Ὁ Ὀσάμα μπίν Λάντεν εἶναι νεκρός ἡ General Motors ζωντανή...

Osama bin Laden is dead General Motors is alive

«Ὁ Ὀσάμα Μπὶν Λάντεν εἶναι νεκρὸς καὶ ἡ General Motors ζωντανὴ» ἀνέκραξε τρίς, ἀπευθυνόμενος σέ ἀμερικανούς ψηφοφόρους ἐν μέσῳ προεκλογικῆς συγκέντρωσης ὁ Τζὸ Μπάιντεν, ἀντιπρόεδρος τῶν ΗΠΑ καὶ στέλεχος τοῦ Δημοκρατικοῦ κόμματος. Ἀναγνωρίζοντας ἐμμέσως τόν, ἀνεξαρτήτως κόμματος, κυριαρχικό ρόλο τῶν ἐπιχειρήσεων στίς πολιτικές διαδικασίες τῶν ΗΠΑ, πίστωσε παράλληλα στο ἐνεργητικό τῆς παράταξής του, ὅτι πρίν ἀπό 11 χρόνια εἶχε ἀποτελέσει περιεχόμενο μιᾶς τρομολάγνας προπαγάνδας τοῦ αντιπάλου ρεπουμπλικανικοῦ κόμματος καί εἰκονικό ἔπαθλο τοῦ μακροχρονίου πολέμου, ὅπως αὐτός ἀποκλήθηκε ἀπό ἕναν ἀνεκδιήγητο προέδρο, τόν Τζώρτζ Μπούς τόν νεώτερο καί τίς πετρελαϊκές ἑταιρεῖες. Πῶς σχετίζονται ὅμως οἱ δίδυμοι πύργοι, ὁ Ὀσάμα μπίν Λάντεν, οἱ Ταλιμπάν, ὁ Σαντάμ καί ὅσα μαῦρα πρόβατα στά ὁποῖα κήρυξε τόν μακροχρόνιο πόλεμό του ὁ Μπούς, μέ τόν μακροχρόνιο σχεδιασμό Δημοκρατικῶν καί Ρεπουμπλικάνων γιά τά πετρέλαια τῆς Εὐρασίας; Τά ὁποῖα ἀποτελοῦν καί τό πραγματικό ἔπαθλο μέ ἕνα ὅμως πολύ σημαντικώτερο τίμημα. Οἱ ἐλευθερίιες τοῦ καθενός νά ἐξανεμίζονται, νά γίνονται ὅλο καί πιό εὔθραυστες, γιά χάρη ἑνός φιλελεύθερου κράτους καί τῆς ὑποτιθέμενης ἀσφάλειας πού αὐτό προσφέρει.

Ἡ τρομοκρατία ὑπό τήν σκέπη τοῦ φιλελευθερισμοῦ...

Μέρα πού εἶναι σήμερα, σύμπας ὁ «ἐλεύθερος» κόσμος ὀφείλει νὰ ἀναλογισθῆ τί συνέβη 11 χρόνια πρίν, τὴν 11/9/2001. Ἡ μετατροπή τῶν νεκρῶν τῆς 11/9/2001 σέ μάρτυρες –θύματα κάποιων διεστραμμένων, πέραν τοῦ ὅτι ἐλάχιστη σχέση ἔχει μέ τήν οὐσία τῶν πραγμάτων, παγιδεύει την μεγάλη μάζα σε ὑπεραπλουστεύσεις, ἐμποδίζοντάς την να βασανίσῃ το μυαλό  μέ κάπως περιπλοκώτερες σκέψεις και ἑρμηνεῖες.  Πρῶτο βῆμα, ἡ προσοχή της νὰ στραφῇ στὰ θύματα τῆς ἐπίθεσης στοὺς δίδυμους πύργους. Δεύτερο βῆμα, νὰ συνειδητοποιήση, μὲ τὴν βοήθεια καὶ τὴν καθοδήγηση τῶν ἐγκεκριμένων ἀναλυτῶν πάντα,  πόσο ἀναγκαῖος ἦταν ὁ λεγόμενος « μακροχρόνιος πόλεμος» πού κήρυξε ὁ Μποὺς καὶ οἱ ἄλλες μαριονέτες γιὰ νὰ ὑπερασπισθοῦν τὶς ἀξίες τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, τῆς δημοκρατίας καὶ τῆς ἐλευθερίας, πού κάποιοι ἄξεστοι, ἀπολίτιστοι μελαμψοὶ καὶ φανατικοὶ τύποι ἔβαλαν στὸ μάτι. Ἕνα μάθημα πολύ διδακτικό για τόσες και τόσες μέχρι σήμερα ἀνθρωπιστικές ἐκστρατεῖες.

Ἡ μεγάλη μάζα  ὅμως ὀφείλει παράλληλα νὰ μὴν προβληματιστεῖ γιὰ δυὸ ζητήματα. Ἀρχικά νά κλείσει τ’ αὐτιά σέ μερικὰ πολὺ σημαντικὰ ἐρωτήματα πού ἀφοροῦν σὲ ὅσα γεγονότα ἐκτυλίχθηκαν τὴν 11/9/2001, καὶ σὲ ὅσα προαποφασισμένα τὴν ἀκολούθησαν. Τί προσπάθειες ἔγιναν γιά νά ἀποτραποῦν οἱ ἐκρήξεις, καί κυρίως τί δέν ἔγιναν. Νόρμαν Μεηλερ, Νόαμ Τσόμσκυ ἔχουν ἐπισημάνει κάποια πράγματα. Ὅπως καὶ ὁ πρόσφατα ἀποθανών Γκὸρ Βιντάλ, ὑλικό τοῦ ὁποίου θὰ χρησιμοποιήσω σέ ἑπόμενη ἀνάρτηση, ἀφιερωμένη σχεδὸν ἀποκλειστικά στὴν 11/9/2001. Πρὸς τὸ παρὸν ὅποιος θέλει μπορεῖ νὰ δεῖ τὸν πολὺ ἐνδιαφέροντα σύνδεσμο  the enemy within.