Ἡ ἀνατροφή καί ἡ ἐκπαίδευση τῶν παιδιῶν, ἦταν ἀποδεκτές ὡς “φυσικές ἀνάγκες” προκειμένου οἱ νεοφερμένοι σέ ἕναν ἐκ τῶν προτέρων καθιερωμένο κόσμο, στόν ὁποῖο εἰσέρχονταν ὡς ξένοι, θά μποροῦσαν νά ἐνσωματωθοῦν. Ἡ ὑπακοή στήν ὅποια μορφή αὐθεντίας εἴτε τῶν κυβερνητικῶν ἀρχῶν, εἴτε τῶν γονέων, ἤ τοῦ δασκάλου, ἤ τοῦ ἀστυνομικοῦ ἤ τοῦ ἱερέα ἤ τοῦ ἐπιστήμονα ἥ τοῦ γιατροῦ ἀποτελοῦσε τή βάση τῆς συνοχῆς τοῦ πολιτισμοῦ. Ἡ ἀρχή ἀπαιτοῦσε ὑπακοή καί ἐνῶ ἀπό τήν μιά μεριά ἀπέκλειε τήν χρήση βίας γιά τήν ἐπιβολή της, καθώς ἐθεωρεῖτο πώς ἡ χρήση ἐξωτερικῶν μέσων καταναγκασμοῦ σήμαινε καί ἀποτυχία τῆς ἀρχῆς, ἀπό τήν ἄλλη ἦταν ἀσυμβίβαστη μέ τήν πειθώ, ἡ ὁποῖα προϋπέθετε ἰσότητα καί λειτουργοῦσε μέσω ἐπιχειρηματολογίας. Ἡ ὑπακοή στίς ἀρχές κατά συνέπεια ἦταν ἱεραρχική καί ἀποτελοῦσε ὡς καθολική καί ἀναμφισβήτητη ἐμπειρία τήν “κανονικότητα”.
Ἡ κρίση τοῦ κοροναϊοῦ ἔχει εἰσχωρήσει παντοῦ καί καθημερινῶς ἀποκαλύπτει τό πραγματικό νόημα τῆς "κανονικότητας". Ὁ ἐκ τῶν προτέρων καθιερωμένος κόσμος, ἐκεῖνος στόν ὁποῖο γεννήθηκαν ἄνθρωποι πρό πεντηκονταετίας, ἴσως καί πολύ πιό πρόσφατα, ἔχει πάψει νά ὑπάρχει. Τό γόητρο τῆς αὐθεντίας εἶχε ἤδη ἀπωλεσθεῖ, ἀλλά τά πράγματα ἐσχἀτως χειροτέρεψαν. Οἱ κυβερνητικές ἀρχές εἶναι διεφθαρμένες, οἱ γονεῖς εἶναι διαζευγμένοι ἤ τοῦ ἴδιου φύλου, οἱ δάσκαλοι εἶναι ἀδιάβαστοι, οἱ ἀστυνομικοί ἐξυπηρετοῦν τά συμφέροντα ἀσφαλιστικῶν ἐταιρειῶν, οἱ ἱερεῖς ἀνούσιοι καί ἀποτρεπτικοί, οἱ ἐπιστήμονες πρῶτα δημοσιεύουν τά συμπεράσματα τῆς ἔρευνάς τους καί μετά σκέπτονται, οἱ γιατροί διαπληκτίζονται καί συμβουλεύουν καχύποπτους θεατές σέ τηλεοπτικά παράθυρα. Ἕνα ἀπέραντο πέπλο σύγχυσης πού γίνεται παχύτερο μέ τόν καιρό καλύπτει τά πάντα.
Ἐν μέσω τοῦ σκότους ὅλες οἱ εὐθύνες ἔχουν ἐπιρριφθεῖ στόν Trump. Τό δίχως προορισμό, ἀσήμαντο καί ἀγνοημένο μέρος τοῦ πληθυσμοῦ πού βρῆκε ἀνάπαυση στό εὐήκοον οὖς τοῦ Trump ὅμως, μᾶλλον δέν αἰσθάνεται τήν ἀνάγκη ἐπιστροφῆς στήν “κανονικότητα”. Αὐτός πού δέν ἔχει πρόσβαση στά ἀγαθά ὑπερβολικοῦ κόστους (ἐκπαίδευση, ἀγορά κατοικίας, ὑγειονομική περίθαλψη) καί ἀντιμετωπίζεται ὡς κοινωνικό πρόβλημα, ἀφοῦ συνεχῶς παρακάμπτει τούς κανόνες, θά βρεῖ ἄλλο εὐήκοον οὖς πού θά τοῦ ὑπενθυμίσει ὅτι πρέπει νά κάνει κάτι προκειμένου ἡ αὐθεντία τῶν κυβερνητικῶν ἀρχῶν νά ἀρχίσει νά δίνει λίγο περισσότερη προσοχή στήν ἀλήθεια.
