Χιροσίμα, Ναγκασάκι, Ἀφγανιστάν, καί Μ.Μ.Ε.

Αὐτὲς τὶς μέρες συμπληρώνονται 65 χρόνια ἀπὸ τότε ποὺ οἱ Η.Π.Α. ἔριξαν τὶς ἀτομικὲς βόμβες στὴν Χιροσίμα καὶ τὸ Ναγκασάκι. Ἐπιμένω στὸν τονισμὸ τοῦ ὑποκειμένου, διότι δὲν πρέπει νὰ λέμε «ἔπεσε» ἡ ἀτομικὴ βόμβα ὅπως ἀκούγεται σὲ πλεῖστα τῶν «ἀφιερωμάτων», ἔτσι ἀπρόσωπα, σὰν ὑπεύθυνος νὰ εἶναι ὁ νόμος τῆς βαρύτητος. Στὰ ἐν λόγω ἀφιερώματα κυριαρχεῖ σαφῶς μία ἀποκλειστικὰ μελὸ ἀτμόσφαιρα. Σὲ αὐτὸ συντελοῦν ἀποκρύψεις στοιχείων, διάφορα τερτίπια τῶν λεγομένων δημοσιογράφων καὶ τῶν ἀποδεκτῶν ἀπὸ τὸ σύστημα ἱστορικῶν, στοὺς ὁποίους ἡ διαμόρφωση τῆς κοινῆς γνώμης ἔχει ἀνατεθεῖ. Τόσα χρόνια πέρασαν, καὶ ἀκόμη ἐξακολουθεῖ νὰ ὑπάρχει σὰν κυρίαρχη ἄποψη ὅτι οἱ ΗΠΑ ἔριξαν 2 ἀτομικὲς βόμβες, ( ἐνῶ σχεδίαζαν καὶ τὴν ρίψη μιᾶς τρίτης, δεῖτε τὸν παρακάτω σύνδεσμο ), μὲ στόχο νὰ συντομεύσουν τὸν πόλεμο καὶ νὰ ὁδηγήσουν τοὺς Ἰάπωνες σὲ συνθηκολόγηση. Μόνο αὐτὸ ἀκούγεται στὸ εὐρὺ κοινό, μιλιὰ γιὰ τὸ ὅτι ἡ Ἰαπωνία εἶχε ἤδη δεχτεῖ νὰ συνθηκολογήσει καὶ γιὰ τὰ στοιχεῖα ποῦ ὑπάρχουν καὶ στηρίζουν κάτι τέτοιο. Μιλιὰ γιὰ τὸ πῶς ἐξυπηρετοῦσε τοὺς μεταπολεμικοὺς σχεδιασμοὺς τῶν ΗΠΑ ἡ ρίψη τῶν ἀτομικῶν βομβῶν. Ἀντὶ γιὰ ὅλα αὐτὰ κάποιοι προτιμοῦν νὰ ἀναφέρονται στὰ «θετικὰ» αὐτῆς τῆς ἐνέργειας ( sic), ἀφοῦ δόθηκε ἡ εὐκαιρία στὴν ἐπιστήμη νὰ μελετήσει τὶς ἐπιδράσεις σὲ ἀνθρώπους καὶ περιβάλλον.

Ἀντὶ γιὰ μία ἐπίσημη συγγνώμη ἀπὸ ἀμερικάνικα χείλη, βλέπουμε μία δυσφορία γιὰ ὅσους ἐπαναφέρουν σὲ δημόσια συζήτηση τέτοια θέματα εἴτε πρόκειται γιὰ κατώτερους ἀσιάτες κιτρινιάρηδες εἴτε ὄχι. Ἔγκυροι Ἀμερικανοὶ συγγραφεῖς καὶ ἐρευνητές, ὅπως π.χ. οἱ Νόαμ Τσόμσκυ , Γκὸρ Βιντάλ, Νόρμαν Μέηλερ, ἔχουν ἀναφερθεῖ σχετικὰ στὰ βιβλία τους, στηλιτεύοντας τὴν ἐπίδειξη αὐτοῦ του «δημοκρατικοῦ» σαβουὰρ-βιβρ.. 
Γιὰ πιὸ ἀναλυτικὰ καὶ συγκεκριμένα στοιχεῖα δεῖτε τὶς 3 παλιότερες ἀναρτήσεις.
Χιροσίμα-Ναγκασάκι, μιά ἀνθρωποσφαγή δυτικῶν προδιαγραφῶν ( τό ἄρθρο τοῦ Λυκούργου Κομίνη ἀξίζει)Τό ντόμινο τοῦ αἴσχους καί Ὁ Χιτλερισμός, ὁ σταλινισμός καί οἱ δυτικοί δημοκράτες ( Μιά προσπάθεια κατανόησης τοῦ μεταπολεμικοῦ σχεδιασμοῦ τῶν ΗΠΑ, στόν ὁποῖο ἐντασσόταν καί ἡ ρίψη τῶν ἀτομικῶν βομβῶν) 


Τὸ παρακάτω κείμενο τοῦ Ἄρη Χατζηστεφάνου δὲν εἶναι ἄσχετο. Δὲν ἀναφέρεται στὴν Χιροσίμα, ἀλλὰ στὸ Ἀφγανιστάν καί στις διαρροές ἐγγράφων πού παρουσίασε ἡ ἱστοσελίδα Wikileaks. Καὶ στὶς δυὸ περιπτώσεις -ὅπως καὶ σὲ πολλὲς ἄλλες στὶς ὁποῖες πρωταγωνιστοῦν οἱ ΗΠΑ, - καὶ ἡ δυτική κουλτούρα ἐν γένει αἰῶνες τώρα, ὅπως ἀναφέρομαι συχνὰ σὲ αὐτὸ τὸ ἱστολόγιο - οἱ σφαγὲς ἀμάχων καὶ τὸ λουτρὸ αἵματος εἶναι τὸ κοινό τους σημεῖο. Δίδεται δὲ μία ἀρκετὰ καλὴ εἰκόνα γιὰ τὴν συσκότιση ποὺ ἐπιχειρεῖται σχετικὰ μὲ τὰ κίνητρα, τὶς μεθόδους, τὶς τρομοκρατικὲς ἐνέργειες τῶν ΗΠΑ παγκοσμίως καὶ πῶς πλασσάρονται πανεύκολα ὡς προστασία εἴτε τῆς ἐθνικῆς ἀσφάλειας, εἴτε τῆς παγκόσμιας εἰρήνης, εἴτε τῆς δημοκρατίας.

Στὴν παγκόσμια αὐτὴ συνωμοσία σιωπῆς, συμμετέχουν, ὡς ἀναμενόταν καὶ τὰ ἑλληνικὰ ΜΜΕ, δίνοντας λιγότερο χρόνο καὶ σημασία ἀπὸ ὅσο ἀντιστοιχεῖ σὲ ἕνα κατούρημα.
Συμπληρώνοντας τὴν ἀθλιότητα τῆς συμμετοχῆς –εἶναι τελείως ἀδιάφορο ἂν συμμετέχουν ἄμεσα ἢ ἔμμεσα σὲ στρατιωτικὲς ἐπιχειρήσεις κάτω ἀπό τον μανδύα τῆς ὑγειονομικῆς περίθαλψης ἤ τῆς μηχανικῆς ὑποστήριξης - ἑλληνικῶν στρατιωτικῶν μονάδων στην εἰσβολή και κατοχή τοῦ Ἀφγανιστάν, στὰ ἐγκλήματα τῶν «πολιτισμένων» Δυτικῶν κατὰ τῶν «ἀπολίτιστων» Ἀφγανῶν, ἀπὸ καιροῦ εἰς καιρὸν πραγματοποιοῦνται ἐπισκέψεις στὸ θέατρο ὅπου ἐπιβάλλεται ἡ δημοκρατία, ἐνῶ παράλληλα προάγεται ὁ πολιτισμὸς καὶ ἀντιμετωπίζεται ἡ τρομοκρατία. Στὸν θίασο συμμετέχουν ἐκπρόσωποι τῆς κυβέρνησης, καὶ τοῦ «ἔθνους» ἐν γένει, ἕνα μίγμα «σοσιαλιστῶν», «κοινωνικῶν φιλελευθέρων», καθὼς καὶ λαλιστάτων «πατριωτῶν». Ὅλα αὐτά, ὡς συνήθως, ἐρήμην τῶν ἐνδιαφερομένων Ἀφγανῶν.
http://wikileaks.org/wiki/Afghan_War_Diary,_2004-2010

( στό παρακάτω ἄρθρο τοῦ Ἄρη Χατζηστεφάνου ἀπό τήν ἐφημερίδα ΠΡΙΝ, τά τονισμένα γράμματα εἶναι ἐπιλογή δικιά μου)

http://www.prin.gr/2010/08/wikileaks.html#more


Μία ἀπειροελάχιστη γεύση ἀπὸ τὶς καθημερινὲς φρικαλεότητες τῶν στρατευμάτων κατοχῆς στὸ Ἀφγανιστάν –ἱκανὴ ὅμως νὰ προκαλέσει τὴ διεθνῆ κατακραυγὴ– προσέφερε τὴν περασμένη ἑβδομάδα ἡ ἠλεκτρονικὴ σελίδα Wikileaks.

ΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ

Φέρνοντας στὴ δημοσιότητα περίπου 92.000 ἀπόρρητα ἔγγραφα, τὰ ὁποῖα ἀποδεικνύουν ἑκατοντάδες ἐγκλήματα πολέμου καὶ σφαγὲς ἀμάχων, τὸ wikileaks προκάλεσε μία μεγάλη ρωγμὴ στὴ βιτρίνα ποὺ ἤθελε νὰ στήσει ὁ Μπαρὰκ Ὀμπάμα γιὰ νὰ καλύψει ἕνα ἀκόμη βαλτωμένο μέτωπο τῆς ἀμερικανικῆς αὐτοκρατορίας. H συγκεκριμένη ἰστοσελίδα, ποὺ φιλοξενεῖ διαρροὲς κρατικῶν καὶ ἑταιρικῶν ἐγγράφων, εἶχε ἀποκαλύψει, πρὶν ἀπὸ μῆνες, τὴν ἐν ψυχρῶ ἐκτέλεση πολιτῶν καὶ δημοσιογράφων ἀπὸ ἀμερικανικὲς δυνάμεις στὸ Ἰράκ. Ἔκτοτε ὁ δημιουργός του wikileaks βρίσκεται ὑπὸ συνεχῆ διωγμὸ καὶ δὲν τολμᾶ νὰ ἐπισκεφθεῖ τὶς ΗΠΑ, ἐνῷ οἱ συνεργάτες του δέχονται συνεχῶς πιέσεις ἀπὸ ἀμερικανικὲς μυστικὲς ὑπηρεσίες.
Τὰ ἐν λόγῳ ἔγγραφα ἀποδεικνύουν, μεταξὺ ἄλλων, τὴν ὕπαρξη ταγμάτων θανάτου τῆς CIA καὶ ὑπηρεσιῶν τοῦ Πενταγώνου ποὺ δροῦν σὲ διάφορες περιοχὲς τοῦ Ἀφγανιστάν. Τὰ πιὸ φρικιαστικὰ εὐρήματα, ὅμως, ἀφοροῦν τοὺς μαζικοὺς θανάτους ἑκατοντάδων ἀμάχων ἀπὸ ἀμερικανικοὺς βομβαρδισμούς, ἀλλὰ καὶ τὴν εὐκολία μὲ τὴν ὁποία οἱ κατοχικὲς δυνάμεις ἀνοίγουν πῦρ ἐξολοθρεύοντας οἰκογένειες ἢ ἀκόμη καὶ ὁλόκληρα χωριά.
Τὸ ὑλικὸ ποὺ διέρρευσε ἀφορὰ ἀκόμη καὶ τὴν Ἑλλάδα, ἀφοῦ ὅπως ἀποκάλυψε τὸ ἑλληνικὸ The Press Project, οἱ πληροφορίες ποὺ ἔδωσε τὸ ἑλληνικὸ ΓΕΕΘΑ σχετικὰ μὲ τὸν τραυματισμὸ ἑλλήνων στρατιωτῶν τὸ 2005 εἶναι ἂν μὴ τί ἄλλο ἀνακριβεῖς. Σύμφωνα μὲ τὰ ἀμερικανικὰ ἔγγραφα οἱ τραυματίες ἀπὸ τὴν ἔκρηξη παγιδευμένου ὀχήματος ἦταν τρεῖς καὶ ὄχι δύο, ὅπως ἀναφέρθηκε στὴν Ἑλλάδα, ἐνῶ ἀκολούθησε ἀνταλλαγὴ πυροβολισμῶν μὲ ἀγνώστους, ἡ ὁποία ἐπίσης δὲν ἀναφέρθηκε. Νὰ σημειωθεῖ ὅτι τὰ περισσότερα ἑλληνικὰ μέσα ἐνημέρωσης ἀδιαφόρησαν γιὰ τὴν ἀποκάλυψη. Δὲν ἤθελαν προφανῶς νὰ θέσουν ὑπὸ ἀμφισβήτηση τὴν παρουσία τῶν ἑλληνικῶν δυνάμεων κατοχῆς στὸ Ἀφγανιστάν ποὺ προσφέρουν στρατιωτικὴ ἐπιμελητεία καὶ ἄλλες ὑπηρεσίες γιὰ τὶς ὁμαδικὲς σφαγὲς ἀμάχων.
Στὴν πραγματικότητα, βέβαια, οἱ πληροφορίες ποὺ διέρρευσαν μέσω τοῦ wikileaks ἦταν λίγο - πολὺ γνωστές. Συνήθως ὅμως περνοῦσαν σὲ μονόστηλα τῶν μεγάλων ἀμερικανικῶν ἐφημερίδων καὶ ἔπεφταν στὴ λήθη πρὶν ἀκόμη περάσουν μερικὲς ἡμέρες, ἂν ὄχι ὧρες, ἀπὸ τὴ δημοσίευσή τους. Αὐτὴ τὴ φορά, ὅμως, τὸ ὑλικὸ μπορεῖ πραγματικὰ νὰ σταθεῖ σὲ ἕνα διεθνὲς δικαστήριο, ὁδηγώντας ἑκατοντάδες ἀμερικανοὺς ἀξιωματούχους στὸ ἑδώλιο τοῦ κατηγορούμενου γιὰ ἐγκλήματα πολέμου καὶ ἐγκλήματα κατὰ τῆς ἀνθρωπότητας. Κανεὶς φυσικὰ δὲν ἔχει αὐταπάτες ὅτι κάτι τέτοιο μπορεῖ νὰ συμβεῖ ἐὰν δὲν ὑπάρξει ἡ πίεση ἑνὸς γιγαντιαίου κινήματος, ὅπως συνέβη πρὶν ἀπὸ μερικὲς δεκαετίες γιὰ τὸ Βιετνάμ. Παρ’ ὅλα αὐτὰ εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι, σχεδὸν μία ἡμέρα μετὰ τὴ δημοσιοποίηση τῶν πληροφοριῶν, ὁ Μπαρὰκ Ὀμπάμα βρέθηκε ἀντιμέτωπος μὲ μία γιγαντιαία ἀνταρσία 102 Δημοκρατικῶν, οἱ ὁποῖοι καταψήφισαν στὴ Βουλὴ τῶν ἀντιπροσώπων τὸν προϋπολογισμὸ γιὰ τὴν ἐνίσχυση τῶν ἀμερικανικῶν δυνάμεων στὸ Ἀφγανιστάν. Ἡ σφοδρὴ ἐπίθεση ποὺ πραγματοποίησε ὁ Λευκὸς Οἴκος ἐναντίον τοῦ wikileaks, μὲ τὸ πρόσχημα ὅτι θέτει σὲ κίνδυνο τὴ ζωὴ ἀμερικανῶν στρατιωτῶν, δὲν φάνηκε νὰ μετριάζει τὴ διεθνῆ κατακραυγή. Παρ’ ὅλα αὐτὰ ἀποτελεῖ δεῖγμα γραφῆς γιὰ τὸ ἀνελέητο κυνηγητὸ ποὺ ἔχει ἐξαπολύσει ὁ ἴδιος ὁ Μπαρὰκ Ὀμπάμα ἐναντίον ὅσων ἀπειλοῦν μὲ τὶς ἀποκαλύψεις τους νὰ καταστρέψουν τὴν εἰκόνα τοῦ νομπελίστα τῆς εἰρήνης. Ἤδη, σχολιαστὲς στὶς ΗΠΑ ἐπισημαίνουν ὅτι ἡ κυβέρνηση Ὀμπάμα ἐμφανίζεται πιὸ ἐκδικητικὴ σὲ τέτοιες περιπτώσεις σὲ σχέση μὲ ὅλους τους προέδρους ποὺ ἔχουν περάσει ἀπὸ τὸ Λευκὸ Οἶκο τὶς τελευταῖες δεκαετίες. Σ’ αὐτὴ τὴν προσπάθεια φίμωσης τοῦ ἴντερνετ ἄλλωστε ἐντάσσονται καὶ οἱ πρόσφατες ρυθμίσεις ποὺ θὰ ἐπιτρέπουν στὸν ἀμερικανὸ πρόεδρο νὰ κλείνει τμήματα τοῦ ἴντερνετ γιὰ λόγους «ἐθνικῆς ἀσφαλείας».
Οἱ ἀποκαλύψεις τοῦ wikileaks, ἀνοίγουν μία νέα σελίδα σὲ αὐτὸ ποὺ παλαιότερα ὀνομαζόταν ἐρευνητικὴ δημοσιογραφία. Ἀρκετοὶ ἀπὸ τοὺς βετεράνους δημοσιογράφους τῶν ΗΠΑ θυμήθηκαν ἀμέσως ὅτι ἡ προηγούμενη, τόσο ἐκτεταμένη, διαρροὴ πληροφοριῶν ἀφοροῦσε τὰ λεγόμενα «ἔγγραφα τοῦ Πενταγώνου», μὲ τὰ ὁποία εἶχαν ἔρθει στὸ φῶς στοιχεῖα γιὰ τὸ πραγματικὸ πρόσωπο τοῦ πολέμου στὸ Βιετνάμ. Ἐνῷ ὅμως ἐκείνη ἡ ἀποκάλυψη εἶχε γίνει ἀπὸ τοὺς Νιού Γιόρκ Τάιμς, αὐτὴ τὴ φορὰ στὸ προσκήνιο βρέθηκε μία ἠλεκτρονικὴ σελίδα τοῦ διαδικτύου ἡ ὁποία, συχνὰ ὑπὸ τὴν κάλυψη τῆς ἀνωνυμίας, ἔχει καταφέρει μέσα σὲ τρία χρόνια νὰ ἔχει στὸ ἐνεργητικό της περισσότερες ἀποκαλύψεις ἀπὸ ὅσες ἔχει ἡ Οὐάσινγκτον Ποστ ἐδῶ καὶ τρεῖς δεκαετίες. Παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ wikileaks ἀνέθεσε σὲ τρία παραδοσιακὰ μέσα ἐνημέρωσης νὰ προωθήσουν τὸ ὑλικό, ὁ ρόλος τους ἦταν ἐν τέλει δευτερεύουσας σημασίας, ἐνῶ σὲ ὁρισμένες περιπτώσεις ἐπιχείρησαν νὰ συσκοτίσουν τὴν οὐσία τῶν πληροφοριῶν ποὺ εἶχαν στὰ χέρια τους. Οἱ Νιού Γιόρκ Τάιμς λόγου χάρη, ἄφησαν σὲ δεύτερη μοίρα τὶς ἑκατόμβες τῶν ἀμάχων καὶ ἑστίασαν τὴν προσοχή τους στὸ ρόλο τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν τοῦ Πακιστάν – χρησιμοποίησαν δηλαδὴ τὸ ὑλικὸ γιὰ νὰ προωθήσουν τὶς πάγιες θέσεις τοῦ Πενταγώνου.
Παράλληλα, ἡ διεύθυνση τῆς ἐφημερίδας ἦρθε ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸ Λευκὸ Οἶκο, στὸν ὁποῖο παρουσίασε τὸ ὑλικὸ ποὺ θὰ δημοσίευε, μὲ τὸ πρόσχημα ὅτι ἤθελε νὰ διασταυρώσει τὶς πληροφορίες. Καὶ ἐνῶ στὴ συγκεκριμένη περίπτωση τὰ χέρια τοῦ ἀμερικανοῦ προέδρου ἦταν δεμένα, ἀφοῦ τὸ ἴδιο ὑλικὸ θὰ κυκλοφοροῦσε οὕτως ἢ ἄλλως σὲ δύο ἀκόμη ἔντυπα καὶ στὸ ἴντερνετ, εὔκολα μπορεῖ νὰ φανταστεῖ κανεὶς τί πιέσεις θὰ εἶχαν ἀσκηθεῖ στὴν ἐφημερίδα γιὰ νὰ θάψει τὶς ἀποκαλύψεις ἐὰν αὐτὲς ἀποτελοῦσαν ἀποκλειστικὸ ρεπορτὰζ τῶν Νιού Γιόρκ Τάιμς.