Ἡ Ἔχιδνα καί ἡ FIFA

…They want you as a subject of planners, Engineers, Criminologists
I want you as a subject of poets οf lovers αnd of people rebelling
I want you
Of everyone who built you but who can’t enjoy you now
Because they were discarded, ’cause they were dumped
Every occupation that stands in the downtown area
Has a bit of quilombo in it
Threat to the urban landlordism
Gray monoculture moved by oil and sweat
The sweat of those who come in crowded trains
Every bus that comes crowded from the ghettos, that comes full of turnstiles
Has a bit of slave ship in it
Inhuman transportation of human flesh
To be grinded and deboned at work
Street, you are from all of those
Who outside work are suspects
Of stealing, of plundering, of disagreeing
Or not contributing to the growth of Gross Domestic Product
One who wears the hood and exterminates people in the slum is a bit of a slave hunter.
Street,
I want you to be of the women taught since early that they can only play indoors
Because the street is dangerous ’cause the street is violent
Because the street is of the boys who don’t know how to respect them’
Street, I know you, who turns you into a threat to girls and women
Is the same oppression that makes the houses unsafe
More than the streets
The street is of all the loves
It’s of those who had to occupy it
In order to earn the right to exist
Every moralist discourse which opposes to equality
Which opposes to autonomy over the body
Is a bit of Inquisition Tribunal.

Τὴν παραίτηση τῆς κυβερνήσεως ζητεῖ τὸ Συνδικάτο Αὐτοκινητιστῶν Ταξὶ Ἀττικῆς (ΣΑΤΑ) σὲ ὀξύτατη ἀνακοίνωσή του διαμαρτυρόμενο γιὰ τὴ βαριὰ φορολόγηση καὶ τὰ μέτρα λιτότητος πού πλήττουν τοὺς πολίτες. "Εἶναι ὥρα νὰ φύγετε. Πάρτε μαζί σας τὴν τρόικα κι ἀφῆστε μας νὰ ζήσουμε. Ἡ Ἑλλάδα πού δὲν σκύβει τὸ κεφάλι εἴμαστε ἐμεῖς. Εἶναι ὁ λαός της. Αὐτὸ τὸν λαὸ τὸν ντροπιάσατε, τὸν ξεφτιλίσατε, τὸν ἰσοπεδώσατε. Κι ὅλα αὐτὰ γιατί σᾶς πίστεψε. Φτάνει πιά. Μέχρι ἐδῶ" καταλήγει ἡ ἀνακοίνωση.

Τὸ 1994 τὸ παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου τῆς FIFA διοργανώθηκε σὲ ἐννέα πόλεις τῶν ΗΠΑ ἀπὸ τὶς 17 Ἰουνίου ἕως τὶς 17 Ἰουλίου 1994 καὶ ἦταν καὶ ἡ πρώτη ἐμφάνιση τῆς ἐθνικῆς Ἑλλάδος σὲ παγκόσμιο κύπελλο. Δὲν ἐνθυμοῦμαι ἀκριβῶς τὶς ἀσχολίες ἐκείνης τῆς ἐποχῆς πού δὲν μὲ ἐπέτρεψαν νὰ παρακολουθήσω τὰ δρώμενα τῆς 21^ης  Ἰουνίου 1994, ἀλλὰ ἐνθυμοῦμαι τὴν ἀντίδραση τοῦ ὁδηγοῦ ταξὶ ὅταν μὲ ἐζήτησε νὰ σχολιάσω κάποια φάση τοῦ ἀγῶνος ὅπου πρωταγωνιστής ἦτο ὁ Μαραντόνα ὅταν ἡ ἀπάντησή μου κατέστησε σαφὲς πὼς δὲν εἶχα παρακολουθήσει τὸ παιχνίδι. Σταμάτησε τὸ αὐτοκίνητο στὴ μέση της λεωφόρου, σήκωσε τὸ χειρόφρενο καὶ γύρισε πρὸς τὸ μέρος μου καὶ μὲ κοίταζε γιὰ ἀρκετὰ τρομακτικὰ δευτερόλεπτα μὲ δυσπιστία. Στὴ συνέχεια ἀμίλητος σὲ ὅλη τὴ ὑπόλοιπη διάρκεια τῆς διαδρομῆς μὲ ὁδήγησε στὸν προορισμό μου καὶ σὲ ἔνδειξη κατανοήσεως τῆς ἀξιολύπητης καταστάσεώς μου ἐπέμεινε νὰ μὴν πληρωθεῖ. 

Ἀντὶ ἡ κοινωνικὴ σφαῖρα νὰ ἐνισχύει τὴν δημόσια ζωή, ἔχει στὴν πραγματικότητα ἀντιστρέψει τὸν ρόλο δημόσιου καὶ ἰδιωτικοῦ καὶ θέματα τὰ ὁποῖα θὰ μποροῦσαν νὰ θεωρηθοῦν ἰδιωτικὲς ὑποθέσεις μετατρέπονται σὲ θέματα δημόσιου ἐνδιαφέροντος. Ἡ ἐμφάνιση τῆς ἔννοιας ‘κοινὴ γνώμη’ σημαίνει ὅτι ὡς ἄτομα εἴμαστε ἀναγκασμένοι νὰ συμφωνοῦμε μὲ μία μοναδικὴ ἄποψη ἡ ὁποία ὑποτίθεται ἀποσκοπεῖ στὸ ‘κοινὸ καλό’. Ὑπὸ αὐτοὺς τοὺς ὅρους, κοινωνικὲς καὶ πολιτικὲς δομὲς εἶναι ἀσυμβίβαστες. Ἐνῷ ἡ πολιτικὴ ἐναγκαλίζεται τὴν διαφορά, τὴν ἐλευθερία καὶ τὴν δημόσια ἐμφάνιση, ἡ κοινωνικὴ σφαίρα βασίζεται στὴ συμμόρφωση, τὴ συναίνεση, τὴν ἔμφαση στὴν ἀναγκαιότητα καὶ περιορίζει τὴν ὕπαρξη στὴν ἀνελευθερία.

Ὑλικὰ ἀπόβλητα εἶναι ἐκεῖνα πού δὲν ἔχουν πλέον χρήση ἢ σκοπό. Ὁμοίως, τὰ ἀνθρώπινα ἀπόβλητα ἔχουν ἐλάχιστη ἢ καμμία χρησιμότητα γιὰ τὴν σύγχρονη κοινωνία καὶ συνεπῶς ἀντιμετωπίζονται ἀναλόγως. Ἔτσι τὰ ἀνθρώπινα ἀπόβλητα διαχωρίζονται καὶ ἑξαιροῦνται ἀπὸ τὸν κοινωνικὸ ἱστό. Τὰ ἀνθρώπινα ἀπόβλητα φράσσονται σὲ ἑρμητικὰ κλειστὰ δοχεῖα ἐντός τῆς κοινωνίας μὲ τὴ μορφὴ παραγκουπόλεων οἱ ὁποῖες ὄχι μόνον ἀποκλείουν τὰ ἀνθρώπινα ἀπόβλητα ἀπὸ τὸν ὑγιῆ κοινωνικὸ ἱστὸ ἀλλὰ μὲ τὴν ὁμαδοποίηση ἐξασφαλίζουν ἐπαρκῆ παρακολούθηση καὶ μειώνουν τὶς πιθανότητες ἀνεπιθύμητων μολύνσεων πού θὰ μποροῦσαν νὰ προέλθουν ἀπὸ ἀτυχεῖς ἀναμίξεις.

Ἡ FIFA ὡς σύγχρονος θεὰ Ἔχιδνα μὲ πρόσωπο ὄμορφης γυναίκας, λαμπερὰ μάτια καὶ σῶμα τεράστιου ἑρπετοῦ μὲ διάστικτο δέρμα, τρέφεται μὲ σάρκες ἀνθρώπινων ἀποβλήτων στὰ μυστικὰ ἔγκατα τῆς Γῆς. Μιὰ νύμφη πού οὔτε πεθαίνει οὔτε γερνᾶ.

Τὸ παιχνίδι ἔχει τελειώσει καὶ ὁ πληγωμένος Καραγκούνης ἐξακολουθεῖ με σκυμμένο τό κεφάλι νὰ διαμαρτύρεται στὴ διατησία...