Ἡ δημόσια ἐνημέρωση στό στόχαστρο...

Δημοσιογραφία εἶναι νὰ δημοσιεύεις αὐτὰ πού ὁ ἄλλος δὲν θέλει νὰ δημοσιευθοῦν. Ὁτιδήποτε ἄλλο εἶναι δημόσιες σχέσεις  ( Τζὸρτζ Ὄργουελ)

Ὅπως ἄλλο πρᾶγμα ὁ ἐθνικόφρων ἤ χρυσαυγίτης καί ἄλλο ὁ πατριώτης, κατ’ ἀναλογίαν ἄλλο τό « δημοσιοϋπαλληλίκι »  καί ἄλλο ὁ λειτουργός -ὑπηρέτης τοῦ δημοσίου συμφέροντος. Ὅσοι  -σκόπιμα ἤ μή -τά συγχέουν, παραγνωρίζοντας τό ὑπαρκτό χάσμα ποιότητος , εἶναι σάν νά μπερδεύουν τό μουλάρι μέ τό ἄλογο…

Ἡ βασική τους διαφορά ἔγκειται στόν χορηγό. Χορηγός τῶν δημοσίων λειτουργῶν εἶναι ἡ ἴδια ἡ κοινωνία, στούς ὁποίους μάλιστα ἀναθέτει τήν ἐξυπηρέτηση τῶν συμφερόντων της. Τά πράγματα  κακοφορμίζουν, ὅταν ἡ κοινωνία ποδηγετημένη ἀπό τήν πνευματική ἡγεσία της παραμένει στάσιμη ἤ ὑπολειτουργεῖ. Αὐτό συμβαίνει κατά κόρον στήν πατρίδα μας, ὄπου ἕνας « πατριωτισμός » ἄνευ κοινωνικοῦ περιεχομένου καλλιεργεῖται συστηματικά. Ἐν τέλει, τόν πατριώτη ἀντικαθιστᾷ ὁ ἐθνικόφρων πατριδοκάπηλος καί τον δημόσιο λειτουργό ὁ ἐξασκῶν τό « δημοσιοϋπαλληλίκι ».

Στό « δημοσιοϋπαλληλίκι » τόν ρόλο τοῦ κρυφοῦ χορηγοῦ παίζουν τά κρατικοδίαιτα ἰδιωτικά ἐπιχειρηματικά συμφέροντα. Δηλαδή στήν Ἑλλάδα τό συντριπτικό ποσοστό τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέα. Τῆς « χορηγίας » του ἀπολαμβάνουν ὑπάλληλοι τοῦ κράτους, ἀλλά καί ἀπασχολούμενοι ἤ ἐπιχειροῦντες ἐκτός αὐτοῦ. Ἐντάσσονται στήν ἴδια οἰκογένεια, « συνεργαζόμενοι », ἀλληλοϋποβλέποντες ὁ ἕνας τόν ἄλλον, ἤ παραμένοντες ὡς συνένοχοι στό περιθώριο κοιτῶντας τήν δουλίτσα τους. Γιά κάποιους, ἡ πολιτικάντικη ἐπίκληση ἤ ἀπαίτηση τῆς ἐξυπηρέτησης τοῦ πολίτη γίνεται πρόφαση γιά τήν συγκάλυψη ἀτομικῶν ἐπιδιώξεων. Βλέποντας τό δημόσιο σάν ντοβλέτι, πού ἄλλοι τό κατέχουν καί τό διαγουμίζουν καί ἄλλοι τό ἐποφθαλμιοῦν ἐξαπολύοντας ἐναντίον του μύδρους. Στά μάτια ὅλων αὐτῶν -  πέραν τῶν νεοφιλελευθέρων πού δέν μποροῦν ἄν δέν τό διαλαλήσουν – τό δημόσιο ταμεῖο ἀντιπροσωπεύει ἕναν πόθο κρυφό, ἕνα λἀφυρο, μιά ἀγελάδα πού ἀρμέγεται μέ λαμογιά, μέ γιουρούσια, μέ έπαιτεία ἤ μπαξίσι. Ὑπό τήν σιωπηλή συνενοχή ὅσων προτιμοῦν τήν λούφα, τό βόλεμα καί τήν ἀπόσυρση ἀπό κάθε ἐνεργό κοινωνική διαδικασία.

ΟΙ ΟΔΟΚΑΘΑΡΙΣΤΑΙ Ξημερώνει… ἀπάνω, οἱ ἄγγελοι πλένουν τὸ στερέωμα, παραδίδουν τὸν οὐρανὸ στίλβοντα καὶ ὑγρό. Οἱ ὀδοκαθαρισταί, κάτω, καθαρίζουν τοὺς δρόμους… Σταματοῦν πού καὶ πού, ἀνεμίζουν τὸ σφουγγαρόπανο οἱ πρῶτοι, τὴ σκούπα οἱ δεύτεροι – χαιρετιοῦνται… Οἱ ὀδοκαθαρισταὶ διαγράφουν τὰ ἴχνη τῶν νεκρῶν τῆς χθεσινῆς ἡμέρας, ἐξαφανίζουν τοὺς λεκέδες ἀπ’ τὸ αἷμα τοῦ σκοτωμένου ποδηλάτη, τὸ ἄδειο πακέτο τῶν τσιγάρων, τὸ γράμμα πού δὲ φυλάχτηκε στὸ συρτάρι… Κάθε ἡμέρα, πιστεύουν, πρέπει νὰ ξημερώνει λευκή, οἱ δρόμοι νὰ εἶναι διόλου ἀνύποπτοι γιὰ ὅτι πρόκειται νὰ δεχτοῦν. Οἱ ὀδοκαθαρισταὶ εἶναι οἱ λειτουργοί τῆς ἀδέκαστης Ἱστορίας. Ὁ χρόνος δὲν ἀλλάζει τὰ μεσάνυχτα, ἀλλάζει ὅταν οἱ ὀδοκαθαρισταὶ καθαρίζουν τοὺς δρόμους… Οἱ ὀδοκαθαρισταὶ σκουπίζουν, φανατικὰ ἀσυμβίβαστοι. Σηκώνονται, φωνάζουν στοὺς ἀγγέλους: – Ἐμεῖς, συνάδελφοι τὸ χρέος μας τὸ κάναμε. Ἡ εὐθύνη τώρα ἀνήκει στὸν Θεό, ἀνήκει στοὺς κυβερνῆτες, ἀνήκει στὸ ἔθνος!... Ἀποσύρονται… Ἀνεβαίνει ὁ ἥλιος, ξεκινοῦν τὰ λεωφορεῖα, ξυπνοῦν οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι…

Φαῖδρος Μπαρλᾶς

Αντίθετα οἱ δημόσιοι λειτουργοί, δέν συμπεριφέρονται ὡς ἁρπακτικά ἤ πορτοφολάδες, δέν ἀντιλαμβάνονται τό δημόσιο συμφέρον ὡς μία ευκαιρία ἱκανοποίησης καί ἐξυπηρέτησης πάσης φύσεως προσωπικῶν ἀναγκῶν, βιοποριστικῶν, πλουτισμοῦ ἤ καταξίωσης. Γιά αὐτούς, ὅπως καί γιά τούς ὀδοκαθαριστές τοῦ Φαίδρου Μπαρλᾶ, ὁ ὁρισμός τοῦ δημοσίου συμφέροντος δέν εἶναι θέμα προσωπικῆς ἄποψης,  ἀλλά μιά σύμβαση ἐκ τῶν προτέρων δεδομένη καί ὡς δόγμα ἀναμφισβήτητη, ἡ ὁποία στήν πράξη ἐξασφαλίζει τήν ἐπιθυμία τῶν μελῶν ἑνός κοινωνικοῦ συνόλου νά συνυπάρξουν. Ἄν αὐτή ἡ ἐπιθυμία ἀπουσιάζει, τότε τό δημόσιο συμφέρον παραμένει ἕνα ἄδειο πουκάμισο. Ἄν εἶναι ὑπαρκτή, ἡ μέ κάθε μέσον ὑπεράσπιση του γίνεται ἀπό αἴσθηση καθήκοντος καί χρέους.

Ἀγαθά δημόσια, πού ὡς τέτοια ἀνήκουν σέ ὄλους μαζί καί σέ κανέναν ξεχωριστά, δέν ἐπιτρέπεται οὔτε νά ξεπουλιοῦνται οὔτε νά « ἀξιοποιοῦνται». Πέρα ἀπό τήν εὐθύνη τοῦ ὑπογράφοντος τό ξεπούλημα, τήν βασική εὐθύνη προάσπισης τοῦ δημοσίου συμφέροντος τήν ἔχει ἡ κοινωνία. Οἱ ὑπογραφές μπαίνουν ὅταν τό ἐπιθυμεῖ μιά κοινωνία αὐτοαναιρούμενη και χωρίς συναίσθηση ταυτότητος. Ἀνύπαρκτη στά οὐσιώδη, ὀχλαγωγῶντας ἤ ψυχαναλυόμενη, ἀντί νά τούς ἁρπάξει τήν πένα ἀπό τά δάχτυλα μέ αὐτή  της την στάση τούς δείχνει καί πού να ὑπογράψουν.

Ἡ κερδοσκοπία μέ τά δημόσια ἀγαθά, ὅποιος καί νά τά διαχειρίζεται, πρέπει νά ἀπαγορεύεται διά ροπάλου. Σε ὐτά τά ἀγαθά, πού ὑπηρετοῦν τό δημόσιο συμφέρον, τήν ἀνάγκη δηλαδή τῆς κοινωνίας νά ὑπάρξῃ, περιλαμβάνονται ἀπό τό δίκτυο συγκοινωνιῶν, τήν παροχή παιδείας, ἐργασίας, περίθαλψης καί ἀσφάλισης, τά δημόσια ἔσοδα, τίς κολῶνες τῆς ΔΕΗ καί τό δίκτυο ὕδρευσης, μέχρι τούς ὑπολογιστές  τά ἔπιπλα καί τά μολύβια μιᾶς δημόσιας ὑπηρεσίας. Καί ὁπωσδήποτε τό δημόσιο ἀγαθό τῆς ἐνημέρωσης.

Μέ τήν διαχείριση ἀποκλειστικά αὐτοῦ τοῦ ἀγαθοῦ εἶναι ἐπιφορτισμένη ἡ δημόσια ραδιοτηλεόραση. Σέ πεῖσμα τῶν ἀμαρτιῶν πού τήν βαραίνουν, μεγαλύτερη τῶν ὁποίων εἶναι ἡ κρατική χειραγώγηση, δέν παύει νά αποτελεῖ μία ὄαση ποιότητας καί ἀντικειμενικότητας σέ σχέση μέ τήν σαβούρα τῶν ἰδιωτικῶν καναλιῶν, στά ὁποῖα ὁ δημοσιογράφος ὅπως καί ὁ κάθε ὑπάλληλός,  ὀφείλει νά συμπεριφέρεται ἐναρμονισμένος πρός τά συμφέροντα τοῦ κάθε ἐργοδότη. Ἐκεῖ διαχειρίζονται τήν ἐνημέρωση ὄχι ὡς δημόσιο ἀγαθό ἀλλά ὡς ἀντικείμενο μιᾶς παράπλευρης -ἐνίοτε ἀμφιβόλου καθαρότητος -  ἐπιχειρηματικῆς δραστηριότητας, ἤ ὡς προϊόν μέ ἀνταλλακτική ἀξία.

Σέ ἐποχές καπιταλιστικῆς κρίσης, συγκρούσεων συμφερόντων καί εὐθραύστων πολιτικῶν ἰσορροπιῶν, οἱ ἐτικέττες τοῦ ἀποπροσανατολισμοῦ δίνουν καί παίρνουν.  Οἱ κλασσικοί ἀνθέλληνες, ἐθνικόφρονες χρυσαυγίτες ἤ νεοφιλελεύθεροι εὐρωλιγούρηδες προβάλλουν ο καθένας τόν δικό του ψευδεπίγραφο « πατριωτισμό».  Ἡ προάσπιση τοῦ δημοσίου συμφέροντος ἐπιβάλλει, μέσῳ τῆς ἐνημέρωσης - τήν ἀποκάλυψη κάθε πλαστῆς ταυτότητας.

Δυστυχῶς σέ καθεστώς τριτοκοσμικοῦ καπιταλισμοῦ, ὅπου ἡ ἀστική τάξη ἐξουσιάζει  μέ τρόπο παρασιτικό, ὁ δημόσιος χαρακτῆρας τῆς ραδιοτηλεόρασης ὑποτάσσεται χοντροκομμένα πλέον, καί χωρίς τήν τήρηση τοῦ παραμικροῦ φιλελεύθερου προσχήματος, στήν κρατική της ὑπόσταση.

Ὁποιοσδήποτε προσπαθεῖ νά ἀναδείξῃ τόν δημόσιο χαρακτῆρα τῆς ἐνημέρωσης, γίνεται  κόκκινο πανί, ἀφοῦ οἱ ἀφορμές ποτέ δέν λείπουν.Τό πρᾶγμα ἦταν φῶς φανάρι ἐδῶ καί καιρό στήν ΕΡΤ. Μπορεῖ νά καθυστέρησαν λίγο οἱ « ἁρμόδιοι» τῆς κρατικῆς ραδιοτηλεόρασης, ἀλλά ἀπ' τήν ἄλλη ἡ καλή δουλειά ἀργεῖ νά γίνει. Οὐδείς λόγος ἀνησυχίας συντρέχει γιά τό ἀντίθετο, ὅταν μάλιστα γενικός διευθυντής εἰδήσεων ἔχει ἀναλάβει ὁ « ἀναβαθμισμένος » Αἰμίλιος Λιάτσος, τό ἄτομο πού ὡς πρώην παρουσιαστής σέ ιδιωτικό κανάλι ἐπί χρόνια, καί ὡς ὑπάλληλος στήν ὑπηρεσία τῆς κακογουστιᾶς,  ἔδωσε στήν ἔννοια τῆς ενημέρωσης περιεχόμενο μπανιστιριοῦ. Ὡς φανερός πρωταγωνιστής τοῦ ἀποκεφαλισμοῦ τῶν παρουσιαστῶν τῆς ἐνημερωτικῆς ἐκπομπῆς τῆς ΝΕΤ  ΠΡΩΪΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ἀποδίδει ἀρκετά πιστά τήν διαφορά μεταξύ τoῦ ὅρου « δημοσιοϋπαλληλίκι » καί « δημοσίου λειτουργοῦ » πού εἴδαμε προηγουμένως. Οἱ τό « δημοσιοϋπαλληλίκι » ἐξασκοῦντες ὅταν κατέχουν χαμηλό

ΑΡΧΗ ΣΟΦΙΑΣ «Φρόνιμα καὶ ταχτικὰ πάω μὲ κεῖνον ποὺ νικᾷ». Ἂν θέλεις νὰ χαρεῖς τὴ λεφτεριά, νωρὶς γίνε προδότης, γίνε! Τιμή, ντροπὴ δὲν εἶναι. Θά ῾ναι μαζί σου οἱ νόμοι κι ἡ πλερωμένη γνώμη! Πέτα τὴν ἀνθρωπιά σου κι ἀπ᾿ τὸν ἀφέντη πιάσου! Κι ἅμα σὲ φτύνει ἀφτός, νὰ κάθεσαι σκυφτὸς καὶ θά ῾χεις τὰ πρωτεῖα στὴ σάπια πολιτεία.
Κώστας Βάρναλης

πόστο διακρίνονται στήν γονυκλισία καί στήν ἔλλειψη ἀξιοπρέπειας. Ὅταν ἀνεβαίνουν στήν ἱεραρχία, ἔχοντας πάντα παραμάσχαλα τήν δουλοπρέπεια πρός τούς πάσης φύσεως ἀνωτέρους, ἀντιμετωπίζουν τούς πρώην ὁμοιόβαθμους συναδέλφους ὡς παρακατιανά ὑποζύγια. Ἄς ἀφιερώσουμε σ’ αὐτούς ἕνα ποίημα τοῦ Κώστα Βάρναλη…

Μέ ἕνα « ἀποφασίζομεν καί διατάσσομεν » νεοφιλελεύθερης ἀπόχρωσης Πινοσέτ, πού τεκμηριώθηκε μέ μία γελοία καί ὑποκριτική δικαιολογία περί δημοσιογραφικῆς δεοντολογίας - τήν ὁποία ἔγραφε στά παλιά του τα παπούτσια ὅταν δούλευε στό ἰδιωτικό STAR - ὁ κύριος Λιάτσος ἔπαυσε μέ συνοπτικές διαδικασίες –καί μέχρι νεωτέρας ὑπολογίζοντας ἴσως σέ δήλωση μετανοίας – τούς δημοσιογράφους Κώστα Ἀρβανίτη καί Μαριλένα Κατσίμη. Ἡ « ἀναίδεια» τους, ἀφοῦ ἐτόλμησαν νά σχολιάσουν, ὅπως εἶχαν ὑποχρέωση ἐξ ἄλλου, τήν στάση κοτζαμάν ὑπουργοῦ, τιμωρήθηκε. Ὅμως ἡ πολιτική ἐνημέρωση δέν ἐξαντλεῖται στήν ἀνάγνωση τῶν κυβερνητικῶν δελτίων τύπου, οὔτε στά δελτία τῆς μετεωρολογικῆς ὑπηρεσίας… Φυσικά ὁ κύριος Λιάτσος δέν εἶναι χθεσινός, γνωρίζει δηλαδή πώς δεν νοεῖται πολιτική δημοσιογραφία ἄνευ σχολιασμοῦ. Ἄρα ἡ πρόφαση περί δημοσιογραφικῆς δεοντολογίας, μόνο σάν θόλωμα τῶν ὑδάτων μπορεῖ νά ἐκληφθῇ.

Μιλᾶμε γιά μία ἀπό τίς καλύτερες ποιοτικά, αἰσθητικά, ὅσο καί ἀπό πλευρᾶς πληροφόρησης ἐνημερωτικές ἐκπομπές, πού πλέον ἀποτελεῖ παρελθόν. Ἀπό τό καλοκαίρι τό κλῖμα εἶχε ἀρχίσει ἐμφανῶς νά βαραίνει γιά τούς δύο δημοσιογράφους - λειτουργούς τοῦ δημοσίου συμφέροντος -, μετά τήν ἀπαράδεκτη ἐπέμβαση τοῦ διευθυντοῦ τοῦ πρωθυπουργικοῦ γραφείου κ. Μουρούτη. Ἡ μέχρι τόν Ἰούλιο τετράωρη ΠΡΩΪΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, μόλις μπῆκε ὁ Σεπτέμβρης, μετετράπη σέ δίωρη.

Ἡ στάση ἐργασίας, στήν ὁποία σήμερα προχώρησαν συνεργάτες τῶν δύο δημοσιογράφων, εἶναι ἕνα σημάδι ἐλπίδας. Μακάρι νά τύχει τῆς ἀνάλογης συμπαράστασης καί νά συνεχιστεῖ. Ὄχι μόνο γιατί κρατάει στήν ἐπιφάνεια καί προβάλλει μιά ἀνεπίτρεπτη καί ἀντιδημοκρατική παρέμβαση τῆς κρατικῆς ἐξουσίας, καταλυτική εἰς βάρος τοῦ δημοσίου συμφέροντος καί ἄμεσα προσβλητική κατά τῆς προσωπικῆς ἀξιοπρέπειας. Κυρίως γιατί ἀναδεικνύει τήν ἀξία τῆς ἀγωνιστικῆς δράσης, ὅταν αὐτή συμβάλλει στήν γνήσια κοινωνική ἀλληλεγγύη, καί κατά τοῦ ἀπολίτικου κοινωνικοῦ ἀπομονωτισμοῦ.

Στό παρελθόν εἶχα ἀναφερθεῖ ἐκτενέστερα στήν οὐσιαστική και ἐκ φύσεως διαφοροποίηση τῆς δημόσιας ἀπό τήν ἰδιωτική τηλεόραση. Οἱ τελευταῖες ἐξελίξεις καί τό βέλασμα τοῦ κοινωνικοῦ σώματος δείχνουν πώς το ἐρώτημα « Θέλουμε ἡ δημόσια τηλεόραση να γίνει νταβατζοκάναλο; », πού ἀποτελοῦσε τον τίτλο ὡρισμένων ἀναρτήσεων, δέχεται ἀπάντηση καταφατική. Αὐτό πού ἀκόμα δέν ἔχει διευκρινισθεῖ , εἶναι ποιός θά εἶναι ὁ « χορηγός » τῆς δημόσιας τηλεόρασης. Ἀποκλείεται κάποια ἰσχυρή ἁλυσίδα οἴκων ἀνοχῆς - στόν δρόμο πού τελευταῖα ἄνοιξαν κάποιες ποδοσφαιρικές ἑταιρεῖες – νά « ἐπενδύσῃ » στήν ΕΡΤ; Ἄν ἀναλογισθοῦμε τήν προϋπηρεσία του στο STAR, ὁ κύριος Λιάτσος μᾶλλον δέν θα δυσκολευτεῖ νά ἀποδεχτεῖ μιά τέτοια λύση. Τό πεδίο μένει πλέον ἐλεύθερο στό «δημοσιοϋπαλληλίκι» τοῦ κάθε Λιάτσου, καί τοῦ κάθε κουτοπόνηρου ἰδιώτη πού ὀρύεται ἀδιακρίτως κατά τῆς δημόσιας τηλεόρασης, ἔχοντάς την βάλει στό μάτι. Τά σχεδιά τους τά καλύπτουν μέ ἀνάλογες στριγγλιές πού ἔβγαζαν καί συνεχίζουν νά βγάζουν οἱ ἐθνικόφρονες κατά τῶν " ἐχθρῶν " τῆς πατρίδος.

Στούς παρακάτω συνδέσμους μπορεῖ κάποιος νά παρακολουθήσῃ, ἐν τάχει , κάποια δείγματα τῆς ἐν λόγῳ εκπομπῆς, πού προφανῶς ἐρέθισαν τούς κρατικούς σφουγγοκωλάριους. Στόν τελευταῖο σύνδεσμο ὑπάρχει τό συνολικό ἀρχεῖο της –γιά πόσο ἀκόμα δέν ξέρω - , ὅπου ἀναδεικνύεται τό μέχρι σήμερα ἔγκλημα διαρκείας τῆς ΠΡΩΪΝΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ. Καμιά ἄλλη ἐκπομπή δέν ἔκανε τόσες ζωντανές συνδέσεις σέ ἀπεργίες, ρίχνοντας φῶς σέ κοινωνικά ζητήματα, προβάλλοντας πολιτιστικές δράσεις. Ἄν αὐτό δέν ἐνόχλησε τόσο τούς διοικοῦντες, πιθανόν νά θεωρήθηκε ἀχρείαστη ὑπερβολή ἡ προσπάθεια νά προβληθοῦν τά ἀριστερά κόμματα - ἔστω καί χωρίς χάϊδεμα -  λίγο παραπάνω ἀπό τό ἐπιτρεπτό ὅριο τοῦ " δημοκρατικοῦ ἄλλοθι ". Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί κατάφεραν, ἀναλαμβάνοντας τήν εὐθύνη τῶν λόγων τους, νά αντισταθοῦν στήν life style εἰδησεογραφία ἐντυπωσιασμοῦ τῶν ιδιωτικῶν νταβατζοκάναλων, ἀλλά καί στόν συνολικό τρόπο λειτουργίας τους. Τά νταβατζοκάναλα ἀντί νά ἐνημερώνουν,  δημιουργοῦν ἀπό εἰδήσεις τά «γεγονότα». Ταῒζοντας ἔτσι τήν κοινή γνώμη καί διαμορφώνοντας μία εἰκονική πραγματικότητα ἀρεστή μόνο στούς διαπλεκόμενους πολιτικούς καί οἰκονομικούς προϊστάμενους. Αὐτό δεν περιορίζεται στήν ἀμιγῶς πολιτική ἐπικαιρότητα ἀλλά σέ ὁτιδήποτε μπορεῖ νά παρουσιασθῇ ὡς εἴδηση. Ἔτσι αὐτόματα μπορεῖ να γίνει ἐργαλεῖο προπαγάνδας. Στόν τυφώνα Σάντυ, γιά παράδειγμα, πού ἄφησε 15 νεκρούς στίς ΗΠΑ, δόθηκε πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα ἀπό τίς πλημμύρες πού μαστίζουν τίς χῶρες τῆς Ἀσίας καί ἀφήνουν πίσω τους χιλιάδες νεκρούς, καί πολύ περισσότερη δυστυχία ἀπό ὅτι στίς ΗΠΑ.

Ἐπί πλέον ἡ  ΠΡΩΪΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, μέ ὅλες τις ἀδυναμίες καί τα ὑπαρκτά ἀρνητικά πού ὡς μέλος ἑνός πάσχοντος κρατικοῦ ὀργανισμοῦ ἐνσωμάτωνε, κατάφερε νά διαχωρίσῃ στην πράξη τις ἔννοιες τῆς κρατικῆς καί τῆς δημόσιας τηλεόρασης, ὑπηρετῶντας ἀνεπιφύλακτα τήν δεύτερη. Αὐτό τό πλήρωσε μέ τήν καρατόμησή της. Ἡ δημόσια τηλεόραση βαδίζει ὁλοταχῶς στό νά μεταλλαχθῇ σέ νταβατζοκάναλο ἀντίστοιχο τῶν ἰδιωτικῶν.

Προωθεῖται πλέον μία ἰσοπεδωτική στάση ὑποταγῆς, πού οὐδεμία ἔχει σχέση μέ τήν ὑπεράσπιση τοῦ δημοσίου συμφέροντος.  Παγιώνεται μία ἀντικοινωνική νοοτροπία δουλοπρέπειας, πού ἀνθεῖ ἐντός καί ἐκτός δημοσίου, καί πού ὅσο κυριαρχεῖ ἀποδεικνύει ὅτι μόνιμη ἐπιδίωξη τῶν μελῶν αὐτῆς τῆς κοινωνίας εἶναι ἡ ἀποφυγή ἀνάληψης εὐθύνης.

Πρωϊνή Ἐνημέρωση 23/3/2012 

( Ἀπόσπασμα ἀπό γερμανικό τηλεοπτικό κανάλι γιά τά κέρδη πού ἀπεκόμισε ἡ Γερμανία, ἐκμεταλλευόμενη τήν ἑλληνική κρίση.)

Πρωίνή Ἐνημέρωση 12/7/2012 

( Ἐπίθεση κατά τῆς ΠΡΩΪΝΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ἀπό τόν διευθυντή τοῦ πρωθυπουργικοῦ γραφείου κ. Μουρούτη )

Πρωϊνή Ἐνημέρωση 1/10/2012

( Παρέμβαση τῆς Σοφίας Σακοράφα καί τοῦ Νίκου Φωτόπουλου –στο 1:24 τοῦ βίντεο - γιά τήν χαριστική ρύθμιση σέ σχέση μέ τό χαράτσι τῆς ΔΕΗ.  Περισσότερα ἐδῶ  ἄρθρο 2 , παράγραφος 2) 

Πρωϊνή Ἐνημέρωση 29/10/2012

( Ὁ σχολιασμός τῶν δύο δημοσιογράφων γιά τήν στάση τοῦ ὑπουργοῦ Δένδια, ὅσον ἀφορᾷ τήν ὑπόθεση βασανισμοῦ μεταναστῶν ἀπό ὑπαλλήλους τῆς ΕΛΑΣ, σχολιασμός πού στάθηκε ἡ αἰτία -ἀφορμή γιά τήν ἀπομάκρυνσή τους )

Ἀρχεῖο τῆς Πρωϊνῆς Ἐνημέρωσης