Ἄιντε σὰν πεθάνω τί θὰ ποῦνε, πέθανε κι’ ἕνας μπεκρής, ἕνας μπεκρὴςἄιντε πέθανε κι’ ἕνας ντερβίσης, κι’ ἕνας νυχτογυριστής, βρ’ ἀμὰν ἀμὰν
Ἄιντε τῆς τριανταφυλλιᾶς τὰ φύλλα, θὰ τὰ κάνω φορεσιά, βρὲ φορεσιὰ
ἄιντε νὰ τὰ βάλω νὰ περάσω, νὰ σοῦ κλέψω τὴν καρδιά, βρ’ ἀμὰν ἀμὰν
Ἄιντε σὰν πεθάνω στὸ καράβι, ρίξετε με στὸ γιαλό, ἀμάν γιαλὸ
ἄιντε νὰ μὲ φᾶν τὰ μαῦρα ψάρια, καὶ τὸ ἁλμυρὸ νερό, βρ’ ἀμὰν ἀμάν
Τὸ παραπάνω εἶναι τραγούδι τοῦ Γιώργου Κατσαροῦ, μὲ τίτλο «Ἑλληνικὴ ἀπόλαυσις», καί ἀκούγεται ἐδῶ. Τὸ ἔγραψε καὶ τὸ τραγούδησε τὸ 1919.
Τὸ πρωτάκουσα ἀπὸ ἕναν φίλο πού ἔπαιζε καὶ τραγουδοῦσε. Ἄρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 90. Μέχρι τότε εἶχα πλήρη ἄγνοια καὶ γιὰ τὸν τραγουδιστὴ καὶ γιὰ τὰ τραγούδια του. Μαγεύτηκα. Ἀκόμα δὲν εἴχαμε ὑποστεῖ σὲ μεγάλο βαθμὸ τὰ καταστροφικὰ ἀποτελέσματα τῆς εἰσβολῆς τοῦ CD.
Ἄρχισα σιγὰ σιγὰ νὰ ψάχνω καὶ νὰ ἀγοράζω τους δίσκους βινυλίου καὶ τὶς κασέτες, ποὺ κυκλοφοροῦσαν μὲ τραγούδια τοῦ Κατσαροῦ. Θυμᾶμαι χαρακτηριστικὰ μία διπλὴ κασέτα, "Ἕλληνες Λαϊκοί Τραγουδιστές στήν Ἀμερική", μόνο μὲ Κατσαρό, ποὺ εἶχε βγάλει ὁ Φαληρέας ( διπλανή φωτογραφία) καὶ μερικοὺς δίσκους βινυλίου ποὺ εἶχαν μέσα δυὸ τρία τραγούδια του, ὁ καθένας. Τὰ πῆρα μὲ τὴ μία.Τὸ παρακάτω κείμενο εἶναι τοῦ Παναγιώτη Κουνάδη, γράφτηκε τὸν Ἰούλιο τοῦ 1994, καὶ βρίσκεται στὸ ὀπισθόφυλλο ἑνὸς ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς δίσκους.
Ἕναν μύθο τῆς Ἑλληνικῆς λαϊκῆς μουσικῆς τῶν ΗΠΑ ποὺ βρίσκεται σὲ πλήρη δραστηριότητα παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ξεπέρασε τὰ 100 χρόνια ζωῆς ἔρχεται νὰ τιμήσει αὐτὴ ἡ ἔκδοση, παραδίδοντας στοὺς φίλους τοῦ ρεμπέτικου, καὶ ὄχι μόνο, μερικὰ ἀπὸ τὰ ἄγνωστα μικρὰ ἀριστουργήματα τοῦ περίφημου αὐτοῦ κιθαρίστα καὶ τραγουδιστῆ, συμπληρώνοντας ὅτι μέχρι τώρα ἐκδόθηκε ἀπὸ τὸ ἔργο του. Ὁ Γεώργιος Κατσαρὸς ( Θεολογίτης) γεννήθηκε στὴν Ἀμοργό ἀνάμεσα στὸ 1888 καὶ τὸ 1893 ( ἡ ἀκριβὴς ἡμερομηνία ἴσως μείνει ἄγνωστη), Χάνοντας σὲ ἡλικία 5 χρόνων, σὲ ἀτύχημα, τὸν πατέρα του, μεγάλωσε στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ παπποῦ καὶ τῆς μητέρας του, ἀκούγοντας ἀπὸ τὰ παιδικά του χρόνια, κυρίως ἀπὸ τὸν καλλίφωνο παππού του, τὰ τραγούδια τῶν νησιῶν τοῦ Αἰγαίου πελάγους καὶ τῶν παραλίων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Στὶς ἀρχὲς τοῦ αἰώνα μετακόμισαν στὴν Ἀθήνα, ὅταν ἡ μητέρα του γιὰ νὰ ζήσει αὐτὸν καὶ τὴν ἀδελφή του, ἐργάστηκε σὰν μαγείρισα στὰ σπίτια γνωστῶν προσωπικοτήτων τῆς κοινωνικῆς ζωῆς τῶν Ἀθηνῶν. Γύρω στὰ 1905 κατέληξε νὰ ἐργάζεται, πάντα σὰν μαγείρισα, μὲ τὸ ὑπηρετικὸ προσωπικὸ τῶν ἀνακτόρων, στὴν περίοδο βασιλείας τοῦ Γεωργίου τοῦ A, τοῦ μοναδικοῦ ἴσως συμπαθοῦς βασιλιᾶ τῶν Ἑλλήνων, ποὺ δολοφονήθηκε τὸ 1913 στὴν Θεσσαλονίκη. Θἄ’ταν λίγο πρὶν τὸ 1910 ὅταν ἄρχισε νὰ βγάζει τὰ πρῶτα του χρήματα σὰν κιθαρίστας καὶ τραγουδιστής, παίζοντας ἄλλοτε μόνιμα καὶ ἄλλοτε σὰν περιφερόμενος τραγουδιστής στοὺς ψυχαγωγικοὺς χώρους τοῦ Φαλήρου, τῆς Καστέλας, τῆς Πειραϊκῆς, καὶ σὲ ἄλλα μέρη τοῦ Πειραιᾶ καὶ τῆς Ἀθήνας, τραγουδώντας κυρίως ἐλαφρὰ καὶ ἐπιθεωρησιακὰ τραγούδια τῆς ἐποχῆς. Τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ θεῖος του ἐργαζόταν στὴν ἀστυνομικὴ Διεύθυνση Πειραιῶς εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα ὁ νεαρὸς Γιῶργος νὰ κατεβαίνει συχνὰ στὸν Πειραιά, νὰ ἀνακατεύεται μὲ τοὺς νεαροὺς μάγκες καὶ νὰ ἀποτυπώνει τὰ τραγούδια τους, πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἐπανέφερε ἀργότερα στὴν δισκογραφία τῆς Ἀμερικῆς. Μὲ ὅπλο τὴν κιθάρα του ἐπιβιβάστηκε τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1913 –καὶ μὲ τὴν συνοδεία τοῦ θείου του – στὸ πλοῖο γιὰ τὸ μεγάλο ταξίδι καὶ ἔφτασε στὴ Νέα Ὑόρκη τὶς πρῶτες ἡμέρες τοῦ 1914. Ὁ Γιῶργος Κατσαρὸς τὸ μόνο ἐπάγγλεμα ποὺ θυμᾶται νὰ ἔκανε σὲ ὅλη του τὴ ζωή, ἦταν αὐτὸ τοῦ μουσικοῦ. Πράγματι, μὲ τὴν ἄφιξή του «προσχώρησε» στὴν ὀρχήστρα τοῦ «Στρατοῦ τῆς Σωτηρίας» - φιλανθρωπικῆς ὀργάνωσης ποὺ συγκέντρωνε χρήματα γιὰ τοὺς φτωχοὺς- καὶ μετὰ λίγους μῆνες «ἐντόπισε» τὰ γνωστὰ – στὰ ἑπόμενα χρόνια ἀπὸ τὴν δισκογραφία – πρόσωπα τῶν Ἑλλήνων μουσικῶν καὶ τραγουδιστῶν. Ἔτσι μπῆκε στὴν παρέα τῆς Ἀμαλίας Βάκα, τῆς Κας Κούλας, τοῦ ζεύγους Μαρίκας καὶ Κώστα Παπαγκίκα κ.α. Μέχρι τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1919 ποὺ ἠχογραφεῖ τὸν πρῶτο δίσκο του ( Ἑλληνικὴ ἀπόλαυσις – Ἃ κακούργα Ἕλλη), παίζει καὶ τραγουδᾶ μὲ ἑλληνικὰ μουσικὰ συγκροτήματα, εἴτε μόνος στὰ διάφορα στέκια τοῦ Ἑλληνισμοῦ κυρίως στὴν Δυτικὴ Ἀκτὴ ( Νέα Ὑόρκη, Φιλαδέλφεια, Νέα Ὑερσέη, Βοστώνη κ.λπ.) Ἡ ἐπιτυχία τῶν πρώτων τραγουδιῶν, τοῦ ἀνοίγει γιὰ τὴν ἑπόμενη εἰκοσαετία ( 20-40) τὸν δρόμο τῶν μεγάλων ταξιδιῶν καὶ περιηγήσεων ἀνὰ τὶς ἑστίες τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὄχι μόνο στὶς ΗΠΑ, ἀλλὰ καὶ σ’ ὁλόκληρο τὸν κόσμο. Δεκάδες πολύμηνα ταξίδια στὶς Ἰνδίες, Αὐστραλία, Ἀφρική, Λατινικὴ Ἀμερικὴ καὶ Εὐρώπη κάνουν τὸν Γιῶργο Κατσαρὸ γνωστὸ σὲ ὅλους τους Ἕλληνες λάτρεις τῆς λαϊκῆς μουσικῆς. Ὁ μεγάλος ἔρωτας μὲ τὴν σπουδαία μεξικάνα χορεύτρια ΡΙΟ-ΡΙΤΑ (τὸ 1923-1928) τὸν φέρνει στὸν χῶρο τοῦ Χόλυγουντ, ὅπου ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ὅτι γυρίζει καὶ δυὸ ταινίες – στὴν ἐποχὴ τοῦ βωβοῦ βέβαια – σὰν πρωταγωνιστής, γνωρίζεται καὶ γίνεται φίλος μὲ πολλὰ ἀπὸ τὰ ἀστέρια τοῦ κινηματογράφου, ἀπὸ τὸν Σαρλώ καὶ τὴν Τζὴν Χάρλοου, μέχρι τὸν Κλὰρκ Γκέημπλ, τὸν Βαλεντίνο, τὸν Χάμφρεϋ Μπόγκαρτ, τὴν Ρίτα Χαίηγουορθ κ.α. Τὸ 1923 γνωρίζεται στὴν Καλιφόρνια ( Λὸς Ἀντζελὲς) μὲ τὸν μεγάλο κιθαρίστα Ἀντρὲ Σεγκόβια καὶ ἀλληλοθαυμαζόμενοι ἔμειναν φίλοι μέχρι τὸ 1987, χρονιὰ ποὺ πέθανε ὁ Σεγκόβια. Ἡ ἀντιπαράθεση γιὰ τὸν ἔλεγχο τῆς οἰκονομικῆς ζωῆς στὸ Σικάγο τῆς δεκαετίας τοῦ 20, τὸν φέρνει νὰ ἐργάζεται στὰ κέντρα ποὺ ἐλέγχονται ἀπὸ τὸν Ἂλ Καπόνε, ποὺ ἦταν καὶ αὐτὸς θαυμαστής τοῦ Κατσαροῦ. Ἂν καὶ ὁ Γιῶργος Κατσαρὸς περιελάμβανε στὸ ρεπερτόριό του ἑκατοντάδες (ἢ ἴσως καὶ χιλιάδες) τραγούδια, ἐν τούτοις στὴ δισκογραφία τῆς ἐποχῆς δὲν πέρασε παρὰ μόνον 100 περίπου τραγούδια σὲ δύο περιόδους, 1919 - 1938 καὶ 1945 -1955. Τὸ γεγονὸς αὐτό, ὅπως φαίνεται καὶ ἀπὸ τὴν μελέτη τῆς δισκογραφίας τῆς ἐποχῆς, ἦταν σχετικὸ μὲ τὶς μικρὲς καὶ ἐφ’ ἅπαξ ἀμοιβὲς ποὺ κατέβαλαν οἱ δισκογραφικὲς ἑταιρεῖες καὶ συνέβη μὲ ὅλους τούς τραγουδιστές τῆς ἐποχῆς, μὲ ἑξαίρεση τὸν Τέτο Δημητριάδη ( 280 τραγούδια ) τὴν Κα Κούλα ( 200 τραγούδια μὲ δική της ὅμως ἑταιρεία) καὶ τὴν Μαρίκα Παπαγκίκα ( 200 τραγούδια). Βρέθηκε γιὰ λίγους μῆνες στὴν Ἑλλάδα, τὸ 1927-28, ὅπου γνώρισε καὶ τὸν γνώρισαν ἀπὸ κοντὰ γιὰ μοναδικὴ φορά, σημαντικὰ πρόσωπα τῆς Ἑλληνικῆς λαϊκῆς μουσικῆς σκηνῆς, ὅπως ὁ Παναγιώτης Τούντας, ὁ Ἀντώνης Νταλγκᾶς, ὁ Μῆτσος Ἀραπάκης, ὁ Κώστας Καρίπης, κ.α. μὲ τοὺς ὁποίους ἔπαιξε σὲ διάφορες ἐκδηλώσεις στὴν Ἀθήνα, τὸν Πειραιά, τὰ Μέγαρα καὶ ἀλλοῦ. Ὅταν πέθανε ἡ μητέρα του ( δεκαετία τοῦ 20), φρόντισε νὰ πάει στὴν Ἀμερικὴ καὶ ἡ μοναδική του ἀδελφή, ποὺ παντρεύτηκε καὶ τὸ 1938 βρέθηκε στὴν Ἀθήνα μὲ τὸν ἄνδρα της. Ἡ κήρυξη τοῦ πολέμου τὴν ἀνάγκασε νὰ μείνει στὴν Ἑλλάδα καὶ τὰ χρόνια της Κατοχῆς ἔζησε στὸ οἰκογενειακό τους σπίτι, στὴν Καλλιθέα. Ἡ ἀνάμειξή της σὲ ἕνα δίκτυο διάσωσης καὶ ἀποστολῆς σημαντικῶν προσώπων τοῦ Ἀμερικάνικου στρατοῦ στὴν Μέση Ἀνατολή, εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα νὰ ἀναχωρήσει μὲ εἰδικὸ ἀεροπλάνο ποὺ ἔστειλε ὁ πρόεδρος Ροῦζβελτ μόλις ἔφυγαν οἱ Γερμανοὶ ( τέλος τοῦ 1944) καὶ νὰ παρασημοφορηθεῖ γιὰ τὴν προσφορά της. Ἦταν ἡ δεύτερη φορὰ ποὺ ὁ Γιῶργος Κατσαρὸς παρακάθησε σὲ γεῦμα μὲ τὸν πρόεδρο τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν μὲ τὴν εὐκαιρία αὐτή. Ἦταν ἡ ἀδελφή του λοιπόν, ( πολὺ καλὴ ἐρασιτέχνις τραγουδίστρια), ποὺ μετέφερε, ὅπως θυμόταν βέβαια, καὶ μερικὰ τραγούδια τῆς Κατοχῆς, ὅπως τοὺς «Σαλταδόρους», καὶ τὸ «Μᾶς πῆγαν ἐξορία», τὰ ὁποία τύπωσε σὲ δίσκους μετὰ τὸν πόλεμο. Ὁ Γιῶργος Κατσαρὸς συνέχισε νὰ παίζει καὶ νὰ τραγουδᾶ σὲ ἐπαγγελματικὴ βάση ἀκόμα καὶ τὴν δεκαετία τοῦ 80. Ἀπὸ τὸ 1960 ὅμως ἔχει ἐγκατασταθεῖ στό μικρὸ καὶ ὡραῖο, καὶ κάποτε σφουγγαράδικο, χωριὸ τῶν Ἑλλήνων τοῦ Κόλπου τοῦ Μεξικοῦ, τὸ Tarpon Springs, ὅπου τὸν συνάντησα γιὰ πρώτη φορὰ τὸ 1987. Ὅσοι συμμετεῖχαν τὸ 1988 στὶς πολύωρες παρουσιάσεις τοῦ Γιώργου Κατσαροῦ στὸ Δημοτικὸ Θέατρο Πειραιᾶ καὶ στὸ Θέατρο Δάσους στὴ Θεσσαλονίκη, δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ θαυμάζουν τὸν εὐγενῆ αἰωνόβιο αὐτὸν ἔφηβο.
Κάποια μέρα, καὶ ἐνῶ πάντα ἔψαχνα στὰ δισκάδικα γιὰ τραγούδια του, τὸ CD εἶχε κυριαρχήσει, καὶ μαζὶ μὲ αὐτὸ καὶ ἡ σαβούρα, ἔμαθα ὅτι πρὶν λίγο καιρὸ ὁ Κατσαρός εἶχε ἔρθει στὴν Ἑλλάδα καὶ ἐμφανίστηκε στὴν Θεσσαλονίκη. Εὐτυχῶς ἐκεῖνες τὶς μέρες ἔδειξε τὴν ἐκπομπὴ ἡ ΕΤ3. Δὲν μετάνιωσα πού εἶχα ἀγοράσει τὴν πρώτη συσκευὴ βίντεο. Τὴν κασέτα τὴν ἔχω ἀκόμη, δυστυχῶς ὅμως ὅταν πρὶν κάμποσο καιρὸ προσπάθησα νὰ τὴν δῶ καὶ νὰ τὴν μεταφέρω σὲ DVD, ἡ ταινία εἶχε ἀλλοιωθεῖ.
 |
| Γιῶργος Κατσαρός-Δεκέμβριος 1995, Θέατρο ΜΙΝΩΑ |
Δυό χρόνια μετά, το 1997, ὁ Γιῶργος Κατσαρός πέθανε στην Φλόριντα. Ψάχνοντας στό διαδίκτυο βρῆκα αὐτή τήν φωτογραφία, πού πιστοποιεῖ ὅτι γεννήθηκε το 1888. Ἄρα πέθανε 109 ἐτῶν.
 |
| Ληξιαρχική πράξη γεννήσεως τοῦ Γιώργου Κατσαροῦ |
Τραγούδια μέ τόν Γιῶργο Κατσαρό στό διαδίκτυο
Ἔρχομαι τόν τοῖχο-τοῖχο ( 1930)
Ἁγία μου Παρασκευή (1931)
Χθές τό βράδυ στοῦ Καρίπη (1935)
Μές στοῦ Μάνθου τόν τεκέ (1938)
Μάνα μου εἶμαι φθισικός (1935)
Καί γιατί δέ μᾶς τό λές (1928)
Μᾶς τή σκάσανε(1920)
Ἐγώ γιά σένα ξενυχτῶ (1938)
Βρέ μάγκα τό μαχαίρι σου (1938)
Ἡ κακούργα Ἕλλη (1919)
Ἑλληνική ἀπόλαυσις (1919)
| Ὁ γίγαντας Κατσαρός, ὑπεραιωνόβιος, καθηλώνει μέ τό τραγούδι του!!! |
Περισσότερες λεπτομέρειες γιὰ τὴν ζωὴ καὶ τὰ τραγούδια τοῦ Γιώργου Κατσαροῦ, στὶς ἱστοσελίδες:
http://www.independent.co.uk/news/people/obituary-george-katsaros-1249521.html
http://www.rembetiko.gr/forums/archive/index.php/t-16497.html
Η ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΤΣΑΡΟΥ:
1. Τραγούδια τοῦ Γιώργου Κατσαροῦ - Θεολογίτη (Σύνθεση , Στιχουργική), σὲ 1η ἐκτέλεση:
ΑΓΙΑ ΜΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (Σούστα) (Ἐρωτικό) (1931)
ΕΑΝ ΔΕΝ ΗΣΟΥΝΑ ΚΑΚΙΑ (Συρτός) (Ἐρωτικῆς Ἐγκατάλειψης) (;;;;)
ΕΑΝ ΕΙΧΑ ΕΚΑΤΟ (Πόλκα) (Χιουμοριστικό) (;;;;)
ΕΜΑΘΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ (Λαϊκό Βάλς) (Χασικλίδικο Σμυρνέϊκο) (1929)
ΕΞΕΚΙΝΗΣΑ ΑΠ' ΤΗΝ ΑΝΔΡΟ (Βάλς) (Χιουμοριστικό) (1929)
Η ΣΚΛΗΡΗ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ (Ταγκό) (Ἐρωτικοῦ Πόθου) (1931)
ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ (Βάλς) (Χιουμοριστικό) (1929)
ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΕΙΜΑΙ ΦΘΙΣΙΚΟΣ (Ταγκό) (Τῆς Ἀρρώστειας) (;;;;)
ΜΕ ΚΟΥΡΑΣΑΝ ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΣΟΥ (Ζεϊμπέκικο) (Τῆς Ἐρωτικῆς Ἀπιστίας) (;;;;)
ΜΕ ΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ ΑΔΕΙΑΝΕΣ (Πόλκα) (Τῆς Φτώχειας) (;;;;)
ΠΕΤΖΑΜΕΣ (Φοξ-Τρότ) (Χιουμοριστικό) (;;;;)
ΣΑΝ ΔΕΝ ΜΕ ΘΕΛΕΙΣ (Ζεϊμπέκικο) (Ἐρωτικῆς Ἀπόγνωσης) (;;;;)
ΤΕΤΟΙΟ ΕΥΜΟΡΦΟ ΚΟΡΙΤΣΙ (Συρτός) (Ἐρωτικῆς Ἀπόγνωσης) (Δεκαετίας '50)
2. Ὁ Γιῶργος Κατσαρὸς σὲ Παραδοσιακὰ καὶ Ἀδέσποτα τραγούδια
ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΛΕΦΤΙΚΑ ΣΟΥ ΜΑΤΙΑ (Ζεϊμπέκικο) (Της Φυλακής) (;;;;)
ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ (ΣΓΟΥΡΕ ΒΑΣΙΛΙΚΕ ΜΟΥ) (Μπάλλος) (Ερωτικό) (;;;;)
ΒΡΕ ΜΑΓΚΑ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΣΟΥ (ΒΡΕ, ΜΑΓΚΑ ΜΟΥ) (Ζεϊμπέκικο) (Χασικλίδικο Σμυρνέϊκο) (1938)
ΒΡΕ ΤΙ ΜΑΓΚΑΣ ΠΟΥ 'ΜΑΙ 'ΓΩ (Τῆς Ταβέρνας) (1930;)
ΕΓΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΞΕΝΥΧΤΩ (Ζεϊμπέκικο) (Ἐρωτικοῦ Πόθου) (1938)
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΛΑΥΣΙΣ (ΑΝΤΕ ΣΑΝ ΠΕΘΑΝΩ ΤΙ ΘΑ ΠΟΥΝΕ) (Ζεϊμπ.) (Μάγκικο) (Δεκ. 1919)
ΕΡΧΟΜΑΙ ΤΟΝ ΤΟΙΧΟ-ΤΟΙΧΟ (Ζεϊμπέκικο) (Χασικλίδικο Σμυρνέϊκο) (1930)
Η ΕΛΛΗ (Α' ΚΑΚΟΥΡΓΑ ΕΛΛΗ) (Ζεϊμπέκικο) (Ἐρωτικῆς Ἐκδίκησης) (1919)
Η ΤΑΒΕΡΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΖΑΡΙ (Ζεϊμπέκικο) (Τοῦ Τζόγου) (;;;;)
ΘΑ ΣΕ ΠΑΙΔΕΨΩ (Ταγκό) (Ἐρωτικῆς Ἐκδίκησης) (1936)
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΜΑΣ ΤΟ ΛΕΣ (Ζεϊμπέκικο) (Τοῦ Χωρισμοῦ) (18/5/1928)
Μ' ΕΝΑ ΚΑΦΕΤΖΗ ΜΠΛΕΓΜΕΝΗ (Ζεϊμπέκικο) (Μάγκικο) (1936)
ΜΑΣ ΠΗΓΑΝ ΕΞΟΡΙΑ (ΒΑΡΚΑ ΓΙΑΛΟ) (στίχοι Κατσαροῦ) (Ζεϊμπ.) (Τῆς Ἐξορίας) (1947)
ΜΑΣ ΤΗ ΣΚΑΣΑΝΕ (ΤΟ ΜΠΟΧΩΡΙ) (Ζεϊμπέκικο) (Μουρμούρικο) (1920)
ΝΕΟΙ, ΓΕΡΟΙ ΨΥΘΙΡΙΖΟΥΝ (Η ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΡΑ) (στίχοι Κατσαροῦ) (Ρούμπα) (Τοῦ Μποέμ) (;;;;)
Ο ΓΙΑΤΡΟΣ (Ζεϊμπέκικο) (Ἐρωτικῆς Ἐγκατάλειψης) (~ 1930)
Ο ΜΕΜΕΤΗΣ (στίχοι Κατσαρού) (Ζεϊμπέκικο) (Χασικλίδικο Σμυρνέϊκο) (1931)
ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΠΑΙΖΕΙ ΖΑΡΙΑ (Ζεϊμπέκικο) (Τοῦ Τζόγου) (1921)
ΠΑΙΖΩ ΠΟΚΑ, ΠΑΙΖΩ ΠΙΝΑΚΛ (Τοῦ Τζόγου) (;;;;)
ΠΑΛΙ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΒΑΣΑΝΑ (Καλαματιανός) (Ἐρωτικῆς Ἀπογοήτευσης) (;;;;)
ΠΑΛΙΑΤΖΗΣ (Συρτός) (Ἐπαγγελμάτων) (;;;;)
ΠΟΤΕ ΜΑΥΡΑ ΠΟΤΕ ΑΣΠΡΑ (στίχοι Κατσαροῦ) (Ζεϊμπέκικο) (Μουρμούρικο) (;;;;)
ΣΤΗΣ ΣΥΡΑΣ ΤΟΝ ΑΝΗΦΟΡΟ (Ζεϊμπέκικο) (Τοῦ Τζόγου) (1921)
ΣΥ ΜΟΥ 'ΚΑΝΕΣ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΩ (Ζεϊμπέκικο) (Ἐρωτικής Ἀπόγνωσης) (;;;;)
ΤΟ ΚΑΫΜΕΝΟ ΤΟ ΓΑΪΔΟΥΡΑΚΙ (Λαϊκό Βάλς) (Δραματικό) (;;;;)
ΤΡΑΒΑ ΜΑΓΚΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ (Ζεϊμπέκικο) (Μάγκικο) (1931)
ΤΩΡΑ ΤΑ ΠΑΙΡΝΩ (Ζεϊμπέκικο) (Βουκολικό) (~ 1930)
ΧΤΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟΥ ΚΑΡΙΠΗ (Ζεϊμπέκικο) (Χασικλίδικο Σμυρνέϊκο) (1935)
Ὁ Γιῶργος Κατσαρός ὡς ἑμηνευτής σέ τραγούδια ἄλλων δημιουργῶν:
ΔΕΡΒΙΣΑΚΙ (Κώστα Σκαρβέλη-Παστουρμά) (Ζεϊμπέκικο) (Χασικλίδικο Σμυρνέϊκο) (;;;;)
ΜΑΓΙΣΣΑ ΚΑΚΙΑ (ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΣΟΥ) (Π. Τούντα) (Ζεϊμπ.) (Τῆς Ἐρωτικῆς Ἀπιστίας) (1950)
ΜΕΣ' ΤΗΝ ΤΡΕΛΛΗ ΣΚΟΤΟΥΡΑ ΜΟΥ (Σ. Παγιουμτζή – Β. Τσιτσάνη) (Ζεϊμπ.) (Ἐρωτικῆς Ἀπόγνωσης) (1945 ή 1947;)
ΜΕΣ' ΤΟΥ ΜΑΝΘΟΥ ΤΟΝ ΤΕΚΕ (Κώστα Τζόβενου) (Ζεϊμπέκικο) (Τοῦ Τεκέ) (26/8/1938)
Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΤΗΣ ΜΑΜΗΣ (Ρ. Αμπατζή - Δ. Τσακίρη) (Ζεϊμπέκικο) (Τοῦ Τζόγου) (1938)
ΠΑΝΤΕΡΗΜΟΣ ΜΕΣ' ΣΤΟ ΝΤΟΥΝΙΑ (Γ. Κατσαρού - Μπαγιαντέρα) (Ζεϊμπέκικο) (Τῆς Κοινωνικῆς Ἀπόγνωσης) (;;;;)
ΠΙΝΩ ΚΑΙ ΜΑΡΑΖΩΝΩ (Ανέστου Δελιά) (Ζεϊμπέκικο) (Χασικλίδικο) (1938)
ΣΑΛΤΑΔΟΡΟΙ (Γ. Κατσαρού - Μ. Γενίτσαρη) (Ζεϊμπέκικο) (Τοῦ Ὑπόκοσμου) (;;;;)
ΤΟ ΦΙΛΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ (Π. Τούντα - Β. Τσιτσάνη) (Ζεϊμπέκικο) (Τῆς Θάλασσας) (;;;;)
ΦΟΝΙΑΣ ΘΑ ΓΙΝΩ (Παναγιώτη Βαϊνδιρλή) (Ζεϊμπέκικο) (Ἐρωτικῆς Ἀπόγνωσης) (1930)
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΤΣΑΡΟΥ 1919-1938
RCA Victor (1919-1931)
V-68829: "Ἑλληνικὴ Ἀπόλαυσις", "Ἃ Κακούργα Ἕλλη"
V-68960: "Ὅλη Μέρα Παίζεις Ζάρια", "Στῆς Σύρας τὸν Ἀνήφορο"
V-68980: "Ὁ Γιατρός", "Μᾶς τὴ Σκάσανε"
V-59065: "Τὸ Καημένο τὸ Γαϊδουράκι"
καὶ RCA -38-3067: ("Καὶ Γιατί Δὲν Μᾶς τὸ Λές",
ἐπανατύπωση Orthophonic 5-685
V-58016: "Πότε Μαῦρα Πότε Ἄσπρα" ("Μ' Ἔκαψες Γειτόνισσα") "Τώρα Τὰ Παίρνω"
V-58040: "Σὰν Δὲν Μὲ θέλεις Ταίρι μου", "Ἡ Ταβέρνα καὶ τὸ Ζάρι"
V-58046: "Ἐὰν Εἶχα Ἑκατό", "Παίζω Πόκα, Παίζω Πινόκλι"
V-58052: "Ἐξεκίνησα ἀπ' τὴν Ἀνδρο", "Κορίτσια Μὴν Πιστεύετε"
V-68058: "Φονιὰς θὰ Γίνω", "Νέοι Γέροι Ψιθυρίζουν"
V-58069: "Ἔρχομαι τὸν Τοῖχο-Τοῖχο", "Βρὲ Τί Μάγκας Ποὺ 'μαι Ἐγὼ"
V-58082: "Τράβα Μάγκα στὴ Δουλειά σου", "Ἔμαθα Ποῦ Μοῦ Πηγαὶνεις"
V-58086: "Ἅγιά μου Παρασκευή",
ἐπανατύπωση Orthophonic 5-698 καὶ RCA 38-3075: "Ἡ Σκληρὴ Καρδιά σου"
"Τὰ Ὡραῖα σου τὰ Μάτια" "Δὲν θέλω νὰ Δουλεύεις" "Ἔμαθα Πού Μοῦ Πηγαίνεις" "Ἐκεῖ Ποὺ Πᾶς Νὰ 'ρχόμουνα" "Τώρα Τὰ Παίρνω"
Columbia (1934-1936)
Co - 56345-F: "Μὲ τὶς Τσέπες Ἀδειανές", "Πατζαμὲς"
Co - 56358-F: "Μάνα μου εἶναι Φθυσικός","Χτὲς τὸ Βράδυ στοῦ Καρίπη"
Co - 56365-F: "Τὸ Ἀηδόνι", "Ὁ Δυστυχισμένος Φονιὰς"
Co - 56370-F: "Θὰ σὲ Παιδέψω", "Μ' ἕνα Καφετζὴ Μπλεγμένη"
Orthophonic (1938)
Orth - 5446: "Ὁ Βαγγέλης ὁ Μπεκρής","Μὲς στοῦ Μάνθου τὸν Τεκὲ"
Orth - S-432: "Ἐγὼ γιὰ Σένα Ξενυχτῶ", "Ἐὰν δὲν Ἤσουνα Κακιὰ"
Orth - S-463: "Βρὲ Μάγκα τὸ Μαχαίρι σου", "Πίνω καὶ Μαραζώνω"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου