Ὅλες οἱ διαδικασίες ποὺ παρατηροῦνται στὴν Γῆ καὶ συντηροῦν τὸ φαινόμενο τῆς ζωῆς, ἔχουν ἕνα κοινὸ χαρακτηριστικό. Ἡ ἐνέργεια ποὺ ἀνταλάσσεται σὲ αὐτὲς ἀνὰ ἄτομο, μόριο, φωτόνιο, γενικὰ ἀνά σωματίδιο, δὲν ὑπερβαίνει τὸ μέγεθος μερικῶν ἠλεκτρονιοβὸλτ (eV). Τὸ eV εἶναι μονάδα ἐνέργειας ποὺ ἐξυπηρετεῖ τὴν περιγραφὴ τῶν ἀτομικῶν φαινομένων. Γιὰ νὰ ἀντιληφθεῖ κανεὶς τὴν τάξη μεγέθους του, ἂς λάβει ὑπ’ ὄψιν του ὅτι ἡ γνωστή μας κιλοβατώρα ἰσοῦται περίπου μὲ 22.000.000.000.000.000.000.000.000 eV.Ἡ ἡλιακὴ ἀκτινοβολία ( μὲ ἐξαίρεση τὸ μέρος τῆς ὑπεριώδους πού ἐνεργειακά εἶναι κατὰ τι μεγαλύτερο) δὲν ξεπερνᾶ τὰ 3 eV ἀνὰ φωτόνιο. Οἱ χημικὲς ἀντιδράσεις ( στὶς ὁποῖες ὑπάγονται καὶ οἱ βιολογικές) ἀκόμα καὶ οἱ πιὸ βίαιες ἐκρήξεις, ἀνήκουν στὴν παραπάνω κατηγορία. Τὸ ἴδιο καὶ οἱ μέχρι τώρα ἀνθρώπινες δραστηριότητες στὸν χῶρο τῆς τεχνολογίας, πλὴν τῆς πυρηνικῆς. Γιὰ παράδειγμα, τὸ βράσιμο τοῦ νεροῦ ἀπαιτεῖ συναλλαγὴ 0,01 τοῦ eV μὲ κάθε μόριο τοῦ νεροῦ, ἐνῷ ἡ λειτουργία μιᾶς ὑψικαμίνου περίπου 0,15 eV μὲ κάθε ἄτομο τοῦ πρός λυώσιμο μετάλλου.
Ἀπὸ τὴν ἄλλη, οἱ πυρηνικὲς ἀντιδράσεις συνεπάγονται μία ἀνταλλαγὴ ἐνέργειας ἀνὰ σωματίδιο, μερικῶν ἑκατομμυρίων eV. Μία ἁπλὴ σύγκριση μὲ τὰ προηγούμενα νούμερα δείχνει τὸ μέτρο τῆς ὕβρεως, καὶ τὴν τρομακτικὴ ἀνισορροπία πού ὑπεισέρχεται σὲ ὁτιδήποτε ἀναπνέει, περπατάει, πετάει, κολυμπάει πάνω σὲ τοῦτο τὸν πλανήτη.
Μία ἀντίστοιχη ἀνισορροπία, στὴν ὁποία καταλήγει ἡ φιλελεύθερη θεωρία τῆς προόδου, ἡ κοινὴ δηλαδή ἀφετηρία ὅλων τῶν ἀνισορροπιῶν τῆς ἐποχῆς μας εἶναι καὶ ἡ ἑξῆς. Ἂς ὑποθέσουμε ὅτι ζοῦμε σὲ μία κοινωνία στὴν ὁποία οἱ οἰκονομικὲς συναλλαγὲς μεταξὺ τῶν μελῶν δὲν ξεπερνᾶν τὸ ἐπίπεδο μερικῶν ἑκατοντάδων εὐρώ. Ἡ ξαφνικὴ ἐμφάνιση μερικῶν πού θὰ ἔχουν τὴν δυνατότητα νὰ ξοδεύουν μὲ τὴν μία ἑκατομμύρια φορὲς παραπάνω εὐρώ, σίγουρα θὰ φέρει μία τρομακτικὴ ἀναστάτωση καὶ δυστυχία. Εἶναι μία εἰκόνα ἀλαζονείας καὶ παραλογισμοῦ, σὰν τὸ κυνήγι τῆς ἐνέργειας καὶ τῆς ἀνάπτυξης πού παραβιάζει τοὺς κανόνες καὶ τοὺς ρυθμοὺς τῆς φύσης. Τι εἴδους παρά φύσιν διαστροφή εἶναι αὐτή πού μᾶς ἐμποδίζει ἔστω καί νά ἐξετάσουμε τό ἐνδεχόμενο μιᾶς ζωῆς πού δέν θά ἔχει κριτήριο τό συνολικό ποσό τῆς ἐνέργειας πού συνδέεται μαζί της καί δέν θά άδιαφορεῖ μάλιστα γιά τήν δίκαιη κατανομή του; Καί γιά νά μήν ὑπάρχουν παρερμηνεῖες, ἡ πρότασή μου εἶναι λιγότερη ἐνέργεια συνολικά ἐπί πλανητικοῦ ἐπιπέδου καί ξαναμοίρασμά της. Μίἀ ἀφετηρία δηλαδή τελείως διαφορετική ἀπό τίς ἀμετροέπειες κυριαρχίας ἐπί τῆς φύσεως, μέχρι τῆς ἐγκαταστάσεως σέ ἄλλους πλανῆτες, πασπαλισμένες μέ φληναφήματα, πού προκύπτουν ἀπό τήν ἀνάποδη ἀνάγνωση τοῦ βιβλίου τῆς φύσης περί ἐπιβίωσης τοῦ ἱκανότερου. Ἄν σέ μερικούς δέν ἀρέσει ἐδῶ πέρα ἄς φύγουν τώρα γιά τόν Ἄρη, δέν χρειάζεται νά πάρουν καί ἐμᾶς στό λαιμό τους καταστρέφοντάς μας.
Μιά τέτοια, σήμερα ἀπαγορευμένη, θεώρηση τῆς ζωῆς, προϋποθέτει ριζική ἀναθεώρηση ὅλων τῶν ἐξ ἑσπερίας "φιλοσοφικῶν" θεωριῶν καί ἐπανανακάλυψη τῆς σοφίας τοῦ παρελθόντος. Οἱ ἰσχυρισμοὶ γιὰ ἐπιστημονικὲς καὶ τεχνολογικὲς ἀνακαλύψεις στὸ μέλλον, οἱ ὁποῖες θὰ ἐκμηδενίσουν τὴν πιθανότητα πυρηνικῶν δυστυχημάτων ἀποτελοῦν ἐθελοτυφλία ἢ εἶναι ἐκ τοῦ πονηροῦ. Ἡ ἀνάθεση λύσης τοῦ λεγομένου ἐνεργειακοῦ προβλήματος στὸν πυρηνικὸ παράγοντα ὁδηγεῖ μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια στὴν καταστροφή. Πιθανὸν αὐτὸ νὰ μὴν συμβεῖ στὴν δικιά μας γενιὰ ἢ στὶς ἀμέσως ἑπόμενες. Τὸ νὰ ἀδιαφορεῖς τί θὰ γίνει σὲ διακόσια χρόνια ἀπὸ τώρα ἔχει μία λογική, ἔχουμε ὅμως τὴν εἰλικρίνεια νὰ τὸ ποῦμε δυνατὰ καὶ νὰ μὴν τὸ κρατᾶμε κρυφὸ μέσα μας;
Ὁ φαῦλος καὶ καταστροφικὸς κύκλος μιᾶς ἀνάπτυξης ποσοτικῆς καὶ δίχως ὅρια δὲν ἀνταποκρίνεται στὴν πραγματικότητα. Μία τέτοια ἀνάπτυξη ἔχει σὰν τίμημα τὴν ἐξαφάνιση κάθε μορφῆς ζωῆς ( ἴσως νὰ ἑξαιροῦνται οἱ κατσαρίδες).
Τὸ νὰ θλίβεται κάποιος σήμερα γιὰ τὰ θύματα ἑνὸς πυρηνικοῦ δυστυχήματος, τοῦ παρόντος ἤ τοῦ παρελθόντος, τηρῶντας μερικῶν λεπτῶν σιγή ἤ φορῶντας μαῦρα περιβαχιόνια καὶ ταυτοχρόνως νὰ ἀποδέχεται τὰ ἀναπτυξιακὰ σλόγκαν τῆς προόδου ἀδιαφορώντας γιὰ τὰ θύματα τῶν ἑπομένων διακοσίων χρόνων, δείχνει ὅτι δὲν ξέρει πού πατᾶ καὶ πού πηγαίνει. Ὅποιος δὲν σέβεται τὴν φυσικὴ τάξη τῶν πραγμάτων, βάζοντας τὰ ὅρια ἀπὸ μόνος του πιὸ πολὺ γιὰ νὰ τὰ παραβιάζει, στὸ τέλος ἀναγκαστικὰ θὰ ἀποδεχθεῖ τὰ ὅρια ποὺ βάζει ἡ φύση. Ὅπως εἶπε καὶ ὁ Ἠράκλειτος « Ἥλιος γὰρ οὐχ ὑπερβήσεται μέτρα• εἰ δὲ μή, Ἐρινύες μιν Δίκης ἐπίκουροι ἐξευρήσουσιν».
Τά παραπάνω περικλείονται συνοπτικά στήν τραγουδάρα τοῦ Ἄκη Πάνου…
Ἰώδιο, καίσιο, στρόντιο,
τὸ νέφος εὐρὺ κι ὑπερπόντιο,
δὲν εἶναι τουφέκι ἢ ἀκόντιο,
ἰώδιο, καίσιο, στρόντιο.
Ἰώδιο, στρόντιο, καίσιο,
τὸ μέλλον τοῦ κόσμου ἀπαίσιο,
καλοὶ καὶ κακοὶ μὲς τὸ πλαίσιο,
ἰώδιο, στρόντιο, καίσιο.
Τὸ ἄμεσο τέλος ἐλπίδα μας
καὶ σὺ ἀφροσύνη, πυξίδα μας,
ἐσὺ ἐπιστήμη ἀσπίδα μας!
ἐμπόδια εἴμαστε, πήδα μας!
Ἀπὸ τὴν ἄλλη, οἱ πυρηνικὲς ἀντιδράσεις συνεπάγονται μία ἀνταλλαγὴ ἐνέργειας ἀνὰ σωματίδιο, μερικῶν ἑκατομμυρίων eV. Μία ἁπλὴ σύγκριση μὲ τὰ προηγούμενα νούμερα δείχνει τὸ μέτρο τῆς ὕβρεως, καὶ τὴν τρομακτικὴ ἀνισορροπία πού ὑπεισέρχεται σὲ ὁτιδήποτε ἀναπνέει, περπατάει, πετάει, κολυμπάει πάνω σὲ τοῦτο τὸν πλανήτη.
Μία ἀντίστοιχη ἀνισορροπία, στὴν ὁποία καταλήγει ἡ φιλελεύθερη θεωρία τῆς προόδου, ἡ κοινὴ δηλαδή ἀφετηρία ὅλων τῶν ἀνισορροπιῶν τῆς ἐποχῆς μας εἶναι καὶ ἡ ἑξῆς. Ἂς ὑποθέσουμε ὅτι ζοῦμε σὲ μία κοινωνία στὴν ὁποία οἱ οἰκονομικὲς συναλλαγὲς μεταξὺ τῶν μελῶν δὲν ξεπερνᾶν τὸ ἐπίπεδο μερικῶν ἑκατοντάδων εὐρώ. Ἡ ξαφνικὴ ἐμφάνιση μερικῶν πού θὰ ἔχουν τὴν δυνατότητα νὰ ξοδεύουν μὲ τὴν μία ἑκατομμύρια φορὲς παραπάνω εὐρώ, σίγουρα θὰ φέρει μία τρομακτικὴ ἀναστάτωση καὶ δυστυχία. Εἶναι μία εἰκόνα ἀλαζονείας καὶ παραλογισμοῦ, σὰν τὸ κυνήγι τῆς ἐνέργειας καὶ τῆς ἀνάπτυξης πού παραβιάζει τοὺς κανόνες καὶ τοὺς ρυθμοὺς τῆς φύσης. Τι εἴδους παρά φύσιν διαστροφή εἶναι αὐτή πού μᾶς ἐμποδίζει ἔστω καί νά ἐξετάσουμε τό ἐνδεχόμενο μιᾶς ζωῆς πού δέν θά ἔχει κριτήριο τό συνολικό ποσό τῆς ἐνέργειας πού συνδέεται μαζί της καί δέν θά άδιαφορεῖ μάλιστα γιά τήν δίκαιη κατανομή του; Καί γιά νά μήν ὑπάρχουν παρερμηνεῖες, ἡ πρότασή μου εἶναι λιγότερη ἐνέργεια συνολικά ἐπί πλανητικοῦ ἐπιπέδου καί ξαναμοίρασμά της. Μίἀ ἀφετηρία δηλαδή τελείως διαφορετική ἀπό τίς ἀμετροέπειες κυριαρχίας ἐπί τῆς φύσεως, μέχρι τῆς ἐγκαταστάσεως σέ ἄλλους πλανῆτες, πασπαλισμένες μέ φληναφήματα, πού προκύπτουν ἀπό τήν ἀνάποδη ἀνάγνωση τοῦ βιβλίου τῆς φύσης περί ἐπιβίωσης τοῦ ἱκανότερου. Ἄν σέ μερικούς δέν ἀρέσει ἐδῶ πέρα ἄς φύγουν τώρα γιά τόν Ἄρη, δέν χρειάζεται νά πάρουν καί ἐμᾶς στό λαιμό τους καταστρέφοντάς μας.
Μιά τέτοια, σήμερα ἀπαγορευμένη, θεώρηση τῆς ζωῆς, προϋποθέτει ριζική ἀναθεώρηση ὅλων τῶν ἐξ ἑσπερίας "φιλοσοφικῶν" θεωριῶν καί ἐπανανακάλυψη τῆς σοφίας τοῦ παρελθόντος. Οἱ ἰσχυρισμοὶ γιὰ ἐπιστημονικὲς καὶ τεχνολογικὲς ἀνακαλύψεις στὸ μέλλον, οἱ ὁποῖες θὰ ἐκμηδενίσουν τὴν πιθανότητα πυρηνικῶν δυστυχημάτων ἀποτελοῦν ἐθελοτυφλία ἢ εἶναι ἐκ τοῦ πονηροῦ. Ἡ ἀνάθεση λύσης τοῦ λεγομένου ἐνεργειακοῦ προβλήματος στὸν πυρηνικὸ παράγοντα ὁδηγεῖ μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια στὴν καταστροφή. Πιθανὸν αὐτὸ νὰ μὴν συμβεῖ στὴν δικιά μας γενιὰ ἢ στὶς ἀμέσως ἑπόμενες. Τὸ νὰ ἀδιαφορεῖς τί θὰ γίνει σὲ διακόσια χρόνια ἀπὸ τώρα ἔχει μία λογική, ἔχουμε ὅμως τὴν εἰλικρίνεια νὰ τὸ ποῦμε δυνατὰ καὶ νὰ μὴν τὸ κρατᾶμε κρυφὸ μέσα μας;
Ὁ φαῦλος καὶ καταστροφικὸς κύκλος μιᾶς ἀνάπτυξης ποσοτικῆς καὶ δίχως ὅρια δὲν ἀνταποκρίνεται στὴν πραγματικότητα. Μία τέτοια ἀνάπτυξη ἔχει σὰν τίμημα τὴν ἐξαφάνιση κάθε μορφῆς ζωῆς ( ἴσως νὰ ἑξαιροῦνται οἱ κατσαρίδες).
Τὸ νὰ θλίβεται κάποιος σήμερα γιὰ τὰ θύματα ἑνὸς πυρηνικοῦ δυστυχήματος, τοῦ παρόντος ἤ τοῦ παρελθόντος, τηρῶντας μερικῶν λεπτῶν σιγή ἤ φορῶντας μαῦρα περιβαχιόνια καὶ ταυτοχρόνως νὰ ἀποδέχεται τὰ ἀναπτυξιακὰ σλόγκαν τῆς προόδου ἀδιαφορώντας γιὰ τὰ θύματα τῶν ἑπομένων διακοσίων χρόνων, δείχνει ὅτι δὲν ξέρει πού πατᾶ καὶ πού πηγαίνει. Ὅποιος δὲν σέβεται τὴν φυσικὴ τάξη τῶν πραγμάτων, βάζοντας τὰ ὅρια ἀπὸ μόνος του πιὸ πολὺ γιὰ νὰ τὰ παραβιάζει, στὸ τέλος ἀναγκαστικὰ θὰ ἀποδεχθεῖ τὰ ὅρια ποὺ βάζει ἡ φύση. Ὅπως εἶπε καὶ ὁ Ἠράκλειτος « Ἥλιος γὰρ οὐχ ὑπερβήσεται μέτρα• εἰ δὲ μή, Ἐρινύες μιν Δίκης ἐπίκουροι ἐξευρήσουσιν».
Τά παραπάνω περικλείονται συνοπτικά στήν τραγουδάρα τοῦ Ἄκη Πάνου…
| Ἰώδιο, καίσιο, στρόντιο -Ἄκης Πάνου |
Ἰώδιο, καίσιο, στρόντιο,
τὸ νέφος εὐρὺ κι ὑπερπόντιο,
δὲν εἶναι τουφέκι ἢ ἀκόντιο,
ἰώδιο, καίσιο, στρόντιο.
Ἰώδιο, στρόντιο, καίσιο,
τὸ μέλλον τοῦ κόσμου ἀπαίσιο,
καλοὶ καὶ κακοὶ μὲς τὸ πλαίσιο,
ἰώδιο, στρόντιο, καίσιο.
Τὸ ἄμεσο τέλος ἐλπίδα μας
καὶ σὺ ἀφροσύνη, πυξίδα μας,
ἐσὺ ἐπιστήμη ἀσπίδα μας!
ἐμπόδια εἴμαστε, πήδα μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου