Πῶς οἱ ἐκσυγχρονιστές ἀκύρωσαν στήν πράξη τίς δικαστικές ἀποφάσεις |
Σὲ ἀναρτήσεις
στὸ παρελθὸν ἀσχολήθηκα στὸ θέμα τῶν γερμανικῶν ἀποζημιώσεων καὶ τοῦ κατοχικοῦ δανείου. Ἡ ἀνακίνησή του ἐσχάτως ἀπὸ κάποιους πού μέχρι σήμερα « ἀγνοοῦσαν» τὸ
ζήτημα, ἔφερναν ἀπροσχημάτιστα « ἐκσυγχρονιστικὰ» ἐμπόδια στὴν ἐκτέλεση δικαστικῶν
ἐν Ἑλλάδι ἀποφάσεων ( τό ἐξηγεῖ θαυμάσια ὁ Μανώλης Γλέζος στό διπλανό βιντεάκι), ἢ ἀπαξίωναν τὴν οὐσία του, πρέπει νὰ μᾶς προβληματίση γιὰ
τὶς προθέσεις καὶ τὴν ἐντιμότητά τους. Πρέπει ὅμως νὰ μᾶς προβληματίση καὶ μιὰ ἄλλη
στάση ἐξ ἴσου ὑποκριτικὴ καὶ ἐνοχλητική.
Οἱ φωνασκίες κάποιων, πού μέχρι χθές προσκυνοῦσαν ἀνεπιφύλακτα ὁτιδήποτε εὐρωπαϊκό, τώρα ἀποφάσισαν νά προσκυνοῦνε ἀσκῶντας " κριτική". Πού ὑποστηρίζοντας τὴν διεκδίκηση τῶν ἀποζημιώσεων ὁραματίζονται
νὰ τὶς χρησιμοποιήσουν μέ τίς διαρθρωτικές ἀλλαγές ὡς προκάλυμμα, ὥστε νά παραμείνῃ ὁ κλεπτοκρατικός κρατικός μηχανισμός σὲ ἀγαστὴ συμφωνία καὶ διαπλοκὴ μὲ τὴν πάντα κυρίαρχη παρασιτικὴ ἑλλαδικὴ ἐπιχειρηματικότητα τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέα. Εἶναι τόσο ξετσίπωτοι πού μποροῦν νά συνδυάσουν τό ξεπούλημα τοῦ δημοσίου ἀγαθοῦ τῆς ἐνέργειας ζητῶντας παράλληλα ἀποζημιώσεις γιά τόν θάνατο τῶν ἐπονιτῶν μαχητῶν τῆς Ἠλεκτρικῆς ἐπί γερμανικῆς κατοχῆς.
Ἀκόμα πρέπει νὰ καυτηριάσουμε τὴν στάση τοῦ μικροαστικοῦ ὄχλου τοῦ ὑποβασταζόμενου ἀπό τόν δημοσιογραφικό συρφετό πού ἐμπορεύεται πατριωτισμό καί κλίνει τήν λέξη πατρίδα σέ ὅλες τίς πτώσεις, τοῦ ἀγανακτησμένου τοῦ φραπέ καί τῆς μούτζας, πού μὲ τὶς ἀποζημιώσεις προσδοκᾶ ἀκόμα περισσότερη εὐρυχωρία στὸν καναπὲ –δηλαδὴ ὑποταγὴ -, τὴν διαιώνιση τοῦ ὠχαδερφισμοῦ, τοῦ γραικυλισμοῦ, τοῦ χατζηαβατισμοῦ, τῆς μικροαρπαχτῆς καὶ τῆς γκλαμουριᾶς πού τὸν διέκρινε.
Ἀκόμα πρέπει νὰ καυτηριάσουμε τὴν στάση τοῦ μικροαστικοῦ ὄχλου τοῦ ὑποβασταζόμενου ἀπό τόν δημοσιογραφικό συρφετό πού ἐμπορεύεται πατριωτισμό καί κλίνει τήν λέξη πατρίδα σέ ὅλες τίς πτώσεις, τοῦ ἀγανακτησμένου τοῦ φραπέ καί τῆς μούτζας, πού μὲ τὶς ἀποζημιώσεις προσδοκᾶ ἀκόμα περισσότερη εὐρυχωρία στὸν καναπὲ –δηλαδὴ ὑποταγὴ -, τὴν διαιώνιση τοῦ ὠχαδερφισμοῦ, τοῦ γραικυλισμοῦ, τοῦ χατζηαβατισμοῦ, τῆς μικροαρπαχτῆς καὶ τῆς γκλαμουριᾶς πού τὸν διέκρινε.
Τὰ κόκκαλα τῶν ἐκτελεσθέντων στὰ Καλάβρυτα, τὸ Δίστομο, τό Χαϊδάρι, τήν Καισαριανή, τὸ Δοξάτο, στὸν Χορτιάτη θὰ τρίζουν μὲ ὅλα αὐτά τά κοράκια …
Ἀκολουθεῖ τό πολύ εὔστοχο ἄρθρο τοῦ Νίκου Μπογιόπουλου ἀπό τόν Ριζοσπάστη
Πολλή... «λεβεντιὰ» ἔχει πέσει τελευταία, μὲ ἀφορμὴ τὶς γερμανικὲς ἀποζημιώσεις. Ὅλοι αὐτοὶ πού μέχρι σήμερα δὲν ἤθελαν νὰ ἀκούσουν κουβέντα γιὰ τὸ ζήτημα, πού τὸ ἔκρυβαν κάτω ἀπὸ τὸ χαλί, πού θεωροῦσαν περίπου «γραφικοὺς» ὅσους τὸ κρατοῦσαν καὶ τὸ κρατοῦν ζωντανό, πού ἡ βασική τους σχέση μὲ τὸ θέμα ἦταν ὅτι εἶχαν... χάσει τὰ σχετικὰ ἔγγραφα, παρελαύνουν τώρα μπροστὰ ἀπὸ κάμερες καὶ μικρόφωνα γιὰ νὰ παραστήσουν ὁ καθένας μὲ τὸν τρόπο τοῦ τὸν... Πρέκα στὴ γνωστὴ ταινία.
Μέχρι καὶ ὁ
Βενιζέλος ἐμφανίστηκε νὰ δηλώνει ὅτι, ἂν σὲ κάποιον χρωστᾶμε τὴν ἀνακίνηση τοῦ
ζητήματος τῶν γερμανικῶν ἀποζημιώσεων, αὐτὸς εἶναι τό... ΠΑΣΟΚ!
Ἄς δοῦμε ποιὰ εἶναι ἡ ἀλήθεια, ξεκινώντας ἀπὸ τὶς ὀφειλὲς αὐτὲς καθ' αὐτές. Ὅπως ἐπανειλημμένως ἔχει ἀναφέρει τὸ «Ἐθνικὸ Συμβούλιο Διεκδίκησης τῶν Ὀφειλῶν τῆς Γερμανίας πρὸς τὴν Ἑλλάδα»,
«ἡ Γερμανία μᾶς
ὀφείλει:
1. 7,160 δίσ. δολάρια πού μᾶς ἐπιδίκασε ἡ Διεθνὴς Διάσκεψη Εἰρήνης τῶν Παρισίων (1946) γιὰ τὶς καταστροφὲς πού προξένησαν τὰ γερμανικὰ στρατεύματα στὴν οἰκονομικὴ ὑποδομὴ τῆς χώρας μας.
2. 3,5 δίσ. δολάρια ἀπὸ τὸ δάνειο πού οἱ κατοχικὲς δυνάμεις ὑποχρέωσαν τὴ χώρα μας νὰ τοὺς παράσχει, πέραν τῶν ἐξόδων συντήρησης τῶν κατοχικῶν στρατευμάτων.
Ἐπιπλέον, ὀφείλουν στὴν Ἑλλάδα:
α) Τὴν ἐπιστροφὴ τῶν ἀρχαιολογικῶν θησαυρῶν πού ἀφαίρεσαν τὰ γερμανικὰ στρατεύματα κατοχῆς ἀπὸ τὰ μουσεῖα μας καὶ τοὺς ἀρχαιολογικοὺς χώρους, καθὼς καὶ β) τὶς ἀποζημιώσεις πρὸς τὰ θύματα τῶν θηριωδιῶν τῶν γερμανικῶν στρατευμάτων κατοχῆς εἰς βάρος τῶν κατοίκων 100 περίπου ὁλοκαυτωμάτων (πόλεων καὶ χωριῶν), ἀλλὰ καὶ γενικότερα σὲ βάρος τοῦ ἄμαχου πληθυσμοῦ. Μὲ διάφορους χειρισμούς, ἡ Γερμανία ἔχει κατορθώσει νὰ ἀναβάλει τὴν ἐκπλήρωση αὐτῶν τῶν ὑποχρεώσεών της μέχρι τὴ σύναψη ὁριστικῆς συνθήκης εἰρήνης (2+4) στὴ Μόσχα τὸ 1990. Ἀπὸ τότε ὅμως πέρασαν δύο δεκαετίες καὶ ἡ μὲν Γερμανία δὲν ἐννοεῖ νὰ ἐξοφλήσει τὸ χρέος της, οἱ δὲ ἑλληνικὲς κυβερνήσεις δὲν τολμοῦν νὰ ἀξιώσουν τὴν ἐξόφλησή τους».
Αὐτὰ τόνιζε
καὶ τονίζει, δεκαετίες τώρα, τὸ «Ἐθνικὸ Συμβούλιο Διεκδίκησης τῶν Ὀφειλῶν τῆς
Γερμανίας πρὸς τὴν Ἑλλάδα». Σημειώνοντας, παράλληλα, ὅτι οἱ ὀφειλὲς τῆς
Γερμανίας πρὸς τὴν Ἑλλάδα, ὅσον ἀφορᾶ τὶς καταστροφὲς στὴν οἰκονομικὴ ὑποδομὴ τῆς
χώρας καὶ τὸ κατοχικὸ δάνειο, ἔχουν ὑπολογιστεῖ μὲ ἀγοραστικὴ ἀξία δολαρίου τοῦ
1938. Πράγμα πού σημαίνει ὅτι τὸ ὕψος τῶν ὀφειλῶν ξεπερνᾶ σὲ σημερινὲς τιμὲς τὰ
162 δίσ. εὐρώ, χωρὶς τοὺς τόκους.
(Ἀνακοίνωση «Ἐθνικοῦ
Συμβουλίου Διεκδίκησης τῶν Ὀφειλῶν τῆς Γερμανίας πρὸς τὴν Ἑλλάδα», 26.11.2010).
Τί ἔκανε γιὰ ὅλα αὐτὰ ἐπὶ δεκαετίες τὸ ἑλληνικὸ κράτος τῶν «Πλαστήρων», τῶν «Παπάγων», τῶν «Μητσοτάκηδων», τῶν «Καραμανλήδων» καὶ τῶν «Παπανδρέου» εἶναι γνωστό. Περιγράφεται μὲ μία λέξη: Τίποτα!
Εἶναι πασίγνωστο: Ἐπὶ ἑφτὰ δεκαετίες ἀπὸ τὶς σφαγές, τὸ κράτος καὶ οἱ κυβερνήσεις τῆς πλουτοκρατίας, στὸ πλαίσιο τῆς ταξικῆς κολεγιᾶς τους μὲ Ἀγγλους, Γάλλους, Γερμανοὺς καὶ Πορτογάλους κεφαλαιοκράτες, σφύριζαν ἀδιάφορα καὶ ποτὲ - μὰ ποτὲ - δὲν διεκδίκησαν οὐσιαστικὰ τὶς ἀποζημιώσεις.
Νά, ὅμως, πού
τὸ τελευταῖο διάστημα ἀλλάξανε σκοπό, καὶ ἐνῶ μέχρι σήμερα σφυρίζανε ἀδιάφορα,
τώρα ἔχουν ἀρχίσει νὰ σφυρίζουν... «κλέφτικα» καὶ «λεβέντικα»!
Ποιὰ εἶναι, ὅμως, ἡ ἀλήθεια; Ἡ ὑπόθεση, σὲ αὐτὴν τὴν τρέχουσα φάση της, ἔχει ὡς ἑξῆς: Πρὶν ἀπὸ τρία χρόνια, ἦρθε ἡ δικαίωση τῶν κατοίκων τοῦ Διστόμου ἀπὸ τὸν ἰταλικὸ Ἄρειο Πάγο, στὸν ὁποῖο προσέφυγαν οἱ Διστομίτες, διεκδικώντας ἀποζημιώσεις γιὰ τὶς θηριωδίες τῶν ναζί.
Ἀλλά, γιατί οἱ κάτοικοι τοῦ Διστόμου ἀναγκάστηκαν νὰ ἀναζητήσουν τὸ δίκιο τους στὴν... Ἰταλία; Γιὰ τὸν πολὺ ἁπλὸ λόγο ὅτι ἡ ἐκτέλεση ἀνάλογων θετικῶν ἀποφάσεων τῶν ἑλληνικῶν δικαστηρίων τορπιλίστηκε, «πάγωσε» καὶ ἀπαγορεύτηκε (!) στὴν Ἑλλάδα μετὰ ἀπὸ παρέμβαση τῶν κυβερνήσεων τοῦ ΠΑΣΟΚ καὶ τῶν ἁρμοδίων ὑπουργῶν τοῦ ἐπὶ τῆς Δικαιοσύνης, μὲ τὴ σιωπηρὴ στήριξη τῶν προυχόντων τῆς ΝΔ.
Καὶ ἐνῶ αὐτὴ ἦταν
ἡ «πολιτεία» τοῦ ΠΑΣΟΚ γύρω ἀπὸ τὸ θέμα, μόλις ἡ Γερμανία προσέφυγε στὴ Χάγη
κατὰ τῆς ἀπόφασης τοῦ ἰταλικοῦ Ἀρείου Πάγου, ἡ κυβέρνηση Παπανδρέου, τὸ Γενάρη
τοῦ 2011, δήλωσε γιὰ λόγους ἐσωτερικῆς κατανάλωσης ὅτι θὰ παραβρεθεῖ ὡς
«συμπαραστάτης» τῶν Διστομιτῶν στὸ δικαστήριο τῆς Χάγης, «ξεχνώντας» ὅτι ἐπρόκειτο
γιὰ μία ὑπόθεση πού ἡ ἴδια εἶχε ναρκοθετήσει στὸ ἐσωτερικό της Ἑλλάδας!
Ἄν, λοιπόν, οἱ κύριοι τοῦ ΠΑΣΟΚ καὶ τῆς τρικομματικῆς κυβέρνησης, στὴν ὁποία συμμετέχουν, ἀναζητοῦν «κλέη» γιὰ τὴν ἀνδρεία καὶ τὸν πατριωτισμὸ τοὺς γύρω ἀπὸ μία ὑπόθεση πού ἔχει «ξεχαστεῖ» καὶ ξεπουληθεῖ ὅσο λίγες, θὰ πρέπει νὰ μᾶς ἐξηγήσουν τί ἔγινε μέχρι νὰ φτάσει τὸ θέμα στὴ Χάγη (μέσω... Ἰταλίας).
Δηλαδὴ νὰ μᾶς ποῦν: Πρῶτον, γιατί τὸ κράτος τους, οἱ κυβερνήσεις τους καὶ οἱ πρωθυπουργοί τους, ἀντὶ νὰ «συμπαρίστανται» στὴ Χάγη, δὲν ἔδωσαν - ἐδῶ, στὴν Ἀθήνα - μία ἐντολὴ στὸν ὑπουργὸ τοὺς τῆς Δικαιοσύνης νὰ ἐπιτρέψει, ἤδη ἀπὸ τὸ 1997, τὴν ἐφαρμογὴ τῆς «παγωμένης» ἀπόφασης τοῦ Πρωτοδικείου Λιβαδειᾶς (137/1997), τὸ ὁποῖο, μετὰ ἀπὸ προσφυγὴ τῶν Διστομιτῶν, ὑποχρέωνε τὸ γερμανικὸ δημόσιο νὰ καταβάλει ἀποζημιώσεις στοὺς συγγενεῖς τῶν θυμάτων;
Δεύτερον, γιατί τὸ κράτος τους, οἱ κυβερνήσεις τους, οἱ πρωθυπουργοί τους, ἐνῶ τὸ Δικαστήριο τῆς Λιβαδειᾶς μὲ τὴν ἀπόφασή του ἀποδέχθηκε τὸ αἴτημα τῶν συγγενῶν τῶν θυμάτων καὶ τοὺς ἐπιδίκασε ἀποζημίωση ὕψους ἐννέα δίσ. δραχμῶν, ἐνῶ ὁ Ἄρειος Πάγος ἀπέρριψε τὴν προσφυγὴ τῆς Γερμανίας καὶ μὲ τὴν 1357/99 ἀπόφασή του ἀποφάνθηκε ὑπὲρ τῆς βασιμότητας τοῦ δικανικοῦ σκεπτικοῦ του Πρωτοδικείου Λιβαδειᾶς, ἐνῶ τὸ Πρωτοδικεῖο Ἀθηνῶν δικαίωσε τοὺς συγγενεῖς τῶν θυμάτων πού προσέφυγαν μὲ αἴτημα τὴν ἀναγκαστικὴ ἐκτέλεση τῆς ἀπόφασης εἰς βάρος τοῦ Ἰνστιτούτου «Γκαῖτε» καὶ τῆς Γερμανικῆς Ἀρχαιολογικῆς Σχολῆς καὶ ἀπέρριψε τὸ γερμανικὸ αἴτημα ἀνακοπῆς, ἐντούτοις τὸ ἑλληνικὸ ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης ἀρνήθηκε νὰ ἐκδώσει τὴν ἀπαιτούμενη ἀπὸ τὸ ἄρθρο 923 τοῦ ΚΠΔ ἐξουσιοδότηση γιὰ ἐκτέλεση δικαστικῆς ἀπόφασης ἔναντι τρίτου κράτους;
Τρίτον, γιατί τὸ κράτος τους, οἱ κυβερνήσεις τους καὶ οἱ πρωθυπουργοί τους, δὲν ἔδωσαν ἐντολὴ στὸ ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης νὰ ἐφαρμοστεῖ ἡ ἀπόφαση τοῦ Ἀρείου Πάγου (12/2000), μὲ τὴν ὁποία ἀπορρίπτονταν οἱ γερμανικὲς αἰτιάσεις περὶ ἑτεροδικίας καὶ κατέστη ἀμετάκλητη, σύμφωνα μὲ τὸ διεθνὲς δίκαιο, ἡ ἀπόφαση τοῦ Πρωτοδικείου Λιβαδειᾶς μὲ τὴν ὁποία ἐπιβαλλόταν ἡ δήμευση περιουσίας τοῦ γερμανικοῦ δημοσίου στὴν Ἑλλάδα;
Τέταρτον, γιατί τὸ κράτος τους, οἱ κυβερνήσεις τους καὶ οἱ πρωθυπουργοί τους, συνεχίζουν ἐπὶ 15 καὶ παραπάνω χρόνια νὰ κρατοῦν «ἀνενεργὴ» τὴν ἐκτέλεση τῶν ἀποφάσεων τῶν ἑλληνικῶν δικαστηρίων;
Πέμπτον, γιατί τὸ κράτος τους, οἱ κυβερνήσεις τους καὶ οἱ πρωθυπουργοί τους, δὲ διαμόρφωσαν τὸ κατάλληλο νομικὸ πλαίσιο καὶ δὲν προχώρησαν σὲ ἀναπομπὴ τῆς ὑπόθεσης στὸ Ἀνώτατο Εἰδικὸ Δικαστήριο, ὅταν ἡ Γερμανία κατάφερε τελικὰ - μὲ τὸ ἑλληνικὸ κράτος νὰ κάνει τὰ στραβὰ μάτια - καὶ πέτυχε τὴν ἰταμὴ ἀπόφαση πού ἀναγνωρίζει δικαίωμα ἑτεροδικίας στοὺς σφαγεῖς τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ; Γιατί δὲν διαμόρφωσαν τὸ νομικὸ πλαίσιο, ὥστε νὰ ἐφαρμοστοῦν οἱ ἀποφάσεις δικαίωσης τῶν Διστομιτῶν, ἀλλά, ἀντίθετα, ἐπέτρεψαν τὸ μὲν Ἐφετεῖο Ἀθηνῶν καὶ ὁ Ἄρειος Πάγος νὰ κάνει δεκτὴ μὲ μεταγενέστερη ἀπόφαση (36/2002) τὴν προσφυγὴ τῆς Γερμανίας γιὰ ἀκύρωση τῆς ἀπόφασης τοῦ Πρωτοδικείου Λιβαδειᾶς, τὸ δὲ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας, στὸ ὁποῖο προσέφυγαν οἱ κάτοικοι τοῦ Διστόμου νὰ ἀποφαίνεται ὅτι ἡ πράξη τοῦ ὑπουργοῦ Δικαιοσύνης εἶναι κυριαρχικὴ πράξη τῆς Πολιτείας πού δὲν ὑπόκειται σὲ «κυριαρχικὸ ἔλεγχο»;
Ἕκτον, γιατί τὸ κράτος τους, οἱ κυβερνήσεις τους, οἱ πρωθυπουργοί τους, ὄχι μόνο δὲν ἔθεσαν τὶς ὀφειλὲς σὲ διακρατικὸ ἐπίπεδο ἀλλὰ ἔφεραν τὰ πράγματα σὲ τέτοια κατάσταση, ὥστε τὸ Διεθνὲς Δικαστήριο τῆς Χάγης (γιὰ τὸ ὁποῖο μάλιστα... πανηγυρίζουν), πατώντας πάνω στὶς ἑλληνικὲς ἀποφάσεις νὰ δικαιώνει ὄχι τοὺς Διστομίτες, ἀλλὰ τὴ Γερμανία (σ.σ.: πράγμα γιὰ τὸ ποῖο δὲν εἴχαμε καμία ἀμφιβολία...), κρίνοντας παράνομες τὶς ἀποφάσεις ἰταλικῶν δικαστηρίων γιὰ ἀναγκαστικὴ κατάσχεση σὲ περιουσία τοῦ γερμανικοῦ δημοσίου ὑπὲρ τῶν θυμάτων, μὲ τὸ αἰτιολογικό της... ἑτεροδικίας καὶ τῆς ἀσυλίας τῆς Γερμανίας;
Συμπέρασμα: Λίγα πράγματα εἶναι τόσο ντροπιαστικὰ ὅσο ἡ προσποιητὴ λεβεντιά. Λίγα πράγματα εἶναι τόσο ἀνάξια ὅσο ἡ κάλπικη ἀντρειοσύνη. Λίγα πράγματα εἶναι τόσο θλιβερὰ ὅσο ὁ κορδακισμὸς ἐκείνων πού θέλουν νὰ μετροῦν σὰν μπόι τὸν ψοφοδεῆ ἴσκιο τους.
Καὶ πραγματικά: Λίγα πράγματα εἶναι τόσο ἀπεχθῆ ὅσο τὸ νὰ παρακολουθεῖς τοὺς γλοιώδεις γλεῖφτες καὶ τοὺς αὐλοκόλακες πού κοψομεσιάστηκαν, μὲ ἀφορμὴ τὴν παραπομπὴ τῆς ὑπόθεσης τοῦ Διστόμου στὴ Χάγη, νὰ ἐπιδαψιλεύουν ὕμνους καὶ νὰ ἀπαγγέλλουν θούριους γιὰ τὴ «γενναιότητα» τῶν ἐξόφθαλμα «γυμνῶν βασιλέων» πού ὑπηρετοῦν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου