Φαρμακονήσι, ἡ σύμπλευση εὐρωπαϊσμοῦ καί έθνικισμοῦ

Ὁ καλυμμένος χρυσαυγιτισμός τοῦ ΜΕΓΚΑ διά τοῦ εὐρωπαϊστοῦ κ. Πρετεντέρη. Ἀκολούθησε στό ΕΞΤΡΑ 3 ὁ φανερός χρυσαυγιτισμός τοῦ ἑλληναρᾶ Στέφανου Χίου

Πρὶν μερικὲς δεκαετίες οἱ  Ἕλληνες ἐφοπλιστὲς ἔσπασαν τὸ ἐμπάργκο πετρελαίου στηρίζοντας, ἐμμέσως πλὴν σαφῶς, τὸ καθεστὼς φυλετικῶν διακρίσεων τῆς Νοτίου Ἀφρικῆς.  Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ἀπέδειξαν τὴν στενὴ σχέση τοῦ ἕλληνα μὲ τὴν θάλασσα. Ἡ δεδομένη προτίμηση τῶν πλοιοκτητῶν σὲ ἀλλοδαπὰ πληρώματα ἂς θεωρηθῆ μία ἀσήμαντη λεπτομέρεια. Καί ἄν κάποιοι ἀμφιβάλλουν χρηματοδοτοῦμε τήν « πατριωτική» Χρυσῆ Αὐγή νά τούς κλείσει τά στόματα. Στὶς χρυσὲς σελίδες τῆς ἑλληνικῆς ναυτοσύνης ἂς περιλάβουμε καὶ τὸ πνίξιμο γυναικῶν καὶ πεντάχρονων παιδιῶν, πρὶν ἀπὸ μερικὲς ἡμέρες στὸ Φαρμακονήσι, μπροστὰ στὰ μάτια λιμενικῶν ὑπαλλήλων. Ὅσοι και να πνιγοῦν πάντα θα βρίσκουμε γιά τά πληρώματά μας.

Ὁ ἕνας συρρέει στὰ «συσσίτια μόνο γιὰ Ἕλληνες» ἢ σκέπτεται « ἐθνικά», καὶ δὲν ἔχει καμιὰ δυσκολία νὰ δεῖ στὰ πρόσωπα τῶν λιμενικῶν τοῦ Φαρμακονησίου τοὺς ἀκρίτες συνόρων πού φυλάττουν Θερμοπύλες ἀπὸ τοὺς ἀλλοδαποὺς εἰσβολεῖς. Ὁ ἄλλος προσκυνᾶ τὴν εὐρωπαϊκὴ σύγκλιση, εἴτε ὡς ὑπάλληλος εἴτε ἀπὸ λιγούρα συμμετοχῆς σὲ αὐτὴν μὲ τὸ ἀζημίωτο. Χρησιμοποιεῖ τὸν μετανάστη ὡς ἐργαλεῖο τῆς ἐπιχείρησής του πού παράγει καί δοξάζει τήν Ἑλλάδα. Ἤ,  κάνει πολιτική κατεβαίνοντας στὸ λιμάνι νὰ ὑποδεχθεῖ τὸν θαλασσοπνιγμένο κρατῶντας τὸ κομματικό του πλακάτ. Τελικὰ τὸ Φαρμακονήσι εἶναι ὁ τόπος συνάντησης – καί σύμπλευσης ἀφοῦ ἀναφερόμαστε σέ ὕδατα - ἐθνικισμοῦ καὶ εὐρωπαϊσμοῦ…

Κάτι ἀπὸ τὰ δύο ἔγινε. Ὅπου καὶ νὰ τοὺς πήγαιναν,  εἴτε πρὸς Τουρκία κατ’ ἐντολὴν τῶν εὐρωπαϊκῶν ἀρχῶν - πού κόπτονται γιὰ τὰ « ἀνθρώπινα δικαιώματα» ὅταν τὰ παραβιάζουν οἱ τριτοκοσμικοὶ ἑλληναράδες - εἴτε πρὸς Φαρμακονήσι γιὰ νὰ τοὺς περιθάλψουν ὅπως περιθάλπει τοὺς μετανάστες τὸ προσωπικό τῆς ΕΛΑΣ, τὸ σίγουρο εἶναι ὅτι οἱ ἄνθρωποι βρέθηκαν στὴν θάλασσα. Ἐδῶ σκυλὶ βλέπεις νὰ θαλασσοπνίγεται καὶ βουτᾶς νὰ τὸ σώσεις. Γιατί αὐτοί οἱ τζάμπα μάγκες μὲ τὴν ἑλληνική στολὴ καὶ τὰ γαλόνια, στὴν θέα τῶν παιδιῶν πού πνιγόντουσαν δὲν βούτηξαν;Πρίν ἀπό τήν FRONTEX /ἄφηναν τά σύνορα τρύπια, ἡ δωροδοκία πήγαινε σύννεφο μερικές χιλιάδες εὐρά τό κεφάλι. Ὅταν διέταξε ἡ Εὐρώπη ἔγιναν σκυλάκια πειθήνια. Τούς κόπηκε ἡ μίζα εἰσόδου καί ξεσπᾶν πάνω σέ ἀδύναμους οἰκονομικούς πρόσφυγες. Στήν κατάντια τῶν ὁποίων ἔχει συμβάλλει καί ἡ Ελλάδα...

Τὸ πνίξιμο τῶν πεντάχρονων ἀπὸ τοὺς ἑλληναράδες νταῆδες τοῦ λιμενικοῦ, δὲν ἔχει τίποτε νὰ ζηλέψει ἀπὸ τὴν λιμοκτονία νηπίων πού προκάλεσαν οἱ οἰκονομικοὶ πόλεμοι τῶν ΗΠΑ. Τό μέγεθος διαφέρει, ὁ ζῆλος εἶναι ὁ ἴδιος, ὅπως καί ὁ στόχος. Οἱ λιμενικοί, ὅπως καὶ οἱ ἀστυνομικοί τῆς ΕΛΑΣ,  κάνουν πιὰ τὴν βρώμικη δουλειὰ τῆς φύλαξης τῶν εὐρωπαϊκῶν συνόρων. Καὶ ἡ νεοαιωνία Ἑλλὰς ζεῖ καὶ βασιλεύει ὡς ἀνδρείκελο ἐδῶ καὶ 200 χρόνια, φορῶντας μὲ τὴν ἴδια εὐκολία, εὐρωπαϊκὸ ἢ ἐθνικιστικὸ κουστούμι.

Τήν ἀνάλογη περίπτωση τῆς ΕΛΑΣ – σέ στεριά ἤ θάλασσα ἡ ἴδια μπόχα βασιλεύει - ὅπου οἱ ἑλληνικὲς ὑπηρεσίες πιάστηκαν στὰ πράσα νὰ δουλεύουν ὡς μπράβοι ἔχουμε πρὶν ἀπὸ ἐνάμιση χρόνο. Τότε ἡ βρετανικὴ ἐφημερίδα Γκάρντιαν ἀποκάλυψε ὅτι ἡ ἑλληνικὴ ἀστυνομία προέβη σὲ βασανισμοὺς μεταναστῶν. Ὁ ὑπουργὸς Δένδιας βγῆκε γιὰ ἕνα διάστημα ἀπὸ τὰ ροῦχα του, ἀπειλῶντας τὴν ἐφημερίδα μὲ μηνύσεις, διαμαρτυρόμενος γιὰ τὸ τρωθὲν κῦρος τοῦ ἀστυνομικοῦ σώματος. Ἀργότερα, ἀφοῦ ὁ ἀποπροσανατολισμὸς καὶ ἡ συσκότιση ἀπέδωσαν καρποὺς καὶ ὁ κάθε γραικύλος τάχθηκε στὸ πλευρὸ τοῦ ὑπουργοῦ, ὁ ὑπουργὸς Δένδιας κατάπιε τὴν μήνυση καὶ μπῆκε στὰ ροῦχα του ξανά. Σήμερα στὴν ἴδια θέση βρίσκεται ὁ ὑπουργὸς Ναυτιλίας Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης. Αὐτὸ πού τὸν ἀπασχολεῖ εἶναι πάλι τὸ κῦρος τῆς χώρας, καὶ φυσικὰ ἡ FRONTEX…. Ποιὸς εἶπε ὅτι τὸ νέο ἑλληνικὸ πολιτικὸ προσωπικὸ ἔχει νὰ ζηλέψει κάτι ἀπὸ τὸ παλιὸ τῶν μετεμφυλιακῶν δεκαετιῶν; Ὅτι βρωμερώτερο παρήχθη στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο, δηλαδὴ μιὰ ἐθνικὴ ἰδεολογία δούλων, ζεῖ καὶ βασιλεύει. Τὰ πρόσωπα περισσεύουν. Τὸ μόνο πού χρειάζεται εἶναι νὰ τοὺς δώσουμε ἕνα σύγχρονο προφίλ, ψεκάζοντάς τους μὲ εὐρωπαϊκὸ ἀποσμητικό, γιὰ νὰ ἁπαλύνουμε λίγο τὴν μπόχα τοῦ ἐθνοπατερισμοῦ…

Τὸ ξεπάστρεμα τῶν μεταναστῶν εἶναι ἡ συνέχεια τῆς ὑλοτόμησης, μαζὶ μὲ τὰ δένδρα, τῶν Ἰνδιάνων τῆς Βορείου Ἀμερικῆς.  Εἶναι ἡ χρήση χημικῶν ἀερίων πού ἔγινε ἀπὸ τὸνὑπουργὸ Ἀποικιῶν Τσώρτσιλ τὸ 1919, κατὰ τῶν Ἀράβων καὶ ἄλλων ἀπολιτίστων, ὑποδεέστερων ὡς πρός τίς εὐρωπαϊκές, φυλῶν. Ἡ χρυσαυγίτικη νοοτροπία εἶναι βαθιὰ ριζωμένη στὰ εὐρωπαϊκὰ ἰδεώδη. Ἡ κουλτούρα τῆς βίας ἔχει εὐρωπαϊκὴ καταγωγή. Τότε ἦταν ἡ προσπάθεια τοῦ δυτικοῦ ἀνθρώπου νὰ ἐπεκταθῆ,  σήμερα ἡ διασφάλιση μιᾶς εὐρωπαϊκῆς εὐημερίας πού στηρίχθηκε στὴν κλεψιὰ καὶ τὴν καταστροφὴ τῶν τριτοκοσμικῶν κρατῶν. Ὅλες αὐτὲς οἱ ἐξολοθρεύσεις ἔγιναν μὲ ἀπόλυτο σεβασμὸ στοὺς διεθνεῖς νόμους καὶ κανονισμούς, παρὰ τὰ κροκοδείλια δάκρυα τῶν ἀνθρωπιστικῶν ὀργανώσεων.

Ἔτσι ἀφοῦ ἀρχικὰ τὰ πρακτόρικα ΜΕΓΚΑ καὶ ΣΚΑΪ ἔσκουξαν καὶ ἐξανέστησαν γιὰ τὰ « ἀνθρώπινα» δικαιώματα ( ἀποκρύβοντας τεχνηέντως τὴν εὐρωπαϊκὴ συνεισφορὰ στὴν καραμπινάτη δολοφονία τοῦ Φαρμακονησίου…), τὴν ἑπόμενη ἡμέρα τοῦ πνιγμοῦ πήρανε σειρὰ τὰ παπαγαλάκια τοῦ ἐξαργυρώσιμου πατριωτισμοῦ καὶ τῆς λωποδυσίας, πού κατοικοεδρεύουν σὲ κανάλια σὰν τὸ ΕΞΤΡΑ 3 καὶ ΚΟΝΤΡΑ. Ἔτσι εἶναι αὐτὰ τὰ πράγματα. Σὲ αὐτὸ τὸ στημένο παιχνίδι μεταξὺ εὐρωπαϊστῶν καὶ ἐθνικιστῶν, μεταξὺ μνημονιακῶν καὶ ἀντιμνημονιακῶν, τὸ ΜΕΓΚΑ καὶ τὸ ΣΚΑΪ κόβουν καὶ τὸ ΕΞΤΡΑ μὲ τὸ ΚΟΝΤΡΑ ράβουν…Ἐπικαλούμενοι καταθέσεις ἀμφίβολης ἐγκυρότητας βγάλανε λάδι τοὺς ἀεριτζῆδες τοῦ Λιμενικοῦ… Ὅλοι τους,  ἀκόμα καὶ κάποιοι μὲ ψήγματα σοβαρότητος μέχρι σήμερα, κρύφτηκαν πίσω ἀπὸ μία ΕΔΕ, γιὰ νὰ ἀνακαλύψουν κατόπιν ὅτι οἱ αἰτιάσεις κατὰ τῶν λιμενικῶν,  ὅπως καὶ παλιότερα κατὰ τῶν ἀστυνομικῶν, ἀποτελοῦν ἀνθελληνικὴ ἐπίθεση, ὅτι τὸ μεταναστευτικὸ ἀποτελεῖ βόμβα στὴν ἐθνικὴ συνοχὴ καὶ ἄλλα κουραφέξαλα. Ἂς τοὺς πεῖ κάποιος ὅτι στὴν Ἑλλάδα οὔτε ἐθνική, οὔτε ἄλλου εἴδους συνοχὴ ὑπῆρξε ποτέ.

Ὁ πατριωτισμὸς σὲ περιόδους κρίσης δὲν διαφέρει ἀπὸ τὸν φασισμὸ καὶ τὴν ἀπροκάλυπτη ἀπανθρωπιά ὅταν τροφοδοτεῖται ἀπὸ τὸ χαμηλὸ ἐπίπεδό τοῦ λαοῦ. Τό ὁποῖο ἀνατροφοδοτεῖ συνάμα. Ἡ Εὐρώπη ἀξιοποιεῖ εἰς διπλοῦν παρόμοια γεγονότα. Ἐμποδίζει τὴν εἴσοδο ἀλλοδαπῶν στὰ ἐδάφη της βάζοντας τὴν Ἑλλάδα, σὰν χώρα ἐπιπέδου καταγωγίου, νὰ κάνει τὴν βρώμικη δουλειά. Τὴν ἴδια στιγμή, πιστὴ στὴν γεμάτη ὑποκρισία παράδοσή της, μέμφεται ὡς φιλάνθρωπος εἰσαγγελέας, μέσῳ ὕποπτα χρηματοδοτούμενων ὀργανώσεων ( βλέπε Διεθνεῖς Ἀμνηστεῖες, ἁρμοστεῖες καὶ λογῆς λογῆς Παρατηρητήρια μέ τά ὁποῖα συναγελάζεται ἡ ρόζ καί ἐπαμφοτερίζουσα ἀριστερά), τοὺς δικούς της μπράβους.

Τί ἀναίσθητος λαὸς ἔχουμε γίνει, νὰ προτιμᾶμε νὰ καλύψουμε κάποιους φονιάδες, ἀπὸ δόλο ἢ ἀμέλεια εἶναι δευτερεῦον, ἐπικαλούμενοι τὰ συμφέροντα τῆς χώρας; Δὲν ὑπάρχει, οὔτε ὑπῆρξε ποτὲ καμιὰ χώρα πού νὰ χρειάζεται ὑπεράσπιση. Ἕνα πλαστὸ κατασκεύασμα, μὲ μία ἱστορία νεκρόφιλη, πού κατήντησε τὸν λαὸ της ἕνα χυλό ἄγευστο.  Μία χώρα ξεφτιλισμένη σὰν τὴν Ἑλλάδα, πού προσφέρει τίς ὑπηρεσίες της μέσα σὲ μία ξεφτιλισμένη Εὐρώπη. Ὅμοιος τὸν ὅμοιο καὶ ἡ κοπριὰ στὰ λάχανα… Στὸ διάολο νὰ πάει μία τέτοια χώρα. Καὶ μαζὺ αὐτοὶ πού τὴν συντηροῦν. Σημιτικῆς, σαμαρικῆς, βενιζελικῆς ἢ χρυσαυγίτικης ἀπόχρωσης. Τὰ ἴδια σκατὰ εἶναι, ἀφοῦ στά σκατά ὅση ζάχαρη καί νά ρίξεις δἐν φτιάχνεις λουκουμάδες…