Α) Ἡ οὐσία καὶ τὸ περιεχόμενο τῆς δημοσιογραφίας σήμερα, μπορεῖ νὰ συνοψισθῆ ὡς μετατροπὴ «εἰδήσεων» σὲ γεγονότα. Ἀπώτερος στόχος εἶναι νὰ τεθοῦν, ἡ σκέψη καὶ ἡ συμπεριφορὰ κάτω ἀπὸ τὸν ἔλεγχο τῆς ἰδιωτικῆς πρωτοβουλίας. Στὴν ἑλληνικὴ σκηνὴ ἡ πρακτικὴ αὐτὴ ἐφαρμόζεται ἀπό τούς ἕλληνες δημοσιογράφους ἐξόχως ἀντιαισθητικά, προβάλλοντας ἀπό την μία πρότυπα ἀηδιαστικά, καί ἀπό τήν ἄλλη σκυλεύοντας νεκρούς ( ὅπως ἐδῶ, ἀλλά καί ὅπως στόν θάνατο τῶν ἐργαζομένων στή ΜΑΡΦΙΝ).
Ἂς δοῦμε τὰ ἑπόμενα παραδείγματα.
1) Συναισθανόμενοι τὶς δύσκολες στιγμὲς ποὺ περνᾶμε, ἀστραφτερὰ μοντέλα, τί-βὶ περσόνες, ἐπώνυμα σούργελα κ.ο.κ., βγήκανε λέει στοὺς δρόμους. Μὴν πάει τὸ μυαλό σας ὅτι συμμετεῖχαν σὲ καμμιὰ πορεία, διαδήλωση διαμαρτυρίας γιὰ νὰ διατυπώσουν, νὰ διεκδικήσουν κάποια κοινωνικὰ ἢ ἔστω καὶ στενὰ προσωπικὰ τοὺς αἰτήματα. Ὅπως μᾶς « ἐνημέρωνε» ὁ ἀνεγκέφαλος καὶ πουλημένος δημοσιοκάφρος τῶν ΜΜΕ ἐπιβραβεύοντας την, στόχος αὐτῆς τῆς μαζικῆς καὶ μαχητικῆς ἐξόδου ἦταν ἡ ἐπίσκεψη σὲ ἐμπορικὰ καταστήματα πρὸς ἐνίσχυση τῆς ἀγορᾶς. Οἱ ἴδιοι δημοσιοκάφροι, στὶς ἀρχὲς τοῦ καλοκαιριοῦ, ξερνοῦσαν χολὴ κατὰ ἀπεργῶν καὶ συνδικαλιστῶν ναυτεργατῶν, ὅτι τάχα μὲ τὶς κινητοποιήσεις τους δημιουργοῦν πρόβλημα στὸν τουρισμὸ καὶ στὴν ὑπόλοιπη ἀγορὰ ποὺ συνδέεται μαζί του. Ξανασερβιρίστικε, προσαρμοσμένο στὸ σήμερα, τὸ παλιὸ παραμυθάκι περὶ τῶν κακῶν μπολσεβίκων ποὺ ἔβαλαν στὸ μάτι τὴν περιουσία τοῦ κοσμάκη ( σπίτια, χωράφια, ζωντανὰ) ἀκόμα καὶ τὶς γυναῖκες, παραμυθάκι τὸ ὁποῖο τελείωσε ἄδοξα γιὰ τοὺς μπολσεβίκους ἀφοῦ αὐτοὶ ποὺ ἔβαλαν χοντρὸ χέρι στὶς περιουσίες ἀλλὰ καὶ στὶς ζωὲς μᾶς εἶναι αὐτοὶ ποῦ τοὺς κατηγοροῦσαν καὶ κυρίως μία χούφτα τραπεζίτες παγκοσμίως καὶ τὰ κατὰ τόπους τσιράκια τους. Ἡ οὐσία τῆς προπαγάνδας παραμένει ἴδια, τὸ περιτύλιγμα ἀλλάζει κατὰ περίπτωση.
Τί βγαίνει ἀπὸ κακόγουστα καὶ προχειροφτιαγμένα ρεπορτὰζ-φάρσα σὰν τὸ παραπάνω;
Ὅτι οἱ ἄξεστοι καὶ θρασεῖς ναυτεργάτες ἐπιδεικνύουν σαφῶς ἀντικοινωνικὴ καὶ ἀνεύθυνη συμπεριφορὰ ἔναντι τῶν θαμώνων τῶν ἐμπορικῶν κέντρων. Οἱ γκαιμπελίσκοι τῶν μεγάλων καναλιῶν καὶ τῆς «ἐλεύθερης» τηλεόρασης μᾶς τὸ λένε καθαρά. Οἱ πρῶτοι δυσκολεύουν τὴν ροὴ τοῦ χρήματος, οἱ δεύτεροι τὴν διευκολύνουν. Δὲν μᾶς λένε ὅμως ὅτι ἡ ροὴ ἔχει μονὴ κατεύθυνση καὶ πάντα τὴν ἴδια. Σταθερά. Σὲ μία πιὸ προχωρημένη, ἀλλὰ σαφῶς ἐπιδιωκόμενη καὶ τεχνηέντως προβαλλόμενη ἐκδοχή, μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι ἡ ἀθρόα προσέλευση, μετὰ τῆς καταβολῆς τοῦ ἀντιστοίχου ρευστοῦ, σὲ λαμπερὲς ἐκδηλώσεις, ὅπου πρωταγωνιστοῦν οἱ πλέον ἀτάλαντες πόρνες πολυτελείας, ἔχει ἰσχυρὴ κοινωνικὴ διάσταση, ἀφοῦ αὐτὰ τὰ «νέα πρότυπά» της κοινωνίας θὰ βγοῦν νὰ καταναλώσουν στὴν ἀγορὰ τὸ εἰσπραχθὲν ρευστό, δίνοντάς της τονωτικὲς ἐνέσεις. Στὴν ἴδια κατηγορία ἐντάσσεται καὶ ὁ λεφτὰς ποὺ ψωνίζει γούνα –καλοκαιριάτικα- γιὰ τὸ πουτανάκι ποὺ τὸν συνοδεύει στὴ Μύκονο, δίνοντας ἔτσι ὤθηση στὸν τουρισμὸ καὶ στὴν οἰκονομία. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἐπιδιωκόμενο ἐπίπεδο τουρισμοῦ στὴν χώρα μας; Σὲ ποιὰ οἰκονομία ὅμως;
Ἐπίσης δὲν μᾶς ἀπασχολεῖ, δὲν πρέπει νὰ μᾶς ἀπασχολεῖ, ἂν στὴν ἀγορὰ δὲν ἔχουν δυνατότητα πρόσβασης ὅλοι οἱ πολίτες. Σημασία ἔχει ἡ ἀγορὰ νὰ δουλεύει σὲ ρυθμοὺς ὥστε κάποιοι νὰ καταναλώνουν. Ἂν ἕνας μεγαλοδημοσιοκάφρος, μία ἐγκεφαλικὰ ἀνύπαρκτη τηλεπερσόνα ποὺ περνιέται γιὰ καλλιτέχνης, πρόσωπα «λαμπερὰ» μὰ γεμάτα ψέμμα ἀπὸ τὴν κορυφὴ μέχρι τὰ νύχια, ἄξια περιφρόνησης καὶ μόνο, ὑπεργολάβοι τῆς αἰσθητικῆς καὶ πολιτιστικῆς μας κατάντιας στὴν ὁποία συμβάλλουν μὲ τὸ ἀζημίωτο, ἄν ὅλοι αὐτοί μποροῦν νὰ καταναλώνουν ἢ νὰ πείθουν μὲ τὸ πλαστικό τους παρουσιαστικὸ καὶ τοὺς ὑπόλοιπους νὰ κάνουν τὸ ἴδιο, ὥστε τὰ νούμερα νὰ θριαμβεύσουν, ὅλα εἶναι μιά χαρά. Οἱ ἑκατοντάδες ἀνήμποροι νὰ ἀγοράσουν τὰ στοιχειώδη, ἐ αὐτὸ δὲν συνιστᾶ πρόβλημα, εἴπαμε νὰ βλέπουμε μπροστὰ καὶ τὸ ποτήρι μισογεμάτο.
Προκύπτει πλέον ἀβίαστα σὰν συμπέρασμα, ὅτι τὰ κοινωνικὰ προβλήματα δημιουργοῦνται καὶ λύνονται μέσα στὰ πλαίσια τῆς ἀγορᾶς, ὄχι μαζὶ μὲ ἄλλους, οὔτε στὸν δρόμο, ὁ δρόμος πρέπει νὰ μένει ὀρθάνοιχτος γιὰ νὰ κινεῖται τὸ χρῆμα, ἅμα τὸ χρῆμα μένει ἀκίνητο ἢ βραδυπορεῖ ἐπειδὴ ὠρισμένοι παρεμβάλλουν ἐμπόδια στὴν πορεία του, δὲν μποροῦν νὰ τὸ βουτήξουν οἱ ἀεριτζῆδες, τὰ προβλήματα λοιπὸν θὰ βροῦν τὴν λύση τοὺς μοναχικὰ στὸ ἐμπορικὸ κέντρο στὸ ὁποῖο πρέπει ἐπὶ τέλους νὰ δείξουμε τὸν σεβασμὸ ποὺ τοῦ ἀξίζει, στὴν πραγματικότητα ἡ κοινωνία τρέφει τὴν ἀγορά, τῆς ἔχει παραχωρήσει τὴν θέση της ἀντικαθιστώντας στὴν πράξη ὅλους τους κοινωνικοὺς θεσμούς. Ἡ ἀγορὰ πλέον λειτουργεῖ τελείως αὐτόνομα καὶ ὁποιανοὺ δὲν τοῦ ἀρέσει, ἂς πρόσεχε.
2) Κάποιος ἀφελής, ἢ χρήσιμος ἠλίθιος θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ: « τέτοια ρεπορτὰζ προβάλλονται ἀπὸ χαμηλῆς ποιότητος ἐκπομπές». Σύμφωνοι, ὑπάρχουν καὶ οἱ ἐξ ἴσου, ἂν ὄχι πιὸ ἐπικίνδυνες, σοβαροφανεῖς «ἐνημερωτικὲς» ἐκπομπὲς μὲ καλεσμένους τοὺς «εἰδικοὺς» νὰ περιμένουν νὰ στὴν πέσουν στὴν γωνία, ἂν τύχει καὶ γλυτώσεις ἀπὸ τὰ σούργελα.
Πολλοὶ ἐργαζόμενοι ἀρρωσταίνουν, σακατεύονται ἢ καὶ σκοτώνονται κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐργασίας τους λόγω ἀνύπαρκτων ἢ πλημμελῶν μέτρων ἀσφαλείας ( ἀμπάρια δεξαμενοπλοίων, στοὲς ὀρυχείων, κακοσυντηρημένα μηχανήματα καὶ ἐγκαταστάσεις κ.λπ). Μία πολὺ καλὴ ἔρευνα γιά τά ἐργατικά ἀτυχήματα, τίς εὐθύνες τῶν ἐργοδοτῶν καί τῶν κρατικῶν φορέων, παρουσιάζεται στὴν ἀνάρτηση τῶν Σχολιαστῶν χωρίς Σύνορα. Μεταξὺ ἄλλων ἀναφέρεται ( σύμφωνα μέ ἔρευνα τοῦ ΟΗΕ) ὅτι τὸ 99% τῶν ἀτυχημάτων αὐτῶν θὰ εἶχε ἀποφευχθεῖ ἄν ἐφαρμόζονταν οἱ στοιχειὠδεις κανονισμοί ἀσφαλείας….
Ἡ ἀντίδραση τῶν ΜΜΕ σὲ τέτοια γεγονότα, ἡ ἀπαίτηση γιὰ τὴν ἀπόδοση εὐθυνῶν καὶ γιὰ τὴν τιμωρία τῶν ἐνόχων, ἀλλὰ κυρίως γιὰ τὴν ὕπαρξη ἀνθρωπίνων συνθηκῶν ἐργασίας ποὺ ἐξασφαλίζουν ὑγιεινὴ καὶ ἀσφάλεια, ἀπασχολοῦν (;) τὰ δελτία τῶν εἰδήσεων καὶ τὰ μονόστηλα τῶν ἐφημερίδων – μαζὶ μὲ τὶς ὑποκριτικὲς δημοδιεύσεις θλίψης ἐκ μέρους τῆς ἑκάστοτε ἐργοδοσίας - ὄχι περισσότερο ἀπὸ ἕνα διήμερο. Ἀντίθετα σὲ περιπτώσεις ἀπαγωγῆς κάποιου ἐφοπλιστῆ, τραπεζίτη, μεγαλοβιομήχανου, τὸ δάκρυ τρέχει κορόμηλο μαζὶ καὶ ἡ ἀνάλογη συμπαράσταση. Τὰ ἄρθρα καὶ τὰ ρεπορτὰζ πολλαπλάσια σὲ σχέση μὲ τὸν νεκρὸ ἐργάτη ποὺ δούλευε στὰ γεμάτα εὔφλεκτες ἀναθυμιάσεις ἀμπάρια τοῦ Περάματος. Γιὰ νὰ φανεῖ καλύτερα ἡ ἀπύθμενη ὑποκρισία ἐργοδοτῶν , ΜΜΕ, καὶ λοιπῶν ἀξιοσέβαστων θεσμῶν καὶ προσώπων τῆς κοινωνίας μας καὶ τῆς λωβοτομημένης μάζας ποὺ τοὺς ἀκολουθεῖ, ἂς θυμηθοῦμε τὸ τί ἔγινε πρὶν μερικοὺς μῆνες σὲ ἕνα ἄλλο περιστατικό. Τότε ποὺ ἐργαζόμενοι πέθαναν ἀπὸ ἀσφυξία στὰ γραφεῖα τῆς τράπεζας ΜΑΡΦΙΝ στὴν ὁδὸ Σταδίου, λόγω πυρκαϊᾶς ποὺ προκλήθηκε ἀπὸ ρίψη μολότωφ. Κάποιοι ""ἔγκυροι" ἀναλυτές, ποὺ κατὰ καιροὺς χαρακτηρίζουν ὡς μελὸ καὶ λαϊκισμὸ τὴν διαμαρτυρία, καὶ τὴν συνεχῆ ἐπίκληση τῶν θανάτων ἐργαζομένων στὸ ἀμπάρι ἑνὸς πλοίου, αὐτὴ τὴν φορὰ ἄλλαξαν ρότα καὶ ἐξανέστησαν ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι πέθαναν οἱ ἐργαζόμενοι στὴν τράπεζα, ἀφοῦ τοὺς δινόταν ἡ εὐκαιρία μὲ χαρακτηριστικὴ βιασύνη καὶ εὐκολία νὰ βάλουν στὸ κάδρο τῶν εὐθυνῶν τοὺς συμμετέχοντες στὴν ἐκδήλωση, μερικοί φτάνοντας μέχρι τὸ σημεῖο νὰ λασπολογήσουν καὶ νὰ ἐνοχοποιήσουν ἀκόμα καὶ μελλοντικὲς ἀπεργιακὲς κινητοποιήσεις, μιλώντας καὶ γιά ἠθικὲς αὐτουργίες!!! Μιά ἀκόμη διαφορετική ἐκδοχή τοῦ παραμυθιοῦ μέ τούς κακούς μπολσεβίκους πού προανέφερα. Ἡ δικαιολογημένη ἀγανάκτηση τοῦ κόσμου γιὰ τὸν θάνατο τῶν τραπεζοϋπαλλήλων διοχετεύτηκε ἀπὸ τοὺς ἀεριτζῆδες τῆς προπαγάνδας κατὰ τῶν διαδηλωτῶν καὶ τῶν ἀπεργῶν.
Τὴν ἴδια ὥρα οἱ πληρωμένοι κονδυλοφόροι τῆς «ἐνημέρωσης» ἀντιμετώπιζαν μὲ θυμηδία, ἔστω καὶ τὶς ἁπλὲς ἀναφορὲς σὲ εὐθύνες καὶ ἀδιαφορία τῆς ἐργοδοσίας γιὰ τὸ σύστημα πυρασφάλειας καί πυροπροστασίας τοῦ κτιρίου ἢ στὴν ἄρνηση στὸ νὰ δώσει ἄδεια στοὺς ἐργαζομένους νὰ φύγουν νωρίτερα ἀπὸ τὴν περιοχή. Προχθὲς ὅμως, ἀπὸ τὸ πόρισμα τῆς ἐπιθεώρησης ἐργασίας( τὸ πλῆρες κείμενο τοῦ ὁποίου βρίσκεται στὸ τέλος τῆς ἀνάρτησης), μάθαμε πολλὰ καὶ ἐνδιαφέροντα: Ἀνυπαρξία μελέτης πυρασφάλειας, ἀνυπαρξία σχεδίου πυρασφάλειας, δὲν εἶχε δοθεῖ πιστοποιητικὸ ἀπὸ τὴν πυροσβεστικὴ ὑπηρεσία , ἡ μοναδικὴ ἔξοδος κινδύνου βρέθηκε κλειδωμένη (!!!), ὅσοι σώθηκαν σώθηκαν ἀπὸ θαῦμα. Πιὸ πολὺ ἀπὸ τὰ καθάρματα ἐργοδότες καὶ τὸ διευθυντικὸ - ὑπηρετικὸ προσωπικό τους, πιὸ πολὺ ἀπεχθάνομαι τοὺς ξετσίπωτους ἔμμισθους καὶ ἄμισθους παπαγάλους, ποὺ ἀπὸ τώρα ἑτοιμάζονται νὰ συκοφαντήσουν τὸν ἑπόμενο ἀπεργό, διαδηλωτή, ὡς ὑπεύθυνο γιὰ τὴν οἰκονομικὴ κατάσταση, τὴν ἀγορά, ἀκόμα καὶ γιὰ τοὺς νεκροὺς ἐν ὥρᾳ ἐργασίας.
Ἔχει καταστεῖ προφανές, ὅτι στόχος τῶν ΜΜΕ εἶναι νὰ γίνεται διαχείριση καὶ ἐκμετάλλευση τῶν θανάτων ἐργαζομένων, ὥστε νὰ «παρουσιάζονται» μὲ μεροληπτικὸ γιὰ τὴν ἐργοδοτικὴ αὐθαιρεσία, ἀλλὰ διαφορετικὸ σὲ κάθε περίπτωση τρόπο. Μόνο ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ οἱ θάνατοι τῶν τραπεζοϋπαλλήλων δίνανε τὴν δυνατότητα συκοφάντησης τῶν διαδηλώσεων, καὶ τῶν ἀπεργιῶν, οἱ τραπεζοϋπάλληλοι θὰ ἀνακηρυσσόντουσαν ἀπὸ τὰ ΜΜΕ θύματα, μὲ ἀόριστη ἀναφορὰ σὲ θύτες κάποιους θερμόαιμους, ἀνεγκέφαλους, «τρομοκράτες». Ἠθικοὶ αὐτουργοὶ εἶναι ὅσοι κατεβαίνουν στὸν δρόμο. Πέρα ἀπὸ αὐτὴ τὴν προβοκατόρικη συκοφάντηση, ἡ καπηλεία τοῦ γεγονότος συνεχίστηκε μὲ σπέκουλα γιὰ τὴν ἐξύμνηση τοῦ ἀναφαίρετου δικαιώματος τῆς ἐργασίας ποὺ καταπατεῖται ἀπὸ τοὺς ἀπεργούς, μὲ κορῶνες περὶ «δημοκρατίας», ἀσφάλειας καὶ τῆς «τρομοκρατίας» ποῦ τὶς ἀπειλεῖ. Τί περίεργο ὅμως!!! Συμβαίνει νὰ γίνεται ἐπίκληση αὐτοῦ του δικαιώματος, ( ἀπογυμνώνοντάς το πάντα ἀπὸ τοὺς κανονισμοὺς ἀσφαλείας, τους ὁποίους σύμφωνα μὲ τὸ πόρισμα κατάπιαν καὶ στὴν περίπτωση τῆς καμμένης τράπεζας), μόνο «ἐπιχειρηματολογώντας» κατὰ ἀπεργῶν!!! Ὅταν γίνονται ἀπολύσεις, τὸ δικαίωμα τῶν ἀπολυμένων στὴν ἐργασία πάει περίπατο. Τυχαῖο; Δὲν νομίζω.
Ἐναντίον τοῦ πολίτη συντελεῖται ἔτσι ἕνας βομβαρδισμὸς ἀπὸ σφαιρική, ἀμερόληπτη « ἐνημέρωση», ποὺ περιέχει μέσα ἀπὸ προέδρους ἐμπορικῶν ἐπιμελητηρίων, τηλεπαρουσιαστὲς ἐκπομπῶν, μέχρι τὸ κάθε τσακλοκούδουνο ποὺ τὸ μόνο ποὺ ξέρει νὰ λέει εἶναι « περνᾶμε τέλεια, τέλεια…», ἐνημέρωση σοβαρὴ ἢ ἐλαφριά, ἡ ὁποία τὸ μόνο ποὺ ἀναδεικνύει εἶναι μία ἀγορὰ ποὺ «κινδυνεύει» ἀπὸ τὶς ἀπεργίες, τὶς διαδηλώσεις καὶ πρέπει νὰ σώσει ὁ μισθοσυντήρητος, ὁ ἄνεργος καὶ ὁ ἀπολυμένος, ἀκόμα καὶ μὲ τὴν ζωή του. Οἱ τελευταῖοι, ἂν τοὺς παραχωρεῖται λόγος στὸ «ἐνημερωτικὸ» πακέτο, τοὺς δίδεται μὲ ἀντίτιμο εἴτε νὰ καταλάβουν τὴν θέση τοῦ «κακοῦ», εἴτε νὰ βγοῦν στὸν ἀέρα βάζοντας τὰ κλάμματα.
Τελικὰ ὁ κόσμος ἀποφασίζει νὰ συμμετάσχει στὰ τεκταινόμενα ἐν καιρῷ κρίσης, ἀκολουθώντας τὶς ἐγκεκριμένες ὁδηγίες. Τὸ Σάββατο τὸ πρωῒ, παρότι ὑπνωτισμένος, θὰ πετύχει μὲ ἕνα σμπάρο δυὸ τρυγόνια. Κατεβαίνει στὴν Σταδίου γιὰ ψώνια, ἐλπίζοντας στὸ πολυκατάστημα νὰ ἔρθει μούρη μὲ μούρη (ἢ μὲ ἄλλο μέρος τοῦ σώματος) μὲ καμιὰ «συνειδητοποιημένη» μοντέλα, καὶ βγαίνοντας θὰ τραβήξει μὲ τὸ κινητὸ φωτογραφίες, τὰ κεριά, τὰ καντήλια καὶ τὰ λουλούδια στὴν εἴσοδο τῆς τράπεζας. Ὅπως προτρέπει ἡ τηλεόραση θὰ ἀποτίσει φόρο τιμῆς, στὴν πραγματικότητα βεβηλώνοντας την, στὰ θύματα τῆς «τρομοκρατίας». Τουλάχιστον οἱ νεκροί τῆς ναυπηγοεπισκευαστικῆς ζώνης αὐτὸ τὸν φόρο «τιμῆς» τὸν γλύτωσαν.
Μετὰ τὴν προετοιμασία τοῦ ἐδάφους καὶ τὸ ξεκαθάρισμα ἀπὸ ἐνοχλητικὲς ἀπόψεις καὶ παρουσίες, πού φέρνουν σὲ πέρας τὰ ἀνδρείκελα μὲ τὶς γραφίδες, τὰ μικρόφωνα καὶ τὶς κάμερες, πάντα μὲ τὴν βοήθεια τῶν «εἰδικῶν, ἀκολουθεῖ ἡ μετατροπὴ τῶν ἐγκεκριμένων θεωριῶν περὶ «προόδου» καὶ «ἀνταγωνιστικότητας» σὲ πολιτικὴ πράξη. Ἔτσι ἀκόμα καὶ ὅταν ὑπάρχουν προθέσεις τῆς ἐπίσημης πολιτικῆς ἡγεσίας γιὰ ὑγιῆ καὶ ἰσορροπημένη ἀνάπτυξη, ὅταν ἡ κοινωνικὴ ζωὴ εἶναι δέσμια τῶν ἀγορῶν, ἀδρανοποιοῦνται γιὰ νὰ ἐπικρατήσει τὸ δίδυμο τῶν «ἐπιχειρηματικῶν ἀξιῶν» καὶ τῆς «ὑλιστικῆς κατανάλωσης».
Καλὰ λέει ὁ Τζιμάκος: «… Σᾶς σιχάθηκε ἡ ψυχή μου, καρκινάκια τοῦ πλανήτη. Σκατοκαριόλες…»
Β) ΜΑΡΦΙΝ -Ἀνατομία ἑνός ἐγκλήματος (τοῦ Πέτρου Παπακωνσταντίνου ἀπό τό Ἀριστερό Βῆμα)
Ἡ μοναδικὴ ἔξοδος κινδύνου ἦταν δίπλα στὴν κύρια εἴσοδο, κλειδωμένη καὶ ἀπροσπέλαστη ἀπὸ τοὺς καπνούς. Τὸ τηλεχειριστήριο ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ τὴν ἀνοίξει εἶχε χαθεῖ. Οἱ 27 ἐργαζόμενοι ἐγκλωβίστηκαν σὲ μία σιδερένια κλούβα καὶ θὰ εἴχαμε θρηνήσει περισσότερα θύματα ἂν συμπτωματικὰ δὲν εἶχε μείνει ἀνοιχτὴ μία πόρτα διαφυγῆς γιὰ νὰ ἀερίζεται ὁ χῶρος, ἐπειδὴ μύριζε μία τουαλέτα. Σοβαρὲς ἐλλείψεις στὸ σύστημα πυρασφάλειας, ἔλλειψη τῶν ἀπαιτούμενων ἀπὸ τὸ νόμο πιστοποιητικῶν καὶ ἀπουσία σχετικῆς ἐκπαίδευσης τοῦ προσωπικοῦ.
Αὐτὰ ἀναφέρει, μεταξὺ ἄλλων, τὸ πόρισμα τῆς Ἐπιθεώρησης τοῦ ὑπουργείου Ἐργασίας γιὰ τὶς συνθῆκες τοῦ τραγικοῦ θανάτου τριῶν ἐργαζομένων τῆς Marfin ὕστερα ἀπὸ τὸν ἐμπρησμὸ τοῦ μοιραίου ὑποκαταστήματος τῆς ὁδοῦ Σταδίου μὲ βόμβα μολότοφ, στὴ διάρκεια τῆς ἀπεργιακῆς πορείας τῆς 5ης Μαῒου. Προσθέστε τὶς καταγγελίες ἐργαζομένων ὅτι στελέχη τῆς ἑταιρείας τοὺς ἀπαγόρεψαν κατηγορηματικὰ νὰ φύγουν, παρότι ἀρκετοὶ τὸ εἶχαν ζητήσει, λέγοντας χαρακτηριστικὰ «ὅποιος φύγει νὰ μὴν ἔρθει αὔριο γιὰ δουλειά», ὅτι κλείδωσαν τὸ κτίριο κι ἔφτασαν νὰ τοὺς κόψουν τὸ Διαδίκτυο γιὰ νὰ μὴν ἀκοῦνε οἱ ἐργαζόμενοι τὶς Σειρῆνες τοῦ ἔξω κόσμου, τὴ φωνὴ τοῦ δίκιου καὶ τῆς τάξης τους, γιὰ νὰ μὴ γίνει ὁ φόβος ὀργὴ καὶ ἡ ὀργὴ ἀγώνας.
Λίγο ἀργότερα, ὁ πρόεδρος τῆς Marfin Ἀνδρέας Βγενόπουλος θὰ ἔκανε λόγο γιὰ «ἄριστα ὀργανωμένη δολοφονικὴ ἐπίθεση ποὺ δὲν θὰ σταματοῦσε ἂν δὲν ὑπῆρχαν νεκροὶ» καὶ γιὰ «κομματικοὺς καὶ συνδικαλιστικοὺς μηχανισμοὺς» ποὺ συντηροῦν τοὺς ἠθικοὺς αὐτουργούς. Στὸ πλευρὸ του βρέθηκαν οἱ γνωστοὶ τηλεοπτικοὶ εἰσαγγελεῖς, ποὺ ἔσπευσαν νὰ ἐκμεταλλευθοῦν τὴ δικαιολογημένη ὀργὴ γιὰ τὸν ἄδικο θάνατο τριῶν νέων ἀνθρώπων, μὲ στόχο νὰ ἐνοχοποιήσουν τὴν κονωνικὴ καὶ πολιτικὴ Ἀριστερά. Στὰ μάτια τῶν τρομαγμένων νοικοκυραίων, ἡ σφιγμένη γροθιὰ τοῦ διαδηλωτῆ ἔπρεπε ὁπωσδήποτε νὰ ταυτιστεῖ μὲ τὴ μολότοφ τοῦ ἐγκληματία- κρετίνου ἢ τοῦ ἐπαγγελματία προβοκάτορα- ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ πολιτικοῦ ἀποτελέσματος δὲν ἔχει τὴν παραμικρὴ διαφορὰ- ποὺ ἐκτελεῖ ἐν ψυχρῷ ἀθώους κραυγάζοντας «κάψτε τους ὅλους»!
Καὶ τώρα; Εἴδατε μήπως στὰ δελτία τῶν ὀκτώ τῆς Παρασκευῆς τοὺς ἴδιους εἰσαγγελεῖς νὰ ἐγκαλοῦν τὴν ἐργοδοσία τῆς Marfin γιὰ βαρειά, ἐγκληματικὴ ἀμέλεια; Εἴδατε τὰ μεγάλα κανάλια νὰ κάνουν πρῶτο θέμα τὴν βαρύτατη ἀποκάλυψη γιὰ τὸ φονικὸ ποὺ τόσο τοὺς εἶχε συγκλονίσει στὶς 5 Μαίου καὶ νὰ στηλιτεύουν ἕναν μεγαλοεπιχειρηματία ποὐ χρησιμοποιεῖ τοὺς ἐργαζόμενούς «του» σὰν ἀνθρώπινες ἀσπίδες, ἀναλώσιμους ἀνιχνευτὲς σὲ κοινωνικὸ ναρκοπέδιο; Εἴδατε νὰ στηλιτεύουν τὸν μέχρι χθὲς ὑπουργὸ Δημόσιας Τάξης κ. Χρυσοχοῒδη ποὺ δὲν κατάφερε πέντε μῆνες τώρα νὰ πιάσει τοὺς φυσικοὺς αὐτουργούς, παρότι τὸ κέντρο τῆς Ἀθήνας ἦταν γεμάτο κάμερες ἠλεκτρονικοῦ χαφιεδισμοῦ καὶ κάθε κανάλι καυχιόταν ὅτι εἶχε ἕναν «αὐτόπτη μάρτυρα» τῆς τραγωδίας;
Ὄχι βέβαια. Τοὺς φτάνει ποὺ χρησιμοποίησαν τὰ καμένα κορμιὰ τριῶν ἀνθρώπων τοῦ μόχθου γιὰ νὰ χτυπήσουν τοὺς ἀγῶνες ἑκατοντάδων χιλιάδων, ἑκατομμυρίων συναδέλφων τους σὲ μία ἀτμόσφαιρα παραλυτικοῦ τρόμου. Καὶ σὲ μεγάλο βαθμὸ τὸ κατάφεραν, ἔστω καὶ προσωρινά. Ποιὸς ξέρει πὼς θὰ εἶχαν ἐξελιχθεῖ τὰ πράγματα ἂν δὲν εἶχε μεσολαβήσει, σὰν ἀπὸ μηχανῆς θεὸς γιὰ τὸ κεφάλαιο καὶ τὴν κυβέρνηση, αὐτὴ ἡ τραγωδία, τὴ στιγμὴ ποὺ ἡ καυτὴ ἀπεργιακὴ ἄνοιξη ἔφερνε στὴν Ἀθήνα κάτι ἀπὸ τὸν ἀέρα τοῦ «Ἀργεντινάσο», μὲ μία γύρη πολιτικῆς ἀνυπακοῆς καὶ μαζικῆς ἐξεγερτικῆς διάθεσης, πέρα ἀπὸ τὰ συνηθισμένα «νόμιμα» ὅρια, ποὺ γονιμοποιοῦσε καὶ μεγάλο μέρος τῆς κοινωνικῆς βάσης τοῦ ΚΚΕ; Ἀκριβῶς τὴ στιγμὴ ποὺ ὁ τρόμος πήγαινε νὰ ἀλλάξει στρατόπεδο καὶ νὰ στρατοπεδεύσει μέσα στὴ Βουλή, στὸ Μαξίμου καὶ στὴν Ξενοφῶντος, ἦρθε ἡ μυρουδιὰ τῆς καμένης σάρκας νὰ παραλύσει τὰ κοινωνικὰ ἀντανακλαστικὰ καὶ νὰ χαρίσει στοὺς κυρίαρχούς του παιχνιδιοῦ ἕνα σχετικὰ ἤρεμο ἑξάμηνο. Ἔτσι ποὺ νὰ τολμάει σήμερα ἕνας κατάπτυστος Παναγόπουλος νὰ λέει ἀνερυθρίαστα ὅτι δὲν συντρέχει λόγος ἀπεργιῶν γιατί τὸ μνημόνιο πέρασε καὶ δὲν πρόκειται νὰ ἀνατραπεῖ καί… ὁ σώζων ἑαυτὸν σωθήτω!
Ὡστόσο, οἱ κυρίαρχοι κύκλοι γνωρίζουν πολὺ καλύτερα ἀπὸ τὸν ὀσφυοκάμπτη γραφειοκράτη ὅτι τίποτα δὲν ἔχει κριθεῖ, ὅτι βαδίζουμε ὁλοταχῶς πρὸς οἰκονομικὴ καὶ πολιτικὴ χρεωκοπία, ὅτι τὸ παγωμένο καλοκαίρι θὰ διαδεχθεῖ καυτὸς χειμώνας. Γιαυτὸ ἐκμεταλλεύτηκαν τὶς ἥσυχες μέρες τοῦ Αὐγούστου γιὰ νὰ περάσουν στὴ ζούλα, σὰν τοὺς κλέφτες, νομοθετικὴ διάταξη πρωτοφανοῦς ἀπολυταρχισμοῦ, ποὺ ἐπιτρέπει τὴ δίωξη συνδικαλιστικῶν ἀγώνων μὲ τὸν… ἀντιτρομοκρατικὸ νόμο! Ἕνα μέτρο προληπτικοῦ, κοινωνικοῦ πολέμου τοῦ κράτους (διαρκοῦς) ἐκτάκτου ἀνάγκης, ποὺ αὐτὴ τὴ φορὰ καταδιώκει ὄχι κάποιες πολιτικὲς πρωτοπορίες, ἀλλὰ δυνητικὰ τὶς «ἐπικίνδυνες τάξεις» στὸ σύνολό τους.
Τὸ δεύτερο κῦμα τῆς οἰκονομικῆς κρίσης, διεθνῶς καὶ στὴν Ἑλλάδα, θὰ φέρει μαζί του ἕνα δεύτερο κύμα κοινωνικῶν ἐκρήξεων, μπροστὰ στὸ ὁποῖο οἱ μέχρι τώρα ἀγῶνες θὰ φαντάζουν σὰν ἁπλὴ προθέρμανση. Τὸ μεγάλο ζητούμενο εἶναι ἂν αὐτὸ τὸ ἀγωνιστικὸ κύμα θὰ ἀποκτήσει χαρακτηριστικὰ κινήματος διαρκείας, «παρατεταμένου λαϊκοῦ πολέμου», ὅπως ἔγραψε ὁ Στάθης Κουβελάκης, μὲ πολιτικὴ στόχευση καὶ νικηφόρα προοπτικὴ ἢ ἂν καεῖ πρόωρα σὲ ἀνώφελες ἐκρήξεις τυφλῆς, μηδενιστικῆς βίας, τὶς ὁποῖες θὰ χρησιμοποιοῦν οἱ κυρίαρχοι κύκλοι γιὰ νὰ νομιμοποιήσουν τὴν ἐπιβολὴ τῆς κρατικῆς καὶ παρακρατικῆς τρομοκρατίας.
Σ’ αὐτὸ τὸ φόντο, οἱ δυνάμεις τῆς κοινωνικῆς καὶ πολιτικῆς Ἀριστερᾶς πρέπει νὰ βγάλουν τὸ δικό τους «πόρισμα», τὰ δικά τους συμπεράσματα γιὰ τὸ φονικό της 5ης Μαῒου. Κι ἀνάμεσα στ’ ἄλλα, ἕνα τέτοιο «πόρισμα» δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ περιλαμβάνει τὴν πιὸ ἀποφασιστικὴ πολιτικὴ καὶ ἠθικὴ καταδίκη τοῦ «κάψτα ὅλα», τῶν πρακτικῶν τυφλῆς, ἀτομικῆς βίας πού, ἀντὶ νὰ τρομοκρατοῦν τὸν ἀντίπαλο καὶ νὰ ἀσκοῦν μαζικό, λαϊκὸ ἐκβιασμὸ σὲ βάρος του, διαιροῦν τὸν κόσμο τῆς ἐργασίας, ἀποθαρρύνουν τοὺς πολίτες καὶ κάποτε ἐκφυλίζονται σὲ ὕποπτα «ξεκαθαρίσματα λογαριασμῶν» στὸ ἐσωτερικό τοῦ κινήματος, ποὺ δύσκολα διαχωρίζονται ἀπὸ τὴν πολιτικὴ προβοκάτσια καὶ τὴ στοχοποίηση ἀγωνιστῶν ἀπὸ τὸν ἀντίπαλο.
Ἡ Ἀριστερὰ τῶν μαζικῶν ἀγώνων καὶ τῶν ἐπαναστατικῶν ὁραμάτων πρέπει νὰ πεῖ σὲ ὅλους αὐτοὺς μὲ τὸν πιὸ κατηγορηματικὸ τρόπο: «Ὄχι στὸ ὄνομά μας! Ὄχι πάνω στὴ δική μας πλάτη! Ὄχι κάτω ἀπὸ τὶς δικές μας προστατευτικὲς φτεροῦγες»! Ὁ κατηγορηματικὸς πολιτικὸς διαχωρισμὸς ἀπὸ τέτοιου εἴδους πρακτικὲς πρέπει νὰ συνοδεύεται ἀπὸ τὸν ἀποτελεσματικὸ ὀργανωτικὸ διαχωρισμὸ καὶ τὴν ἐπαρκῆ, στὸ μέτρο τοῦ δυνατοῦ, περιφρούρηση τῶν λαϊκῶν ἀγώνων- χωρὶς βέβαια αὐτὸ νὰ γίνεται ἄλλοθι γιὰ μία στάση ἐχθρότητας ἀπέναντι σὲ κάθε αὐθόρμητη, μὴ «ἐλεγχόμενη» ἀγωνιστικὴ ἐκδήλωση, ποὺ χαρακτηρίζει τὴν πιὸ γραφειοκρατικὴ ἐκδοχὴ τοῦ κομμουνισμοῦ. Ἡ περιφρούρηση τοῦ κινήματος ἀπὸ τὴν πολιτικὴ προβοκάτσια δὲν εἶναι τὸ ἴδιο μὲ τὴν περιφρούρηση τοῦ κόμματος ἀπὸ τὸ κίνημα.
Ὅσο γιὰ τοὺς τρεῖς νεκρούς της 5ης Μαῒου, ἡ κοινωνικὴ καὶ πολιτικὴ Ἀριστερὰ ἦταν ἡ μόνη ποὺ τοὺς ἔκλαψε μὲ δάκρυα ποὺ δὲν ἦταν κροκοδείλια. Τώρα, εἶναι καὶ πάλι ἡ μόνη ποὺ θὰ τοὺς θυμηθεῖ καὶ θὰ τιμήσει στὸ δικό της «πόρισμα». Ἡ Ἀγγελικὴ Παπαθανασοπούλου, ἡ Παρασκευὴ Ζούλια καὶ ὁ Ἐπαμεινώνδας Τσάκαλης εἶναι δικοί μας νεκροί, νεκροί του κόσμου τῆς ἐργασίας, νεκροί του κινήματος τῆς 5ης Μαίου καὶ τῶν κινημάτων ποὺ θάρθουν. Οἱ ἀγωνίες καὶ τὰ ὄνειρά τους θὰ περπατοῦν μαζί μας στὶς ἑπόμενες πορεῖες, ποὺ θὰ κάψουν ὄχι ἀνθρώπους, δικαιώματα καὶ ἐλπίδες, ἀλλὰ τὸ μνημόνιο τῆς κοινωνικῆς φρίκης.
Γ) Ὁλοκληρο τὸ πόρισμα γιὰ τὴν τραγωδία στὴ Marfin ἔχει ὡς ἑξῆς:
( http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=356480&ct=1&dt=24/09/2010 )
Ἂς δοῦμε τὰ ἑπόμενα παραδείγματα.
1) Συναισθανόμενοι τὶς δύσκολες στιγμὲς ποὺ περνᾶμε, ἀστραφτερὰ μοντέλα, τί-βὶ περσόνες, ἐπώνυμα σούργελα κ.ο.κ., βγήκανε λέει στοὺς δρόμους. Μὴν πάει τὸ μυαλό σας ὅτι συμμετεῖχαν σὲ καμμιὰ πορεία, διαδήλωση διαμαρτυρίας γιὰ νὰ διατυπώσουν, νὰ διεκδικήσουν κάποια κοινωνικὰ ἢ ἔστω καὶ στενὰ προσωπικὰ τοὺς αἰτήματα. Ὅπως μᾶς « ἐνημέρωνε» ὁ ἀνεγκέφαλος καὶ πουλημένος δημοσιοκάφρος τῶν ΜΜΕ ἐπιβραβεύοντας την, στόχος αὐτῆς τῆς μαζικῆς καὶ μαχητικῆς ἐξόδου ἦταν ἡ ἐπίσκεψη σὲ ἐμπορικὰ καταστήματα πρὸς ἐνίσχυση τῆς ἀγορᾶς. Οἱ ἴδιοι δημοσιοκάφροι, στὶς ἀρχὲς τοῦ καλοκαιριοῦ, ξερνοῦσαν χολὴ κατὰ ἀπεργῶν καὶ συνδικαλιστῶν ναυτεργατῶν, ὅτι τάχα μὲ τὶς κινητοποιήσεις τους δημιουργοῦν πρόβλημα στὸν τουρισμὸ καὶ στὴν ὑπόλοιπη ἀγορὰ ποὺ συνδέεται μαζί του. Ξανασερβιρίστικε, προσαρμοσμένο στὸ σήμερα, τὸ παλιὸ παραμυθάκι περὶ τῶν κακῶν μπολσεβίκων ποὺ ἔβαλαν στὸ μάτι τὴν περιουσία τοῦ κοσμάκη ( σπίτια, χωράφια, ζωντανὰ) ἀκόμα καὶ τὶς γυναῖκες, παραμυθάκι τὸ ὁποῖο τελείωσε ἄδοξα γιὰ τοὺς μπολσεβίκους ἀφοῦ αὐτοὶ ποὺ ἔβαλαν χοντρὸ χέρι στὶς περιουσίες ἀλλὰ καὶ στὶς ζωὲς μᾶς εἶναι αὐτοὶ ποῦ τοὺς κατηγοροῦσαν καὶ κυρίως μία χούφτα τραπεζίτες παγκοσμίως καὶ τὰ κατὰ τόπους τσιράκια τους. Ἡ οὐσία τῆς προπαγάνδας παραμένει ἴδια, τὸ περιτύλιγμα ἀλλάζει κατὰ περίπτωση.
Τί βγαίνει ἀπὸ κακόγουστα καὶ προχειροφτιαγμένα ρεπορτὰζ-φάρσα σὰν τὸ παραπάνω;
Ὅτι οἱ ἄξεστοι καὶ θρασεῖς ναυτεργάτες ἐπιδεικνύουν σαφῶς ἀντικοινωνικὴ καὶ ἀνεύθυνη συμπεριφορὰ ἔναντι τῶν θαμώνων τῶν ἐμπορικῶν κέντρων. Οἱ γκαιμπελίσκοι τῶν μεγάλων καναλιῶν καὶ τῆς «ἐλεύθερης» τηλεόρασης μᾶς τὸ λένε καθαρά. Οἱ πρῶτοι δυσκολεύουν τὴν ροὴ τοῦ χρήματος, οἱ δεύτεροι τὴν διευκολύνουν. Δὲν μᾶς λένε ὅμως ὅτι ἡ ροὴ ἔχει μονὴ κατεύθυνση καὶ πάντα τὴν ἴδια. Σταθερά. Σὲ μία πιὸ προχωρημένη, ἀλλὰ σαφῶς ἐπιδιωκόμενη καὶ τεχνηέντως προβαλλόμενη ἐκδοχή, μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι ἡ ἀθρόα προσέλευση, μετὰ τῆς καταβολῆς τοῦ ἀντιστοίχου ρευστοῦ, σὲ λαμπερὲς ἐκδηλώσεις, ὅπου πρωταγωνιστοῦν οἱ πλέον ἀτάλαντες πόρνες πολυτελείας, ἔχει ἰσχυρὴ κοινωνικὴ διάσταση, ἀφοῦ αὐτὰ τὰ «νέα πρότυπά» της κοινωνίας θὰ βγοῦν νὰ καταναλώσουν στὴν ἀγορὰ τὸ εἰσπραχθὲν ρευστό, δίνοντάς της τονωτικὲς ἐνέσεις. Στὴν ἴδια κατηγορία ἐντάσσεται καὶ ὁ λεφτὰς ποὺ ψωνίζει γούνα –καλοκαιριάτικα- γιὰ τὸ πουτανάκι ποὺ τὸν συνοδεύει στὴ Μύκονο, δίνοντας ἔτσι ὤθηση στὸν τουρισμὸ καὶ στὴν οἰκονομία. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἐπιδιωκόμενο ἐπίπεδο τουρισμοῦ στὴν χώρα μας; Σὲ ποιὰ οἰκονομία ὅμως;
Ἐπίσης δὲν μᾶς ἀπασχολεῖ, δὲν πρέπει νὰ μᾶς ἀπασχολεῖ, ἂν στὴν ἀγορὰ δὲν ἔχουν δυνατότητα πρόσβασης ὅλοι οἱ πολίτες. Σημασία ἔχει ἡ ἀγορὰ νὰ δουλεύει σὲ ρυθμοὺς ὥστε κάποιοι νὰ καταναλώνουν. Ἂν ἕνας μεγαλοδημοσιοκάφρος, μία ἐγκεφαλικὰ ἀνύπαρκτη τηλεπερσόνα ποὺ περνιέται γιὰ καλλιτέχνης, πρόσωπα «λαμπερὰ» μὰ γεμάτα ψέμμα ἀπὸ τὴν κορυφὴ μέχρι τὰ νύχια, ἄξια περιφρόνησης καὶ μόνο, ὑπεργολάβοι τῆς αἰσθητικῆς καὶ πολιτιστικῆς μας κατάντιας στὴν ὁποία συμβάλλουν μὲ τὸ ἀζημίωτο, ἄν ὅλοι αὐτοί μποροῦν νὰ καταναλώνουν ἢ νὰ πείθουν μὲ τὸ πλαστικό τους παρουσιαστικὸ καὶ τοὺς ὑπόλοιπους νὰ κάνουν τὸ ἴδιο, ὥστε τὰ νούμερα νὰ θριαμβεύσουν, ὅλα εἶναι μιά χαρά. Οἱ ἑκατοντάδες ἀνήμποροι νὰ ἀγοράσουν τὰ στοιχειώδη, ἐ αὐτὸ δὲν συνιστᾶ πρόβλημα, εἴπαμε νὰ βλέπουμε μπροστὰ καὶ τὸ ποτήρι μισογεμάτο.
Προκύπτει πλέον ἀβίαστα σὰν συμπέρασμα, ὅτι τὰ κοινωνικὰ προβλήματα δημιουργοῦνται καὶ λύνονται μέσα στὰ πλαίσια τῆς ἀγορᾶς, ὄχι μαζὶ μὲ ἄλλους, οὔτε στὸν δρόμο, ὁ δρόμος πρέπει νὰ μένει ὀρθάνοιχτος γιὰ νὰ κινεῖται τὸ χρῆμα, ἅμα τὸ χρῆμα μένει ἀκίνητο ἢ βραδυπορεῖ ἐπειδὴ ὠρισμένοι παρεμβάλλουν ἐμπόδια στὴν πορεία του, δὲν μποροῦν νὰ τὸ βουτήξουν οἱ ἀεριτζῆδες, τὰ προβλήματα λοιπὸν θὰ βροῦν τὴν λύση τοὺς μοναχικὰ στὸ ἐμπορικὸ κέντρο στὸ ὁποῖο πρέπει ἐπὶ τέλους νὰ δείξουμε τὸν σεβασμὸ ποὺ τοῦ ἀξίζει, στὴν πραγματικότητα ἡ κοινωνία τρέφει τὴν ἀγορά, τῆς ἔχει παραχωρήσει τὴν θέση της ἀντικαθιστώντας στὴν πράξη ὅλους τους κοινωνικοὺς θεσμούς. Ἡ ἀγορὰ πλέον λειτουργεῖ τελείως αὐτόνομα καὶ ὁποιανοὺ δὲν τοῦ ἀρέσει, ἂς πρόσεχε.
2) Κάποιος ἀφελής, ἢ χρήσιμος ἠλίθιος θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ: « τέτοια ρεπορτὰζ προβάλλονται ἀπὸ χαμηλῆς ποιότητος ἐκπομπές». Σύμφωνοι, ὑπάρχουν καὶ οἱ ἐξ ἴσου, ἂν ὄχι πιὸ ἐπικίνδυνες, σοβαροφανεῖς «ἐνημερωτικὲς» ἐκπομπὲς μὲ καλεσμένους τοὺς «εἰδικοὺς» νὰ περιμένουν νὰ στὴν πέσουν στὴν γωνία, ἂν τύχει καὶ γλυτώσεις ἀπὸ τὰ σούργελα.
Πολλοὶ ἐργαζόμενοι ἀρρωσταίνουν, σακατεύονται ἢ καὶ σκοτώνονται κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐργασίας τους λόγω ἀνύπαρκτων ἢ πλημμελῶν μέτρων ἀσφαλείας ( ἀμπάρια δεξαμενοπλοίων, στοὲς ὀρυχείων, κακοσυντηρημένα μηχανήματα καὶ ἐγκαταστάσεις κ.λπ). Μία πολὺ καλὴ ἔρευνα γιά τά ἐργατικά ἀτυχήματα, τίς εὐθύνες τῶν ἐργοδοτῶν καί τῶν κρατικῶν φορέων, παρουσιάζεται στὴν ἀνάρτηση τῶν Σχολιαστῶν χωρίς Σύνορα. Μεταξὺ ἄλλων ἀναφέρεται ( σύμφωνα μέ ἔρευνα τοῦ ΟΗΕ) ὅτι τὸ 99% τῶν ἀτυχημάτων αὐτῶν θὰ εἶχε ἀποφευχθεῖ ἄν ἐφαρμόζονταν οἱ στοιχειὠδεις κανονισμοί ἀσφαλείας….
Ἡ ἀντίδραση τῶν ΜΜΕ σὲ τέτοια γεγονότα, ἡ ἀπαίτηση γιὰ τὴν ἀπόδοση εὐθυνῶν καὶ γιὰ τὴν τιμωρία τῶν ἐνόχων, ἀλλὰ κυρίως γιὰ τὴν ὕπαρξη ἀνθρωπίνων συνθηκῶν ἐργασίας ποὺ ἐξασφαλίζουν ὑγιεινὴ καὶ ἀσφάλεια, ἀπασχολοῦν (;) τὰ δελτία τῶν εἰδήσεων καὶ τὰ μονόστηλα τῶν ἐφημερίδων – μαζὶ μὲ τὶς ὑποκριτικὲς δημοδιεύσεις θλίψης ἐκ μέρους τῆς ἑκάστοτε ἐργοδοσίας - ὄχι περισσότερο ἀπὸ ἕνα διήμερο. Ἀντίθετα σὲ περιπτώσεις ἀπαγωγῆς κάποιου ἐφοπλιστῆ, τραπεζίτη, μεγαλοβιομήχανου, τὸ δάκρυ τρέχει κορόμηλο μαζὶ καὶ ἡ ἀνάλογη συμπαράσταση. Τὰ ἄρθρα καὶ τὰ ρεπορτὰζ πολλαπλάσια σὲ σχέση μὲ τὸν νεκρὸ ἐργάτη ποὺ δούλευε στὰ γεμάτα εὔφλεκτες ἀναθυμιάσεις ἀμπάρια τοῦ Περάματος. Γιὰ νὰ φανεῖ καλύτερα ἡ ἀπύθμενη ὑποκρισία ἐργοδοτῶν , ΜΜΕ, καὶ λοιπῶν ἀξιοσέβαστων θεσμῶν καὶ προσώπων τῆς κοινωνίας μας καὶ τῆς λωβοτομημένης μάζας ποὺ τοὺς ἀκολουθεῖ, ἂς θυμηθοῦμε τὸ τί ἔγινε πρὶν μερικοὺς μῆνες σὲ ἕνα ἄλλο περιστατικό. Τότε ποὺ ἐργαζόμενοι πέθαναν ἀπὸ ἀσφυξία στὰ γραφεῖα τῆς τράπεζας ΜΑΡΦΙΝ στὴν ὁδὸ Σταδίου, λόγω πυρκαϊᾶς ποὺ προκλήθηκε ἀπὸ ρίψη μολότωφ. Κάποιοι ""ἔγκυροι" ἀναλυτές, ποὺ κατὰ καιροὺς χαρακτηρίζουν ὡς μελὸ καὶ λαϊκισμὸ τὴν διαμαρτυρία, καὶ τὴν συνεχῆ ἐπίκληση τῶν θανάτων ἐργαζομένων στὸ ἀμπάρι ἑνὸς πλοίου, αὐτὴ τὴν φορὰ ἄλλαξαν ρότα καὶ ἐξανέστησαν ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι πέθαναν οἱ ἐργαζόμενοι στὴν τράπεζα, ἀφοῦ τοὺς δινόταν ἡ εὐκαιρία μὲ χαρακτηριστικὴ βιασύνη καὶ εὐκολία νὰ βάλουν στὸ κάδρο τῶν εὐθυνῶν τοὺς συμμετέχοντες στὴν ἐκδήλωση, μερικοί φτάνοντας μέχρι τὸ σημεῖο νὰ λασπολογήσουν καὶ νὰ ἐνοχοποιήσουν ἀκόμα καὶ μελλοντικὲς ἀπεργιακὲς κινητοποιήσεις, μιλώντας καὶ γιά ἠθικὲς αὐτουργίες!!! Μιά ἀκόμη διαφορετική ἐκδοχή τοῦ παραμυθιοῦ μέ τούς κακούς μπολσεβίκους πού προανέφερα. Ἡ δικαιολογημένη ἀγανάκτηση τοῦ κόσμου γιὰ τὸν θάνατο τῶν τραπεζοϋπαλλήλων διοχετεύτηκε ἀπὸ τοὺς ἀεριτζῆδες τῆς προπαγάνδας κατὰ τῶν διαδηλωτῶν καὶ τῶν ἀπεργῶν.
Τὴν ἴδια ὥρα οἱ πληρωμένοι κονδυλοφόροι τῆς «ἐνημέρωσης» ἀντιμετώπιζαν μὲ θυμηδία, ἔστω καὶ τὶς ἁπλὲς ἀναφορὲς σὲ εὐθύνες καὶ ἀδιαφορία τῆς ἐργοδοσίας γιὰ τὸ σύστημα πυρασφάλειας καί πυροπροστασίας τοῦ κτιρίου ἢ στὴν ἄρνηση στὸ νὰ δώσει ἄδεια στοὺς ἐργαζομένους νὰ φύγουν νωρίτερα ἀπὸ τὴν περιοχή. Προχθὲς ὅμως, ἀπὸ τὸ πόρισμα τῆς ἐπιθεώρησης ἐργασίας( τὸ πλῆρες κείμενο τοῦ ὁποίου βρίσκεται στὸ τέλος τῆς ἀνάρτησης), μάθαμε πολλὰ καὶ ἐνδιαφέροντα: Ἀνυπαρξία μελέτης πυρασφάλειας, ἀνυπαρξία σχεδίου πυρασφάλειας, δὲν εἶχε δοθεῖ πιστοποιητικὸ ἀπὸ τὴν πυροσβεστικὴ ὑπηρεσία , ἡ μοναδικὴ ἔξοδος κινδύνου βρέθηκε κλειδωμένη (!!!), ὅσοι σώθηκαν σώθηκαν ἀπὸ θαῦμα. Πιὸ πολὺ ἀπὸ τὰ καθάρματα ἐργοδότες καὶ τὸ διευθυντικὸ - ὑπηρετικὸ προσωπικό τους, πιὸ πολὺ ἀπεχθάνομαι τοὺς ξετσίπωτους ἔμμισθους καὶ ἄμισθους παπαγάλους, ποὺ ἀπὸ τώρα ἑτοιμάζονται νὰ συκοφαντήσουν τὸν ἑπόμενο ἀπεργό, διαδηλωτή, ὡς ὑπεύθυνο γιὰ τὴν οἰκονομικὴ κατάσταση, τὴν ἀγορά, ἀκόμα καὶ γιὰ τοὺς νεκροὺς ἐν ὥρᾳ ἐργασίας.
Ἔχει καταστεῖ προφανές, ὅτι στόχος τῶν ΜΜΕ εἶναι νὰ γίνεται διαχείριση καὶ ἐκμετάλλευση τῶν θανάτων ἐργαζομένων, ὥστε νὰ «παρουσιάζονται» μὲ μεροληπτικὸ γιὰ τὴν ἐργοδοτικὴ αὐθαιρεσία, ἀλλὰ διαφορετικὸ σὲ κάθε περίπτωση τρόπο. Μόνο ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ οἱ θάνατοι τῶν τραπεζοϋπαλλήλων δίνανε τὴν δυνατότητα συκοφάντησης τῶν διαδηλώσεων, καὶ τῶν ἀπεργιῶν, οἱ τραπεζοϋπάλληλοι θὰ ἀνακηρυσσόντουσαν ἀπὸ τὰ ΜΜΕ θύματα, μὲ ἀόριστη ἀναφορὰ σὲ θύτες κάποιους θερμόαιμους, ἀνεγκέφαλους, «τρομοκράτες». Ἠθικοὶ αὐτουργοὶ εἶναι ὅσοι κατεβαίνουν στὸν δρόμο. Πέρα ἀπὸ αὐτὴ τὴν προβοκατόρικη συκοφάντηση, ἡ καπηλεία τοῦ γεγονότος συνεχίστηκε μὲ σπέκουλα γιὰ τὴν ἐξύμνηση τοῦ ἀναφαίρετου δικαιώματος τῆς ἐργασίας ποὺ καταπατεῖται ἀπὸ τοὺς ἀπεργούς, μὲ κορῶνες περὶ «δημοκρατίας», ἀσφάλειας καὶ τῆς «τρομοκρατίας» ποῦ τὶς ἀπειλεῖ. Τί περίεργο ὅμως!!! Συμβαίνει νὰ γίνεται ἐπίκληση αὐτοῦ του δικαιώματος, ( ἀπογυμνώνοντάς το πάντα ἀπὸ τοὺς κανονισμοὺς ἀσφαλείας, τους ὁποίους σύμφωνα μὲ τὸ πόρισμα κατάπιαν καὶ στὴν περίπτωση τῆς καμμένης τράπεζας), μόνο «ἐπιχειρηματολογώντας» κατὰ ἀπεργῶν!!! Ὅταν γίνονται ἀπολύσεις, τὸ δικαίωμα τῶν ἀπολυμένων στὴν ἐργασία πάει περίπατο. Τυχαῖο; Δὲν νομίζω.
Ἐναντίον τοῦ πολίτη συντελεῖται ἔτσι ἕνας βομβαρδισμὸς ἀπὸ σφαιρική, ἀμερόληπτη « ἐνημέρωση», ποὺ περιέχει μέσα ἀπὸ προέδρους ἐμπορικῶν ἐπιμελητηρίων, τηλεπαρουσιαστὲς ἐκπομπῶν, μέχρι τὸ κάθε τσακλοκούδουνο ποὺ τὸ μόνο ποὺ ξέρει νὰ λέει εἶναι « περνᾶμε τέλεια, τέλεια…», ἐνημέρωση σοβαρὴ ἢ ἐλαφριά, ἡ ὁποία τὸ μόνο ποὺ ἀναδεικνύει εἶναι μία ἀγορὰ ποὺ «κινδυνεύει» ἀπὸ τὶς ἀπεργίες, τὶς διαδηλώσεις καὶ πρέπει νὰ σώσει ὁ μισθοσυντήρητος, ὁ ἄνεργος καὶ ὁ ἀπολυμένος, ἀκόμα καὶ μὲ τὴν ζωή του. Οἱ τελευταῖοι, ἂν τοὺς παραχωρεῖται λόγος στὸ «ἐνημερωτικὸ» πακέτο, τοὺς δίδεται μὲ ἀντίτιμο εἴτε νὰ καταλάβουν τὴν θέση τοῦ «κακοῦ», εἴτε νὰ βγοῦν στὸν ἀέρα βάζοντας τὰ κλάμματα.
Τελικὰ ὁ κόσμος ἀποφασίζει νὰ συμμετάσχει στὰ τεκταινόμενα ἐν καιρῷ κρίσης, ἀκολουθώντας τὶς ἐγκεκριμένες ὁδηγίες. Τὸ Σάββατο τὸ πρωῒ, παρότι ὑπνωτισμένος, θὰ πετύχει μὲ ἕνα σμπάρο δυὸ τρυγόνια. Κατεβαίνει στὴν Σταδίου γιὰ ψώνια, ἐλπίζοντας στὸ πολυκατάστημα νὰ ἔρθει μούρη μὲ μούρη (ἢ μὲ ἄλλο μέρος τοῦ σώματος) μὲ καμιὰ «συνειδητοποιημένη» μοντέλα, καὶ βγαίνοντας θὰ τραβήξει μὲ τὸ κινητὸ φωτογραφίες, τὰ κεριά, τὰ καντήλια καὶ τὰ λουλούδια στὴν εἴσοδο τῆς τράπεζας. Ὅπως προτρέπει ἡ τηλεόραση θὰ ἀποτίσει φόρο τιμῆς, στὴν πραγματικότητα βεβηλώνοντας την, στὰ θύματα τῆς «τρομοκρατίας». Τουλάχιστον οἱ νεκροί τῆς ναυπηγοεπισκευαστικῆς ζώνης αὐτὸ τὸν φόρο «τιμῆς» τὸν γλύτωσαν.
Μετὰ τὴν προετοιμασία τοῦ ἐδάφους καὶ τὸ ξεκαθάρισμα ἀπὸ ἐνοχλητικὲς ἀπόψεις καὶ παρουσίες, πού φέρνουν σὲ πέρας τὰ ἀνδρείκελα μὲ τὶς γραφίδες, τὰ μικρόφωνα καὶ τὶς κάμερες, πάντα μὲ τὴν βοήθεια τῶν «εἰδικῶν, ἀκολουθεῖ ἡ μετατροπὴ τῶν ἐγκεκριμένων θεωριῶν περὶ «προόδου» καὶ «ἀνταγωνιστικότητας» σὲ πολιτικὴ πράξη. Ἔτσι ἀκόμα καὶ ὅταν ὑπάρχουν προθέσεις τῆς ἐπίσημης πολιτικῆς ἡγεσίας γιὰ ὑγιῆ καὶ ἰσορροπημένη ἀνάπτυξη, ὅταν ἡ κοινωνικὴ ζωὴ εἶναι δέσμια τῶν ἀγορῶν, ἀδρανοποιοῦνται γιὰ νὰ ἐπικρατήσει τὸ δίδυμο τῶν «ἐπιχειρηματικῶν ἀξιῶν» καὶ τῆς «ὑλιστικῆς κατανάλωσης».
Καλὰ λέει ὁ Τζιμάκος: «… Σᾶς σιχάθηκε ἡ ψυχή μου, καρκινάκια τοῦ πλανήτη. Σκατοκαριόλες…»
Β) ΜΑΡΦΙΝ -Ἀνατομία ἑνός ἐγκλήματος (τοῦ Πέτρου Παπακωνσταντίνου ἀπό τό Ἀριστερό Βῆμα)
Ἡ μοναδικὴ ἔξοδος κινδύνου ἦταν δίπλα στὴν κύρια εἴσοδο, κλειδωμένη καὶ ἀπροσπέλαστη ἀπὸ τοὺς καπνούς. Τὸ τηλεχειριστήριο ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ τὴν ἀνοίξει εἶχε χαθεῖ. Οἱ 27 ἐργαζόμενοι ἐγκλωβίστηκαν σὲ μία σιδερένια κλούβα καὶ θὰ εἴχαμε θρηνήσει περισσότερα θύματα ἂν συμπτωματικὰ δὲν εἶχε μείνει ἀνοιχτὴ μία πόρτα διαφυγῆς γιὰ νὰ ἀερίζεται ὁ χῶρος, ἐπειδὴ μύριζε μία τουαλέτα. Σοβαρὲς ἐλλείψεις στὸ σύστημα πυρασφάλειας, ἔλλειψη τῶν ἀπαιτούμενων ἀπὸ τὸ νόμο πιστοποιητικῶν καὶ ἀπουσία σχετικῆς ἐκπαίδευσης τοῦ προσωπικοῦ.
Αὐτὰ ἀναφέρει, μεταξὺ ἄλλων, τὸ πόρισμα τῆς Ἐπιθεώρησης τοῦ ὑπουργείου Ἐργασίας γιὰ τὶς συνθῆκες τοῦ τραγικοῦ θανάτου τριῶν ἐργαζομένων τῆς Marfin ὕστερα ἀπὸ τὸν ἐμπρησμὸ τοῦ μοιραίου ὑποκαταστήματος τῆς ὁδοῦ Σταδίου μὲ βόμβα μολότοφ, στὴ διάρκεια τῆς ἀπεργιακῆς πορείας τῆς 5ης Μαῒου. Προσθέστε τὶς καταγγελίες ἐργαζομένων ὅτι στελέχη τῆς ἑταιρείας τοὺς ἀπαγόρεψαν κατηγορηματικὰ νὰ φύγουν, παρότι ἀρκετοὶ τὸ εἶχαν ζητήσει, λέγοντας χαρακτηριστικὰ «ὅποιος φύγει νὰ μὴν ἔρθει αὔριο γιὰ δουλειά», ὅτι κλείδωσαν τὸ κτίριο κι ἔφτασαν νὰ τοὺς κόψουν τὸ Διαδίκτυο γιὰ νὰ μὴν ἀκοῦνε οἱ ἐργαζόμενοι τὶς Σειρῆνες τοῦ ἔξω κόσμου, τὴ φωνὴ τοῦ δίκιου καὶ τῆς τάξης τους, γιὰ νὰ μὴ γίνει ὁ φόβος ὀργὴ καὶ ἡ ὀργὴ ἀγώνας.
Λίγο ἀργότερα, ὁ πρόεδρος τῆς Marfin Ἀνδρέας Βγενόπουλος θὰ ἔκανε λόγο γιὰ «ἄριστα ὀργανωμένη δολοφονικὴ ἐπίθεση ποὺ δὲν θὰ σταματοῦσε ἂν δὲν ὑπῆρχαν νεκροὶ» καὶ γιὰ «κομματικοὺς καὶ συνδικαλιστικοὺς μηχανισμοὺς» ποὺ συντηροῦν τοὺς ἠθικοὺς αὐτουργούς. Στὸ πλευρὸ του βρέθηκαν οἱ γνωστοὶ τηλεοπτικοὶ εἰσαγγελεῖς, ποὺ ἔσπευσαν νὰ ἐκμεταλλευθοῦν τὴ δικαιολογημένη ὀργὴ γιὰ τὸν ἄδικο θάνατο τριῶν νέων ἀνθρώπων, μὲ στόχο νὰ ἐνοχοποιήσουν τὴν κονωνικὴ καὶ πολιτικὴ Ἀριστερά. Στὰ μάτια τῶν τρομαγμένων νοικοκυραίων, ἡ σφιγμένη γροθιὰ τοῦ διαδηλωτῆ ἔπρεπε ὁπωσδήποτε νὰ ταυτιστεῖ μὲ τὴ μολότοφ τοῦ ἐγκληματία- κρετίνου ἢ τοῦ ἐπαγγελματία προβοκάτορα- ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ πολιτικοῦ ἀποτελέσματος δὲν ἔχει τὴν παραμικρὴ διαφορὰ- ποὺ ἐκτελεῖ ἐν ψυχρῷ ἀθώους κραυγάζοντας «κάψτε τους ὅλους»!
Καὶ τώρα; Εἴδατε μήπως στὰ δελτία τῶν ὀκτώ τῆς Παρασκευῆς τοὺς ἴδιους εἰσαγγελεῖς νὰ ἐγκαλοῦν τὴν ἐργοδοσία τῆς Marfin γιὰ βαρειά, ἐγκληματικὴ ἀμέλεια; Εἴδατε τὰ μεγάλα κανάλια νὰ κάνουν πρῶτο θέμα τὴν βαρύτατη ἀποκάλυψη γιὰ τὸ φονικὸ ποὺ τόσο τοὺς εἶχε συγκλονίσει στὶς 5 Μαίου καὶ νὰ στηλιτεύουν ἕναν μεγαλοεπιχειρηματία ποὐ χρησιμοποιεῖ τοὺς ἐργαζόμενούς «του» σὰν ἀνθρώπινες ἀσπίδες, ἀναλώσιμους ἀνιχνευτὲς σὲ κοινωνικὸ ναρκοπέδιο; Εἴδατε νὰ στηλιτεύουν τὸν μέχρι χθὲς ὑπουργὸ Δημόσιας Τάξης κ. Χρυσοχοῒδη ποὺ δὲν κατάφερε πέντε μῆνες τώρα νὰ πιάσει τοὺς φυσικοὺς αὐτουργούς, παρότι τὸ κέντρο τῆς Ἀθήνας ἦταν γεμάτο κάμερες ἠλεκτρονικοῦ χαφιεδισμοῦ καὶ κάθε κανάλι καυχιόταν ὅτι εἶχε ἕναν «αὐτόπτη μάρτυρα» τῆς τραγωδίας;
Ὄχι βέβαια. Τοὺς φτάνει ποὺ χρησιμοποίησαν τὰ καμένα κορμιὰ τριῶν ἀνθρώπων τοῦ μόχθου γιὰ νὰ χτυπήσουν τοὺς ἀγῶνες ἑκατοντάδων χιλιάδων, ἑκατομμυρίων συναδέλφων τους σὲ μία ἀτμόσφαιρα παραλυτικοῦ τρόμου. Καὶ σὲ μεγάλο βαθμὸ τὸ κατάφεραν, ἔστω καὶ προσωρινά. Ποιὸς ξέρει πὼς θὰ εἶχαν ἐξελιχθεῖ τὰ πράγματα ἂν δὲν εἶχε μεσολαβήσει, σὰν ἀπὸ μηχανῆς θεὸς γιὰ τὸ κεφάλαιο καὶ τὴν κυβέρνηση, αὐτὴ ἡ τραγωδία, τὴ στιγμὴ ποὺ ἡ καυτὴ ἀπεργιακὴ ἄνοιξη ἔφερνε στὴν Ἀθήνα κάτι ἀπὸ τὸν ἀέρα τοῦ «Ἀργεντινάσο», μὲ μία γύρη πολιτικῆς ἀνυπακοῆς καὶ μαζικῆς ἐξεγερτικῆς διάθεσης, πέρα ἀπὸ τὰ συνηθισμένα «νόμιμα» ὅρια, ποὺ γονιμοποιοῦσε καὶ μεγάλο μέρος τῆς κοινωνικῆς βάσης τοῦ ΚΚΕ; Ἀκριβῶς τὴ στιγμὴ ποὺ ὁ τρόμος πήγαινε νὰ ἀλλάξει στρατόπεδο καὶ νὰ στρατοπεδεύσει μέσα στὴ Βουλή, στὸ Μαξίμου καὶ στὴν Ξενοφῶντος, ἦρθε ἡ μυρουδιὰ τῆς καμένης σάρκας νὰ παραλύσει τὰ κοινωνικὰ ἀντανακλαστικὰ καὶ νὰ χαρίσει στοὺς κυρίαρχούς του παιχνιδιοῦ ἕνα σχετικὰ ἤρεμο ἑξάμηνο. Ἔτσι ποὺ νὰ τολμάει σήμερα ἕνας κατάπτυστος Παναγόπουλος νὰ λέει ἀνερυθρίαστα ὅτι δὲν συντρέχει λόγος ἀπεργιῶν γιατί τὸ μνημόνιο πέρασε καὶ δὲν πρόκειται νὰ ἀνατραπεῖ καί… ὁ σώζων ἑαυτὸν σωθήτω!
Ὡστόσο, οἱ κυρίαρχοι κύκλοι γνωρίζουν πολὺ καλύτερα ἀπὸ τὸν ὀσφυοκάμπτη γραφειοκράτη ὅτι τίποτα δὲν ἔχει κριθεῖ, ὅτι βαδίζουμε ὁλοταχῶς πρὸς οἰκονομικὴ καὶ πολιτικὴ χρεωκοπία, ὅτι τὸ παγωμένο καλοκαίρι θὰ διαδεχθεῖ καυτὸς χειμώνας. Γιαυτὸ ἐκμεταλλεύτηκαν τὶς ἥσυχες μέρες τοῦ Αὐγούστου γιὰ νὰ περάσουν στὴ ζούλα, σὰν τοὺς κλέφτες, νομοθετικὴ διάταξη πρωτοφανοῦς ἀπολυταρχισμοῦ, ποὺ ἐπιτρέπει τὴ δίωξη συνδικαλιστικῶν ἀγώνων μὲ τὸν… ἀντιτρομοκρατικὸ νόμο! Ἕνα μέτρο προληπτικοῦ, κοινωνικοῦ πολέμου τοῦ κράτους (διαρκοῦς) ἐκτάκτου ἀνάγκης, ποὺ αὐτὴ τὴ φορὰ καταδιώκει ὄχι κάποιες πολιτικὲς πρωτοπορίες, ἀλλὰ δυνητικὰ τὶς «ἐπικίνδυνες τάξεις» στὸ σύνολό τους.
Τὸ δεύτερο κῦμα τῆς οἰκονομικῆς κρίσης, διεθνῶς καὶ στὴν Ἑλλάδα, θὰ φέρει μαζί του ἕνα δεύτερο κύμα κοινωνικῶν ἐκρήξεων, μπροστὰ στὸ ὁποῖο οἱ μέχρι τώρα ἀγῶνες θὰ φαντάζουν σὰν ἁπλὴ προθέρμανση. Τὸ μεγάλο ζητούμενο εἶναι ἂν αὐτὸ τὸ ἀγωνιστικὸ κύμα θὰ ἀποκτήσει χαρακτηριστικὰ κινήματος διαρκείας, «παρατεταμένου λαϊκοῦ πολέμου», ὅπως ἔγραψε ὁ Στάθης Κουβελάκης, μὲ πολιτικὴ στόχευση καὶ νικηφόρα προοπτικὴ ἢ ἂν καεῖ πρόωρα σὲ ἀνώφελες ἐκρήξεις τυφλῆς, μηδενιστικῆς βίας, τὶς ὁποῖες θὰ χρησιμοποιοῦν οἱ κυρίαρχοι κύκλοι γιὰ νὰ νομιμοποιήσουν τὴν ἐπιβολὴ τῆς κρατικῆς καὶ παρακρατικῆς τρομοκρατίας.
Σ’ αὐτὸ τὸ φόντο, οἱ δυνάμεις τῆς κοινωνικῆς καὶ πολιτικῆς Ἀριστερᾶς πρέπει νὰ βγάλουν τὸ δικό τους «πόρισμα», τὰ δικά τους συμπεράσματα γιὰ τὸ φονικό της 5ης Μαῒου. Κι ἀνάμεσα στ’ ἄλλα, ἕνα τέτοιο «πόρισμα» δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ περιλαμβάνει τὴν πιὸ ἀποφασιστικὴ πολιτικὴ καὶ ἠθικὴ καταδίκη τοῦ «κάψτα ὅλα», τῶν πρακτικῶν τυφλῆς, ἀτομικῆς βίας πού, ἀντὶ νὰ τρομοκρατοῦν τὸν ἀντίπαλο καὶ νὰ ἀσκοῦν μαζικό, λαϊκὸ ἐκβιασμὸ σὲ βάρος του, διαιροῦν τὸν κόσμο τῆς ἐργασίας, ἀποθαρρύνουν τοὺς πολίτες καὶ κάποτε ἐκφυλίζονται σὲ ὕποπτα «ξεκαθαρίσματα λογαριασμῶν» στὸ ἐσωτερικό τοῦ κινήματος, ποὺ δύσκολα διαχωρίζονται ἀπὸ τὴν πολιτικὴ προβοκάτσια καὶ τὴ στοχοποίηση ἀγωνιστῶν ἀπὸ τὸν ἀντίπαλο.
Ἡ Ἀριστερὰ τῶν μαζικῶν ἀγώνων καὶ τῶν ἐπαναστατικῶν ὁραμάτων πρέπει νὰ πεῖ σὲ ὅλους αὐτοὺς μὲ τὸν πιὸ κατηγορηματικὸ τρόπο: «Ὄχι στὸ ὄνομά μας! Ὄχι πάνω στὴ δική μας πλάτη! Ὄχι κάτω ἀπὸ τὶς δικές μας προστατευτικὲς φτεροῦγες»! Ὁ κατηγορηματικὸς πολιτικὸς διαχωρισμὸς ἀπὸ τέτοιου εἴδους πρακτικὲς πρέπει νὰ συνοδεύεται ἀπὸ τὸν ἀποτελεσματικὸ ὀργανωτικὸ διαχωρισμὸ καὶ τὴν ἐπαρκῆ, στὸ μέτρο τοῦ δυνατοῦ, περιφρούρηση τῶν λαϊκῶν ἀγώνων- χωρὶς βέβαια αὐτὸ νὰ γίνεται ἄλλοθι γιὰ μία στάση ἐχθρότητας ἀπέναντι σὲ κάθε αὐθόρμητη, μὴ «ἐλεγχόμενη» ἀγωνιστικὴ ἐκδήλωση, ποὺ χαρακτηρίζει τὴν πιὸ γραφειοκρατικὴ ἐκδοχὴ τοῦ κομμουνισμοῦ. Ἡ περιφρούρηση τοῦ κινήματος ἀπὸ τὴν πολιτικὴ προβοκάτσια δὲν εἶναι τὸ ἴδιο μὲ τὴν περιφρούρηση τοῦ κόμματος ἀπὸ τὸ κίνημα.
Ὅσο γιὰ τοὺς τρεῖς νεκρούς της 5ης Μαῒου, ἡ κοινωνικὴ καὶ πολιτικὴ Ἀριστερὰ ἦταν ἡ μόνη ποὺ τοὺς ἔκλαψε μὲ δάκρυα ποὺ δὲν ἦταν κροκοδείλια. Τώρα, εἶναι καὶ πάλι ἡ μόνη ποὺ θὰ τοὺς θυμηθεῖ καὶ θὰ τιμήσει στὸ δικό της «πόρισμα». Ἡ Ἀγγελικὴ Παπαθανασοπούλου, ἡ Παρασκευὴ Ζούλια καὶ ὁ Ἐπαμεινώνδας Τσάκαλης εἶναι δικοί μας νεκροί, νεκροί του κόσμου τῆς ἐργασίας, νεκροί του κινήματος τῆς 5ης Μαίου καὶ τῶν κινημάτων ποὺ θάρθουν. Οἱ ἀγωνίες καὶ τὰ ὄνειρά τους θὰ περπατοῦν μαζί μας στὶς ἑπόμενες πορεῖες, ποὺ θὰ κάψουν ὄχι ἀνθρώπους, δικαιώματα καὶ ἐλπίδες, ἀλλὰ τὸ μνημόνιο τῆς κοινωνικῆς φρίκης.
Γ) Ὁλοκληρο τὸ πόρισμα γιὰ τὴν τραγωδία στὴ Marfin ἔχει ὡς ἑξῆς:
( http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=356480&ct=1&dt=24/09/2010 )
Ὁ ὑπογεγραμμένος Τεχνικὸς Ἐπιθεωρητὴς τοῦ Ὑπουργείου Ἐργασίας Θεοδόσιος Πανταζόπουλος ἀσχολήθηκα μὲ τὸ πιὸ πάνω ἀτύχημα μετὰ τὴ δημοσιότητα ποὺ ἔλαβε τὸ γεγονὸς καὶ τὴν ἀναγγελία του ἀπὸ τὴν ἐπιχείρηση, μὲ ἀριθμὸ πρωτοκόλλου ἀπὸ 561 ἕως καὶ 587 τοῦ ἔτους 2010 καὶ ἔκανα ἔρευνα γιὰ τὸν ἐντοπισμὸ τῶν αἰτίων ποὺ τὸ προκάλεσαν. Ἀπὸ τὴν ἐξέταση τοῦ χώρου καὶ τῶν συνθηκῶν ἐργασίας κάτω ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἔγινε τὸ ἀτύχημα, ἀπὸ τὴν περιγραφὴ ποὺ ἔδωσαν ὅλοι οἱ προαναφερόμενοι ἐργαζόμενοι στὴν τράπεζα, ἀπὸ τὴ μαρτυρία τοῦ τεχνικοῦ ἀσφάλειας ΣΚΑΝΔΑΜΗ ΠΕΤΡΟΥ, ἀπὸ τὴ μαρτυρία τοῦ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΣΤΑ, διευθύνοντα συμβούλου τῆς τράπεζας, ἀπὸ τὰ ἀπαντητικὰ ἔγγραφά της ἀλληλογραφίας μεταξύ της τράπεζας καὶ τῆς ὑπηρεσίας μας καθὼς καὶ ἀπὸ τὰ ἔγγραφά της ἀλληλογραφίας μεταξύ της ὑπηρεσίας μας, τῆς κρατικῆς ἀσφάλειας καὶ τῆς πυροσβεστικῆς ὑπηρεσίας, σχημάτισα τὴ γνώμη ὅτι τὸ ἀτύχημα ἔγινε κάτω ἀπὸ τὶς ἀκόλουθες συνθῆκες: Οἱ παθόντες ἐργάζονταν στὸ συγκεκριμένο ὑποκατάστημα ἀρκετὸ διάστημα (ἀπὸ 4 μῆνες ἕως 10 χρόνια). Τὸ λιγότερο χρόνο ἐργασίας στὸ ὑποκατάστημα εἶχε ἡ ΠΡΑΠΑ ΦΩΤΕΙΝΗ ὅπου ἐργαζόταν περίπου 4 μῆνες. Τὴν ἡμέρα τοῦ ἀτυχήματος καὶ ὥρα 14.10, κατὰ τὴ διάρκεια διαδήλωσης, ἄγνωστοι ἔσπασαν τὶς τζαμαρίες στὸ ἰσόγειό του ὑποκαταστήματος καὶ πυρπόλησαν τὸ ὑποκατάστημα, πετώντας στὸ ἐσωτερικὸ ἐνεργοποιημένους αὐτοσχέδιους ἐκρηκτικοὺς μηχανισμούς. Ἀπὸ τὴν πυρκαγιὰ γέμισαν μὲ καπνὸ σὲ ἐξαιρετικὰ σύντομο χρονικὸ διάστημα ὅλοι οἱ χῶροι τοῦ κτιρίου. Οἱ 27 ἐργαζόμενοι ποὺ βρίσκονταν τὴν ὥρα ἐκείνη ἐκτός του ὑποκαταστήματος δὲν πρόλαβαν νὰ ἐκκενώσουν ὅλοι τὶς θέσεις ἐργασίας μὲ ἀσφάλεια, μὲ ἀποτέλεσμα: _ 3 ἀπὸ τοὺς 27 ἐργαζόμενους καὶ συγκεκριμένα ὁ ΤΣΑΚΑΛΗΣ ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ τοῦ Ἰωάννη καὶ ἡ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ τοῦ Ζαχαρία νὰ βροῦν τραγικὸ θάνατο ἐντός του κτιρίου ἐνῶ ἡ ΖΟΥΛΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ τοῦ Ἐμμανουὴλ μόλις κατάφερε νὰ βγεῖ σὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς ἐξῶστες τοῦ 2ου ὀρόφου τοῦ κτιρίου, ὅπου ὅμως δὲν ἄντεξε ἀπὸ τὴν εἰσπνοὴ καπνῶν καὶ τοξικῶν ἀερίων καὶ ἔχασε καὶ αὐτὴ τὴ ζωή της. _ 1 ἀπὸ τοὺς 27 ἐργαζόμενους, ὁ ΓΚΟΛΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ὑπέστη κάταγμα σπονδύλου, διότι γιὰ νὰ διασωθεῖ πήδηξε ἀπὸ τὸν ἐξώστη τοῦ κτιρίου στὴν παρακείμενη ὀροφὴ ἀπὸ πλαστικό του ὅμορου κτιρίου στὸ νούμερο 21 καὶ ἐπειδὴ ἡ ὀροφὴ ἔσπασε, βρέθηκε στὸ δάπεδο τοῦ χώρου αὐτοῦ (ὑψομετρικὴ διαφορὰ 3 μέτρων). 14 ἐργαζόμενοι καὶ συγκεκριμένα οἱ: ΜΠΟΥΡΗΣ ΗΛΙΑΣ, ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΜΠΛΕΝΤΖΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ, ΛΟΡΕΝΤΖΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ, ΠΡΑΠΑ ΦΩΤΕΙΝΗ, ΣΑΚΕΛΛΗ ΕΛΕΝΗ, ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ, ΠΑΠΟΥΤΣΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ, ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ, ΚΩΣΤΑΡΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΦΡΕΝΤΖΟΥ ΕΛΕΝΗ, ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ καὶ ΜΕΡΜΗΓΚΑ ΜΑΡΘΑ, ἐξῆλθαν ἀπὸ μία μεταλλικὴ πόρτα τοῦ 2ου ὀρόφου ποὺ δὲν ἦταν ἔξοδος κινδύνου καὶ ἦταν τυχαῖα ἀνοικτὴ γιὰ ἀερισμὸ τῆς παρακείμενης τουαλέτας, λόγω προβλήματος τῆς ἀποχέτευσης. Ἡ πόρτα αὐτὴ ὁδηγοῦσε σὲ ἀνοικτὸ χῶρο διαστάσεων 2,50 μ. Χ 4,00 μ. Χ 2,50 μ. περίπου, ἀλλὰ ἔμειναν ἐγκλωβισμένοι ἐκεῖ γιατί ὁ χῶρος αὐτὸς ἦταν κλειστὸς μὲ κάγκελα (σὰν κλούβα) ἀπὸ τὶς 3 πλευρές του, ἐνῶ καὶ ἡ ὀροφὴ τοῦ χώρου ἦταν καλυμμένη μὲ σιδερένια κατασκευὴ (πλέγμα) καὶ ἀπὸ ἕνα εἶδος μεμβράνης (πιθανότατα γιὰ νὰ προστατεύονται οἱ ἐξωτερικὲς μονάδες τοῦ μηχανολογικοῦ ἐξοπλισμοῦ ποὺ ὑπῆρχε στὸν χῶρο ἀπὸ τὴ βροχή). Μετὰ ἀπὸ ὑπερπροσπάθεια ὁ ἐργαζόμενος ΜΠΟΥΡΗΣ ΗΛΙΑΣ κατάφερε νὰ ἀποξηλώσει τμῆμα τῆς σιδερένιας κατασκευῆς τῆς ὀροφῆς διαστάσεως περίπου 0,60 Χ 0,80 μ. (βλέπε συνημμ. φωτογραφία 3) καὶ μέσω αὐτοῦ του ἀνοίγματος νὰ καταφέρουν οἱ 14 ἐργαζόμενοι νὰ ἐξέλθουν καὶ νὰ διασωθοῦν πηδώντας σὲ παρακείμενα μέρη τῶν ὁμόρων κτιρίων. Οἱ ὑπόλοιποι ἐργαζόμενοι κατάφεραν: _ ἄλλοι νὰ διασωθοῦν μέσω τῶν ἐξωστῶν χρησιμοποιώντας τὰ διακοσμητικὰ πρεβάζια τοῦ κτιρίου καὶ ἀπὸ ἐκεῖ πηδώντας στὰ προστεγάσματα τῶν ὁμόρων κτιρίων _ καὶ ἄλλοι (ποὺ βρίσκονταν στοὺς ἐξῶστες ἐγκλωβισμένοι) ἀπεγκλωβίστηκαν μὲ τὴ χρήση κλιμάκων ἀπὸ τὴν πυροσβεστικὴ ὑπηρεσία ποὺ εἶχε καταφθάσει στὸ χῶρο. _ ἕνας ἐργαζόμενος ὁ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ κατάφερε νὰ ἐξέλθει ἀπὸ τὴν κύρια εἴσοδο τοῦ ἰσογείου. Ἡ μοναδικὴ θύρα - ἔξοδος κινδύνου τοῦ ὑποκαταστήματος ποὺ βρισκόταν στὸν ἰσόγειο χῶρο τοῦ κτιρίου δίπλα ἀπὸ τὴν κύρια εἴσοδο τῆς τράπεζας (καμπίνα δύο θυρῶν μὲ ἀνιχνευτὴ μετάλλων), δὲν χρησιμοποιήθηκε ἀπὸ τοὺς ἐργαζόμενους γιατί στὸ ἰσόγειο εἶχε ξεσπάσει ἡ πυρκαγιὰ καὶ ἡ ἀτμόσφαιρα ἀπὸ τὸν πολὺ καπνὸ ἦταν ἀποπνικτικὴ καὶ αὐθόρμητα ὅλοι οἱ ἐργαζόμενοι γιὰ νὰ διασωθοῦν ἀνέβαιναν πρὸς τὰ ἐπάνω θεωρώντας πιὸ ἀσφαλῆ τὴ διαφυγή τους. Ἐπιπλέον ἀναφέρθηκε ἀπὸ τοὺς ἐργαζόμενους ὅτι ἡ θύρα - ἔξοδος κινδύνου τοῦ ἰσογείου (ποὺ δὲν θὰ πρέπει νὰ κλειδώνεται γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ ἀνοιχθεῖ εὔκολα καὶ ἄμεσα ἀπὸ κάθε πρόσωπο ποὺ θὰ χρειαστεῖ νὰ τὴν χρησιμοποιήσει) ἄνοιγε μόνο ἂν ἔσπρωχνε κάποιος τὴν μπάρα πανικοῦ τῆς ἴδιας της θύρας καὶ συγχρόνως πατοῦσε καὶ ἕνα κουμπὶ σὲ ἕνα φορητὸ τηλεχειριστήριο, ποὺ ἦταν τὸ μοναδικὸ σὲ ὅλο τὸ χῶρο καὶ βρισκόταν στὸ γραφεῖο τῆς διευθύντριας στὸ ἰσόγειο. Τὴ στιγμὴ τοῦ συμβάντος μὲ τὴν ὕπαρξη τοῦ καπνοῦ θὰ ἦταν ἐξαιρετικὰ δύσκολο ἂν ὄχι ἀδύνατο νὰ βρεθεῖ τὸ μοναδικὸ τηλεχειριστήριο καὶ νὰ χρησιμοποιηθεῖ, συγχρόνως μὲ τὸ σπρώξιμο τῆς θύρας γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ ἀνοίξει ἡ θύρα - ἔξοδος κινδύνου. Ἐπίσης ὑπάρχουν μαρτυρίες ἐργαζομένων ὅπου ἀναφέρουν ὅτι τὸ συγκεκριμένο γραφεῖο εἶχε πιάσει πρῶτο φωτιὰ ποὺ σημαίνει ὅτι τὸ τηλεχειριστήριο θὰ εἶχε καταστραφεῖ. Τέλος ὑπῆρχαν: _ πόρτα μεταλλικὴ στὸν 3ο ὄροφο τοῦ κτιρίου ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ χρησιμοποιηθεῖ γιὰ ἐκκένωση τοῦ κτιρίου διότι μέσω σιδερένιας σκάλας ὁδηγοῦσε στὴν ταράτσα καὶ στὴ στέγη τοῦ κτιρίου, ἀλλὰ τὴ στιγμὴ τοῦ συμβάντος ἦταν κλειδωμένη. Ἡ συγκεκριμένη πόρτα δὲν ἦταν ἔξοδος κινδύνου. _ πόρτα στὸ πλατύσκαλο τοῦ κλιμακοστασίου ἀπὸ τὸ ἰσόγειο στὸν ἡμιώροφο ποὺ ἦταν κλειδωμένη καὶ ὁδηγοῦσε σὲ ἀκάλυπτο χῶρο (ἐν εἴδει φωταγωγοῦ) ὅπου ὑπῆρχε μηχανολογικὸς ἐξοπλισμός. Ἡ συγκεκριμένη πόρτα δὲν ἦταν ἔξοδος κινδύνου. Τὸ ὅτι ὑπῆρχε μηχανολογικὸς ἐξοπλισμὸς τὸ διαπίστωσα κοιτάζοντας ἀπὸ ἄνοιγμα ποὺ ὑπάρχει στὸ κλιμακοστάσιο ποὺ ὁδηγεῖ ἀπὸ τὸν ἡμιώροφο στὸν ἃ' ὄροφο καὶ «βλέπει» στὸν ἴδιο φωταγωγό. Τὰ αἴτια τοῦ ἀτυχήματος εἶναι ὁ ἐμπρησμὸς λόγω ἐγκληματικῆς ἐνέργειας. Ὅλοι οἱ διασωθέντες ἐργαζόμενοι διακομίστηκαν σὲ νοσοκομεῖο διότι εἶχαν ἀναπνευστικὰ προβλήματα λόγω τῆς εἰσπνοῆς καπνοῦ καὶ τοξικῶν ἀερίων, μὲ σοβαρότερη τὴν περίπτωση τοῦ ΜΠΟΥΡΗ ΗΛΙΑ ποὺ θὰ παίρνει φαρμακευτικὴ ἀγωγὴ μέχρι τὸν Ἰούνιο καὶ τοῦ ΓΚΟΛΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ποὺ ὑπέστη κατάγματα στὰ πλευρὰ ἀπὸ τὴν πτώση. Ὅσον ἀφορᾶ τὴν ἀσφαλῆ ἐκκένωση τῶν χώρων ἐργασίας σὲ περίπτωση κινδύνου ἡ νομοθεσία γιὰ τὴν ὑγιεινὴ καὶ τὴν ἀσφάλεια τῶν χώρων ἐργασίας ἀναφέρει ὅτι: ὁ ἐργοδότης ὀφείλει: νὰ λαμβάνει ὅσον ἀφορᾶ τὴν πυρασφάλεια καὶ τὴν ἐκκένωση τῶν χώρων ἀπὸ ἐργαζόμενους τὰ ἀναγκαία μέτρα τὰ ὁποῖα θὰ εἶναι προσαρμοσμένα στὸ μέγεθος καὶ στὴ φύση τῶν δραστηριοτήτων τῆς ἐπιχείρησης ἔτσι ὥστε σὲ περίπτωση κινδύνου ὅλες οἱ θύρες ἐργασίας θὰ πρέπει νὰ μποροῦν νὰ ἐκκενώνονται ἀπὸ τοὺς ἐργαζόμενους γρήγορα καὶ μὲ συνθῆκες πλήρους ἀσφάλειας. Τέτοια μέτρα εἶναι: Α. Ἡ κατάρτιση (ἀπὸ τὸν ἐργοδότη) σχεδίου διάσωσης-διαφυγῆς μὲ χάραξη, διευθέτηση ὁδῶν διάσωσης καὶ ἐξόδων κινδύνου οἱ ὁποῖες δὲν πρέπει νὰ κλειδώνονται προκειμένου νὰ μποροῦν νὰ ἀνοιχθοῦν εὔκολα καὶ ἄμεσα ἀπὸ κάθε πρόσωπο ποὺ θὰ χρειαστεῖ νὰ τὶς χρησιμοποιήσει. Νὰ ἐπιμορφώνονται-ἐκπαιδεύονται οἱ ἐργαζόμενοι πάνω σὲ θέματα πυρασφάλειας, πυρόσβεσης καὶ ἐκκένωσης τῶν χώρων καὶ μὲ πραγματοποίηση ἀσκήσεων τακτικά, γιὰ δοκιμὴ τοῦ σχεδίου διάσωσης-διαφυγῆς μὲ ὁρισμὸ ἐργαζομένων καθοδηγητῶν κατάλληλα ἐπιμορφωμένων, ὥστε σὲ περίπτωση κινδύνου οἱ ἐργαζόμενοι νὰ μποροῦν νὰ διασωθοῦν. (Ἡ ἄσκηση θὰ πρέπει νὰ ἐποπτεύεται καὶ ἀπὸ τὸν τεχνικὸ ἀσφάλειας). (Ἡ ἄσκηση θὰ πρέπει νὰ ἐποπτεύεται καὶ ἀπὸ τὸν τεχνικὸ ἀσφάλειας). Ὅλοι οἱ ἐργαζόμενοι ποὺ ρωτήθηκαν ἀνέφεραν ὅτι δὲν εἶχε γίνει καμία ἐκπαίδευση - ἀναμόρφωση - ἐπιμόρφωση καὶ οὔτε εἶχε ποτὲ πραγματοποιηθεῖ κάποιου εἴδους ἄσκηση ἐκκένωσης τοῦ κτιρίου. Μόνο ἡ ἐργαζόμενη ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ μοῦ ἀνέφερε ὅτι εἶχε γίνει κάποια χρονικὴ στιγμὴ ἐπίδειξη τῆς χρήσης τῶν πυροσβεστήρων καὶ ἡ ἐργαζόμενη ΚΟΥΚΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ὅτι εἶχαν διανεμηθεῖ ἐνημερωτικὰ φυλλάδια γιὰ θέματα πυροπροστασίας σὲ ὅλο τὸ προσωπικὸ χωρὶς νὰ θυμᾶται πότε. Στὸ ἐγχειρίδιο ἀσφαλείας τῆς τράπεζας στὶς παραγράφους 5.5, 5.6, 5.7, σέλ. 14 καὶ σέλ. 15 (βλέπε συνημμένο 1 δύο σελίδων) προβλέπεται ὁρισμὸς ὁμάδας πυροπροστασίας καὶ ἄσκηση ἀντιμετώπισης πυρκαγιᾶς τουλάχιστον μία φορὰ τὸ χρόνο. Β. (Ὁ ἐργοδότης ὀφείλει) νὰ διαθέτει πιστοποιητικὸ πυρασφάλειας ποὺ ἐκδίδεται ἀπὸ τὴν πυροσβεστικὴ ὑπηρεσία. Γιὰ τὸ πιστοποιητικὸ αὐτὸ ἀπαιτεῖται νὰ γίνει μελέτη τοῦ χώρου τῆς ἐγκατάστασης ὅπου θὰ ἀναφέρονται τὰ συγκεκριμένα μέτρα πυρόσβεσης - πυροπροστασίας ποὺ προβλέπονται ἀπὸ τὴ νομοθεσία γιὰ τὴ συγκεκριμένη φύση καὶ δραστηριότητα τῆς ἐπιχείρησης ἀνάλογα μὲ τὴν ἔκταση, τὸ εἶδος καὶ τὸν ἀριθμὸ τῶν ἐργαζομένων καὶ τρίτων (ὅπως ἀριθμὸς ἐξόδων κινδύνου, εἶδος καὶ ποσότητα ἐξοπλισμοῦ πυρόσβεσης κλπ.). Ἡ μελέτη αὐτὴ κατατίθεται στὴν πυροσβεστικὴ ὑπηρεσία γιὰ ἔγκριση. Μετὰ τὴν ἔγκριση ὁ ἐργοδότης ἐφαρμόζει τὰ ἀναφερόμενα στὴ μελέτη στοὺς χώρους τῆς ἐπιχείρησής του καὶ καλεῖ τὴν πυροσβεστικὴ ὑπηρεσία νὰ ἐλέγξει ἂν ἐφαρμόσθηκαν τὰ μέτρα καὶ νὰ ἐκδώσει τὸ πιστοποιητικὸ πυρασφάλειας γιὰ τὴ συγκεκριμένη ἐπιχείρηση (βλέπε συνημμένο 2). Ἡ ἐπιχείρηση δὲν εἶχε τὸ προαναφερόμενο πιστοποιητικό. Κατὰ τὴν αὐτοψία ποὺ ἔκανε στὸν χῶρο τοῦ ἀτυχήματος τὴν 6.6.2010 ὑπῆρχαν ἔγγραφες ἀνηρτημένες ὁδηγίες τρόπου κατάσβεσης καὶ ἄμεσων ἐνεργειῶν σὲ περίπτωση πυρκαγιᾶς καὶ κάτοψη τοῦ χώρου, βλέπε φωτογραφίες (4) καθὼς καὶ πυροσβεστῆρες διασκορπισμένοι σὲ ὅλους τους ὀρόφους. Σχετικὴ νομοθεσία 1) ἄρθρο 7, παράγραφος 1, 5 καὶ ἄρθρο 18 παράγραφος 1 καὶ 2 τοῦ Ν. 1568/1985. 2) ἄρθρο 9 παράγραφος 1 & 2 τοῦ ΠΔ 17/1996. 3) παράγραφος 4 & 5 τοῦ παραρτήματος Ι ἢ ΙΙ τοῦ ἄρθρου 10 τοῦ ΠΔ 16/96 ποὺ παραπέμπει καὶ στὴν πυροσβεστικὴ διάταξη 3/1981. Ἀθήνα 2.7.2010 Ο ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ |
Εξαιρετική τεκμηρίωση και ανάπτυξη απόψεων. Παρ' όλα αυτά όμως, η έξοδος κινδύνου υπήρχε και ήταν σε λειτουργία. Και το τηλεχειριστήριο δεν είχε χαθεί. Πιθανότατα δεν ήταν προσβάσιμο εκείνη τη στιγμή. Κατ εμέ, περισσότερες ευθύνες έχουν οι ανώτεροι διοικητικοί που δεν ενημέρωσαν το προσωπικό για την πυρασφάλεια, παρά οιοσδήποτε άλλος. Και θα ήταν πραγματικά ενδιαφέρον να ανακινήσουμε το θέμα στα μέσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Artaxia. Σ’ εὐχαριστῶ.
ΑπάντησηΔιαγραφήἊν ἐννοεῖς ὅτι ἡ δραστηριοποίηση γιά ἐνημέρωση τῶν ὑπαλλήλων, ἐκ μέρους τῶν ἀνώτερων διοικητικῶν, θὰ μποροῦσε νὰ καλύψει τὴν ἀναμφισβήτητη καὶ ἐγκληματικὴ ἀδιαφορία τοῦ ἐργοδότη (στὴν ὁποία ἀναφέρεται συγκεκριμένα τὸ πόρισμα), καὶ κατὰ πάσα πιθανότητα θὰ ἀπεφεύγετο ἡ τραγωδία, ναὶ συμφωνῶ. Ὁ συνδυασμός ὅτι οἱ ἄνθρωποι πού δέν ἐνημέρωσαν τό προσωπικό γιά τήν πυρασφάλεια, οἱ ἴδιοι ( σύμφωνα μέ καταγγελίες ϋπαλλήλων), τοῦ ἀρνήθηκαν νά ἀποχωρήσει νωρίτερα, γιά μένα εἷναι πολύ πιό ἐπιβαρυντικός. Μὰ μήπως καὶ ἡ στάση τῶν ἀνώτερων διοικητικῶν, (χωρὶς αὐτὸ νὰ τοὺς καθιστὰ ἀνεύθυνους) στὴν ἁρμοδιότητα καί κρίση τοῦ ἐργοδότη δὲν ὑπάγεται;
Λέγοντας τὰ παραπάνω ἐννοεῖται ὅτι δὲν προσπαθῶ νὰ κάνω τὸν δικαστή. Οὔτε ξεχνάω αὐτούς πού ἔριξαν τίς μολότωφ. Ἀλλά ἐδῶ παρατηροῦμε τό φαινόμενο κάποιοι νά προσπαθοῦν νά κρύψουν τίς δικές τους εὐθῦνες , πίσω ἀπό τίς μολότωφ. Καί κάποιοι ἄλλοι, διαμορφωτές τῆς κοινῆς γνώμης, νά τούς στηρίζουνε.
Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι τὸ θέμα δὲν περιορίζεται στὴν νομική του διάσταση. Οὔτε στὴν ἀνθρώπινη διάσταση ὅπως στὸν χαμὸ ἑνὸς στενοῦ φιλικοῦ ἢ συγγενικοῦ προσώπου. Νομίζω ὅτι, ἂν ἑξαιρέσουμε συγγενεῖς καὶ φίλους, ὑπάρχει ἡ πολιτικὴ καὶ κοινωνικὴ διάστασή του καὶ οἱ, στὸ ἐν λόγῳ πλαίσιο, ἀνάλογες θέσεις τῶν πρωταγωνιστῶν. Δηλαδὴ ἐργοδοτῶν, ἐργαζομένων, ἀπεργῶν, πολιτείας. Ἀκόμα, τῶν ΜΜΕ καὶ τῆς μάζας πού τὰ ἀκολουθεῖ. Ἴσως ἀπὸ κεκτημένη ταχύτητα νὰ ἔριξα τὸ βάρος στὰ 2 τελευταῖα, ἀλλὰ ἡ στάση τους στὸ συγκεκριμένο γεγονὸς μὲ ἐξόργισε.