ΕΑΜ: Μιά νίκη πού κατέληξε σέ τραγωδία

Τό 1941, μετά τήν ὑποχώρηση τῶν Ἑλληνικῶν δυνάμεων καί τήν ἐπικράτηση τῶν Ναζί, ἡ συντριπτική πλειοψηφία τοῦ πολιτικοῦ κόσμου ἐγκαταλείπει τήν χώρα. Ἀρχικά ἀποβιβάζεται στήν Κρήτη, καί μετά τήν ἀπαγόρευση τῶν Βρετανῶν νά πᾶνε στήν Κύπρο κατευθύνονται στό Κάιρο. Τό κενό πού θά δημιουργηθεῖ στήν κατεχόμενη χώρα τό καλύπτει τό ΕΑΜ ( Ἐθνικό Ἀπελευθερωτικό Μέτωπο) πού δημιουργεῖται μέ πρωτοβουλία τοῦ ΚΚΕ. Τό ΚΚΕ μέ ἕναν σαφῶς ὀλιγάριθμο –λόγω τῆς δικτατορίας τῆς 4ης Αὐγούστου –ἀλλά πολύ ἀποτελεσματικό μηχανισμό καταφέρνει νά δημιουργήσει ἕνα μαζικό κίνημα ἔνοπλης ἐθνικῆς ἀντίστασης. Ξεκίνησε μέ περίπου 100 ὀργανωμένα μέλη, φτάνοντας 3 χρόνια μετά τά 500000. Δημιούργησε ἕνα σύστημα διακυβέρνησης, μέ ἀποκορύφωμα τήν ἵδρυση τῆς ΠΕΕΑ, κατορθώνοντας πρίν φύγουν οἱ Γερμανοί νά ἔχει ὑπό τόν ἔλεγχό του τό 90% τῆς ἑλληνικῆς ἐπικράτειας. Καί ὅμως αὐτό τό ἑλληνικό θαῦμα, κατέληξε σέ τραγωδία, σύμφωνα μέ τήν ἐπιθυμία καί τά σχέδια τῶν Ἄγγλων πού βρῆκαν ἀνέλπιστο ἀρωγό τους, τήν ἄπειρη καί ἀνεπαρκῆ πολιτική ἡγεσία τοῦ ΕΑΜ καί τοῦ ΚΚΕ. 

Ἡ ξεθεωτική Γερμανία...

Ἄνθρωποι τοῦ ΕΡΕΒΟΥΣ μέ τά φορέματα τοῦ ΛΑΟΥ, φορέσατε τά Φορέματα τοῦ ΦΩΤΟΣ.ΝΕΟΙ,ΝΕΟΙ,ΝΕΟΙ ἑτοιμασθῆτε διά τόν Ἀγώνα τοῦ ΦΩΤΟΣ κατά τοῦ ΣΚΟΤΟΥΣ.Ἐνδυθῆτε Ρουχικῶς,Σωματικῶς, Πνευματικῶς μέ ΗΛΙΟΝ. Λαμπροστολισθῆτε μέ τά ΦΩΤΑ καί τά ΧΡΩΜΑΤΑ τῆς Γῆς Σας. Καί πάρετε τά καμιτσίκια τῶν Χρυσῶν Ἀκτίνων καί κτυπᾶτε παντοῦ ἀλύπητα καί κατακέφαλα τό ΜΑΥΡΟΝ.

Καί ὅπως εἰς τάς Γερμανίας, εἶναι Ὁμίχλαι καί Σκοτάδια καί ἀντί Γραμμῶν ΟΓΚΟΙ καί Χρώματα Ἐρεβώδη καί ὅπως ὁ Ζωγράφος εἶναι Στραβός, ἡ Ζωγραφική εἶναι ἐπίπεδα καί Χρώματα. Καί εἶναι Γροθιά Φωτός καί Γροθιά Σκότους. Μπουνιά μέ μπουνιά. Καί εἶναι Γροθιές Σκότους καί μεγαλοδύναμη γροθιά Φωτός. Διότι εἶναι ὁ Ἀγών τοῦ Σκότους πού τείνει νά πνίξει τό Φῶς. Καί εἶναι ὁ Ἡράκλειος Ἀγών τοῦ Φωτός νά φανῆ εἰς τά ἀσφυκτικώτατα, ἀποπνικτικώτατα, σφίγγοντα καί πνίγοντα πανταχόθεν Σκοτάδια.

Δουλειά, ἀνία, ἀνιδιοτέλεια

Νά ψάχνεις γιά δουλειά προκειμένου νά πληρωθεῖς: σ’αὐτό μοιάζουν ὅλοι σχεδόν οἱ ἄνθρωποι σήμερα στίς πολιτισμένες χῶρες. Γιά ὅλους ἡ δουλειά εἶναι ἕνα μέσο καί ὄχι ὁ σκοπός. Γι’ αὐτό καί δέν εἶναι δύσκολοι στήν ἐπιλογή τῆς ἐργασίας: ἀρκεῖ νά πληρώνονται καλά. Ὑπάρχουν ὅμως ἄνθρωποι ( ἄν καί λίγοι) πού θά προτιμοῦσαν νά πεθάνουν παρά νά δουλεύουν δίχως καμιά εὐχαρίστηση. Εἶναι ἐπιλεκτικοί, ἱκανοποιοῦνται δύσκολα, καί δέν νοιάζονται γιά μεγάλες ἀμοιβές ἄν ἡ δουλειά δέν εἶναι ἡ ἀμοιβή τῶν ἀμοιβῶν. Σ’αὐτό τό σπάνιο εἶδος ἀνθρώπων ἀνήκουν οἱ καλλιτέχνες καί οἱ στοχαστικοί ἄνθρωποι, ὅπως κι ἐκεῖνοι οἱ ἀργόσχολοι, πού περνοῦν τή ζωή τους μέ τό κυνήγι, τά ταξίδια, τίς ἐρωτοδουλειές καί τίς περιπέτειες. Ὅλοι αὐτοί θέλουν τήν δουλειά καί τόν μόχθο, ἀκόμη καί τήν σκληρότερη δουλειά ἄν χρειάζεται, μόνο ἄν εἶναι συνδεδεμένη μέ τήν εὐχαρίστηση. Σέ ἄλλη περίπτωση, ἡ τεμπελιά τους εἶναι κατηγορηματική, ἀκόμη κι ἄν μπορεῖ νά τούς φέρει τήν φτώχεια, τήν ἀτίμωση, τήν ἀρρώστια ἤ τόν θάνατο. Δέν φοβοῦνται τήν ἀνία τόσο ὅσο φοβοῦνται τήν δουλειά χωρίς εὐχαρίστηση, καί μάλιστα χρειάζονται πολλή ἀνία προκειμένου νά πετύχει ἡ δουλειά τους. Γιά τούς στοχαστές καί ὅλα τά εὐαίσθητα πνεύματα ἡ ἀνία εἶναι ἐκείνη ἡ δυσάρεστη «ἄπνοια» τῆς ψυχῆς, πού ὑπάρχει πρίν ἀπό τό εὐτυχισμένο ταξίδι καί τούς χαρούμενους ἀνέμους. Εἶναι ὑποχρεωμένοι νά τήν ὑποφέρουν καί νά περιμένουν μέσα τους τά ἀποτελέματά της. 

Ἔλθομεν λοιπόν εἰς τάς Εὐρώπας (1)...Περικλῆς Γιαννόπουλος

Οἱ τωρινοί ἔχουν φάγει ΤΡΕΛΛΟΧΟΡΤΟΝ καί ἔχουν πίει ΤΡΕΛΛΟΝΕΡΟΝ. Φεύγουν ἀπό τήν ἡμέρα καί πηγαίνουν εἰς τήν ΝΥΚΤΑ. Ζητοῦν ἀπό τήν Νύκτα τά ἔργα τῆς Ἡμέρας. Ζητοῦν ἀπό τήν ΝΥΚΤΑ τάς ΤΕΧΝΑΣ…ΓΡΑΜΜΩΝ καί ΧΡΩΜΑΤΩΝ.. Πηγαίνουν εἰς τό Ἔρεβος νά ἰδοῦν τό Φῶς. Εἰς τό Παρίσι…Μόναχον.

Ἔλθομεν λοιπόν εἰς τάς Εὐρώπας. Καί κατ’ ἐκλογήν! Καί κατά προτίμησιν! Καί κατ’ ἐξοχήν! Εἰς τάς Σκοτεινοτάτας! Τάς Ὑγροτάτας! Τάς Καρβουνοειδεστάτας! Τάς Σαπιωτάτας!. Εἰς αὐτάς τάς Γερμανίας, ὅπου πηγαίνουν οἱ μισοί Ἕλληνες καί γίνονται μέν Σοφολογιώτατοι ἀλλά καί ἀποδασκαλίζονται ἀλλά καί ἀπομιστριωτίζονται ἀλλά καί ἀποντοτορώνονται. Καί τό ὅτι ὁ Γύζης ἐκεῖ ἔγινε Γύζης, αὐτό δέν θά εἰπῆ ἀπολύτως τίποτε, διότι εἶναι Ἕνας, διότι ἔζησε μόνος, διότι ἔτυχε νά ἔχη Πορταθούρειον Ἑλληνικήν ψυχήν, καί διότι ἀσφαλέστατα, ἐάν μέ αὐτά τά μέσα ἦτο εἰς Χώραν Φωτεινήν καί εἰς Τέχνην Φωτεινήν, θά ἔφθανε ταχύτερα ἐκεῖ ὅπου ἔφθασε, θά ἔφθανε χίλια μέτρα ὑψηλότερα καί διότι… καί αὐτός ὁ Γύζης εἶναι ἡ ριζική ἄρνησις, ἀναίρεσις καί ἀναποδογύρισμα τοῦ Γραμματικοῦ καί Χροϊκοῦ…Πανγερμανισμοῦ! Ἄλλως τε αἱ Γερμανίαι μέ τά ἑκατομμύρια στερεοτυπωμένα φθηνά γρουσούζικα βιβλία, ἐγέμισαν τά κεφάλια τῆς Εὐρώπης Γερμανοϊδέες, ἄλλως τε οἱ νικημένοι Γάλλοι, κατά λόγον φυσικόν, ἐδέχθησαν εἰς τόν σβέρκον των καί τά λεξικά τοῦ Νικητοῦ, ἄλλως τε διά νά νικηθοῦν θά εἰπῆ ὅτι δέν ἦσαν τίποτε, ἄλλως τε καί αὐτοί ὑπεδέχθησαν τό Βόρειον …Φῶς! Τό ὁποῖον δέν εἶναι δυνατόν νά εἶναι οὔτε Βόρειον Σέλας, πρωτοστατούσης τῆς Ἀναγούλας Σάνδης καί παρά τάς διαμαρτυρίας τοῦ Χάϊνε, πού ἐγνώριζε καλύτερα φυσικά τόν τόπον του ἀπ’αὐτήν, ἄλλως τε καί αὐτοί μετά πολυετεῖς τρομεράς προπονήσεις ἐβαγνέρισαν, ἄλλως τε καί οἱ Ἄγγλοι, οἱ ἄλλοι αὐτοί ἐμποροβιομήχανοι τοῦ Πνεύματος καί τοῦ Ὡραίου, οἱ Γραμματικῶς καί Χροϊκῶς Καννίβαλοι ἐκτός ὀλίγων τεχνητῶν Μονάδων λόρδων θαυμασιωτάτων ἐπηρεάσθησαν, ἄλλως τε καί αὐτοί οἱ Ἰταλοί διά μίαν στιγμήν ἐτρελλάθησαν καί ἐστράφησαν πρός τό Σκότος καί τώρα μόλις ἀρχίζουν νά σείουν πρῶτοι αὐτοί φυσικά, τόν Βαρβαροβόρειον Γερμανικόν Ζυγόν, ἄλλως τε καί κατ’ οὐσίαν, κατά φύσιν, κατά ρίζαν, κατά ψυχήν, κατά γενικόν τύπον, κατά τήν ἐσωτάτην Αἰσθητικήν βάσιν, ὅλοι οἱ Εὐρωπαῖοι εἶναι συγγενεῖς καί ἀποτελοῦν ἕνα τύπον, ἄλλως τε καί τά Σκότη καί τά ὁμιχλώματα καί τά ἀγριώματα, τόσον ὅσον ἐνδιαφέρει ὑμᾶς, εἶναι περίπου τά αὐτά εἰς τά Λονδῖνα, εἰς τά Μόναχα καί εἰς τά Παρίσια ὅπου πηγαίνουν οἱ ἄλλοι μισοί τωρινοί καί ἀποκοκορικίζονται καί ἀποφαυλίζονται, καί ἀποπροστυχιάζονται καί ἀποκοκοτίζονται, τά Σάπια Παρίσια, τό Κρεατοπάζαρο Ἀνατολῆς καί Δύσεως, ὅπου ὅλαι αἱ Τέχναι καί ὅλοι οἱ Γάλλοι ὑμνοῦν τήν Γυναίκα…πού τούς τρέφει, τήν Γυναίκα- θηλυκόν, θηλυκόν-μπούτι, θηλυκόν-γάμπα, πρό πολλοῦ πλέον οὔτε αὐτό, ἀλλά τό θηλυκόν Φόρεμα, καί οὔτε φόρεμα καλά καλά, ἀλλά ἐσώρουχον, ἀλλά λινόν μεταξωτό καί νταντέλλα.

Μητροπολίτης Τραπεζοῦντος Χρύσανθος ( 1881-1949 )

Η σημερινή ἀνάρτηση ἀναφέρεται στόν Χρύσανθο, Μητροπολίτη Τραπεζοῦντος. Μιά πολύ καλή βιογραφία του βρίσκεται ἐδῶ http://www.egolpio.com/HISTORY/xrusanthos.htm
Ἐκτός ἀπό τήν δράση του στόν Πόντο πραγματικά ἀξίζει νά διαβαστεῖ καί τό κομμάτι σχετικά μέ τήν παρουσία του στήν Ἀθήνα κατά τήν διάρκεια τῆς γερμανικῆς εἰσβολῆς, πού ὑπάρχει στόν προηγούμενο σύνδεσμο ἀλλά καί ἐδῶ http://www.asxetos.gr/article.aspx?i=1302 ( μέ ἀπόσπασμα ἀπό τό ἡμερόλογιό του) . Τά ἀποσπάσματα πού ἀκολουθοῦν προέρχονται ἀπό τό ἔργο του « Ἡ Ἐκκλησία τῆς Τραπεζούντας» καί ἀπό τό βιβλίο τῆς Διδοῦς Σωτηρίου « Ἡ Μικρασιατική καταστροφή καί ἡ στρατηγική τοῦ ἰμπεριαλισμοῦ στην Ἀνατολική Μεσόγειο».

Γράφει ἡ Διδώ Σωτηρίου:

…Ὁ Χρύσανθος, πού τ’ ἄξιζε νἄχει γίνει θρύλος, ὅπως θρύλος ἦταν κάποτε γιά Ἕλληνες καί Τούρκους στόν Πόντο, ἔχει νά μᾶς προσφέρει μία πολύτιμη πείρα. Καί δέ μασάει τά λόγια του. Ἀπόδειξη τό βιβλίο του « Ἡ Ἐκκλησία τῆς Τραπεζοῦντος» καί οἱ πράξεις του καί ἡ λεβεντιά του, καί ἡ πολιτική μεγαλοφυία του. Καί τά τραγούδια πού τοῦ ἀφιέρωσαν οἱ ἁπλοί Τοῦρκοι τοῦ Πόντου, ἐνῷ στήν Ἄγκυρα τό 1920 ἡ ἐπίσημη Τουρκία τόν καταδίκαζε ἐρήμην σέ θάνατο, γιά τήν πατριωτική του δράση. Κι’ εἶναι αὐτός ὁ Χρύσανθος πού τόλμησε, τό 1941, νά ὀρθώσει τό ἀνάστημά του στούς Γερμανούς καταχτητές καί ν’ἀρνηθεῖ νά ὁρκίσει τήν προδοτικήν κυβέρνηση Τσολάκογλου. Οἱ γερμανοπροσκυνημένοι τόν ἐκθρόνισαν καί οἱ μεταπελευθερωτικές κυβερνήσεις δέσμιες τῶν Ἄγγλων δέν τόλμησαν νά τόν ἀποκαταστήσουν. Ἡ Ἀκαδημία μόνο πρόλαβε μόνο νά τόν ἀγκαλιάσει καί πέθανε φτωχός, μά ἔντιμος καί μεγάλος. Κάποτε ὁ Βενιζέλος εἶπε στό Γληνό τό θαυμασμό του γι’ αὐτόν τόν «σπουδαῖο ἄνθρωπο καί ὑπέροχο πατριώτη».

Τά κακαρίσματα τοῦ τρίτου κόσμου...

Ἕνα βιντεάκι πού εἶδα καί στό ὁποῖο παραπέμπω στή συνέχεια, κάθε φορά πού τό βλέπω μέ γεμίζει ὀργή. Πρόκειται γιά ἕνα ντοκυμαντέρ ἀπό τήν πολύ καλή σειρά τῆς ΕΡΤ μέ τίτλο ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ, πού παρουσίαζε ὁ Χρόνης Μίσσιος. Ἡ σειρά εἶναι παραγωγῆς 1994, ἔτυχε ὅμως τελευταῖα νά προβληθεῖ σέ ἐπανάληψη κάποια πρωϊνά τοῦ Αὐγούστου. Πρόσφατα στό πλάϊ τοῦ ἰστολογίου ἔχω βάλει τόν σύνδεσμο πού παραπέμπει στό ὀπτικοακουστικό ἀρχεῖο τῆς ΕΡΤ, θεωρῶ ὅτι ἔχει περισσότερο ἐνδιαφέρον ἀπό τίς τωρινές παραγωγές της. Σήμερα διασώζεται κάπως ἡ ΕΤ3. Δυστυχῶς, 15 χρόνια μετά, στό δημόσιο τηλεοπτικό τοπίο ἔχει ἐνσκήψει ξηρασία ἤ ἐπικρατοῦν συνθῆκες βάλτου εἴτε στήν ποιότητα τοῦ περιεχομένου εἴτε στήν θεματολογία. Εὐτυχῶς πού ὑπάρχουν καί αὐτές οἱ ἐπαναλήψεις, ἀφοῦ καί ἡ δημόσια τηλεόραση με γοργούς ρυθμούς προσπαθεῖ νά ἀντιγράψει τά ὑψηλά ποιοτικά standards τῶν θεωρούμενων «ἐλεύθερων» ἰδιωτικῶν καναλιῶν.