Ἡ γήρανσις

Κοχλιακά ἐμφυτεύματα, φακοί ἐπαφῆς, ἀκουστικά βαρηκοΐας, ἤ ἄλλες μηχανικές τροποποίησεις ποῦ μέ ὁποιοδήποτε τρόπο ἐνισχύουν τίς ἀνθρώπινες βιολογικές ἱκανότητες δημιουργοῦν τήν ἀνάγκη ἐπαναπροσδιορισμοῦ τῆς γηράνσεως. Σύμφωνα μέ κάποιους θεωρητικούς, ἡ ἐξάρτησις ἀκόμη καί ἀπό τίς πιό βασικές τεχνολογίες ἔχει ἤδη προσδώσει στήν γήρανσι βιοτεχνοκοινωνικά χαρακτηριστικά ποῦ τήν ἔχουν καταστήσει κάτι πολύ διαφορετικό ἀπό τόν ὁρισμό ποῦ ἴσχυε στό παρελθόν.

 Ἠλεκτρόδια ποῦ μετροῦν τήν ἀνάσα, τόν καρδιακό ρυθμό, τήν θερμοκρασία, τήν συγκέντρωση ὀξυγόνου καί τήν ἀρτηριακή πίεση καλύπτουν τό σῶμα. Διατροφή, συστατικά τοῦ αἵματος καί φαρμακευτική ἀγωγή παρέχονται μέ ἐνδοφλέβιο καθετῆρα. Ἕνας ἀναπνευστῆρας Dräger X-am® 2000 ἀναπνέει γιά λογαριασμό μου μέ ἑξῆντα πέντε ἀναπνοές ἀνά λεπτό. Προσπαθῶ νά τόν μετακινήσω ἀπό τόν λαιμό μου ἀλλά εἶναι κολλημένος στό δέρμα μου. Ὁ γιατρός γιά νά διακόψει τήν πάλη μέ χορηγεῖ ἐθιστικά ἡρεμιστικά γιά νά παραλύσει τίς κινήσεις μου καί νά ἐπιτρέψει στόν ἀναπνευστῆρα νά ἐπανακτήσει τόν ἔλεγχο τῆς ζωῆς μου. Ἡ βία ἐπεμβαίνει γιά νά μέ χαρίσει ζωή.


 Ἡ τεχνολογία ἰδιοποιεῖται τήν ζωή, ἐπαναπροσδιορίζει τήν ἀνθρώπινη ἐμπειρία κάτι ποῦ μπορεῖ νά σημαίνει πῶς ἡ γέννησις δέν προϋποθέτει τήν μητρότητα, ἡ ζωή εἶναι δυνατή ἀνεξαρτήτως τῆς ψυχῆς. Ἡ συμβιωτική σχέσις μεταξύ τῶν ἀνθρώπων διακόπτεται, ἡ τεχνολογία δουλεύει μοναχή της ἀποκόπτοντας τήν συμβίωσι μεταξύ τῶν ἀνθρώπων. Οἱ τελετουργίες τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς ὑπαγορεύονται ἀπό τήν τεχνολογία. Ἡ τεχνολογία μιμεῖται τήν ἀνθρώπινη κατάσταση μέ τέτοια ἀκρίβεια, ποῦ ἔχει γίνει συνώνυμη μέ τό δέρμα, τή σάρκα, τούς πνεύμονες καί τά ἄλλα ζωτικά ὄργανα τοῦ ἀνθρώπινου σώματος. Ἡ ἱκανότης διαχωρισμοῦ τῆς γλώσσης ἐπικοινωνίας μεταξύ ἀνθρώπου μέ ἄλλον ἄνθρωπο καί ἀνθρώπου καί μηχανῆς εἶναι δυσδιάκριτη. Ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξις ἐξαρτᾶται ἀπό τήν τεχνολογία ἀλλά ἡ σχέσις μεταξύ μηχανήματος καί σώματος δέν μπορεῖ νά συντηρήσει τή ζωή ἐπ΄ἀόριστον. Τό μηχάνημα πρέπει νά ὑπερισχύσει τοῦ σώματος προκειμένου ἡ ζωή νά συνεχιστεῖ. Τά μηχανήματα δίνουν ζωή γιά νά τήν προσπεράσουν. Ἡ βιωσιμότης δέν καθορίζεται ἀποκλειστικά καί μόνον ἀπό τήν βιολογική ἱκανότητα. Ἡ ζωή -ἡ συντηρούμενη ἀπό τήν τεχνολογία- εἶναι οὐσιαστικά μηδενιστική.

Τήν βλέπω λίγο σαστισμένη καθώς δέν γνωρίζει τί εἶναι ἐκεῖνο ποῦ χαμογελᾶ ὡς ἀνταπόκριση στό φιλικό της ἄγγιγμα ἀφοῦ ἡ αὐτόνομη λειτουργία μου ἔχει ἀντικασταθεῖ ἀπό τά μηχανήματα. "Χρόνια πολλά γιά τά γενέθλιά σου" ψιθυρίζει σκύβοντας πάνω ἀπό τό αὐτί μου. Στό ἄκουσμα τῆς ἀγαπημένης βραχνῆς φωνῆς ἀνοίγω τά μάτια. Τίποτε ἀπό ὅλα αὐτά δέν ἔπρεπε νά εἶχε συμβεῖ. Ἡ νοσοκόμα ζητᾶ νά ἐκκενωθεῖ τό δωμάτιο ὥστε -ἀπαλλαγμένα ἀπό ἀστείους συναισθηματισμούς- τά μηχανήματα νά ἐξακολουθήσουν ἀπερίσπαστα νά καθοδηγοῦν τήν γήρανσίν μου.