Κάθομαι σπίτι, ἀλλὰ σκέφτομαι...

     

Κάθομαι σπίτι ἀλλὰ δὲν χειροκροτῶ, σκέφτομαι. Δὲν κάθομαι σπίτι γιὰ νὰ ἀκούσω μουσικὴ, νὰ δῶ ταινία, ἤ νὰ διαβάσω, ὅπως μὲ προτρέπουν διάφοροι τυχάρπαστοι στὸν δημόσιο λόγο. Δὲν κάθομαι σπίτι ἐπειδὴ μὲ παροτρύνουν ἀπειλῶντας, εἴτε μὲ ἀπειλοῦν παροτρύνοντας. Μένω σπίτι γιατὶ ἀνησυχῶ καὶ φοβᾶμαι γιὰ τοὺς δικοὺς μου ἀνθρώπους, καὶ ὄχι γιατὶ μοῦ τὸ ἐπιβάλλει ἡ κυβέρνηση. Μένω σπίτι καὶ σκέφτομαι ὅτι αὐτοὶ ποὺ σήμερα - εἴτε λόγῳ ἀνικανότητας, εἴτε σκοπίμως - μοιράζουν ἁπλόχερα τὸν φόβο ἀντὶ νὰ διενεργοῦν τὰ διαγνωστικὰ τέστ γιὰ τὸν covid19, αὔριο, μετὰ τὸ τέλος τῆς καταστροφικῆς πανδημίας θὰ ἐμπορευθοῦν τὴν ἐλπίδα,  ὁδηγῶντας μας ἐκ νέου στὴν " ἀνάπτυξη". Γιατὶ, πάντα, μετὰ τὶς μεγάλες ἀλλαγὲς, ὁ συνδυασμὸς ἐλπίδας, "ἀνάπτυξης", καὶ τοῦ ἀφθόνου χρήματος ποὺ εἰσρέει, σὲ τριτοκοσμικὲς σὰν τὴν νεοαιωνία Ἑλλάδα χῶρες, εἶναι ἐγγύηση ὑπανάπτυξης καὶ διασπάθισης τοῦ χρήματος ἀπὸ τοὺς λίγους. Ἰδίως ὅταν κυβερνᾶ κάθε μορφῆς Δεξιὰ. Ἁπτὰ παραδείγματα: Μικρασιατικὴ Καταστροφὴ, Σχέδιο Μάρσαλ, εἴσοδος στὴν ΟΝΕ.

Σκέφτομαι τὸν τομέα δημόσιας ὑγείας τῆς πατρίδας μου,  ὅπου στὸ παρελθὸν διαγουμίστηκε ἀπὸ τοὺς φιλελεύθερους καὶ κρατικοδίαιτους ἀντικρατιστὲς. Τοὺς ἴδιους ποὺ κατάφεραν πλήγματα ἀνεπανόρθωτα γιὰ τὴν λειτουργία του, σχεδίαζαν τὸν ὁλοκληρωτικὸ ἐξανδραποδισμὸ του στοὺς ἰδιῶτες λίγο πρὶν ξεσπάσει ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ, καὶ τώρα κρύβονται πίσω ἀπὸ ὅσους μέχρι χθὲς ἀποκαλοῦσαν φοραφαγάδες, δημοσιοξύστες. Ξετσίπωτα, αὐτοὶ ποὺ εἶδαν τὴν δημόσια ὑγεία σὰν ἐπένδυση καὶ λάφυρο μαζὺ,  χειροκροτάνε  μὲ ἕνα χειροκρότημα, πολὺ πιὸ ἀνέντιμο καὶ φαρισαϊκὸ  τῶν κροκοδειλίων δακρύων, γιατροὺς καὶ νοσηλευτὲς  ποὺ παλεύουν μόνοι τους, ἄοπλοι μέσα στὰ χαλάσματα τοῦ ΕΣΥ. Ἐξαγγέλουν τρίμηνες καὶ τετράμηνες προσλήψεις στὸ πόδι, ἀδιαφορῶντας ἀκόμα καὶ σήμερα γιὰ τὶς μόνιμες ἀνάγκες σὲ προσωπικὸ. Προηγοῦνται οὁ προσλήψεις ἀστυνομικῶν. Τὶς ἐλλείψεις  σὲ ΜΕΘ καὶ λοιπὸ ἐξοπλισμὸ, ποὺ οἱ ἴδιοι δημιούργησαν ὅσο ἦσαν ἀπασχολημένοι μὲ ὑπερτιμολογήσεις, σκανδαλώδεις προμήθειες καὶ πλιάτσικο, προσπαθοῦν νὰ ψευτοκαλύψουν μὲ δωρεὲς τῶν συνήθων ὑπόπτων, ὥστε ὅταν ἡ κρίση περάσει νὰ καλυφθοῦν ὁλοκληρωτικὰ ἀπὸ τὴν στοργικὴ ἀγκαλιὰ τῶν ἰδιωτικῶν συμφερόντων καὶ τὴ ΣΔΙΤ ( Σύμπραξη Δημοσίου Ἰδιωτικοῦ Τομέα ). 

Σκέφτομαι ὅτι τὸ χειροκρότημα δυναμώνει, ἰδίως ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ διατυμπάνιζαν ὅτι ἡ χώρα εἶναι θωρακισμένη στὸν - χαμηλῆς μεταδοτικότητας σύμφωνα μὲ τὸν πρόεδρο τοῦ ΕΟΔΥ- ἰὸ, γιὰ νὰ φτάσουμε σήμερα νὰ δίνονται  μὲ τὸ δελτίο οἱ μάσκες σὲ ὑγειονομικοὺς. Σὲ λίγο θὰ τοὺς δώσουν καὶ ἀποκριάτικες. Ἀνερυθρίαστα, οἱ χειροκροτητὲς, ἐπικαλοῦνται διεθνῆ ἔλλειψη τοῦ τέστ γιὰ τὸν κορωνοϊὸ, ἀντὶ νὰ ἐπιτάξουν ὅσα τέστ ἔχουν στὴν κατοχὴ τους τὰ ἰδιωτικὰ ἰατρικὰ κέντρα, ἐπιτρέποντας σὲ αὐτὰ νὰ αἰσχροκερδοῦν μὲ τὴν ἀγωνία τοῦ καθενὸς ἀπὸ ἐμᾶς..

Δηλώσεις τοῦ Γιατροῦ Ἠ. Σιώρρα ἔξω ἀπὸ τὸ ὑπουργεῖο Ὑγείας

Σκέφτομαι τὸν ἰδιωτικὸ τομέα τῆς ὐγείας, ποὺ παρακολουθεῖ σχεδὸν ἀπαθὴς τὸν ἀγῶνα, ὄχι μόνον τῶν ὑγειονομικῶν τοῦ δημοσίου, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀγωνία μιᾶς κοινωνίας ὁλόκληρης. Ἡ Ἱσπανία ἐπιτάσσει  ὅλον τὸν ἰδιωτικὸ τομέα ὑγείας, ἡ Κύπρος ἐπιτάσσει γιατροὺς καὶ νοσηλευτὲς. Ἡ ἀκροδεξιὰ βραζιλιάνικη κυβέρνηση  παρακαλᾶ τοὺς Κουβανοὺς γιατροὺς, αὐτοὺς ποὺ νωρίτερα εἶχε ἀπελάσει ὡς τρομοκράτες. Σὲ παραπλήσια θέση μὲ τὸν Μπολσονάρου, ἡ  ἑλληνικὴ κυβέρνηση κάνει γιὰ λίγο στὴν ἄκρη τὴν φιλελεύθερη «ἀξιοπρέπειά» της καὶ γλείφει - χειροκροτῶντας - ἐκεῖ ποὺ ἔφτυνε ( τὸν περασμένο Δεκέμβρη ἡ κυβέρνηση Μητσοτάκη ἔριχνε δακρυγόνα κατὰ τῶν γιατρῶν τοῦ δημοσίου ποὺ διαδήλωσαν στὸ Ζάππειο κατὰ τῶν ΣΔΙΤ …) , κλείνοντας τὸ μάτι στοὺς ἰδιῶτες μὲ μιὰ ἐπιδερμικὴ «ἐπίταξη»  ὑγιειονομικοῦ ὑλικοῦ ( τῶν τὲστ ἐξαιρουμένων) , συνοδευόμενη μὲ τὴν εὔλογη ἀποζημίωση.Τὸ χειροκρότημα κρύβει τὴν ἀνεπάρκεια τῶν ὑπευθύνων καὶ τὴν μέχρι ἀηδίας ἐπικίνδυνη ἰδεοληψία τους κατὰ τοῦ δημοσίου.

Φυσικὰ τὸ χειροκρότημα εἶναι ἀναγκαῖο, δὲν εἶναι ὅμως  ἀπὸ μόνο του ἱκανὸ γιὰ νὰ κρύψει τὴν ἀνεπάρκεια τῆς κυβέρνησης. Ἡ ἀρωγὴ τοῦ συντριπτικοῦ ποσοστοῦ τῶν ΜΜΕ εἶναι ἀπαραίτητη. Τὸ ὅτι ἡ χώρα κατέχει παγκοσμίως τὸ δεύτερο ἀρνητικὸ ρεκόρ στὴν χρήση διαγνωστικῶν τὲστ γὰ τὸν κορονοϊὸ γίνεται γαργάρα, ὅπως καὶ τὸ κόστος του στὰ ἰδιωτικὰ διαγνωστικὰ κέντρα. Ἡ ὁλοφάνερη καθυστέρηση κλεισίματος τῶν ἐκκλησιῶν βαπτίζεται ἀπὸ ἀσπόνδυλους δημοσιογράφους ὡς ἀποφασιστικότητα τοῦ πρωθυπουργοῦ. Τὸ ἴδιο καὶ ἡ ὀλιγωρία  ἀναστολῆς λειτουργίας τῶν ἀεροπορικῶν γραμμῶν ἀπὸ καὶ πρὸς Ἰταλία, μέρες μετὰ ἀπὸ τὰ πρῶτα και αὐξημένα κούσματα καὶ θανάτους στὴν γειτονικὴ χώρα. Ἡ μισὴ ἀλήθεια εἶναι χειρότερη ἀπὸ τὸ ψέμμα. Τονίζεται συστηματικὰ ὅτι ἡ Ἑλλάδα ἔδρασε πολὺ νωρίτερα ἀπὸ Ἰταλία καὶ Ἱσπανία, ἀλλὰ ἀποσιωπᾶται ὅτι ἔδρασε πολὺ καθυστερημένα σὲ σχέση μὲ ἄλλες χῶρς ὅπως Νότιος Κορέα, Ταϊβὰν καὶ Σιγκαπούρη, ποὺ ἀντιμετώπισαν τὴν πανδημία ἐν τῇ γενέσει της. Ἐδῶ μόλις ποὺ ἀκούγεται ὅτι λόγω ἀνοργανωσιᾶς τοῦ ΕΟΔΥ τὸ πρῶτο ἐν Ἑλλάδι κροῦσμα τοῦ covid19 πέρασε ἀπὸ κανα δυὸ νοσοκομεῖα γιὰ νὰ καταλήξει στὸ νοσοκομεῖο τοῦ Ρίου. Τὸ κερασάκι στὴν τούρτα ἀποτελοῦν στημένα ἀπὸ τοὺς ἐμψυχωτὲς τῶν χειροκροτητῶν ρεπορτάζ, μὲ στόχο νὰ μεταφέρουν τὴν κυβερνητικὴ ἀπραξία καὶ ἀνευθυνότητα στὶς πλάτες τῶν πολιτῶν, οἱ ὁποῖοι τάχα συρρέουν στοὺς σταθμοὺς τῶν διοδίων, ἐνῷ ἐπίσημα στοιχεῖα τῶν ἑταιρειῶν, καὶ ἀνακοινώσεις τῆς Τροχαίας, δείχνουν ὅτι ἡ προσέλευση στὰ διόδια εἶναι καταφανῶς μειωμένη σὲ σχέση μὲ τὸ παρελθὸν (Πηγὴ).

Κάθομαι λοιπὸν σπίτι, δὲν χειροκροτῶ στὸν ἀέρα, ἀλλὰ σκέφτομαι. Σκέφτομαι τοὺς γιατροὺς καὶ νοσοκομειακοὺς ποὺ ἀγωνίζονται. Σκἐφτομαι ὅτι ὅταν καὶ ἄν βρεθεῖ τὸ ἐμβόλιο καὶ τὸ φάρμακο κατὰ τοῦ covid19, γιὰ κάποιους ἄλλους λαοὺς αὐτὸ θὰ ἀποτελεῖ ἄπιαστο ὄνειρο, παρόλο ποὺ καὶ ὁ νέος κορωνοϊὸς θὰ ἐνταχθεῖ καὶ αὐτὸς στὴν - φυσιολογικὴ καὶ ἐπιβληθεῖσα ἀπὸ τὴν "πολιτισμένη" Δύση - γεμάτη ἄλλες ἐπιδημίες καθημερινότητά τους. Καὶ, τέλος, σκέφτομαι, ὅτι πολὺ θὰ ἤθελα ἡ πατρίδα μου νὰ εἶναι σὰν τὴν Κούβα, καὶ ἄς μὴν ἔχει κοινοβουλευτικὴ δημοκρατία. Διαβάστε τὸ τρίτο ἀπὸ τὰ παρακάτω ἄρθρα, καὶ θὰ καταλάβετε γιατὶ.

Α)  Θαῦμα: Ἡ Δύση ἀνακάλυψε ὅτι ὑπάρχουν ἐπιδημίες ποὺ σκοτώνουν -καὶ δυτικοὺς- ἀνθρώπους. Καὶ ἀνησυχεῖ- γιὰ τὸν ἑαυτὸ της κυρίως ( τοῦ Γ. Λακόπουλου )

Πρὶν μιλήσουμε για  τὶς συνέπειες τοῦ κορωνοϊοῦ στὴν ἀνθρώπινη ζωή, νὰ ἀναφερθοῦμε σὲ δυὸ παραδείγματα ἀπὸ τὸ παρελθόν.

Πρῶτο: Ὅταν ἡ Ὀριάνα Φαλάτσι εἶπε στὸν Χὸ Τσὶ Μὶνχ ὅτι τά 22 χρόνια που ἔμεινε στὴ φυλακὴ «εἶναι πολύ» τῆς ἀπάντησε: «Κυρία μου στὴ φυλακὴ καὶ μιὰ μέρα εἶναι πολύ».

Δεύτερο: Σὲ μιὰ συζήτηση στην ἑλληνικὴ τηλεόραση γιὰ τά ποσοστὰ τῆς ἀνεργίας, ὁ Γιῶργος Γεννηματᾶς εἶχε πεῖ: «Γιὰ τὸν ἄνεργο τὸ ποσοστὸ εἶναι 100%».

Μὲ ἄλλα λόγια: Πρὶν δοῦμε πόσοι εἶναι οἱ νεκροὶ ἀπὸ τὸν κορωνοϊὸ νὰ συμφωνήσουμε ὅτι καὶ ἕνας νεκρὸς «εἶναι πολύ». Ὅποιος πεθαίνει, πεθαίνει πολὺ καὶ γιὰ πάντα, ὅπως θὰ ἔλεγε ὁ Μολιέρος.

Ἀπὸ ἐδῶ καὶ κάτω, προσδεθεῖτε καὶ μὴν καπνίζετε: Ἀκολουθοῦν ἀναταράξεις ἀπὸ τὸν κορωνοϊό. Κυρίως μετά τὸν κορωνοϊό.

Αὐτὴ τὴν περίοδο βλέπουμε τὴ θεατὴ πλευρά του: οἱ ἄνθρωποι φοβοῦνται ὅτι θὰ πεθάνουν ,ἡ ἐπιστήμη προσπαθεῖ νὰ λύσει τὸν γρῖφο γιὰ νὰ μην τους συμβεῖ, οἱ κυβερνήσεις πελαγοδρομοῦν καὶ τά ΜΜΕ ἐξαχρειώνονται.

Ὑπάρχει καὶ ἡ ἀθέατη. Τά συστήματα ἐπικυριαρχίας ἀξιοποιοῦν τὴν ἐπιδημία γιὰ τὴν ἀναπαραγωγή τους μὲ περισσότερη κυριαρχία: ἐφαρμογὴ μεθόδων μαζικῆς χειραγώγησης, ἀνατροπὲς μοντέλων καὶ σχέσεων στὴν οἰκονομία, περιορισμὸς ἀτομικῶν καὶ συλλογικῶν δικαιωμάτων, παρεμβάσεις στὴν ἐνημέρωση, συρίκνωση ἐλευθεριῶν,, ἀλλαγὴ κοινωνικῶν προτύπων. Βίαια..   

Αὐτὸ ποὺ ξεκίνησε ἀπὸ ἐπιστημονικὴ ἀστοχία, συνεχίσθηκε μὲ πολιτικὴ ἀστοχία, συνεχίζεται με κυνισμὸ τῶν ἰσχυρῶν: διογκώνουν τὸ πρόβλημα , ὡς ἄλλοθι γιὰ νὰ καταργηθεῖ ἡ διαχρονικὴ νομιμότητα, νὰ ἀλλάξει ἡ ζωὴ τῶν πολλῶν ὑπὲρ τῶν ὀλίγων, να συνεχιστεῖ ἡ συσσώρευση πλούτου, νὰ ἀλλοιωθεῖ ἡ Δημοκρατία.

Δὲν εἶναι συνωμοσιολογία. Δὲν τὸ σχεδίασε κάποιο κέντρο. Ἁπλῶς τὸ ἐκμεταλλεύονται οἱ κυρίαρχοι γιὰ νὰ ἐπεκτείνουν τὴν κυριαρχία τους.

Ἡ ζωὴ ἔχει ἀξία- ἀλλὰ ὄχι ὅλων

Αὐτὸ ποὺ συνδέει τὶς δυὸ πλευρές  εἶναι ἡ πιθανολόγηση τοῦ κόστους  τῆς ἐπιδημίας σὲ ἀνθρώπινες ζωές. 

Πέρα ἀπὸ τὴν ὀλιγωρία ποὺ ἐπέτρεψε τὴν ἐξάπλωση καὶ δὲν προνόησε γιὰ τὸ ἀντίδοτο, βρισκόμαστε μπροστά σε ἕνα φαινόμενο θλιβερῆς συμπεριφορᾶς  συνολικά τῆς Δύσης- δηλαδὴ τῆς προνομιούχας περιοχῆς τοῦ πλανήτη:

Κάποιοι ἀνακάλυψαν τὶς ἐπιδημίες καὶ ἀνησυχοῦν φοβοῦνται. Εἶχε νὰ τοὺς συμβεῖ ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς ἐμφάνισης τοῦ Ἔιτζ πρὶν ἀπὸ 40 χρόνια.

Ζητοῦν προστασία, γράφουν περισπούδαστα ἄρθρα, ἐπικαλοῦνται τὸ δικαίωμά τους στὴ ζωή, ἀξιώνουν προστασία ἀπὸ τὸ κράτος.

Διὰ τῶν ΜΜΕ  ἀναδεικνύουν τὸν κίνδυνο ποὺ τοὺς ἀπειλεῖ, μὲ τὴν καταμέτρηση τῶν θυμάτων τῆς νόσου: Εἶναι πολλά, λένε.

Εἶναι;  Ἡ ἀπάντηση  -λαμβανομένων ὑπόψη ὅσων ἀναφέρονται στὴν ἀρχὴ- εἶναι: ἐξαρτᾶται μὲ τί συγκρίνονται.  Σὲ σχέση μὲ τά 7,5 δισ. τοῦ παγκόσμιου πληθυσμοῦ, δὲν εἶναι. 

Π.χ. στὶς 20 Μαρτίου ὑπήρχαν  250.000 περιστατικὰ καὶ 10.000 θάνατοι ἀπὸ τὸν κορονοϊὸ-κυρίως στὴν Κίνα καὶ τὴν Ἰταλία..

Ἀκόμη καὶ ἂν τετραπλασιαστοῦν  παγκοσμίως, πάλι δεν θὰ εἶναι "πολλοί".

Εἶναι τραγικὸ γιὰ κάθε μιὰ ἀνθρώπινη ζωὴ ποὺ χάνεται. Ἀλλὰ στατιστικὰ εἶναι ἀνεκτό. Ἀπὸ ποιόν; Ἀπὸ τὶς κοινωνίες καὶ τοὺς ἀνθρώπους τῆς Δύσης- ἢ ἀπὸ ἕνα μεγάλο μέρος τοὺς τουλάχιστον.

Οἱ ἐπιδημίες τῶν ἄλλων.

Οἱ περισσότεροι ἀπὸ ὅσους «σκούζουν» σήμερα, ποὺ περιμένουν ἔντρομοι τὸν ἰὸ νὰ τοὺς χτυπήσει τὴν πόρτα,  ποὺ ἐπικαλοῦνται τὸ δικαίωμά τους στὴν περίθαλψη καὶ τὴ ζωὴ κάτι ἔχουν ξεχάσει:

Τὶς ἐπιδημίες ποὺ ἤδη θερίζουν ἀμέτρητες ζωές. Προτοῦ ἐμφανισθεῖ ὁ κορωνοϊὸς στὴ Δύση. Ἡ διαφορὰ εἶναι ὅτι δὲν ἔτυχε νὰ εἶναι οἱ δικές τους. Γιὰ νὰ μὴν ποῦμε ὅτι κάποιοι πεθαίνουν γιὰ νὰ ΜΗΝ  εἶναι οἱ δικές τους.

Γιὰ νὰ δοῦμε κάποιους ἄλλους ἀριθμοὺς . Ἀπὸ τὶς ἄλλες ἐπιδημίες, σὲ ἄλλες περιοχές που σκοτώνουν διαρκῶς . Χωρίς, συναγερμούς, κινητοποιήσεις, φόβους καὶ περιορισμούς. Χωρὶς καν ἀναφορὰ στὰ ΜΜΕ.

Κάθε μέρα στὸν Τρίτο Κόσμο πεθαίνουν 15.000 παιδιὰ κάτω τῶν 5 ἐτῶν ἀπὸ ἀσθενεῖς ποὺ μποροῦν νὰ ἀντιμετωπισθοῦν.  Π.χ. το 2016, 5,6 ἑκατομμύρια παιδιὰ πέθαναν πρὶν ἀπὸ τά πέμπτα τους γενέθλια.

Στὴν Ἀφρικὴ ἕνα παιδὶ πεθαίνει κάθε τρία δευτερόλεπτα ἐξαιτίας τῆς στέρησης τροφῆς -περίπου 10.000 τὴν ἡμέρα- καὶ παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι γενικὰ στὸν πλανήτη ἡ κατάσταση ἔχει βελτιωθεῖ στὸ διατροφικὸ τομέα.

Κατὰ τά στοιχεῖα τῆς «Γιούνισεφ», δώδεκα ἑκατομμύρια παιδιὰ τὸ χρόνο – 33.000 καθημερινὰ – χάνουν τὴ ζωή τους ἀπὸ ἀσθένειες ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ εἶχαν προληφθεῖ.  

Δηλαδὴ ἀπὸ ἰοὺς σὰν τὸν COVID-19. Ἐπειδὴ δὲν ἔχουν φάρμακο νὰ τοὺς ἀντιμετωπίζουν ἐνῷ ὑπάρχουν φάρμακα  καὶ ἐμβόλια γι’ αὐτούς.

Ἕξι ἑκατομμύρια παιδιὰ πεθαίνουν ἀπὸ ἀσιτία. Ἐξαιτίας τοῦ Ἔιτζ, πεθαίνουν 1.000 παιδιὰ κάθε μέρα.

 Σὲ «φυσιολογικὲς» συνθῆκες πεθαίνουν κάθε μέρα 15.000 ἄνθρωποι ἀπὸ πεῖνα.   Κάθε μέρα. Ἄλλοι τόσοι ἀπὸ ἔλλειψη νεροῦ.  Και αὐτὰ μὲ τὴ σειρὰ τους ἀνακυκλώνουν ἐπιδημίες

Αὐτὰ συμβαίνουν στὸ μεγαλύτερο τμῆμα τῆς ἐπιφάνειας τοῦ πλανήτη. Σὺν τὶς ἀπώλειες ζωῆς ἀπὸ τοὺς πολέμους -ὑποκινούμενους ἀπὸ τὴ Δύση. Ἡ ἄλλες καταστροφές, ποὺ σχετίζονται μὲ δυτικὰ ζωτικὰ συμφέροντα στὶς χῶρες τῶν ἄλλων.

Ὅλοι μαζὶ ἢ κανένας

Ἴσως δὲν μᾶς βολεύει ἡ ἀναφορὰ στὸν Τρίτο Κόσμο.  Άλλωστε τώρα τελευταῖα στέλνει  πρόσφυγες καὶ μετανάστες. Ποιος κάθεται τώρα νὰ ἀσχοληθεῖ μὲ τοὺς θανάτους τους;

Νὰ πᾶμε λοιπὸν στὸν Πρῶτο Κόσμο- τὸν δυτικό. Ακούγονται κηρύγματα γιὰ τὶς ζωὲς ποὺ χάνονται ἀπὸ τὸν κορονοϊὸ καὶ γίνονται  προβλέψεις γιὰ διεύρυνσή τους. Μόνο ἀπὸ αὐτὸ χάνονται ζωές;

Γιὰ νὰ δοῦμε τί εἶπε στὸν Δημήτρη Δανίκα–  «Πρῶτο Θέμα» – ὁ κορυφαῖος Ἕλληνας  καθηγητής στὸ Yale Νίκολας Χρηστάκης ,σχετικὰ μὲ τὴ συζήτηση γιὰ τοὺς  πιθανολογούμενους θανάτους ἀπὸ τὸν κορωνοϊό:

Ἀκόμα μεγαλύτερος – ἀπὸ ὅσους ἐνδεχομένως θὰ πεθάνουν ἀπὸ τὸν ἴο- εἶναι ὁ ἀριθμὸς τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἐτησίως πεθαίνουν ἀπὸ καρκίνο, ἐγκεφαλικὰ καὶ ἀπὸ καρδιά. Τά νούμερα εἶναι συντριπτικά. Κι ὅμως, ἔχουμε συνηθίσει νὰ ζοῦμε μὲ αὐτὰ τά περιστατικά. Καὶ μάλιστα στὸ μέλλον, στὸ κοντινὸ μέλλον, οἱ θάνατοι ἀπὸ καρκίνο θὰ ἐκτοξευτοῦν στὰ 14 ἑκατομμύρια ἐτησίως».

Εἶπε κανεὶς τίποτε γιὰ ἐπιλογὴ ἐπιδημιῶν καὶ προτίμηση θανάτου;

Μὲ τὸν θάνατο ποὺ προξενοῦμε οἱ ἴδιοι στοὺς ἑαυτοὺς μας  χωρὶς νὰ βάλουμε καὶ τά τροχαία- δὲν ἔχουμε πρόβλημα. Μὲ τὸν θάνατο ποὺ προκαλοῦμε στοὺς ἄλλους – γιατί ὁ Τρίτος Κόσμος δὲν ἔφτασε χωρὶς τὴ δυτικὴ παρέμβαση στὸ σημεῖο ποὺ βρίσκεται- ἐπίσης δὲν ἔχουμε πρόβλημα

Κηρύσσουμε πόλεμο σὲ ἕνα ἰὸ ποὺ πλήττει εὐπαθεῖς ὁμάδες ἐπειδὴ δὲν ὑπάρχει ἀκόμη φάρμακο. Μόλις ὑπάρξει θὰ τὸ κρατήσουμε πάλι γιὰ τὸν ἑαυτό μας- στὴ Δύση. Οἱ ὑπόλοιποι θὰ παραμείνουν ἀδιάφορες στατιστικὲς θανάτου ποὺ θα αὐξάνονται.- μακριὰ ἀπὸ ἐμᾶς.

Ἂς τὸ ξανασκεφθοῦμε. Μήπως ὅλα αὐτὰ δὲν εἶναι τελικὰ  τόσο ἄσχετα μεταξύ τους, ἢ δὲν εἶναι πλέον;  Μήπως ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα  ο στόχος ἀλλάζει;

Ἢ θὰ σῳζόμαστε ὁλοι μαζὶ ἢ δὲν θὰ σῴζεται κανένας. Ἀλλιῶς: ἂν δὲν σπεύσεις νὰ σώσεις τὸν ἄλλον ὅπου γῆς, δὲν θὰ σωθεῖς κι ἐσὺ ὅπου καὶ ἂν εἶσαι ἐπὶ τῆς Γῆς.

ΥΓ:  Τὸ ἄρθρο αὐτὸ εἶναι κι ἕνα σχόλιο γιὰ την καθηγήτρια τῆς Ψυχιατρικῆς ποὺ  ὑπέγραψε τὸ, σοφιστικέ, ἄρθρο της  «Ὀξύμωροι καιροί, ὀξύμωρα σχήματα: Εἴμαστε μακριά, νιώθουμε κοντά» , χωρὶς νὰ προκύπτει ἀπὸ τὸ περιεχόμενό του ἂν ἔχει λαβει ὑπόψη ὅτι ζοῦν καὶ πεθαίνουν  ἄνθρωποι καὶ ἐκτὸς της  Δύσης, γιὰ τὸ φρόνημα τῆς ὁποίας κήδεται..

Β)  Κορωνοϊός: Τὸ «cocooning», ἡ ἀπαγόρευση κυκλοφορίας καὶ οἱ... ἀνεύθυνοι πολῖτες (τοῦ Β. Ἀναστασόπουλου)

Ἔπειτα ἀπὸ μία ἑβδομάδα «καραντίνας» -ἢ ἑκούσιου ἐγκλεισμοῦ στὸ σπίτι, ἂν προτιμᾶτε, καθὼς ὁ ὅρος «καραντίνα» περιγράφει στὴν οὐσία μία διάρκεια 40 ἡμερῶν- ἔπειτα ἀπὸ μία ἑβδομάδα «cocooning», ὅπως τὸ ἔθεσε ὁ πρωθυπουργός, θυμίζοντας ἴσως στοὺς παλιότερους τὶς ἐποχὲς ποὺ τέτοιους ὅρους εἰσήγαγε στὴν καθομιλουμένη ὁ Πέτρος Κωστόπουλος μὲ τὸ «ΚΛΙΚ» καὶ τὸ «NITRO», ὁδεύουμε ὁλοταχῶς πρὸς ὁλικὴ ἀπαγόρευση κυκλοφορίας.

Προτοῦ ὡστόσο βγοῦμε νὰ χειροκροτήσουμε, αὔριο-μεθαύριο, ἀπὸ τὸ μπαλκόνι μας, τὸ ὅτι θὰ μᾶς κλείσουν μέσα καὶ θὰ μᾶς ἐπιτρέπουν ἐνίοτε νά... προαυλιζόμαστε, ἀξίζει ἴσως νὰ ἀφιερώσουμε λίγα λεπτά, προκειμένου νὰ ἀναλογιστοῦμε τί ἔκανε τὸ κράτος, γιὰ νὰ μὴν φτάσουμε ὡς ἐδῶ -καὶ ἂν τὸ ἔκανε ἐγκαίρως. Ἂς σκεφτοῦμε, γιὰ παράδειγμα, καὶ ἂς ἀναρωτηθοῦμε, τά ἑξῆς:

- Ὅταν ὁ Παγκόσμιος Ὀργανισμὸς Ὑγείας χαρακτήριζε τὸν κορωνοϊὸ «παγκόσμια ἀπειλή», ὁ πρόεδρος τοῦ Ἐθνικοῦ Ὀργανισμοῦ Δημόσιας Ὑγείας, Παναγιώτης Ἀρκουμανέας, δήλωνε: «Ὁ κορωνοϊὸς εἶναι μία λοίμωξη μὲ χαμηλὴ μεταδοτικότητα».

- Ὅταν, στὶς 22-23 Φεβρουαρίου καὶ ὅλη τὴν ἑβδομάδα ποὺ ἀκολούθησε, ἐπέστρεφαν μαθητὲς καὶ ταξιδιῶτες ἀπὸ τὴν Ἰταλία, ἡ ὑπουργὸς Παιδείας Νίκη Κεραμέως καὶ ὁ ὑπουργὸς Ὑγείας Βασίλης Κικίλιας ἐκτιμοῦσαν ὅτι δὲν συντρέχει λόγος 14ημερης «καραντίνας».

- Τὴν 1η Μαρτίου, ὁ 67χρονος ποὺ «ἔφυγε» πρῶτος ἀπὸ τὴ ζωή, ἐξετάζεται ἀπὸ γιατρὸ στὴν Ἀμαλιάδα, ποὺ ἐνημερώνει τὸν ΕΟΔΥ ὅτι ἔχει πιθανὸ κροῦσμα. Τί ἀπάντηση παίρνει; Ὅτι τὸ Ἰσραήλ, βάσει πρωτοκόλλου, δὲν εἶναι στὴ λίστα τῶν ἐπικίνδυνων χωρῶν (σημειωτέον, στὶς 21 Φεβρουαρίου εἶχε καταγραφεῖ τὸ πρῶτο κροῦσμα στὴ χώρα). Ἀντίστοιχη ἀπάντηση δόθηκε καὶ στὸ νοσοκομεῖο τῆς Ἀμαλιαδας ἀπὸ τὸν ΕΟΔΥ τὴν ἑπόμενη μέρα καὶ στὸ Πανεπιστημιακό της Πάτρας στὴ συνέχεια...

- Ἔκλεισαν ἄμεσα οἱ ἐκκλησίες ἢ πήγαινε ὁ κόσμος στὶς λειτουργίες καὶ κοινωνοῦσε δύο ἑβδομάδες κανονικά, ὅσο ἡ κυβέρνηση ἔπαιζε... τόμπολα μὲ τὴν Ἀρχιεπισκοπή;

- Προμηθεύτηκαν ὅλοι οἱ γιατροὶ μάσκες καὶ στολὲς ἢ μέσα σὲ τρεῖς βδομάδες φτάσαμε νὰ ἔχουμε ἐπώνυμες καταγγελίες ὅτι στὸ «Σωτηρία», γιὰ παράδειγμα, ποὺ εἶναι καὶ νοσοκομεῖο «ἀναφορᾶς» γιὰ τὸν ἰό, δὲν ὑπάρχουν ἄλλες;

- Ἐξασφαλίστηκαν ἐπαρκῆ ἀντιδραστήρια γιὰ τά τέστ ἢ στὶς δύο βδομάδες φτάσαμε νὰ λέμε ὅτι καταγράφονται μόνο τά σοβαρὰ περιστατικὰ καὶ οἱ ἀσυμπτωματικοὶ ἢ οἱ ἐμπύρετοι... νὰ πᾶνε νὰ κόψουν τὸν λαιμό τους;

- Ἐπιτάχθηκαν οἱ ΜΕΘ τῶν ἰδιωτικῶν νοσοκομείων; Τῶν ἰδιωτικῶν κλινικῶν; Ὁ «κακὸς» Ἐρντογὰν, ὁ «σουλτάνος», ὁ ἐχθρός μας, τὸ ἔκανε χθές, Παρασκευή, στὴν Τουρκία.

- Ἐνημερώθηκαν οἱ εὐπαθεῖς ὁμάδες νὰ μείνουν σπίτι τους, ἀντὶ νὰ μένουμε ἐμεῖς, οἱ ὑπόλοιποι, γι' αὐτές; Ἔφτανε μιὰ καμπάνια μὲ τὸν Σπύρο Παπαδόπουλο ἢ μποροῦσαν καὶ ἔπρεπε νὰ ἔχουν γίνει περισσότερα;

Ἔπειτα ἀπ' ὅλα αὐτά, τί μᾶς λένε; Τί μᾶς λέει τὸ κράτος; Κλείσαμε τά σχολεῖα, πῆγες στὶς καφετέριες. Κλείσαμε τὶς καφετέριες, πήγατε στὴν παραλία καὶ τὸ βουνό. Κλείσαμε τὶς παραλίες καὶ τά βουνά, πήγατε στὰ πάρκα. Κλείσαμε τά πάρκα, πήγατε στὰ μαγαζιά. Κλείσαμε τά μαγαζιά, ὄκ, ἐπιτέλους κλειστήκατε μέσα. Δεῖτε λίγο το γίνεται ἔξω, στὴν Ἀθήνα γιὰ παράδειγμα. Δὲν κινεῖται τίποτα. Πέφτει... καρφίτσα καὶ ἀκούγεται. Καὶ ἀφοῦ κλειστήκαμε σπίτι μιὰ βδομάδα, δέκα μέρες, δυὸ βδομάδες, ἀκούσαμε τὸν πρωθυπουργὸ νὰ μᾶς λέει νὰ βγοῦμε αὐτὸ τὸ Σαββατοκύριακο γιὰ περίπατο ἢ γιὰ τρέξιμο, ἀλλά... μόνοι. Κι ἂν συναντήσουμε κι ἄλλους... μόνους ἐκεῖ; Ε, θὰ μᾶς ἀπαγορεύσουν τὴν κυκλοφορία -ποιὰ κυκλοφορία, ἀλήθεια; Τά 'παμε, ἄδεια εἶναι ἡ Ἀθήνα.

Ἐπιτρέψτε μου καὶ κάτι ἀκόμα... Ἀλήθεια, γιατί τά διόδια δὲν ἔκλεισαν ἤδη, ἐδῶ καὶ μιὰ βδομάδα; Ὅταν φαινόταν ποῦ πάει τὸ πρᾶγμα; Γιατί δὲν ἔμειναν ἀνοιχτὰ μόνο γιὰ τὸ ἐμπόριο καὶ τὶς προμήθειες, ὅπως ἔγινε μὲ τὶς πτήσεις;

Τί ψάχνω, θὰ μοῦ πεῖ κανείς... Ἄντε, βρέ... Καλῶς νὰ τὴν δεχτοῦμε τὴν ἀπαγόρευση κυκλοφορίας. Τουλάχιστον, θὰ ἔχουμε πάντα τά μπαλκόνια μας, γιὰ νὰ χειροκροτᾶμε.

ΥΓ: Ἡ κίνηση στὰ διόδια τῆς Ἀθηνῶν-Κορίνθου, τὴν Παρασκευὴ 20 τοῦ μηνός, ἦταν μειωμένη κατὰ 32% σὲ σχέση μὲ τὴν περασμένη Παρασκευή, 13 Μαρτίου, σύμφωνα μὲ τά στοιχεῖα. Τὴν ἴδια ὥρα, ὁ Σωτήρης Τσιόδρας ἔλεγε ὅτι τά πλοῖα παρουσιάζουν «εἰκόνα Δεκαπενταύγουστου», ἀλλὰ οἱ ἀκτοπλοϊκὲς παρουσίαζαν στοιχεῖα, ποὺ κατέγραφαν μείωση τῆς ἐπιβατικῆς κίνησης ἕως καὶ 80%. Ἀξίζει, ἴσως, νὰ ἀναλογιστεῖ κανεὶς πῶς «στήθηκε» ἕνα ὡραῖο ἀφήγημα πὼς γιὰ ὅ,τι χειρότερο προκύψει, τὴν εὐθύνη δὲν θὰ τὴν ἔχει τὸ κράτος, ἀλλὰ ἐμεῖς, οἱ ἀνεύθυνοι πολῖτες, ποὺ δὲν ἀκολουθήσαμε τὶς ἐντολές.

Σᾶς θυμίζει κάτι; Ώ, ναί... «Μαζὶ τά φάγαμε».



Γ)  Τὸ ὄνομά της Κούβα, τὸ σύστημά της Σοσιαλισμὸς. (τοῦ Νίκου Μπογιόπουλου)

Σὲ ἕναν κόσμο ποὺ ἡ ἐπιδημία τοῦ κορωνοϊοῦ σαρώνει ὑπάρχουν εἰκόνες ἀνθρωπιᾶς καὶ ἀλληλεγγύης ποὺ κρατᾶνε ζωντανό το ὀξυγόνο τῆς ἐλπίδας γιὰ ὅλους μας. Παντοῦ, σὲ κάθε γωνιὰ τοῦ κόσμου, βλέπουμε γιατροὺς καὶ νοσηλευτὲς νὰ δίνουν ἕναν ἀγῶνα ποὺ ἐκπέμπει ὅλο το περιεχόμενο τῆς ἔννοιας “Ἀνθρωπος”. 

Ὑπάρχει ὅμως κι ἕνα παράδειγμα ἀλληλεγγύης, ἀλτρουισμοῦ, αὐτοθυσίας καὶ προσφορᾶς ποὺ ἔχει κρατικὸ πρόσημο. Ναί! Κρατικὸ πρόσημο! Κι ἔτσι, θέλουν δὲν θέλουν ὁρισμένοι, ἡ πραγματικότητα εἶναι καὶ πάλι ἐδῶ. Ὑπάρχει αὐτὴ ἡ χώρα – ΚΟΥΒΑ τὸ ὄνομά της – μιὰ ἀποκλεισμένη χώρα, μιὰ χώρα ποὺ κατατάσσεται στὸν «ἄξονα τοῦ κακοῦ» ἀπὸ τὶς χῶρες τῆς Δύσης, ποὺ οἱ ἄνθρωποι τῆς μαζὶ μὲ τὶς ἐπίσημες ἀρχές της, μόνο το τελευταῖο διάστημα ἔχουν πράξει τά ἑξῆς:

– Παλεύουν μὲ τὸ ἀντιικὸ φάρμακο ποὺ χρησιμοποιεῖται στὴν Κίνα καὶ ζητοῦν νὰ τὸ προμηθευτοῦν 15 χῶρες τῆς Λατινικῆς Ἀμερικῆς, τῆς Εὐρώπης, τῆς Ἀφρικῆς καὶ τὴ Ἀσίας σὰν μιὰ ἀπὸ τὶς ἐπιλογὲς γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς νόσου. Αὐτὸ δὲν εἶναι ἕνα «πυροτέχνημα» ἢ ἕνα τυχαῖο γεγονός, ἀλλὰ ἕνα ἀποτέλεσμα τῆς ὑψηλοῦ ἐπιπέδου ἰατρικῆς Ἐπιστήμης ποὺ ἐξελίσσεται καὶ παρέχεται στὸ νησὶ τῆς Ἐπανάστασης (διαβάστε ἐδῶ κι ἐδῶ).  

– Ἀνταποκρίνεται στὸ αἴτημα γιὰ βοήθεια της Ιταλίας, στέλνει γιατροὺς στὴν πληττόμενη (καὶ ἀκροδεξιᾶς διοίκησης) Λομβαρδία, τὴν ἴδια ὥρα ποὺ οἱ ΕὐρωΕνωσιακοὶ Ἑταῖροι τῆς Ἰταλίας, ὅταν ἡ χώρα ζήτησε βοήθεια, ἐκεῖνοι ἀρκέστηκαν σὲ ἕνα «χτύπημα στὴν πλάτη» γιὰ καλὴ ἀνάρρωση (διαβάστε ἐδῶ).

– Κρατᾷ ἀνοικτὰ τά σύνορά της γιὰ ὅσους ἔχουν ἀνάγκη. Τὸ βρετανικὸ κρουαζιερόπλοιο ποὺ ἐκδιώχθηκε ἀπὸ πολλὰ λιμάνια στὴν Καραϊβική, ἕνα πλοῖο μὲ 1.000 ἀνθρώπους ποὺ κανεὶς δὲν τοὺς ἤθελε μετὰ τά 5 ἐπιβεβαιωμένα κρούσματα μεταξύ των ἐπιβατῶν του, βρῆκε καταφύγιο ἐκεῖ: Στὴν Κούβα. Τὴν ὥρα ποὺ οἱ ἄλλοι τὸ ἄφηναν μεσοπέλαγα, ἡ Κούβα ἔσπευσε νὰ ἀνταποκριθεῖ στὸ αἴτημα τῆς Βρετανίας νὰ δεχτεῖ τοὺς ἀνθρώπους, νὰ τοὺς περιθάλψει καὶ νὰ τοὺς συντρέξει. Ἡ δήλωση τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν της Κούβας Μπροῦνο Ροντρίγκες, λιτή: «Θὰ υἱοθετήσουμε τά ὑγειονομικὰ μέτρα ποὺ καθορίζονται ἀπὸ τά πρωτόκολλα τοῦ Παγκόσμιου Ὀργανισμοῦ Ὑγείας καὶ τοῦ ὑπουργείου Ὑγείας τῆς Κούβας», τόνισε (διαβάστε ἐδῶ). Ἡ ἀνακοίνωση τοῦ ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν της Κούβας γιὰ τὸν ἐλλιμενισμὸ τοῦ πλοίου, μάθημα ζωῆς: “Αὐτὴ εἶναι μιὰ ἐποχὴ γιὰ νὰ ἐπιδείξουμε ἀλληλεγγύη, νὰ καταλάβουμε ὅτι ἡ ὑγεία εἶναι ἀνθρώπινο δικαίωμα, νὰ ἐνισχύσουμε τὴ διεθνῆ συνεργασία γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὶς κοινὲς προκλήσεις μας”. 

Ἡ χώρα αὐτὴ – ἐπαναλαμβάνουμε – λέγεται Κούβα. Εἶναι ἡ χώρα μὲ τὸ ἐναντίον της ἐδῶ καὶ 7 δεκαετίες ἐμπάργκο. Εἶναι ἡ χώρα ποὺ δὲν στέκεται ἁπλὰ ὄρθια, γιὰ μιὰ ἀκόμα φορὰ, ἀλλὰ δείχνει καὶ τί σημαίνει νὰ πορεύεσαι ὄρθιος. Αυτή εἶναι ἡ Κούβα. Ἡ Σοσιαλιστικὴ Κούβα.