Οἱ ἐργαζόμενοι τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ ΑΛΤΕΡ, κάνοντας ἐδῶ καὶ μῆνες ἐπίσχεση ἐργασίας, προβάλλουν τὶς θέσεις καὶ τὰ δίκαια πέρα γιὰ πέρα αἰτήματά τους πληρώνοντας μὲ «λεφτὰ παντελονάτα». Ἄνεργοι, ἀπλήρωτοι, ἐκβιαζόμενοι ἀπὸ τὶς λέρες πού καταπάτησαν τὰ δικαιώματά τους. Καταδικασμένοι στὴν ἀφάνεια ἀπὸ τὴν συντριπτικὴ πλειονότητα τῶν ΜΜΕ – πλὴν τῆς δημόσιας τηλεόρασης ὅπως εἴδαμε ἐδῶ, ὅλους αὐτοὺς τοὺς μῆνες δέν "ἀγανακτοῦν" μιμούμενοι ἤ κλαψουρίζοντας, ἀλλά δραστηριοποιοῦνται σὲ ἕναν ἀγώνα πολιτικό , πραγματικῆς ἐνημέρωσης γιὰ τὸ τί πραγματικὰ συμβαίνει σὲ διάφορους χώρους ἐργασίας τὴν ἐποχὴ τοῦ μνημονίου καὶ τῆς χεωκοπημένης Ἑλλάδας, μὲ συνεντεύξεις ἐκπροσώπων ἐργατικῶν σωματείων καὶ καθημερινὰ ρεπορτάζ. Χθὲς δέχθηκαν ἕνα ἀκόμα χτύπημα, ἀφοῦ ἡ νέα διοίκηση τοῦ «ἀντιμνημονιακοῦ» καὶ «δημοκράτη», στὰ λόγια, μεγαλομετόχου, ἔκοψε τὸ σῆμα τοῦ σταθμοῦ. Παρά τόν φανερό καί κρυφό πόλεμο, οἱ ἐργαζόμενοι τοῦ ΑΛΤΕΡ συνεχίζουν.
Ὁ μεγαλομέτοχος τοῦ ΑΛΤΕΡ, ἐναντίον τοῦ ὁποίου, καὶ τῆς νοοτροπίας πού ἐκφράζει, ἀγωνίζονται οἱ ἐργαζόμενοι τοῦ σταθμοῦ, εἶναι μία μικρογραφία τῆς νεοελληνικῆς κατάντιας ποῦ κορυφώθηκε μεταπολεμικὰ καὶ ἀγκαλιάζει ὅλη τὴν κοινωνία. Εἶναι μία ἀπὸ τὶς κολόγριες τοῦ Χάμσουν μὲ τὶς μουχλιασμένες πάστες. Ὁ πολιτικοποιημένος πολίτης διακρίνει καθαρὰ ὅτι οἱ πατριωτικὲς καὶ δημοκρατικὲς φορεσιὲς τὸν στενεύουν, τοῦ φέρνουν δυσφορία, παρὰ τὶς φιλολαϊκὲς κορῶνες ποῦ βγάζει.
Ὑπάρχει ὅμως καὶ ἕνα δεῖγμα ἀπὸ τὸ παρελθόν, τοῦ πῶς ἐννοοῦν τὸ δημόσιο συμφέρον, κάποιοι ἀεριτζῆδες πού νυχθημερὸν κόπτονται γιὰ τὴν «ὑπεράσπισή» του. Παράλληλα μὲ τίς ἐκτοξευόμενες κατηγορίες περὶ προδοτῶν, δωσιλόγων καὶ τοὺς κραυγάζοντες «πατριῶτες» πού κατὰ κάποιο θαυμαστὸ τρόπο εἶναι οἱ διαρκῶς εὐνοημένοι κάθε κατάστασης, ὑπάρχουν οἱ «δημοκράτες» καὶ «ὑπερασπιστὲς» τοῦ δημόσιου συμφέροντος ἢ τῆς δημόσιας περιουσίας, πού πρῶτοι θὰ στρώσουν τὸ χαλὶ στὰ κοράκια τῶν ἀγορῶν καὶ τοῦ χρήματος ἂν τοὺς πετάξουν ἕνα κόκκαλο ἀπὸ τὰ ἀποφάγια. Οἱ ἰδιοκτήτες τῶν καναλιῶν ΑΛΤΕΡ καί ΚΟΝΤΡΑ, πρωταγωνιστές μιᾶς ἱστορίας ἀπάτης, πλαστογραφίας καί φοροκλοπῆς κατά τοῦ δημοσίου ἀπό τά παλιά, πού παρουσίασε τὸ περιοδικὸ ΑΝΤΙ, δὲν ἀρκοῦντο σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ δύο, ἀλλὰ πάντα συνεδύαζαν τὸν «πατριωτικὸ» μὲ τὸ δημοκρατικὸ ροῦχο. Καὶ ἔτσι ἐπιβίωσαν καὶ μεγαλούργησαν - ὡς παράσιτα ἐννοῶ-, προσθέτοντας σήμερα γιὰ ποικιλία καὶ ἕνα ἀπολίτικο «ἀντιμνημονιακὸ» σακάκι. Σαμποτάροντας ἀπό τά μέσα τίς κοινωνικές διεκδικήσεις. Οἱ ἀπανταχοῦ ἐμπνευστές μνημονίων πίνουν νερό στό ὄνομα τους. Χωρὶς αὐτοὺς τοὺς «ἀντιμνημονιακοὺς» καὶ τοὺς ὁμοίους τους, πού λόγῳ τῆς αὐξανὀμενης κοινωνικῆς ἀναταραχῆς ξεφυτρώνουν παντοῦ σὰν τὰ μανιτάρια, ἡ δουλειὰ τῆς κάθε τρόϊκας, ἡ πλύση ἐγκεφάλου πού ἐπιχειροῦν τά κατεστημένα ΜΜΕ μαζί μέ τήν ἐπιδοτούμενη «διανόηση», θὰ ἦταν ἀπείρως δυσκολώτερες. Κοινὸ σημεῖο ὅλων αὐτῶν τῶν ὄψιμων «ἀγωνιστικῶν» σχημάτων καί τῆς φρασεολογίας τους, ἡ προβολή καί τό γλύψιμο ἀπό μικροφώνων καί τηλεοράσεων μιᾶς "ἀγανάκτησης" τοῦ καναπέ, καί ἡ ἐπιπέδου ΣΚΑΪ διαρκής ἐπίθεση καί ἀπαξίωση, ἐνάντια στό ΚΚΕ καὶ στὸ ΠΑΜΕ…
Παραθέτω τά κείμενα τοῦ ΑΝΤΙ, ξεκινῶντας ἀπό το νεώτερο κατά δύο χρόνια ἄρθρο (1986), στό ὁποῖο μετά ἀπό μιά περιληπτική ἀνασκόπηση τῆς ὑπόθεσης ἐπικρίνεται ἡ στάση τῆς τότε πολιτικῆς ἐξουσίας καί ἡ ἀδράνεια τοῦ κρατικοῦ μηχανισμοῦ, καί καταλήγω μέ το ἄρθρο τοῦ 1984, ὅπου καί παρουσιάζεται ἀναλυτικά ἡ οὐσία τῆς ὑπόθεσης μαζί μέ στοιχεῖα…
Οἱ κομπίνες τῆς ΑΥΡΙΑΝΗΣ ( περιοδικό ΑΝΤΙ, τεῦχος 310, 14/2/1986, σελίδα 21)
Ὅταν τὸ 1980 ἡ Ἕνωση Ἰδιοκτητῶν Ἡμερησίων Ἐφημερίδων Ἀθηνῶν κατάφερε (μέσῳ τῆς κυβέρνησης Ράλλη) νὰ ἐπιβάλει ἐλάχιστη τιμὴ πωλήσεως τῶν ἐφημερίδων τὶς 15 δρχ. ὥστε νὰ μὴν ἀντιμετωπίζουν οἱ ἄλλες ἐφημερίδες τὸν ἀνταγωνισμὸ τοῦ φύλλου τῶν ἀδελφῶν Κουρῆ ποὺ πουλιόταν φθηνότερα, οἱ τελευταῖοι ἀντέδρασαν δηλώνοντας ὅτι θὰ ἐπέστρεφαν στοὺς ἀναγνῶστες τους 5 δρχ. Σὲ ὅσους θὰ παρέδιδαν τὸ εἰδικὸ κουπόνι ποὺ δημοσίευε καθημερινὰ ἡ «Αὐριανή». Ἡ ἐφημερίδα εἶχε δημοσιεύσει ἑκατοντάδες διευθύνσεις περιπτέρων, ψιλικατζίδικων, καφενείων, κτλ., πού προσφέρονταν εὐγενῶς νὰ παραλαμβάνουν τὰ κουπόνια τοῦ «φτωχοῦ λαοῦ», νὰ δίνουν τὸ τάληρο καὶ μετὰ νὰ εἰσπράττουν χονδρικὰ τὸ ἀντίτιμο ἀπὸ τοὺς ἰδιοκτῆτες.
Ἕως ἐδῶ οὐδὲν τὸ μεμπτόν. Ἡ «μεγαλύτερη καὶ τιμιότερη ἐφημερίδα στὴ χώρα» ἀντιδρᾶ στὶς πιέσεις τῶν «μονοπωλίων τοῦ Τύπου» καὶ τῆς «ἀντιδραστικῆς κυβέρνησης τῶν Λακόστ», μὲ ἕναν εὐφυῆ πράγματι τρόπο ποὺ χαρίζει στοὺς ἐντιμότατους ἀδελφοὺς Κουρῆ τὸ φωτοστέφανο τῶν Ἀηγιώργηδων ποὺ προστατεύουν τὸ πορτοφόλι τοῦ λαουτζίκου.
Τὸ πρόβλημα εἶναι ὅτι τέλη τοῦ 1982, ἐπὶ σοσιαλισμοῦ πλέον, γίνεται ἔλεγχος ἀπὸ τὴ ΙΣΤ' Οἰκονομικὴ Ἐφορία Ἀθηνῶν ὁ ὁποῖος ἀποκαλύπτει ἐξαιρετικὰ ἐνδιαφέροντα πράγματα: ἡ ἐφημερίδα τοῦ λαοῦ ἰσχυρίζεται ὅτι κατὰ τὸ 1980 ἐπέστρεψε 24.326.369 καὶ τὸ 1981 18.253.733 δρχ. στοὺς ἐνδεεῖς ἀναγνῶστες της —τὰ ὁποῖα βέβαια ἀφαίρεσε ἀπὸ τὰ κέρδη της καὶ δὲν πλήρωσε φόρους. Πρὸς στήριξιν τοῦ ἰσχυρισμοῦ της ἐπιδεικνύει δεκάδες ἀποδείξεις ὑπογραμμένες ἀπὸ διάφορα ἄτομα γιὰ ποσὰ ὕψους 200.000 - 680.000 δρχ. Ἡ Οἰκονομικὴ Ἐφορία κάτι ὑποψιάζεται, καλεῖ δειγματοληπτικὰ πολλοὺς ἀπ' αὐτοὺς νὰ δηλώσουν ἐὰν πράγματι πῆραν αὐτὰ τὰ χρήματα καὶ οἱ ἄνθρωποι δηλώνουν πλήρη ἄγνοια! Ἀνάμεσά τους καὶ ἕνας γνωστὸς δεξιός, ὁ πρώην βουλευτὴς Β' Ἀθηνῶν τῆς ΝΔ Χρ. Φύσσας —προφανῶς τὰ ὀνόματα εἶχαν ἐπιλεγεῖ ἀπὸ τὸν τηλεφωνικὸ κατάλογο καὶ ὁ εὐσυνείδητος ὑπάλληλος τῶν ἐντιμότατων ἀδελφῶν Κουρῆ ποὺ κατασκεύαζε τὶς ἀποδείξεις δὲν ἦταν ὅσο ἔπρεπε πολιτικοποιημένος. Ἡ Οἰκονομικὴ Ἐφορία συντάσσει τὸ πόρισμά της καὶ τὸ ἀποστέλλει γιὰ τὰ δέοντα στὸ ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν στὶς 18.1.1983.
Οἱ παλιοὶ καὶ τακτικοὶ ἀναγνῶστες τοῦ «Ἀντὶ» θὰ θυμοῦνται ἴσως τὴν ἱστορία. Τὴν εἴχαμε πρῶτοι ἀποκαλύψει στὸ τεῦχος 261 τῆς 25.5.84 (σελ. 26-27). Καταγγέλλαμε μάλιστα τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ὅλη ὑπόθεση «παραμένει ἑρμητικὰ κλεισμένη ἐδῶ καὶ 16 μῆνες στὰ συρτάρια τῶν ὑπουργῶν Οἰκονομικῶν κ. Δ. Κουλουριάνου, Γ. Ποττάκη καὶ Γερ. Ἀρσένη».
Δὲν ὑπενθυμίζουμε αὐτὴν τὴν ἱστορία, ἀφοῦ ἔχουν περάσει ἄλλοι 16 μῆνες ἀπὸ τότε ποὺ δημοσιεύθηκε, γιὰ νὰ διατηρήσουμε ἀνοιχτὸ τὸ μέτωπο κατὰ τῆς «Αὐριανῆς» —ἡ ἐφημερίδα τοῦ Ταύρου τὸ καταφέρνει ἀπὸ μόνη της, συνεχώς— ἀλλὰ γιατί αὐτὴ εἶναι ἡ ἀπάτη κατὰ τοῦ δημοσίου γιὰ τὴν ὁποία εἶχε ἐκδοθεῖ ἔνταλμα σύλληψης καὶ προσαγωγῆς στὸν ἀνακριτὴ τῶν ἀδελφῶν Κουρῆ —τὸ ὁποῖο δὲν ἐκτελέστηκε ποτὲ καὶ γιὰ τὸ ὁποῖο πολὺς θόρυβος ἔγινε τὴν περασμένη Παρασκευὴ στὴ Βουλή. Ὁ κ. Μαγκάκης βρέθηκε στὴ δύσκολη θέση νὰ ὑποστηρίξει τὸ ἀδέκαστον της δικονομικῆς λειτουργίας τῆς δικαιοσύνης μετὰ τὴ σχετικὴ καταγγελία ποὺ εἶχε κάνει τὴν προηγούμενη πρὸς τοὺς δημοσιογράφους ὁ κ. Μητσοτάκης— συνεπικουρούμενος μάλιστα στὸ ἄχαρο ἔργο του ἀπὸ δύο ἄλλους δικηγὸρους ὑπουργούς, τοὺς κ. Κουτσόγιωργα καὶ Γιαννόπουλο οἱ ὁποῖοι ἀπεδύθησαν σὲ αὐθεντικὲς ἑρμηνεῖες τῶν σχετικῶν διατάξεων. Ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς ἔμμεσα καὶ εὐγενικὰ ὁ ὑπουργός Δικαιοσυνης πέταξε τὸ μπαλάκι στὸν ὑπ. Ἐσωτερικῶν ἀλλὰ ὁ τελευταῖος ἔκανε πὼς δὲν κατάλαβε: ἡ Εἰσαγγελία, δήλωσε ὁ κ. Μαγκάκης, κοινοποίησε τὸ ἔνταλμα στὴν Ἀστυνομία, αὐτή εἶναι ὑπεύθυνη γιὰ τὰ περαιτέρω. «Μὰ ἔχουμε 17.000 τέτοια ἐντάλματα ἐκκρεμῆ, ποιὸν νὰ πρωτοπιάσουμε;» ἀπάντησε ὁ πρῶτος χωροφύλακας τῆς χώρας καὶ πρῶτος φίλος της «Αὐριανῆς».
Ὑπάρχει ὅμως ἕνα ἄλλο πολιτικῆς φύσεως ἐρώτημα γιὰ τὸν κ. Μαγκάκη: ἀπὸ τὴν ἡμέρα τῆς καταδίκης τοῦ ἥρωα - ἐκδότη Ι. Γαβριελάτου (στὴν πραγματικότητα δηλώνεται ὡς «ὑπεύθυνος σύμφωνα μὲ τὸ νόμο» στὴν ταυτότητα τῆς ἐφημερίδας καί χρησιμεύει ὡς ἀλεξικέραυνο τῶν ἐντιμότατων ἀδελφῶν Κουρῆ) ὡς τὴν ἐκδίκαση τῆς ἔφεσής του δὲν πέρασε οὔτε μήνας. Ἀπό τή διαπίστωση τῆς κομπίνας ἔχουν παρέλθει συναπτὰ 3 ἔτη καί ἀκόμη οὔτε βούλευμα (παραπεμπτικὸ ἢ ἀπαλλακτικό ἔστω) δὲν ἔχει ἐκδοθεῖ. Καὶ τὸ ἕνα καὶ τὸ ἄλλο χρονικὸ διάστημα εἶναι ἀρκετὰ ἔξω ἀπὸ τοὺς συνήθεις μέσους ὅρους. Γιατί σπουδή ἀπό τὴ μία, βραδύτης ἀπὸ τὴν ἄλλη; Καὶ πότε παραγράφεται τό σχετικὸ ἀδίκημα;
Ὅταν τὸ ΑΝΤΙ εἶχε ἀποκαλύψει τὸ σκάνδαλο, οἱ δημοσιογράφοι εἶχαν ζητήσει ἀπὸ τὸν τότε κυβερνητικὸ ἐκπρόσωπο κ.Μαρούδα ἐξηγήσεις. Εἶχε δηλώσει μὲ τὴν ἔπαρση παλιοῦ μέλους τῆς ΕΣΗΕΑ πὼς «δὲν σχολιάζει δεκαπενθήμερα ἔντυπα». Κι ὅταν οἱ δημοσιογράφοι ἐπέμειναν ὁ γνωστὸς γιὰ τὴ σοβαρότητα του τέως ὑφυπουργὸς ἐξανέστη «Σιγὰ σιγὰ θὰ μοῦ ζητήσετε νὰ σχολιάσω καὶ τὰ μίκυ - μάους». Στοὺς 16 μῆνες ποὺ πέρασαν ἔκτοτε ἔχει γίνει καταφανὲς πὼς οἱ ἥρωες τοῦ Ντίσνεϋ εἶναι ἁπλῶς ἀστεῖοι. Τέως καὶ νῦν ὑπουργοὶ ποὺ καλύπτουν καί συναγελάζονται ἐντιμότατα φυράματα ποὺ σταυροφοροῦν κατὰ τῶν «ἀπατεώνων», «τραμπούκων», «κλεφταράδων», κτλ.,γιὰ νὰ καλύψουν τὶς δικές τους συνώνυμες δραστηριότητες εἶναι δυστυχῶς ἐπικίνδυνοι.
Μιά ΑΥΡΙΑΝΗ ὑπόθεση ( περιοδικό ΑΝΤΙ, τεῦχος 261, 25/5/1984, σελίδες 26,27)
« Ὅταν ἀκοῦς νὰ μιλοῦν πολὺ γιὰ τιμιότητα, ἄρχιζε νὰ μαζεύεις τὰ κουταλάκια» λέει μία κλασσικὴ ἀγγλικὴ παροιμία. Τὴν φέρνει στὸ νοῦ ὁ ἀποκαλυπτικὸς φάκελος —ποὺ ἔχει στὴ διάθεση του τὸ «ΑΝΤΙ»— γιὰ τὴν ἐφημερίδα «Αὐριανὴ» καὶ τοὺς τιμητὲς τῆς ἐντιμότητας τῶν πάντων, ἀδελφοὺς Γεώργιο καὶ Μάκη Κουρῆ.
Ἡ κίτρινη δημοσιογραφία τῆς «Αὐριανῆς» —ποὺ κορυφώνεται πολιτικὰ μὲ περιπτώσεις «λάσπης καὶ σκευωρίας», ὅπως αὐτὴ τοῦ Ἀνδρέα Χριστοδουλίδη— ἀγγίζει τὸ ἔσχατο ὅριο τῆς ὑποκρισίας της, μὲ τὸ οἰκονομικὸ σκάνδαλο, ποὺ ἀποκαλύπτει τὸ «ΑΝΤΙ».
Ἕνα σκάνδαλο «κλεψιᾶς σὲ βάρος τοῦ Κράτους καὶ τοῦ Λαοῦ», ὅπως συνηθίζουν νὰ γράφουν γιὰ ἄλλες, λιγότερο εὐδιάκριτες κομπίνες, οἱ Κουρῆδες. Πρόκειται γιὰ τὴν περίφημη ἐξαγγελία (καὶ ἀπάτη, ὅπως ἀποκαλύπτεται) τῆς «Αὐριανῆς» τὸ 1980 καὶ 1981, ὅτι θὰ ἐπιστρέφει στοὺς ἀναγνῶστες της μὲ κουπόνια ἕνα τάληρο ἀπὸ τὴν τότε ὑποχρεωτικὴ τιμὴ τῶν 15 δραχμῶν.
Οἱ ἰθύνοντες τῆς «Αὐριανῆς» —ποὺ ἔχουν καὶ κάποιες ἄλλες δύσοσμες οἰκονομικὲς συναλλαγὲς μὲ τὴν ΕΤΒΑ καὶ τὴν Ἐμπορικὴ Τράπεζα— σὲ ἕνα πόρισμα καταπέλτη τῆς ΙΣΤ' Οἰκονομικῆς Ἐφορίας / ἀριθ. πρωτ. 382/18.1.1983, κατηγοροῦνται ὅτι ἔκαναν πλαστογραφίες καὶ ἀπάτες εἰς βάρος τοῦ Δημοσίου, παρουσιάζοντας ἀνύπαρκτους ἢ ἀνίδεους πολίτες ὄχι μόνο ὡς φανατικοὺς ἀναγνῶστες τῆς «Αὐριανῆς» ἀλλὰ καὶ ὅτι εἶχαν εἰσπράξει —μὲ τὰ κουπόνια τοῦ τάληρου— ἀπὸ 200.000 δραχμὲς καὶ πλέον ὁ καθένας.
Ἀνάμεσά τους ὁρισμένοι πολίτες, ποὺ ἐπιβεβαίωσαν μὲ καταθέσεις τους στὴν ἐφορία τὴν ἀπάτη τῶν Κουρήδων καὶ ἕνας γνωστὸς δεξιὸς —ὁ πρώην βουλευτὴς Β' Ἀθηνῶν δικηγόρος Χρῆστος Φύσσας.
Αὐτή, ὅμως, ἡ ὑποδειγματικὴ καὶ ἀποδεδειγμένη κομπίνα φοροδιαφυγῆς τῶν Κουρήδων, μὲ τὴ σκανδαλώδη καταδολίευση τῶν συμφερόντων τοῦ Δημοσίου καὶ μὲ τὶς σοβαρὲς ποινικὲς εὐθύνες, παραμένει ἑρμητικὰ κλεισμένη ἐδῶ καὶ 16 μῆνες στὰ συρτάρια τῶν ὑπουργῶν Οἰκονομικῶν κ. Δ. Κουλουριάνου, Γ. Ποττὰκη καὶ Γερ. Ἀρσένη.
Ὁ σημερινὸς ὑπουργὸς Οἰκονομικῶν κ. Γεράσιμος Ἀρσένης, ποὺ συχνὰ δοξολογεῖται δόλια ἀπὸ τὴν «Αὐριανὴ» δὲν ἔχει ἀποφασίσει —παρὰ τὴν ὑποχρέωση ποὺ ἔχει— νὰ δώσει στὴ δημοσιότητα τὸ «φάκελο τῶν φοροκλοπῶν τῆς "Αὐριανῆς"». Καὶ πολὺ περισσότερο νὰ παραπέμψει στὸν εἰσαγγελέα τὸν Γεώργιο Κουρῆ —πρὸς τὸν ὁποῖο ἄλλωστε ἀπευθύνεται ὀνομαστικὰ τὸ σχετικὸ σημείωμα τοῦ διεξαχθέντος ἐλέγχου» τῆς ΙΣΤ' Οἰκον. Ἐφορίας καὶ τοὺς ἄλλους ὑπεύθυνους τῆς ἐπιχείρησης τῆς «Αὐριανῆς».
Μ' αὐτοῦ ὅμως τοῦ εἴδους τὰ «κουκουλώματα» συνεχίζεται ὄχι μόνο ἡ θρασύτητα τῆς «Αὐριανῆς» ἀλλὰ καὶ ἡ περίεργη κυβερνητικὴ συμπεριφορά, ποὺ ἔχει ἐξαιρετικὰ ἀτυχήσει στὰ θέματα χρηματοδότησης καὶ οἰκονομικῶν δοσοληψιῶν ὁρισμένων φιλικῶν της ἐφημερίδων, ὅπως ἡ «Ἐλεύθερη Γνώμη», οἱ «Εἰδήσεις» καί, πρὶν ἀπὸ αὐτὲς ἡ «Αὐριανή».
Κομπίνες καὶ παραβάσεις
Στὴν ἔκθεση - ἔλεγχο, ποὺ συνέταξαν μετὰ τὴν ὑπ' ἀριθ. 698/24-9-1982 ἐντολὴ οἱ ἐφοριακοὶ ἐλεγκτὲς κ. Κ. Σινέκας καὶ Ε. Σολιδὰκης —καὶ θεώρησε ὁ ἐπόπτης ἐλέγχου Δημ. Κανελλακόπουλος— διαπιστώνεται —μεταξὺ ἄλλων— ὅτι οἱ ἰθύνοντες τῆς «Αὐριανῆς»
• φέρονται νὰ κατέβαλαν τὸ 1980 καὶ τό 1981, μὲ τὴ μορφὴ ἀμοιβῶν τρίτων σὲ διάφορα πρόσωπα, χρηματικὰ ποσά, συνολικοῦ ὕψους περίπου ἕξη ἑκατομμυρίων δραχμῶν, χωρὶς νὰ ἀναγράφονται στὶς «ἁπλὲς ἀποδείξεις ἐπαγγελματικῶν δαπανῶν τῆς ἐπιχείρησης» τὸ ἐπάγγελμα, τὸ εἶδος τῆς ὑπηρεσίας καὶ « σέ, πολλὲς περιπτώσεις τὸ ὀνοματεπώνυμο καὶ ἡ διεύθυνσή τους»
Φέρονται νὰ κατέβαλαν τὸ μὲν 1980 ποσὸν 24.326.369 δραχμῶν καὶ τὸ 1981 ποσὸν 18.253.733 δραχμῶν γιὰ «δαπάνη ἐξαργύρωσης κουπονιῶν», τὰ ὁποία ἐξέπεσαν βέβαια ἀπὸ τὰ ἔσοδα, χωρὶς νὰ πληρώσουν τὸν ἀνάλογο φόρο ἑκατομμυρίων κτλ.
Στὶς παραβάσεις αὐτὲς βρίσκεται τὸ κύριο σῶμα τῆς ἀποκρυβόμενης ἀπάτης καὶ φοροδιαφυγῆς τῶν Κουρήδων, ἀπὸ τὶς ἠγεσίες τοῦ ὑπουργείου Οἰκονομικῶν, καθὼς ἡ ἔκθεση σημειώνει αὐτὰ ἐπὶ λέξει:
«... Ἀπὸ τὸν ἔλεγχο ποὺ κάναμε γιὰ τὴν πραγματοποίηση ἢ ὄχι τῆς δαπάνης αὐτῆς διαπιστώσαμε τὰ κατωτέρω:
Α) Ὅτι ἡ δαπάνη αὐτὴ ἀφορᾶ ἐπιστροφὴ χρημάτων πρὸς τοὺς ἀναγνῶστες τῆς ἐφημερίδας σας, ποὺ πρέπει νὰ ἔγινε μὲ τὴν προσκόμιση ἀπ' αὐτοὺς τῶν ἀντίστοιχων κουπονιῶν ὡς ἀποδεικτικῶν στοιχείων τῆς δαπάνης. Ἀπὸ τὰ κουπόνια αὐτὰ οὔτε ἕνα ἐπεδείχθηκε στὸν ἔλεγχο (γιὰ τὸν τρόπο ἐπιστροφῆς εἴχατε δημοσιεύσειι στὴν ἐφημερίδα σας).
Β) Ὅτι ἡ ἐπιστροφὴ τῶν χρημάτων αὐτῶν ἔγινε στὸ σύνολό τους μὲ ἐπιδειχθεῖσες ἀποδείξεις ἐπαγγελματικῶν δαπανῶν τῆς ἐπιχειρήσεως.
Γ) Ὅτι ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω ποσὰ καταβλήθηκαν στὴ χρήση 1980 μὲ (72) ἀποδείξεις ἐπαγγελματικῶν δαπανῶν δρχ. (16.121.644) καὶ στὴ χρήση 1981 μὲ (14) ἀποδείξεις δρχ. (6.066.555).
Γιὰ τὶς ἀνωτέρω διαπιστώσεις σᾶς γνωρίζουμε ἀναλυτικότερα τὰ ἑξῆς:
α) Δὲν ἐπιδείξατε τὰ κουπόνια, σύμφωνα μὲ τὰ ὁποῖα πραγματοποιήθηκε ἡ τόσο μεγάλου ὕψους δαπάνη, ἀφοῦ καὶ βάσει τῆς ἀνακοίνωσής σας, ποὺ δημοσιευόταν σὲ κάθε φύλλο τῆς ἐφημερίδας σας, ἀπαραίτητη προϋπόθεση ἦταν ἡ προσκόμιση καὶ παράδοση σὲ σᾶς τῶν κουπονιῶν αὐτῶν.
Παράβαση ἄρθρων 24§1, 44§2, 45§1 καὶ 47§1 τοῦ Κ.Φ.Σ.
β) Δὲν ἐκδόσατε τὶς ἀποδείξεις τῶν ἐπαγγελματικῶν δαπανῶν, γιὰ τὴν ἐπιστροφὴ χρημάτων ἀπὸ ἐξαργύρωση κουπονιῶν, σύμφωνα μὲ τὶς διατάξεις τῶν ἄρθρων 24§1 καὶ 29 τοῦ Π.Δ. 99/77 «περὶ Κ.Φ.Σ.», γιατί:
Δὲν φέρνουν ἑνιαία ἀρίθμηση τουλάχιστο κατὰ διαχ/κὴ περίοδο καὶ ἐνδεικτικὰ ἀναφέρουμε τὶς κατωτέρω περιπτώσεις: (ἀναφέρονται δεκάδες «τέτοιες» ἀποδείξεις μὲ συγκεκριμένα στοιχεῖα καὶ συγκεκριμένες ἀκατάστατες ἡμερομηνίες ἀπὸ 30-9-1980 ἕως καὶ 31-1-1981).
Δὲν ἐκδόθηκαν ἀπὸ στέλεχος —θεωρημένο ἀπὸ τὴν ἐφορία— μὲ τὴ βοήθεια χημικοῦ χάρτου —καρμπόν— καθ' ὅσον δὲν μᾶς ἐπιδείξατε τέτοια στελέχη ἀποδείξεων. Παράβαση ἄρθρου 29 3 Π.Δ. 99/77.
Ἀρκετὲς ἀπὸ τὶς ἀποδείξεις αὐτὲς δὲν φέρουν τὴν ἐπωνυμία τῆς ἐπιχείρησής σας καὶ ἐνδεικτικὰ ἀναφέρουμε τὶς κατωτέρω περιπτώσεις...»
(ἀναφέρονται «στοιχεῖα» γι' αὐτὲς τὶς «ἀποδείξεις» πληρωμῆς ἑκατοντάδων χιλιάδων δραχμῶν).
Στὴ συνέχεια καταλογίζονται μία σειρὰ ἀπὸ πολλὲς ἄλλες πλαστογραφήσεις, κακὲς ἐγγραφές, παραλείψεις, συνειδητὲς καταστρατηγήσεις τῆς φορολογικῆς νομοθεσίας κατὰ συρροήν. Καὶ ἡ ἔκθεση —καταπέλτης γιὰ τὶς «κλεψιὲς σὲ βάρος τοῦ Κράτους καὶ τοῦ Λαοῦ μας» τῶν ὑπεύθυνων τῆς «Αὐριανῆς» συνεχίζει μὲ τὰ ἑξῆς χονδρὰ καὶ ἀποκαλυπτικὰ στοιχεῖα τῆς κομπίνας τοῦ «τάλαρου στὸν ἀναγνώστη».
«δ) Ἀπὸ τὴν περαιτέρω ἔρευνα ποὺ κάναμε ἐνδεικτικὰ βάσει τῶν ἀποδείξεων ποὺ ἐμφανίζουν σημαντικὰ χρηματικὰ ποσὰ (περίπτωση Γ) γιὰ τὴν διαπίστωση τῆς πραγματοποιήσεως τῆς καταβολῆς των, διαπιστώσαμε πὼς οἱ δαπάνες αὐτὲς εἶναι εἰκονικές. Τοῦτο γιατί ὅλοι ἀπ' ὅσους προσῆλθαν στὴν ὑπηρεσία μας ὕστερα ἀπὸ πρόσκλησή μας, δήλωσαν ἐνυπογράφως μὲ δήλωση τοῦ ἄρθρου τοῦ Ν.Δ. 105/69 ὅτι, οὐδέποτε ἀσχολήθηκαν μὲ συγκέντρωση κουπονιῶν τῆς ἐφημερίδας σας, οὐδέποτε προσκόμισαν τέτοια κουπόνια στὴν ἐπιχείρησή σας γιὰ ἐξαργύρωση καὶ οὐδέποτε εἰσέπραξαν ὁποιοδήποτε χρηματικὸ ποσὸ ἀπὸ τὴν ἐπιχείρησή σας καὶ ἰδιαίτερα ἀπὸ τὴν ἐξαργύρωση κουπονιῶν.
Οἱ ἀποδείξεις αὐτὲς μὲ τὰ σημαντικὰ ποσὰ εἶναι κατὰ διαχείριση οἱ ἑξῆς:
Ἡ εἰκονικότητα τῶν σημαντικῶν αὐτῶν δαπανῶν ἐνισχύεται ἀκόμη περισότερο καὶ ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι, δὲν ἐπιδείξατε στὸν ἔλεγχο τὰ ἀντίστοιχα κουπόνια, ὅπως ἀναφέρουμε στὴ σελίδα (2) τοῦ παρόντος σημ<ειώματος:
Κατωτέρω ἀναφέρουμε ἐνδεικτικὰ τέτοιες περιπτώσεις ἀτόμων, ποὺ προσῆλθαν στὴν ὑπηρεσία μας καὶ δήλωσαν ὅτι, δὲν ἔλαβαν τὰ ποσὰ αὐτά.
Οἱ ἀνωτέρω παραλήψεις συνιστοῦν παραβάσεις τῶν διατάξεων τῶν ἄρθρων 5,7, 43§ 2&3 καὶ 47§1 ἐδ. δ' τοῦ Π.Δ. 99/77 περὶ Κ. Φ. Ε.»
«Στὸν εἰσαγγελέα, ἐπιτέλους», κατὰ τὴν ἰαχὴ τῶν Κουρήδων κάθε μεσημέρι, κύριε ὑπουργὲ Οἰκονομικῶν, κύριε ὑφυπουργὲ Τύπου καὶ ἄλλοι συναρμόδιοι τῆς Ἀλλαγῆς...
Από το 1984 μέχρι σήμερα τα χρόνια είναι κοντά στα τριάντα. Θα σκεφτόταν κανείς πως τριάντα χρόνια θα ήταν αρκετά για να είχε αηδιάσει κάποιος παρακολουθώντας ένα αποκρουστικό θέαμα. Ίσως είναι πάρα πολλά τα τριάντα χρόνια για να μπορεί κάποιος προβαίνοντας σε τέτοιου είδους πράξεις να έχει κατορθώσει να αποφύγει την προσοχή εκείνων που έχουν την ευθύνη να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να αποτρέπουν καταστάσεις και πρόσωπα αυτού του τύπου να υφίστανται στο δημόσιο βίο. Κατά συνέπεια ό,τι δημιούργησαν οι άνθρωποι αυτοί (και οι όμοιοί τους σε όλους τους χώρους) ήταν αρεστό ή τουλάχιστον αποδεκτό γιά πολλούς για αρκετά μακρό χρονικό διάστημα. Τελικά αυτοί το μόνο που έκαναν σε τελική ανάλυση ήταν να υλοποιήσουν τις κρυφές επιθυμίες μας. Ήταν όλα αυτά τα χρόνια ο αντίπαλός μας ένας εσωτερικός εχθρός, τον οποίο το ανοσοποιητικό μας σύστημα ανέχθηκε, ή απλά σε ένα τέτοιο περιβάλλον για να επιβιώσεις θα πρέπει το ανοσοποιητικό σου σύστημα να καταστεί ανεκτικό;
ΑπάντησηΔιαγραφή