Σοβαρές φλεγμονώδεις παθήσεις

Οἱ ἰοί, παρόλο πού ἔχουν κάποια χαρακτηριστικά της ζωῆς, δὲν θεωροῦνται ζωντανοὶ ὀργανισμοὶ καθὼς εἶναι ἁπλοί, ἔχοντας μόνο ἕνα πρωτεϊνικὸ περίβλημα καὶ λιγοστὰ μόρια νουκλεϊνικῶν ὀξέων πού ἐκφράζουν περιορισμένο ἀριθμὸ γονιδίων. Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι μόνο ἕνα μικρὸ μέρος τῆς περιγραφῆς τους. Προκειμένου νὰ ἀναπαραχθοῦν καὶ νὰ παραμείνουν βιώσιμοι ἔχουν ἀνάγκη τὴν πολύπλοκη φύση ἀνώτερων ὀργανισμῶν τοὺς ὁποίους ἐποικοῦν. Οἱ ἰοὶ δὲν εἰσβάλουν αὐθαίρετα σὲ ὁποιοδήποτε ὀργανισμό, ἀλλὰ στοχεύουν συγκεκριμένους ξενιστές, καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ βάση τῆς “ἀτομικότητάς” τους ἡ ὁποία εἶναι “κωδικοποιημένη” στὸ γονιδίωμά τους.

Ἔτσι γιὰ παράδειγμα ἕνας ἀριθμὸς περιοχῶν τοῦ γονιδιώματος τοῦ ἰοῦ τοῦ AIDS —Human Immunodeficiency Virus (HIV)— συνιστᾶ τὸν συγκεκριμένο γενετικὸ διακόπτη πού ἀναβοσβήνει τὶς λειτουργίες τῶν κυττάρων τοῦ ἀνοσολογικοῦ συστήματος πού ὀνομάζονται Τ κύτταρα. Μιὰ ἀπὸ τὶς περιοχὲς αὐτὲς τοῦ γονιδιώματος τοῦ HIV ἐκφράζει τὸ ἔνζυμο “ἀντίστροφη μεταγραφάση” τὸ ὁποῖο ἀνέτρεψε τὸ δόγμα τῆς μοριακῆς βιολογίας πού ἀποδέχεται ὅτι ἡ ροὴ τῆς γενετικῆς πληροφορίας ἀκολουθεῖ ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο τὴ διαδρομὴ DNA - RNA - πρωτεῒνη. Ἡ ἰδιότητα τῆς ἀντίστροφης μεταγραφάσης -πού καθιστᾷ τὸν HIV θανατηφόρο- εἶναι ὅτι τὸ ἔνζυμο αὐτὸ ἐπάγει ἀντίστροφη πορεία ἀπὸ αὐτὴ τοῦ ἀποδεκτοῦ δόγματος, δηλαδὴ χρησιμοποιῶντας RNA ὡς πρότυπο ἐπάγει τὴ σύνθεση DNA. Οἱ ἰοὶ πού κωδικοποιοῦν στὸ γονιδίωμά τους ἀντίστροφη μεταγραφάση ἔχουν τὴν ἱκανότητα χρησιμοποιώντας τὴν ἀναπαραγωγικὴ μηχανὴ τοῦ ξενιστῆ νὰ συνθέτουν δικές τους πρωτεῖνες καὶ μέσω αὐτῆς τῆς διαδικασίας παραμένουν ζωντανοὶ καὶ πολλαπλασιάζονται ἐποικῶντας νέους ξενιστές.

Ἀδέλφια μου, ἀλῆτες, πουλιά...

Τὸ παρακάτω γράφτηκε ἀπὸ τὸν Μανώλη Ρασούλη τὸ 2002 καὶ ἐμπεριέχεται στὸ βιβλίο του μὲ τίτλο, ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΡΗΤΕΣ. Κατὰ τὴν γνώμη μου δυὸ πράγματα ἀναδεικνύονται πεντακάθαρα ἀπὸ αὐτὲς τὶς σελίδες καὶ συνοψίζονται θαυμάσια στὰ δύο τετράστιχα πού ἀνοίγουν καὶ κλείνουν τὸ κείμενο. Πρῶτον: ἡ ἑλλαδικὴ ἀστικὴ τάξη εἶναι ἡ χειρότερη παγκοσμίως. Μιά ζωή ἦταν καί παραμένει ἀνερμάτιστη, παρασιτική, λαμόγιο, θρασεῖα καὶ ἀνεύθυνη. Τὸ πλατσούρισμα ὅλων μας στὸ βοῦρκο, ὅπως καί ὁ ἴδιος ὀ βοῦρκος, εἶναι πρωταρχικά δικά της ἔργα. Δεύτερον: ἀποκλειστικὰ ὑπεύθυνος γιὰ τὴν λύση τῶν εἰδκώτερων προβλημάτων του, μέ πρόταση καί δράση, ἀλλὰ καὶ μιᾶς ἀξιοπρεποῦς καὶ μὲ περιεχόμενο ὕπαρξης εἶναι ὁ ἴδιος ὁ λαός. Ἂν δὲν τὸ θέλει ἢ δὲν τὸ καταφέρνει, ἄν τοῦ ἀρέσει να κυλιέται στίς λάσπες, μέ θόρυβο δουλοπρεπῆ, συναινετική ἀδιαφορία ἤ μέ ἀπορημένο βλέμμα, τότε τὸ πρόβλημα εἶναι δικό του. Καὶ τὰ ρέστα ἐπίσης… 

ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ, ΑΛΗΤΕΣ, ΠΟΥΛΙΑ ( τοῦ Μανώλη Ρασούλη)
 

Ἀπ’ τοῦ Κόκκαλη βγαλμένη τῶν ἑλλήνων τὰ λεφτὰ καὶ σὰν πρῶτα ἀπορημένος χαῖρε ὢ χαῖρε Πανταγιᾶ.

Πρόκειται γιὰ τὴν ὑποτιθέμενη ἄρχουσα τάξη τῆς Ἑλλάδας. Κυρίως τὸ ἐφοπλιστικὸ κεφάλαιο. Αὐτὴ τὴ διεθνῆ ἀλητεία. Πού ἡ μισὴ ζεῖ στὸ Λονδῖνο, ἡ ἄλλη στὴ Βενεζουέλα καὶ δὲν  συμμαζεύεται. Καὶ ἡ Ἑλλάδα; Καθρέφτης πού ἀντανακλᾷ μὲ συνέπεια αὐτὸ τὸ παράδοξο, τὸ ἀλλοπρόσαλλο, τὸ ἀληταμπουρέξ.

Ἔχετε δεῖ ἄρχουσα τάξη μεγάλης χώρας νὰ ζεῖ ἀλλοῦ; ΟΧΙ. Ἡ ἄρχουσα τάξη εἶναι ὑπεύθυνη γιὰ τὴν οἰκονομία, τὴ δημοσιονομία, τὸν πολιτισμό, τὴν κυκλοφορία, τὸ κιμπαριλίκι, τὴ φυσιογνωμία καὶ τὴ φήμη τῆς χώρας. Πού ‘ν  ‘τηνα;

Μισῶ τούς ἀδιάφορους...

Οἱ μοιραῖοι( Κ. Βάρναλης - Μ. Θεοδωράκης )

Μισῶ τούς ἀδιάφορους, εἶπε ο Ἀντόνιο Γκράμσι,  καί συμμερίζομαι  ἀπόλυτα τήν θέση του. Ἐννοῶ ὅσους διαθέτουν βούληση δανεική, ἀτροφική, πού δέν  νοιάζονται γιά ὅτι εἶναι πέρα ἀπό τήν εξώπορτα τοῦ σπιτιοῦ ἤ τόν χῶρο ἀποσκευῶν τοῦ αὐτοκινήτου τους. Μοιραῖοι, ἐσωστρεφεῖς ἤ φωνασκοῦντες, αὐτούς γιά τούς ὁποίους ὁ μικρόκοσμός τους ἀποτελεῖ μία σμίκρυνση τοῦ σύμπαντος καί ὄχι ἕνα στοιχειῶδες μέρος του. 2500 χρόνια πρίν, τούς ἴδιους ἀνθρώπους τούς ἀπέχοντας ἀπό τά κοινά ὁ Περικλῆς, ὅπως μᾶς μεταφέρει ὁ Θουκυδίδης, τούς ἀποκαλοῦσε ἄχρηστους,: «…τόν τε μηδὲν τῶνδε μετέχοντα οὐκ ἀπράγμονα, ἀλλ᾿ ἀχρεῖον νομίζομεν…» ( Ἐπιτάφιος Λόγος Περικλέους Β-40 )