Καταργοῦν τόν κοινόχρηστο χαρακτῆρα τοῦ αἰγιαλοῦ

Ἀπό τό Ἐνημερωτικό Δελτίο τοῦ ΤΕΕ ( τεῦχος 2535—11 Μαῒου 2009) ἀντιγράφω

Καταργοῦν τόν κοινόχρηστο χαρακτήρα τοῦ αἰγιαλοῦ

Τόν κίνδυνο καθολικῆς ἐμπορευματοποίησης τοῦ αἰγιαλοῦ καί τῆς παραλίας μέ βάση τήν κοινή ὑπουργική ἀπόφαση τῶν ὑφυπουργῶν Ἐσωτερικῶν, Θανάση Νάκου, καί Οἰκονομίας, Ἀντώνη Μπέζα, μέ τήν ὁποία προβλέπεται ἡ ἀπ’ εὐθείας παραχώρηση τῆς χρήσης τους σέ ἰδιῶτες ἀπό τούς ΟΤΑ, ἐπισημαίνουν τό ΤΕΕ καί ὁ Δικηγορικός Σύλλογος Ἀθηνῶν.
Τονίζουν ὅτι μέ τήν ἀπόφαση
α) Δέν τηροῦνται οἱ βασικές προβλέψεις τοῦ νόμου 2971/2001 πού ἀναφέρεται στήν παραχώρηση χρήσης παραλίας καί αἰγιαλοῦ στούς ΟΤΑ, ἰδίως ἡ πρόβλεψη τοῦ νόμου ὅτι πρέπει νά διατηρεῖται ὁ κοινόχρηστος χαρακτήρας καί νά μήν παρακωλύεται ἡ ἐλεύθερη πρόσβαση τῶν πολιτῶν.
β) Καταργοῦνται ἀκόμη καί οἱ σαφεῖς ἐξαιρέσεις τοῦ νόμου, πού προβλέπουν σέ περίπτωση παραχώρησης νά μήν ὑπερβαίνει τά 500 τ.μ. καί νά μεσολαβεῖ μεταξύ δύο παραχωρημένων ἐκτάσεων ἐλεύθερη ζώνη τουλάχιστον 100 τ,.μ. Στήν ἀπόφαση ἀναφέρεται ὅτι πρέπει « ἡ μέγιστη κάλυψη χρήσης νά μήν ὑπερβαίνει τό 50% τοῦ μεταβιβαζόμενου χώρου, ὥστε νά ὑπάρχουν ὁριζόντιοι καί κάθετοι διάδρομοι τουλάχιστον ἑνός μέτρου καί ἐλεύθερη λωρίδα κατά μῆκος τῆς ἀκτῆς, πλάτους τουλάχιστον δύο μέτρων, γιά ἐλεύθερη κίνηση τῶν λουομένων καί ἀποφυγή ἀτυχημάτων». 


γ) Καταργεῖται ἡ πρόβλεψη τοῦ νόμου ὅτι ὅλες οἱ παραχωρήσεις παραλίας καί αἰγιαλοῦ σέ τρίτους μέσω τῶν ΟΤΑ, ὑπόκεινται σέ ἔγκριση τῶν ὑπουργῶν Οἰκονομίας καί Ἐσωτερικῶν, ὅπως γινόταν ἕως τώρα, καί στό ἑξῆς οἱ ΟΤΑ θά ἐγκρίνουν ἀπ’ εὐθείας καί ἀνεξέλεγκτα τίς παραχωρήσεις.
δ) Εἰδικότερα γιά τίς ξενοδοχειακές μονάδες καταργεῖται μέ τήν ΚΥΑ ὁ περιοριστικός ὅρος τοῦ νόμου γιά παραχώρηση ἔκτασης ἕως 500 τ.μ. καί στήν πράξη τούς δίνεται ἡ δυνατότητα νά ἀξιοποιοῦν γιά ἴδιο ὄφελος ὅλη τήν ἔκταση τοῦ αἰγιαλοῦ ἔμπροσθεν τῆς ἐγκατάστασής τους.
ε) Γιά τίς γνωστές καντίνες καί ξαπλῶστρες ἀπό ἄλλους ἰδιῶτες προβλέπει νά ἀπέχουν τουλάχιστον 100 μέτρα ἀπό ἀντίστοιχες ἐγκαταστάσεις καί ἐπιχειρήσεις παρεμφεροῦς ἐνδιαφέροντος (ξενοδοχεῖα, ἑστιατόρια, καφετέριες κ.λπ.), μέ μόνες δεσμεύσεις ἡ παραχώρηση «νά ἀσκεῖται μέ ἐξαιρετική φειδώ» καί νά μή δημιουργοῦν «προβλήματα αἰσθητικῆς ἡ ὑγιεινῆς».
Ἐμμέσως πλήν σαφῶς ὅμως μέ τήν ὑπουργική ἀπόφαση ἐνισχύονται οἱ πιθανότητες νά ἐκδηλωθοῦν φαινόμενα διαπλοκῆς μεταξύ τῶν ΟΤΑ καί τῶν ἐπίδοξων ἐκμεταλλευτῶν τοῦ αἰγιαλοῦ, ἐνῶ εὐθέως ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τή διακηρυγμένη πρόθεση τῆς κυβέρνησης –μέσω καί τοῦ εἰδικοῦ χωροταξικοῦ πλαισίου γιά τόν τουρισμό – γιά τουριστική ἀνάπτυξη ἐναρμονισμένη μέ τό περιβάλλον καί συνεχίζει τήν λογική του χρεοκοπημένου μοντέλου ἐμπορευματοποίησης καί κατασπατάλησης τῶν φυσικῶν πόρων.
Μέ ἄλλα λόγια θά ὁδηγήσει σέ ἀλλοίωση τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, ἐνῶ ὁ μόνος ἐλεύθερος χῶρος γιά τούς πολίτες θά εἶναι στό ἑξῆς οἱ ἀπόκρημνες καί βραχώδεις ἀκτές.
Κατόπιν αὐτῶν τό ΤΕΕ καί ὁ ΔΣΑ καλοῦν τούς φορεῖς τῆς Αὐτοδιοίκησης νά μήν ἀποδεχτοῦν καί νά μήν ὑλοποιήσουν τήν ὑπουργική ἀπόφαση, καθώς καί τά κόμματα νά ἐλέγξουν τήν κυβέρνηση γιά τή συγκεκριμένη ἀπόφαση, ἀναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες γιά τήν ἀκύρωσή της.
Ἐπίσης, καλοῦν τήν εἰσαγγελία τοῦ Ἀρείου Πάγου καί κάθε ἄλλο ἁρμόδιο δικαστικό λειτουργό νά παρέμβουν γιά τήν τήρηση τῆς νομιμότητας, σέ συνδυασμό μέ τήν προστασία τοῦ αἰγιαλοῦ καί τῆς παραλίας.


Μερικές παρατηρήσεις καί ἐρωτήσεις σέ ὅσους ἔχουν περισσότερο ἐξειδικευμένες γνώσεις καί ἐμπειρία
α) Γίνεται μία ὑπουργική ἀπόφαση νά ἀνατρέπει τό περιεχόμενο ἑνός νόμου ὅπως ἰσχυρίζεται τό ἄρθρο; Γνωρίζει κανείς μέ λεπτομέρειες τό περιεχόμενό της;
β) Ἰσχύει ἤ δέν ἰσχύει πώς ὁ κοινόχρηστος χαρακτήρας τῶν παραλιῶν καί τῶν ἀκτῶν προστατεύεται ἀπό τό Σύνταγμα;
Μέχρι τώρα γνωρίζω ὅτι ὁποιοσδήποτε μποροῦσε νά πάει σέ ὁποιαδήποτε πλάζ, δημοτική ἤ ἰδιωτική, νά περάσει χωρίς νά πληρώσει εἰσιτήριο, μέ τήν προϋπόθεση νά μήν χρησιμοποιήσει τίς παρεχόμενες ὑπηρεσίες ( ξαπλῶστρες, ἀποδυτήρια, ντουζιέρες, καμπίνες, κ.λπ.), σύμφωνα μέ τόν νόμο 2971/2001. Ὑπό τόν προηγούμενο ὅρο ἔχουμε δικαίωμα γιά ἐλεύθερη πρόσβαση καί χρήση τῶν παραλιῶν σέ κάθε σημεῖο τῆς Ἑλλάδας. Τό ζήτημα εἶναι πόσοι τό γνωρίζουν ἤ τό γνώριζαν, καί πόσοι ἀπό αὐτούς πού δέν τό γνώριζαν θά ἦταν διατεθειμένοι νά πληρώνουν εἰσιτήριο ἄν ἤξεραν τό νομικό καθεστώς.
Δέν ἔχω καμιά ἐμπιστοσύνη στούς τοπικούς φορεῖς –τούς ὁποίους οὐσιαστικά ἐκλιπαροῦν στήν τελευταία παράγραφο τό ΤΕΕ καί ὁ ΔΣΑ – νά μήν ὑλοποιήσουν τήν ΚΥΑ. Τό ἀντίθετο μάλιστα, θά τρέξουν νά ξεπουλήσουν τά πάντα. Ὁ καθένας μας ἄς ἐνημερώσει ὅσο περισσότερους μπορεῖ γιά νά μήν περάσει τό νέο αὐτό ξεπούλημα μερικῶν αὐτονόητων δικαιωμάτων μας, τῆς ἴδιας μας τῆς ὕπαρξης . Πρίν μᾶς βγάλουν ὡράριο γιά τό ἐπί πληρωμῇ περπάτημα μέ τήν διαίρεση τοῦ 24ώρου καί τῶν δρόμων σέ ζῶνες λειτουργίας ἀνάλογα μέ τό πορτοφόλι τοῦ καθενός.

Αὐτή ἡ ξεφτιλισμένη ΚΥΑ ( κοινή ὑπουργική άπόφαση) προφανῶς θά ἐφαρμοστεῖ μέ ἕνα ἐπίχρισμα, ἀναπτυξιακό, σοσιαλιστικό ἤ φιλελεύθερο. Θα ἀκούσουμε τήν παπαριά ὅτι ἔτσι οἱ παραλίες θά εἶναι καθαρότερες, θά προσπαθήσουν νά μᾶς ρίξουν στό φιλότιμο ὅτι ἔτσι θά ἀποκτήσουμε περισσότερες γαλάζιες σημαῖες, ὅτι θα ἔρθουν περισσότεροι τουρίστες καί αὐτό εἶναι γιά τό καλό ὅλων μας. Ὅσοι τά λέν αὐτά ἤ βλάκες εἶναι, ἤ μέσα στό κόλπο.

Ἀπό ἐδῶ καί πέρα λοιπόν. Ἄν πᾶμε σέ πλάζ φροντίζουμε νά παίρνουμε μαζί μας, ψάθες, καρέκλες, όμπρέλλα ( ἤ ὁτιδήποτε ἀπό αὐτά θεωροῦμε άπαραίτητο ). Δέν χρησιμοποιοῦμε τίς ντουζιέρες τους καί ὁποιαδήποτε ὑπηρεσία «παρέχουν». Μποροῦμε νά κάτσουμε σέ ὁποιοδήποτε σημεῖο τῆς παραλίας ὅση ὥρα θέλουμε, ἤ νά παίξουμε ρακέτες ( ἐφ’ ὅσον φυσικά δέν ἐνοχλοῦμε τούς ὑπόλοιπους). Δέν ἔχουν δικαίωμα νά κλειδώσουν οὔτε στίς 4 τό πρωῒ. Ἄν κάποια ἄδεια καρέκλα ἤ ξαπλώστρα βρίσκεται σέ σημεῖο πού θέλουμε νά κάτσουμε, τήν μετακινοῦμε ἄφοβα. Δέν ψαρώνουμε στήν εἴσοδο, ὁποιοδήποτε ὕφος καί ἄν χρησιμοποιήσουν οἱ ὑπάλληλοι τῆς ἐπιχείρησης. Ἄν θέλουμε νά σπάσουμε τά νεῦρα σέ τυχόν φουσκωτούς, μποροῦμε νά μπαινοβγαίνουμε καθορίζοντας ἐμεῖς τήν συχνότητα εἰσόδου-ἐξόδου.