Μετὰ τὴν ὁμιλία τοῦ Μίκη Θεοδωράκη στὸ Σύνταγμα, στὶς 4/2/2018, ὑπουργοὶ καὶ στελέχη τοῦ ΣΥΡΙΖΑ συνεπικουρούμενα ἀπὸ τόν φιλοκυβερνητικὸ τύπο ( ἡ γκαιμπελίστικη ἀριστερίστικη, ὡς διάδοχος τοῦ Ἰοῦ τῆς Ἐλευθεροτυπίας, ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ καὶ οἱ 53 ἔδωσαν τὸν τόνο…), καὶ συντονισμένα μὲ τὰ τρὸλς τοῦ διαδικτύου, ξεχύθηκαν σὲ μιὰ ἀήθη καὶ ἐμετικὴ ἐπίθεση ἐναντίον του, ὅτι τάχα μὲ τὴν παρουσία του καὶ τὸν λόγο του νομιμοποίησε τὴν Χρυσῆ Αὐγὴ. Χρησιμοποίησαν φωτογραφίες, ἐπικαλέστηκαν τὰ ( σαφῶς προβοκατόρικα) χειροκροτήματα τοῦ Κασιδιάρη. Προκαλεῖ τουλάχιστον ἀπορία, πῶς ἡ τόσο ἐξασκημένη στὸ νὰ ξεσκεπάζει τὶς προβοκάτσιες ἀριστερὰ αὐτὸ, ὄχι μόνο τὸ κατάπιε ἀμάσητο, ἀλλὰ ξεδιάντροπα τὸ χρησιμοποίησε ὡς ἐπιχεὶρημα. Ὅλοι αὐτοὶ, οἱ ἐκπρόσωποι τῆς γονατισμένης καὶ ροζουλὶ ἀριστερᾶς θυμήθηκαν ἀκόμη, γιὰ τὴν ἀντικειμενικὴ ἐνημέρωσή μας, ὅτι εἶχε διατελέσει ὑπουργὸς στὴν κυβέρνηση Μητσοτάκη τὸ 1990, ἀποσιωπῶντας ὅτι ἕνα χρόνο πρὶν, τὸ 1989, ὁ τότε Συνασπισμὸς τὴς ψευτοανανέωσης εἶχε συμμετάσχει στὴν κυβέρνηση Τζανετάκη, πιασμένος ἀγκαζὲ μὲ τὴν Νέα Δημοκρατία τοῦ Κώστα Μητσοτάκη στὴν πιὸ βρώμικη πολιτικὴ σκευωρία τῆς μεταπολίτευσης εἰς βάρος τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου, μὲ σκοπὸ τὸ διαγούμισμα τῶν πασοκικῶν ψήφων. Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι τὴν σημερινὴ ἐπίθεση λάσπης καὶ σπίλωσης τοῦ Μίκη ἀνέλαβαν νὰ φέρουν σὲ πέρας τὰ πιὸ ξετσίπωτα νεώτερης ἡλικίας στελέχη, καὶ ὄχι ἡ παλαιὰ φρουρὰ τοῦ 1989. Σὲ ἀντιδιαστολὴ, γιὰ παράδειγμα, θὰ εἶχε ἐνδιαφέρον μιὰ εὐθεῖα τοποθέτηση τοῦ Γιάννη Δραγασάκη.