Βουλιμία

http://bulimia-web.com/web/

Ὑπάρχουν πιθανῶς πολλοὶ διαφορετικοὶ τρόποι μὲ τοὺς ὁποίους μπορεῖ κανεὶς νὰ ἀντιληφθεῖ τί εἶναι μιὰ πόλη, καθὼς ὑπάρχουν πολλὲς πόλεις. Ἑπομένως, ἕνα ἁπλὸς κοινὰ ἀποδεκτὸς ὁρισμὸς γιὰ τὴν λέξη πόλη εἶναι δύσκολο νὰ δοθεῖ. Ὁ ἁπλούστερος ἴσως εἶναι ὅτι ἡ πόλη εἶναι ἕνας διακανονισμὸς ἐντός τοῦ ὁποίου συναντῶνται ἄνθρωποι ἄγνωστοι μεταξύ τους. Ὅσο πιὸ πυκνοκατοικημένη εἶναι ἡ πόλη τόσο περισσότερο οἱ κάτοικοί της εἶναι ἀποξενωμένοι μεταξύ τους. Ὁ πληθυσμὸς τῆς πόλης ἐπίσης εἶναι ἀπὸ τοὺς καθοριστικοὺς παρόγοντες αὐξομείωσης τῆς ἀνθρωπιᾶς τῶν κατοίκων της. Οἱ ἄνθρωποι τῆς πυκνοκατοικημένης πόλης προσπαθοῦν νὰ διατηρήσουν τὴ λογικὴ καὶ τὴν εὐπρέπειά τους ἀποκλείοντας ἀπὸ τὴ ζωή τους καὶ τὰ προβλήματά της ὅλους τους ἄλλους καὶ περιορίζοντας τὸ ἐνδιαφέρον τους στὸ στενὸ οἰκογενειακό τους περιβάλλον καὶ λίγους φίλους μὲ τοὺς ὁποίους νοιώθουν συνδεδεμένοι. 

Στὸν προηγμένο κόσμο, οἱ κοινωνίες καταβροχθίζουν τὰ μέλη τους. Οἱ ἀνθρώπινες μάζες πολιτιστικὰ ἐξομοιώνονται μέσω τῆς ἐκπαίδευσης, τῶν μέσων μαζικῆς ἐνημέρωσης καὶ τῆς συμμετοχῆς στὶς ἀγορές. Τὸ μεγαλύτερο ποσοστὸ τοῦ χρόνου ἀναψυχῆς ἐμπεριέχει εἰκόνες τοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου τῶν ἀστέρων πού ἀναμιγνύονται μὲ σαπουνόπερες, καὶ ἀδιάκοπα φανταστικὰ δράματα πού διαδέχονται πραγματικὲς εἰδήσεις. Οἱ εἰκόνες αὐτὲς προσδίδουν τὸν ὁρισμὸ τῆς παγκόσμια ἀποδεκτῆς ἔννοιας τῆς ἐπιτυχίας, τοῦ φυσιολογικοῦ τρόπου ζωῆς, τῶν προσδοκιῶν καὶ ἐπιθυμιῶν, τῶν ἐγκεκριμένων ἀπὸ τὶς εὐρύτερες λαϊκὲς μάζες καταναλωτικῶν προϊόντων καὶ τὸ βιοτικὸ ἐπίπεδο πού μπορεῖ νὰ ἀναμένει κανεὶς ἂν συμμετάσχει στὸ παιχνίδι. Ἔτσι ἡ στρατηγική της καταβρόχθισης εἶναι περιεκτικὴ καθὼς ἐναγκαλίζεται τοὺς ὁμοίως σκεπτόμενους καὶ τοὺς διαχωρίζει ἀπὸ τοὺς ''ἐξωγήινους''. 

Τὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης, φυσικά, δὲν εἶναι τὸ μοναδικὸ μέσο ἔνταξης στὴν κοινωνία. Ἡ ἐκπαίδευση προετοιμάζει τὰ παιδιὰ γιὰ ἐπαγγελματικὴ ἐργασία καὶ ἀναπόφευκτα μεταφέρει ἔννοιες καριέρας, ἀξιοκρατίας καὶ ἐπιτυχίας, ἐνῷ οἱ ἀγορές, ἰδιαίτερα ὡς τόποι κατανάλωσης, ἐνθαρρύνουν τὴ συμμετοχή. Ταυτόχρονα πολώνουν τοὺς διαφωνοῦντες ἀπωθῶντας τοὺς πλέον ἐνοχλητικοὺς στὰ ἄκρα διαχωρίζοντας ἔτσι τοὺς ''δικούς μας'' ἀπὸ τοὺς ''ξένους''. Ἡ στρατηγική της ''ἀποβολῆς'' λοιπὸν ἐκκαθαρίζει τὸ τοπίο μεταξὺ τῶν δύο πόλων, ἀποκλείοντας ἀπὸ τὸ παιχνίδι τοὺς διαφορετικὰ σκεπτόμενους ἐκβιάζοντάς τους εἴτε νὰ ἀποδεχθοῦν τὶς ''ὀρθὲς'' ἐπιλογὲς ἢ νὰ προετοιμαστοῦν γιὰ τὴν ''ἐξορία''. Ὡς ἐκ τούτου, ἡ κοινωνικὴ κυριαρχία ἐγκαθίσταται ὡς ἀποτέλεσμα τῆς τυραννίας καὶ τῆς ἀπολυταρχίας τῆς καταπίεσης, πού προσφέρει τὸν ἐναγκαλισμὸ καὶ τὴ ζεστασιὰ τοῦ ἀνήκειν τῶν ''ὀρθῶν'' ἐπιλογῶν μὲ ἀντάλλαγμα τὴν ἐλευθερία. Προκειμένου νὰ ἀποφύγουν τὴν κόλαση τῆς ἀπομόνωσης, τὰ μέλη τῶν σύγχρονων εὔρυθμων κοινωνιῶν ἀσφυκτιοῦν ἐν ὀνόματι τῆς ἐκπλήρωσης τῶν ''ὀρθῶν'' ἐπιθυμιῶν. Κατὰ συνέπεια οἱ σύγχρονες κοινωνίες τρῶνε ἀχόρταγα ἀνθρώπους καὶ στὴ συνέχεια τοὺς ἐμέσουν σὲ ἕνα συνεχῆ κύκλο νευρογενοῦς βουλιμίας, ἀνεξέλεγκτης πείνας καὶ ἐμετῶν.

Ὀπτικὴ ἀντίληψη εἶναι ἡ ἱκανότητα ἑρμηνείας τοῦ περιβάλλοντος, πού προκύπτει ἀπὸ τὴν ἐπεξεργασία τῶν πληροφοριῶν πού περιέχονται στὸ ὁρατὸ φῶς. Τὴ δυνατότητα ἑστίασης σὲ πρόσωπα ἢ ἀντικείμενα πού ἀπουσιάζουν, ἢ δὲν εἶναι σὲ ὅλους ὁρατά, πολλοὶ τὴν ὀνομάζουν παραίσθηση. Σὰν σήμερα πρὶν ἔξι χρόνια στὶς 23 Νοεμβρίου τοῦ 2006 ἀνακαλύφθηκε δορυφόρος τοῦ μεταποσειδώνιου ἀντικειμένου πού ὀνομάστηκε Φόρκυς/Κητώ. Ἀποκοιμήθηκα προσπαθῶντας νὰ τὸν ἐντοπίσω καὶ σήμερα τὸ πρωὶ βρῆκα τὶς τρεῖς κόρες τοῦ Φόρκυος καὶ τῆς Κητοῦς, τὴν Πεμφρηδώ, τὴ Δεινώ, καὶ τὴν Ἐνυώ νὰ ἔχουν γλιστρήσει ἀπὸ τὶς σελίδες τοῦ βιβλίου στὸ πάτωμα. Σὲ μία ἐποχὴ μὲ τόσο πολλὲς κοσμικὲς ἀκρότητες οἱ παλιοὶ θεοὶ εἶναι μικροί, σχεδὸν ἀνύπαρκτοι.