Δέν εἶναι γενέθλια τό Πάσχα...

Μεγάλη Παρασκευή ( Σταύρος Ξαρχάκος, Νῖκος Γκάτσος, Βίκυ Μοσχολιοῦ)

Βγαίνουν κάτι τυπάκια στά ραδιόφωνα καί τίς τηλεοράσεις, ποὺ θαρρεῖς ὅτι τὸ νευρικό τους σύστημα ἀποτελεῖται μόνο ἀπὸ καλώδια. Τὸ νὰ λὲς « χρόνια πολλὰ» ἀντὶ γιὰ « Καλὴ Ἀνάσταση» καὶ « Καλὸ Πάσχα» εἶναι σὰν νὰ πηγαίνεις σὲ γαμήλιο τραπέζι καὶ νὰ ζητᾶς νὰ παίξουνε μουσικὴ δωματίου. Δεῖγμα ἀναισθησίας, παραίτησης καὶ μίας χαζοχαρούμενης ἀτμόσφαιρας μιμητισμοῦ, στοιχεῖο καί αὐτό μαζί μέ τήν πασχαλινή ἔξοδο, τήν κίνηση στά διόδια, τήν ἔρευνα ἀγορᾶς γιά σούβλες καί κάρβουνα, ἑνὸς σικὲ «ἑορταστικοῦ κλίματος» ποὺ προβάλλεται συστηματικὰ εἰς βάρος τοῦ γνήσιου. Διότι δὲν πρόκειται περὶ αὐθεντικῆς στάσης ποὺ ὑπαγορεύεται ἀπὸ λόγους συνείδησης.

Γιὰ παράδειγμα ἕνας «ἄθεος», ποὺ ἀρνεῖται νὰ νηστέψει ἢ νὰ εὐχηθεῖ, εἶναι ἐξ ἴσου ἀποδεκτὸς μέ τόν «θρησκευόμενο», γιατί βγάζει τὴν ἀλήθειά του καὶ δὲν ὑποκρίνεται. Δὲν μᾶς πετάει στὰ μοῦτρα μὲ σφιγμένα δόντια καὶ κομπιάζοντας ἕνα «χρόνια πολλά», λὲς καὶ ἔχουμε γενέθλια. Οὔτε συγχαίρει τὸν ἑαυτὸ του βλέποντας συγκαταβατικὰ τὸν ἄνθρωπο πού νηστεύει, λές καί ἀντιπροσωπεύει κάποιο ὑπόλειμμα νοοτροπίας καθυστερημένης τῆς ὁποίας, ἐν ὀνόματι τῆς «προόδου», τὰ ψωμιὰ ὅπου νάναι τελειώνουνε.

Ὑποκρισία ἢ δειλία γιατί δὲν θέλει νὰ ἀντιμετωπίση τὴν εὔλογη ἀπορία τῆς «ὀπισθοδρομικῆς» ὁμήγυρης; Ἀδυναμία ἀντίληψης, λόγῳ πνευματικῆς ὀκνηρίας, τῶν τόσο πλούσιων συμβολισμῶν τῶν ἡμερῶν; Ἀποστρέφουν τὰ μάτια ἀπὸ τὴν οὐσία, ἀρνούμενοι τάχα μία τυπολατρεία γιὰ νὰ τὴν ἀντικαταστήσουν μὲ μία πιὸ «προοδευτική»; Ἢ μήπως κάποιο ἔντονο ἄγχος γιὰ ἐνσωμάτωση στὸ κυρίαρχο ρεῦμα τῶν «Νέων Ἠθῶν», ἡ ἀποδοχή τῶν ὁποίων ἀποτελεῖ τήν βασική ἐπιδίωξη τῶν διαμορφωτῶν τῆς «κοινῆς γνώμης»;

Διάβασα τό παρακάτω ἄρθρο τοῦ Γιάννη Τριάντη ἀπό τήν Ἐλευθεροτυπία, καί ἀκούγοντας για κάμποση ὥρα τό πρόγραμμα τοῦ σταθμοῦ 984 τοῦ Δήμου Ἀθηναίων, ἐπαλήθευσα τά γραφόμενά του. Φαντάζομαι ὅτι τό ἴδιο μοτίβο θά ἐπικρατεῖ στίς περισσότερες συχνότητες. Σὲ κάτι τέτοια περιστατικά, φαινομενικά ἄνευ οὐσιαστικοῦ περιεχομένου ἀλλά ἐνδεικτικά κάποιων πραγμάτων, ἐξαντλεῖται σήμερα ἡ «προοδευτικότητα», καὶ ἔτσι γίνεται ἀποδεκτή. Καὶ ὡς ἀποδεκτὴ, εἶναι γιά τό σύστημα τελείως ἀκίνδυνη.

Ἄς μήν παραξενευτοῦμε ἄν μεθαύριο, αὐτοί πού "ἐνδιαφέρονται" γιά τήν ένημέρωση μας καί τήν πρός τά ἔξω εἰκόνα μας, μᾶς ποῦν « Χριστὸς Ἀνέστη» τραυλίζοντας. Εἶναι γνωστό ὅτι τούς φέρνει γλωσσοδέτη.

Νεο-δυνάστες, ἀσύστολοι (τοῦ Γιάννη Τριάντη)

Μία ἰλαροτραγικὴ εἴδηση, ἀποτύπωμα γελοίου προοδευτισμοῦ, διέσχισε χθὲς τὸν ἀέρα. Ἡ διεύθυνση τοῦ δημοτικοῦ ραδιοσταθμοῦ «Ἀθήνα 9,84» -ἔλεγε ἡ εἴδηση- προέτρεψε τοὺς δημοσιογράφους καὶ τοὺς παραγωγοὺς τοῦ σταθμοῦ νὰ μὴ λένε «Καλὸ Πάσχα» καὶ «Καλὴ Ἀνάσταση»!
Νὰ ἀρκοῦνται στὸ «Χρόνια Πολλά», κι αὐτὸ μὲ φειδώ... Τί νὰ πεῖς, τώρα, γι' αὐτὴ τὴν ἀπίθανη χορωδία τῆς ἱλαρότητος, γιὰ τοὺς νέους ζηλωτὲς τοῦ πολιτικῶς ὀρθοῦ: Πόθεν ἀρρύονται τὸ δικαίωμα νὰ περιφρονοῦν τὴν πλειονότητα, τὸ κατ' ἔθος ἔστω, καθὼς καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα, ἀκόμη καὶ ὡς πολιτιστικὸ γεγονός, κατέχει ἰδιαίτερη θέση στὰ καθ' ἠμᾶς; Γιὰ τοὺς Χριστιανούς, τοὺς ἀγνωστικιστές, τοὺς ἄθεους, τοὺς μουσουλμάνους, τοὺς Ἑβραίους αὐτῆς τῆς χώρας. Γιὰ ὅλους... Σὲ ποιὰ κιτάπια δυναστικῆς ὀρθοφροσύνης καὶ «ἐκσυγχρονιστικῆς» δέλτου βρῆκαν γραμμένες τέτοιες προκλητικὲς καὶ γελοῖες προτροπὲς καὶ συστάσεις; Ποιὸς -καὶ τί ἐπιτρέπει- σ' αὐτοὺς τοὺς ἔξαλλους ἀνατροπεῖς παραδόσεων νὰ ἀσχημονοῦν; Τὸ «μαγαζὶ» τοὺς τὸ πληρώνει ἁδρὰ ἡ Πόλη. Καὶ ἡ Χώρα. Οἱ πολίτες... Ἂν ἦταν δικό τους, ἰδιωτικό, δικαίωμά τους νὰ κάνουν ὅ,τι θέλουν... Προκλητικοί, ἀσύστολοι καὶ ἀσεβεῖς, νομίζουν ὅτι εἰσκομίζουν τὸ καινόν. Οἱ ἀμβλύωπες (...Καὶ εἶναι κρίμα νὰ δίνονται τέτοια δείγματα γραφῆς, ἀπὸ τοὺς νέους ἀρχαγέτες τοῦ Δήμου, οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν φιλότιμα νὰ ἄρουν παθογενῆ δεκαετιῶν στὸν Δημοτικὸ Ραδιοσταθμὸ τῆς Ἀθήνας... Πάντως, τὴν ὥρα ποὺ ἡ ὁλοκληρωτικῆς ἐμπνεύσεως προτροπὴ ἔφτανε ὡς εἴδηση στὸ γραφεῖο, στὸ Τρίτο μελωδοῦσε ὁ Μενέλαος Καραμαγγιώλης. Τροπάρια τῶν ἡμερῶν καὶ Νὶκ Κέιβ. Σαββόπουλος καὶ βιολοντσέλα. Μύρα καὶ μυρωμένες κουβέντες. Μαγεία. Καὶ μυσταγωγία) *** Τί ἄλλο, ὑποβολέα; Ἡ δυσανεξία τοῦ Βατικανοῦ γιὰ τὴ νέα ταινία τοῦ Νάνι Μορέτι... Ἡ καμένη Συναγωγὴ τῆς Κέρκυρας ἀπὸ φασιστοειδῆ τῆς πόλης... Ἡ ἀντίσταση τῆς Ἰρλανδίας ἀπέναντι στοὺς δυνάστες... Οἱ προτάσεις γιὰ ὁριστικὴ ἄρση τῆς ὕβρεως μὲ τὰ σκουπίδια καὶ τὶς χωματερές... Καὶ ἡ Μεγάλη Πέμπτη, φυσικά. Τὴν ὁποία σέβονται καὶ προσκυνοῦν ἀκόμη καὶ οἱ ἄθεοι. Ἐπειδὴ σέβονται τὴ μάνα τους, ποὺ πιστεύει. Καὶ τοὺς γείτονες ποὺ κλίνουν εὐλαβικὰ τὸ γόνυ...