Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

Πέτρα πάνω στήν πέτρα νά μήν μείνει ἐμεῖς δέν προσκυνᾶμε


Ἡ ἐπανάσταση τοῦ 1821, εἶναι ἴσως ἡ μοναδική στήν ἱστορία πού συνδυάζει κοινωνικά καί ἐθνικά χαρακτηριστικά. Ὅσοι προσπαθοῦν νά περιοριστοῦν στό ἕνα ἀπό τά δύο λένε τήν ἀλήθεια μισή. Δέν πρόκειται οὔτε γιά σύγκρουση χριστιανῶν καί μουσουλμάνων, τό δέ νόημά της δεν περιορίζεται ἁπλά στόν ἀγώνα ἑνός σκλαβωμένου ἔθνους ἀπέναντι στόν δυνάστη του. Κατά τῆς Ὀθωμανικῆς ἀρχῆς, ἐκτός ἀπό τούς χριστιανούς Ἕλληνες, ἐπιτίθενται καί μουσουλμάνοι Ἄραβες, περιπτώσεις δέ πού καί Τοῦρκοι πασάδες βρίσκονται σέ πόλεμο μέ τήν Πύλη εἶναι χαρακτηριστικές ( Πασβάνογλου, Ἀλή Πασάς.). Τό θέμα δέν εἶναι θρησκευτικό, οὔτε ἔχει ἀποκλειστικά ἐθνικά χαρακτηριστικά. Τό «ἐλευθερία ἤ θάνατος» δέν τό εἶπαν οἱ φαναριῶτες, οἱ κοτζαμπάσηδες καί ὁ ἀνώτερος κλῆρος. Τό εἶπε ὁ Λαός.
Ἡ Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία τόν 18ο αἰώνα βρίσκεται σέ παρακμή. Πρόκειται γιά κοινωνική κρίση ἀνάλογη μέ τῆς Γαλλίας. Κρίσεις στό ἐσωτερικό της Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας εἴχαμε τόν 11ο αἰώνα καί τόν 15ο. Στήν πρώτη περίπτωση ἔχουμε παράλληλα μία καθολική Δύση πού παρουσιάζει ἁλματώδη οἰκονομική καί δημογραφική ἀνάπτυξη καί προσπαθεῖ μέσω τῶν Σταυροφοριῶν κυρίως νά ἐπωφεληθεῖ. Ὁ «ἱερός» πόλεμος τῆς Δύσης διεξάγεται καί κατά τῶν μουσουλμάνων καί κατά τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν. Εἶναι ἡ ἐποχή τῆς πρώτης ἅλωσης, τό 1204.

Τόν 15ο αἰώνα τό Βυζάντιο βρίσκεται στά πρόθυρα τῆς κατάρρευσης. Τήν διαδοχή διεκδικοῦν οἱ Τοῦρκοι ἀπό τήν μία καί οἱ Δυτικοί ἀπό τήν ἄλλη πού προσφέρουν μία συμμαχία μέ ἐπαχθεῖς ὅρους, ἡ ὁποία δέν γίνεται δεκτή ἀπό τήν πλειονότητα τοῦ λαοῦ. Ἔχουμε τήν δεύτερη ἅλωση τό 1453.
Τόν 18ο καί 19ο αἰώνα ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται κάπως διαφορετικά. Στή θέση τοῦ Βυζαντίου βρίσκεται ἡ Ὀθωμανική αὐτοκρατορία, μία αὐτοκρατορία πολυεθνική μέ τεράστια ὀργανωτικά καί διοικητικά προβλήματα στό ἐσωτερικό, ὁ δέ σουλτάνος ἀμφισβητεῖται ἀπό τούς κατά τόπους πασάδες. Οἱ προστριβές μέ τήν Ρωσία, ἡ ὁποία μέ τήν συνθήκη τοῦ Κιουτσούκ Καϊναρτζῆ πατάει πόδι στήν Μαύρη θάλασσα , δημιουργοῦν ἐπί πλέον προβλήματα. Ἐνῶ στίς 2 προηγούμενες περιπτώσεις κατάρρευσης τῆς Βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας προσπαθοῦν νά ἐπωφεληθοῦν οἱ Τοῦρκοι καί οἱ Δυτικοί, οἱ ἐπίδοξοι διάδοχοι εἶναι τώρα οἱ Δυτικοί καί οἱ Ρῶσοι. Τό χαρακτηριστικό στοιχεῖο εἶναι πώς ὁ λαός γυρίζει τήν πλάτη στήν Δύση καί προτιμάει εἴτε τούς Τούρκους εἴτε τους Ρώσους.
Πῶς ἐξηγεῖται ὅμως αὐτό τό διαρκές ἀντιδυτικό φρόνημα τοῦ λαοῦ; Ὁ Γιάννης Κορδάτος γράφει στό βιβλίο του Τά τελευταία χρόνια τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας
« ..Ἔτσι τό ἕνα κόμμα, οἱ ἑνωτικοί, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Παλαιολόγο, ἤθελε τήν ὑποταγή τῆς Αὐτοκρατορίας στόν Πάπα, καί τό ἄλλο οἱ ἀνθενωτικοί, μέ ἐπικεφαλῆς τό Νοταρᾶ καί τό Γεννάδιο Σχολάριο, ἤθελαν τόν ἐρχομό τῶν Τούρκων» καί συνεχίζει
«..Ἡ Βυζαντινή Φεουδαρχία ἦταν τόσο σκληρή καί ἄσπλαχνη, πού οἱ σκλάβοι τῆς γῆς, οἱ δουλοπάροικοι, ὅπως λέγονταν τότες, βαρυγκομοῦσαν κι ἤθελαν ν’ἀλλάξουν κυρίαρχο… Τά δοσίματα ἀπ’τή μία μεριά, πού κάθε τόσο γύρευε τό Κράτος, ἡ Ἐκκλησία καί οἱ ἀρχόντοι, καί οἱ πόλεμοι ἀπό τήν ἄλλη, τούς εἴχανε ρημάξει καί ξεκληρίσει… Γι’αὐτό οἱ πιό πολλές ἐπαρχίες, ἡ μία ὕστερα ἀπό τήν ἄλλη, καί πολύ πρίν τό πέσιμο τῆς Πόλης, καλνοῦσαν τούς Τούρκους νάρθουν νά τίς πάρουν. Οἱ Ἁγιορεῖτες μάλιστα καλόγεροι – καί ὑπάρχουν γραφτά πού τό μαρτυρᾶνε –στά χρόνια 1326-1390 τά εἴχανε καλά μέ τούς Τούρκους καί ἅμα ἔπεσε ἡ Σαλονίκη στά 1430, καλέσαν τό Σουλτάνο Μουράτ τό Β νά στείλει ἀνθρώπους νά τοῦ παραδώσουν τό Ἅγιο Ὅρος. Στά 1396 πάλι, ὅταν ὁ Βαγιαζήτ περνοῦσε ἀπό τή Θεσσαλία καί τή Ρούμελη, οἱ περισσότερες πόλεις ( Τρίκκαλα, Δομοκός, Λάρισσα, Ὑπάτη, Λαμία) παραδόθηκαν θεληματικά. Μά καί οἱ Κρητικοί προτίμησαν τούς Τούρκους ἀπό τούς Λατίνους, καί οἱ Μωραῖτες πολέμησαν κι ὅλας γιά νά διώξουν τούς Φράγκους ( δεύτερη κατάκτηση) καί νά φέρουν τούς Τούρκους (1715-1821)»
(Ἱστορία τοῦ Ἀγροτικοῦ Ζητήματος)

Τήν περίοδο αύτή ἔχει προστεθεῖ καί ἕνα ἐπί πλέον στοιχεῖο, τό στοιχεῖο τοῦ ἐθνικισμοῦ, τό ὁποῖο τόν Μεσαίωνα ἀπουσίαζε. Σέ ἄμεση συνάρτηση μέ τήν πολιτική ἐπικράτηση τῆς ἀστικῆς τάξης στήν δυτική Εὐρώπη, οἱ ἰδέες τοῦ ἐθνικισμοῦ καλλιεργοῦνται καί στό ἐσωτερικό της Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας. Αὐτό ἐμποδίζει τήν ἄμεση καί συνολική κατάκτησή της ἀπό τούς διαδόχους πού καραδοκοῦν. Οἱ μέν δυτικοί, μέ προεξάρχουσα τήν Ἀγγλία, ἀπό τήν μία διακηρύσσουν τόν σεβασμό στήν ἀκεραιότητα τῆς αὐτοκρατορίας –κυρίως γιατί φοβοῦνται τούς Ρώσους, ὅπως ἀπέδειξαν ἀργὀτερα στόν Κριμαϊκό πόλεμο – καί ἀπό τήν ἄλλη ἐνθαρρύνουν τούς ἐπί μέρους ἐθνικισμούς στό ἐσωτερικό μέ σκοπό νά ἐλἐγχουν ὅσο γίνεται καλύτερα τους Ὀθωμανούς.
Ἐν τῷ μεταξύ, ἡ ὀθωμανική ἀστική τάξη, ἡ ὁποία κατ’οὐσίαν εἶναι ἑλληνική, καί δρᾶ σέ ἕνα πολύ διαφορετικό πλαίσιο ἀπό τίς ἀντίστοιχες ἀστικές τάξεις τῆς Εὐρώπης, ἐλέγχει τήν ναυτιλία καί τό ἐμπόριο. Ἀντικειμενικά ἔτσι ὑφίσταται ἕνας ἐπί πλέον διαχωρισμός μεταξύ Ἑλλήνων καί Τούρκων, ἀφοῦ ἡ προοδευτική τάξη τῆς ἐποχῆς, ἡ ἀστική, κινούμενη στό ρεῦμα τῶν καιρῶν προσπαθεῖ νά καταλάβει τήν ἐξουσία, χωρίς ὅμως νά ἔχει ὡς στόχο της τήν διάλυση τῆς αὐτοκρατορίας. Χαρακτηριστικός ἐκπρόσωπος αὐτῆς τῆς τάσης ὁ Ρήγας Φεραῖος, ὁ ὁποῖος ὁραματίζεται μία πολυεθνική ὀντότητα χωρίς τήν δυναστεία τοῦ σουλτάνου. Στήν ἐπαναστατική διακήρυξή του ὁ Ρήγας, Σλάβους, Ἕλληνες, Τούρκους, Ἄραβες, τούς ἀποκαλεῖ ὅλους ἀδέλφια. Μετά τήν σύλληψη καί τήν ἐκτέλεσή του, καί τήν φυγή πολλῶν φαναριωτῶν στήν Δύση, ὑπάρχουν σκέψεις καί συζητήσεις στούς ἐκεῖ ἀστικούς φιλελεύθερους κύκλους ἐμπνεόμενες ἀπό τά πολιτικά ρεύματα τῆς Γαλλικῆς έπανάστασης. Ἀκόμα ἔχουμε τήν ἵδρυση τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας ἀπό ἕλληνες ἐμπόρους στήν Ὀδησσό. Ἡ Φιλική Ἑταιρεία περιμένει πολλά ἀπό τούς Ρώσους λόγῳ τοῦ κοινοῦ θρησκεύματος. Αὐτή ἡ ἀπόπειρα ὅμως ἀποτυγχάνει γιατί δέν λαμβάνει ἀρκετά ὑπ’ὄψιν της, τόν πολυεθνικό χαρακτήρα τῆς αὐτοκρατορίας. Εἶναι χαρακτηριστικό, ὅτι οἱ Ρουμάνοι, ὑποτελεῖς καί αὐτοί στόν τουρκικό ζυγό , σέ πολύ χειρότερη μοίρα ἀπό τούς Ἕλληνες, δέν βρίσκουν τόν λόγο νά ἀλλάξουν δυνάστη καί νά βάλουν στήν θέση τοῦ Τούρκου τόν Ἕλληνα, ὁπότε και τάσσονται ἐναντίον τοῦ κινήματος στις ἡγεμονίες. Κάτι πού εἶναι πολύ λογικό.
Μέχρι τώρα βλέπουμε πώς ἡ ἑλληνική ἀστική τάξη ἐπιδιώκει νά πάρει τήν πολιτική ἐξουσία εἴτε ἐπηρεαζόμενη ἀπό τήν σχέση της μέ τίς ἀστικές τάξεις τῶν εὐρωπαϊκῶν χωρῶν, εἴτε μέ τήν βοήθεια τῆς Ρωσίας λόγω κοινῆς θρησκείας. Ἡ ἑπόμενη ἀπόπειρα λαμβάνει ἐθνικό χαρακτήρα, μέ στόχο πλέον ὄχι τήν ἐκδίωξη τοῦ σουλτάνου, ἀλλά τήν ἀπελευθέρωση τῶν Ἑλλήνων. Ἀλλά ἔχει καί σαφῆ κοινωνικά χαρακτηριστικά, καθώς ὁ λαός ὁ ὁποῖος θά ἔπρεπε νά τήν φέρει εἰς πέρας, τά περισσότερα τά τραβοῦσε ἀπό τούς κοτζαμπάσηδες.
Χαρακτηριστικό της στάσης τῶν κοτζαμπάσηδων εἶναι τό παρακάτω ἀπόσπασμα ἀπό τήν «Ἑλληνική Νομαρχία»
« … Ἐκεῖνοι λέγω οἱ ἄφρονες καί μωροί ἄνθρωποι ὁπού κράζονται προεστοί καί ἄρχοντες, οἵτινες ἀπό τήν βρωμεράν συνήθειαν ἔχασαν σχεδόν καί τήν ἐντροπήν τῶν ἀνθρώπων καί τόν φόβον τοῦ Θεοῦ καί μέ ἄκραν ἀναισχυντίαν δέν διστάζουσιν ἀπό τό νά ἀρνῶνται πότε μέν τάς ποσότητας τῶν πληρωμῶν, πότε δέ νά ξαναζητῶσι ἐκεῖνο πού ἔλαβαν ἤδη καί, τό χειρότερον, νά καυχῶνται εἰς τό νά δεικνύωνται πιστοί ὀπαδοί καί δοῦλοι τοῦ τυράννου ἑκούσιοι».
Τρεῖς φορές, στά Βέρβαινα, στή Ζαράκοβα καί στό Ἄστρος ἔσωσε τούς πρόκριτους καί τούς καλαμαράδες ὁ Κολοκοτρώνης ἀπό τόν λαό
« Ἕλληνες!...τούς εἶπε, νά συχάσετε. Νά σκοτώσετε τούς Ἄρχοντας θέλετε πάλι; Μή φοβάστε, κλεισμένους τούς ἔχομε στόν Πύργο σάν πουλιά, μά δέν ἔχουν φτερά νά πετάξουν. Κι ἀντίς πρίν σκεφτοῦμε τούς σκοτώσουμε, τούς σκοτώνουμε μετά μία ὥρα ἀφοῦ σκεφτοῦμε, ἄν τόβρουμε σωστό νά σκοτωθοῦν. Ἐδῶ τους ἔχουμε. Ἐγώ σᾶς τούς παραδίνω. Ἔχετε λοιπόν ὑπομονή…» ( Δ.Κόκκινος )
Ὁ Σκαρίμπας λέει χαρακτηριστικά ἐπ’αὐτοῦ:
« Οἱ Τοῦρκοι δέν ἤσαν οἱ χειρότεροι... ὁ ἑλληνικός λαός δέ θάκανε τήν ἐπανάσταση, γιά νά ἀποκαταστήσει καί πολιτικά τούς κοτζαμπάσηδες. Οἱ λέγοντες ὅτι ἡ Ἐπανάσταση ἦταν μόνον Ἐθνική, ἤ εἶναι ἀδιάβαστοι ἤ δέν μᾶς λένε τήν ἀλήθεια. Σκοτώνοντας τούς Τούρκους ἤξερε ὅτι σκοτώνει τόν σύμμαχο τῶν κοτζαμπάσηδων. Χωρίς τόν ἀφανισμό πρῶτα αὐτουνοῦ, δέν μπόραε νά ξεπάτωνε τούς ἄλλους. Τό ὅτι σ'αὐτό ἡ Ἐπανάσταση γελάστηκε, δέ παναπεῖ διόλου ὅτι τούς ἐφείσθη. Θά τούς πέρναε ἐν στόματι μαχαίρας. Τό ὅτι νόμισε ὅτι γιά τοῦτο εἶχε καιρό, αὐτό τήν ἔφαγε...Η Ἐ π α ν ά σ τ α σ η ἀ π ό τ υ χ ε... »
( Γ.Σκαρίμπα –Τό 21 καί ἡ ἀλήθεια )

Ἡ τάξη τῶν κοτζαμπάσηδων εἶχε τήν πρόσφατη ἐμπειρία τῶν Ὀρλωφικῶν, ὅταν οἱ Ρῶσοι ἄφησαν τους Ἕλληνες στά κρύα τοῦ λουτροῦ, λογικό λοιπόν νά εἶναι κουμπωμένοι σέ νέες ἐξεγέρσεις. Πάντως δέν ἦταν ἀρνητικοί στό ἐνδεχόμενο μίας ἐπανάστασης, μέ τή προϋπόθεση βέβαια πώς δέν θά ἔχαναν τά προνόμια καί τά ἀξιώματα. Καί ἔχοντας αὐτό στό μυαλό τους συμμετεῖχαν. Ἀλλά στό μέλλον θά εἶχαν νά ἀντιμετωπίσουν ἀφ’ἑνός τό πόπολο, καί ἀφ’ἑτέρου ὅσους ἐρχόμενοι ἀπό τό ἐξωτερικό θά ἐπιχειροῦσαν νά ποδηγετήσουν τήν νέα κατάσταση γιά δικό τους λογαριασμό ἤ γιά λογαριασμό τῶν ξένων, πού μέ τά τοκογλυφικά δάνεια προσπαθοῦσαν νά ἐμπλέξουν καί νά ἐλέγξουν τό μελλοντικό κρατίδιο. Αὐτοῦ τοῦ εἴδους τά δάνεια ἦταν μιά συνηθισμένη μορφή ἐπένδυσης σέ ἐπαναστατημένες χῶρες. Ὅπως ἔγινε ἐκείνη τήν περίοδο καί στίς χῶρες τῆς λατινικῆς Ἀμερικῆς πού προσπαθοῦσαν να ἀποτινάξουν τόν ἱσπανικό ζυγό. Ἡ έξαγωγή «δημοκρατίας» εἶναι μιά πολύ καλή ἐπιχείρηση πού κρατάει μέχρι σήμερα. Πάντως στήν Ἑλλάδα τό σπέρμα τῶν ἐμφυλίων ἔχει ἤδη μπεῖ. Χρήματα καί διπλώματα πού ἀπονέμονται μέ στόχο τήν ἐξυπηρέτηση πολιτικῶν ἐπιδιώξεων, θά φέρουν τήν ἐπανάσταση στό χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ. Θλιβερή κατάληξη τό ψήφισμα ὑποτέλειας πρός τήν Ἀγγλία στίς 24/7/1825. Καί τό κακό εἶναι πῶς πρωταγωνιστικό ρόλο μαζί μέ τούς ξενόφερτους φαναριῶτες , τούς προκρίτους, θά παίξουν καί ἁγνοί ὁπλαρχηγοί καί ἀγωνιστές πού τό ὑπογράφουν, ἑξαιρουμένου τοῦ Δημήτρη Ὑψηλάντη.
Τήν μεγάλη διαφορά ὅμως στήν προσφορά τῶν μέν ἀπό τούς δέ ἀποδίδει γλαφυρότατα ὁ Γιάννης Σκαρίμπας
«Πατρίκιοι καί πρίγκηπες Βυζαντινοί, «Δικέφαλοι», πού ἀντίς κορῶνα φόραγαν φέσι…, φέσι αὐτοί καλπάκι ὁ Καποδίστριας, κι ὁ Κοραῆς κολλάρο προτεστάντη… Μά γιά σταθεῖτε ρέ παιδιά… Κατά τῆς Χιός τά πόρτα ἐκεῖ ἕνας βρόντος συγκλόνισε τό πέλαο καί τά οὐράνια!.. Τί νάταν:.. Ὤ τίποτα.. Κάποιος Κανάρης λεγόμενος, δίδαχνε τή δική του Γραμματική στόν Κοραῆ, τά δικά του μαθηματικά στόν Καποδίστρια… Τοῦτοι οἱ καταφρονεμένοι, αὐτοί οἱ ξυπόλητοι, οἱ κλέφτες, οἱ μοῦτσοι καί οἱ χωριάτες, αὐτοί ἦσαν τό ἅλας τούτης τῆς γῆς, τό καύχημα καί τό καμάρι τούτου τοῦ ἔθνους!.. Στήν ἠττοπάθεια τῶν ἀρχόντων, στούς ἀφορισμούς τῶν Δεσποτάδων, στίς προβοκάτσιες τῶν Ζαῒμηδων, στίς προδοσιές τοῦ Βαρνακιώτη, στοῦ Μαυροκορδάτου τό ξεπούλημα, στίς τρικλοποδιές τῶν δύο παπάδων (= τοῦ Γερμανοῦ καί τοῦ Ἰγνάτιου), στοῦ Κοραῆ τά ἐπιρρήματα καί στά προσκυνοχάρτια τοῦ Νενέκου, αὐτοί ἀντίταξαν τό «φούρκα καί φωτιά», τήν Ἀλαμάνα καί τό Χάνι.» ( Γ.Σκαρίμπα –Τό 21 καί ἡ ἀλήθεια )
Ὅπως τά λέει ὁ Σκαρίμπας εἶναι. Μιά ἐπανάσταση κοινωνική καί ἐθνικἠ μαζί, γι’ αὐτό καί άνοργάνωτη, αὐθὀρμητη, μέ ἐκρήξεις κατά τόπους καί χωρίς ἀρχηγούς. Μιά ἐπανάσταση ἡ ὁποία πέτυχε τόν ἐθνικό της στόχο, τήν ἀποτίναξη τοῦ τουρκικοῦ ζυγοῦ, ἀλλά ἔπεσε στό ζυγό τῶν ξένων. Μία ἐπανάσταση πού σφυρηλάτησε μέ τήν νίκη αὐτή τό ἐθνικό φρόνημα τοῦ λαοῦ πού εἶχε πρωτοπάρει μορφή μετά τήν ἀποτίναξη τοῦ φράγκικου ζυγοῦ τό 1204, ἀλλά καί μία ἐπανάσταση πού ἔμεινε ἀνολοκλήρωτη. Αὐτός πού τήν ξεκίνησε καί τήν ἔφερε εἰς πέρας, ὁ λαός, τό πόπολο, προδόθηκε. «Μεταξύ δουλείας καί δουλείας δέν ὑπάρχει καμιά διαφορά. Μέ τό νά κάμεις μία ἐπανάσταση κι ἀποτινάξεις τό ζυγό, δέν ἔκαμες τίποτα. Τό 21 αὐτό ἔκαμε. Τό νά μήν ξαναεμπέσεις σέ ζυγό –αὐτό εἶναι ἐπανάσταση.» Τούς ἡρωϊκούς Κλέφτες οἱ μεγαλόσχημοι Μαυροκορδάτοι τούς συκοφαντοῦν ὡς συνεργάτες τῶν Τούρκων ( περίπτωση Καραϊσκάκη), σήμερα κάποιοι ψωνισμένοι ἱστορικοί τούς ἀποκαλοῦν ἁπλά κλέφτες στά συγγράματά τους. Ὁ μηχανοράφος Μαυροκορδᾶτος θεωρεῖται πιά ἰσότιμος τοῦ πολεμιστῆ Κολοκοτρώνη σέ προσφορά στόν Ἀγῶνα. Αὐτός ὁ πρόγονος τῶν σημερινῶν εὐρωλιγούρηδων πού ἔσπερνε τήν διχόνοια γιά λογαριασμό τῶν Ἄγγλων, σαμποτάρισε τόν Καποδίστρια, ἔβαλε τό χεράκι του στήν ἐξέγερση τῆς Ὕδρας καί τήν δολοφονία τοῦ Κυβερνήτη. Κάποιοι ἄλλοι ἐκχυδαῒζουν τούς ὁπλαρχηγούς μέ πρόσχημα τίς μεταμοντέρνες καλλιτεχνικές ἀνησυχίες τους. Δεῖτε τήν γελοία καί ἀηδιαστική ἔρευνα τοῦ Σκάϊ γιά τούς μεγάλους Ἕλληνες. Πασάδες καί κοτζαμπάσηδες, βαυαροί καί βασιλιάδες, ξενόφερτοι ἄκαπνοι πολιτικάντηδες καί ξενόδουλοι κοινοβουλευτικοί, δικτάτορες, γερμανοί, ἄγγλοι, κάτσανε στό σβέρκο τοῦ λαοῦ ὁ ἕνας μετά τόν ἄλλον ὅλα αὐτά τά χρόνια ἀπό τότε μέχρι σήμερα. Μιά ἀναλαμπή, τό ἄνθος τῆς καθολικῆς λαϊκῆς Ἐθνικῆς Ἀντίστασης πού προδίδεται καί αὐτή ὅπως τό 1821. Ξανά «δημοκρατίες» πού διαφέρουν ἀπό τίς δικτατορίες μόνο στό ὄνομα, χούντα, μεταπολίτευση. Τά πράγματα φαίνεται νά ἠρεμοῦν, μά εἶναι ἡ ἠρεμία τῆς Ε.Ε., τῶν μονοπωλίων καί τῶν καρτέλ, τῆς δημοκρατίας τῶν τραπεζῶν πού ἀπαρτίζουν τό ἐφιαλτικό σκηνικό της Νέας Τάξης. Τό ὁποῖο συμπληρώνουν οἱ νταβατζῆδες μεγαλοδημοσιογράφοι τῶν ΜΜΕ μαζί με τίς τσόντες τῶν «ἀντιρατσιστῶν», καί τῶν μεταλλαγμένων ἀριστερῶν. Εἶναι μιά σκλαβιά προχωρημένης μορφῆς, μία ἐλευθερία εἰκονική ἀφοῦ πάει πακέτο μέ τήν ἀνεργία, τήν μιζέρια καί τήν ἐξαθλίωση, ἀποπνευματοποιεῖ τό σῶμα ἀκρωτηριάζοντας τό πνεῦμα καί τό μετατρέπει σέ κορμί, ἱκανό μόνο νά καταναλώνει καί νά καταναλώνεται.
Ἡ ἐπανάσταση κολοβώθηκε ἀφοῦ ὁ κοινωνικός της χαρακτήρας ἔμεινε στό ράφι. Οἱ μεγάλες δυνάμεις τῆς ἐποχῆς μεταχειρίζονται τό νέο κράτος σάν προτεκτοράτο τους, ὅπως και εἶναι. Καί μέ τήν πάροδο τῶν χρόνων, κυρίως μετά τήν δολοφονία τοῦ άντιδυτικοῦ Καποδίστρια, τό ἑλληνικό κράτος κατάντησε μία ὑπάκουη μαριονέτα στά κελεύσματα τῶν ἐξ ἑσπερίας άφεντάδων. Οἱ παλιοί κοτζαμπάσηδες ἔδωσαν τήν θέση τους στά πολιτικά τζάκια. Τώρα ἀντί γιά τόν σουλτάνο ὑπηρετοῦν τά μεγάλα οἰκονομικά συμφέροντα. Τρόπος ἄμυνας στίς νέες συνθῆκες: Ὅπως και τότε, ἄμεσο ταίριασμα τοῦ κοινωνικοῦ στοιχείου μέ τό ἐθνικό.
Γιά τό τελευταῖο δέν νομίζω ὅτι θά ταίραζε κάτι καλύτερο γιά κλείσιμο, ἀπό τό παρακάτω ἀπόσπασμα τοῦ Γιάννη Σκαρίμπα

«Εἶναι Μεγάλο, ὄχι γιά τίς ἀπάντησες ( πού δέν δόθηκαν), ἀλλά γιά τίς πού ἔθεσε ἐρωτήσεις. Μπορεῖ νά, ἕνας λαός νοεῖται λεύτερος, μέ μόνο τήν Ἐθνική ἀνεξαρτησία του; Ἡ ἅλωση τῆς Βαστίλλης λέει ὄ χ ι. Ἀλλά τοῦ 21 οἱ ἐρωτήσεις εἶναι δύο: χωρίς τήν Ἐθνική ἀνεξαρτησία τους οἱ λαοί, μποροῦν νά ἁλώνουν τίς Βαστίλλες τους; Τήν ἐρώτηση αὐτή, πρῶτο τήν ἔθεσε, μπρός στούς ἱστορικούς του κόσμου, τό 21. Κι αὐτοί ἔμειναν κόκκαλο –δέν ἤξεραν τί ν’ἀπαντήσουν στό …τσαρούχι!...Ἡ ἐρώτηση τούς ἦρθε σάν κεντιά βούκεντρου ζευγολάτη στά ὀπίσθια. Ἦσαν ὁ ὄνος ὁ ἀρνούμενος νά διασκελίσει τό αὐλάκι! Βάλθηκαν νά ψάχνουν λοιπόν τήν Ἱστορία…Πουθενά, πουθενά –καμιά τέτοια… ἄλλου εἴδους ταραχή, κανένα τέτοιο στραβομουτσούνιασμα... τοῦ «ὡραίου»! Μόνη ἡ ἀνεξαρτησία χωρίς τήν κοινωνική καταξίωσή της, εἶναι τό φύλον τῆς συκῆς μέ τό ὁποῖον ἡ Εὔα ἔκρυβε…τό «πράμα» της. Τί λοιπόν; Τά Δερβενάκια καί τό Ζάλογγο, τό Μεσολόγγι καί τό Βαλτέτσι, τό Ναυαρῖνο καί τό Πρωτόκολλο ( γιά τήν ἀνεξαρτησία ) τοῦ Λονδίνου, ὅλ’αὐτά θά μνέσκαν μάταια, χωρίς τό σφάξιμο τῶν Προκρίτων; ( χωρίς τή Βαστίλλη, ἡ ἀνεξαρτησία τί τούς χρειάζονταν τῶν Γάλλων; Πόσες δεκάρες ἀξίζουν σήμερα οἱ ἀνεξαρτησίες τῆς Εὐρώπης;)
…Μήν τούς πιστεύετε. Ἡ καρδιά τοῦ 21 δέν ἔπαλλε –ταριχευμένη – στίς σοφίες τους, οὔτε μές στά ραγιάδικα καλυμμαύχια τους καί τά φέσια. Οἱ Κοραῆδες, οἱ Καποδίστριοι, οἱ Ἰγνάτιοι τό θεόρριχναν, οἱ Δεσποτάδες τό ἀφόριζαν. Οἱ δέ λογιώτατοι τῆς - τάχα – Διασπορᾶς, εἶχαν μέ τίς «ἑλληνικοῦρες» τους νά κάμνουν…Ἀλλά τό 21 δέν μίλησε τή γλῶσσα τους, δέ βούταε σέ καλαμάρια πέννες χήνας. Μίλησε μέ τῶν καρυοφιλιῶν τίς ντουφεκιές καί μέ τῶν γιαταγανιῶν του τίς ἀδράξες…Μέ τό κατέβασμα τῆς σκούφιας μου ( σκούφιας ἑνός ἀλόγιου ἁπλοέλληνα ) νά τοῦ βροντοφωνήσω ( κι ἐγώ!) ἕνα ζήτω: ΖΗΤΩ ΣΟΥ –θά τοῦ πῶ –τό 21 τῶν Ἑλλήνων! ΖΗΤΩ Ἀθάνατε Λαέ τοῦ Μαραθώνα καί τῆς Πίνδου!»

24 σχόλια:

  1. Για στάκα, ρε Σπύρο, γιατί δεν τα πιάνω με την πρώτη. Δηλαδή, μια τρύπα στο νερό κάνανε οι επαναστατημένοι? Τζάμπα ο σκοτωμός? Και στ' αυγά τους να καθόντουσαν ,το ίδιο πράμα θάτανε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποιός εἶπε νά κάτσουν στά αὐγά τους.

    Ἀφοῦ γράφω "Μιά ἐπανάσταση ἡ ὁποία πέτυχε τόν ἐθνικό της στόχο, τήν ἀποτίναξη τοῦ τουρκικοῦ ζυγοῦ, ἀλλά ἔπεσε στό ζυγό τῶν ξένων. Μία ἐπανάσταση πού σφυρηλάτησε μέ τήν νίκη αὐτή τό ἐθνικό φρόνημα τοῦ λαοῦ πού εἶχε πρωτοπάρει μορφή μετά τήν ἀποτίναξη τοῦ φράγκικου ζυγοῦ τό 1204, ἀλλά καί μία ἐπανάσταση πού ἔμεινε ἀνολοκλήρωτη"

    Ξαναδιάβασέ το, δέν εἶναι καί μεγάλο ντέ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πέτρα πάνω στήν πέτρα νά μήν μείνει ἐμεῖς δέν προσκυνᾶμε

    Ὁ τίτλος τοῦ θέματος τά λέει ὅλα. Ὁ ἀγώνας δέν τελείωσε, συνεχίζεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Μιά ἐπανάσταση ἡ ὁποία πέτυχε τόν ἐθνικό της στόχο, τήν ἀποτίναξη τοῦ τουρκικοῦ ζυγοῦ, ἀλλά ἔπεσε στό ζυγό τῶν ξένων."
    Τί διαφορά έχει?
    Πριν σχολιάσω, πάντα διαβάζω. Άλλο αν κάποιες φορές δεν κατανοώ,ένεκα απαιδευσίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Kaι βγάλε αυτήν την παπαριά, τη λεκτική επαλήθευση, γιατί βαριέμαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φυσικά καί ἔχει διαφορά ἄν ὁ νέος ζυγός εἶναι ἀντιληπτός, πού σημαίνει ὅτι ἡ προσπάθεια συνεχίζεται. Ἄν ὁ ἐπαναστατήσας δέν άντιληφθεῖ ὅτι ξανάπεσε σέ ζυγό, τότε δέν ἔχει διαφορά.

    Καλά ντέ μήν ἀγριεύεις, πείραγμα ἤτανε, ἐπειδή ξέρω ὅτι τρελαίνεσαι γιά μεγάλα κείμενα.

    Αὐτό μέ τήν λεκτική ἐπαλήθευση δέν τόξερα πώς μπορῶ νά τό ρυθμίσω ἐγώ. Καί ἐμένα μέ ἐκνευρίζει. Θά τό ψάξω καί θά τό διορθώσω. Ἀλήθεια, γιατί τό ἔχουνε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φιλτατε Zara,
    καταρχην χαιρομαι που επιτελους διαφωνω μαζι σου.Και εννοω χαιρομαι διοτι σε ολα τα κειμενα και τις αποψεις σου συμφωνω.Επιτελους να υπαρχει και λιγη ποικιλια.Θα αναφερθω σε μια προς μια τις διαφωνιες μου(μην παρεξηγησεις το υφος μου,αυτα τα θεματα ειναι η αδυναμια μου,το ξερεις δα,δε χρειαζεται να στο πω):

    -"οἱ ἀνθενωτικοί, μέ ἐπικεφαλῆς τό Νοταρᾶ καί τό Γεννάδιο Σχολάριο, ἤθελαν τόν ἐρχομό τῶν Τούρκων"
    Ετσι λεει ο Κορδατος...Ο Κορδατος μας προσφερει μια χρησιμη αναγνωση της ελληνικης ιστοριας-μεσα απο την μαρξιστικη θεωρηση-αλλα δεν μπορει να αποτελει ασφαλη πυξιδα.Εξηγουμαι.ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.Ο Λουκας Νοταρας-ενα ειδος πρωθυπουργου της Πολης-ηταν τροπον τινα επικεφαλης του ανθενωτικου κομματος.ΤΟΥ αποδιδεται ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΑ η φραση που σε ελευθερη μεταφραση λεει "προτιμω να δω στην Πολη τουρκικο σαρικι,παρα παπικη τιαρα".ΤΗΝ ΦΡΑΣΗ ΑΥΤΗ Ο ΝΟΤΑΡΑΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΙΠΕ ΠΟΤΕ.Του την αποδιδει απο εμπαθεια ενας-ΕΝΑΣ ΜΟΝΟ, O ΔΟΥΚΑΣ-απο τους ιστορικους της Αλωσεως ο οποιος ηταν προσωπικος του πολιτικος αντιπαλος,για να τον σπιλωσει.Ο ηρωας Νοταρας πολεμησε γενναια στην μαχη της Αλωσης.Συνεληφθη αιχμαλωτος αυτος και τα παιδια του.Στην αρχη ο Σουλτανος εδειξε κλαη συμπεριφορα.Μετα ομως αλλαξε τροπαριο.Ενα βραδυ φωναξε τον Νοταρα και του ζητησε την αδεια να ασελγησει στα παιδια του(ο πολιτισμος των τουρκων ,βλεπεις).Ο Νοταρας φυσικα αρνηθηκε και ενας εκ των γιων του εφτυσε τον βαραβαρο αληταρα(γιατι αλητης ειναι οποιος ζηταει απο ενα πατερα να ασελγησει στο γιο του)Μωαμεθ.Αποκεφαλιστηκαν πρωτα το παιδι του-ενωπιον του-και κατοπιν ο ιδιος ο ηρωικος Νοταρας.Για χρονια οι δυτικοπληκτοι ιστορικοι εξακολουθουν να σπιλωνουν τον ηρωα και πολεμιο των Τουρκων Νοταρα ενω ξερουν οτι ολοι οι βυζαντινολογοι δεν αποδεχονται την κατηγορια που του αποδιδεται και την επεξηγουν με ταπεινα προσωπικα κινητρα ενος εκ των συγγραφεων της Αλωσεως.
    Αυτα βρισκονται ευκολα ακομη και στην wiki...

    "This story was originally recorded by Doukas (XL,381), a Byzantine Greek living in Constantinople at the time of the fall of the city, but does not appear in accounts by other Greeks who witnessed the conquest. However, Doukas was frequently HOSTILE towards Notaras, so there was no reason for him to praise his dignity."
    http://en.wikipedia.org/wiki/Loukas_Notaras

    Ο πρωην διευθυντης της Εθνικης Βιβλιοθηκης Νικολοπουλος γραφει για το θεμα:

    "Ο ιστορικός Δούκας καταγράφει φράσιν, την οποίαν είπεν ο Μεγαδούξ Λουκάς Νοταράς: «κρειττότερον έστιν ειδέναι εν μέσῃ τη Πόλει φακιόλιον βασιλεύον Τούρκων ή καλύπτραν Λατινικήν».
    Όμως ο ίδιος Δούκας καταγράφει τις άοκνες προσπάθειες τού Νοταρά για την άμυναν της Πόλεως, την συμμετοχήν του εις τις πολεμικές επιχειρήσεις.
    Ο Κωνσταντίνος με την επιμέλειαν του Μεγαδούκα Λουκά Νοταρά είχε φροντίσει την επισκευήν των τειχών και είχεν εξασφαλίσει αρκετά εφόδια. Οι αλλεπάλληλες επιθέσεις τού Μωάμεθ αντιμετωπίζοντο νικηφόρα. Οι ζημίες πού προκαλούσε το πυροβόλον επεσκευάζοντο την ακόλουθη νύκτα κι έτσι οι βομβαρδισμοί έμεναν χωρίς αποτέλεσμα. Με προσπάθειες μεταλλωρύχων ο Μωάμεθ κατώρθωσε να σκάπτη υπονόμους, αλλά με τις ενέργειες τού Λουκά Νοταρά, πού κατέφυγε στις υπηρεσίες του μηχανικού Γιοχάννες Γκραντ, κατεσκευάζοντο ανθυπόνομοι πού εξουδετέρωναν τις προσπάθειες τού Σουλτάνου να διεισδύση υπογείως εις την Πόλιν, εφ όσον δεν κατώρθωνε να την κατακτήση από τα τείχη.
    Ο ίδιος ο Λουκάς Νοταράς, ηγούμενος σώματος πεντακοσίων (500) ανδρών, «εν τη Πόλει περιεπόλευε, θαρρύνων απανταχού τούς στρατιώτας και στοχαζόμενος τας βίγλας και ερευνών τους παραλειπομένους». Κατά δε την διάρκειαν τού αγώνος ο Μεγαδούξ είχε την ευθύνην επί πλέον της βασιλικής πύλης και με ένα εφεδρικόν σώμα ευρίσκετο κοντά και οπίσω των χερσαίων τειχών.


    Μετά την Άλωσιν της Πόλεως, ο Λουκάς Νοταράς θα έχη το θάρρος να ειπή εις τον Μωάμεθ: «Κύριε, ουκ είχομεν τόσην ημείς εξουσίαν τού διδόναι σε την Πόλιν, ουδέ βασιλεύς αυτός».
    Απάντησις, η οποία παραπέμπει εις την ανάλογον απάντησιν του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου: «ούτ’ εμόν εστιν ούτ’ άλλου των κατοικούντων εν ταύτῃ».
    Μετ ολίγας ημέρας, με τον έφηβον υιόν του και τον γαμβρόν του Κατακουζηνόν θα καταστούν οι πρώτοι Νεομάρτυρες. Διότι δεν θα υποταχθούν εις τις ορέξεις τού Μωάμεθ.
    Και αυτά τα καταγράφει ο φιλενωτικός Δούκας."

    Θελω να πω με δυο λογια, καλος ο Κορδατος αλλα να μην ξεχναμε το πλαισιο στο οποιο ειναι αναγκασμενος να γραφει και το οποιο ορισμενες φορες των ωθει στην παραποιηση γεγονοτων.

    -Παμε παρακατω.Λεει ο Σκαριμπας:"Οἱ λέγοντες ὅτι ἡ Ἐπανάσταση ἦταν μόνον Ἐθνική, ἤ εἶναι ἀδιάβαστοι ἤ δέν μᾶς λένε τήν ἀλήθεια.".
    Και εγω ο ταπεινος του το επιστρεφω πισω του Σκαριμπα.ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΣ.ΔΕΝ ΔΙΑΒΑΣΕ ΚΑΝ ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ Η ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΙΕΙ.Ο ιδιος ο Κολοκοτρωνης λεει στα απομνημονευματα του:

    "Η Επανάστασις η ιδική μας ΔΕΝ ομοιάζει με καμμίαν, από όσας γίνονται σήμερον εις την Ευρώπην. Της Ευρώπης οι επαναστάσεις εναντίον των διοικήσεών των είναι εμφύλιοι πόλεμοι. Ο ιδικός μας πόλεμος ήταν ο πλέον δίκαιος, ήταν Έθνος με άλλο Έθνος, ήταν με ένα λαό…"
    ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΥΤΑ Ο ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ;Η ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΓΑΡΓΑΡΑ Η ΔΕΝ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΕ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΣ.Εκτος αν ο Σκαριμπας ειναι πιο εγκυρος απο τον Θοδωρακη...

    -ο Σκαριμπας ριχνει την μονιμη χολη του εναντιον του Παλαιων Πατρων Γερμανου.Παλι λαθος κανει διοτι προφανως καταλαβε οτι το θεμα "Αγια Λαυρα" δεν ανταποκρινεται στην αληθεια.ΠΑΛΙ ΜΙΣΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ λεει, οπως και οι εθνομηδενιστες ιστορικοι που απλα τονιζουν οτι ο Γερμανος δεν σηκωσε λαβαρο στην αγ.Λαυρα,αλλα ως γκεμπελισκοι μενουν εκει.(σημ.:δεν κατατασσω τον Σκαριμπα σε αυτους,αλλα ειναιο και αυτος θυμα της οπτικης Κορδατου).Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΙΣ 24 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΖΑΙΜΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΕΙ ΤΑ ΟΠΛΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΗ ΓΙΩΡΓΗ.ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΤΟ "ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΝ Η ΑΧΑΙΚΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΡΙΟΝ"ΚΑΙ ΣΤΙς 26 ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ.Οι "ιστορικοι"(δεν εννοω τον Σκαριμπα) εξαφανιζουν εντελως τον ΠΠΓ κρυβοντας οτι ευλογησε μια μερα πιο πριν τα οπλα.

    Θα συμφωνησω απολυτα στο εξης.Μετα την επανασταση δεν ηρθαν στην εξουσια οι λαικες δυναμεις που τις εθεσαν στο περιθωριο οι Μαυροκορδατοι και η παρεα τους.Κατι αναλογο -τηρουμενων των αναλογιων-εγινε και μετα την Απελευθερωση του 44 οταν το αντιστασιακο κινημα του ελληνικου λαου(και οχι απλα ενα κομμα καθοτι στο ΕΑΜ στεγαστηκαν ολοι οι αδολοι πατριωτες,ακομη και βασιλοφρονες)μπηκε στο περιθωριο και ξαναβγηκαν τα προπολεμικα φαντασματα απο τις ντουλαπες.Τον κινδυνο αυτο εγκαιρα τον σημειωνε και ο Αρης υπενθυμιζοντας τι εγινε ΜΕΤΑ την εθνεγερσια του 21.ΑΛΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΗ ΤΥΦΛΩΜΕΝΟΣ ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟ 21 ΗΤΑΝ ΔΙΜΕΤΩΠΟΣ:και εθνικος και κοινωνικος.
    ΗΤΑΝ ΕΘΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ και ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΕΙ Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ Ο ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΜΠΕΚΙ.ΤΟ ΞΑΝΑΓΡΑΦΩ ΝΑ ΤΟ ΧΩΝΕΨΟΥΜΕ:ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΕΙ Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ, ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ κ.ΣΚΑΡΙΜΠΑ ΜΟΥΓΚΑ.


    Ουφ,ιδρωσα...
    Γεια σου μεγαλε Ζαρα και χρονια πολλα!
    Θοδωρακη σε λατρευω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γειά σου ρέ φίλε Πρώτ

    Νά πῶ τώρα περιληπτικά τήν δική γνώμη στό συγκεκριμένο, πιό ἐκτεταμένα νά τά ποῦμε στήν ἐπέτειο τῆς Ἅλωσης. Δέν ἀναφέρονται μόνο στόν Κορδάτο αὐτά.Πρῶτα πρῶτα κανείς δέν ἀμφισβήτησε πώς ὁ Νοταρᾶς πολέμησε σά λιοντάρι οὔτε πώς εἶχε τό τέλος πού περιγράφεις. Ἡ φράση πού τοῦ ἀποδίδεται δέν ἀναιρεῖ αὐτό τό γεγονός. Ἔτσι ὅπως τό λέει ὁ Κορδάτος, σημασία ἔχει τό γεγονός πώς ὁ κόσμος στήν Πόλη τό 1453 ἦταν χωρισμένος. Καί ἀπό ὅτι ξέρω οἱ εὐγενεῖς καί ὁ ἀνώτερος κλῆρος ἦταν λατινόφιλοι καί ὁ λαός, μία τάξη ἄς τήν ποῦμε ἀστική, καί ὁ κατώτερος κλῆρος τουρκόφιλοι. Καί ἀπό ὅτι ξέρω ἐπίσης αὐτοί ἦταν ἡ πλειονότητα, ἐλάχιστοι δέ ἀπό τόν πληθυσμό τῆς ἐποχῆς ἀντιστάθηκαν στούς Τούρκους. Στόν στρατό δέ τοῦ Μωάμεθ ἦταν καί πολλοί βυζαντινοί. Προσπαθῶ νά σκεφτῶ τόν ἑαυτό μου ἐκείνη τήν ἐποχή χωρίς νά ἔχω καμιά γνώση τῶν μετέπειτα γεγονότων καί δέν μπορῶ νά πῶ πώς οἱ λατινόφιλοι ἦταν πιό πατριῶτες ἀπό τούς τουρκόφιλους, ἀφοῦ καί αὐτοί ἦταν ὑπέρ τῆς ὑποταγῆς στόν Πάπα. Καί γιατί νά τό κρύψωμεν άλλωστε ἄν τό θέμα ήταν νά διαλέξω μεταξύ των δύο, ε τότε χίλιες φορές οἱ Τοῦρκοι.
    Άλλά καί Τουρκόφιλος νά ειναι κάποιος στόν πόλεμο ὑπερασπίζεται τήν πατρίδα του ὁπως ἔκανε ὁ Νοταρᾶς, τὀ ἀντίθετο ἀπό αὐτό πού θά κάνουν διάφοροι τουρκοφάγοι πού θά μεταμορφωθοῦν σε τουρκοδωσίλογους, ὅπως μεταμορφώθηκαν οἱ γερμανοδωσίλογοι σέ ἁγγλοδωσίλογους μετά τό 1944.
    Οἱ δωσίλογοι πάνε μέ ὅλους, οἱ εἰλικρινεῖς πατριῶτες ὑπερασπίζονται τήν πατρίδα τους ἄσχετα μέ τίς προτιμήσεις τους.

    ὁ Σκαρίμπας βρέ Πρώτ, οὐσιαστικά βάζει τό ἐρώτημα ἄν μπορεῖ μία ἐπανάσταση νά πραγματώσει τούς κοινωνικούς της στόχους ἄν προηγουμένως δέν πραγματώσει τούς ἐθνικούς. Τήν ἐθνική συνιστώσα τήν θεωρεῖ προαπαιτούμενο, κάτι πού σήμερα θά τόν κατέτασσε στούς ἐχθρούς της νεοταξίλας, ἁπλά δέν τήν θεωρεῖ ἀρκετή. Ἀφοῦ καί ἐσύ λές, αὐτό πού διαπίστωσε καί ὁ Ἄρης, ὅτι μετά τήν ἀνεξαρτησία ἦρθαν στήν ἐξουσία Μαυροκορδάτοι καί τσιράκια καί οἱ πραγματικοί ἀγωνιστές καί ὁ λαός ἀγνοήθηκαν, δέν εἶναι ἔνδειξη πῶς κάποιος στόχος κοινωνικός, μία κοινωνική ἀλλαγή δέν πραγματοποιήθηκε; Ὁ Σκαρίμπας δέν τά βάζει μέ τόν Κολοκοτρώνη, ἴσα ἴσα στό βιβλίο τοῦ τόν ὑποστηρίζει διαρκῶς. Καί αὐτό πού λέει ὁ Κολοκοτρώνης ὁ Σκαρίμπας τό συμπληρώνει. Ἄν διαβάσεις τό βιβλίο του θά τόν λατρέψεις. Θεωρεῖ τό 1821 τήν μοναδική πού εἶχε διπλό χαρακτήρα.( Ἡ Γαλλική καί ἡ Ρώσικη ἦταν μόνο κοινωνικές.Ἡ δέ Ἀμερικάνικη οὔτε ἐθνική οὔτε κοινωνική, στίς ΗΠΑ δέν εἶχαν οὔτε ἔθνος, οὔτε κοινωνία.) Ἐγώ δέν βλέπω ὅτι αὐτά τά 2 ἀντιπαλεύουν τό ἕνα τό ἄλλο. Ἴσα ἴσα τό ἀντίθετο. Καί αὐτό γιατί ὁ λαός εἶχε δυό ἀφέντες καί τούς Τούρκους καί τούς κοτζαμπάσηδες. Καί οἱ μαρτυρίες ὅτι τά εἶχε καί μέ τούς κοτζαμπάσηδες πάμπολλες. Στό ἀπόσπασμα τοῦ Κόκκινου, οὐσιαστικά τό λέει ὁ ἴδιος ὁ Κολοκοτρώνης. Ἐγώ τουλάχιστον, δέν βλέπω καμιά διαφωνία μεταξύ Κολοκοτρώνη καί Σκαρίμπα. Οὔτε τό ἐθνικό καί τό κοινωνικό στοιχεῖο συνιστοῦν διμέτωπο ἀγώνα. Ξαναλέω πάνε μαζί.
    Πιθανόν στό θέμα τοῦ Π.Π.Γερμανοῦ νά εἶναι ἀκραῖος,δέν άναφέρεται στό λάβαρο περισσότερο στή συνέλευση τῆς Βοστίτσας, ἀλλά δέν καταφέρεται κατά τοῦ ἁπλοῦ κλήρου. Μόνο κατά Μητροπολιτῶν ( ἑξαιρεῖ τόν Σαλώνων Ἠσαία, τόν Διάκο καί τόν Παπαφλέσσα) καί τοῦ Πατριαρχείου ἐπιτίθεται. Στήν ἐπικριτικότητά του αὐτή ἔχω καί ἐγώ κάποιες διαφωνίες, πιθανολογῶ ὅτι παρασύρεται ἀπό τήν ἀθεῒα του. Ἀλλά αὐτά καλύτερα ἄλλη φορά γιατί τό θέμα τῆς ἐκκλησίας εἶναι πολύ πιό σύνθετο, ἀπό ὅτι τῶν κοτζαμπάσηδων.

    Πρέπει νά πάω τώρα στό forum ἔχει σηκώσει μιά μαλακία θέμα ὁ Καρπάθιος καί μοῦ τήν ἔχει δώσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μεγαλε Zara,
    για το πρωτο θεμα.Σε παρακαλω να κοιταξεις λιγο-σε οτι αφορα το πρωτο θεμα-την Συνοδο Φεραρας Φλωρεντιας.Επiκεντρωσε στην τεραστια μορφη που λεγεται Μαρκος Ευγενικος.Μονος του το θηριο τα εβαλε με τον παπικο συρφετο και εσωσε την τιμη του εθνους.Οι ενωτικοι,εκτος του οτι καναν ολεθριες υποχωρησεις σε πολιτικα ζητηματα,ειχαν και την εξης τυφλωση:δεν καταλαβαιναν,διοτι αγνοουσαν τις συνθηκες οτι ο Παπας και να ηθελε ΔΕΝ μπορουσε να τους βοηθησει με την Τουρκιά διοτι ηταν σε διενεξη με τους δυτικους ηγεμονες.Λιγα χρονια μετα ο φουκαρας ο Ιουστινιανης να θα παραταξει ελαχιστες χιλιαδες Γενουατες, τα δε δυτικα πλοια δεν θα φτασουν ποτε και ο ηρωικος ελληνας Φλαντανελας θα τα βαζει μονος του με το τουρκικο ναυτικο.
    Θελω δε να πω οτι ειναι λαθος,τελειως λαθος,η εξισωση :ανθενωτικος=τουρκοφιλος.Κλεινω το πρωτο θεμα με τον Μαρκο Ευγενικο παλι.Μεγαλο παλληκαρι.Ψαξτον.Αξιζει ενα post μονος του.

    Για το δευτερο.Ενταξει δεν τον εχω διαβασει τον Σκαριμπα και ισως να τον επιασα απο τα μουτρα.Θα σταθω σε ενα σημειο.Στην συνελευση της Βοστιτσας(=Αιγιο) ο φουκερας ο Γερμανος με το δικιο του τα εχωνε στον Παπαφλεσα.Διοτι ο δικος μου τους ειχε ταραξει στα φουμαρα.Βεβαια ηξερε ο αρχιγατος τι εκανε,αφου για να νικηθει η αμφιβολια χρησιμοποιησε ο γιγαντας Γρ.Δικαιος και το ψεμα.Αλλα αλλο αυτο-αλλο οι διαπροσωπικες σχεσεις και δικαιολογημενες αντιπαθειες της εποχης-και αλλο να βγαζουμε ιστορικα συμπερασματα απο αυτες.

    Ερχομαι να δω.Ισως ηρθε η ωρα για να ξαναφαω ban.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Συμφωνοῦμε ἀπολύτως περί Μάρκου. Εἶναι χαρακτηριστικό πώς στήν σύνοδο τῆς Φεράρας, ὅταν οἱ ὑπόλοιποι ( ἀκόμα καί ὁ Σχολάριος) ὑπέγραψαν τήν συμφωνία, ὁ Μάρκος ηταν ὁ μοναδικός πού δέν ὑπέγραψε, καί τό γεγονός αὐτό ἔκανε τόν Πάπα νά πεῖ παρόλες τίς ὑπογραφές ὅλων τῶν ἄλλων " ἄν δέν ὑπέγραψε ὁ Μάρκος ε τότε δέν καταφέραμε τίποτα"
    Φυσικά στήν ἐπιστροφή στήν Πόλη τούς ἄλλους τούς πῆραν μέ τίς λεμονόκουπες.
    Ξέρεις το "τουρκόφιλος" γιά ἐκείνη τήν έποχή τουλάχιστον ἔχει τελείως διαφορετική ἔννοια ἀπό τήν σημερινή. Μιά σύγχυση ἔτσι εἶναι ἀναπόφευκτη.
    Ἐγώ πάντως ἀπό ὅτι ἔχω διαβάσει γιά τότε διάκειμαι πολύ πιό φιλικά πρός τούς Τούρκους παρά πρός τούς Δυτικούς. Θά τά κουβεντιάσουμε ὅμως ξανά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ούτε οι δυτικοί ούτε οι τούρκοι είναι το πρόβλημά μας. Το πως θα καταφέρουμε να απαλλαγούμε απο το ραγιαδισμό μας θα πρέπει να μας απασχολεί και τότε ολόκληρος ο Ελληνισμός θα βρεί την ανεξαρτησία του. Το ρουσφέτι, ο δοσιλογισμός, η διαφθορά, η καθημερινή μικροαπάτη, η κομπίνα, η χυδαιότητα, η μιζέρια, η μετριότητα, η εξαθλίωση αυτά τα έχουμε αφήσει να παρελαύνουν ακάθεκτα με κουστουμάκι και γραβάτα. Αλήθεια τι ώρα να βάλω το ξυπνητήρι Αλέκα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. FD, συμφωνῶ ἀπολύτως στίς διαπιστώσεις σου, ἀλλά ὅταν ἔνας λαός εἶναι κάτω ἀπό ζυγό, αὐτά τα φαινόμενα εἶναι δύσκολο νά ἐξαλειφθούν. Τό ἴδιο καί τώρα ὅπως καί ἐπί τουρκοκρατίας.
    Ἡ Δύση ( τό μοντέλλο της ) δέν εἶναι πρόβλημα μόνο δικό μας εἶναι πρόβλημα ὄλου τοῦ πλανήτη. Πέρα ἀπό ἰδεολογικές καί ἄλλες προτιμήσεις γιἀ ἕναν πολύ ἁπλό λόγο: ἔχει χἀσει παντελῶς τήν αἴσθηση τοῦ μέτρου καἰ τῆς ἁρμονίας ( καί πότε τήν εἶχε).

    Ἡ Ἀλέκα ποῦ κολλάει τώρα. Δέν σέ πιάνω, πάρ' ὅλες τίς ἀδυναμίες καί λἀθη, τά ὁποῖα πρέπει νά ἐπισημαίνονται τήν στηρίζουμε. Ἄσε πού χθές τήν παραδέχτηκα ἀκόμα πιό πολύ ἀφοῦ κατέθεσε στεφάνι στόν τάφο τοῦ Μιλόσεβιτς καί τά ἀπανταχού τσιράκια τής Νέας Τάξης βγάλανε σπυράκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Η αναφορά της δύσης σαν σύνολο έχει μιά μηδενιστική διάσταση καθώς και μια βιασύνη να απορριφθούν όλα όσα προέρχονται από κεί απερισκεπτί. Θετικά σημεία μπορεί κανείς να βρεί παντού αρκεί να έχει την υπομονή να τα μελετήσει και αυτό θα έχει ωφέλιμες συνέπειες κάτι που δεν θα συμβεί με δογματισμούς.
    Μην αρπάζεσαι με την Αλέκα, στην ουσία φιλοφρόνημα είναι η έκφραση που χρησιμοποίησα μιά και δείχνει πως εναποθέτω ελπίδες στους χειρισμούς της αλλά μου φαίνεται πως μιά αφύπνιση χρειάζεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ποτέ δέν ἁρπάζομαι μέ φίλους καί μέ καλόπιστα ἄτομα, ἀντιληπτό τό πρός Ἀλέκα φιλοφρόνημα, ἄν ἤσουν καί Ἀεκτζῆς θά ἄγγιζες τήν τελειότητα...

    σαφῶς καί δέν ἀναφέρομαι συνολικά στή Δύση, ἀλλά ἄς ποῦμε στήν κυρίαρχη διάσταση τής παρουσίας της σέ βάθος χρόνου. Αὐτή τή στιγμή δέν μπορῶ νά πῶ περισσότερα. Θά μείνω σέ αὐτό πού εἶπα πρίν , περί ἁρμονίας καί μέτρου -καί οἱ καψεροί αὐτοαποκαλοῦνται συνεχιστές τοῦ ἀρχαίου ἑλληνικοῦ πολιτισμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πέτρα πάνω στήν πέτρα νά μήν μείνει Ἀεκτζῆς δε γίνομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Λοιπον εγω ως Αεκτζης-και μαλιστα αντιμπαγεβιτσικος(Ζαρα,ελπιζω να μην εισαι υπερ του Βατραχο-πηλιουγουση),εχω να πω οτι συμφωνω με την εξης φραση του FD:"Η αναφορά της δύσης σαν σύνολο έχει μιά μηδενιστική διάσταση καθώς και μια βιασύνη να απορριφθούν όλα όσα προέρχονται από κεί απερισκεπτί"

    Συμφωνω απολυτα.Τρανο περαδειγμα αι ΗΠΑ(πως λεμε εξω αι ΗΠΑ)στην κοινωνικη-πολιτιστικη ζωη των οποιων μπορει να βρει ο καθενας οποια αποχρωση του αρεσει και να ταυτιστει μαζι της.ΟΜΩΣ, FD,οταν λεμε Δυση εννοουμε την κρατουσα και διαχρονικα επικρατουσα κοσμοαντιληψη, η οποια ειναι εκ διαμετρου αντιθετη με την ελληνικη ματια.Δεν αναφερομαστε στις επιμερους συνιστωσες της Δυσης,αλλα στον δομικο πυρηνα του Δυτικου πολιτισμου με τον οποιο ο ελληνικος εχει ουσιωδης διαφοροποιησεις και διαχρονικες αντιθεσεις.Δεν μπαινω σε αξιολογικη κριση.Απλα ισχυριζομαι οτι υπαρχουν δομικες διαφορες. Ομοιοτητες πολλες,δανεια εκατερωθεν ακομη περισσοτερα,ΑΛΛΑ ο πυρηνας της ελληνικοτητας ειναι διαφορετικος(δεν λεω καλυτερος,λεω διαφορετικος,απο εκει και μετα ειναι θεμα γουστου)απο αυτον της Δυσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Κύτταξε Πρωτ, εκείνη η ιστορία με έχει σημαδέψει, πρέπει όμως να του είχε κάνει κάποια πουστιά και ο Τροχανάς. Από την άλλη μου κάνει εντύπωση τα διαχρονικά κολλητιλίκια του Νπάγεβιτς με τον Τίγρη...

    Arnold Toynbee " Why I dislike western civilization" δεν ξέρω αν υπάρχει στα ελληνικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Φίλοι μου Αεκάκια,
    Δεν προσπαθώ να υπερασπιστώ τη δύση ούτε φυσικά η δύση έχει την ανάγκη της δικής μου υπεράσπισης. Υπάρχουν και οι βόμβες ουρανίου που κάνουν καλύτερη δουλειά στον τομέα αυτό. Είμαστε απόλυτα σύμφωνοι πως ο δυτικός πολιτισμός είναι πολύ διαφορετικός από τον Ελληνικό. Το λέω αυτό και μου έρχεται στο μυαλό το θλιβερό αποτέλεσμα του εγχειρήματος Αγγελόπουλου να ζητήσει από τον Harvey Keitel να υποδηθεί στο ¨Βλέμμα του Οδυσσέα¨ το ρόλο του Έλληνα κινηματογραφιστή. Το ίδιο αποτέλεσμα θα προέκυπτε αν εζητείτο από την Julia Roberts να παίξει ρόλους της Γεωργίας Βασιλειάδου. Δεν υπάρχουν στον δυτικό πολιτισμό αυτά τα χαρακτηριστικά του γλυκού αναρχισμού και της ανθρωπιάς του Έλληνα που τόσο γοητευτικά εκπροσωπούν η Βασιλειάδου, ο Φωτόπουλος, ο Αυλωνίτης...
    Αλλά και ο Κινεζικός και ο Ινδικός πολιτισμός είναι διαφορετικοί από το δικό μας. Η διαφορά βέβαια αυτών των πολιτισμών από το δυτικό είναι πως αυτοί δεν μας επέβαλαν ποινές στην περίπτωση που δεν δεχτήκαμε να ενσωματώσουμε στο DNA μας η έστω δεν υιοθετήσαμε τον φαινότυπο της δικής τους παθολογίας, αν και για τον Κινεζικό πολύ φοβάμαι πως αυτό θα μας συμβεί σύντομα. Έχω λοιπόν την εντύπωση πως το πρόβλημά μας με τον δυτικό πολιτισμό είναι πως τον αντιμετωπίζουμε σαν την εξουσία που σαν γνήσιοι Έλληνες σιχαινόμαστε. Αν απαλλάξουμε τους εαυτούς μας από αυτή την αντίληψη και επιδείξουμε τον πυρήνα της Ελληνικότητάς μας όχι προσποιούμενοι πως είμαστε καλύτεροι αλλά και ούτε αποδεχόμενοι πως είναι αυτοί ανώτεροι από μάς, τότε θα τους γίνει αντιληπτό πως απλά είμαστε διαφορετικοί. Είναι ανάγκη όμως τον πυρήνα της Ελληνικότητάς μας να τους τον περιγράψουμε με συνέπεια, σαφήνεια και αυτοπεποίθηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μά ἐσύ πρέπει νά εἶναι Ἀεκτζῆς, δέν μπορεῖ νά γράφεις ἔτσι καί νά μήν εἶσαι Ἀεκτζῆς.

    Λοιπόν, εἶναι σαφές, γιά μένα τουλάχιστον, πώς γιά νά ἐπιδείξουμε τόν πυρῆνα τῆς ἑλληνικότητας μας, πρέπει πρώτα νά ψάξουμε καλά νά τόν βρούμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, γιατί οἱ δουλοπρέπεια καί ὁ μιμητισμός πρός ὅτι πουλάει καί ἀγοράζεται ἐπικρατεῖ. Παράλληλα προτείνω μερικά μέτρα σέ στύλ Μάο ὁπως α) ἀπαγόρευση τοῦ μπλού τζήν β) ἀπαγόρευση χολλυγουντιανῶν ταινιῶν γ) κλείσμο ὅλων τῶν ξενυχτάδικων-σκυλάδικων.
    Γιά νά τό σοβαρέψω λίγο, ὄχι ὅτι τά προηγούμενα τά ἀπορρίπτω, ἴσα ἴσα, κάθε τόπος πρέπει νά ἀναπτύσσεται σύμφωνα μέ τίς δικές του ἀνάγκες, πρέπει δηλαδή νά τίς γνωρίσει πρῶτα, καί ὄχι νά ἀκολουθεῖ ἐπιβαλλόμενα πρότυπα.
    Τό πρόβλημα μέ τήν Κίνα εἶναι πώς έχει ουσιαστικά άποδεχθεί τό δυτικό μοντέλο άνάπτυξης. Σέ μεγάλο βαθμό ἔχει καί αὐτή ἀπαρνηθεῖ τόν πολιτισμό της, δυτικοποεῖται τάχιστα, ἐπιζητεῖ τήν ἰσχύ γιά τήν παγκόσμια ἐπικράτηση, ἀκριβῶς ὅπως οἱ ΗΠΑ. Δέν μᾶς ἐνδιαφέρει ἄν θά καταστρέψουν τόν πλανήτη οι ΗΠΑ καί ἡ ΕΕ, ἤ ἄν θά τό κάνει ἡ δυτικοποιημένη Κίνα. Αὐτή ἡ Κίνα ὅμως πού άντιγράφει, δέν ἔχει σχέση μέ τόν μεγάλο κινέζικο πολιτισμό. Οὐσιαστικά εἶναι ἡ έπικράτηση τοῦ δυτικοῦ μοντέλου. Ἡ παλιά κινέζικη αὐτοκρατορία ἧταν πολύ διαφορετική, καθόλου ἐπεκτατική. Οἱ άρχαῖοι αὐτοί πολιτισμοί εἷχαν μιά πνευματικότητα. Ὁ δέ ἑλληνικός, ὁ ὁποίος φυσικά δέν εἷναι αὐθύπαρκτος, άφομοίωσε θαυμάσια τούς προηγούμενος , ἰνδικό, αἰγυπτιακό, εἷχε αὐτή τήν ἐκπληκτική δυνατότητα, ὁ Νίτσε γιά αύτό θαύμαζε τούς Ἑλληνες, γιατί ἔπαιρναν τό δόρυ ἀπό ἐκεῖ πού τό ἄφησαν προηγουμένως οἱ Αἰγύπτιοι καί τό πετοῦσαν μακρύτερα. Ὁ δέ δυτικός πῆρε τόν ἑλληνικό καί τοῦ ἄλλαξε τά φῶτα.

    Ἀεκοσύνη forever

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Zαρα,συμφωνω εν πολλοις με τα παραπανω που λες.Θα διαφοροποιηθω ομως ως προ το εξης(για να συνεχιστει και η κουβεντα).Στο τελευταιο σχολιο σου διαφαινεται πως ο ορος ελληνικος πολιτισμος εξαντλειται στο "αρχαιοελληνικος".Εγω παλι θεωρω πως ο μεσαιωνικος ελληνισμος,αλλα και ο νεωτερος στεκονται εξισου καλα διπλα(η αντε λιγο πισω)απο την αρχαια Ελλαδα.Τα πολιτιστικα και αλλα επιτευγματα του Βυζαντιου και ο ανανεωμενος νεωτερος ελληνισμος(οσο τον αφησαν αμπολιαστο απο τα συμπλεγματα τους οι μεταπρατες και οι δυτικολιγουρηδες)εχουν καθε λογο να μας γεμιζουν αυτοπεποιθηση και μας δινουν ενα καλο μπουσουλα για το μελλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ακριβώς... Είμαστε από τους ελάχιστους ίσως ο μοναδικός λαός που έχουμε αυτό το χαρακτηριστικό ότι δηλαδή σε πολλές διαφορετικές φάσεις της ιστορίας ο Ελληνισμός και η επιρροή του είναι πάντα ζωντανά. Δεν υπάρχουν πολλοί άλλοι λαοί που έχουν να παρουσιάσουν μινωϊκό, μυκηναϊκό, αθηναϊκό, μακεδονικό, βυζαντινό, νεώτερο πολιτισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Προφανῶς καἰ συμφωνοῦμε Πρωτ. Αὐτό ἔλειπε. Νά πιπιλάμε τήν γνωστή καραμέλα γιά βυζαντινό σκοταδισμό καί κολοκύθια τούμπανα, λές καί μόνο αὐτά ἧταν τό Βυζάντιο. Λές καί οἱ τρόποι τῶν διάφορων Καρλομάγνων καί λοιπῶν μέχρι σήμερα ἧταν διάφανοι καί βελούδινοι. Δέν θέλω νά πῶ ὅτι ὁ άρχαῖος ἤ ὁ νέος ἤ ὁ μεσαιωνικός ἑλληνικός πολιτισμός εἷναι καλύτερος, μέ δυσκολεύει στό νά κατανοήσω ὅσο μπορῶ τίς ὁμοιότητες καί τίς διαφορές τους. Κανείς πολιτισμός δέν μένει ἰδιος στήν πάροδο τοῦ χρόνου, καί στό Βυζάντιο ( Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία ἤ Ρωμανία ) ὁ ἀρχαῖος ἑλληνικός πολιτισμός μπολιάστηκε μέ τήν Ὀρθοδοξία καί ἔδωσε κάτι πιό ἰσορροπημένο ἀπό αὐτὀ πού βγῆκε στήν Δύση.Αὐτό πού εἷπα εἷναι ὅτι ἡ Δύση πῆρε τόν ἑλληνικό πολιτισμό , ἐννοεῖται ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, καί τόν διαμόρφωσε,ὅπως τό ἔκανε τέλος πάντων. Ὁ ὅρος ἑλληνικός πού χρησιμοποίησα ἀναφέρεται σέ ὅτι ἀντιλαμβάνεται ἡ Δύση, καί ὁ Νίτσε ὡς τέτοιον. Καί ἡ πλάκα εἷναι πὠς ἐνῶ τόν ἀρχαῖο ἑλληνικό πολιτισμό τόν πῆρε μέσω τῶν Άράβων, καί τόν Χριστιανισμό μέσω τῶν ἀρχαίων Παλαιστινίων, ὅπως καί τό Βυζάντιο ἐξ ἄλλου, στήν σημερινή ἐποχή ἀπαξιώνει καί τούς σημερινούς Ἕλληνες -δέν τοῦς θεωρεῖ ἀπογόνους τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων - ,καί τούς Ἀραβες, Παλαιστίνιους κ.λπ.στοὐς ὁποίους φέρεται ὑποτιμητικά. Δηλαδή μιλᾶμε γιά πειρατικές νοοτροπίες.
    Νομίζω πώς ὅταν ἀνδρώθηκε ὁ δυτικός πολιτισμός, λόγω τῆς ἐπεκτατικῆς του φύσης ἐξαπλώθηκε καί ἐπεβλήθη σέ μεγάλο μέρος τοῦ κόσμου ὡς ξένο σῶμα. Σέ αὐτές τίς ἐξαρτημένες πολιτιστικά χῶρες άνήκει καί ἡ σύγχρονη Ἑλλάδα. Η ὁποία ἐκτός ἀπό πολιτιστικά εἷναι καί οἰκονομικά ἐξαρτημένη.

    Ααααα , μοῦ φαίνεται πρέπει νά γίνω πιό λακωνικός...Σταματῶ ἄν καί δέν νοιώθω ὅτι τό ἐξήντλησα τό θέμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή