( τοῦ
ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ ἀπό τήν ἱστοσελίδα iskra )
Ἡ κατρακύλα τῆς ΔΤ τήν κάνει νά προβληματίζεται ἄν ὁ ναζιστικός χαιρετισμός εἶναι ναζιστικός, καί ἄλλα φαιδρά περί οὐκρανικῆς ἐπανάστασης… |
«Ἀνθισμένη
Δημοκρατία» ἢ ἄλλο ἕνα πραξικόπημα μὲ τὴν εὐγενικὴ χορηγία ΗΠΑ-ΕΕ - ΝΑΤΟ;
Μία χορηγία
πού ἐπιβεβαιώθηκε ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν Ὑφυπουργὸ Victoria Nuland:
«Ἔχουμε ἐπενδύσει
περισσότερα ἀπὸ 5 δισεκατομμύρια δολάρια γιὰ νὰ βοηθήσουμε στὴν Οὐκρανία τὴν ἐπίτευξη
αὐτῶν καὶ ἄλλων στόχων . ... Ἐμεῖς θὰ συνεχίσουμε νὰ προωθοῦμε στὴν Οὐκρανία τὸ
μέλλον πού τῆς ἀξίζει .»
Ἢ ἀπὸ τὴ
γνωστὸ πλέον «f * ck τὴν ΕΕ» τηλεφωνικὴ συνομιλία μεταξὺ Nuland καὶ Pyatt ,ἀποκαλυπτικὴ
γιά τὸν ρόλο πού διαδραμάτισαν οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες στὴ στήριξη τῆς ἄκρας
δεξιᾶς ἀντιπολίτευσης τῆς Οὐκρανίας ἀλλὰ καὶ τῆς «ἐκτίμησης» πού ἔτρεφαν γιὰ
τον Yats [Yatsenyuk].
Ἢ ἀπὸ τὴν
συνέντευξη τῆς Σύμβουλου Ἐθνικῆς Ἀσφάλειας Susan Rice στὸ "Meet the
Press" ὅπου διευκρίνισε τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ἡ κυβέρνηση Ὀμπάμα θὰ
πρέπει νὰ συνεργαστεῖ μὲ τὸ Διεθνὲς Νομισματικὸ Ταμεῖο γιὰ τὴν παροχὴ «οἰκονομικῆς
βοήθειας» πρὸς τὴν Οὐκρανία.
ΔΟΛΑΡΙΑ ΚΑΙ
ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ;
Πρόσφατα
διέρρευσαν στοιχεῖα γιὰ τὴ «χρηματοδότηση» τοῦ πρώην Συνταγματάρχη
καὶ νῦν δικηγόρου καὶ ἀκτιβιστῆ Omar Afifi Soliman , ἱδρυτὴ τῆς ὀργάνωσης
Hukuk Elnas(Ἀνθρώπινα δικαιώματα) . Ὁ Soliman , ὁ ὁποῖος παλιότερα ὑπηρετοῦσε
στήν κορυφαῖα μονάδα ἔρευνας τῆς ἀστυνομίας τῆς Αἰγύπτου , λάμβανε
χρηματοδότηση ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ , μέσῳ τοῦ National
Endowment for Democracy ( NED ) . Τὰ ἔγγραφά του IRS
(Investigative Reporting Program) ἀποκαλύπτουν ὅτι τὸ NED κατέβαλε στὸν
Soliman ὑποτροφίες: 50.000 δολλάρια τὸ 2009 , 60.000 τὸ 2010 καὶ
10.000 τὸ 2011 .
Μέσα ἀπὸ ἕνα
πρόγραμμα πού δημιουργήθηκε ἀπὸ τὸ ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ καὶ ὀνομάζεται
« Ἐνίσχυση τῆς δημοκρατίας» , τὸ NED χρηματοδότησε καὶ χρηματοδοτεῖ δεκάδες ἀντίστοιχους
« ἀκτιβιστὲς » καὶ ὀργανώσεις στὴν Αἴγυπτο.
Ἑκατοντάδες ἑκατομμύρια
δολάρια διοχετεύονται μέσῳ τοῦ Γραφείου γιὰ τὴ Δημοκρατία , τὰ Ἀνθρώπινα
Δικαιώματα καὶ τὴν Ἐργασία ( DRL ) , τὴ Πρωτοβουλία συνεργασίας τῆς Μέσης Ἀνατολῆς
( MEPI ) , τὴν USAID.
Μὲ τὴ σειρὰ
τους , αὐτὲς οἱ ὁμάδες ἀλλάζουν τὴ ροὴ τῶν χρημάτων σὲ ἄλλους ὀργανισμοὺς , ὅπως
τὸ Διεθνὲς Ρεπουμπλικανικὸ Ἰνστιτοῦτο , τὸ Ἐθνικὸ Δημοκρατικὸ Ἰνστιτοῦτο ( NDI
) καὶ τὸ Freedom House .
Ἡ
«Πρωτοβουλία Μέση Ἀνατολή» , πού ἱδρύθηκε ἀπὸ τὴν κυβέρνηση τοῦ George W
Bush, τὸ 2002, σὲ μία προσπάθεια νὰ ἐπηρεάσει τὴν πολιτικὴ στὴ Μέση Ἀνατολὴ- στὸν
ἀπόηχο τῆς 11ης Σεπτεμβρίου - ἔχει ξοδέψει κοντὰ στὰ 900 ἑκατ. δολάρια σὲ «ἔργα
δημοκρατίας» σὲ ὁλόκληρη τὴν περιοχή.
Η USAID
διαχειρίζεται περίπου 1,4 δίσ. δολάρια σὲ ἐτήσια βάση στὴ Μέση Ἀνατολὴ ,
μὲ σχεδὸν 390 ἑκατομμύρια νὰ προορίζονται γιὰ «τὴν προώθηση τῆς δημοκρατίας»,
σύμφωνα μὲ τὸ Σχέδιο γιὰ δημοκρατία στὴ Μέση Ἀνατολὴ ( POMED ).
Ἡ κυβέρνηση τῶν
ΗΠΑ δὲν ἐκδίδει στοιχεῖα γιὰ τὶς δαπάνες, ἀλλὰ ὁ Stephen McInerney , ἐκτελεστικὸς
διευθυντὴς τῆς POMED , ἐκτιμᾶ ὅτι ἡ Οὐάσιγκτον δαπάνησε κάπου 65 ἑκατομμύρια
δολάρια τὸ 2011 καὶ 25 ἑκατ. δολάρια τὸ 2012 .
Ἕνας ἄλλος
«δικαιοῦχος» τοῦ National Endowment for Democracy εἶναι ἡ 34χρονη ἀκτιβίστρια
Esraa Abdel – Fatah. Ἡ ΜΚΟ πού εἶχε ἱδρύσει , ἡ Αἰγυπτιακὴ Λαϊκὴ Ἀκαδημία , ἔλαβε
ὑποστήριξη ἀπὸ τὴ NED , τὸ MEPI καὶ τὸ NDI . Ἡ NED ἔδωσε στὴν ὀργάνωση 75.000
δολαρίων ἐπιχορήγηση τὸ 2011 . Ἡ Ὀργάνωση εἶχε παίξει βασικὸ ρόλο στὶς
πολιτικὲς ἐξελίξεις γύρω ἀπὸ τὸ νέο Σύνταγμα , τὸ Δεκέμβριο τοῦ 2012.
ΔΟΛΑΡΙΑ ΚΑΙ
ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ;
Στὶς 12
Φεβρουαρίου 2012, ὁ ἡγέτης τῆς Ἂλ Κάιντα , Ἀϊμάν ἂλ Ζαουάχρι , κάλεσε τοὺς
μουσουλμάνους ἀπὸ ἄλλες χῶρες νὰ ὑποστηρίξουν τοὺς ἀντάρτες στὴ Συρία μὲ στόχο
τὴν ἀνατροπὴ τοῦ Ἄσαντ.
Μία ἡμέρα μετὰ
ἡ κυβέρνηση τῶν ΗΠΑ χορήγησε 10 ἑκατομμύρια δολάρια σάν βοήθεια πρὸς τὴν ἀντιπολίτευση
καὶ τὴν ἀμέσως ἐπόμενη ἑβδομάδα , ἡ κυβέρνηση Ὀμπάμα ὑποσχέθηκε μία
βοήθεια 123.000.000 δολαρίων στοὺς «ἀντάρτες».
Ξαναγυρνῶντας
στὸν τόπο τοῦ ἐγκλήματος.
Οἱ
παρεμβάσεις τῶν ΗΠΑ μὲ στόχο τὴν πραξικοπηματικὴ ἀνατροπὴ ἑνὸς ξένου
καθεστῶτος ξεκίνησαν τὸ 1917, ὅταν χρηματοδοτήθηκαν
ρωσικὲς ἀντικαθεστωτικὲς δυνάμεις ἐναντίον τῶν Μπολσεβίκων.
Τὸ 1949 στὴ
Συρία ἡ –νεοιδρυμένη- CIA «στηρίζει» τὸ πραξικόπημα τοῦ ἐπιτελάρχη Χούσνι ἂλ Ζαῒμ
καὶ αὐτὸς «ἀνταποδίδει» κατασκευάζοντας τὸν πολυπόθητο, γιὰ τὶς
ΗΠΑ, ἀγωγὸ TAPLINE πού μετέφερε πετρέλαιο ἀπὸ τὴ Σαουδικὴ Ἀραβία στὶς ἀκτὲς τῆς
Μεσογείου. Μία ὁλόκληρη ἐποχὴ ἐγκαινιάζεται.
Στὴ συνέχεια
καὶ μέχρι τὸ τέλος τοῦ Ψυχροῦ Πολέμου, οἱ ἐπεμβάσεις εἶναι δεκάδες σὲ ὅλο τὸν
κόσμο. Καὶ τόσο τυποποιημένες ὥστε ἱδρύεται ἡ SOA (Σχολῆς τῆς
Ἀμερικῆς -School of the Americas – SOA) , οὐσιαστικὰ ἕνα «πανεπιστήμιο
δικτατόρων» στὸ ὁποῖο θὰ φοιτούν ἐπιλεγμένα στελέχη ἀπὸ τὶς ἔνοπλες
δυνάμεις τῶν, ὑποψηφίων γιὰ βοήθεια, χωρῶν.
ΚΑΝΤΟ ΟΠΩΣ Η
OTPOR.
Μετὰ τὸ 1990 ὅμως
ὑπάρχει μία σαφέστατη ἀλλαγὴ προσανατολισμοῦ καὶ σχεδιασμοῦ. Ὁ «παλιὸς
τρόπος» ἔχει κάνει τὸν κύκλο του. Ἦταν ἡ ἐποχὴ της νέας
μορφής πραξικοπημάτων , πού δοκιμάστηκε μὲ τὶς
«πολύχρωμες ἐπαναστάσεις» στὴν κεντρικὴ Ἀσία καὶ τὴν Ἀνατολικὴ Εὐρώπη.
Μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης,
ΜΚΟ, ὀργανώσεις ἀκτιβιστῶν, τεχνοκράτες τῆς πληροφορίας καὶ γενναῖες
χρηματοδοτήσεις προσώπων καὶ δομῶν ἀντικαθιστοῦν τοὺς brutal συνταγματάρχες καὶ
τὶς demode μεθόδους τους.
Ἡ «Πορτοκαλὶ ἐπανάσταση»
ἦταν κρῖκος σὲ αὐτὴ τὴν ἁλυσίδα. Μία Ἐπανάσταση τῆς ὁποίας ἡ τεχνικὴ ὑποστήριξη
εἶχε ἐξασφαλιστεῖ ἀπὸ τὶς φιλοδυτικὲς ὀργανώσεις Pora καὶ Znayu πού συνδέονταν
μὲ τὸ κίνημα Otpor.
Τὸ τελευταῖο
εἶχε ἤδη παίξει οὐσιαστικὸ ρόλο στὴν πτώση τοῦ Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, τὸν
Ἰούλιο 2000, στὴν γεωργιανὴ «Ἐπανάσταση τῶν Ρόδων» τὸ Δεκέμβριο 2002 καὶ
σὲ ἀπόπειρες κατὰ τοῦ προέδρου τῆς Λευκορωσίας τὸ 2001 καὶ τὸ 2004 .
Ἡ Ὀργάνωση
ἦταν ἀποδέκτης σημαντικῶν κονδυλίων ἀπὸ τὴν κυβέρνηση τῶν ΗΠΑ μέσῳ ὀργανώσεων
, ὅπως τὸ National Endowment for Democracy (NED) ,-κάπου τὸ ξαναείδαμε αὐτὸ- τοῦ Διεθνοῦς
Ἰνστιτούτου Ρεπουμπλικάνων (IRI) καὶ τοῦ Ὀργανισμοῦ Διεθνοῦς Ἀνάπτυξης τῶν ΗΠΑ
(USAID).
Σέ ἕνα ἄρθρο τοῦ Νοέμβρη τοῦ 2000 στὸ New York Times Magazine , ὁ
δημοσιογράφος Roger Cohen ἀνέφερε τὴ συνομιλία του μὲ διάφορους ὑπαλλήλους «ὀργανώσεων»
σχετικὰ μὲ τὴν ἔκταση τῆς ἀμερικανικῆς βοήθειας πού ἔλαβε ἡ OTPOR . Ὁ
Paul B. McCarthy ἀπὸ τὸ NED δήλωσε ὅτι ἡ Ὀργάνωση ἔλαβε 3.000.000 δολάρια, τὰ ὁποῖα
δαπανήθηκαν ἀπὸ τὴ NED στὴ Σερβία ἀπὸ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1998 μέχρι τὸν Ὀκτώβριο
τοῦ 2000. Ὁ ἴδιος McCarthy πραγματοποίησε σειρὰ συναντήσεων μὲ τοὺς ἡγέτες
τοῦ κινήματος στὴν Ποντγκόριτσα καὶ τὴ Βουδαπέστης .
Ἀκριβῶς
πόσοι πόροι ἀπὸ τὴν κυβέρνηση τῶν ΗΠΑ εἶχαν πιστωθεῖ κατὰ τὸ ἔτος
2000 μέσω τῆς USAID , γιὰ τὴ «δημοκρατία» καὶ τὴν ὑποστήριξη σὲ ὁμάδες
πού ἐργάστηκαν γιὰ νὰ φέρουν ἕνα τέλος «στὴν ἐποχὴ Μιλόσεβιτς» δὲν
εἶναι σαφές. Ο Donald L. Pressley, βοηθὸς διαχειριστῆ στὴν USAID ἀνέφερε
ὅτι ἀρκετὲς ἑκατοντάδες χιλιάδες δολάρια δόθηκαν στήν Otpor γιά
«ὑλικὸ ὑποστήριξης»
Ὁ Daniel
Calingaert, ὑπάλληλος τοῦ IRI , δήλωσε ὅτι ἡ Otpor ἔλαβε «μερικὰ ἀπὸ τὰ
1,8 ἑκατομμύρια δολάρια» πού τὸ ἰνστιτοῦτο τοῦ «χορήγησε» στὴ χώρα
καθόλη τὴ διάρκεια τοῦ 2000, ἀλλὰ δὲν προσδιόρισε συγκεκριμένα νούμερα. Εἶπε
ἐπίσης ὅτι συνάντησε ἡγέτες τοῦ κινήματος «ἑπτὰ ἕως δέκα φορὲς» στὸ
Μαυροβούνιο (τότε ἀνῆκε στὴ Γιουγκοσλαβία ), καὶ τὴν Οὐγγαρία.
Ἡ Otpor εἶναι
μία ἀπὸ τὶς ὀργανώσεις πού χρηματοδοτοῦνται γενναιόδωρα ἀπὸ δυτικοὺς ὀργανισμοὺς
ὅπως το Ινστιτοῦτο Konrad Adenauer, ( CDU), τὸ Open Society Institute , το Εθνικὸ
Δημοκρατικὸ Ἰνστιτοῦτο ἢ τὸ Freedom House, (ΗΠΑ). Εἶναι ἐντυπωσιακὸ πόσα ἱδρύματα
ἢ «ἱδρύματα» ἐμπλέκονται σὲ αὐτὴ τὴν τεράστια ἐπιχείρηση ἐξαγορᾶς καὶ
διαμόρφωσης συνειδήσεων. Καὶ εἶναι μᾶλλον ἀπίθανο νὰ μαθευτεῖ ἡ ἔκταση τῶν
χρηματοδοτήσεων.
Η ΠOΡΤΟΚΑΛΙ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΤΟΜΗ.
Ὁ Βίκτορ
Γιανουκόβιτς, εἶχε ἐκλεγεῖ πρόεδρος τῆς Οὐκρανίας στὶς 21 Νοέμβριου 2004.
Ὀργανωμένη ἀπὸ
τὸν ἡττηθέντα ὑποψήφιο, Βίκτορ Γιούσενκο, χρηματοδοτούμενη ἀπὸ Οὐκρανοὺς
δισεκατομμυριούχους (ἀλλὰ καὶ μὲ 65 ἑκατομμύρια δολάρια ἀπὸ τὴ κυβέρνηση
Μπούς), ἡ Πορτοκαλὶ Ἐπανάσταση ἀναγκάζει τὴν κυβέρνηση νὰ διεξάγει νέες ἐκλογὲς
ἕνα μήνα ἀργότερα.
Ἡ ἀξιοποίηση
καὶ χρηματοδότηση νεοναζιστικῶν συμμοριῶν ἀποτελεῖ ὅμως μία νέα
τομή.
Στὰ
Δυτικὰ ΜΜΕ ἡ λέξη « Νεοναζὶ » εἶναι συχνὰ ἕνα ταμποὺ , μὲ τὸ
περιοδικὸ Time νὰ σημειώνει ὅτι: «Πουθενὰ στὴν ἐξέγερση στὴν Οὐκρανία δὲν ἐμπλέκονται
νεοναζιστικὲς ὁμάδες.»
Μᾶλλον δὲν
γνωρίζουν ὅτι ὁ ἀναπληρωτὴς τοῦ Tyahnybok ( τοῦ Svoboda), Yuriy Mykhalchyshyn
καὶ βασικὸς σύνδεσμος μὲ τὸν «Δεξιὸ Τομέα», εἶναι καὶ ὁ ἱδρυτὴς τοῦ « Joseph
Goebbels -Πολιτικὸ Κέντρο Ἐρευνῶν».
Στὴν Οὐκρανία
δὲν ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ μία μεταβατικὴ κυβέρνηση, στὴν ὁποία τὰ Νεοναζὶ
στοιχεῖα ἔχουν κάποιο περιθωριακὸ ρόλο.
Ὁ
Αndrei Parubiy , συνιδρυτής τοῦ Νεοναζιστικού Ἐθνικοσοσιαλιστικοὺ
Κόμματος τῆς Οὐκρανίας (πού στὴ συνέχεια μετονομάστηκε σὲ Svoboda )
διορίστηκε Γραμματέας τῆς Ἐπιτροπῆς Ἐθνικῆς Ἀσφάλειας καὶ Ἐθνικῆς Ἄμυνας
( RNBOU )- (Рада національної безпеки і оборони України ), μιά θέση πού ἐλέγχει
: τὸ Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Ἄμυνας , τις Ἔνοπλες Δυνάμεις , τὸν Ὀργανισμὸ
Ἐθνικῆς Ἀσφάλειας καὶ Πληροφοριῶν .
(Ὁ Parubiy ἦταν
ἕνας ἀπὸ τοὺς κύριους ἡγέτες πίσω ἀπὸ τὴν Πορτοκαλὶ Ἐπανάσταση τὸ 2004. Ἡ ὀργάνωσή
του ἐπίσης χρηματοδοτήθηκε ἀπὸ τὴ Δύση . )
Μὲ τὴ σειρὰ
τοῦ ὁ Α.Parubiy ἔχει διορίσει τὸν Dmytro Yarosh, ἡγέτη τοῦ Δεξιοῦ
Τομέα, ἀναπληρωτῆ Γραμματέα τῆς RNBOU.
Τὸ
νεοναζιστικὸ Svoboda ἐλέγχει ἐπίσης τὴ δικαστικὴ ἐξουσία μὲ τὸν διορισμὸ
τοῦ Oleh Makhnitsky στὴ θέση τοῦ Γενικοῦ Εἰσαγγελέα τῆς Οὐκρανίας .
Καὶ ἄλλες
βασικὲς θέσεις διανεμήθηκαν ἐπίσης σὲ πρώην μέλη τῆς νέο- ναζιστικῆς ὀργάνωσης
Οὐκρανικὴ Ἐθνικὴ Αὐτοάμυνα ( UNA - UNSO ) :
Ὁ Tetyana
Chernovol , πού ἀπεικονίζεται στὸν δυτικὸ Τύπο ὡς «σταυροφόρος ἐρευνητὴς-
δημοσιογράφος» χωρὶς βέβαια καμία ἀναφορὰ στην προηγούμενη συμμετοχὴ του
στήν UNA - UNSO , ὀνομάστηκε πρόεδρος τῆς κυβερνητικῆς Ἐπιτροπῆς κατὰ τῆς
διαφθορᾶς τῆς κυβέρνησης .
Ὁ Yegor
Sobolev διορίστηκε πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς Κάθαρσης . Οἱ στόχοι τῆς ἐκστρατείας
Κάθαρσης μπορεῖ νὰ εἴναι ὅσοι συνδέονται μὲ τὴν προηγούμενη κυβέρνηση (στὶς
δημόσιες ὑπηρεσίες , τὶς περιφερειακὲς καὶ δημοτικὲς ἀρχὲς , τὴν ἐκπαίδευση , τὴν
ἔρευνα ) ἀλλὰ μπορεῖ νὰ λάβει καὶ φυλετικὴ χροιὰ .
Ἡ σύνθεση αὐτῆς
τῆς κυβέρνησης δὲν εὐνοεῖ τὸ διάλογο μὲ τὴ ρωσικὴ κυβέρνηση. Δὲν
μιλᾶμε ἁπλὰ γιὰ μία κυβέρνηση διεφθαρμένων, φιλοδυτικῶν πολιτικῶν , πού ἐπικράτησαν
μετὰ ἀπὸ μία «λαϊκὴ ἐξέγερση», ἀλά Πορτοκαλὶ ἐπανάσταση. Μιλᾶμε γιὰ μία
κυβέρνηση μὲ νεοναζί σὲ θέσεις κλειδιά, πού προέκυψε ἀπὸ ἕνα πραξικόπημα μὲ ἰσχυρὴ
στρατιωτικὴ ἐμπλοκὴ ναζιστικῶν ὁμάδων. Ὅταν ἡ RNBOU ἐλέγχεται
ἀπὸ Νεοναζί καὶ κρίσιμες ἀποφάσεις λαμβάνονται ἀπὸ τὴν RNBOU, μὲ ἐπικεφαλῆς
τοὺς Νεοναζὶ Parubiy καὶ Yarosh-σὲ συνεννόηση μὲ τὴν Οὐάσιγκτον καὶ
τὶς Βρυξέλλες- καταλαβαίνει κανεὶς τὸ ναρκοθετημένο τοπίο ἀλλὰ καὶ τὸ ποιὸς καὶ
γιατί προώθησε τὴν ναρκοθέτηση αὐτή.
Ἀνθρώπινα δικαιώματα διά στόματος John McCain | Ἡ Βικτόρια Νιούλαντ βάζει τά πράγματα στή θέση τους: We invested over 5 billion dollars to assist…δημοκρατία, ἀνθρώπινα δικαιώματα …μπλα μπλα μπλα |
Μερικά ἀκόμη ἄρθρα τοῦ Ἀνδρέα Ζαφείρη σχετικά μέ τήν Οὐκρανία
Μιά προσπάθεια νά ἀναπνεύσεις μέσα στήν μπόχα καί τόν σκοταδισμό τῶν ΜΜΕ εἶναι τό παρακάτω ἄρθρο ἀπό τό Counterpunch
ΑπάντησηΔιαγραφήUkraine Through the Fog of the Presstitutes
( ἐννοεῖ τίς δυτικές πόρνες τῆς ἐνημέρωσης)
καί ἐδῶ ἡ μετάφραση
Προσέθεσα 2 βιντεάκια, στήν ἀρχή καί τό τέλος τῆς ἀνάρτησης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπουμε τήν πολιτικῶς ὀρθή δημοσιογραφία -κατρακύλα τῆς τωρινῆς δημόσιας τηλεόρασης. Δέν εἶναι λίγο νά συναγωνίζεσαι στόν γκαιμπελισμό τό ΜΕΓΚΑ καί τό ΣΚΑΪ , τά κανάλια δηλαδή τοῦ best practice... Ὁ Δημήτρης Λιάτσος καπελώθηκε καί αὐτός ὅπως τό προσωπικό καί ἡ νοοτροπία τῆς παλιᾶς ΕΡΤ...
Κάτι ἀκόμη πού προσφέρεται γιά προβληματισμό... Ἡ ἐξίσωση τῆς ρωσικῆς πολιτικῆς μέ τόν Χίτλερ, ἤ ἡ προσπάθεια νά θεωρηθῆ ὁ οὐκρανικός λαός ὡς μῆλον τῆς ἔριδος μεταξύ ΗΠΑ καί Ρωσίας εἶναι μιά ἀναπαλαιωμένη έκδοχή τῶν " Κακῶς βομβαρδίσε τό ΝΑΤΟ τήν Σερβία ἀλλά καί ὁ Μιλόσεβιτς ἦταν χασάπης" ἤ " πολύ κακῶς ἐπιτέθηκαν οἱ ΗΠΑ στό Ίράκ ἀλλά καί ὁ Σαντάμ ἦταν δικτάτορας".
Ἄν καί ἡ Βικτόρια Νιουλαντ λίγο πολύ ξεκαθαρίζει τά πράγματα θέλω νά ἐπισημάνω ὅτι ὅτι διαχρονικά ἡ Εὐρώπη, δοθείσης εὐκαιρίας, χαρακτηρίζει τήν Ρωσία ὡς " ἐπιθετική" ἤ " ἐπεκτατική " δύναμη. Ὅσο κι ἄν ψάξει κανείς ὅμως δέν θα βρεῖ οὔτε μιά ἐπίθεση τῆς Ρωσίας κατά τῆς Εὐρώπης, θά βρεῖ ὅμως ἀρκετές τῆς Εὐρώπης κατά τῆς Ρωσίας. Ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Ναπολέοντα μέχρι σήμερα...
Ἡ ἐπεκτατικότα τῶν εὐρωπαίων σκόνταφτε καί σκοντάφτει στά φυσικά ὅρια τῆς τσαρικῆς, σοβιετικῆς, ἤ ρωσικῆς ἐπικράτειας. Οἱ λεγόμενες " ἐπεμβάσεις" τῆς Μόσχας κατά τῶν συνοριακῶν της κρατῶν ( Πράγα, Πολωνία, Ἀφγανιστάν, Οὐκρανία...) ἀποτελοῦσαν πάντα καθαρή περίπτωση αὐτοάμυνας ἔναντι ἐπεκτατικῶν εὐρωπαϊκῶν ( σήμερα καί ἀμερικανικῶν) ἐνεργειῶν ( σήμερα λέγονται ὑπεράσπιση τῶν " ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων" ), πού διετάρασσαν ἕνα συμφωνημένο πλαίσιο ἰσορροπίας δυνάμεων... ...
Στό ζήτημα τῆς Οὐκρανίας ἡ ρόζ ἀριστερά μοιάζει νά ἔχει 2 θέσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήἩ πρώτη προσπαθεῖ νά ἐξισορροπήσει μεταξύ ΕΕ καί Γιανουκόβιτς θεωρῶντας τόν δεύτερο διεφθαρμένο καί τήν στάση τῆς ΕΕ λίγο πολύ ἀπρόσεκτη, βιαστική, άτυχῆ. Στήν πράξη στηρίζει ΕΕ καί θεωρεῖ ὑπεύθυνο τῆς κρίσης τόν Γιανουκόβιτς....Τί περισσότερο νά ζητήσει ἡ Νιούλαντ ἀπό τήν άριστερά;
Τό δέ ΚΚΕ,παίρνει μιά θέση ( ( ἐδῶ ) πού διαφέρει ἀπό τούς προηγούμενους ἰσορροπιστές τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, στό ὅτι χρησιμοποιεῖ επαναστατική ὁρολογία ( καπιταλισμός, ἴμπεριολισμός , πλουτοκρατία, λαϊκά συμφέροντα). Ἔχοντας μιά περίεργη ἀντιπάθεια γιά τόν Πούτιν, ξεχνάει ὅτι ἡ Ρωσία παρά τό ὅτι εἶναι μιά καπιταλιστική δύναμη δέν ἐλέγχεται ὅμως ἀπό τό διεθνές χρηματιστικό καί πολυεθνικό κεφάλαιο. Δέν πρέπει λοιπόν νά ἐξομοιώνεται μέ ΗΠΑ καί ΕΕ.
Ἡ δεύτερη στάση τῆς ρόζ ἀριστερᾶς φαίνεται νά βρίσκεται πιό κοντά στήν ούσία τῶν πραγμάτων. Εἶναι ἡ θέση πού ἐκφράζεται ἀπό τήν ἱστοσελίδα ΙΣΚΡΑ ( πρόσκειται στόν Λαφαζάνη) μέ σαφῶς ἀντιευρωπαϊκή ἐπιχειρηματολογία. Μιά ἰδέα παίρνουμε ἀπό τήν θέση τοῦ ὁμοϊδεάτη γάλλου Μελανσόν στό παρακάτω ἄρθρο
Οὐκρανία, τό νέο ἀμερικανικό σύνορο
Γράφει ὁ Τάκης Φωτόπουλος στό ἄρθρο του ΤΙ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφή" ... Εἶναι τέτοιο τὸ μέγεθος τῆς παραπληροφόρησης, ἂν ὄχι μαύρης προπαγάνδας, ἀπὸ τὰ μίντια τῆς «διεθνοῦς κοινότητας» (διάβαζε τῆς Ὑπερεθνικῆς ἐλὶτ ―βασικά της «Ὁμάδας τῶν 7»― πού διαχειρίζεται τὴ Νέα Διεθνῆ Τάξη (ΝΔΤ) τῆς νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης) ὥστε, μὲ δεδομένο τὸν ἄθλιο ρόλο τῆς «Ἀριστερᾶς» τῶν ἴσων ἀποστάσεων, εἶναι ἐξαιρετικὰ δύσκολο γιὰ τὸν μέσο πολίτη στὴ Δύση νὰ καταλάβει καν τί κρίνεται στὴν Οὐκρανία. Θὰ προσπαθήσω, ἀρχίζοντας σήμερα, νὰ ἀπαντήσω στὰ κρίσιμα ἐρωτήματα πού θέτει ἡ Οὐκρανία, τὰ ὁποία οὐσιαστικὰ ἀφοροῦν τὰ λαϊκὰ στρώματα παντοῦ, ἐφόσον ἐκεῖ κρίνεται ἐὰν θὰ ὑποδουλωθοῦμε, χωρὶς ἐθνικὴ καὶ οἰκονομικὴ κυριαρχία, στὴν παγκόσμια διακυβέρνηση πού μεθοδικὰ στήνει ἡ Υ/Ἐ τὰ τελευταία 20 περίπου χρόνια. Εἴτε μὲ τὸν οἰκονομικὸ ἐξανδραποδισμὸ καὶ τὴν μετατροπὴ σὲ προτεκτοράτα τῆς χωρῶν ὅπως ἡ Ἑλλάδα, εἴτε μὲ τὸν φυσικὸ ἐξανδραποδισμὸ τῶν ἀντιστεκόμενων λαῶν (Γιουγκοσλαβία, Ἰράκ, Λιβύη, Συρία). ...
ἡ συνέχεια τοῦ ἄρθρου του ἐδῶ
Το ενδιαφέρον στην γενικότερη τοποθέτηση του Φωτόπουλου είναι ότι αντιπαρέρχεται τις γεωπολιτικές αναλύσεις ως αστικές και εξίσου άστοχες με τις αντιλήψεις για ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και μιλά όχι για γεωπολιτικές σκακιέρες αλλά για την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Από την άλλη τι προτείνει; "Εθνική κυριαρχία", όχι ακριβώς το γερασιμοκακλαμανικότερο των πραγμάτων ας επιτραπεί να πούμε. Εξάλλου στην Ευρασιατική ένωση περιμένουν τα οράματα του A.Dugin και της "τέταρτης πολιτικής θεωρίας του", και δεν ξέρουμε κατά πόσο συντονίζεται ή ενθουσιάζεται με αυτά ο κύριος Φωτόπουλος. Η αντίληψη του Γεράσιμου Κακλαμάνη για το έθνος παρεμπιπτόντως ίσως συντονίζεται πιο εύκολα με την αντίληψη της Rosa Luxemburg (από ότι ας πούμε με εκείνη του Lenin), από την άλλη από το "Ανατολικό Ζήτημα Σήμερα" μάλλον προκύπτει ότι ο Γεράσιμος θα χαιρέτιζε την πρόταση του Dugin, δεν ξέρω αν πέφτω εντελώς έξω. Από κει που ο Γ.Κ. ήταν κατα κάποιον τρόπο ο αρχηγέτης της "δυτικής πτέρυγας" (χωρίς ποτέ βέβαια να σχετίζεται με τον λιμπεραλιστικό ευρωλιγουρισμό τύπου "Καθημερινής") και έτσι ας πούμε τον αντιμετωπίζει ο Θεόδωρος Ζιάκας στο "Έθνος και παράδοση", μεταστρέφεται κατά κάποιν τρόπο στο "Ανατολικό Ζήτημα Σήμερα", εκεί πλέον δεν είναι απλά ενάντια στον λιμπεραλισμό αλλά έχει τεράστιες επιφυλάξεις για την επιστήμη, την τεχνολογία, την φιλοσοφία, πλέον είναι σαν απομακρύνεται από τον "λατινελληνισμό" του και τον λογικο-επιστημονικό του προσανατολισμό (που ποτέ δεν ήταν ο ανυποψίαστος θετικισμός) και να στρέφεται στις πνευματικές και κοινωνικές κατακτήσεις του Βυζαντίου (και πάλι βέβαια με πολύ διαφορετικό τρόπο από τους εγχώριους αμαθείς φονταμενταλιστές). Φτάνει στο σημείο να μιλήσει για ιδεώδη σοσιαλισμό και σχεδόν αταξική κοινωνία επί Βυζαντίου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαί ἐγώ νομίζω ὅτι ὁ Φωτόπουλος, ἐνῷ συνδυάζει θαυμάσια καί λογικά τά τωρινά γεγονότα, πάσχει στήν πρόταση. Εἶναι δηλαδή χρησιμώτατος στήν ἄμυνα κατά τῆς κρατούσης προπαγάνδας, ἀλλά ἀπό ἐκεῖ καί πέρα; Ἡ μόνη πρόταση πού ἔχω συναντήσει - σημειώνω ὅτι δέν ἔχω διαβἄσει τήν θεωρία τοῦ Ντούγκιν - εἶναι τοῦ Κακλαμάνη στό ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΗΜΕΡΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι ὁ λατινελληνισμός τοῦ Κακλαμάνη ( μάλιστα στό βιβλίο του Η ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΩΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ὑπέγραψε ὡε λατινέλλην ) ποτέ δέν εἶχε σχέση μέ τόν εὐρωλιγουρισμό. Οὔτε κατά διάνοιαν. Νομίζω ὡς λατινελληνισμό ἐννοοῦσε μιά ἀπό τίς πάμπολλες ἱστορικές -πνευματικές διαστάσεις τοῦ ἑλληνισμοῦ- στά Ἑπτάνησα κυριάρχησε -, αὐτήν πού μετέφερε τόν ἑλληνισμό στήν δυτική Εὐρώπη. Ἀκολούθως ὅλες αὐτές οἱ διαστάσεις ἐντός τῶν ἐθνικῶν συνόρων ἰσοπεδώθηκαν . Παρέμεινε μόνον ὡς φοῦσκες ὁ ἐθνικισμός καί ὁ εὐρωλιγουρισμός