Θρίαμβος

Ἡ ἐργασία διαχωρίζεται σὲ δύο κατηγορίες: στὴν ἐπωφελῆ ἐργασία, ἡ ὁποία ἐξυπηρετεῖ τοὺς στόχους τοῦ ἑκάστοτε κυρίαρχου δικτύου καὶ τὰ συμφέροντά της συμπίπτουν μὲ ἐκεῖνα τοῦ κυρίαρχου συστήματος καὶ στὴν ἀνώφελη (ἄχρηστη) ἐργασία, πού δὲν ἔχει τίποτα νὰ προσφέρει στὸ κυρίαρχο σύστημα καὶ στὸ πλαίσιο αὐτοῦ του δικτύου οἰκονομίας εἶναι μὴ-ἐργασία (δηλαδὴ χασομέρι καὶ τεμπελιὰ ἀφοῦ δὲν ἔχει καμμιὰ ἀξία). Ἡ λογική τῆς ἔνταξης στὴν ἐπωφελῆ ἐργασία καὶ τοῦ ἀποκλεισμοῦ ἀπὸ τὴν "παραγωγικὴ" διαδικασία καθορίζεται μὲ βάση τὰ κυρίαρχα συμφέροντα. Ἔτσι ἐπιβάλλεται ἡ κυριαρχία. Ἡ κυριαρχία ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ταυτόχρονη ἱκανότητα τῶν εὐκατάστατων νὰ ἀρθρώνουν καὶ νὰ προστατεύουν τὰ δικά τους συμφέροντα καὶ νὰ ἀποσαρθρώνουν ἐκεῖνα τῶν ὑποδεέστερων. Οἱ ὑποδεέστεροι μποροῦν νὰ ἀναπτύξουν δικά τους δίκτυα μὲ δικούς τους στόχους, ἀλλὰ ἐὰν ἐπιθυμοῦν νὰ ἀλληλεπιδροῦν μὲ τὰ δίκτυα πού κατέχουν δεσπόζουσα θέση πρέπει νὰ προσαρμόζουν τοὺς στόχους τους σὲ ἐκείνους τῶν ἑκάστοτε κυρίαρχων δικτύων. Ποτὲ δὲν φανταζόταν ἡ Μαρίνα, πού τὸ παιδικό της ὄνειρο ἤτανε νὰ ἐργαστεῖ στὴν ΕΡΤ, πὼς τὰ πράγματα κάποτε θὰ ἔφταναν ἐκεῖ. 


Στὴν τελευταία τριακονταετία τῆς ζωῆς του ὁ Πετράκης διέκρινε τρεῖς διακριτὲς περιόδους κοινωνικῶν σχέσεων. Ἡ πρώτη ἀφοροῦσε τὴν περίοδο πού ἡ φύση τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων συγκαλυπτόταν ἀπὸ ποικίλες ἐξαπατήσεις: “οὐτοπίες”, “πάθη”, “συγκινήσεις”, “συναισθηματισμούς”. Ἡ δεύτερη κατὰ τὴν ὁποία ἡ νέα ἄρχουσα τάξη ἔθεσε τέρμα στὶς “εἰδυλλιακὲς σχέσεις” καὶ ἡ τρίτη ὅπου ἐπικράτησε τὸ προσωπικὸ συμφέρον, ὁ παγερὸς ὑπολογισμός, ἡ γυμνή, ἀπροκάλυπτη, ἄμεση, βίαιη ἐκμετάλλευση. Ὁ ἀστὸς ἀποσχισμένος ἀπὸ τὴν οἰκογένεια, καὶ τὸ συναισθηματικό της πέπλο, ἔχει μετατρέψει τὶς ἀνθρώπινες σχέσεις του σὲ ἁπλὲς χρηματικὲς συναλλαγὲς καὶ τὶς περιόρισε στὶς ἀπαραίτητες πού θὰ τοῦ ἐξασφάλιζαν ἐπιτυχῆ ἐπαγγελματικὴ σταδιοδρομία. Τώρα στοὺς δύσκολους καιροὺς ὁ Πετράκης αἰσθάνεται προδομένος ὡς ἐργαζόμενος τῆς ΕΡΤ καὶ λέει τὸ παράπονό του στὴ Δημοκρατία, τῆς ὁποίας ἀγνοοῦσε γιὰ χρόνια τὸ νούμερο τοῦ κινητοῦ της.

Ὁ ἀστὸς ἐξαφανίζεται τὴ στιγμὴ τοῦ καπιταλιστικοῦ θριάμβου.