Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Ἑλεωνόρα (Ἠλία Παπαδημητρακόπουλου)

Ἡ Ἑλεωνόρα ἦταν χοντρή, κυριολεχτικὰ πελωρίων διαστάσεων. Ὅταν μὲ πρωτοπῆγαν, γιὰ νὰ μοῦ κάνει γαλλικά, τρόμαξα ἀπὸ τὰ πάχη της, κι ἴσως ἀπὸ τότε νὰ μοῦ ἔμεινε (τὸ σκέφτομαι τώρα) τὸ δέος γιὰ τὴ γαλλικὴ γλώσσα.

Τὴ δεύτερη κιόλας φορά, καὶ ἐνῶ καθόμαστε μὲ τὸν Μιχάλη σχεδὸν περιδεεῖς ἐν ὄψει τοῦ μαθήματος, χτυπάει ἢ πόρτα καὶ μπαίνει ὁ γιατρός. Ἀδύνατος, κοντὸς καὶ κιτρινιάρης, ἄψογα ντυμένος καὶ νὰ εὐωδιάζει, δείχνει κάποια ἔκπληξη, ἢ δυσφορία, μόλις μᾶς βλέπει. Κοκκινίζει ἡ Ἑλεωνόρα, τοῦ τείνει τὸ χέρι, ὁ δόκτωρ τῆς τὸ φιλάει ἁπαλὰ καὶ ἀφήνει τὴν πτυσσόμενη τσάντα του στὸ τραπέζι. Ἐλᾶτε, Ἑλεωνόρα, γιὰ τὴν ἔνεση, τῆς κάνει ἀμέσως, εἶμαι πολὺ βιαστικός. Κοκκινίζει πιὸ πολὺ ἡ Ἑλεωνόρα καὶ λέγοντάς μας πεῖτε τὸ τραγουδάκι σας, παιδιά, ὁδεύει ἀσμένως πρὸς τὸ διπλανὸ δωμάτιο, ἀκολουθούμενη κατὰ πόδας ἀπὸ τὸν γιατρό. Μπαίνουν μέσα καὶ κλειδώνουν τὴν πόρτα. Περνάει κάμποση ὥρα καὶ ξαφνικὰ ἀκούγονται βροντώδη βογκητά, πραγματικὸς ὀρυμαγδός. Ἀνησυχοῦμε μὲ τὸν Μιχάλη, μήπως τῆς συμβαίνει κάτι τὸ ἀπευκταῖον; Τινάζεται ἐπάνω ὁ Μιχάλης καὶ κολλάει τὸ μάτι του στὴν κλειδαριά. Παραμένει ἐκεῖ γιὰ λίγο ἄφωνος καὶ ὕστερα γυρίζει πρὸς τὰ μένα μὲ γουρλωμένα μάτια. Πῶ πῶ, Λιά μου, μοῦ λέει, ἔλα νὰ δεῖς τοῦ γιατροῦ. Πετάγομαι ἀμέσως καὶ σπεύδω στὴν κλειδαρότρυπα, κάποια μετατόπιση ἔχει συντελεστεῖ, καὶ τὸ μόνο ποῦ καταφέρνω νὰ δῶ, εἶναι τὰ ὀπίσθια τῆς Ἑλεωνόρας, ἂν φάς (ὅπως λένε γαλλικά), νὰ προβάλλουν καὶ νὰ γεμίζουν τό δωμάτιο. Πώ πώ, τῆς Λεωνόρας, λέω στὸν Μιχάλη, καὶ κεῖνος χώνεται πάλι νὰ δεῖ, ἐνῶ τὸ δωμάτιο σείεται ἐκ βάθρων ἀπὸ τὶς οἰμωγές της. Σὲ λίγο νεκρικὴ σιγή. Τρέχουμε πίσω στὶς καρέκλες μας. Ἀνοίγει ἡ πόρτα καὶ βγαίνει ὁ γιατρός, κόκκινος κόκκινος, ἄψογα ντυμένος, μὲ τὴν τσάντα ὑπὸ μάλης καὶ ζωηρότατος. Ἀκολουθεῖται ἀπὸ τὴν Ἑλεωνόρα πού κάτωχρη καὶ μὲ πρόσωπο παραμορφωμένο, βαδίζει ἀργά, σχεδὸν σέρνεται. Φθάνουν στὴν ἐξώπορτα. Κάμπτει ὁ γιατρὸς πρὸς τὰ ἐμπρὸς κι ἐνῶ οἱ τεράστιες παρειὲς τῆς Ἑλεωνόρας ροδίζουν ἐλαφρά, τῆς φιλάει ἁβρὰ τὸ χέρι καὶ ἀπέρχεται. Ἡ ἄλλη ἔνεση μεθαύριο, τῆς κάνει μὲ σημασία καὶ τὴν ἀποχαιρετᾶ.
Πεῖτε ἄλλη μία φορὰ τὸ τραγουδάκι σας, μᾶς λέει ἡ Ἑλεωνόρα καὶ προχωρεῖ, ἀγκομαχώντας καὶ τρεκλίζοντας, κατὰ τὸ μπάνιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου