Η.Π.Α. 2000 - Ἰράν 2009 ( εἶπε ὁ γάϊδαρος τόν πετεινό κεφάλα)

Ἀφορμή γιά τήν ἀνάρτηση αὐτή στάθηκαν οἱ τελευταῖες ἐκλογές στό Ίράν. Ἕνα ἀκόμα δεῖγμα τοῦ νέου τρόπου ἀνάμιξης στίς χῶρες, τῶν ὁποίων ἡ πολιτική δέν συμβαδίζει ἤ, ἀκόμα περισσότερο, ἀντιτίθεται στά συμφέροντα τῶν ΗΠΑ καί τῶν μεγάλων πολυεθνικῶν οἰκονομικῶν συγκροτημάτων, μία ἀνάμιξη μέ στόχο νά ἐλέγξουν τίς ἐξελίξεις. Οἱ διαδικασίες αὐτές ἔχουν κοινά χαρακτηριστικά καί στόχους, πού τίς ἐντάσσουν σέ μία κατηγορία «ἐπαναστάσεων» πού τά ΜΜΕ τίς ἀποκαλοῦν ἔγχρωμες ἤ βελούδινες. Νά προκαθορίσουν ἕνα ἐκλογικό ἀποτέλεσμα, ἤ νά παρέμβουν δυναμικά στήν ἄσκηση τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τῆς ἐν λόγῳ χώρας. Βασικά ἐργαλεῖα κάποια νεολαιίστικη ὀργάνωση, ἐκδοτικά συγκροτήματα, ραδιοτηλεοπτικά κανάλια καί ΜΜΕ, ἑταιρεῖες δημοσίων σχέσεων. Καί πολύ χρῆμα. Τά ἐπιχειρήματα, τά συνθήματα καί ἡ φρασεολογία τους δέν ἔχουν μεγάλη ποικιλία. Περιορίζονται μεταξύ γενικόλογων αἰτημάτων «ἀτομικῶν ἐλευθεριῶν», «ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων», «ἀντιρατσισμοῦ». Ἡ νεολαία παρασύρεται καί ἀποπροσανατολίζεται εὔκολα ἀπό ἕνα τέτοιο ἰδεολογικό καί πολιτικοποιημένο περιτύλιγμα. Ὅσο γιά τούς τελείως ἀπολίτικους, χαβαλέδες, τά νέα παράγωγα ὑβρίδια τηλεόρασης, περιοδικῶν καί κινητῆς τηλεφωνίας, ὁ πολιτικός ἀγώνας γίνεται καί εὐοδώνεται γιά νά γίνουν καλλιστεῖα στό Ἀφγανιστάν καί νά κυκλοφοροῦν οἱ γυναῖκες χωρίς τήν μπούρκα. Ὁ στόχος στόν ὁποῖο ἐπικεντρώνουν τά βέλη τούς οἱ ΜΚΟ, οἱ ὁποῖες εἶναι οἱ βασικοί φορεῖς αὐτῶν τῶν «ἐξεγέρσεων», τίς περισσότερες φορές χαρακτηρίζεται χασάπης ἤ δικτάτορας, διεφθαρμένος ἤ διαπράξας γενοκτονία. Ἄλλες φορές ὅλο καί κάποιο σκάνδαλο θά βγεῖ στήν φόρα, προσωπικό, οἰκονομικό, μέ στόχο ὄχι φυσικά τήν ἀποκάλυψη καί τήν τιμωρία τῶν ὑπευθύνων, ἀλλά τήν διαχείριση τῆς ὅλης ἀτμόσφαιρας πρός ἐπίτευξιν τοῦ προαποφασισθέντος «πολιτικοῦ στόχου». Ὁ ἐκλεκτός τῶν πολύχρωμων «ἐξεγερμένων» βαφτίζεται μετριοπαθής, φέρελπις, σέ προσωπικό ἐπίπεδο προβάλλεται σάν θύμα τοῦ σκοτεινοῦ καί μοχθηροῦ ἀντιπάλου ( περίπτωση Γιούσενκο στήν Οὐκρανία, ὅταν παγκοσμίως κυκλοφοροῦσαν φωτογραφίες μέ τήν βλογιοκομμένη φάτσα του, τάχα μου προϊόν δηλητηρίασης ἀπό τόν πολιτικό ἀντίπαλο Γιανουκόβιτς, ὁ ὁποῖος τύχαινε νά ἔχει φιλορωσικές θέσεις.)  

Ἑλληνάδες μπακαλευόμενοι - Περικλῆς Γιαννόπουλος (2)

...Ὁ Ζυγός ἔπλασε καί ἀπεκρυστάλλωσε τούς τρεῖς Κυριωτάτους, γενικώτατα καί βαθύτατα κυριαρχοῦντας Πανελληνίους Τύπους πού διευθύνουν κατά βάθος τήν φυλήν, Πρό, Κατά καί Μετά τόν Ἀγῶνα, ἕως τώρα, δίδουν ἔκτοτε ἕως τώρα τήν μορφήν τοῦ Πνεύματος καί τῆς ψυχῆς τοῦ καθενός καί τοῦ συνόλου τῶν Ἑλλήνων:

ΤΟΝ ΚΑΛΟΓΕΡΟ

ΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ

ΤΟΝ ΕΜΠΟΡΟ

Καί ὁ Καλόγερος κατά βάθος εἶναι: Ὁ Θεός μᾶς ἐτιμώρησε Ἐθνικῶς διά τίς ἁμαρτίες μας. Πίστευε. Μήν ἐξετάζης. Νήστευε. Προσεύχου. Φέρνε λάδι, ψωμί, στάρι καί κρασί. Σ’ ἔκλεψαν Ὑπομονή. Σ’ ἔδειραν Ὑπομονή. Σέ ἀτίμασαν Ὑπομονή. Σέ σφάζουν Ὑπομονή. Ὁ Βούλγαρος, ὁ Ρῶσος, ὁ Σέρβος, ὁ Ρουμοῦνος, ὁ Ἀρμένης εἶναι ΑΔΕΛΦΟΙ ΣΟΥ…Μήν κουνιέσαι, μή σιέσαι, μή φωνάζεις, μή μιλᾶς καί σ’ ἀκούσουν οἱ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ καί σέ ποῦν Ἀπολίτιστο Βάρβαρο. Κάθου φρόνιμα, βουβαίνου καί προσκύνα τόν φράγκο, ἡ Σωτηρία μας εἶναι ἡ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ. Αὐτή θά μᾶς δώση τό δίκηο μας, ἅμα καθούμαστε φρόνιμα κι ἀκοῦμε τίς προσταγές της. Εὐχαρίστει τόν Θεό γιά ὅτι ἔχεις, γιά ὅτι εἶναι, μήν ἀποθυμώση καί πάθεις χειρότερα. 

Πεθαίνετε διότι ἐσκοτώσατε τό Πνεῦμα -Περικλῆς Γιαννόπουλος

Πεθαίνετε διότι ἐσκοτώσατε τό ΠΝΕΥΜΑ.
Ἐνόσω δέν Ἀναστηθῆ καί Ἀναστηλωθῆ τό ΠΝΕΥΜΑ, ἀδύνατον νά ἀρχίση ἡ ὑπάρχουσα : ΖΩΝΤΑΝΗ ΕΛΛΑΣ.

…Ἀλλά τό ἀπελπιστικόν δέν εἶναι ἡ ἀζωγράφιστος καί ἀκατανόμαστος αὐτή κατάστασις. Τό ἀπελπιστικόν εἶναι ἡ κατάστασις τοῦ Ἑλλαδικοῦ Πνεύματος. Οὐδέποτε τό Ἑλληνικόν δαιμόνιον κατήντησεν εἰς τοιαύτην ἀποχαύνωσιν, εἰς τοιοῦτον ἀφανισμόν. Τό Ἑλλαδικόν Πνεῦμα ἀπεκρυσταλλώθη, εἰς ἕνα ἀνυπόφορον Βλακόπνευμα. Βλάξ τέλειος, σάν πρέσβυς καί σάν ὑπουργός Ἐξωτερικῶν, Ἕνα Εἴδωλον διπρόσωπον, σάν τούς Ἑρμᾶς τῶν παλαιῶν μας δρόμων. Μιστριώτης Ψυχάρης, μέ τήν μίαν ὄψιν, ἀπολίθωμα Βλακοδιδασκαλικοῦ Μπαμπούλα, μέ τήν ἄλλην, ἀποκρυστάλλωμα μειδιάματος Αὐταρέσκου Βλακοκατεργάρη. Τό καταχρεωκοπημένον Ἑλλαδικόν Βλακόπνευμα, τό ναυαγῆσαν καθ’ὅλας του ἀνεξαιρέτως τάς ἀενάους ἐπιχειρήσεις, ἀπεκοκκαλώθη: Θρησκευτικός κοιλοτυμπανισμός, Πολιτικός Κραβαριτισμός, Διπλωματικός Ἀποστραβωμός, Ἐπιστημονικός Κομπογιανιτισμός καί ἀναιδέστατος διαφημισμός. Στρατιωτικός Περικλετισμός, Ναυτικός Φασουλισμός, Κοινωνικός Σαπισμός, Ἐμπορικός Σαραφισμός. Ἰδεολογικός Τσουμπεδισμός, Φιλολογικός Φουστανελισμός καί Καλλιτεχνικός πανελλαδικός γκαρικτικότατος Γαϊδουρισμός.
Ὅλα τά μεγάλα Ἐργαστήρια Ἑλλάδος ἀναδημιουργημένης ὅλα τά μαρμαροβογγούντα Μέγαρα, κλειστά, βουβά, μέ χνῶτα Πυραμίδων. Περπατῆτε σιγά, ὦ εἰσερχόμενοι, ὁμιλεῖτε σιγά, ἀποκαλυφθεῖτε, ἐδῶ ζοῦν: οἱ Τωρινοί Πεθαμένοι. Αὐτή ἡ Βουλή τῶν ὑλακτούντων σκύλων, δι’ ὅλα τά ἀτομικά καί μισοατομικά τοπικά συμφέροντα. Βουβή εἰς πάντα τά ἀνωτέρω ζητήματα, καί μόλις ἐκφέρη τις φωνή δι’ὑψηλόν τι Ἑλλαδικόν ἤ Πανελλήνιον ζήτημα, σηκώνονται οἱ Ὑπουργοί καί ἐν μέσῳ τῆς νεκρικῆς ὀργῆς τῶν Κουτσούρων, σάν νά εἶχαν ἐνώπιόν των ψόφιον Πατριάρχην, μόλις κατορθώνοντες νά συγκρατήσουν τά γέλοια, ἐπαναλαμβάνουν μέ σοβαρότητα χιλίων τόννων, ὅτι ἐπιβάλλεται ἡ σιγή διά νά μή λιποθυμήσουν τά Ἐθνικά Συμφέροντα! 

Πεθαίνω σάν χώρα ( Δημήτρης Δημητριάδης )

«…Μισῶ αὐτή τή χώρα. Μοῦ ἔφαγε τά σπλάχνα. Γράφω σ’ἐσένα γιατί μαζί ποθήσαμε νά εἶναι γόνιμα αὐτά τά σπλάχνα, κι αὐτός ὁ πόθος μᾶς ἕνωσε νύχτες καί νύχτες…καί σ’ἄλλες ὧρες τῆς μέρας, ὅταν ξαφνικά γινόταν ἕνα θαῦμα καί ξεχνούσαμε τόν τρόμο πού ἔτρεχε στούς δρόμους καθώς μές στίς φλέβες μας…τά ἐφιαλτικά δελτία εἰδήσεων πού μᾶς ἐμπόδιζαν ἀκόμα καί νά κοιταζόμαστε…διαβασμένα ἀπό θεότρελους ἐκφωνητές…τά οὐρλιαχτά πού σκέπαζαν ἀκόμα καί τίς σειρῆνες τῶν ἀσθενοφόρων…Ποτέ δέ θά τό πίστευα πώς ἡ ἀνθρώπινη φωνή μπορεῖ νά φτάσει σέ τέτοια ὕψη…νά εἶναι τόσο ἀπύθμενη…νά προκαλεῖ τόση ἀναστάτωση μέ τήν ἐπιβολή της…Τέλος πάντων, ποτέ δέν συνήθισα τούς ἀνθρώπους ἀλλ’ αὐτό εἶναι μία ἄλλη μου ἀναπηρία. Βιάζομαι τώρα νά σού πῶ μερικά πράγματα κι αὐτά τά λόγια θά εἶναι καί τά τελευταία πού θάχεις ἀπό μένα. Μισῶ αὐτή τή χώρα. Μοῦ ἔφαγε τά σπλάχνα. Μοῦ τά’φαγε. Τή μισῶ. Ναί, τή μισῶ, τή μισῶ. Δέν μπορεῖ μία γυναίκα νά ζήσει μέ τέτοια σπλάχνα μέσα της. Ὅσο τό σκέφτομαι, μοῦ’ρχεται νά ξεράσω τόν ἴδιο τόν ἑαυτό μου. Νιώθω σάν ξέρασμα. Μπορεῖ καί νάμαι. Μία γυναίκα…δέν εἶναι σά μία χώρα πού ἀξιοποιεῖ τά ἐρείπιά της, τούς τάφους της…πού τά ξεπουλάει ὅλα γιά ἐθνικό συνάλλαγμα…ζώντας ἀπ’αὐτά. Ἐγώ δέ θέλω νάμαι μία χώρα. Δέν εἶμαι χώρα. Δέ θέλω νά εἶμαι αὐτή ἡ χώρα. Αὐτή ἡ χώρα εἶναι νεκρόφιλη, γεροντόφιλη, κοπρολάγνα, σοδομίστρια, πουτάνα, μαστροπός καί φόνισσα. 

Ὁ πλασματικός δείκτης τῶν ποσοστῶν

Τό κείμενο πού ἀκολουθεῖ εἶναι τοῦ Θύμιου Παπανικολάου ἀπό τό Ρεσάλτο καί βρίσκεται στήν παρακάτω ἱστοσελίδα μεταξύ ἄλλων σχολίων
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3446


Ὁ πλασματικός δείκτης τῶν ποσοστῶν

Οἱ κομματικοί κομισάριοι καί τά ποικίλα παπαγαλάκια ξερνοῦν ὄγκους ἀνοησιῶν καί θριαμβολογιῶν γιά τούς «νικητές» καί «ἡττημένους». Ὁ καθένας δημαγωγεῖ πάνω στήν πτώση καί τήν ἥττα τοῦ ἀντιπάλου καί δέν κοιτάζει τό δικό του σπίτι. Δαιμονοποιεῖ τά δικά του ποσοστά, πετάει ἔξω τά πραγματικά μηνύματα τῶν ἐκλογῶν καί κομπάζει ὡς νικητής!

Οἱ ἐκλογικοί δεῖκτες εἶναι σάν τόν κυρτό καθρέφτη. Δείχνουν ἀλλοιωμένα τήν πραγματικότητα καί συρρικνωμένο τό μέγεθός της. Ἡ ἀξία τῶν ἐκλογικῶν δεικτῶν ἔγκειται στό γεγονός καί μόνο ὅτι καταγράφουν τίς ροπές τῶν κοινωνικῶν διεργασιῶν καί τάσεων.

Ἡ γενική καί καταλυτική ροπή εἶναι ἡ ἀποχή πού ἀναλύσαμε. Δηλαδή μία δυναμική τάση ἀπόρριψης τοῦ ἀστικοῦ πολιτικοῦ σκηνικοῦ καί τῶν πρωταγωνιστῶν του.

Εὔκολα μπορεῖ νά ἀντιληφθεῖ κανείς πόσο πλασματικοί εἶναι καί οἱ εἰδικοί ἐκλογικοί δεῖκτες ὅταν τό 50%, περίπου, τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος γύρισε τήν πλάτη στά κόμματα καί τίς ἐκλογικές διαδικασίες τους. 

Εὐρωεκλογές -3 : Α.Σ.Κ.Ε. - Καργόπουλος Νῖκος

«Ἡ Εὐρώπη εἶναι σήμερα πολύτιμη, ἐπειδή πειθαναγκάζει σέ ἰδιωτικοποιήσεις καί φιλελευθεροποίηση, πού καμιά ἐθνική κυβέρνηση δέ θά ἦταν σέ θέση οὔτε καν νά ὀνειρευτεῖ. Διότι οἱ κυβερνήσεις, ἀκόμη καί δεξιοτέρες ἀπό αὐτήν τοῦ κ. Κόλ, διατηροῦν εὐαισθησίες, ἔστω καί γιά ψηφοθηρικούς λόγους … Κύρια εὐεργετική συνέπεια τοῦ εὐρώ εἶναι ὅτι ἐγκαθιστᾶ ἐπ’ ἄπειρον λιτότητα εἰσοδημάτων τῶν ἐργαζομένων στήν Εὐρώπη … Καμιά ἐθνική κυβέρνηση δέ θά μποροῦσε νά ἐπιτύχει αὐτό τό ἀποτέλεσμα.» Αὐτά δήλωσε ὁ πρόεδρος τῶν Γερμανῶν Βιομηχάνων Χάνς-Ὄλαφ Χένκελ σέ συνέντευξή του στήν ἐφημερίδα Le Monde στίς 31/5/1999.Ἀπό τότε ἡ Ε.Ε. ἔγινε ἀκόμη πιό ἀπάνθρωπη καί ἡ λιτότητά της ἀκόμη σκληρότερη καί ἰδιαίτερα γιά τήν Ἑλλάδα. Ἡ ἑλληνική κυβέρνηση, γιά νά στηρίξει ἔστω καί ἐλάχιστα τό ἀγροτικό εἰσόδημα, ὑπό τήν πίεση τῶν κινητοποιήσεων, χρησιμοποιεῖ τεχνάσματα, γιά νά παρακάμψει, ἄν τά καταφέρει, τίς ἀπαγορεύσεις τῶν Βρυξελῶν, παρότι ἡ ἐνίσχυση αὐτή προέρχεται ἀποκλειστικά ἀπό ἐθνικούς πόρους!Ἐπιπλέον ἡ Ε.Ε. περιορίζει ἀσφυκτικά τή δημοκρατία μας, δέ μᾶς ἐπιτρέπει καμιά προοδευτική ἀλλαγή, ἐπιχειρεῖ νά μᾶς ξεκόψει ἀπό τίς πολιτιστικές μας ρίζες καί στηρίζει κάθε ἐπιβουλή κατά τοῦ ἑλληνισμοῦ, π.χ. ὅλα τά ὄργανα καί ὅλοι οἱ ἀξιωματοῦχοι τῆς Ε.Ε. σέ κάθε εὐκαιρία ὑποστήριξαν τό ἐπαίσχυντο σχέδιο Ἀνάν. 

Εὐρωεκλογές -2 : Δημοσκοπήσεις-δημοκρατία- ἡ άπάτη τῶν Οἰκολόγων -Πράσινων

Καραμέλες, γλυφιτζούρια, μέ συσκευασία πολύχρωμη καί ἑλκυστική. Μία διαφημιστική ἐκστρατεία ὀφθαλμοφανής μέσω τῶν στημένων δημοσκοπήσεων. Αὐτή ἡ κακόγουστη φάρσα πού ὑποκαθιστᾶ ὅλο καί περισσότερο κάθε πτυχή τῆς ζωῆς μας, τῆς καθημερινότητάς μας, καί τόν ἴδιο τόν πολιτικό λόγο, χρόνο μέ τόν χρόνο μονοπωλεῖ τήν ὅποια ἐνασχόληση μέ τίς ἐκλογές καί τήν πολιτική. Τό νά ψάχνεις προγράμματα, ἀπόψεις, προβληματισμούς εἶναι σάν νά ψάχνεις βελόνα στά ἄχυρα. Ἔχουν ἀντικατασταθεῖ ἀπό ἀριθμούς, στατιστικολόγους, δημοσκόπους –γυρολόγους τῶν καναλιῶν, λαμπερά, διάσημα πρόσωπα πού τό μόνο πού ἔχουν νά ἐπιδείξουν εἶναι μία γραφικότητα στήν καλύτερη περίπτωση, ἕνα ψεύτικο ρεκόρ, ἕναν τίτλο στά καλλιστεῖα, ἕνα χρυσό δίσκο, ἤ τήν καθημερινή παρουσία σέ ἐκπομπές – σκουπίδια. Ἀνάμεσά τους, πιό ἐπικίνδυνους θεωρῶ τούς δημοσκόπους, γιατί κρύβουν τήν κατάντια καί τήν φούσκα τῆς κοινοβουλευτικῆς δημοκρατίας, ἐπισφραγίζοντας μέ τήν παρουσία τους αὐτό τό μαζικό τηλεοπτικό τσίρκο, δίνοντας μέ τήν «σοβαρότητα» καί τήν «ἐπιστημοσύνη» τούς ἄλλοθι στήν ἐξαπάτηση τοῦ κόσμου. Αὐτό τό ἄνοστο τηλεοπτικό κατασκεύασμα καταναλώνεται μέ τόν ἴδιο τρόπο, πού καταναλώνεται ἕνα ποδοσφαιρικό παιχνίδι ἀπογυμνωμένο ἀπό τήν ὀμορφιά του ὅταν μεταμορφώνεται σέ ἀναφορά ἄχρηστων καί ἀνούσιων στατιστικῶν στοιχείων. 

Εὐρωεκλογές -1 (Γεράσιμος Κακλαμάνης- "Τό Ἀνατολικό" ζήτημα σήμερα)

Αὐτό πού μοιάζει νά διαφεύγει τῆς μερίμνης τῶν ἱστορικῶν εἶναι μία μονάδα μετρήσεως τοῦ ἱστορικοῦ χρόνου. Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες ἐκράτησαν τήν «αὐτοκρατορία» τους περίπου πέντε αἰῶνες. Ἄλλους τόσους περίπου κράτησαν καί οἱ Ρωμαῖοι. Ἡ Βυζαντινή Αὐτοκρατορία κράτησε πάνω ἀπό δέκα αἰῶνες καί ἡ Ὀθωμανική περίπου τό μισό. Ἡ «εὐρωπαϊκή αὐτοκρατορία», ἀρχῆς γενομένης ἀπό τό 1821 μέ τήν «ἑλληνική ἐπανάσταση»
(διότι μέ αὐτή ἐπιτυγχάνεται ἡ ὑπαγωγή τοῦ ἀνατολικομεσογειακοῦ χώρου στήν δυτικοευρωπαϊκή ἐπιρροή καί συνεπῶς τό «αὐτοκρατορικό» ἔργο τῆς «Εὐρώπης» ὁλοκληρώνεται), δέν κράτησε καλά καλά οὔτε ἕναν αἰῶνα. Ἀπό τόν πρῶτο παγκόσμιο πόλεμο κι’ ἐδῶ, ἡ ἐπιρροή τῆς Εὐρώπης ἀνά τόν κόσμο ἀκολουθεῖ μίαν κάθετο πτώση, πού γιά νά κρατηθῆ μερικά –ἔστω μέ ἡμίμετρα καί μέ προοπτικές δεκαετίας – ἀπαιτήθηκαν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι καί ὅλη ἡ μακρά περίοδος τοῦ ψυχροῦ πολέμου. Ἀλλά μία ἐμπόλεμη κατάσταση, κατά τό μεγαλύτερο μέρος τοῦ παρόντος αἰῶνος, τί ἄλλο μπορεῖ νά ἀποδεικνύει παρά τήν ἐγγενῆ ἀδυναμία πολιτικῆς λειτουργίας τῆς δυτικῆς Εὐρώπης; Τελικῶς, πολιτική ἱστορία ἐκτός ἑαυτῆς, ἡ δυτική Εὐρώπη δέν ἐδημιούργησε. Παραβλεπομένης τῆς τεχνολογίας –πού ἀποτελεῖ ἕνα ἱστορικό προϊόν τοῦ μεσογειακοῦ ὀργανισμοῦ ἐν συνόλῳ -, ἡ πολιτική ἱστορία τῆς Εὐρώπης, εἶναι ἕνα σύνολο πολέμων καί ἐπιθέσεων κατά ἄλλων λαῶν, τό ὁποῖον οἱ «εἰδικοί» ἐπιεικῶς ὠνόμασαν «ἄνοιγμα τοῦ κόσμου». Τό «ἄνοιγμα» αὐτό στηρίχθηκε σέ ἕνα οἰκονομικό καθεστώς πού οἱ πάντες σήμερα ἀπορρίπτουν , ἀνεπτυγμένοι καί μή, καί πού οὐδεμία πολιτική σχέση μέ κανένα ἐδημιούργησε ἀλλά μόνο σχέση ἀντιθέσεως καί βίας.