Δὲν ὑπάρχει τίποτα ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἄτομα καὶ τὸ κενὸ εἶπε ὁ Δημόκριτος περίπου 2400 χρόνια πρίν. Ὅλα τὰ ὑπόλοιπα εἶναι μιὰ ἀπατηλὴ συγκατάβαση.
Ἕνα ἀπὸ τὰ θεμελιώδη σωματίδια τῆς ὕλης, τὰ ἠλεκτρόνια, μαζὶ μὲ τοὺς πυρῆνες τοῦ ἀτόμου σχηματίζουν τὰ ἄτομα. Τὸ ἠλεκτρόνιο περιστρέφεται γύρω ἀπὸ τὸν πυρήνα σὲ ὁμόκεντρες καὶ μὴ συμπίπτουσες τροχιές, ποὺ ὀνομάζονται στοιβάδες. Εἶναι κάτι τὸ ὁποῖο κατὰ σύμβαση ἀποτελεῖ καθῆκον του. Ἐὰν δὲν τὸ κάνει θὰ ἐπέλθει σχάση. Ὁ ἑκάστοτε ἀριθμὸς καὶ ἡ διάταξη τῶν ἠλεκτρονίων στὶς ἀτομικὲς στοιβάδες καθορίζουν τὶς χημικὲς ἰδιότητες τῶν στοιχείων, ἐνῷ ἡ ἀλληλεπίδρασή τους μὲ γειτονικοὺς πυρῆνες δημιουργεῖ τοὺς χημικοὺς δεσμούς. Ἐλεύθερα ἠλεκτρόνια θεωροῦνται τὰ ἠλεκτρόνια τῆς ἐξωτερικῆς στοιβάδας τοῦ πυρήνα τοῦ ἀτόμου καὶ μάλιστα σὲ μερικὲς περιπτώσεις σὲ ὁρισμένα στοιχεῖα δὲν εἶναι δεσμευμένα ἀποκλειστικὰ μὲ ἕνα ἄτομο, ἀλλὰ κυκλοφοροῦν ἐλεύθερα, προσδίδοντας ἠλεκτρικὴ ἀγωγιμότητα στὰ ὑλικὰ αὐτά. Λόγῳ τῆς μεγάλης ἀπόστασης ἀπὸ τὸν πυρήνα, ἡ ἀσκούμενη ἐπὶ τῶν ἠλεκτρονίων ἕλξη ἀπὸ τὰ πρωτόνια τοῦ πυρήνα εἶναι ἀσθενέστερη μὲ συνέπεια τὰ ἠλεκτρόνια αὐτά, (τῆς ἐξωτερικῆς στοιβάδας), νὰ ξεφεύγουν ἀπὸ τὴν τροχιά τους καὶ νὰ εἰσέρχονται σὲ τροχιὰ πέριξ ἄλλου πυρήνα παραπλήσιου ἀτόμου. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ δὲν συνεπάγεται ἀπαραίτητα καὶ τὴν ἀλλαγὴ τῆς σύνθεσης τοῦ ἀτόμου ἢ τῆς ἠλεκτρικῆς κατάστασης τοῦ σώματος, ἀφοῦ κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο ἠλεκτρόνια παραπλήσιων ἀτόμων ἀποκαθιστοῦν τὴν ἰσορροπία ἐναλλασσόμενα μὲ ἄλλα, μὲ παρόμοια συμπεριφορά. Σὲ ἕνα ὑλικὸ τὰ ἐλεύθερα ἠλεκτρόνια μπορεῖ νὰ εἶναι τόσα πολλά, ὥστε νὰ γίνεται λόγος γιὰ θάλασσα ἐλευθέρων ἠλεκτρονίων. Ἡ κίνηση καὶ θέση τῶν ἐλεύθερων ἠλεκτρονίων εὐθύνεται ἐπίσης καὶ γιὰ τὴν κατανομὴ τοῦ φορτίου σὲ ἕνα φορτισμένο σῶμα.
Ἐλεύθερος ριζοσπάστης, εἶναι ἕνα ἄτομο ποὺ ἔχει περιττὸ ἀριθμὸ ἠλεκτρονίων στὴν ἐξωτερική του στοιβάδα. Εἶναι ἕνα ἄτομο μὲ ἕνα ἀταίριαστο ἠλεκτρόνιο στὴν ἐξωτερικὴ στοιβάδα. Στερεῖται ἑνὸς ἠλεκτρονίου. Ἄρα οἱ ἐλεύθεροι ριζοσπάστες εἶναι ἄτομα ἢ μόρια ποὺ περιέχουν ἀταίριαστα ἠλεκτρόνια. Δεδομένου ὅτι τὰ ἠλεκτρόνια ἔχουν πολὺ ἰσχυρὴ τάση νὰ ζευγαρώνουν, οἱ ἐλεύθεροι ριζοσπάστες παίρνουν ἀδιακρίτως ἠλεκτρόνια ἀπὸ ἄλλα ἄτομα, καὶ τὰ μετατρέπουν σὲ δευτερογενεῖς ἐλεύθερους ριζοσπάστες. Μιὰ ἀκατάπαυστη ροὴ ἠλεκτρονίων εἶναι ὅλες οἱ δραστηριότητες τῆς ζωῆς. Ροὴ ἠλεκτρονίων στὸ στομάχι ὁ ἔρωτας, κίνηση Brown στὸν ἐγκέφαλο ἡ τσατίλα, καταρράκτης ἠλεκτρονίων ποὺ ἐμποδίζει τὴν ὅραση ἡ ὀργή. Ἔτσι θυμήθηκα τὸ Φάνη καὶ τὸ χόμπι του μὲ τὴ κουβέντα νὰ διαμορφώνει τούς συνομιλητές του σέ δευτερογενεῖς ἐλεύθερους ριζοσπάστες.
Κοιτοῦσε ἔξω ἀπὸ τὸ τζάμι τοῦ καφενείου καὶ βλέποντάς τον ἀπορροφημένο στὶς σκέψεις του θεώρησα καλύτερο νὰ μὴ τὸν μιλήσω. Εἶχα ἀκούσει γιὰ τὶς θεωρίες του, μὲ εἶχαν ἐνημερώσει κατάλληλα οἱ ἄλλοι. Αὐτὰ πηγαίνουν κι ἔρχονται κρασί, φεγγάρια, σφυρίγματα, καὶ πάνω ἀπ΄ὅλα τὰ ροῦχα ποὺ φορᾶνε οἱ φονιάδες γιὰ νὰ ξεχωρίζουν, τὸ κράτος μὲ τὰ λεπίδια καὶ τὰ ἔνσημα τοῦ ΙΚΑ. Ἀπὸ κοινότητα ἀνθρώπινων ὄντων ἔχουμε καταντήσει κοινότητα δολαρίων, φώναζε συχνά. Τὸν εἴπανε κάποτε, μὲ λέγανε, νὰ περάσει ἀπὸ τὸ λογιστήριο γιὰ νὰ τὸν δώσουν ἐπιστρεφόμενα. Ἀδιαφόρησε μὲ ὑπεροψία. Οἱ φαινομενικὰ ἴσες καὶ ἀνοικτὲς ἀγορο-κεντρικὲς κοινωνίες, ἐπιχειρηματολογοῦσε, ἀρνοῦνται τὴν εὐκαιρία στοὺς ἐργαζόμενους νὰ ἀποκτήσουν τὸ σεβασμὸ τῶν ἄλλων μέσῳ τῆς ἐργασίας τους. Αὐτοὶ ποὺ μὲ καλοῦν γιὰ δῆθεν ἐπιστρεφόμενα ἔχουν καταπιεῖ στὸ σύνολό του τὸ μύθο τῆς ἀνοικτῆς καὶ ντεμὲκ δίκαιης κοινωνίας. Ἑστιάζουν ἐξ ὁλοκλήρου στὴν ὑλικὴ κατοχὴ καὶ ὁ πόνος τῆς καταρρακωμένης ἀξιοπρέπειας γι’ αὐτοὺς εἶναι ἀμελητέος.
Ἡ ἀνθρώπινη φωνὴ εἶναι ἕνα ἀπελπισμένο πράμα. Τὸ σῶμα ὑπονοεῖ ἕναν θεμελιώδη χωρισμὸ μεταξύ τοῦ ἀτόμου καὶ τοῦ κόσμου καὶ ἡ φωνὴ παλεύει νὰ τὸ γεφυρώσει. Καὶ τὸ τί ἡ φωνὴ λέει, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸ πόσο σύνθετη ἡ γλῶσσα ποὺ χρησιμοποιεῖ, εἶναι πράγματα βασικά. Ὑποβάλλει τὴν ἐρώτηση: μπορεῖτε νὰ μὲ ἀκούσετε, μὲ καταλαβαίνετε, εἶστε μαζί μου ἢ δὲν εἶστε μαζί μου; Ἡ ἀνθρώπινη φωνὴ εἶναι πάντα ἕνα εἶδος ἐπίκλησης πρὸς τὸν ἄλλον. Εἶναι μερικὲς φορὲς ἀξιολύπητη, μερικὲς φορὲς ἀστεία, καὶ μερικὲς φορὲς τραγική.
Ἔτσι λοιπόν, σήμερα τὸ βράδυ, κάποια κάθεται στὸ διπλανὸ τραπέζι καὶ τὰ κοπανάει πάνω σ΄ἕνα κουτάκι φωτογραφίες. Γάμοι συγγενῶν, βαφτίσια, ἐπέτειοι, ἀρραβῶνες, ἐγκαίνια. Τὸ δίλημμα εἰρωνικό. Νὰ διαλέξεις ἀνάμεσα στὴν ἧττα ἢ τὴ μοναξιά, ἀνάμεσα σὲ δυὸ χαμένες θέσεις.
Ἕνα ἀπὸ τὰ θεμελιώδη σωματίδια τῆς ὕλης, τὰ ἠλεκτρόνια, μαζὶ μὲ τοὺς πυρῆνες τοῦ ἀτόμου σχηματίζουν τὰ ἄτομα. Τὸ ἠλεκτρόνιο περιστρέφεται γύρω ἀπὸ τὸν πυρήνα σὲ ὁμόκεντρες καὶ μὴ συμπίπτουσες τροχιές, ποὺ ὀνομάζονται στοιβάδες. Εἶναι κάτι τὸ ὁποῖο κατὰ σύμβαση ἀποτελεῖ καθῆκον του. Ἐὰν δὲν τὸ κάνει θὰ ἐπέλθει σχάση. Ὁ ἑκάστοτε ἀριθμὸς καὶ ἡ διάταξη τῶν ἠλεκτρονίων στὶς ἀτομικὲς στοιβάδες καθορίζουν τὶς χημικὲς ἰδιότητες τῶν στοιχείων, ἐνῷ ἡ ἀλληλεπίδρασή τους μὲ γειτονικοὺς πυρῆνες δημιουργεῖ τοὺς χημικοὺς δεσμούς. Ἐλεύθερα ἠλεκτρόνια θεωροῦνται τὰ ἠλεκτρόνια τῆς ἐξωτερικῆς στοιβάδας τοῦ πυρήνα τοῦ ἀτόμου καὶ μάλιστα σὲ μερικὲς περιπτώσεις σὲ ὁρισμένα στοιχεῖα δὲν εἶναι δεσμευμένα ἀποκλειστικὰ μὲ ἕνα ἄτομο, ἀλλὰ κυκλοφοροῦν ἐλεύθερα, προσδίδοντας ἠλεκτρικὴ ἀγωγιμότητα στὰ ὑλικὰ αὐτά. Λόγῳ τῆς μεγάλης ἀπόστασης ἀπὸ τὸν πυρήνα, ἡ ἀσκούμενη ἐπὶ τῶν ἠλεκτρονίων ἕλξη ἀπὸ τὰ πρωτόνια τοῦ πυρήνα εἶναι ἀσθενέστερη μὲ συνέπεια τὰ ἠλεκτρόνια αὐτά, (τῆς ἐξωτερικῆς στοιβάδας), νὰ ξεφεύγουν ἀπὸ τὴν τροχιά τους καὶ νὰ εἰσέρχονται σὲ τροχιὰ πέριξ ἄλλου πυρήνα παραπλήσιου ἀτόμου. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ δὲν συνεπάγεται ἀπαραίτητα καὶ τὴν ἀλλαγὴ τῆς σύνθεσης τοῦ ἀτόμου ἢ τῆς ἠλεκτρικῆς κατάστασης τοῦ σώματος, ἀφοῦ κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο ἠλεκτρόνια παραπλήσιων ἀτόμων ἀποκαθιστοῦν τὴν ἰσορροπία ἐναλλασσόμενα μὲ ἄλλα, μὲ παρόμοια συμπεριφορά. Σὲ ἕνα ὑλικὸ τὰ ἐλεύθερα ἠλεκτρόνια μπορεῖ νὰ εἶναι τόσα πολλά, ὥστε νὰ γίνεται λόγος γιὰ θάλασσα ἐλευθέρων ἠλεκτρονίων. Ἡ κίνηση καὶ θέση τῶν ἐλεύθερων ἠλεκτρονίων εὐθύνεται ἐπίσης καὶ γιὰ τὴν κατανομὴ τοῦ φορτίου σὲ ἕνα φορτισμένο σῶμα.
Ἐλεύθερος ριζοσπάστης, εἶναι ἕνα ἄτομο ποὺ ἔχει περιττὸ ἀριθμὸ ἠλεκτρονίων στὴν ἐξωτερική του στοιβάδα. Εἶναι ἕνα ἄτομο μὲ ἕνα ἀταίριαστο ἠλεκτρόνιο στὴν ἐξωτερικὴ στοιβάδα. Στερεῖται ἑνὸς ἠλεκτρονίου. Ἄρα οἱ ἐλεύθεροι ριζοσπάστες εἶναι ἄτομα ἢ μόρια ποὺ περιέχουν ἀταίριαστα ἠλεκτρόνια. Δεδομένου ὅτι τὰ ἠλεκτρόνια ἔχουν πολὺ ἰσχυρὴ τάση νὰ ζευγαρώνουν, οἱ ἐλεύθεροι ριζοσπάστες παίρνουν ἀδιακρίτως ἠλεκτρόνια ἀπὸ ἄλλα ἄτομα, καὶ τὰ μετατρέπουν σὲ δευτερογενεῖς ἐλεύθερους ριζοσπάστες. Μιὰ ἀκατάπαυστη ροὴ ἠλεκτρονίων εἶναι ὅλες οἱ δραστηριότητες τῆς ζωῆς. Ροὴ ἠλεκτρονίων στὸ στομάχι ὁ ἔρωτας, κίνηση Brown στὸν ἐγκέφαλο ἡ τσατίλα, καταρράκτης ἠλεκτρονίων ποὺ ἐμποδίζει τὴν ὅραση ἡ ὀργή. Ἔτσι θυμήθηκα τὸ Φάνη καὶ τὸ χόμπι του μὲ τὴ κουβέντα νὰ διαμορφώνει τούς συνομιλητές του σέ δευτερογενεῖς ἐλεύθερους ριζοσπάστες.
Κοιτοῦσε ἔξω ἀπὸ τὸ τζάμι τοῦ καφενείου καὶ βλέποντάς τον ἀπορροφημένο στὶς σκέψεις του θεώρησα καλύτερο νὰ μὴ τὸν μιλήσω. Εἶχα ἀκούσει γιὰ τὶς θεωρίες του, μὲ εἶχαν ἐνημερώσει κατάλληλα οἱ ἄλλοι. Αὐτὰ πηγαίνουν κι ἔρχονται κρασί, φεγγάρια, σφυρίγματα, καὶ πάνω ἀπ΄ὅλα τὰ ροῦχα ποὺ φορᾶνε οἱ φονιάδες γιὰ νὰ ξεχωρίζουν, τὸ κράτος μὲ τὰ λεπίδια καὶ τὰ ἔνσημα τοῦ ΙΚΑ. Ἀπὸ κοινότητα ἀνθρώπινων ὄντων ἔχουμε καταντήσει κοινότητα δολαρίων, φώναζε συχνά. Τὸν εἴπανε κάποτε, μὲ λέγανε, νὰ περάσει ἀπὸ τὸ λογιστήριο γιὰ νὰ τὸν δώσουν ἐπιστρεφόμενα. Ἀδιαφόρησε μὲ ὑπεροψία. Οἱ φαινομενικὰ ἴσες καὶ ἀνοικτὲς ἀγορο-κεντρικὲς κοινωνίες, ἐπιχειρηματολογοῦσε, ἀρνοῦνται τὴν εὐκαιρία στοὺς ἐργαζόμενους νὰ ἀποκτήσουν τὸ σεβασμὸ τῶν ἄλλων μέσῳ τῆς ἐργασίας τους. Αὐτοὶ ποὺ μὲ καλοῦν γιὰ δῆθεν ἐπιστρεφόμενα ἔχουν καταπιεῖ στὸ σύνολό του τὸ μύθο τῆς ἀνοικτῆς καὶ ντεμὲκ δίκαιης κοινωνίας. Ἑστιάζουν ἐξ ὁλοκλήρου στὴν ὑλικὴ κατοχὴ καὶ ὁ πόνος τῆς καταρρακωμένης ἀξιοπρέπειας γι’ αὐτοὺς εἶναι ἀμελητέος.
Ἡ ἀνθρώπινη φωνὴ εἶναι ἕνα ἀπελπισμένο πράμα. Τὸ σῶμα ὑπονοεῖ ἕναν θεμελιώδη χωρισμὸ μεταξύ τοῦ ἀτόμου καὶ τοῦ κόσμου καὶ ἡ φωνὴ παλεύει νὰ τὸ γεφυρώσει. Καὶ τὸ τί ἡ φωνὴ λέει, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸ πόσο σύνθετη ἡ γλῶσσα ποὺ χρησιμοποιεῖ, εἶναι πράγματα βασικά. Ὑποβάλλει τὴν ἐρώτηση: μπορεῖτε νὰ μὲ ἀκούσετε, μὲ καταλαβαίνετε, εἶστε μαζί μου ἢ δὲν εἶστε μαζί μου; Ἡ ἀνθρώπινη φωνὴ εἶναι πάντα ἕνα εἶδος ἐπίκλησης πρὸς τὸν ἄλλον. Εἶναι μερικὲς φορὲς ἀξιολύπητη, μερικὲς φορὲς ἀστεία, καὶ μερικὲς φορὲς τραγική.
Ἔτσι λοιπόν, σήμερα τὸ βράδυ, κάποια κάθεται στὸ διπλανὸ τραπέζι καὶ τὰ κοπανάει πάνω σ΄ἕνα κουτάκι φωτογραφίες. Γάμοι συγγενῶν, βαφτίσια, ἐπέτειοι, ἀρραβῶνες, ἐγκαίνια. Τὸ δίλημμα εἰρωνικό. Νὰ διαλέξεις ἀνάμεσα στὴν ἧττα ἢ τὴ μοναξιά, ἀνάμεσα σὲ δυὸ χαμένες θέσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου