| Νεοέλληνας( Τζίμης Πανούσης) |
Ὁ νεοέλληνας γεννήθηκε σκλάβος καὶ παραμένει
τέτοιος μέχρι σήμερα. Ἄν ἡ σκλαβιὰ καὶ ἡ
μὲ τὸ ἀζημίωτο «προστασία» τῶν Μεγάλων Δυνάμεων τῶν πρώτων μετὰ τὸ 1821 χρόνων ἦταν
κατὰ κάποιο τρόπο ἀναπόφευκτη, ἡ σημερινὴ
εἶναι τὸ πνευματικὸ ὑποπροϊὸν τῆς ἑλλαδικῆς διανόησης – εἴτε «ἐθνικῆς» εἴτε εὐρωλιγούρικης
- καὶ ἔχει φαρδιὰ πλατιὰ ἀπὸ κάτω τὴν
νεοελληνικὴ ὑπογραφὴ ὅλων τῶν κομματικῶν ἀποχρώσεων.
Ἀντὶ τῆς ἰδεολογικῆς περιπέτειας ὁ
νεοέλληνας προτίμησε καταστάσεις ψευδεπίγραφες, μιὰ ἰδεολογία ἡ ὁποία –
σκοπίμως καὶ κουτοπόνηρα - τὸν ἀναγόρευε ἀπὸ ἐπαίτη ψηφοφόρο σὲ περιούσιο λαό.
Αὐτὴ ἡ ἰδεολογικὴ θολούρα, τὸ περιβάλλον ὅπου οἱ σφραγιδοφύλακες τοῦ πνεύματος ἐμφανίζονται
σὰν τὰ σαλιγκάρια μετὰ τὴν βροχή,( αὐτοί πού κρατᾶνε τὰ πόστα καί τά ἀνταλάσσουν μεταξύ τους π.χ. γενηὰ τοῦ 30, νεομαρξιστές, νεοορθόδοξοι,
θεωρητικοί τοῦ ἡδονισμοῦ ἢ τῶν ντεμὲκ «ἀνθρωπίνων» δικαιωμάτων κλπ…) ἀγκάλιασε ὅλο τὸ πολιτικὸ φάσμα. Ἄλλοι ψηφοφόροι
ἀλλοιθώρισαν πρὸς τὴν Εὐρώπη προσβλέποντας τὰ ΜΟΠ, τὰ ΕΣΠΑ ( καὶ μέσῳ αὐτῶν τὸν
δημόσιο πλοῦτο ὡς ἑλλαδίτες φιλελεύθεροι),
ἄλλοι τραγουδοῦσαν θούρια ἐθνικοπατριωτικὰ βάζοντας τὸ δάχτυλο καί τή μούρη ὁλόκληρη στὸ μέλι
καὶ προσφέροντας ἄλλοθι στοὺς πρώτους, ἐνῷ κάποιοι τρίτοι κράτησαν ἀπὸ τὸν
κομμουνισμὸ μόνο τὸ σφυροδρέπανο, μουμιοποίησαν καὶ γελοιοποίησαν τὸν Μάρξ τραγουδῶντας ἀντάρτικα στὶς ταβέρνες ἢ προπαγανδίζοντας τὴν ἐπιβολὴ τοῦ
μονοτονικοῦ ἢ τῆς "δημοτικιᾶς" ὡς λαϊκές κατακτήσεις. Ὅταν μάλιστα τσεπώνεις παράλληλα βουλευτικὲς ἀποζημιώσεις, ἑλλαδικὲς
ἢ εὐρωπαϊκὲς - γιὰ τὸ κόμμα βεβαίως βεβαίως…- τὸ πράγμα τότε παραβρωμάει…
