4 βήματα γιά νά γίνει ἡ ἀγανάκτηση αἰσιοδοξία

      ΒΗΜΑ ΠΡΩΤΟ

                                                      

   Τί χωρίζει τὶς σπίθες τοῦ Θεοδωρακη (ὁποῖες ἀπόμειναν) ἀπὸ τοὺς ἀγανακτισμένους τοῦ συντάγματος;  Τὸ κίνημα "δὲν πληρώνω" ἀπὸ τὸ κίνημα τῆς Κερατέας; τὴν κίνηση γιὰ ἄμεση δημοκρατία ἀπὸ τὴν πρόταση γιὰ "περιεκτικὴ δημοκρατία" ; Τὶς συνελεύσεις πολιτῶν τῶν συνοικιῶν , δήμων κλπ ἀπὸ τὶς σπίθες πού ἀποχώρησαν ἤ διαγράφτηκαν;

   Κάποια πράγματα μπορεῖ νὰ τοὺς διαφοροποιοῦν , ὅμως σὲ ὅλους αὐτοὺς τοὺς σχηματισμοὺς ὑπάρχει ἕνας κοινὸς παρονομαστὴς μὲ πολλοὺς παράγοντες ὅπως

     Ἡ διογκουμενη φτώχεια , ἡ σταδιακὴ ἀλλὰ γρήγορη ἀπώλεια τῶν ἐργασιακῶν ἀλλὰ τώρα πιὰ ἀκόμα καὶ  τῶν ἀνθρώπινων δικαιωμάτων

     Ἡ σάρωση τῶν κατακτήσεων τῶν τελευταίων δεκαετιῶν σὲ ζητήματα δημοκρατίας , λαικοῦ ἐλέγχου καὶ συμμετοχῆς, σὲ ζητήματα ποιότητας ζωῆς καὶ πρόνοιας μὲ τὴν διάλυση τῶν συστημάτων ὕγειας καὶ ἀσφάλισης.

     Ἡ ἐξουθένωση καὶ περιφρόνηση τῶν ἀδύναμων, ἡ καταλήστευση τῆς τρίτης ἡλικίας μέσῳ τῶν “ἐπενδυσεων” τῶν ἀσφαλιστικῶν τους ταμείων κλπ

     Ἡ ἀπώλεια τῆς αἰσιοδοξίας καὶ τῆς ἐλπίδας  ...

  

Ἂν καὶ εἶναι προφανὲς ὅτι σὲ πολλὰ ζητήματα οἱ προαναφερθεισες κινήσεις μποροῦν νὰ διαφωνοῦν , εἶναι ἀκόμα πιὸ προφανὲς ὅτι σὲ παρὰ πολλὰ μποροῦν νὰ συμφωνήσουν καὶ νὰ προχωρήσουν μαζὶ σὲ διεκδικήσεις, πράγμα πού ἤδη γίνεται ἀλλὰ ὄχι στὸ βαθμὸ πού πρέπει. Καὶ εἶναι αὐτὸ πού πρέπει νὰ μᾶς γίνει ΕΜΜΟΝΗ ἰδέα, ἡ συνεργασία τους μὲ πιὸ σταθερὸ καὶ μόνιμο χαρακτήρα κάτι πού θὰ ἀποφέρει πολλαπλάσια ἐπιτυχημένα ἀποτελέσματα. Πραγματικὰ δὲν εἶναι πάντα ἀπαραίτητη ἡ ὁμοφωνία, καὶ δὲν εἶναι εἶναι ἀδήριτη ἀνάγκη οἱ ἀποφάσεις νὰ εἶναι δεσμευτικὲς γιὰ ὅλους . Εἶναι ὅμως ἀνάγκη καὶ συγχρόνως τεράστιο κέρδος , νὰ παίρνονται κοινὲς ἀποφάσεις καὶ νὰ προωθοῦνται ἕως ἐκεῖ πού εἶναι δυνατό, ἔστω καὶ ἀπὸ μία ἁπλὴ πλειοψηφία. Οἱ κοινὲς ἀποφάσεις ὁδηγοῦν σὲ μαζικοποίηση τοῦ συνολικοῦ κινήματος πού εἶναι ἀπαραίτητη προυπόθεση γιὰ τὴν ἐπιβίωσή του. Τρανὸ παράδειγμα ἐπιτυχίας αὐτὸ τῆς Κερατέας ὁπού ἡ μαζικὴ καὶ ἐπιμονὴ ἀντίσταση τῶν κατοίκων μὲ τὴν συμπαράσταση καὶ ἄλλων σχημάτων καὶ ὀργανώσεων κατέληξε σὲ ἥττα κατὰ κράτος τῆς ἐξουσίας.

 

Ἕνα πρῶτο βῆμα λοιπὸν πού μπορεῖ νὰ γίνη εἶναι ἡ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΜΟΝΙΜΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ (Μ.Σ.Ο.)  πού θὰ λειτούργει ἂν ὄχι μὲ τακτικὲς συνεδριάσεις στὴν ἀρχικὴ περίοδο, τουλάχιστον μὲ ἔκτακτες ἀνάλογα μὲ τὴν ἐπικαιρότητα καὶ μὲ ἕναν ἁπλὸ εὐέλικτο μηχανισμὸ σύγκλισής του, ὁπού θὰ μποροῦν νὰ δραστηριοποιοῦνται οἱ πιὸ κατάλληλοι ἐκπρόσωποι ἀπὸ κάθε συνιστώσα κίνηση-σχηματισμό.

Ὁ σκοπὸς τοῦ ΜΣΟ μπορεῖ νὰ εἶναι ὁ συντονισμὸς καὶ ἡ συνεννόηση στὴ δράση ὅλων τῶν ὑγιῶν δυνάμεων τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας (ὀργανώσεις, κινήσεις -πρωτοβουλίες πολιτῶν, σύλλογοι οἰκολογικοῦ ἡ πολιτιστικοῦ χρακτηρα, καὶ ὑπὸ κάποιες προυποθέσεις ἀκόμα καὶ αὐτοδιοικητικοὶ φορεῖς). Δηλαδὴ αὐτῶν πού δὲν ἔχουν διαφθαρεῖ ἀπὸ τὴν ἐξουσία καὶ τὴν διαπλοκή, καὶ πού ἐξακολουθοῦν νὰ πιστεύουν σὲ ἁπλὲς σταθερὲς , τὴν δημοκρατία τὴν δικαιοσύνη τὴν ἀλληλλεγγυη τὴν ἀνεξαρτησία. Τουλάχιστον σὲ πρώτη φάση τὸ συντονιζόμενο κίνημα μπορεῖ καὶ πρέπει νὰ μείνει ἀκομμάτιστο γιὰ τὸν ἁπλὸ λόγο ὅτι τὰ ὑπάρχοντα κόμματα δὲν ἀποτελοῦν ἀξιόπιστη λύση ὅπως συχνὰ ἀπεικονίζουν καὶ οἱ ἔρευνες τῆς κοινῆς γνώμης, καὶ ὁπωσδήποτε ἀπὸ μικρὸ ἕως μεγάλο βαθμὸ ἔχουν εὐθύνη γιὰ τὴν σημερινὴ κατάσταση. Τὸ τελευταῖο φυσικὰ δὲν σημαίνει ὅτι δὲν ὑπάρχουν ΚΥΡΙΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ (ΠΑΣΟΚ ΝΔ ) ἡ ὅτι θὰ μποροῦσε ἔστω καὶ γιὰ ἀστεῖο νὰ θεωρηθεῖ ὅτι  οἱ εὐθύνες αὐτῶν πού κυβέρνησαν εἶναι συγκρίσιμες μὲ τῶν ὑπόλοιπων. Πάντως θὰ ἦταν δίκαιο νὰ γίνει μία ἐκτενὴς θαρραλέα ἀναφορὰ στὶς εὐθύνες πού ἀφοροῦν τὴ περίοδο 1989-1990 πχ γιὰ τὴν ἀποτυχία καθιέρωσης τῆς ἁπλῆς ἀναλογικῆς κλπ

 

 Τὸ Μ.Σ.Ο μπορεῖ νὰ ἐργασθεῖ πάνω στὸ θέμα τῆς σχέσης τοῦ ἑνιαίου κινήματος μὲ τὰ πολιτικὰ κόμματα καὶ τὶς ὀργανώσεις ὑπὸ τὶς ἑξῆς δύο προυποθέσεις,

     Ἀφενὸς μὲν νὰ μὴν δοθῆ δυνατότητα νὰ καπελωθεῖ τὸ κίνημα ἀπὸ κόμματα (ἡ ἱστορία ἔχει δείξει ὅτι αὐτὰ πολὺ θὰ ἤθελαν τὸν ἔλεγχό του) , πράγμα πού σημαίνει ὅτι εἶναι λογικὸς ὁ περιορισμὸς ἡ καὶ ἀποκλεισμὸς τῆς συμμετοχῆς τους σὲ λαικὲς συνελεύσεις κλπ

   

 Ἀφετέρου νὰ ἔχει αὐτὸ τὴν εὐχέρεια νὰ συνεργασθεῖ ἰσότιμα μὲ ὀργανώσεις ἡ καὶ κόμματα ἐκεῖ ἀκριβῶς ὁπού ὑπάρχει ταύτιση στόχων καὶ ἀνάγκη συμπόρευσης (ἀπόρριψη μνημονίου, λογιστικὸς ἔλεγχος τοῦ χρέους, ἀναθεώρηση συντάγματος κλπ).

                    ΒΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ – ΣΤΟΧΟΘΕΣΙΑ

 

 Τὸ δεύτερο βῆμα εἶναι ἡ ἀνάγκη νὰ καθορισθοῦν στόχοι, νὰ ἱεραρχηθοῦν καὶ νὰ κριθεῖ ἡ ἐφικτοτητά τοὺς, χωρὶς δογματισμοὺς ἰδεολογικὰ κολλήματα-κωλύματα χωρὶς πολλὴ θεωρητικολογία ἀλλὰ καὶ χωρὶς ὑπερβολικὲς ἁπλοποιήσεις  Δηλαδὴ στὴν σημερινὴ φάση ὁ σκοπὸς δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ εἶναι κυρίως τὸ πὼς θὰ ἀντιμετωπίσουμε τὴν νεοκαπιταλιστικὴ λαίλαπα πρὶν ἡ κατάσταση γίνη μὴ ἀναστρέψιμη, ὥστε ἐπιβιώνοντας πρῶτα σὰν ἐλεύθεροι ἄνθρωποι καὶ μέσα σὲ ἕνα συνειδητοποιημένο ριζοσπαστικὸ κίνημα νὰ ἔχουμε σύντομα τὴν δυνατότητα νὰ δρομολογήσουμε ἄμεσες πολιτικοκοινωνικὲς ἀλλαγὲς καὶ  νὰ θέσουμε κάποια στιγμὴ ἰδανικοὺς στόχους καὶ ὁράματα. Ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸν μελλοντικὸ κόσμο στὸν ὁποῖο παραπέμπει ἡ ἰδεολογία τοῦ καθενός μας, ἡ κύρια ἀνάγκη τώρα εἶναι νὰ προχωρήσουμε στὴν ἀνακοπὴ τῆς βαρβαρότητας καὶ τῆς ἐξαθλίωσης πού ὁδηγούμαστε,  βάζοντας ἄμεσα τὸ ζήτημα τῶν πολιτικῶν ἀλλαγῶν μερικὲς ἀπὸ τὶς ὁποῖες εἶναι

1   Συνταγματικὴ ἀναθεώρηση

2   ἐπιβολὴ τῆς Ἐπιτροπῆς Λογιστικοῦ Ἐλέγχου (ΕΛΕ) καὶ ὑποχρέωση τῶν κρατικῶν ὑπηρεσιῶν σὲ συνεργασία

3   δημιουργία δημοψηφίσματος σχετικὰ μὲ τὸ μνημόνιο καὶ τὰ ἐπακόλουθά του

4   καθιέρωση Ἁπλῆς Ἀναλογικῆς γιατί οἱ ἐκλογὲς θέλουμε δὲν θέλουμε , ἔτσι ἡ ἀλλιῶς θὰ γίνουν, ἔστω καὶ ἂν ἡ ἀποχὴ εἶναι πολὺ μεγάλη. Καὶ πάλι κυβέρνηση θὰ ἐκλέγει                                      καὶ πάλι βουλευτὲς θὰ ἔχουμε καὶ πάλι ὅλοι αὐτοὶ θὰ ἀποφασίζουν γιά μας.Καὶ πάλι ὁ δικομματισμὸς θὰ προσφερθεῖ γιὰ σωτηρία τοῦ φαύλου συστήματος καὶ πάλι ὅλες οἱ ἀνανεωτικὲς πατριωτικὲς προοδευτικὲς καὶ ριζοσπαστικὲς δυνάμεις (ἀριστερὲς ἡ μὴ ) θὰ γίνη προσπάθεια νὰ περιθωριοποιηθοῦν καὶ νὰ ἀποκλειστεῖ ἡ ἐπιρροή τους στὰ πολιτικὰ πράγματα γιὰ νὰ συνέχιση νὰ βασιλεύει ἀνενόχλητο τὸ μεταπολιτευτικὸ τερατούργημα  , νὰ ὑλοποίει μὲ δουλικὴ προθυμία τὶς ἐντολὲς τῶν ἐξωτερικῶν κέντρων,  νὰ φορολόγει αὐτοὺς πού δὲν ἔχουν,  νὰ φακελλωνει τοὺς πάντες, νὰ φέρνει τὴν γενικευμένη ἀνεργία ἀλλὰ νὰ αὐξάνει σὲ πρωτοφανῆ βαθμὸ τὸ προσωπικὸ τῶν δυνάμεων καταστολῆς καὶ ἀστυνόμευσης κλπ

5   Στοιχειώδης ἐκδημοκρατισμὸς καὶ διαφάνεια τοῦ κρατικοῦ μηχανισμοῦ καὶ τῶν ἐξουσιῶν,  ἔλεγχος τῶν κέντρων ἀποφάσεων , ὑποχρέωση τοῦ κράτους σὲ ἀπολογία καὶ ἐξηγήσεις γιὰ ὅλα. Ἐρωτήσεις τοῦ κάθε πολίτη, ἐπερωτήσεις στὴ Βουλὴ , αἰτήματα συλλόγων-φορέων τὰ πάντα θὰ πρέπει νὰ τυχαίνουν ἄμεσης ΣΑΦΟΥΣ ἀπάντησης ἀπὸ τοὺς κρατικοὺς λειτουργοὺς καὶ ὑπεύθυνους ὑπουργοὺς μὲ βέβαιη τὴν οὐσιαστικὴ πειθαρχικὴ δίωξη καὶ τὴν ἔκπτωση ἀξιώματος σὲ περίπτωση παραπλάνησης . Νὰ ὑποχρεωθοῦν νὰ ἀπαντήσουν σὲ νέα καὶ παλιότερα ἐρωτήματα πχ

-- νὰ δώσουν στὴν δημοσιότητα τὰ στοιχεῖα τοῦ ΙΓΜΕ, τῆς ΔΕΠ καὶ ἄλλων ὑπηρεσιῶν σχετικὰ μὲ τὸν ὀρυκτὸ πλοῦτο τῆς χώρας,

-- νὰ ἀνοίξη καὶ πάλι ἡ ὑπόθεση τῶν ὑποκλοπῶν ἐπὶ Καραμανλη Βουλγαρακη,

-- νὰ μᾶς ποῦν μὲ ποιὰ κριτήρια καὶ ποιοῦ εὐθύνη χρηματοδότησαν ΜΚΟ γιὰ δραστηριότητες τοὺς ἐκτός της χώρας, 

-- νὰ μᾶς δώσουν ὅλα τὰ στοιχεῖα πού ἀφοροῦν τὴν δημιουργία ἐκπαιδευμένου κατασταλτικοῦ σώματος στὰ πλαίσια σχεδιασμοῦ πού ἔχει σκοπὸ τὴν ἐξουδετέρωση διαδηλωτῶν 

-- νὰ μᾶς ἀπαντήσουν σαφεστατα σὲ ὅλα τὰ θέματα πού ὑπάρχει συσκότιση ἡ ὁποία δίνει ζωὴ σὲ σενάρια συνομωσίας καὶ τὰ τρέφει. Ἀφοῦ λοιπὸν μερικοὶ ἔχουν τόσο πολλὴ  ἀπέχθεια πρὸς τὶς θεωρίες συνομωσίας, ἂς βοηθήσουν μὲ ὅση πληροφόρηση διαθέτουν γιὰ νὰ μάθουμε πχ τί συμβαίνει μὲ τοὺς ἀεροψεκασμοὺς , ἂν ἔγινε ἡ δὲν ἔγινε κομπίνα μὲ τὰ ἐμβόλια Η1Ν1 , ἂν ὑπάρχει σκοπιμότητα πίσω ἀπὸ τὴν ὑπερδιαφημισμένη "ὑπερθέρμανση" καὶ νὰ ὑποχρεωθοῦν οἱ ὑπεύθυνοι νὰ δεχθοῦν ἔρευνα ἀπὸ ἀνεξάρτητη ἐπιτροπή.

-- νὰ ὑποχρεωθοῦν νὰ μᾶς δώσουν  πλήρη στοιχεῖα τῶν κινήσεων καὶ τῶν ἀρχείων τοὺς ὅσοι διαχειρίστηκαν ὁποιοδήποτε μέρος τῆς κρατικῆς περιουσίας ὅπως γιὰ παράδειγμα ὁ ἑλληνικὸς χρυσὸς . Νὰ δώσει πλήρεις ἐξηγήσεις ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ ὁ κάθε ἐμπλεκόμενος εἴτε εἶναι ὑπουργὸς , ὑπηρεσιακὸς ἀξιωματοῦχος, κρατικὴ ἡ ἰδιωτικὴ τράπεζα, ἡ ἄλλος ἰδιωτικὸς φορέας, νὰ μάθουμε ἐπιτέλους ἂν σαυτον τὸν λαὸ ἀνήκει ἀκόμα κάποια ποσότητα χρυσοῦ , ἂν αὐτὴ πουλήθηκε δανείστηκε δόθηκε γιὰ "φύλαξη" ἂν τὸ κράτος κέρδισε ἡ ἔχασε καὶ πόσο καὶ μὲ ποιὲς πράξεις καὶ μὲ ποιῶν τὶς ὑπογραφές. Καὶ τότε θὰ δοῦμε ἂν οἱ ἴδιοι οἱ ἐμπλεκόμενοι θὰ συμφωνήσουν σὲ ὅλα μεταξύ τους ἡ θὰ ἀλληλλοκατηγορουνται χωρὶς τέλος, μέσα σαυτο τὸ ἀπίστευτο περιβάλλον ἀδιαφάνειας πού λαμβάνονται συνήθως οἱ κύριες οἰκονομικὲς ἀποφάσεις χωρὶς πότε κανεὶς νὰ μᾶς ρωτήσει.

-- νὰ δημοσιεύσουν ὅλα τὰ στοιχεῖα πού ἀφοροῦν χρηματοδοτήσεις ἀπὸ διαφορὰ κέντρα καὶ ἰδιῶτες τοῦ ἐξωτερικοῦ, τῶν προγραμμάτων πού ἀφοροῦν τὸν εὐαίσθητο τομέα τῆς παιδείας. Ἐκεῖ πού τόσο εὔκολα παραχαράσσεται ἡ ἑλληνικὴ Ἱστορία . Ἐκεῖ ὁπού γιὰ νὰ ἀκολουθήσουμε τὸ ἀμερικανικὸ "πολιτικὰ ὀρθὸ" πρέπει νὰ ξεχάσουμε ὅτι στὴν διάρκεια τῆς Ἱστορίας μας οἱ Τοῦρκοι ἦταν κατακτητές μας , ἀλλὰ νὰ λεμὲ ἁπλὰ ὅτι κάποια στιγμὴ τοὺς βρήκαμε "γείτονές μας" ὅπως ὑποστηρίζει ὁ Θ. Βερεμης. Ὅτι στὴ Σμυρνη ἔγινε σφαγὴ-γενοκτονία ἐνῶ θαπρεπε εὐγενικὰ νὰ τὸ ὀνομαζουμε¨"Συνωστισμὸ" ὅπως λέει καὶ ἡ Ρεπουση.

6   καὶ πάνω ἀπὸ ὅλα ὁ ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΜΕ χωρὶς τὸν ὁποῖον κανεὶς ἄλλος ἀπὸ τοὺς παραπάνω στόχους δὲν εἶναι εὔκολο νὰ ὑλοποιηθεῖ.  Ὁ ἐκδημοκρατισμὸς αὐτὸς εἶναι σήμερα ἡ ΠΡΩΤΙΣΤΗ ἀνάγκη . Ἀπαιτεῖται νὰ ἀφόρα κρατικὰ ἀλλὰ καὶ ΙΔΙΩΤΙΚΑ μέσα.

  Ἂς μὴν ὑποτίμα κανεὶς τὴν δυνατότητα τῶν ΜΜΕ νὰ καθορίζουν τὸ κλίμα  μέσα στὸ ὁποῖο διαμορφώνονται  οἱ ἀντιδράσεις τῶν πολιτῶν . Τὴν δυνατότητά τους νὰ μετατρέπουν τὴν διάθεση τοῦ κόσμου γιὰ διαμαρτυρία ἐκτόνωση ἡ καὶ ἐξέγερση σὲ πλέγμα ἔνοχης φόβου καὶ ἀνασφάλειας.

  Ἂς μὴν ὑποτιμήσουμε τὸν ἄθλο πού πέτυχαν ἐκμεταλλευομενα τὰ θύματα τῆς Μαρφιν, νὰ μετατρέψουν ἕναν δυνάμει ἐξεγερμένο λαὸ σὲ μία ἔνοχη μάζα πού γιὰ μῆνες δὲν τόλμησε νὰ ξανααντιδράσει.  Τὸ θέμα τῶν ΜΜΕ ἀπαιτεῖ μία ἰδιαίτερη ἀνάλυση μία καὶ εἶναι ὁ κρισιμοτερος καὶ καθοριστικοτερος παράγοντας γιὰ τὶς ὁποῖες ἐξελίξεις.

                        ΒΗΜΑ ΤΡΙΤΟ -- ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΜΕ

     Ἐδῶ ἀπαιτεῖται μόνιμη κριτικὴ καὶ ΑΜΕΣΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στὸ ἀπαράδεκτο σύστημα ἐνημέρωσης. Τὸ ἐρώτημα εἶναι ἁπλό. Ὁ καταδιωκόμενος καὶ καταδυναστευόμενος σημερινὸς πολίτης πόσο εὔκολα θὰ βρεῖ τὴν διάθεση , τὴν ἀντοχὴ καὶ τὸν χρόνο νὰ συμμετασχεῖ στὸ σύνταγμα ἡ στὴν λαικὴ συνέλευση τῆς περιοχῆς του;  Τὸ δείχνουν καὶ οἱ ἀριθμοὶ . Σὲ μία ἄνευ προηγούμενου βάρβαρη ἐπίθεση τοῦ συστήματος ἐνάντιόν του, εὐρισκομενος σὲ μία κατάσταση  χωρὶς πόρους, χωρὶς ἐργασία, μὲ χρέη , καὶ χωρὶς προοπτικὴ , σὲ μία δηλαδὴ συγκυρία κατὰ τὴν ὁ ΚΑΘΕΝΑΣ πού τείνει νὰ στερηθεῖ τὰ πάντα θὰ ἦταν λογικὸ νὰ βρίσκεται στὸ δρόμο διαδηλώνοντας , ὁ μέσος πολίτης ἀδυνατει νὰ βρεῖ τὸν χρόνο, ἡ τὴν διάθεση νὰ πάρει μέρος σὲ μία διαμαρτυρία μία διεκδίκηση. Στὸ Σύνταγμα τὶς περισσότερες μέρες ὁ ἀριθμὸς συμμετοχῆς τῶν πολιτῶν εἶναι πραγματικὰ μικρὸς (ἂν καὶ μεγαλύτερος ὅπως εἶναι φυσικὸ ἀπὸ ἄλλες ἐκδηλώσεις σὲ προηγούμενες περιόδους). Εἶναι σίγουρο ὅτι ὁ πρόσφατα ὑποψιασμένος πρώην ἀπολιτικὸς καὶ τώρα μισοεξεγερμενος πολίτης, θὰ παρακολουθήσει ὅπως πάντα τὶς εἰδήσεις μὲ τὶς κυβερνητικὲς ἀποφάσεις τὶς τηλεοπτικὲς συνεντεύξεις καὶ τὰ πάνελ τῶν Πρετεντερηδων Παπαχελαδων Τρεμηδων . Ἂν καὶ μὲ λιγότερη εὐπιστία θὰ εἶναι πάλι ὑποδοχέας ὅλων αὐτῶν τῶν συστηματικὰ δομημένων ἀντιλήψεων σύμφωνα μὲ τὶς ὁποῖες εἶναι ἀνάγκη νὰ ἀποδεχθοῦμε τὶς εὐθύνες μας (μαζὶ τὰ φάγαμε) νὰ μὴν στενοχωρήσουμε τοὺς ἑταίρους  καὶ δανειστές μας (δὲν  εἴμαστε καὶ ... μπαταξῆδες, εἴμαστε τίμιοι δανειολῆπτες τῶν ἁγνῶν τοκογλύφων μας) .

  

 Μὰ πὼς θὰ συνειδητοποιήσει ἡ κοινὴ γνώμη ποιοὶ εἶναι οἱ κύριοι ὑπεύθυνοι καὶ ποιὲς εἶναι οἱ πιθανὲς λύσεις στὸ σημερινὸ πρόβλημα ὅσο ἡ μεγάλη πλειοψηφία τῶν μέσων ἐνημέρωσης ὑπηρετώντας οἰκονομικοὺς καὶ πολιτικοὺς σχεδιασμούς, προώθει μόνο τὴν καθεστωτικὴ ἄποψη, μερολήπτει καὶ παραβιάζει τοὺς δημοσιογραφικοὺς κανόνες μὲ συστηματικὸ τρόπο, ἀποκλείει καὶ φιμώνει ὅσους δὲν εἶναι ἀρεστοὶ .

   

Ἦρθε ἡ ὥρα γιὰ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ νὰ ἐλέγξουμε πραγματικὰ τὰ κρατικὰ ἀλλὰ καὶ τὰ ΙΔΙΩΤΙΚΑ τηλεοπ. κανάλια τοὺς ραδιοφ. σταθμοὺς τὶς ἐφημερίδες ἀκόμα καὶ τὰ περιοδικὰ . Σὲ μία χώρα ἐνεργοῦ πληθυσμοῦ λίγων ἑκατομμύριων ὁπού τὰ περιοδικὰ λαὶφ-σταὶλ μποροῦν νὰ φτάνουν τὸ ἕνα ἑκατομμύριο πωλήσεις τὸ μήνα σὲ τί εἴδους ἐπανάσταση ἐλπίζουμε; Ὅταν ἀπὸ τὴν πίσω πόρτα περνάει ἡ πιὸ σταθερὴ καὶ συνέχης προπαγάνδα τοῦ Ἀμερικανικοῦ τρόπου ζωῆς μέσῳ τῆς διαφήμισης ἡ τοῦ κινηματογράφου, ὅταν οἱ καθηγητὲς γυμνασίων-λύκειων κουβαλᾶνε τοὺς μαθητὲς καὶ τὶς μαθήτριες γιὰ μόρφωση-ἀναψυχὴ στὰ στούντιο ζωντανῶν ἐκπομπῶν λαὶφ-σταὶλ τῆς TV, ὁπού παραδίδονται δωρεὰν μαθήματα μακιγιαρίσματος, τί εἴδους πολίτες θὰ ἔχουμε αὔριο;

  

 Στὴ σημερινὴ συγκυρία  κανένα μέσο δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει τὸ ἄλλοθι τοῦ ἰδιωτικοῦ χαρακτήρα .  Κρίνονται οἱ δημόσιοι ὀργανισμοὶ γιὰ τὴν ἀποδοτικότητά τους, ὁ κρατικὸς μηχανισμὸς γιὰ τὴν ἀνεπάρκειά του, τὰ σώματα ἀσφάλειας γιὰ τὴν ἀδιαφορία/ἀνικανότητά τους στὴν προστασία τοῦ ἁπλοῦ πολίτη καὶ τὸν ὑπερβάλλοντα ζῆλο τους στὴν ἀντιμετώπιση διαδηλώσεων καὶ στὴν φύλαξη τῶν "ὑψηλῶν προσώπων" μὲ χιλιάδες ἀποσπασμένους ἀστυνομικούς. Τὰ κρατικὰ ΜΜΕ γιὰ τὴν φιλοκυβερνητική τους τοποθέτηση. Ὅπως ὅμως κρίνονται αὐτοὶ , ἔτσι πρέπει νὰ κρίνονται καὶ τὰ ἰδιωτικὰ ΜΜΕ .

   

 Δηλαδὴ τὸ ἀναμφισβήτητο δικαίωμα στὴν ἐλεύθερη γνώμη τοῦ κάθε καναλαρχη , τοῦ κάθε ἀρχισυντάκτη, ἡ διευθυντὴ εἰδησων, δὲν σημαίνει ὅτι δὲν μποροῦμε νὰ τοῦ ζητήσουμε εὐθύνες, εἰδικὰ ὅταν τὰ μεγάλα ΜΜΕ ἐπηρεάζουν  καὶ καθορίζουν συχνὰ τὴν κοινὴ γνώμη καὶ μάλιστα ὅταν εἶναι κοινὰ μυστικὰ τὰ παρακάτω:

 --  ἡ κάθε λογης διαπλοκὴ τῶν ΜΜΕ μὲ τὴν ἐξουσία , τὰ προνομία πού μπορεῖ ἔτσι νὰ ἐξασφαλίζουν κατὰ καιροὺς (ἀτέλεια , κρατικὲς διαφημίσεις...) ,

 --  ἡ συστηματικὴ προβολὴ προσώπων κατὰ παραγγελία καὶ ἡ ἐπαναλαμβανόμενη συμμετοχὴ τῶν ἴδιων καὶ τῶν ἴδιων ἐκλεκτῶν στὰ πάνελ καὶ στὰ παράθυρα, ὁ σταθερὸς ἐπὶ χρόνια ἀποκλεισμὸς τῶν μὴ ἀρεστῶν (μὲ ἐξαίρεση ἐνίοτε αὐτῶν πού "πουλᾶνε"), κατὰ παράβαση κάθε δημοσιογραφικῆς δεοντολογίας καὶ κάθε ἔννοιας δημοκρατικότητας, ὅπως γιὰ παράδειγμα ἡ ἐπιμονὴ κατάχρηση "αὐθεντιῶν" τύπου Πρετεντερη,Παπαδημητριου,Κάψη πού πὼς γίνεται πάντα οἱ ἀπόψεις τους νὰ εἶναι σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ τὴν συντριπτικὴ πλειοψηφία τοῦ λαοῦ .

 --  ἡ συνειδητὴ προσπάθεια ἐπηρεασμοῦ τῶν πολιτῶν μέσῳ ἀμφίβολων δημοσκοπήσεων

 --  αὐτὸς (καὶ ΚΥΡΙΩΣ ΑΥΤΟΣ) ὁ ἀπίστευτος ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ τῆς κοινῆς γνώμης πάντα ὅταν ὑπάρχει μπροστὰ μας κάποιο συγκεκριμένο μεγάλο καὶ ἄμεσο κοινωνικὸ ἡ πολιτικὸ ἡ οἰκονομικὸ πρόβλημα. Ὁ ἀποπροσανατολισμὸς αὐτὸς συμπληρώνεται φυσικὰ μὲ τὴν σταθερὴ προβολὴ κάθε ὑποκουλτούρας (συχνὰ εἰσαγόμενης) στὴν μουσικὴ καὶ στὴν τέχνη γενικωτερα ἀλλὰ μὲ πιὸ ἀνησυχητικὸ τὸ φαινόμενο ἐκπομπῶν πού παρουσιάζουν συνεχῶς ἕναν διαφημιζόμενο κόσμο μοντέλων, VIPS, καὶ καλοζωίας πού ἐλάχιστη σχέση ἔχει μὲ τὸν πραγματικό μας κόσμο .

   

 Εἶναι προφανὲς καὶ κοινὴ πεποίθηση ὅτι τὸ κατρακύλισμα τῶν ΜΜΕ συνεχίζεται , τὰ τηλεοπτικὰ προγράμματα εἶναι μᾶλλον τὰ χειρότερα ἀπὸ καταβολῆς ἑλληνικῆς τηλεόρασης καὶ αὐτὸ δὲν εἶναι κάτι πού συνέβη μόνο τὸν τελευταῖο χρόνο ἀλλὰ ἔχει ξεκινήσει νωρίτερα. Τὰ κανάλια θὰ πρέπει νὰ ἀντιληφθοῦν ὅτι οἱ περικοπὲς τῶν δαπανῶν τους δὲν ἀρκοῦν γιὰ τὴν ἐπιβίωσή τους, ὅτι καλὸ θὰ εἶναι νὰ περιορίσουν τὶς ἐκπομπὲς γιὰ τηλεθεατὲς-ψώνια πού καταπίνουν τὰ πάντα ἀμάσητα, καὶ νὰ προσεγγίσουν μὲ τὰ προγράμματα τοὺς τὴν κοινὴ γνώμη ,στὰ ὁποία νὰ ἐντάξουν ἐκπομπὲς κοινωνικοῦ προβληματισμοῦ (σίγουρα στὸ ΣΤΑΡ τώρα θὰ ἀνατριχιάζουν) , καὶ ἐνημέρωσης γιὰ θέματα πού ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τὸ χρέος, τὸ διεθνὲς οἰκονομικὸ σύστημα τὶς αὐθαιρεσίες , τὶς κομπίνες τοῦ τραπεζικοῦ κατεστημένου καὶ τὶς πολιτικὲς εὐθύνες ὅλων τῶν ἐμπλεκόμενων. . Ἂν θέλουν ἀκροαματικότητα ἂς τὴν ἀναζητήσουν ἐκεῖ ὁπού ζεῖ καὶ ἀναπνέει ὁ κάθε προβληματισμένος καὶ ταλαιπωρημένος Ἕλληνας καὶ ὄχι στὸν κόσμο τῶν μοδιστρῶν καὶ στοὺς γάμους φολκλὸρ ξενὼν καὶ ντόπιων . 

    

Τὸ Μ.Σ.Ὁ θὰ πρέπει νὰ κινηθεῖ πρὸς τὴν κατεύθυνση τῆς προβολῆς τοῦ κινήματος στὸ εὐρὺ κοινό, τῆς ἀπόκτησης σταθερῆς πρόσβασης στὰ μικρὰ ΜΜΕ μὲ κοινὲς ζωντανὲς ἀναμεταδόσεις ἀπὸ τήλ. καὶ ράδ. σταθμοὺς τῶν δραστηριοτήτων του πού ἔχουν ἀγωνιστικὸ χαρακτήρα (ἐκδηλώσεις πολιτικές, πολιτιστικὲς , συνελεύσεις πολιτῶν...) ὥστε νὰ σπάση ἡ φίμωση καὶ ὁ ἀποκλεισμὸς ἀπὸ τὰ καθεστωτικὰ ΜΜΕ ἐνάντιον τῶν ὁποίων εἶναι ἀπαραίτητο νὰ γίνουν ὅσο δυνατὸν μαζικοτερες κινητοποιήσεις.   

   

Τὸ σπάσιμο τῆς ἡγεμονίας τῶν καθεστωτικῶν ΜΜΕ μπορεῖ νὰ ἀρχίση μὲ ἕναν ἁπλὸ τρόπο. Ἂν ἐπιτευχθεῖ νὰ ὀργανωθεῖ μία τεράστια λαικὴ ἐκδήλωση μὲ πολιτικὸ καὶ πολιτιστικὸ χαρακτήρα , καὶ μὲ ἀντιμνημονιακο - κατταγγελτικο προσανατολισμό. Γιὰ παράδειγμα μὲ τὴν συμμετοχὴ  Ἑλληνικῶν προσωπικοτήτων-συμβόλων (Γλεζος Θεοδωρακης κλπ) ,ἡ καὶ τοῦ ἐξωτερικοῦ, συνταγματολόγων,οἰκονομολόγων ἀλλὰ καὶ καλλιτεχνῶν πού θὰ μποροῦν νὰ προσελκύσουν τὸν κάθε Ἕλληνα, χωρὶς φυσικὰ ἡ ἐκδήλωση νὰ ξεστρατίσει σὲ μουσικὴ βραδιὰ τύπου Νταλαρα. Μία τεράστια συγκέντρωση-συλλαλλητηριο πού θὰ γεμίσει ἕνα Παναθηναικο στάδιο, θὰ καλυφθεῖ ζωντανὰ καὶ σὲ ἑνιαῖο ἂν εἶναι δυνατὸν δίκτυο, ἀπὸ πολλὰ μικρὰ τηλεοπτικὰ καὶ ραδιοφωνικὰ κανάλια, ἂν τὰ μεγάλα δὲν ἐνδιαφερθοῦν, ἡ προσπαθήσουν νὰ ἀποσιωπήσουν τὸ γεγονός. Ἂν γίνη κάτι τέτοιο, μόνα τους τὰ καθεστωτικὰ κανάλια πολὺ σύντομα θὰ τρέχουν καταιδρωμένα νὰ νὰ καλύψουν τὰ ἑπόμενα παρόμοια γεγονότα, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ μὴν μείνουν πίσω στὶς διαφημίσεις , στὴν ἐπικαιρότητα κλπ. Ἂς τὰ ἀναγκάσουμε λοιπόν.  Ἂς γίνη σὲ πανελλήνια λοιπὸν κλίμακα καὶ ὄχι σὲ τοπική, αὐτὸ πού καθημερινὰ λίγο-πολὺ γίνεται ,  ἀπὸ λιγοστὲς ἐκπομπὲς κάποιων σταθμῶν , κάποια ἄρθρα ἐφημεριδῶν, πού πάντα ὅμως ἀπευθύνονται σὲ ἕνα περιορισμένο ἀλλὰ ἀρκετὰ συνειδητοποιημένο ἀναγνωστικὸ κοινὸ - ἀκροατήριο. Εἶναι ἀπαραίτητο ἡ ἀντιμνημονιακη ἐνημέρωση νὰ ἀπόκτηση ἐπιτέλους ἕνα μεγάλο ποσοστὸ προβολῆς καὶ νὰ μὴν συνεχίσει νὰ μένει σὲ μία μειοψηφία μονοψήφιου ποσοστοῦ ὅπως συμβαίνει στὰ τήλ. κανάλια. Γιὰ κάθε βουλευτὴ πού βγαίνει καὶ προπαγανδίζει τὶς θέσεις τοῦ τραπεζικοῦ καθεστῶτος, πρέπει νὰ ἐμφανίζεται καὶ ἕνας ἀνεξάρτητος πολίτης μὲ τὸν ἀντίλογο. Ἂς πολλαπλασιάσουμε τοὺς ἀποδεκτὲς αὐτοῦ του κοινοῦ ἀντίλογου-φωνῆς πού ὅλους μας ἐκφράζει ἀλλὰ πότε δὲν γίνεται κυρίαρχος. Ἕνας ἀντίλογος τεκμηριωμενος , μία ἐπιχειρηματολογία βασισμένη στὴν κοινὴ λογική, ἕνα ἄθροισμα φωνῶν διαμαρτυρίας ἀγανάκτησης καὶ ἀπελπισίας ἑνὸς ὁλόκληρου λαοῦ,  καὶ τελικὰ ἕνας λόγος πού ὅμως πάντα κάτι τὸν ἐμποδίζει ἀπὸ τὸ νὰ ἐξαπλωθεῖ σὲ ὅλη τὴν χώρα καὶ νὰ σαρώσει τὴ ἀντίθετη ἄποψη, τὴν  ἄποψη τῶν τραπεζιτῶν, τῶν κέντρων πλούτου καὶ ἐξουσίας , τῶν παρατρεχάμενων τοὺς καλὰ πληρωμένων κονδυλοφόρων , καὶ κάθε λογης διαπλεκόμενων. Καὶ φυσικὰ τί ἄλλο εἶναι αὐτὸ πού τὸν κρατάει ἀπὸ τὰ ΜΜΕ;  Πότε λοιπὸν θὰ ὀργανωθεῖ μία διαμαρτυρία ἐνάντιόν τους, πού θὰ τὰ ὑποχρεώσει νὰ σεβαστοῦν τὸν ἁπλὸ Ἕλληνα;

  

Τέτοιες δράσεις θὰ φέρουν καὶ τὸν καθημερινὸ μέσο πολίτη κοντὰ στὸ κίνημα, καὶ θὰ διογκώσουν τὶς κινητοποιήσεις πού ἀλλιῶς σίγουρα κινδυνεύουν μὲ συρρίκνωση. Γιὰ τὸν Σεπτέμβρη θὰ εἶναι μία πολὺ καλὴ ἀρχή.   

ΒΗΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟ – ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

 Α)    ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΑ ΜΙΚΡΑ ΚΟΜΜΑΤΑ    

   

Δὲν θὰ μπορούσαμε νὰ καταλογίσουμε καὶ τόσο μεγάλες εὐθύνες στὰ μικρὰ κόμματα ἀφοῦ πότε δὲν κυβέρνησαν. Ὅμως ἡ γενικὴ στὰ μεταπολιτευτικὰ χρόνια εἰκόνα, πού θέλει κόμματα ὅπως πχ ὁ Συνασπισμὸς νὰ εἶναι μόνιμα στὸ 2-6% ἡ τὸ ΚΚΕ στὸ 5-9% εἶναι πολὺ μὰ πολὺ σαφής. Ὁ κόσμος στὴν μεγάλη του πλειοψηφία δὲν περιμένει ἀπὸ αὐτὰ τίποτα καὶ τὰ θεώρει μέρος ἑνὸς ἀποτελματωμένου σκηνικοῦ. Τὰ μικρὰ κοινοβουλευτικὰ κόμματα ἐπὶ 38 χρόνια δὲν μπόρεσαν νὰ ἐπεκτείνουν τὴν ἐπιρροὴ τοὺς ἐνῶ τὰ ἐξωκοινοβουλευτικὰ εἶναι σταθερὰ κολλημένα σὲ ποσοστὰ πολὺ κάτω του 3% ἄρα καὶ πρὸς αὐτὰ ὑπάρχει δυσπιστία.  Τὸ ὅτι μία ἀναμφισβήτητη βασικὴ αἰτία αὐτοῦ του ἀποκλεισμοῦ καὶ τῆς καθήλωσης τοὺς εἶναι ὁ ἄδικος ἐκλογικὸς νόμος, εἶναι πράγματι κάτι πού ἀπαιτεῖ λεπτομερεστερη ἀνάλυση . Πάντως οἱ εὐθύνες τῶν μικρῶν μποροῦν νὰ συνοψισθοῦν κυρίως στὰ ἑξῆς

 

1) στὴν ἀδυναμία τοὺς παρὰ τὰ πολλὰ κοινὰ χαρακτηριστικά τους, νὰ συνεργαστοῦν μεταξύ τους καὶ νὰ ἀποτελέσουν μία ἐναλλακτικὴ ἐκλογικὴ πρόταση.

 

2) στὴν ἀδυναμία κάποιων ἡγεσιῶν τους νὰ ἀντιληφθοῦν ἐγκαίρως τὶς ραγδαῖες πολιτικὲς ἐξελίξεις σὲ διεθνὲς ἐπίπεδο. πχ ἐπακόλουθο αὐτῶν ἦταν ἡ ἀλλαγὴ τοῦ χαρακτήρα τῆς Εὐρωπαικης  Ἑνώσης (πρώην ΕΟΚ ) πρὸς τὸ χειρότερο (βλέπε Μααστριχτ καὶ ἄλλους κομβικοὺς σταθμοὺς) πρὶν ἀκόμα αὐτὴ καταφέρει νὰ παρουσίαση ἕνα πειστικὸ σχέδιο γιὰ τὴν "εὐρώπη τῶν λαῶν"  πού τόσο παθιασμένα ὑποστήριξε μία ὁλόκληρη γκάμα φιλοευρωπαιστων στὴν χώρα μας. Μία γκάμα πού περιελάμβανε ἀπὸ παραδοσιακοὺς ἀριστεροὺς πού πόνταραν στὴν ἑνωμένη Εὐρώπη σὰν ἕνα πεδίο ἐφαρμογῆς τοῦ διεθνισμοῦ,ἕως καὶ τοὺς ἁπλοὺς γνωστοὺς Εὐρωλιγούρηδες (πού δυστυχῶς εὐδοκιμοῦν ἀκόμα). Δηλαδὴ αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι μόνιμα καὶ ἄκριτα υἱοθετοῦσαν πάντα ὁποιοδήποτε Εὐρωπαικο στοιχεῖο ἔναντι κάθε Ἑλληνικοῦ παραδοσιακοῦ ἡ μή, πού συνειδητὰ ἡ ὑποσυνείδητα τὸ ἀπορρίπτουν τὸ μισοῦν καὶ τὸ καταδιώκουν. Εἰδικὰ πάνω σὲ αὐτὸ οἱ εὐθύνες στελεχῶν τῆς ἀνανεωτικῆς λεγόμενης "ἀριστερᾶς" εἶναι τεράστιες.

 

3) στὴν ἀδυναμία τους νὰ ἀντιληφθοῦν τὸν ἐπιτυχημένο ἀπὸ τὸ διεθνὲς σύστημα ἀποπροσανατολισμὸ τῶν πολιτῶν καὶ τῶν ὀργανώσεών τους. Ἕνας ἀντιπερισπασμὸς πού λειτούργει μὲ παραπλανητικὲς καὶ φευδαναγκαστικες ἀπειλὲς ἀπὸ ἀνύπαρκτους ἡ τεχνητὰ διογκωμένους κινδύνους. Γιὰ παράδειγμα ὁ ἰσλαμικὸς κίνδυνος (ἄραγε πὼς θὰ γλυτωσουμε ἀπὸ τὴν πυρηνικὴ ἐπίθεση πού σίγουρά μας ἑτοιμάζει τὸ “τρελλο”-ΙΡΑΝ; ).

  

 Ἡ ὁ μουσειακὸς ἐθνικοσοσιαλισμὸς (νεοναζὶ τῆς Εὐρώπης πού ἀριθμοῦν 0.1 % τοῦ ἐνεργοῦ πληθυσμοῦ) ὁ ὁποῖος ἐπανεμφανίστηκε ὑποτίθεται καὶ στὴν Ἑλλάδα. Μία χώρα ὁπού στὴν πραγματικότητα ἡ ἀκραία ἐθνικιστικὴ ἔκφραση (Χρυσὴ Αὐγὴ) δὲν θὰ ἔβλεπε πότε ποσοστὸ πάνω ἀπὸ μερικὰ δέκατά της μονάδας ἐὰν δὲν ὕπηρχε ἡ ἀποτυχημένη καὶ ἠλίθια -κατὰ πάσα πιθανότητα ὑπαγορευόμενη- πολιτικὴ τῶν κυβερνήσεων, πάνω στὸ μεταναστευτικό. Τὴν ὁποία δυστυχῶς ἄκριτα τὴν σιγονταρησαν καὶ τὴν ἐπιδείνωσαν (συχνὰ πρωταγωνιστώντας) οἱ διάφοροι ἀνεγκέφαλοι καὶ "ὑπερευαίσθητοι" ὑπερδημοκράτες (ἂν ὄχι κατευθυνόμενοι) καὶ φιλάνθρωποί της "πεφωτισμένης ἀριστερᾶς". Αὐτοὶ πού δὲν κατάλαβαν πότε ὅτι δικαιώματα ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς μετανάστες ἔχουν καὶ οἱ Ἕλληνες στὴν χώρα τους, ὅτι πατριωτισμὸς καὶ ἐθνικισμὸς δὲν ταυτίζονται, καὶ ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ κοινωνία σὲ θέματα πού ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τοὺς ἀλλοδαποὺς μπορεῖ νὰ ἦταν συντηρητικὴ ἀλλὰ δὲν ἦταν πότε φύσει ρατσιστικὴ οἱ δὲ ἀντιδράσεις τῆς ἦταν πάντα ἀντανάκλαση τῆς θλιβερῆς πολιτικῆς τῶν κυβερνήσεων τῆς χώρας πάνω σαυτο τὸ κοινωνικὸ φαινόμενο. Πῶς νὰ ξεχάσει κανεὶς τὴν ἐγκληματικὴ εὐθύνη τοῦ ὑποψήφιου τώρα πρωθυπουργοῦ Σαμαρά. Ὁ ὁποῖος στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας 90 πάνω στὴν ὥρα τοῦ ὀργασμοῦ πού συγκλόνιζε τὴν κυβέρνηση Μητσοτακη λογω τῆς ἀνείπωτης εὐφορίας πού τῆς εἶχε προκαλέσει ἡ πτώση τοῦ ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ, ἄνοιξε τὰ σύνορα καὶ κατάφερε καὶ γέμισε τὴν Ἑλλάδα μὲ Ἀλβανοὺς χωρὶς πότε νὰ γίνη μία στοιχειώδης ἀντιμετώπιση τοὺς (καταγράφη, ταυτοποίηση, νομιμοποίηση στὸν ἀναγκαῖο βαθμό...) . Κάτι πού καὶ αὐτοὺς θὰ ἐξυπηρετοῦσε καὶ παράλληλα θὰ ἔδινε τὴν δυνατότητα στὴ χώρα νὰ ἐλέγχει νὰ προστατεύει καὶ νὰ ἀξιοποίει τοὺς μετανάστες στὸν ἴδιο βαθμὸ πού τὸ κάνει μὲ τοὺς Ἕλληνες ὑπηκόους.  

  

Ἤ ἀκόμα ὁ ξανὰ ἐμφανιζόμενος κίνδυνος τοῦ ὀρθόδοξου Κομμουνισμοῦ (βλέπε Βόρειο Κορεα...). Τὴν περιμένουμε ὁπού ναναι νὰ ἐπιτεθεῖ στὴν δημοκρατικὴ Ἀμερικὴ ... Εἶναι βέβαια καὶ ὁ ντόπιος ὀρθόδοξος Κομμουνισμὸς πού δυστυχῶς 60 χρόνια μετὰ τὸν ἐμφύλιο γιὰ μερικὰ κολλημένα μυαλὰ ὅπως κάποιοι πρωωην νεοδημοκράτες καὶ τώρα μέλη τοῦ ΛΑΟΣ, ἀποτέλει τὸν ἀντίπαλο. Τοῦ ΛΑΟΣ πού σὰν νέο κόμμα ἐνῶ ξεκίνησε μὲ μία κατεύθυνση πατριωτικὴ ἐνάντιόν της παγκοσμιοποίησης  περιλαμβάνοντας στὶς τάξεις τοῦ ὀπαδοὺς τοῦ ΠΑΣΟΚ καὶ τοῦ ΚΚΕ,  τώρα κινεῖται σταθερὰ πρὸς μία θέση πού ὁ ἐχθρὸς μπορεῖ νὰ εἶναι ὁ μᾶλλον ὁ Κομμουνισμὸς καὶ οἱ Ἀναρχικοί. Ἐνῶ ἡ ΝΔ καὶ ἡ κόρη τοῦ Μητσοτακη καὶ τὰ κάθε λογης ἐξτρεμιστικὰ στοιχεῖα πού ὑπερπρόθυμα δουλεύουν γιὰ τὸ στρεβλὸ νεοφιλελεύθερο μοντέλο μποροῦν κάλλιστα νὰ εἶναι οἱ σύμμαχοι, δήλ. ἐπιστροφὴ στὶς ρίζες...στὸν Ἐθνάρχη στὸν Μητσοτακη καὶ στὸν ...Ἀβερωφ

  

Καὶ αὐτὰ τὴν ὥρα πού ὁ σύγχρονος πραγματικὸς καὶ ὁλοζώντανος ΦΑΣΙΣΜΟΣ ἔχει  ἤδη παραβιάσει τὴν πόρτα μας. Τὸ σημερινὸ ἐξελιγμένο σύστημα τοῦ ἀκραίου χωρὶς κανόνες καπιταλισμοῦ, πού μὲ κάθε μέσο, εἴτε μὲ τὸν πόλεμο εἴτε μὲ τὴν χρεωκοπια εἴτε μὲ τὶς "νόμιμες " τοκογλυφικὲς διατάξεις πού περιέργως εὐνοοῦν πάντα τὶς τράπεζες, (πανωτόκια, τόκοι πιστωτικῶν καρτῶν, κατασχέσεις, πλειστηριασμοὶ)  συσσωρεύει ὑπερπλούτη ἀνεξέλεγκτα σὲ λίγες ὁμάδες ἀνθρώπων.  Ἕναν πλοῦτο πού προκείμενου νὰ τὸν στερήσει ἀπὸ τὰ δισεκατομμύρια ἀπελπισμένων φτωχῶν του πλανήτη, ἐπιστρατεύει τὴν ὑπερτεχνολογία (μυστικὴ καὶ ἀπρόσιτη γιὰ ἐμᾶς τοὺς κοινοὺς θνητοὺς) στὴν ὑπηρεσία ἑνὸς ὁλοένα καὶ πιὸ ἀστυνομοκρατούμενου καθεστῶτος. Ὁπού βέβαια ἡ ἀστυνομία φροντίζει μὲ γιουρούσια ἐνάντιον τῶν διαδηλωτῶν, νὰ ψηφίζουν τὰ πιὸ σκληρὰ ἀντιλαικὰ μέτρα, ἐλεύθερα καὶ "κατὰ συνείδηση" οἱ δημοκράτες ἀντιπρόσωποι τοῦ λαοῦ ἐγκλωβισμένοι μέσα στὸ κοινοβούλιο. Καὶ ἡ ὁποία φυσικὰ σὲ 24ωρη βάση ἐξυπηρέτει τὴν φύλαξη τῶν οἰκονομικὰ ἰσχυρῶν καὶ τῶν διαπλεκόμενων συνεργατῶν καὶ ὑπαλληλλων τοὺς (καναλαρχες ἔκδοτες ὑπουργοὶ πολιτικάντηδες δημοσιογράφοι...) καὶ αὐτὸ φυσικὰ μὲ τὰ ἔξοδα τοῦ ὑπερφορολογημένου λαοῦ, ἐνῶ ἀντίθετα τὸ κέντρο, οἱ συνοικίες, ἡ ἐπαρχία μένουν ἐγκατελειμμενα στὸν κάθε ἐγκληματία χωρὶς νὰ ὑπάρχει καμμία προστασία γιὰ τὸν ἁπλὸ πολίτη.

  

Ἂς κυταξουμε λοιπὸν νὰ σώσουμε τοὺς ἑαυτούς μας ἀπὸ τὸ Ἰραν τὴν Βόρειο Κορεα τὸν νεοναζισμὸ ἡ καὶ τοὺς δικτάτορες τῆς Ἀφρικῆς καὶ τῆς Ἀραβιας (ἐκτός της Ὑεμενης καὶ τοῦ Μπαχρειν βέβαια, ἐκεῖ οἱ δικτάτορες εἶναι "δικοί μας" ) , καὶ εἶναι σίγουρο ὅτι σύντομα οἱ τράπεζες θὰ μᾶς ἀνταμείψουν. Ἂς ἀφήσουμε τὸν νεοκαπιταλισμὸ μὲ τὴν σημερινή του ἐκδοχὴ τοῦ "ἀναγκαίου"  χρηματοπιστωτικοῦ συστήματος νὰ μᾶς καταχρεώνει νὰ μᾶς χρεωκοπει , ἂς ἀφήσουμε τὸν ἐπιστημονικὸ νεοφασισμὸ μὲ τὴν χρήση ὑπερσύγχρονης τεχνολογίας (πού παραμένει κτῆμα κάποιων εἰδικευμένων καὶ οὐσιαστικὰ μυστικὴ ἀπὸ τὸν πολίτη)  νὰ μᾶς φακελλωνει νὰ μᾶς  παρακολούθει καὶ νὰ μᾶς καταγράφει σὲ κάθε λεπτό της κοινωνικῆς μας ζωῆς σήμερα , καὶ τῆς βιολογικῆς ὕπαρξης καὶ λειτουργίας μας αὔριο.  Ἂς τοὺς ἀφήσουμε νὰ μᾶς πάρουν τὴν δουλεία μας καὶ τὸν ἐλεύθερό μας χρόνο πού αὐτὴ μας ἐξασφάλιζε (ἀφοῦ θὰ πρέπει τότε νὰ τὸν ξοδεύουμε γιὰ μὰ βρουμε μία δουλεία, ἡ καὶ δεύτερη δουλεία ...) , τὴν ὑγεία μας, (τουλάχιστον ὅση ἀπὸ αὐτὴν δὲν θὰ μποροῦμε νὰ ἀγοράσουμε) τὴν περιουσία μας , τὰ σπίτια μας, τὴν περιοχή μας τὴν χώρα μας.

 

4) στὴν ἀδυναμία τους νὰ διαχειρισθοῦν τὸ μεταναστευτικὸ ζήτημα, ὁπού καὶ ἐκεῖ πραγματικὰ τὰ ἔκαναν θάλασσα χωρὶς πότε νὰ ἰσοροπησουν μεταξύ της ἀνθρώπινης ἀνάγκης τοῦ μετανάστη γιὰ μία καλύτερη ζωή, ἀλλὰ καὶ τοῦ δικαιώματος τοῦ ντόπιου νὰ κράτηση τὸ ἐπίπεδό της ζωῆς τοῦ χωρὶς ἀπώλειες, καθὼς ἐπίσης καὶ τοῦ δικαιώματός του νὰ ἀποφασίζη αὐτὸς γιὰ τὴν χώρα του καὶ ὄχι οἱ ἀναξιοπαθοῦντες ἀλλοδαποί. Γιατί ἄλλο εἶναι ἡ ὑποστήριξη ἡ φιλοξενία ἡ ἀλληλεγγύη πρὸς τοὺς μετανάστες πού σίγουρα ἔχουν μεγάλη ἀνάγκη, καὶ ἄλλο τὸ νὰ γίνη ἡ χώρα ξέφραγο ἀμπέλι.

 

5) Πάνω ἀπολα στὴν ἀνικανότητά τους νὰ ἀντιληφθοῦν τὸν καταστροφικὸ ρόλο τῶν ΜΜΕ καὶ τὴν τεράστια δύναμη πού αὐτὰ ἀπέκτησαν. Μία δύναμη πού στὴν Ἑλλάδα ἐπιστρατεύτηκε γιὰ νὰ ὑπηρετήσει κατὰ κόρον τὰ συμφέροντα τοῦ δικομματισμοῦ καὶ σὲ κάποιες (ὄχι λίγες) περιπτώσεις χρησιμοποιώντας τοὺς διάφορους ἀβανταδόρους τῶν κεντρικῶν ἐπίλογων τοῦ συτηματος οἱ ὁποῖοι ἀπαντῶνται κὰ σὲ μὴ κυβερνητικὰ κόμματα. Ἡ συχνὰ ἐσκεμμένη ὀλιγωρία τῶν μικρῶν κομμάτων στὸ νὰ νὰ κρίνουν αὐστηρὰ τὰ ΜΜΕ καὶ νὰ κάνουν ἔστω καὶ μία κινητοποίηση ἐνάντιόν τους, εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα νὰ τοὺς ἐξασφάλιση μὲν κάποια περισσότερη προβολή, (ἐπὶ μῆνες καθημερινὰ βλέπαμε θέλαμε δὲν θέλαμε τὸν Μπιστη στὸ γυαλὶ) πού τελικὰ δὲν κατέληξε πουθενὰ ἀλλοῦ ἀπὸ τὸ νὰ προετοιμάζει τὶς ἐφεδρεῖες τοῦ συστήματος ἐκτὸς ΠΑΣΟΚ ἡ  ΝΔ γιὰ νὰ ἀναλάβουν δράση ὅταν ἔρθει ἡ ὥρα. Ἔτσι εἴδαμε καὶ ἐξακολουθοῦμε νὰ βλέπουμε ὅλα τὰ κατὰ καιροὺς προβεβλημένα στελέχη τοῦ συνασπισμοῦ-Σύριζα καὶ κάποια πρώην του ΚΚΕ , ἀρχικὰ νὰ κριτικάρουν σκληρὰ τὸ ΠΑΣΟΚ καὶ μετὰ νὰ ...ἐνσωματώνονται σ’ αὐτό, (Μπιστης Δαμανακη Ἀνδρουλάκης κλπ)                    

 

Ἀπὸ τὴν ἄλλη ὑπάρχουν ἀκόμα ὀργανώσεις κομματίδια καὶ γκρουπούσκουλα τῆς ἐξωκοινοβουλευτικῆς ἀριστερᾶς πού ἔχουν παραμείνει καθηλωμένα σὲ διαφοροποιήσεις οἱ ὁποῖες ἔχουν τὶς ρίζες τους σὲ παλαιὰ καὶ ξεπερασμένα γεγονότα δεκαετιῶν πίσω. Καὶ μὲ τὸ καθένα σχῆμα ἀπὸ αὐτά, νὰ διεκδίκει τὴν ἀπόλυτη πολιτικὴ αὐθεντία καὶ ἰδεολογικὴ ὀρθότητα γιὰ τὸν ἑαυτό του. Ἂν καὶ ὁ χῶρος τοὺς ἐκλογικὰ -πολιτικὰ εἶναι τελείως συρρικνωμένος, προκεῖται γιὰ ἀνθρώπους ἰδεολόγους μὲ ἀντικαπιταλιστικὸ προσανατολισμὸ πού ἂν θέλουν μποροῦν νὰ συνεισφέρουν μὲ τὴν ἐμπειρία καὶ τὴν κατάρτιση τοὺς ἀκόμα καὶ μὲ τὰ ἰδεολογικά τους πρότυπα σὲ ἕνα κίνημα σὰν τὸ σημερινὸ καὶ ὅσο ἕνα τέτοιο κίνημα μπορεῖ νὰ τοὺς συμπαρασύρει καὶ νὰ τοὺς προσφέρει ρελιστικη προοπτικὴ πολιτικῆς ἐξελίξης, ἄλλο τόσο μπορεῖ νὰ τοὺς σεβαστεῖ καὶ νὰ μάθει ἀπὸ αὐτούς.

Β)   ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

      Ἂν καὶ φαντάζει ἀνεδαφικὸ τὸ ζήτημα τῆς ἀπαγόρευσης τῶν δύο μεγάλων κομμάτων εἶναι ὅμως πολὺ λογικό. Γιατί εἶναι ἀπόλυτα βέβαιο ὅτι ἡ διακυβέρνηση τοὺς ὄχι ἁπλὰ ἀπέτυχε ἀλλὰ ἔφερε τὴν χώρα μπροστὰ στὴν πλήρη καταστροφή. Καὶ φυσικὰ ἂν αὐτὸ ἦταν ἀποτέλεσμα ἁπλὰ λαθῶν καὶ κακῶν ἐκτιμήσεων ἐπὶ 38 χρόνια, σίγουρα δὲν θὰ ἦταν δικαιολογημένο νὰ ζητήσει κανεὶς τὴν ἀπαγόρευσή τους. Ὅμως ἐδῶ προκεῖται γιὰ μία περίπτωση οὐσιαστικῆς διαφθορᾶς καὶ κακῆς πρόθεσης. Γιὰ μία συνέχη σκοπιμότητα πού μόνιμα ἐπέβαλε ἕνα ὁλοένα καὶ χειρότερο καθεστὼς πού χωρὶς φραγμὸ κατέληξε νὰ μὴν εἶναι τίποτα ἄλλο ἀπὸ μία μηχανὴ συγκέντρωσης πλούτου γὰ λίγους ντόπιους καὶ ἐξασφάλισης ὑποταγῆς στὰ ξένα ἀφεντικά.  Ἕνα σύστημα πού οὐσιαστικὰ ἀπέκλεισε τὴν συμμετοχὴ ἄλλων κομμάτων στὴν ἐξουσία, πού κατάφερε νὰ συγκεντρώσει τὸν μισὸ πληθυσμὸ στὴ Ἀθηνᾶ , νὰ ἐξολοθρεύσει τὰ χώρια τῆς ἐπαρχίας καὶ νὰ ἀφανίσει τὴν ἀγροτικὴ παρταγωγη, νὰ δαπανήσει δισεκατομμύρια σὲ Ὀλυμπιακοὺς ἀγῶνες μόστρας καὶ σπάταλης πού ἐπιδείνωσαν τὸ πρόβλημα ἀστυφιλίας. Ἕνα σύστημα πού ἐπέβαλε στὸν μέσο Ἕλληνα τὴν ἰδέα ὅτι ὑπάρχει πλοῦτος,  χωρὶς πότε νὰ τοῦ ἐξηγήσει μὲ εἰλικρίνεια ὅτι ἦταν δανεικός, τὴν ἰδέα ὅτι μπορεῖ ἀνεξέλεγκτα νὰ καταναλώνει πράγματα πού στὴν πραγματικότητα τοῦ ἦταν περιττά, νὰ ἀγοράζει πανεύκολα δύο τρεῖς καὶ τέσσερις φορὲς τὸ ἴδιο προιον ἀντὶ νὰ τὸ συντήρει καὶ νὰ τὸ ἐπισκευάζει. Νὰ δανείζεται μὲ τοκογλυφικοὺς ὅρους τεράστια πόσα μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ ξεπληρώνει αὐτὰ πού χρώσταγε ἡ θὰ χρωστάει,καὶ μάλιστα τὴν ὥρα πού στὸ ὑπέδαφος καὶ στὴν θάλασσα τῆς Ἑλλάδας κρύβονται κοιτάσματα κάθε εἴδους ἀπίστευτης συνολικῆς ἄξιας πολλὲς φορὲς μεγαλύτερης ἀπὸ ὅλα τὰ χρέη μᾶς συνολικά. Ἕνα σύστημα δηλαδὴ πού ἡ ἐπίτηδες δὲν θέλησε ἡ ἀπὸ πλήρη ὑποταγὴ στὰ διεθνῆ ἀφεντικὰ δὲν τόλμησε πότε νὰ διεκδικήσει τὴν ἀνάπτυξη καὶ τὴν αὐτοδυναμία  τῆς χώρας. Ὁ δικομματισμὸς αὐτὸς πού ἔφερε τὰ ὑπερκέρδη σὲ λίγους μὲ τὴν κομπίνα τοῦ χρηματιστηρίου. Πού ἄφησε μὲ ἀπίστευτη νωθρότητα ξένους πράκτορες νὰ παρακολουθοῦν τὸν πρωθυπουργὸ τῆς χώρας καὶ  τοὺς ἐπιτελεῖς του σὲ ὅλες τὶς νευραλγικὲς θέσεις , καὶ πού ὅταν ἀποκαλύφθηκε τὸ πρωτοφανὲς σὲ τέτοια ἔκταση σκάνδαλο ἡ τότε κυβέρνηση δὲν τόλμησε ὄχι μόνο  νὰ διαπραγματευτεῖ τὴν ἀτιμωρησία τῶν ἔνοχων καὶ νὰ διεκδικήσει κάτι οὐσιαστικὸ γιὰ τὰ συμφέροντά μας ἀλλὰ οὔτε καν νὰ καταγγείλει μὲ σαφήνεια τοὺς ὑπεύθυνους ἔστω ἁπλὰ γιὰ τὴν ἐνημέρωση τοῦ λαοῦ της. Ἕνα σύστημα πού οἱ κυβερνήσεις τοῦ ἦταν ἀπόλυτα ἐξαρτημένες ἀπὸ τὰ συμφέροντα τῶν λίγων ντόπιων οἰκογενειῶν πολιτικὸ-οἰκονομικῶν παραγόντων καὶ πλήρως παραδομένες στὶς ἐπιταγὲς τῶν ἐξωτερικῶν κέντρων ἐξουσίας , τῶν μεγάλων ἰσχυρότατων ἰδιωτικῶν συμφερόντων καὶ ἑπομένως τῶν κυβερνήσεων καὶ τῶν διεθνῶν ὀργανισμῶν πού αὐτοὶ ἐλέγχουν.

   Φυσικὰ καὶ οἱ ὑποστηρικτὲς τοῦ συστήματος θὰ ποῦν ὅτι ἔχει παραχθεῖ ἔργο , ὅτι μεγάλο μέρος τοῦ πρώην καταπιεσμένου πληθυσμοῦ εἶδε κοινωνικὰ ἔργα ὑποδομῆς, αὔξηση εἰσοδήματος,ξέφυγε ἀπὸ τὴν ἀφάνεια , ὅτι ἔχει ἀνέβει τὸ βιοτικὸ ἐπίπεδο, ἔχει μπεῖ ἡ χώρα στὴν Εὐρωπαικη Ἑνώση καὶ ἀλλά. Ὅμως τὰ ἀποτελέσματα αὐτὰ  ἦταν προσωρινὰ ἀφοῦ πανθομολογουμένως βασίστηκαν  σὲ μία πολιτικὴ ἄκρατου δανεισμοῦ πού ὁδήγησε στὴν χρεωκοπια. Δηλαδὴ ναὶ μὲν ὕπηρξε ἕνα ἱκανοποιητικὸ ἐπίπεδο ζωῆς πού ἐξανεμίστηκε ὅμως μέσα σὲ μικρὸ χρονικὸ διάστημα καὶ ἤδη προσεγγίζει τὴν στάθμη τῆς πλήρους φτώχειας. Καὶ φυσικὰ μπήκαμε σὲ μία ΕΕ ὁπού  τώρα πιὰ κανεὶς δὲν μᾶς θέλει, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἄλλη τρέμει στὴν ἰδέα νὰ ἀποχωρήσουμε ἡ νὰ ἐκδιωχθοῦμε ἀπὸ τὸν φόβο μήπως καταρεύσει καὶ ἡ ἴδια. Μία ΕΕ πού ἀπὸ τὴν ὥρα πού ξέσπασε ἡ κρίση χρέους δὲν μπόρεσε οὔτε μία φόρα νὰ πάρει ἔγκαιρα κάποια ἀπόφαση πού θὰ βοηθοῦσε οὐσιαστικὰ νὰ ἀποφύγουμε τὴν χρεωκοπια, Ἁπλὰ ὅλες οἱ ἀποφάσεις ἦταν πάντα μία μετάθεση τοῦ προβλήματος γιὰ ἐπίλυση στὸ μέλλον ἀλλὰ κάθε φόρα ἀπὸ χειρότερη θέση. ἀκόμα καὶ ἡ πρόσφατη ἀπόφαση τοῦ Ἰουλίου πού κρίνεται ἀπὸ πόλους σὰν θετικὴ εἶναι ἀμφίβολη ὡς πρὸς τὸ τελικὸ ἀποτέλεσμα δὴλ ἂν θὰ γλυτωσουμε καὶ αὐτὴν τὴν τυπικὴ χρεωκοπια.

  Ἕνας δικομματισμὸς λοιπὸν πού δὲν ἔχει πιὰ λόγο ὑπάρξης. Πῶς περιμένουμε ἄλλωστε ἀπὸ δύο διεθφαρμενα κόμματα νὰ σώσουν τὴν χώρα ὅταν τὰ ἴδια εἶναι ἀνίκανα νὰ νοικοκυρέψουν τὴν ἴδια τὴν οἰκονομική τους κατάσταση καὶ ἀντλοῦν ὅσο μποροῦν περισσότερα χρήματα ἀπὸ τὸ κράτος (μέχρι καὶ τὶς ἐπιχορηγήσεις προκαταβολικά της πενταετίας). Ἂν ὕπηρχαν χρήματα προφανῶς θὰ ζηταγαν ἀλλὰ πέντε χρόνια προκαταβολικά,χωρὶς καμμία δυσκολία. Καὶ φυσικὰ τὸ Ἑλληνικὸ κράτος (δηλαδὴ τὸ κράτος ΤΟΥΣ) θὰ τὰ ἔδινε.

   Τὸ αἴτημα λοιπὸν τῆς ἀπαγόρευσής τους, ἔστω καὶ ἂν τώρα δὲν φαίνεται πολὺ ἐφικτὸ ἀκόμα καὶ στὴν χειρότερη περίπτωση, προβάλλει τουλάχιστον τὴν ἀνικανότητά τους, τὶς τεράστιες εὐθύνες τοὺς , ἐπικεντρώνει τὴν προσοχὴ τοῦ κόσμου σαυτες , πείθει τοὺς κάθε εἴδους Μαυρογιαλουρους ὅτι ἡ περίοδος πού δὲν ἔδιναν πότε λογαριασμὸ καὶ σὲ κανέναν, τελείωσε. Ἀπὸ τὴν ἀλλὰ δὲν δημιούργει κανένα πολιτειακὸ-μελλοντικὸ πρόβλημα ὅπως κάποιοι ὑπερευαίσθητοι ὀπαδοὶ τοῦ κοινοβουλευτισμοῦ ὑποστηρίζουν. Οἱ ὁποῖοι πανικοβάλλονται στὴν ἰδέα ὅτι αὐτὸ θὰ ἦταν μόνο ἡ ἀρχὴ καὶ ὅτι στὸ κοντινὸ μέλλον κάποιος θὰ κατάργηση καὶ τὰ ὑπόλοιπα κόμματα καὶ θὰ ἀνοίξει τὸν δρόμο σὲ μία ... δικτατορία ... καὶ ἄλλες μποῦρδες τέτοιου τύπου.  Ποιὸς ἄραγε ; οἱ καλοζωισμένοι στρατηγοί μας ; μήπως τὸ ΚΚΕ ; ὁ Μιχαλολιακος; Ἄβυσσος ...

 Ἂς διευκρινιστεῖ λοιπὸν ὅτι δὲν ὑπάρχει κανένα τέτοιο ζήτημα, ἁπλὰ τὰ δύο κόμματα ἔχουν ἐγκληματικὲς εὐθύνες. Τί τὸ κακὸ λοιπὸν στὸ νὰ διαλυθοῦν καὶ νὰ σπάσει τὸ πελατειακὸ σύστημα πού καλλιέργησαν ; Καὶ ὅσοι ἀπὸ ἐκεῖ μέσα ἐπιμένουν στὴν πολιτικὴ δραστηριότητα, ἂς δημιουργήσουν νέους φορεῖς ὁπού δὲν θὰ ἔχουν θέση τὰ ἀκαταλληλλα πρόσωπα πού ἔδρασαν μέχρι τώρα,  οἱ καριερίστες ἐπαγγελματίες τῆς πολιτικῆς. Ἔτσι θὰ ὑπάρξει μία ἐπίσημη ἱστορικὴ λαικὴ κατάδικη τῶν πρακτικῶν του παρελθόντος τὶς ὁποῖες δύσκολα πιὰ θὰ μπορέσουν νὰ ἐπαναλάβουν οἱ νέοι "ἀστέρες" πού θὰ προσπαθήσουν νὰ ἀναδυθοῦν στὴν πολιτικὴ σκηνή. Γιὰ νὰ δοῦμε λοιπὸν τί θὰ μείνει τότε ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς τοὺς τηλεοπτικοὺς χαμαιλέοντες- ὑποψήφιους βουλευτὲς , πού κάθε φόρα στὸ γυαλὶ ἀραδιάζουν μὲ τεράστια εὐκολία ὅτι ψεμμα χρειασθεῖ καὶ ὄποια δήλωση-δέσμευση κρίνουν ὅτι θὰ τοὺς βγάλει ἀπὸ τὴν δύσκολη θέση,  γιὰ νὰ ὑποστηρίξουν ἀνερυθρίαστα μετὰ ἀπὸ καιρὸ ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο καὶ νὰ διαψεύσουν μὲ τὰ ἔργα τοὺς τὸν ἑαυτό τους. Ἀρκετὰ πιά, δὲν τοὺς ἀνεχόμαστε ἄλλο.

 Αὐτονόητο εἶναι βέβαια ὅτι ἀπαραίτητη προυπόθεση ἐξισορρόπησης εἶναι καὶ ἡ κατάργηση τῆς κρατικῆς ἐπιχορήγησης ὁποιουδήποτε κόμματος. Δὲν χρωστᾶμε χρήματα σὲ κανένα κόμμα. Καὶ τὸ καταπληκτικὸ ἐπιχείρημα πού βοήθησε στὴν καθιέρωσή της, δηλαδὴ τὸ  "πλήρωσε λαὲ ἐσὺ τὰ κόμματα γιὰ νὰ μὴν εἶναι ὑποχρεωμένα νὰ λαδώνονται ἀπὸ τοὺς διάφορους ἐπιχειρηματίες καὶ παράγοντες ", μόνο γιὰ σκαμπίλια εἶναι .. Εἶναι ἀπίστευτο τὸ πόσο ἐθισμένος εἶναι αὐτὸς ὁ λαὸς στὸν παραλογισμὸ καὶ τὴν διαστρέβλωση τῆς λογικῆς ἀπὸ τοὺς βουλευτὲς καὶ τὰ κόμματα,  πού πάντα μὲ ἄνεση μποροῦσαν νὰ περνᾶνε στὸ κοινοβούλιο ὄποια σκανδαλώδη, καὶ ἰδιοτελῆ διάταξη θελανε τουλάχιστον μὲ τὴν ἐξασφαλισμένη μεγάλη πλειοψηφία τοῦ δικομματισμοῦ, εἴτε αὐτὴ ἀφοροῦσε τὶς ἀπολαβὲς τοὺς τὶς διευκολύνσεις τους ἡ τὰ συμφέροντα τῶν φιλικῶν τους συντεχνιῶν ἡ ἀκόμα καὶ προσώπων. Ὁ πλήρης ἐξευτελισμὸς τῆς πολιτικῆς !!

ΑΡΗΣ Χ. ΑΠΟΛΛΩΝΙΑΔΗΣ ( καί γιά τήν ἀντιγραφή zaratustra )

ΥΓ τό παρακάτω κείμενο τό βρῆκα στήν διεύθυνση http://andtemp.comyr.com/ . Τό βρίσκω πολύ ἐνδιαφέρον καί πρωτότυπο, καί γι' αὐτό τό δημοσιεύω. Κάποιες ἀντιρρήσεις καί διαφωνίες πού ἔχω, θά τίς παρουσιάσω σέ ἑπόμενη ἀνάρτηση ἀναλυτικά. .