Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016

Τενεκέδες...

Τενεκές ἄδειος ἐναντίον τενεκέ γεμάτου σκατά
Στήν πρό τετραετίας ἀνάρτηση τοῦ ἱστολογίου μέ τίτλο Ὁ Ὀσάμα μπίν Λάντεν εἶναι νεκρός ἡ Τζένεραλ Μότορς ζωντανή ( ἐδῶ ), πάλι παραμονές τῶν ἀμερικανικῶν ἐκλογῶν,μεταξύ ἄλλων ἔγραφα:

«…Ὁ Μπρεζίνσκυ στό βιβλίο του Ἡ  μεγάλη Σκακιέρα περιγράφει τήν κεντρική ἰδέα τῆς διαχρονικά ἴδιας καί ἀπαράλλαχτης ἀμερικάνικης ἐξωτερικῆς πολιτικῆς, ὄχι μόνον στήν περιοχή τῆς Εὐρασίας ἀλλά παγκοσμίως.  Στήν πολιτική αὐτή πρόσωπα ὅπως Νοριέγκα, Μιλόσεβιτς, μπίν Λάντεν, Σαντάμ Χουσεΐν χρησιμοποιοῦνται εἴτε ὡς συνεργάτες, εἴτε ὡς μαῦρα πρόβατα ἐπί σφαγῇ. Ὅλα ὅσα διαδραματίσθηκαν τά τελευταῖα 20 χρόνια στίς χῶρες τῆς κεντρικῆς Ἀσίας ἔγιναν γιά τά πετρέλαια τῆς Κασπίας, τά ὁποῖα ἀποτελοῦν ἕνα ἰσχυρό χαρτί γιά τόν ἔλεγχο τῆς παγκόσμιας οἰκονομίας. Ἡ κατοχή αὐτῶν τῶν ἀποθεμάτων προϋποθέτει τήν ἐπιβολή «φιλικῶν» κυβερνήσεων. Παράλληλη ἐπιδίωξη ἡ ὅσο γίνεται μειωμένη ἐπιρροή τῶν συνοριακῶν χωρῶν Ρωσίας, Ἰράν, Τουρκίας καί Κίνας. Συνεπῶς οἱ ΗΠΑ δέν μποροῦν νά ἀπουσιάζουν ἀπό τόν χῶρο, ἴσα ἴσα ὀφείλουν νά ἔχουν ἐνεργή παρουσία. Ὅταν ἡ διακριτικότητα δέν εἶναι ἐφικτή μποροῦμε κάλλιστα νά καταφύγουμε σέ ἀνθρωπιστικούς βομβαρδισμούς. Αὐτή ἡ ἡγεμονία τῶν ΗΠΑ χρειάζεται μία ἔντονα στρατιωτικοποιημένη ἐξωτερική πολιτική, μέ μία παράλληλη καί κατασκευασμένη συναίνεση, μέσω προπαγάνδας καί στημένων δημοσκοπήσεων, στό ἐσωτερικό της χώρας. Παλιά μου τέχνη κόσκινο…»

Τά χρόνια πού μεσολάβησαν ἔχω πεισθεῖ ὅτι ἡ  ἀποτελεσματικότητα αὐτῆς τῆς ἰμπεριαλιστικῆς πολιτικῆς ἐξασφαλίζεται καλύτερα ὅταν τήν ἡγεσία τῶν ΗΠΑ ἀναλαμβάνει τό Δημοκρατικό κόμμα. Ὁ δημοκρατικός πρόεδρος Γούντροου Οὐΐλσον, ἐκμεταλλευόμενος τό ἔργο προπαγάνδας τῆς ἐπιτροπῆς Κρίλ, βάζει τίς ΗΠΑ στόν Α Π.Π. Ὁ δημοκρατικός Φραγκλνος Ροῦζβελτ, ἐξωθντας τήν Ἰαπωνία νά βομβαρδίσει τό Πέρλ Χάρμπορ ( βλέπε ἐδῶ) εἰσέρχεται στόν Β Π.Π. Μέ τήν λήξη του,  ὁ Χάρυ Τρούμαν, σπέρνει τόν τρόμο καί τόν θάνατο στήν Ἰαπωνία, σβήνοντας δυό πόλεις ἀπό τόν χάρτη. Καί αὐτός δημοκρατικός. Ἐπί τῶν δημοκρατικῶν Κένεντυ καί Τζόνσον ἔλαβε χώρα ἡ εἰσβολή καί ἡ κορύφωση τοῦ πολέμου στό Βιετνάμ (λεπτομέρειες).

Ὅτι βλέπουμε νά γίνεται τά τελευταῖα χρόνια στήν Συρία, ἐπί προεδρίας Μπαράκ Ὀμπάμα, εἶναι μιά ἐπανάληψη τῶν ὅσων διέπραξε ἡ διεθνής κοινότης – ὑπό τήν ἡγεσία τῆς δημοκρατικῆς Ἀμερικῆς τοῦ Μπίλ Κλίντον τήν δεκαετία τοῦ 1990, βομβαρδίζοντας καί ἰσοπεδώνοντας τήν Γιουγκοσλαυΐα. Ἡ ἐκλογή τῆς Χίλαρυ Κλίντον – τυχαῖο εἶναι πού πολλοί στίς ΗΠΑ τήν ἀποκαλοῦν Killary ; - στίς προσεχεῖς ἐκλογές ἰσοδυναμεῖ μέ πολεμική κλιμάκωση τοῦ «  ἀνθρωπισμοῦ» στά μέτωπα ὅπου ἐμπλέκεται ἡ Ρωσία. Δηλαδή στήν Συρία καί στήν Οὐκρανία.

Ἀποκαλυπτικό εἶναι τό ἄρθρο President Killary, τοῦ Paul Craig Roberts. Παραθέτω ἕνα μικρό ἀπόσπασμα. Μιά μικρή ἰδέα γιά τίς σχέσεις της μέ τραπεζικά ἱδρύματα καί γιά τήν συμβολή της στά ὅσα διεδραματίσθηκαν στήν Λιβύη, Ὀνδούρα, Οὐκρανία, Συρία…, χωρίς μάλιστα νά κατέχει ἡ ἴδια κάποια θέση εὐθύνης. Τό μέλλον πού μᾶς ἐπιφυλάσσει ἡ σύζυγος τοῦ ξεθεμελιωτῆ τῆς Γιουγκοσλαυΐας, μέ αὐξημένο ζῆλο ὡς μελλοντική πρόεδρος τῶν ΗΠΑ, προδιαγράφεται ζοφερό. Γράφει, μεταξύ ἄλλων,  ὁ Ρόμπερτς:

«…Hillary is a war-monger. She pushed the Obama regime into the destruction of a stable and largely cooperative government in Libya where the “Arab Spring” was a CIA-backed group of jihadists who were used to dislodge China from its oil investments in eastern Libya. She urged her husband to bomb Yugoslavia. She pushed for “regime change” in Syria. She oversaw the coup that overthrew the democratically elected president of Honduras. She brought neoconservative Victoria Nuland, who arranged the coup that overthrew the democratically elected president of Ukraine, into the State Department. Hillary has called President Vladimir Putin of Russia the “new Hitler.” Hillary as president guarantees war and more war...»


Στόν σύνδεσμο http://www.washingtonsblog.com/2016/02/hillary-clintons-six-foreign-policy-catastrophes.html   παρουσιάζεται ἀναλυτικά ἡ ἐμπλοκή τῆς Κλίντον στίς φανερές καί μή ἐπεμβάσεις τῶν ΗΠΑ. Μήν περιμένετε βέβαια νά ἀκουστοῦν αὐτά σέ κάποιο ραδιόφωνο ἤ τηλεόραση. Οἱ ἀστειότητες τοῦ Τράμπ με κάποιο μοντέλο πρό εἰκοσαετίας προηγοῦνται ...

Θά περίμενε κανείς ὅτι μεγάλο μέρος τῆς συζήτησης γιά τίς ἀμερικανικές ἐκλογές στά ΜΜΕ  θά ἀφιερωνόταν σέ αὐτό τό ἐφιαλτικό περιβάλλον καί τίς πιθανότητες διαμόρφωσής του. Ἀκούσατε κάτι σχετικό  μέ αὐτά τά ἐνδεχόμενα; Μιά ὁποιαδήποτε νύξη αὐτῶν τῶν παραμέτρων καί πῶς ἐπηρεάζονται ἀνάλογα μέ τήν ἐκλογή τοῦ Τράμπ ἤ τῆς Χίλλαρυ. Ἐγώ ὄχι. Ὅλα τα κανάλια ἀσχολοῦνται ἐπί εἰκοσιτετραώρου βάσεως, ἀνασύρουν δηλώσεις καί στιχομυθίες ἀπό τό παρελθόν καί μᾶς κουνᾶνε τό δάχτυλο ὅτι ὁ Τράμπ εἶναι μισογύνης, σεξιστής,  ὁμοφοβικός καί ρατσιστής. Ὅλος αὐτός ὁ ἰδεολογικός ἀχταρμάς εἶναι ἡ αἰχμή τοῦ δόρατος συντηρητικῶν καί προοδευτικῶν ΜΜΕ,  διαπλεκομένων καί μή, μέ στόχο τόν ἀποπροσανατολισμό τῶν ἀμερικανῶν ψηφοφόρων στίς ΗΠΑ καί τήν  ἀνάλογη διαμόρφωση τῆς διεθνοῦς κοινῆς γνώμης. Στήν χώρα μας κρατᾶνε αὐτό τό δόρυ ἐξ ἴσου γερά ἡ συστημική ροζουλί κυβερνητική ἀριστερά των «ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων» πού διαφεντεύει τήν ΕΡΤ, καί ὁ φιλελεύθερος ἀντικυβερνητικός ΣΚΑΪ.

Ὅταν, στό πλευρό τῆς Χίλλαρυ ( Killary), ἐκτός ἀπό τίς χρήσιμες ἠλίθιες – συντρόφισσες τῆς παραδομένης ἀριστερᾶς,  διεθνῶς παρελαύνουν τεχνητά λαϊκά εἴδωλα ( ποδοσφαιριστές, μοντέλα καί τραγουδίστριες…) ἡ κάμερα εἶναι ἐκεῖ νά ἀπαθανατίσει τό βαρυσήμαντο γεγονός. Ἀκόμα ὅμως δέν ἄκουσα στά ἑλλαδικά ΜΜΕ τήν δημόσια καί πρόσφατη τοποθέτηση τῆς ἀκτιβίστριας ἀμερικανίδος ἠθοποιοῦ Σουζάνας Σάραντον. Δέν ψηφίζω μέ τό αἰδοῖο μου ( Ι DON’T VOTE WITH MY VAGINA …) δήλωσε, κάνοντας σκόνη ὅλη τήν προπαγάνδα πού στηρίχθηκε στόν ὅποιο μισογυνισμό τοῦ Τράμπ ἤ στον ὅποιο φεμινισμό τῆς Κλίντον. Ἡ συνολική τεκμηριωμένη πολιτική της θέση καί ἡ κριτική τῆς Σάραντον κατά τῆς Κλίντον ἔχει ἐνδιαφέρον καί βρίσκεται ἐδῶ

Σχηματικά μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι τούς τελευταίους μῆνες τά πράγματα ἐξελίχθηκαν ὡς ἑξῆς: Στούς δύο πυλῶνες τοῦ ἀμερικανικοῦ συστήματος, δηλαδή στό δημοκρατικό καί στό ρεπουμπλικανικό κόμμα, μέ ἀφορμή τήν ὅλο καί αὐξανόμενη δυσαρέσκεια τῆς κοινωνίας, παρουσιάσθηκαν δύο ἀντισυστημικοί ὑποψήφιοι. Ὁ Μπέρνι Σάντερς μέ ὄχημα μιά πρωτοφανῆ στήριξη ἀπό τήν νεολαία καί ὁ Ντόναλντ Τράμπ στηριζόμενος κυρίως ἀπό τούς παραδοσιακούς ἀμερικανούς. Ἕνας ἀδιάφθορος ἰδεολόγος ὁραματιστής καί ἕνας ἄνευ ἰδιαίτερου πολιτικοῦ  βάρους ἀλλά ἀνεπιθύμητος πολυλογᾶς, ὁ ὁποῖος μέσα στήν πολυλογία του εἶπε μερικά πράγματα πού θάφτηκαν ἀπό τά ΜΜΕ καί ἀντί αὐτῶν μᾶς προέβαλαν τήν σεξουαλική παρενόχληση μιᾶς πορνοστάρ.... Ἡ προοπτική συμφωνίας μέ τόν Πούτιν καί ὁ περιορισμός τῆς δράσης τοῦ ΝΑΤΟ κάνει τά γεράκια νά σκυλιάζουν καί νά ποντάρουν τά ρέστα τους στήν Κλίντον. Φυσικά Σάντερς καί Τράμπ δέν εἶναι ἐπανατάτες, ἀλλά μή ἐλεγχόμενοι πλήρως ἀπό τό σύστημα ἐξουσίας τῶν ΗΠΑ. Ἡ βοήθεια πού ἔλαβαν ἀπό τά ΜΜΕ οἱ ἀντίπαλοί τους ἦτο σκανδαλώδης. Κανιβαλισμός τοῦ Τράμπ ἀπό τήν μία, ἑτεροβαρής προβολή ὑπέρ τῆς Κλίντον εἰς βάρος τοῦ Σάντερς ἀπό τήν ἄλλη. Πρόσφατα ἀποκαλύφθηκε ὅτι ἡ μεροληψία τῶν ΜΜΕ ὑπέρ τῆς Κλίντον ἔφθασε στό σημεῖο νά τῆς πασσάρει τό CNN τίς ἐρωτήσεις τῆς μονομαχίας μέ τόν Σάντερς. Ὁ Τράμπ ἐπέζησε ἐντός του κόμματός του, ὁ Σάντερς ὄχι. Ὁ ἀποκλεισμός τοῦ Σάντερς φαίνεται νά ὁδηγεῖ μεγάλο μέρος τῶν ὑποστηρικτῶν του σέ κάτι πρωτοφανές, δηλαδή στήν καταψήφιση τῆς Κλίντον.

Τρεῖς ἡμέρες πρίν ἀπό  τίς ἀμερικανικές ἐκλογές τό δίλημμα γιά τούς ἀμερικανούς πολίτες εἶναι μεταξύ δύο τενεκέδων. Μεταξύ ἑνός ἄδειου τενεκέ ( Τράμπ) πού, ὅπως ὅλοι οἱ ἄδειοι τενεκέδες, κάνει μόνον θόρυβο, καί μεταξύ ἑνός ἐμφανισιακά πολιτικά ὀρθοῦ τενεκέ ἀλλά γεμάτου σκατά ( Killary), πού ἀπειλεῖ νά μᾶς περιχύσει μέ τό περιεχόμενό του…Ὁποιαδήποτε στάση μπροστά στίς κάλπες βγάλει ἀπό τό κάδρο τόν σκατοτενεκέ εἶναι εὐπρόσδεκτη…Ἡ καταψήφιση τῆς Κλίντον, εἴτε μέ ψῆφο στόν Τράμπ εἴτε σέ κάποιο τρίτο κόμμα, θά εἶναι ἡ τρίτη καί μεγαλύτερη κατά σειρά ἧττα τῶν ΜΜΕ στήν μάχη τους ὑπέρ τοῦ ἐλέγχου τῆς κοινωνίας καί κατά τῆς ἐνημέρωσης της, μετά τήν ὑπερίσχυση τοῦ ΟΧΙ στό ἑλλαδικό δημοψήφισμα τοῦ Ἰουλίου τοῦ 2015 καί τοῦ BREXIT στό βρεττανικό, τόν Ἰούνιο πού μᾶς πέρασε...

3 σχόλια:

  1. It doesn't really matter. The deep state always gets its way.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καί τό παρακάτω εἶναι ἐξαιρετικό. Ἀπό τήν ἱστοσελίδα ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

    ΟΙ ΔΥΤΙΚΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ ΣΤΟ ΤΡΑΜΠ-ΟΛΙΝΟ ΤΗΣ ΥΣΤΕΡΙΑΣS

    " Ἀποτελεῖ πραγματική ἀπόλαυση νά παρακολουθεῖ κανείς τήν ὑστερία στήν ὁποία ἔχουν περιέλθει φιλελέδες καί ἀριστερούληδες, λόγῳ τῆς ἐκλογῆς Τράμπ στίς Ἡνωμένες Πολιτεῖες τῆς Ἀμερικῆς.

    Μιά ὑστερία πού τελικά φανερώνει, πώς παρά τίς ἐπιφανειακές διαφορές τους, ὑπάρχει κάτι πιό βαθύ – παραφράζοντας τόν Καββαδία - πού τούς ἑνώνει.

    Καί οἱ δυό πιστεύουν στόν καπιταλισμό μέ ἀνθρώπινο πρόσωπο.
    ἤ μᾶλλον καλύτερα μέ ἀνθρώπινο προσωπεῖο.

    Οἱ μπάτσοι μποροῦν νά σκοτώνουν τούς ἀφροαμερικανούς σάν τίς μύγες, ἀλλά ὁ πολιτικός τους προϊστάμενος δέν ἐπιτρέπεται νά τούς ἀποκαλεῖ ἀράπηδες.

    Οἱ μεξικανοί μετανάστες μποροῦν νά δουλεύουν γιά ἕνα πιάτο φασόλια ἀνασφάλιστα 12ωρα στή λάντζα τῶν μεγάλων ἑστιατορίων, ἀλλά κανείς δέν δικαιοῦται νά τούς θεωρεῖ κατώτερο εἶδος.

    Δέν ἐνοχλεῖ το πῶς παρουσιάζουν τή γυναίκα οἱ μεγάλες πολυεθνικές τῆς βιομηχανίας τοῦ θεάματος ἤ τῆς μόδας, ἀλλά δυό σαχλά σεξιστικά σχόλια εἶναι ἱκανά νά προκαλέσουν τήν ἱερή ἀγανάκτηση τῶν ἀπολογητῶν τῆς καπιταλιστικῆς βαρβαρότητας.

    Πού φυσικά ἀποσιωποῦν σταθερά το γεγονός πώς ὅλες οἱ ρατσιστικές καί σεξιστικές κατηγοριοποιήσεις καί ἀποκλεισμοί, ἀφοροῦν μιά καί μόνο τάξη.

    Κανείς πλούσιος μαῦρος ἤ ὁμοφυλόφιλος δέ γίνεται δέκτης ρατσιστικῶν συμπεριφορῶν, οὔτε βιώνει κάποια μορφή κοινωνικοῦ ἤ ἐπαγγελματικοῦ ἀποκλεισμοῦ.

    Προκαλοῦν μάλιστα θυμηδία ὅλοι αὐτοί οἱ συστημικοί δημοσιολογοῦντες πού ἔπασαν τό τροπάρι γιά τούς "κακούς λαϊκιστές πού δηλητηριάζουν τίς κοινωνίες", ἀπό ἐκεῖ ἀκριβῶς πού τό ἄφησαν μετά τό Brexit.

    Λές καί οἱ φιλελεύθερες ἐλίτ τίς ποτίζουν ροδόσταμο.
    Τά προσωπεῖα τῆς δύσης λοιπόν πέφτουν.
    Καί θά συνεχίσουν νά πέφτουν μέ γοργούς ρυθμούς.

    Γεγονός πού δέ μπορεῖ παρά νά χαροποιεῖ κάθε ἀνυπόκριτο καί ἀκέραιο ἄνθρωπο, ἀνεξάρτητα ἀπό τήν πολιτική τοποθέτηση τήν ὁποία ἔχει.

    Γιατί ὅταν οἱ μάσκες πέφτουν, γκρεμίζονται οἱ αὐταπάτες καί φανερώνεται ἡ ἀλήθεια.
    Ἡ ὁποία ἐνίοτε εἶναι καί ὠμή.

    Ποιός λοιπόν, ἄν ὄχι ἕνας ποῦρος καπιταλιστής σάν τόν Τράμπ, θά ἦταν ὁ καταλληλότερος νά κομίσει αὐτή τήν ὠμή καπιταλιστική ἀλήθεια ;

    Μιά ἀλήθεια πού ἦταν πάντα ἐδῶ, γιά ὅποιον μποροῦσε νά τή δεῖ.

    Γιά τούς ὑπόλοιπους, μᾶλλον ἰσχύει ἡ ρήση τοῦ Ζάν-Πώλ Σάρτρ :
    "Ἀφοῦ δέν ἔχετε μάτια νά βλέπετε, θά ἔχετε μάτια νά κλαῖτε". "

    ΑπάντησηΔιαγραφή