Βαβὲλ ( Ν.Μποφίλιου-Θ.Καραμουρατίδης-Γ.Εὐαγγελᾶτος) |
Ἡ σύγκριση μεταξὺ τοῦ νεοελληνικοῦ κρατιδίου καὶ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης, ὅταν προσδιορίζεται ἀπὸ οἰκονομικοὺς δεῖκτες καὶ ἀριθμούς, εἶναι χαώδης. Κατ' οὐσίαν ὅμως ἐλάχιστα διαφέρουν, ἀφοῦ ἀμφότερα ἀποτελοῦν κοινωνικὰ σύνολα δικτατορικῆς ὑφῆς χωρὶς α) ἰδεολογία καὶ β) μιὰ πνευματικὴ ἡγεσία ὡς φορέα της. Προφανῶς καὶ μὲ τὸν ὄρο «Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση» ἀναφερόμαστε στὴν δικτατορία τῶν Βρυξελλῶν, καὶ ὄχι στὰ ἐπὶ μέρους κράτη καὶ λαούς, ποὺ χωρὶς νὰ τὸ καταλάβουν βρέθηκαν μαντρωμένα. Ἡ ἡγεσία, καὶ ἡ ἰδεολογία ποὺ μέσῳ αὐτῆς ἐκφράζεται, εἶναι φυσικά φαινόμενα τῶν κοινωνιῶν καὶ δὲν μποροῦν νὰ εἶναι δικτατορικὲς. Ἀντίθετα, καὶ ὁ ἑλλαδισμὸς καὶ ὁ εὐρωπαϊσμός, ἀποτελοῦν αὐθαίρετες καὶ ἀνιστόρητες ἰδεολογικὲς κατασκευές, καὶ ὄντας ἀνίκανες νὰ ἐκφράσουν τὶς ἀντίστοιχες κοινωνίες, τοὺς ἐπιβάλλονται, κραδαίνοντας πότε τὀ εὐρὼ καὶ πότε τὰ ἀπαράγραπτα «ἐθνικὰ δίκαια». Τὸ ξαναγράψαμε: Ὁ εὐρωπαϊσμὸς ὑφίσταται ὠς μεταλλαγμένη ἐθνικοφροσύνη. Ἐν τέλει, Ἑλλάδα καὶ Ε.Ε. καθίστανται παθητικοὶ φορεῖς τῆς σύγχρονης παγκοσμιοποιημένης πολιτικῆς, καὶ ἄνευ ἱστορικῆς προοπτικῆς. Δημιουργοῦν προβλήματα καὶ στοὺς λαοὺς ποὺ τὶς ἀπαρτίζουν, ἀλλὰ καὶ στὰ κράτη καὶ τοὺς λαοὺς ποὺ τὶς περιβάλλουν.
Στὴν σημερινὴ καὶ στὴν ἑπομένη ἀνάρτηση θὰ διαβάσουμε δύο ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Γερασίμου Κακλαμάνη «Νεοελληνισμὸς καὶ ἱστορικὲς συσχετίσεις», ὅπου περιγράφεται ὁ ρόλος τῆς ἡγεσίας καὶ τῆς ἰδεολογίας, ἡ ἱστορικὴ ἀναγκαιότητά τους, καὶ οἱ δραματικὲς συνέπειες τῆς ἀπουσίας τους..Ἡ ἀνάγνωσή τους δὲν ἐνδείκνυται στοὺς τροφίμους τῆς εὐρωπαϊκῆς Βαβὲλ, στοὺς ἀκολούθους τοῦ Τατσόπουλου, τοῦ ΣΚΑΪ καὶ τῆς Athens Voice...