανες ἀντάρτικο καὶ ἔγραφες Ἱστορία.  Η πρωτοφανὴς ἄσκηση βίας σήμαινε μόνο ἕνα πράμα: ὅτι εἶδαν τὸν διάολο μπροστὰ στὰ μάτια τους κι ἔτριξαν σοβαρά, οἱ καρέκλες.

Τενεκέδες...

Τενεκές ἄδειος ἐναντίον τενεκέ γεμάτου σκατά

Στήν πρό τετραετίας ἀνάρτηση τοῦ ἱστολογίου μέ τίτλο Ὁ Ὀσάμα μπίν Λάντεν εἶναι νεκρός ἡ Τζένεραλ Μότορς ζωντανή ( ἐδῶ ), πάλι παραμονές τῶν ἀμερικανικῶν ἐκλογῶν,μεταξύ ἄλλων ἔγραφα:

«…Ὁ Μπρεζίνσκυ στό βιβλίο του Ἡ  μεγάλη Σκακιέρα περιγράφει τήν κεντρική ἰδέα τῆς διαχρονικά ἴδιας καί ἀπαράλλαχτης ἀμερικάνικης ἐξωτερικῆς πολιτικῆς, ὄχι μόνον στήν περιοχή τῆς Εὐρασίας ἀλλά παγκοσμίως.  Στήν πολιτική αὐτή πρόσωπα ὅπως Νοριέγκα, Μιλόσεβιτς, μπίν Λάντεν, Σαντάμ Χουσεΐν χρησιμοποιοῦνται εἴτε ὡς συνεργάτες, εἴτε ὡς μαῦρα πρόβατα ἐπί σφαγῇ. Ὅλα ὅσα διαδραματίσθηκαν τά τελευταῖα 20 χρόνια στίς χῶρες τῆς κεντρικῆς Ἀσίας ἔγιναν γιά τά πετρέλαια τῆς Κασπίας, τά ὁποῖα ἀποτελοῦν ἕνα ἰσχυρό χαρτί γιά τόν ἔλεγχο τῆς παγκόσμιας οἰκονομίας. Ἡ κατοχή αὐτῶν τῶν ἀποθεμάτων προϋποθέτει τήν ἐπιβολή «φιλικῶν» κυβερνήσεων. Παράλληλη ἐπιδίωξη ἡ ὅσο γίνεται μειωμένη ἐπιρροή τῶν συνοριακῶν χωρῶν Ρωσίας, Ἰράν, Τουρκίας καί Κίνας. Συνεπῶς οἱ ΗΠΑ δέν μποροῦν νά ἀπουσιάζουν ἀπό τόν χῶρο, ἴσα ἴσα ὀφείλουν νά ἔχουν ἐνεργή παρουσία. Ὅταν ἡ διακριτικότητα δέν εἶναι ἐφικτή μποροῦμε κάλλιστα νά καταφύγουμε σέ ἀνθρωπιστικούς βομβαρδισμούς. Αὐτή ἡ ἡγεμονία τῶν ΗΠΑ χρειάζεται μία ἔντονα στρατιωτικοποιημένη ἐξωτερική πολιτική, μέ μία παράλληλη καί κατασκευασμένη συναίνεση, μέσω προπαγάνδας καί στημένων δημοσκοπήσεων, στό ἐσωτερικό της χώρας. Παλιά μου τέχνη κόσκινο…»

Ὁ μῦθος τοῦ ἀντιφασιστικοῦ σιωνισμοῦ ( Ροζέ Γκαρωντύ )

   
    Τὸ νὰ καταδικάζεις τοὺς νεοέλληνες ναζί, ἐθνικιστὲς, καὶ ταυτοχρόνως νὰ κλείνεις τό μάτι στὸ σημερινό Ἰσραήλ, ἀποσιωπῶντας ὅτι πρόκειται γιὰ ἕνα κράτος τοῦ ὁποίου οἱ ἐμπνευστές, ἱδρυτὲς καὶ μετέπειτα πρωθυπουργοὶ ἦρθαν προπολεμικὰ σὲ συμφωνίες μὲ τὸ χιτλερικὸ καθεστὼς, μαρτυρᾶ ὑποκρισία. Ἀνάλογη ὑποκρισία και ἐξαπάτηση μαρτυρᾶ τό μασκάρεμα τοῦ ἀντισημιτισμοῦ σέ ἀντισιωνισμό. Ἐνδεικτικά παραδείγματα ὑποκρισίας στά καθ' ἡμᾶς ἀποτελοῦν ἀπό τήν μία ὁ Ἰὸς (τῆς παληᾶς Ἐλευθεροτυπίας καί σήμερα τῆς Ἐφημερίδας τῶν Συντακτῶν) καί ἀπό τήν ἄλλη διάφορα ἀντισημιτικά κόμματα καί ὁμάδες ( π.χ. Χρυσῆ Αὐγή, ΛΑΟΣ κ.ἄ) πού συχνά πυκνά ἀναφέρονται στά λεγόμενα πρωτόκολλα τῆς Σιών γιά νά παραστήσουν τούς ἀντισιωνιστές.

     Ἡ στήλη τοῦ Ἰοῦ, πιστὸς ἐκφραστὴς τῆς ἐκσυγχρονιστικῆς πολιτικῆς ὀρθότητος καὶ τῶν ἀ λὰ κὰρτ «ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων», δείχνει μιά ἐξισορροπιστική διάθεση μεταξύ θυτῶν καί θυμάτων, μπροστά στὰ ἐγκλήματα  πού διαπράττονται τὰ τελευταῖα χρόνια ἀπὸ τους εὐνοούμενους τῆς Δύσης, τοῦ Ἰσραὴλ εἰς βάρος τῶν Παλαιστινίων συμπεριλαμβανομένου. Τακτικὲς πού βάζουν πλάτη σὲ κάθε ἐνέργεια τοῦ ἰσραηλινοῦ κράτους καλλιεργῶντας τὸν μῦθο καὶ μανδύα τοῦ ἀντιφασιστικοῦ σιωνισμοῦ, εἶναι βούτυρο στὸ ψωμὶ ὅσων καλυπτόμενοι πίσω ἀπὸ αὐτὸν τὸν μανδύα ( Χρυσῆ Αὐγὴ καὶ λοιπὲς δημοκρατικὲς καί νεοδημοκρατικές δυνάμεις)  ὡραιοποιοῦν τὸν ἀντισημιτισμό τους σὲ ἀντισιωνισμό, δαιμονοποιῶντας ὁτιδήποτε ἑβραϊκό.

      Στήν ἀνάρτηση Οἱ χρήσιμοι ἠλίθιοι και οἱ λαγοί τοῦ ἀντιρατσιστικοῦ ἀναφέρθηκα στό βιβλίο τοῦ Ροζέ Γκαρωντύ ΟΙ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, τό ὁποῖο  στήν Γαλλία κυνηγήθηκε, ὅπως καί ὁ συγγραφέας του. Οἱ διάφοροι "προοδευτικοί"  Ἰοί σκοπίμως παρομοιάζουν τό ἔργο τοῦ Γκαρωντύ μέ τήν μπαρούφα τῶν Πρωτοκόλλων τῆς Σιών. Ὁ ἐθνικιστικός καί ἀντισημιτικός οἶκος ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ - ἀξιοποιῶντας τίς πάσες τοῦ κάθε Ἰοῦ - ἐκδίδοντας στήν Ἑλλάδα τό βιβλίο τοῦ Γκαρωντύ ἐπεδίωξε, καί σέ μεγάλο βαθμό ἰσχυροποίησε, τήν ἐν Ἑλλάδι ταύτιση ἀντισημιτισμοῦ και ἀντισιωνισμοῦ. Οἱ διάφοροι Ἰοί, ὡς εὐρωπαϊστές, καταδικάζουν ὑποκριτικά τόν ἀντισημιτισμό γιά νά πλήξουν τόν ἀντισιωνισμό. Οἱ δέ ἐθνικιστές καί ναζί ὑποστηρίζουν ὑποκριτικά τόν ἀντισιωνισμό γιά νά ξεπλύνουν τόν ἀντισημιτισμό. Ὅλοι τους εἶναι συνεταιράκια στήν ἐξαπάτηση. Ὁ Γκαρωντύ ὅμως, σέ ἀντίθεση στούς ἀλληλοσυμπληρούμενους φανατισμούς Ἰῶν καί ναζί, ἀποδεικνύει μέ τό ἔργο του ὅτι εἶναι ἐχθρός κάθε ἐθνικισμοῦ καί περιγράφει μέ λεπτομέρειες καί ντοκουμέντα πῶς μια μειονότης σιωνιστῶν ἦρθε σέ συνεργασία μέ τούς ναζί, πῶς χρησιμοποίησε τον ἑβραϊκό λαό με ἀποκλειστικό στόχο την ἵδρυση ἑβραϊκοῦ ἐθνικοῦ κράτους, τοῦ σημερινοῦ ἰσραηλινοῦ κράτους πού σήμερα χαίρει τῆς ὑποστήριξης ὅλης τῆς "δημοκρατικῆς" Δύσης. Σήμερα θά παρουσιάσω τόν πρῶτο ἀπό τούς - κατά Γκαρωντύ - θεμελιώδεις μύθους.

Βεγγέρα στήν Κομαντατούρ...

 ( τοῦ Στάθη Σταυρόπουλου )

Μὲ τὰ πόδια σφιγμένα στὶς κνῆμες ἀνάμεσα στὰ χέρια μου, γωνία στὸν καναπέ μου, σὰν τὸν φυλακισμένο στὸ κελλί του, κοιτάζω τὴν ὀθόνη μου καὶ ἡ ὀθόνη μου μοῦ λέει τί εἶμαι.

Διότι  ἀπ’ ὅταν ἔπαψα ὁ ἴδιος νὰ λέω στὸν ἑαυτό μου τί εἶναι (καὶ τί νὰ εἶναι), μοῦ τὸ λέει ἡ ὀθόνη μου. Ἀπ’ ὅταν ἔπαψα νὰ μιλῶ μὲ τοὺς πλησίον μου καὶ νὰ τοὺς ἀκούω νὰ μοῦ λένε τί εἶμαι, μοῦ τὸ λέει ἡ ὀθόνη μου.

Στὴν ὀθόνη μου κατοικοῦν φυλές, οἱ περισσότερες τῶν ὁποίων μοῦ εἶναι ἄγνωστες καὶ μερικὲς ἐξόχως ἀπεχθεῖς. Οἱ φυλὲς αὐτὲς δηλώνουν ὅτι τοὺς ἀνήκω κι ὅταν διαμαρτύρομαι, ἡ ὀθόνη μου μὲ περιγελᾶ.

Ἀλλάζω κανάλι, ὅλα, σὰν νὰ εἶναι συντονισμένα σὲ ἐθνικὸ δίκτυο, παίζουν τὸν ἴδιο πολιτισμό. Μὲ εὐρύτατη πολυφωνία καὶ φαρδὺ πλουραλισμὸ παίζουν τὴν ἴδια ὁμογενοποιημένη σκέψη, τὴν ἴδια προπαγάνδα, τὸν ἴδιο πολιτισμό. Νά, Λόλα χὰ χού, Λόλα, ἔλα ντὰχ ντὶρ ντὶ καὶ ὄπα ἡ Καλομοίρα τραγουδᾶ τὸν ἐθνικὸ ὕμνο μὲ τσαχπινιὰ ζαχαρωτὴ καὶ ἀμερικανιὰ χὸτ καὶ χοροπηδηχτή. Λίγο ἀκόμα καὶ ἡ ὀθόνη θὰ ἀκουμποῦσε τὸ δεξί της χέρι πάνω στὴν καρδιά της, ὅπως κάνουν οἱ Ἀμερικανοὶ ὅταν ἄδεται ὁ δικός τους ἐθνικὸς ὕμνος, ἄλλοτε στὶς σχολικὲς ἑορτές, ἄλλοτε στὰ στρατιωτικὰ νεκροταφεῖα κι ἄλλοτε στὴν τελετὴ ἔναρξης μεγάλων ἀθλητικῶν ἐκδηλώσεων μπέιζ μπόλ, φοὺτ μπὸλ καὶ ἄλλων μπόλ.

5 δισεκατομμύρια γιά ἕνα πραξικόπημα;

( τοῦ ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ ἀπό τήν ἱστοσελίδα iskra )

Ἡ κατρακύλα τῆς ΔΤ τήν κάνει νά προβληματίζεται ἄν ὁ ναζιστικός χαιρετισμός εἶναι ναζιστικός, καί ἄλλα φαιδρά περί οὐκρανικῆς ἐπανάστασης…

«Οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες καὶ ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση ἔχουν ἀγκαλιάσει τὴν ἐπανάσταση ( στὴν Οὐκρανία) σὰν μία ἄλλη ἄνθηση τῆς δημοκρατίας , ἕνα χτύπημα στὸν αὐταρχισμὸ καὶ στὴ διαφθορὰ στὴν πρώην Σοβιετικὴ χώρα». ( NYTimes, 1 Μάρτιου 2014)

«Ἀνθισμένη Δημοκρατία» ἢ ἄλλο ἕνα πραξικόπημα μὲ τὴν εὐγενικὴ χορηγία ΗΠΑ-ΕΕ - ΝΑΤΟ;

Μία χορηγία πού ἐπιβεβαιώθηκε ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν Ὑφυπουργὸ Victoria Nuland:

«Ἔχουμε ἐπενδύσει περισσότερα ἀπὸ 5 δισεκατομμύρια δολάρια γιὰ νὰ βοηθήσουμε στὴν Οὐκρανία τὴν ἐπίτευξη αὐτῶν καὶ ἄλλων στόχων . ... Ἐμεῖς θὰ συνεχίσουμε νὰ προωθοῦμε στὴν Οὐκρανία τὸ μέλλον πού τῆς ἀξίζει .»

Ἢ ἀπὸ τὴ γνωστὸ πλέον «f * ck τὴν ΕΕ» τηλεφωνικὴ συνομιλία μεταξὺ Nuland καὶ Pyatt ,ἀποκαλυπτικὴ γιά  τὸν ρόλο πού διαδραμάτισαν οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες στὴ στήριξη τῆς ἄκρας δεξιᾶς ἀντιπολίτευσης τῆς Οὐκρανίας ἀλλὰ καὶ τῆς «ἐκτίμησης» πού ἔτρεφαν γιὰ τον  Yats [Yatsenyuk].

Ἢ ἀπὸ τὴν συνέντευξη τῆς Σύμβουλου Ἐθνικῆς  Ἀσφάλειας Susan Rice στὸ "Meet the Press" ὅπου διευκρίνισε τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ἡ κυβέρνηση  Ὀμπάμα θὰ πρέπει νὰ συνεργαστεῖ μὲ τὸ Διεθνὲς Νομισματικὸ Ταμεῖο γιὰ τὴν παροχὴ «οἰκονομικῆς βοήθειας» πρὸς τὴν Οὐκρανία.

Ἡ Χρυσῆ Αὐγή εἶναι πλέον ἄχρηστη στό σύστημα. Ἄρα θά ξεφουσκώσῃ...

Νῖκος Μπογιόπουλος ἐναντίον ΜΜΕ καί  Χρυσῆς Αὐγῆς

Στὴν ἀνάρτηση Θέμος, Δένδιας, καὶ Χρυσῆ Αὐγὴ

εἴδαμε συνοπτικὰ μὲ πιὸ τρόπο γίνεται ἡ ἐπικοινωνιακὴ προβολὴ της ἀπὸ ὅλα τὰ ἀστικά ΜΜΕ.  Στό χθεσινό φύλλο τῆς ἐφημερίδας τῶν Συντακτῶν δημοσιεύθηκε μέρος τοῦ καταστατικοῦ τοῦ 1987 τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς, ἀπό τό ὁποῖο προκύπτει ἀβίαστα ὁ ἐθνικοσοσιαλιστικός χαρακτῆρας της. Γιατί μέχρι σήμερα εἶχε μείνει στό σκοτάδι, ἀκόμα καί ἀπό τά λεγόμενα προοδευτικά ΜΜΕ, συντελῶντας ἔτσι στήν ἔμμεση προβολή της;

Πρίν ἀπό ἕναν μῆνα ὁ δημοσιογράφος Ἀντώνης Μυλωνάκης -ὡς παρουσιαστής τοῦ « Ἀποκαλυπτικοῦ δελτίου» στό κανάλι ΕΞΤΡΑ 3 ( ὁ βασικός παρουσιαστής Παυλόπουλος ἀπουσίαζε), παρουσίασε μιά καρτέλλα μέ τήν κρατική ἐπιδότηση ὅλων τῶν κοινοβουλευτικῶν κομμάτων τό 2012. Σέ κάθε κόμμα ἡ ὀνομασία του ( ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΑΝΕΛ, ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ, ...) καί δίπλα στήν ὀνομασία τό ποσό τῆς ἐπιχορήγησης. Αὐτά οἱ ἐργολάβοι τῆς ἀπάτης, ἀντί νά γράψουν στήν καρτέλα ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ καί δίπλα τό ποσό, γράψανε ἕνα σκέτο ΛΑΪΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ καί δίπλα τό ποσό. Οὔτε στήν καρτέλα τοῦ καταλόγου φάνηκε οὔτε στήν ἀνάγνωσή του ἀκούστηκε τό ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Ὁ νοῶν νοείτω...
 

Τό " Διεθνές" Σχολεῖο τῶν ξένων τῆς Πιόνγκ Γιάνγκ

( ἕνα κείμενο τῆς Φραγκίσκας Μεγαλούδη ἀπό τό ἱστολόγιο Ταξιδεύοντας: ἡ ἄλλη ὄψη ) 

 Ὅταν πρωτοέφτασα στὴ Βόρεια Κορέα, εἶχα σχεδὸν ἀποφασίσει ὅτι γιὰ τὰ 2 περίπου χρόνια πού θὰ μείνω ἐδῶ, δὲν θὰ στείλω τὸν γιό μου στὸ σχολεῖο. "Κακομαθημένη" ἀπὸ τὸ βρετανικὸ σχολεῖο στὸ ὁποῖο πήγαινε στὴν Μπανγκὸκ δὲν μποροῦσα νὰ σκεφτῶ ὅτι ὑπῆρχε ποτὲ περίπτωση νὰ βρῶ κάτι ἀντίστοιχο στὴν καινούρια μας διαμονή. Καὶ δὲν εἶχα ἄδικο-τουλάχιστον σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο.

Στὴν Πιὀνγκ Γιάνγκ δὲν ὑπάρχουν ἰδιωτικὰ σχολεῖα γιὰ τοὺς ξένους.

Βασικὰ δὲν ὑπάρχει τίποτα ἰδιωτικό.

Ἡ ἐπιλογὴ ὄλων  εἶναι μία: Τὸ διεθνὲς Σχολεῖο τῆς Πιόνγκ Γιάνγκ, τὸ ὁποῖο βρίσκεται μέσα στὸν ἴδιο χῶρο μὲ τὶς πρεσβεῖες καὶ τοὺς διεθνεῖς ὀργανισμούς.

Πάγιες καί διαρκεῖς ἀνάγκες πού ἐξυπηρετεῖ ἡ Χρυσῆ Αὐγή.

Ἡ ἀπόρρητη ἔκθεση τοῦ τμήματος τῆς ἴδιας τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας, μὲ ἡμερομηνία 10/12/1999, τὸ ὁποῖο μιλᾶ γιὰ στενὲς διασυνδέσεις τῶν ναζιστῶν μὲ τὴν ΕΛ.ΑΣ., πού δημοσιεύτηκε στὰ «Νέα» στὶς 17/4/2004 ( ἀπό τό ἄρθρο τοῦ Μπογιόπουλου πού ἀκολουθεῖ)

Ξέρετε ποιοι εἶναι σήμερα αὐτοί πού περισσότερο κάθε ἄλλου ἐπιθυμοῦν διακαῶς να συνεχίζεται ἡ « πολιτική» ἀντιπαράθεση –φαρσοκωμωδία μέ το λεγόμενο ἀντιρατσιστικό νομοσχέδιο; Πρωτίστως τό ΠΑΣΟΚ καί δευτερευόντως ἡ Χρυσῆ Αὐγή.

Τό ΠΑΣΟΚ ἐπιχειρεῖ να ἀντιστρέψει τήν πορεία ἀποσύνθεσης στήν ὁποία βρίσκεται, προβάλλοντας πολιτικά ζητήματα - φοῦσκες ὡς κρίσιμα, γνωρίζοντας ὅτι γιὰ τὴν μεγάλη μᾶζα τοῦ κόσμου ἀποτελεῖ κόκκινο πανὶ ὡς βασικός ὑπεύθυνος γιὰ τὴν κατάντια τῆς χώρας. Ἀνακατεύοντας τήν πολιτκή τράπουλα ὁ Βενιζέλος, μέ ἀρωγούς τά μεγάλα ἰδιωτικά κανάλια σύν τό ἐναπομεῖναν ξόανο ἐνημέρωσης ἀπό τήν μέχρι πρό τινος ὄαση τῆς ΝΕΤ, καί μέ κομπάρσο την ΔΗΜΑΡ, τζογάρει πολιτικά ἐμφανιζόμενος ὡς δημοκράτης. Ταυτόχρονα ἐγκλωβίζει καὶ τὸν ΣΥΡΙΖΑ στὴν σχηματιζόμενη πόλωση, μὲ ἄξονα τὴν ἀπάτη τοῦ « ἀντιρατσιστικοῦ» νομοσχεδίου. Μέ δυό λόγια γιά τό ΠΑΣΟΚ ἡ Χρυσῆ Αὐγή ἀποτελεῖ ἔνεση ζωῆς. Ἕνας ἀπό τούς δυό νά ἐξαφανισθῇ, αὐτομάτως θά ἐξαφανισθῇ καί ὁ ἄλλος. Ἀμήν καί πότε...

Τό " ἀντιρατσιστικό" νομοσχέδιο ὡς συνεργός τῆς ἐθνικοφροσύνης στήν δολοφονία τῆς σκέψης καί τῆς ἔκφρασης...

Νόαμ Τσόμσκυ: Ἄν ἐφαρμόζοντο οἱ ἀρχές τῆς Νυρεμβέργης ὅλοι οἱ μεταπολεμικοί πρόεδροι ἔπρεπε να καθήσουν στο ἑδώλιο…

Τὸ παρακάτω κείμενο πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ διαβασθεῖ. Εἶναι ἕνα πολὺ δραστικὸ ἀντίδοτο στὴν μαζικὴ ἐξαπάτηση πού ἐπιχειροῦν τὰ λαμόγια τῆς ἐν Ἑλλάδι πολιτικῆς καὶ δημοσιογραφίας, πού σὰν πειθήνια σκυλάκια ἀναμασοῦν καὶ ἀναμεταδίδουν τὶς ὑποτιθέμενες κραυγὲς ἀγωνίας τῆς Εὐρώπης γιὰ ἀναβίωση τοῦ ναζισμοῦ. Μιά ἀκόμα ἰδεολογική ἐπιχείρηση πού ξεκίνησε ἐδῶ και μερικά χρόνια σέ εὐρωπαϊκά φόρα ταυτίζοντας ναζισμό και κομμουνισμό, χρησιμοποιῶντας τόν πρῶτο γιά να χτυπήσῃ τον δεύτερο. Εἴχαμε ἀσχοληθεῖ, πρίν ἀπό 4 χρόνια, καί στήν ἀνάρτηση Χιτλερισμός, σταλινισμός και δυτικοί δημοκράτες…

Πολλή φλυαρία τελευταῖα γιά τά λεγόμενα « ἀντιρατσιστικά» νομοσχέδια στό βάθος τῆς ὁποίας ἀχνοφέγγει ἡ ποινικοποίηση τῆς ἀντίθετης ἄποψης. Τό ἑλλαδικό ἐθνικό κράτος, τιμῶντας τήν ἀντιπνευματική του παράδοση καί τά ἀεριτζίδικα συντάγματα πάνω στά ὁποῖα οἰκοδομήθηκε, δέν ἔχει καμιά δυσκολία νά ἀκολουθήσῃ τά χνάρια τοῦ νόμου Γκεϋσσώ ( 1990), μέ βάση τόν ὁποῖο διώχθηκαν στήν Γαλλία διανοούμενοι κόντρα στό ρεῦμα, ὅπως ὁ καθηγητής Φωρισόν καί ὁ Ροζέ Γκαρωντύ.  Διεθνοῦς κύρους πολιτικοί ἀναλυτές, ὅπως ὁ καθηγητής Νόαμ Τσόμσκυ, πού μέ θάρρος ὑπερασπίσυηκε τόν καθηγητή Φωρισόν -ὄχι γιά τίς θέσεις του ἀλλά γιά τήν δυνατότητά του νά τίς ἐκφράζει -, θά κινδυνεύουν μέ ποινική δίωξη επί ἑλληνικοῦ ἐδάφους ἄν ἐπιμένουν νά ἀσκοῦν κριτική στήν δἰκη τῆς Νυρεμβέργης, ὄχι ἀμφισβητῶντας τό κατηγορητήριο κατά τῶν καταδικασθέντων ἐγκληματιῶν πολέμου, ἀλλά γιά ἐπιλεκτική ἀπονομή δικαιοσύνης καί " παράλειψη" ἐφαρμογῆς τοῦ νόμου σέ μερίδα τῶν νικητῶν. Ἀπόψεις πού ἐξέφρασε γιά τά ἐγκλήματα στήν Καμπότζη, ὅτι θά πρέπει νά λογοδοτήσουν ὄχι μόνον οἱ ἐρυθροί Χμέρ ἀλλά κυρίως οἱ ΗΠΑ, θά θεωροῦνται ποινικά κολάσιμες. Χῶρος ἄσκησης -καί διαστρέβλωσης -τῆς ἱστορικῆς ἐπιστήμης θά εἶναι ἀποκλειστικά τά ἐλεγχόμενα ΜΜΕ καί τά ποινικά ἤ συνταγματικά δικαστήρια, ἡ δέ κοινωνία καί οἱ διαφωνοῦντες θά μποῦν ὁριστικά στό περιθώριο. 

Θέμος, Δένδιας, καί Χρυσῆ Αὐγή

«Πρῶτο Θέμα», 1/4/2012, παραμονὲς ἐκλογῶν. Τότε πού ἡ ἐφημερίδα τοῦ Ἀναστασιάδη κυκλοφοροῦσε τὸ πρωτοσέλιδό της μὲ σκηνοθετημένα, μὲ στημένα «ρεπορτάζ», γιὰ νὰ πλασάρει τὴ ναζιστικὴ Χρυσῆ Αὐγὴ κάτι σὰν εὐγενικὸ ὅμιλο «προσκόπων»...

Στὴν ἀνάρτηση μὲ τίτλο Ἡ Χρυσῆ Αὐγή ὡς χορηγός τοῦ Corpus Christi καί τό ὕπουλο πατρονάρισμά της ἀπό τά ἰδιωτικά Μ.Μ.Ε. πέρα ἀπὸ τὸ μύθευμα περί ἐλευθερίας τῆς διακίνησης τῶν ἰδεῶν ἐντός τοῦ φιλελευθερισμοῦ, ἀσχοληθήκαμε καὶ μὲ τὸν ρόλο τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς ὡς δράκου γιὰ νὰ γίνεται τὸ φιλελεύθερο παραμύθι πιστευτό. Πέρα ἀπὸ τὸ ὅτι αὐτὴ ἡ βαθιὰ συστημικὴ καὶ ἀντιδραστικὴ ὀργάνωση ὡς ἐθνικιστικὴ εἶναι βαθιὰ ἀνθελληνική, διετύπωσα παράλληλα τὸν ἰσχυρισμὸ ὅτι τὸν τελευταῖο χρόνο ξεκινώντας λίγο πρὶν ἀπὸ τὶς ἐκλογὲς, ἔτυχε μιᾶς πρωτοφανοῦς καὶ ἀβανταδόρικης προβολῆς. Μερικοὶ ἴσως διαφωνήσουν, κάνοντας κάποιες ἁπλοϊκές συγκρίσεις μεταξύ τοῦ τηλεοπτικοῦ χρόνου πού διετέθη μεταξὺ τῶν διαφόρων κομμάτων. Τὸ ἐπιχείρημα καταρρίπτεται πανεύκολα ἂν οἱ συγκρίσεις δὲν παραμείνουν ἐπιλεκτικές, καὶ γι’ αὐτὸ ὕποπτες.  Στὰ σχόλια τῆς προαναφερθείσης ἀνάρτησης ἔδωσα κάποια παραδείγματα  μαϊμουδένιας « κριτικῆς », πού ἔμμεσα ( ΜΕΓΚΑ,  ΣΚΑΪ), ἢ ἄμεσα ( ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, ΕΞΤΡΑ ΤΣΑΝΕΛ ), ἀποσκοποῦσε στὴν καταχώρηση στὴν κοινωνικὴ συνείδηση αὐτοῦ τοῦ θιάσου ὡς ἀντισυστημικοὺ - κάτι πού βόλεψε ἰδιαίτερα τὴν δημαγωγία τῶν συστημικῶν κομμάτων περὶ δημοκρατίας καὶ στὸ ξέπλυμα τῶν ἁμαρτιῶν τους. Ἐπὶ πλέον ἡ ἐπίσημη προπαγάνδα τῶν ΜΜΕ διευκόλυνε στὸ ξέβαμμα αὐτῆς τῆς χρυσαυγίτικης γελοιότητας πάνω σὲ ὁποιαδήποτε ἀντικαθεστωτικὴ  φωνὴ ( π.χ. βλέπουμε τὴν προπαγάνδα ἀπὸ τὸν ἰδιαίτερα ἀναβαθμισμένο τὸν τελευταῖο καιρὸ ὑπουργὸ Δημοσίας Τάξεως κ. Δένδια…)

Ψυχική ἰσορροπία, ἔγκλημα καί προπαγάνδα...

Ψυχολογικές ἐπιχειρήσεις ( ἑλληνικοί ὑπότιτλοι)

Κάθε φορά πού γίνεται κάποιο φονικό μεγάλης ἔκτασης καί φρίκης, ὅπως ἡ δολοφονία τῶν 25 παιδιῶν στὸ Νιούταουν τοῦ Κονέκτικατ, τήν φρίκη συνοδεύουν οἱ πολυλογίες γιὰ τὰ κίνητρα καὶ τὸν χαρακτῆρα τοῦ δράστη. Σὲ γενικὲς γραμμὲς οἱ διαγνωσεις περιέχουν κάποιες κοινότυπες καὶ ἀνούσιες ἀναφορὲς σὲ ψυχολογικὰ αἴτια, παιδικὰ τραύματα, συγκεχυμένο συναισθηματικὸ κόσμο, ἀποκλείοντας ταχυδακτυλουργικὰ κάθε ἄλλη παράμετρο, κοινωνικὴ ἢ  πολιτική. Κάτι συνηθισμένο ὅταν ἡ οὐσία τῶν πραγμάτων πρέπει νὰ ἀποκρυβῆ καί τὰ ΜΜΕ θέλουν νὰ ἱκανοποιήσουν τὸ ἐνδιαφέρον ἢ νὰ ταῒσουν τὴν περιέργεια τοῦ κοινοῦ μὲ σκουπίδια. Πάντα προσπαθῶντας νὰ μὴν τὸ ταρακουνήσουν, νὰ δώσουν ἑρμηνεῖες ἀπολύτως συμβατὲς μὲ τὴν πνευματικὴ νωθρότητα τοῦ σύγχρονου καταναλωτῆ τηλεοπτικοῦ χρόνου, πού ὀφείλει νὰ χαίρεται, νὰ τρομάζει, νὰ συγκινεῖται καθ’ ὑπόδειξιν, ἀλλὰ ὄχι νὰ σκέφτεται.

Τό πουλάκι λυῶμα...

(γραμμένο ἀπό τόν φίλο καί σύντροφο swearengen στό φόρουμ τοῦ marketzone)

Ἀκοῦστε τώρα, προσεκτικὰ παρακαλῶ, διότι ἔχω φρέσκα νέα ἀπὸ τὸ μέτωπο τῆς ἰταλικῆς ἀριστερᾶς, μίας εὐρωαριστερᾶς πού προσωπικὰ δὲν εἶδα ποτὲ μὲ καλὸ μάτι, ὅπως καμία εὐρωαριστερὰ καὶ τέτοιες χλιαρὲς βυσσινάδες. Γιὰ μένα, τὸν ἀληθινὸ δρόμο τὸν ἔχουν δείξει οἱ μεγάλοι λατινοαμερικάνοι σύντροφοι, Μπολιβάρ, Μαρτί, Μιράντα (ὄχι τὰ μπισκότα μωρέ, ὁ σύντροφος λέμε), Γκεβάρα καὶ βέβαια ὁ μεγαλύτερος ὅλων, ὁ Φιδέλ. Αὐτὸς εἶναι ὁ δρόμος καὶ γιά μᾶς, ἐδῶ, ἁπλῶς τὸ ψάχνουμε ἀκόμη. Ἀλλὰ τὶς εὐρωαριστερὲς τὶς ἀπεχθάνομαι τόσο, ὅσο καὶ τὶς Βου-κορεατοαριστερές.

Φαίνεται ὅμως ὅτι οἱ μακαρονάδες σύντροφοι συνειδητοποίησαν ἐπιτέλους ὅτι μέχρι τώρα παραήσαν φλῶροι γιὰ νὰ σταθοῦν σ’ αὐτὸ τὸ περιβάλλον, ἀπέναντι στὸ σύγχρονο φριντμανικὸ τέρας. Καὶ φαίνεται ὅτι τελικά, ἔστω καὶ πολὺ ἀργά, θυμήθηκαν τὶς βαθιὲς ἐπαναστατικὲς ρίζες τους, ἀφήνοντας κατὰ μέρος τὶς διανοουμενίστικες πόζες, τὶς ἀναθεωρητικὸ-οππορτουνιστικο-δογματικὸ-σεχταριστικὲς ἀντιλήψεις καὶ τὰ πολλὰ φροὺ-φροὺ κι ἀρώματα, περὶ ἑνωμένης εὐρώπης καὶ λοιπὲς ἀηδίες.

Ἡ Χρυσῆ Αὐγή ὡς χορηγός τοῦ Corpus Christi καί τό ὕπουλο πατρονάρισμά της ἀπό τά ἰδιωτικά Μ.Μ.Ε.

Ἐκεῖ πού ἡ βρωμιά εἶναι πιό μεγάλη  ἐκεῖ ἀκοῦς τά πιό μεγάλα λόγια.  Μ’ ἄν πρέπει τήν μύτη σου νά φράξεις,  πῶς θά φράξεις τήν ἴδια ὥρα καί τ’ αὐτιά σου;

Τὸ διπλανό ἀπόσπασμα προέρχεται  ἀπὸ τὸ ποίημα τοῦ Μπρέχτ «Ὅταν μαθεύτηκε ἡ αἱματοχυσία πού ἔκαναν οἱ Τόρηδες στήν Ἑλλάδα» ,  ἀναφερόμενο στόν Δεκέμβρη τοῦ 1944, τότε πού οἱ Ἄγγλοι καὶ οἱ ταγματασφαλίτες τῆς γερμανικῆς Κατοχῆς αἱματοκύλισαν τὴν Ἀθήνα. Αὐτοί οἱ ὁποῖοι, ὅπως ξεκαθάρισε καὶ ὁ βουλευτὴς Παναγιώταρος στὴν φετινή ἐπέτειο τοῦ Μελιγαλᾶ, τιμοῦνται ἀπὸ τὴν Χρυσὴ Αὐγὴ ὡς ἐθνικοὶ ἥρωες.

Μιά ὅμως  πού σήμερα τὸ θέμα μας εἶναι ἡ Χρυσὴ Αὐγὴ δηλαδὴ οἱ ἰδεολογικοὶ ἀπόγονοι ἐκείνων τῶν ταγματασφαλιτῶν, ὅπως καί ἡ ὑποκρισία τοῦ φιλελευθερισμοῦ, δύο περιπτώσεις ἰδιαίτερα δυσώδεις, οἱ παραπάνω στίχοι ταιριάζουν γάντι. 

Ἂς ξεκινήσουμε ὅμως ἀπὸ τό κακόγουστο σκηνικὸ πού στήθηκε τὴν περασμένη ἑβδομάδα ἔξω ἀπὸ τὸ θέατρο ΧΥΤΗΡΙΟ, γιὰ νὰ καταλήξουμε σὲ αὐτὸ πού, ἐγὼ τουλάχιστον, θεωρῶ οὐσιαστικὸ.  Τὴν καθ’ ὑπόθεσιν ἀντισυστημικὴ Χρυσὴ Αὐγή, ἀλλὰ καὶ  τὴν προσχηματική ἐλευθερία ἔκφρασης.

Ὁ Ὀσάμα μπίν Λάντεν εἶναι νεκρός ἡ General Motors ζωντανή...

Osama bin Laden is dead General Motors is alive

«Ὁ Ὀσάμα Μπὶν Λάντεν εἶναι νεκρὸς καὶ ἡ General Motors ζωντανὴ» ἀνέκραξε τρίς, ἀπευθυνόμενος σέ ἀμερικανούς ψηφοφόρους ἐν μέσῳ προεκλογικῆς συγκέντρωσης ὁ Τζὸ Μπάιντεν, ἀντιπρόεδρος τῶν ΗΠΑ καὶ στέλεχος τοῦ Δημοκρατικοῦ κόμματος. Ἀναγνωρίζοντας ἐμμέσως τόν, ἀνεξαρτήτως κόμματος, κυριαρχικό ρόλο τῶν ἐπιχειρήσεων στίς πολιτικές διαδικασίες τῶν ΗΠΑ, πίστωσε παράλληλα στο ἐνεργητικό τῆς παράταξής του, ὅτι πρίν ἀπό 11 χρόνια εἶχε ἀποτελέσει περιεχόμενο μιᾶς τρομολάγνας προπαγάνδας τοῦ αντιπάλου ρεπουμπλικανικοῦ κόμματος καί εἰκονικό ἔπαθλο τοῦ μακροχρονίου πολέμου, ὅπως αὐτός ἀποκλήθηκε ἀπό ἕναν ἀνεκδιήγητο προέδρο, τόν Τζώρτζ Μπούς τόν νεώτερο καί τίς πετρελαϊκές ἑταιρεῖες. Πῶς σχετίζονται ὅμως οἱ δίδυμοι πύργοι, ὁ Ὀσάμα μπίν Λάντεν, οἱ Ταλιμπάν, ὁ Σαντάμ καί ὅσα μαῦρα πρόβατα στά ὁποῖα κήρυξε τόν μακροχρόνιο πόλεμό του ὁ Μπούς, μέ τόν μακροχρόνιο σχεδιασμό Δημοκρατικῶν καί Ρεπουμπλικάνων γιά τά πετρέλαια τῆς Εὐρασίας; Τά ὁποῖα ἀποτελοῦν καί τό πραγματικό ἔπαθλο μέ ἕνα ὅμως πολύ σημαντικώτερο τίμημα. Οἱ ἐλευθερίιες τοῦ καθενός νά ἐξανεμίζονται, νά γίνονται ὅλο καί πιό εὔθραυστες, γιά χάρη ἑνός φιλελεύθερου κράτους καί τῆς ὑποτιθέμενης ἀσφάλειας πού αὐτό προσφέρει.

Τό ἱερό δικαίωμα τῶν ἀπολύσεων ( γιά νά γίνονται " ἐπενδύσεις" ) καί οἱ σύγχρονες μαϊμούδες

Πίνακας τοῦ David Alfaro Siqueiros - Struggle for Emancipation, 1961  -  δηλαδή ΜΑΤ ἐναντίον ἀπεργῶν τῆς Χαλυβουργίας πρός ὑπεράσπισιν τοῦ ἱεροῦ δικαιώματος γιά ἀπολύσεις

Ἄρκετά χρόνια πρίν - κάποιοι ἴσως θυμοῦνται  ἐγώ ἴσα πού τό πρόλαβα -  ἕνας γύφτος κρατῶντας τό ντέφι στό ἕνα χέρι καὶ σέρνοντας μιά μαϊμοῦ δεμένη μέ ἁλυσίδα μέ τό ἄλλο, γύρναγε στοὺς δρόμους. Μαζευόταν ὁ κόσμος, χτύπαγε ὁ γύφτος τὸ ντέφι καὶ ἡ μαϊμοῦ χόρευε. Ὅταν σταμάταγε ὁ γύφτος τὸ ντέφι, σημάδι ὅτι τελείωσε τό νούμερο,  ἡ μαϊμοῦ δὲν σταμάταγε. Βασιλικώτερη τοῦ βασιλέως συνέχιζε νὰ χορεύει γύρω ἀπό τον γύφτο, ὅλο καὶ πιὸ ἔντονα, κυττῶντας τον στὰ μάτια.

Σέ μιά μαϊμοῦ προφανῶς καί δέν μπορεῖς νά προσάψῃς δουλοπρέπεια. Τουλάχιστον ὄχι ἄν δέν ἐκφράζει μερικές θέσεις, πού ὅλο και περισσότερο προβάλλονται στίς μέρες μας καί συνεισφέρουν στόν πνευματικό μας ἐξανδραποδισμό. Ἕνα τυπικό δεῖγμα τέτοιων θέσεων, ἀλλά ὄχι καί τό μόνο,  εἶναι αὐτή ἐδῶ ἡ συλλογή ἄρθρων , ἀπό ἱστοσελίδα οἰκονομικοῦ κατά βάσιν περιεχομένου. Ὁ Θεός νά τίς κάνει θέσεις δηλαδή. Τέτοιο γλύψιμο - σπατουλάρισμα στόν ρηγκανισμό καί τόν θατσερισμό εἶναι δύσκολο νά γίνεται σκοπίμως. Διαβάζοντάς τα δέν ξέρεις τί νά ὑποθέσῃς γιά τέτοιους ἀρθρογράφους πού βγάζουν στά γραπτά τους ἀφρούς, πότε ἐπισεἰοντας τόν βορειοκορεάτικη ἀπειλή, πότε ἀναγορεύοντας τήν ἀριστερά σέ ἐθνικό κίνδυνο καί ἀποκλειστική ὑπαίτια τῆς κατάστασης στήν ὁποία βρίσκεται ἠ χώρα, καί ἄλλοτε χοροπηδῶντας σάν τήν μαϊμοῦ προτείνουν λίγο πολύ ὅσο γίνεται χαμηλότερο πλαφόν στίς συντάξεις, ἀπελευθέρωση ἀπολύσεων, κατάργηση κατωτάτου μισθοῦ καί τοῦ ἐπιδόματος ἀνεργίας. Καί ὅλη τήν δημόσια περιουσία στό σφυρί, διότι οἱ ἰδιωτικές "ἐπενδύσεις" στά τριτοκοσμικά κράτη γίνονται μέ μηδενικό ρίσκο, βάζοντας χέρι στήν περιουσία τοῦ δημοσίου. Ἕνα καθεστώς ἀστικῆς δικτατορίας τύπου Πινοσέτ, ἐπ' ὀνόματι τοῦ ἔθνους βεβαίως βεβαίως, δἐν θά τούς χάλαγε ἄρκεῖ νά γινόντουσαν " ἐπενδύσεις". Ἐκφράζουν συνειδητή καφρίλα ἤ μήπως γράφουν χαπακωμένοι, ὁπότε δικαιοῦνται τό ἀκαταλόγιστο καί τήν συμπαράστασή μας, ὅπως κάθε ἐξαρτημένος ναρκομανής; Πιθανόν, ὅπως ἡ Χρυσή Αὐγή σάν σκιἀχτρο δίνει ἄλλοθι "δημοκρατίας" στά σύγρονα κοινοβουλευτικά κόμματα, καί οἱ παραλληρημματικές ἀπόψεις τῶν παραπάνω ἄρθρων νά δίνουν ἄλλοθι σοβαρότητος καί ρεαλισμοῦ στούς σημερινούς κυβερνῶντες. Σέ κάθε περίπτωση, ἐκ προθέσεως ἤ ἄνευ, προσφέρουν ἀνυπολόγιστη ὑπηρεσία στούς ἐπωφελούμενους ἀπό τόν πνευματικό ἐκφυλισμό τῆς κοινωνίας μας. 

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ - 7 ( Νεοελληνική ἀστική ἰδεολογία καί ἀριστερά )

 ( συνέχεια ἀπό τήν ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ - 6 )

Ἡ ἰδεολογία ἀποτελεῖ τὸ συνολικὸ πλέγμα ἰδεῶν μέσῳ τῶν ὁποίων ἡ ἑκάστοτε τάξη διαμορφώνει πνευματικὰ τὸ ἄτομο, ἐλέγχει τὴν συμπεριφορά του καὶ ἀσκεῖ τὴν ἐξουσία της ἐπὶ τοῦ κοινωνικοῦ σώματος. Ἀνεξαρτήτως τοῦ τρόπου δημιουργίας της σκοπὸς της εἶναι ἡ κατοχύρωση τῶν θεσμῶν πού τὴν δημιουργοῦν, τῶν ὁποίων ἀποτελεῖ προϊόν. Ἀποτελεῖ συνεπῶς ἀρλουμπολογία ὁλκῆς, ἂν ὄχι παραπλανητικὸ καὶ προπαγανδιστικὸ πυροτέχνημα, τό νυχθημερόν προβαλλόμενο ὡς πολιτική διαπίστωση ἀπό ὅλο τό φάσμα τοῦ καθεστωτικοῦ ἀναχρονισμοῦ ( ἀκροδεξιά, κεντροδεξιά, κεντροαριστερά, λαϊκή ἤ φιλελεύθερη δεξιά, μαζί με ὅλα τά ἐκσυγρονιστικά καί δραστήρια ἤ δημιουργικά ἀπολίτικα σχήματα πού λατρεύουν τήν «ὑγιᾶ» ἐπιχειρηματικότητα - μέ τά λεφτά τῶν ἄλλων). Ὅτι δηλαδή τὰ χρόνια πού ἀκολούθησαν τὴν μεταπολίτευση, ἡ νεοελληνικὴ κοινωνία ἐτέθη κάτω ἀπὸ τὴν ἰδεολογικὴ ἡγεμονία τῆς ἀριστερᾶς. Νά τῆς χρεωθεῖ δηλαδή ἡ ἠθική αὐτουργία γιά τό πελατειακό κράτος, τήν διασπάθιση τοῦ δημοσίου χρήματος ἀπό πολιτικά κατακάθια καί ἰδιῶτες ἐπιχειρηματίες, τήν φοροκλοπή καί τήν μίζα ὡς ἐθνικό ἄθλημα. Νά ἀποκαλυφθῇ ὁ σκοτεινός της ρόλος στό μαράζωμα τῆς ἐπαρχίας, στήν ἐπικράτηση τοῦ τσιμέντου στίς πόλεις, στό νέφος καί τήν καταστροφή τοῦ περιβάλλοντος. Ἀκολουθῶντας τέτοιες λογικές ἀκροβασίες καταλήγουμε ὅτι ἄν δέν σοβαρευτεῖ ἡ ἀριστερά - καί δή ἡ κομμουνιστική πού δογματίζει ἐπικίνδυνα - ἡ πορεία τῆς ἐθνικῆς ὁμάδας ποδοσφαίρου στό εὐρωπαϊκό κύπελλο τῆς Πολωνίας πού ἀρχίζει σέ 10 μέρες, θά καταλήξει σέ διασυρμό.

Προσπάθεια σχηματισμοῦ κυβέρνησης

  Ἀπό τήν Guardian 14/05/2012,  15/05/2012, 18/05/2012, 22/05/2012 καί 24/05/2012