Ὁ Μίκης καὶ οἱ σκορπιοὶ...

Ἀριστερὰ ὁ παραδοσιακὸς αὐριανισμὸς. Δεξιὰ ἡ ἀριστερόστροφη ἐκδοχὴ του, πολὺ πιὸ μοχθηρὴ καὶ ἐπικίνδυνη. Ἄς μὴν ξεγελᾶ ὁ ἐκλεπτυσμένος λόγος τῆς Ε.τ.Σ. ἔναντι τῆς ἐφημερίδος Kontra. Πρόκειται περὶ γκαιμπελισμοῦ καραμπινάτου.

Μετὰ τὴν ὁμιλία τοῦ  Μίκη Θεοδωράκη στὸ Σύνταγμα, στὶς 4/2/2018, ὑπουργοὶ καὶ στελέχη τοῦ ΣΥΡΙΖΑ συνεπικουρούμενα ἀπὸ τόν φιλοκυβερνητικὸ τύπο ( ἡ γκαιμπελίστικη ἀριστερίστικη, ὡς διάδοχος τοῦ Ἰοῦ τῆς Ἐλευθεροτυπίας, ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ καὶ οἱ 53 ἔδωσαν τὸν τόνο…), καὶ συντονισμένα μὲ τὰ τρὸλς τοῦ διαδικτύου, ξεχύθηκαν σὲ μιὰ ἀήθη καὶ ἐμετικὴ ἐπίθεση ἐναντίον του, ὅτι τάχα μὲ τὴν παρουσία του καὶ τὸν λόγο του νομιμοποίησε τὴν Χρυσῆ Αὐγὴ. Χρησιμοποίησαν φωτογραφίες, ἐπικαλέστηκαν τὰ ( σαφῶς προβοκατόρικα) χειροκροτήματα τοῦ Κασιδιάρη. Προκαλεῖ τουλάχιστον ἀπορία, πῶς ἡ τόσο ἐξασκημένη στὸ νὰ ξεσκεπάζει τὶς προβοκάτσιες ἀριστερὰ αὐτὸ, ὄχι μόνο τὸ κατάπιε ἀμάσητο, ἀλλὰ ξεδιάντροπα τὸ χρησιμοποίησε ὡς ἐπιχεὶρημα. Ὅλοι αὐτοὶ, οἱ ἐκπρόσωποι τῆς γονατισμένης καὶ ροζουλὶ ἀριστερᾶς θυμήθηκαν ἀκόμη, γιὰ τὴν ἀντικειμενικὴ ἐνημέρωσή μας,  ὅτι εἶχε διατελέσει ὑπουργὸς στὴν κυβέρνηση Μητσοτάκη τὸ 1990, ἀποσιωπῶντας ὅτι ἕνα χρόνο πρὶν, τὸ 1989, ὁ τότε Συνασπισμὸς τὴς ψευτοανανέωσης εἶχε συμμετάσχει στὴν κυβέρνηση Τζανετάκη, πιασμένος ἀγκαζὲ μὲ τὴν Νέα Δημοκρατία τοῦ Κώστα Μητσοτάκη στὴν πιὸ βρώμικη πολιτικὴ σκευωρία τῆς μεταπολίτευσης εἰς βάρος τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου, μὲ σκοπὸ τὸ διαγούμισμα τῶν πασοκικῶν ψήφων. Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι τὴν σημερινὴ ἐπίθεση λάσπης καὶ σπίλωσης τοῦ Μίκη  ἀνέλαβαν νὰ φέρουν σὲ πέρας τὰ πιὸ ξετσίπωτα νεώτερης ἡλικίας στελέχη, καὶ ὄχι ἡ παλαιὰ φρουρὰ τοῦ 1989. Σὲ ἀντιδιαστολὴ, γιὰ παράδειγμα, θὰ εἶχε ἐνδιαφέρον μιὰ εὐθεῖα τοποθέτηση τοῦ Γιάννη Δραγασάκη.

Καὶ σὲ ὅσους ἡ ἐπιστροφὴ στὸ παρελθὸν τοὺς προκαλεῖ δυσπεψία - ἐνδεικτικὴ ἡ προσπάθεια ἐξαέρωσης τῆς συμμετοχῆς τοῦ Λεωνίδα Κύρκου τῆς πάλαι ποτὲ συγκυβέρνησης, καὶ τῶν δηλώσεών του, στὰ συλλαλητήρια τοῦ 1992 – ἄς βγάλουμε λίγα φρέσκα κουλούρια, τὸ πολὺ διετίας. Τὸν Ιούλιο τοῦ 2016 ἡ κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ κατέθεσε στην Βουλὴ πρόταση ἀλλαγῆς τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου, ὥστε νὰ καταργηθῆ ἄμεσα τὸ μπόνους τῶν 50 ἑδρῶν. Ἡ πρόταση ψηφίσθηκε ἀπὸ ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ καὶ Ἕνωση Κεντρώων καὶ ἔλαβε 179 ψήφους. Ἡ ἄμεση ἐφαρμογὴ της δὲν πέρασε. Τότε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ἀπέκρουσαν μετὰ βδελυγμίας φῆμες, ἐκ τῶν προτέρων, καὶ ἐκ τοῦ πονηροῦ κατηγορίες καὶ ὑπόνοιες βουλευτῶν τῆς ἀντιπολίτευσης ὅτι ἡ κυβέρνηση ἀδιαφορεῖ γιὰ τὸ ποιὸν τῆς προέλευσης τῶν θετικῶν ψήφων ( βλέπε Χρυσῆ Αὐγὴ), τὶς ὁποῖες καὶ ἐπιζητᾶ, ὁ δὲ πρόεδρος τῆς Βουλῆς Νῖκος Βούτσης εἶχε δηλώσει: «Στη Βουλή δεν υπάρχουν εὐπρόσδεκτες καὶ μὴ εὐπρόσδεκτες ψήφοι  σὲ κανένα ἐπίπεδο» προσθέτοντας, ὅτι ἡ Βουλὴ λειτουργεῖ μὲ 300 καὶ ποτὲ δὲν ἀφαιρέθηκε καμία ψῆφος ἀπὸ καμία μεριὰ.

Καὶ ὡμίλησε πολὺ σωστὰ. Ἡ τυχόν θετικὴ ψῆφος τῆς Χρυσῆς Αὺγῆς σαφῶς καὶ δὲν ὑποδείκνυε ἰδεολογικὴ ταύτιση μὲ τὴν κυβέρνηση. Οὔτε ἡ ψήφιση ὁποιασδήποτε πρότασης ἑνὸς κόμματος ἀπὸ ὁποιοδήποτε ἄλλο σημαίνει συμπόρευση. Ὅλες αὐτὲς οἱ αἰτιάσεις ἀποτελοῦσαν προπαγάνδα, ἀποδεκτὴ μέν ὡς προπαγάνδα, παραπλανητικὴ δὲ ὡς πρός τὴν ούσία τοῦ ζητήματος.

Ἕνα δὲ χρόνο νωρίτερα, τὸν Ἰούνιο τοῦ 2015, τὴν πρόταση γιὰ διεξαγωγὴ τοῦ δημοψηφίσματος ὑπερψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Κανένα στέλεχος τοῦ ΣΥΡΙΖΑ δέν ἔνοιωσε τύψεις καὶ ἐνοχές ὅτι ἔδωσε βῆμα γιά τὴν πολιτικὴ νομιμοποίηση τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς, ἤ ὅτι ἔτσι κηλιδώνεται ἡ πολιτικὴ του ὑπόληψη. Καὶ ἔνοιωσε πολὺ σωστὰ.

Μετὰ τὰ παραπάνω παραδείγματα ἄς θέσουμε δύο πολιτικὰ ἐρωτήματα στοὺς ἀριστερόστροφους φωστῆρες τῆς πολιτικῆς ἀνάλυσης, τοὺς ἔχοντες δηλαδὴ μυαλὸ φασολιοῦ: Πρῶτον: μὲ ποιὰ λογικὴ, πέραν τῆς προπαγάνδας, ἐνῷ οἱ θετικὲς ψῆφοι τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς ἐντὸς κοινοβουλίου δὲν χαρακτηρίζονται εὐπρόσδεκτες ἤ μὴ εὐπρόσδεκτες, γιατὶ κάτι τέτοιο δὲν ἰσχύει γιὰ τὰ χειροκροτήματα ἀκριβῶς  ἐκτὸς κοινοβουλίου, στὴν πλατεῖα Συντάγματος; Γιατὶ δηλαδὴ τὰ χειροκροτήματα ἔχουν χρῶμα, καὶ οἱ ψῆφοι δὲν ἔχουν; Δεύτερον: Ἄν, κατ' αὐτοὺς, ἡ ὁμιλία τοῦ Μίκη ἔγεμε μισαλλοδοξίας καὶ συνωμοσιολογίας,  σὲ τὶ διέφερε καὶ πόσο ὀρθολογικὴ ἦταν ἡ δικὴ τους ἄποψη, ὅτι τὴν Κυριακὴ 4/2/2018 ἡ βαριὰ σκιὰ τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς πλάκωνε τὴν πλατεῖα Συντάγματος;

( Ὲδῶ μιὰ διευκρινιστικὴ παρένθεση εἶναι ἀναγκαία. Διαβάζοντας κάποιος τὴν προηγούμενη ἀνάρτησή μας, εὔκολα ἀντιλαμβάνεται ὅτι ἡ θέση μας γιὰ τὸ Μακεδονικὸ σὲ σχέση μὲ τὴν, ἐξ ἴσου συστημικὴ μὲ αὐτὴ τῶν λασπολόγων του, θέση τοῦ Μίκη, εἶναι ἡ μέρα μὲ τὴ νύχτα. Οὺσιαστικὰ ἀντιπαρατίθενται ἡ θέση τῶν «ἐθνομηδενιστῶν» μὲ τὴν θέση τῶν «ἐθνολαϊκιστῶν», μιὰ ἀντιπαράθεση ποὺ δὲν μᾶς ἐκφράζει. Πρόκειται περὶ ὅρων, κατ’ οὐσίαν εἰσαγομένων, ποὺ ἀδυνατοῦν νὰ περιγράψουν τὴν ἰδιάζουσα ἑλλαδικὴ πραγματικότητα. Ἀναπόφευκτα λοιπὸν ἀποπροσανατολίζουν καὶ δὲν τοὺς υἱοθετοῦμε. Οὔτε υἱοθετοῦμε τὸν διαχωρισμὸ σὲ πατριῶτες ἤ κοινωνικοὺς ἀγωνιστὲς καὶ μὴ. Διότι γνωρίζουμε ὅτι σὲ ἐθνικὰ κράτη μὲ τεχνητὴ καὶ ἀνολοκλήρωτη ἐθνικὴ ἤ ταξικὴ συνείδηση ὅπως ἡ Ἑλλάς, καὶ ὁ πατριωτισμὸς καὶ τὸ δίκιο τοῦ ἐργάτη χρησιμοποιοῦνται κυρίως ὡς ὄχημα καριέρας καὶ ἐλάχιστα ὑπέρ τοῦ συνόλου.)

Ἡ οὺσία ὅμως βρίσκεται ἀλλοῦ. Στὸ δικαίωμα καθενὸς  νὰ ἔχει διαφορετικὴ ἄποψη καὶ νὰ τὴν ἐκφράζει ἐλεύθερα δημοσίως, νὰ παρευρίσκεται στὸ συλλαλητήριο χωρὶς νὰ κινδυνεύει νὰ χαρακτηρισθεῖ φασίστας, ἐθνικιστὴς, μισαλλόδοξος ἤ ὁτιδήποτε ἄλλο, μόνο καὶ μόνο ἐπειδὴ ἀρνεῖται στὴν γειτονικὴ χώρα νὰ χρησιμοποιεῖ τὸν ὅρο "Μακεδονία". Ἡ μὲ κάθε τρόπο παρεμπόδιση αὐτοῦ τοῦ δικαιώματος, διὰ μέσου ἀριστερῶν, ἀναρχικῶν καὶ ἀναρχοαυτόνομων συλλογικοτήτων τῆς συμφορᾶς, συνιστᾶ τὸν ἀριστερόστροφο φασισμὸ ποὺ καταδίκασε ὁ Μίκης στὴν ὁμιλία του. Φτάσαμε στὸ σημεῖο ἡ (κατ’ ὄνομα) ἀριστερὰ τῶν διαδηλώσεων καὶ τῶν ἀνοιχτῶν συγκεντρώσεων, νὰ τὶς θάβει καὶ νὰ ὀργανώνει ἀντισυγκεντρώσεις. Καὶ εἶναι πιὸ ἐπικίνδυνος ὁ ἀριστερόστροφος φασισμὸς ἐπειδὴ εἶναι μασκαρεμένος μὲ ἀριστερόστροφες ἰδέες. Ὁ φασίστας ποὺ δὲν ξέρει ὅτι εἶναι φασίστας εἶναι γι’ αὐτὸ τὸν λόγο πολὺ πιὸ ἐπικίνδυνος. Ὁ Μίκης προχθὲς ἔφτυσε ὅλους τοὺς φασισμοὺς. Ἁπλὰ οἱ πιὸ λεπτεπίλεπτοι καὶ ἀνυποψίαστοι φασίστες τῶν συλλογικοτήτων ἔνοιωσαν τὸ τσίμπημα γιὰ τὰ καλὰ καὶ ἄνοιξαν τὸν ὀχετὸ, ἐνῷ τὸ παραμορφωμένο εἴδωλό τους, οἱ πιὸ χοντρόπετσοι καὶ πιὸ ἀναίσθητοι φασίστες, πέρασαν τὴν ροχάλα γιὰ βροχὴ ἀλλὰ ἀντὶ νὰ ἀνοίξουν ὀμπρέλλα τὄριξαν στὀ χειροκρότημα…

Τὸ ὅτι εἶναι συνταγματικὰ κατοχυρωμένο τὀ δικαίωμα τῆς ἐλεύθερης ἔκφρασης δὲν λέει τίποτε, ἄν ὁ δικαιοῦχος δὲν ἐπιδιώκει ἀλλὰ ἀρνεῖται γιὰ ὁποιονδήποτε λόγο νὰ τὸ ἀσκήσει. Ὁ Μίκης διεκδὶκησε καὶ ἄσκησε τὸ δικαίωμα τῆς ἐλεύθερης ἔκφρασης δημοσίως, ἀνεπηρέαστος ἀπὸ πιέσεις καὶ ἐπιθέσεις τὶς ἡμέρες ποὺ προηγήθηκαν, καὶ ἀψηφῶντας τὴν λάσπη ποὺ προγραμματισμένα καὶ συντονισμένα ἀκολούθησε τὴν δημόσια ὁμιλία του. Καὶ τὸ κέρδισε ἀκριβῶς ἐπειδὴ ἀδιαφόρησε ποιὸς θὰ τὸν χειροκροτήσει, ἤ ποιὸς θὰ τὸν ἀποδοκιμάσει.  Συστημικὸς καὶ ὁ ἴδιος ὤν, καὶ μὲ σημαντικὴ ἀπήχηση, προτίμησε νὰ ἀντιταχθεῖ στὴν κυρίαρχη συστημικὴ ἐπιλογὴ. Αὐτὸ καὶ μόνον ἐνόχλησε καὶ τίποτε ἄλλο. Καὶ ἐπειδὴ δὲν μποροῦν νὰ τὸν σπιλώσουν μὲ ὑποθέσεις διαφθορᾶς, ἀφοῦ ὁ Μίκης δὲν εἶναι διεφθαρμένος ὅπως ἡ ΝΔ, τὸ ΠΑΣΟΚ καὶ ὁ ΣΚΑΪ, ποὺ ἔσπευσαν νὰ τὸν καπελώσουν καὶ νὰ ἐπωφεληθοῦν τῆς ἀπήχησής του, ὁ κρουνὸς τὴς λάσπης γιὰ κοινωνικὴ νομιμοποίηση καὶ συμπόρευση μὲ τὴν Χρυσῆ Αὐγὴ ἄνοιξε...

Ἀφοῦ ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ δὲν ἔχει ἀλλάξει θέσεις, τελικὰ μήπως ἡ ΑΥΓΗ τοῦ 1992 εἶναι ἡ Χρυσῆ ΑΥΓΗ τοῦ 2018, ἤ τὶς θέσεις τῆς ΑΥΓΗΣ τοῦ 1992 ὑπαγόρευε ὁ τότε "Κασιδιάρης"; Ὁ βουλευτὴς Γ.Κυρίτσης καὶ ἡ  ὁμάδα τῶν 53 τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἄς μᾶς διαφωτίσει τὶ ἀπὸ τὰ δύο συμβαίνει...

Ὑπάρχει ὅμως μεγαλύτερη πριμοδότηση τῆς Χ.Α., ὅταν σὲ ὅποιον κρατᾶ ἑλληνικὴ σημαία κρεμᾶς τὴν ταμπέλα τοῦ ἐθνικιστῆ; Ἤ ὅταν κάποιος ἐπικαλεῖται τὸν λόγο τὴς Ἐκκλησίας νὰ προσδιορίζεται ὡς σκοταδιστὴς; Ὅλα τὰ φίδια ποὺ ἔχυσαν δηλητήριο κατὰ τοῦ Μίκη γνωρίζουν ἄριστα ὅτι κανεὶς Μίκης δὲν νομιμοποίησε τὴν Χρυσῆ Αὐγὴ, ἀλλὰ ἐπειδὴ οἱ ἴδιοι ἐμμέσως τὴν ἀβαντάρουν προσπαθοῦν νὰ ξεβάψουν ἀλλοῦ τὴν βρωμιά τους. Ξεχνιέται ἡ τηλεοπτικὴ ἐκπομπὴ - πιθανότατα κατὰ παραγγελία - τοῦ συνεπώνυμου τοῦ Μίκη, Σταύρου Θεοδωράκη τὸ 2012, ἕνα ἀφιέρωμα σὲ ἕναν ξεπλυμένο, σιδερωμένο καὶ καλοχτενισμένο Μιχαλολιάκο, καὶ τὸ φλυτζάνι μὲ τὸ ναζιστικὸ λογότυπο σὲ περίοπτη θέση ;  Γνωρίζουν ἄριστα, ὅτι στὶς ἐκλογὲς τοῦ 2009 ἡ Χ.Α. ἔλαβε τὸ 0,29% τῶν ψήφων καὶ μὲ ὅτι μεσολάβησε μέχρι τἰς 4 ἑπόμενες ἐκλογικές ἀναμετρήσεις ( 2 τὸ 2012 καὶ 2 τὸ 2015) ἔφτασε μέχρι τὀ 6,99%. Ἄς ψάξουν νὰ δοῦν τὶ ἔγινε μέσα σὲ αὐτὰ τὰ 6 χρόνια…γιὰ νά βροῦν τὸν ὑπεύθυνο. Τὸ δυστύχημα εἶναι ὅτι ἐνῷ ὁ ΣΥΡΙΖΑ δὲν εὐθύνεται γιὰ τὰ κοινωνικὰ προβλήματα ποὺ ἄλλοι ( ΝΔ, ΠΑΣΟΚ ) δημιούργησαν, τὸ ἀπεχθέστερο ἰδεολογικὰ μέρος του ( βλέπε φράξια τῶν 53 …) ἀναπαράγει τὴν ἀποπροσανατολιστικὴ θεωρία τοῦ συνταγματικοῦ τόξου καὶ τῆς νομιμοποίησης.

«Τὰ στερνὰ τιμοῦν τὰ πρῶτα» εἶναι μιὰ λακωνικὴ καὶ ἰδιαίτερα πυκνὴ σὲ νόημα λαϊκὴ φράση. Καὶ ἔγινε πολὺ τοῦ συρμοῦ ἀπὸ τυχάρπαστους ἀριστεριστὲς, τοῦ πληκτρολογίου καὶ τοῦ καναπὲ, μέχρι περιδιαβαίνοντες κυβερνητικὰ γραφεῖα, γιὰ νὰ ξεχωρίσουν τὸν Μίκη τῆς Μακρονήσου, τῶν Λαμπράκηδων, ἀπὸ τὸν Μίκη τοῦ συλλαλητηρίου, γιὰ νὰ ἐνθυλακώσουν, λουφαδόροι καὶ ἄκαπνοι ὄντες, τὸν πρῶτο Μίκη τῆς φυλακῆς καὶ τῆς ἐξορίας καὶ νὰ πετάξουν στὰ σκυλιὰ τὸν δεύτερο. Δὲν μᾶς ἐντυπωσιάζει. Ὅποιου δὲν τὄχει ἡ μοῖρα νὰ γίνει τίγρης ( Μίκης), κάποια μέρα θὰ γίνει σκορπιὸς (Γ.Κυρίτσης). Ἀνάλογη λαθροχειρία, καὶ προβοκάτσια συνάμα, ἔκανε καὶ ὁ  Κασιδιάρης μόνο ποὺ αὐτὀς καβάτζωσε τὸν δεύτερο Μίκη γιὰ νὰ τονώσει τὸν λειψὸ του πατριωτισμὸ, καὶ πέταξε στὰ σκουπίδια τὸν Μίκη τῆς Ἀντίστασης.

Ἐμεῖς τὀν Μίκη δὲν τὸν τεμαχίζουμε γιὰ νὰ κρατήσουμε ὅτι μᾶς βολεύει ἱκανοποιῶντας ἐγωϊσμούς ἤ μικροκομματικὰ συμφέροντα. Γιατὶ πιστεύουμε, ὅτι ὁ Μίκης στὰ ΣΤΕΡΝΑ του, ἀναλαμβάνοντας τὸ κόστος μὲ τὴν παρουσία του στὸ συλλαλητήριο, τίμησε τὰ ΠΡΩΤΑ του, δηλαδὴ τοὺς κοινωνικοὺς ἀγῶνες ποὺ ἐπίσης μὲ προσωπικὸ κόστος ἔδωσε .

Παρ’ ὅλα τὰ στραβὰ, τὶς κωλοτοῦμπες καὶ κυρίως τὴν ἰδεολογικὴ χρεωκοπὶα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἔχουμε ἀρκετὴ πνευματικὴ ἀντοχὴ ὥστε νὰ μὴν κάνουμε τὸ ἐγκληματικὸ λάθος νὰ ξεχάσουμε τοὺς βασικοὺς αὐτουργοὺς τῆς μιζέριας μας, ποὺ ἀρχικὰ εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, στὸν βαθμὸ ποὺ διαμορφώνουμε τὴν καθημερινότητά μας, καὶ δευτερευόντως τὸ παληὸ διεφθαρμένο κομματικὸ σύστημα ΠΑΣΟΚ – ΝΔ Α.Ε. ποὺ ἔχοντας ἤδη κάνει ἐνέσεις πολιτικοῦ κολλαγόνου συνταγῆς Novartis, ἑτοιμάζεται νὰ ἐπανακάμψει δριμύτερο. Αὐτὸ ποὺ μᾶς ἀνησυχεῖ δὲν εἶναι τόσο ἡ ἐπιμονὴ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ νὰ αὐτοπροσδιορίζεται ὡς ἀριστερὸ κόμμα παίζοντας μὲ τὰ νεῦρα μας. Μᾶς ἀνακατώνει ὅτι τὴν ἰδεολογικὴ χρεωκοπία καλύπτει - εἰς βάρος καὶ τοῦ ὑπολοίπου κόμματος - ἡ φασιστοειδὴς ἀπόφυση τῶν 53 σκορπιῶν καὶ τῶν "ἀντιφασιστικῶν συλλογικοτήτων", ποὺ σὰν ἀστυνομία σκέψης κόβει τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα στὰ μέτρα της, βάζοντας τὰ ὅρια στὴν ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης...