Ὁ κυνισμός

Ποιό εἶναι λοιπόν τό ἀποτέλεσμα τῆς προσπάθειας τοῦ κύριου Ἀλέξη νά ἐμφυσήσει πολιτική αἰσιοδοξία καί νά ἐξανεμίσει τήν πολιτική κατάθλιψιν ἀπό τούς ἱστορικῶς ἀπογοητευμένους;

Ὁ κύριος Ἀλέξης ἐπιβεβαιώνει τήν πεποίθησι πῶς ἡ πολιτική σφαῖρα εἶναι ἕνας συρρικνωμένος, διαμελισμένος, μακρυνός τόπος δραστηριότητος προνομιούχων. Μέλη τοῦ πολιτικοῦ σώματος ἐπιστρέφουν περιοδικῶς νά μᾶς ὑπενθυμίσουν τάς δεσμεύσεις των καί ψάλλουν ἐκ νέου τά κάλαντα εἰς ἐκτυφλωτικάς μαζικάς τελετάς. Ἡ ψηφοφορία εἶναι ἕνα πρᾶγμα καί ἡ συλλογική φροντίς τήν ὁποῖα ἀκούει κανείς σαρώνοντας τά ἐρτζιανά κύματα, εἶναι κάτι διαφορετικό. Τά πάντα δίδουν μιάν αἴσθησι προσηλώσεως σέ κάποιο σύστημα, τοῦ ὁποίου μέ τόν τρόπο αὐτό ἐπιβεβαιώνεται ἡ νομιμότης. Κανείς δέν αἰσθάνεται συνδεδεμένος μέ τό σύστημα αὐτό, καθώς το προφανές του περιεχόμενο εἶναι προσδεδεμένο στόν κυνισμό.

Ἡ ἀβεβαιότης εἶναι τό ὑλικό τό ὁποῖο ὁ κύριος Ἀλέξης ἐπιθύμησε νά διαδώσει. Ἕνας διαρκής θόρυβος ἐκτοπίζει τήν ἀστάθεια καί τήν ἀντίφασι ἀπό τό κέντρο τῆς καθημερινότητος. Ὁ διαρκής θόρυβος δυσχαιρένει τήν καλλιεργημένη γνώμη, παρεμποδίζει τήν πληροφορημένη κρίσι καί τίς ἐξωθεῖ ἀπό τήν κεντρική λειτουργία τῆς δημόσιας σφαῖρας. Ἀτελείωτες διαδικασίες ἀντιπαραθέσεων πολλαπλῶν ἀπόψεων ἀπό τίς ὁποῖες ἀπουσιάζει ἡ ἀλήθεια. Μέ λίγα λόγια ὁ εὐσεβής πόθος τοῦ κύριου Ἀλέξη εἶναι ὁ διαχωρισμός τῶν πολιτικῶν ἀπό τήν πολιτική.

Ἡ ἡλικιωμένη κυρία εἰς τήν διάβασιν τῶν πεζῶν ἀγκαλιάζει τόν φωτεινό σηματοδότη καί φιλᾶ τό κόκκινο ἀνθρωπάκι ἀνήμερα Χριστούγεννα. Ἔκρηξις ἀπογοητεύσεως καί θυμοῦ ἀκολουθούμενη ἀπό σύγχυση. Ἐναγκαλιστεῖτε τήν ἀπελπισία καί πορευθεῖτε ἀναλόγως.

ΣΕΝΑ ΣΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΑΦΕΝΤΗ ΜΟΥ

Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα ἀπό τήν Ἰκαρία

Σένα σοῦ πρέπει ἀφέντη μου καρέκλα καρυδένια,
γιά ν’ ἀκουμπάει ἡ μέση σου ἡ μαργαριταρένια.
Βάλτε μας κρασί νά πιοῦμε καί τοῦ χρόνου νά σᾶς ποῦμε.

------

Καί πάλι ξαναπρέπει σου στά πεῦκα νά κοιμᾶσαι,
νἀ πίνεις νά δροσίζεσαι καί πάλι ἀφέντης νά ‘σαι.
Βάλτε μας κρασί νά πιοῦμε καί τοῦ χρόνου νά σᾶς ποῦμε.

------

Καί πάλι ξαναπρέπει σου καράβι νά ἀρματώσεις,
καί τά πανιά τοῦ καραβιοῦ νά τά μαλαματώσεις.
Βάλτε μας κρασί νά πιοῦμε καί τοῦ χρόνου νά σᾶς ποῦμε.

------

Πολλά ‘παμε τ’ ἀφέντη μας ἄς ποῦμε τσῆ κυρᾶς μας,
κυρά ψηλή κυρά λιγνή κυρά μαυροματοῦσα,
πό’ ‘χεις τον ἥλιο πρόσωπο καί τό φεγγάρι ἀστήθι,
κι τοῦ κοράκου τό φτερό τό ‘χεις γιά πανωφρύδι.
Βάλτε μας κρασί νά πιοῦμε καί τοῦ χρόνου νά σᾶς ποῦμε.

------

Κι ἄν ἔχεις κόρη ἔμορφη βάλ’ τη νά μᾶς κεράσει,
νά τῆς ‘υχηθοῦμε ὅλοι μας νά ἀσπρίσει νά γεράσει.
Βάλτε μας κρασί νά πιοῦμε καί τοῦ χρόνου νά σᾶς ποῦμε.