http://konstantakopoulos.blogspot.com/2010/03/goldman-sachs.html
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ: ΠΩΣ Η GOLDMAN SACHS ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Ἐνδιαφέρον θὰ ἦταν νὰ μάθουμε ἐὰν ἡ Γκόλντμαν Ζὰκς διατηροῦσε ἢ καὶ συνεχίζει νὰ διατηρεῖ κάποιον “τοποτηρητὴ” καὶ στὰ καθ’ ἠμᾶς καὶ σὲ ποιὸ ἀκριβῶς πόστο. Σὲ κυβερνητικὸ ἢ μήπως σὲ κρατικὸ ποὺ πάντως ἐπηρεάζει καθοριστικὰ κρίσιμες κυβερνητικὲς ἀποφάσεις σχετικὰ μὲ τὴν οἰκονομία καὶ τὴ διαχείριση τῶν δημοσιονομικῶν μας προβλημάτων;
Τοῦ Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Πῶς θὰ σᾶς φαινόταν ἂν ὁ προπονητὴς τοῦ Ὀλυμπιακοῦ ἔπαιζε 100 ἑκατομμύρια στὸ ΠΡΟ ΠΟ, ποντάροντας στὴν ἧττα καὶ τὸν ὑποβιβασμὸ τῆς ὁμάδας του καὶ συνιστώντας στοὺς φίλους του νὰ κάνουν τὸ ἴδιο; Τί θὰ ἔκαναν οἱ ὀπαδοὶ τῶν Ἐρυθρολεύκων σὲ ἕναν τέτοιο προπονητή;
Αὐτὸ ἀκριβῶς φαίνεται ὅτι κάνει ἡ τράπεζα Γκόλντμαν Ζάκς, κύριος σύμβουλος ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν τῶν ἑλληνικῶν κυβερνήσεων σὲ θέματα χρέους καὶ ἰδιωτικοποιήσεων, προνομιακὸς συνομιλητὴς τῶν Πρωθυπουργῶν καὶ ἀπὸ τοὺς κύριους διαχειριστὲς τοῦ δημόσιου χρέους μας. Μὲ τὸ ἕνα χέρι, ἡ τράπεζα κερδίζει δισεκατομμύρια ἀπὸ τὶς “συμβουλές” της καὶ τὴ διαχείριση τοῦ χρέους. Μὲ τὸ ἄλλο, παίζει στὴν ἀγορὰ CDS ποντάροντας στὴ χρεωκοπία τῆς Ἑλλάδας, σὲ στενὴ συνεργασία μὲ τὸ κερδοσκοπικὸ χετζ φὰντ Πόλσον, ποὺ κέρδισε τοῦ κόσμου τὰ λεφτὰ στὴν κρίση τοῦ 2008. H Γκόλντμαν φροντίζει ταυτόχρονα νὰ ὑπονομεύει τὴν ἑλληνικὴ ἀξιοπιστία, τινάζοντας στὸν ἀέρα τὰ ἑλληνικὰ ἐπιτόκια καὶ ὁδηγώντας τὴ χώρα στὸν γκρεμό! Ἂν δὲν χρεωκοπήσει ἡ Ἑλλάδα κερδίζει ἀπὸ τὰ αὐξημένα ἐπιτόκια, ἂν χρεωκοπήσει κερδίζει ἀπὸ τὴ χρεωκοπία. Κερδίζει στήνοντας τὴ φούσκα, κερδίζει καὶ ξεφουσκώνοντας τὴ φούσκα, πιστὴ στὴν ἀρχὴ “ἅρπαξε τὸ τσὲκ πρὶν σκάσει τὸ καρπούζι”. Στὴν πραγματικότητα δὲν ὑπάρχει κανένα καρπούζι. Ἡ τράπεζα τὸ παρουσιάζει ὡς ὑπαρκτό, κερδίζει ἀπὸ τὴν πώλησή του καὶ τὸ ἀφήνει νὰ σκάσει πρὶν τὸ πάρει στὰ χέρια του ὁ ἀγοραστής.
Δὲν εἶναι πρώτη φορὰ ποὺ τὸ κάνει, εἶναι ἡ πάγια μέθοδός της, χάρη στὴν ὁποία κυριάρχησε στὴν παγκόσμια χρηματοπιστωτικὴ ἀγορά, ἐξοντώνοντας τοὺς ἀνταγωνιστές. Ἡ Γκόλντμαν γιγαντώνεται ἀπομυζώντας τοὺς πελάτες-θύματα, γι’ αὐτὸ τὴν ὀνόμασε βαμπὶρ ἡ Λιμπερασιόν. Τὰ ἴχνη της ἐντοπίζονται πίσω ἀπὸ ὅλες τὶς φοῦσκες καὶ οἰκονομικὲς καταστροφὲς (κερδοσκοπία πετρελαίου, μετοχῶν ὑψηλῆς τεχνολογίας κ.ο.κ.).
Ἡ τράπεζα πρωταγωνίστησε στὰ σάπια στεγαστικὰ δάνεια, ὁδηγώντας στὴν καταστροφὴ τοῦ 2008. Τότε, οἱ τραπεζίτες ἀνάγκασαν τὶς κυβερνήσεις νὰ ξοδέψουν 11.400 δισεκατομμύρια δολλάρια (ἂν ἔχετε τρόπο νὰ φαντασθεῖτε ἕνα τέτοιο ποσὸ) γιὰ νὰ καλύψουν τὶς νομότυπες ἢ μὴ ἀπάτες τῶν τραπεζῶν. Ἀφοῦ σώθηκαν οἱ ἀπὸ τὴ χρεωκοπία, βγάζοντας μάλιστα καὶ κάτι τίς, οἱ τραπεζίτες ἐπανῆλθαν στὰ ἴδια βάζοντας στὸ στόχαστρο εὐάλωτα κράτη. Καὶ δοκιμάζοντας τὸ εὐρώ, προτοῦ κατοχυρωθεῖ ὡς παγκόσμιο ἀποθεματικό, ὑπονομεύοντας τὴν ἀμερικανικὴ κυριαρχία.
Η ΦΙΡΜΑ: ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ-ΒΑΜΠΙΡ
Οἱ Ἀμερικανοὶ λατρεύουν τὰ παρατσούκλια. Τὴ CIA τὴ λένε «The Company» (H Ἑταιρεία). Τὴ Μαφία «The Family» (Ἡ Οἰκογένεια). Τὴν Goldman Sachs «The Firm» (Ἡ Φίρμα). Γκόλντμαν καὶ Σὰξ ἦταν δύο Γερμανοεβραῖοι μετανάστες. Ἵδρυσαν τὴν τράπεζα τὸ 1869, ἀλλὰ δὲν θὰ μποροῦσαν ἴσως νὰ φανταστοῦν ὅτι θὰ γινόταν σήμερα ἡ μεγαλύτερη στὸν κόσμο, ἀλλὰ καὶ μία πραγματική, ἂν καὶ ἀφανής, ὅσο μπορεῖ, ὑπερκυβέρνηση τοῦ κόσμου.
Ἡ Γκόλντμαν δὲν ἔχει ἁπλῶς καλὲς σχέσεις μὲ τὴν ἀμερικανικὴ κυβέρνηση, εἶναι, σὲ μεγάλο βαθμό, ἡ κυβέρνηση. Τὸ μυστικό της ἐπιτυχίας της; Ἔσπαγε πρώτη ὅλες τὶς κρατικὲς ρυθμίσεις καὶ ἠθικὲς δεοντολογίες, ποντάροντας καὶ κερδίζοντας ἀπὸ τὴν χρεωκοπία τῶν πελατῶν της! Μποροῦσε νὰ τὸ κάνει, γιατί εἶχε ἀνθρώπους της στὴν κυβέρνηση καὶ τὴν κεντρικὴ τράπεζα τῶν ΗΠΑ, σὲ εὐρωπαϊκὲς κυβερνήσεις, σὲ εὐρωπαϊκὲς κεντρικὲς τράπεζες καὶ τὴν ἴδια τὴν Εὐρωπαϊκὴ Κεντρικὴ Τράπεζα. Ἐπηρεάζει καθοριστικὰ τὶς ἀποφάσεις ποὺ διαμορφώνουν τὴν τραπεζικὴ ἀγορὰ καὶ τὶς ρυθμίσεις της.
Ἡ ἀχαλίνωτη κερδοσκοπία της συνέβαλε στὸ Κρὰχ τοῦ 1929. ”In God we Trust” γράφει κάθε δολλάριο, ΅In Goldman Sachs we Trust”, παρέφρασε ὁ Τζών Κένεθ Γκαλμπρέιθ, ποὺ τῆς ἀφιέρωσε ἕνα κεφάλαιο τοῦ βιβλίου του γιὰ τὴν κρίση. Στὶς δεκαετίες τοῦ “κρατισμοῦ” ποὺ ἀκολούθησαν, ἡ Γκόλντμαν ἔγινε πιὸ προσεκτική, ἔφτιαξε τὸ ὄνομά της καὶ εἶχε μάλιστα μότο τὴν “μακροπρόθεσμη ἀπληστία”. Διεύρυνε προσεκτικὰ τὴν ἐπιρροή της, διεισδύοντας σταδιακὰ καὶ “φυτεύοντας” τοὺς ἀνθρώπους της στὰ βασικὰ κέντρα οἰκονομικῆς ἐξουσίας ΗΠΑ καὶ Εὐρώπης, στὶς κυβερνήσεις καὶ τὶς κεντρικὲς τράπεζες. Ὥσπου, οἱ σταδιακὲς “ἀπελευθερώσεις” τῆς ἀγορᾶς χρήματος πέρασαν τὸ κρίσιμο σημεῖο, στὰ τελευταῖα χρόνια Κλίντον, μὲ Ὑπουργὸ Οἰκονομικῶν τὸν Ρούμπιν, ἐπιτρέποντας στὴν τράπεζα νὰ παίξει ἄγρια τὸ “μεγάλο παιχνίδι” της, τὴν οἰκοδόμηση μίας παγκόσμιας “Αὐτοκρατορίας τοῦ Χρήματος”
Ἡ Γκόλντμαν ἐκμεταλλεύθηκε τὶς “ἀπελευθερώσεις” καὶ τὴν κατάργηση τῶν περισσότερων φραγμῶν καὶ ρυθμίσεων (ποὺ συχνὰ προκάλεσε ἡ ἴδια), συμπρωταγωνιστώντας στὸ στήσιμο τῆς μίας φούσκας μετὰ τὴν ἄλλη. Μπόρεσε νὰ τὸ κάνει, γιατί ἐπηρέαζε μὲ τοὺς ἀνθρώπους της καθοριστικὰ τὴν ἀμερικανικὴ καὶ εὐρωπαϊκὴ οἰκονομικὴ πολιτική.
Ἡ μεγάλη εὐκαιρία της ἦταν ἡ κρίση τοῦ 2008. Πρωταγωνίστησε στὸν μποὺμ τῶν στεγαστικῶν δανείων πρὸς ἀναξιόπιστους δανειολῆπτες, μετὰ ἀνακάτεψε τὰ “τοξικὰ δάνεια” μὲ ὑγιέστερα προϊόντα καὶ τὰ πούλησε ὡς ὑγιῆ. Μετὰ κερδοσκόπησε εἰς βάρος τῶν ἀγοραστῶν τῶν προϊόντων της στὴν δευτερογενῆ ἀγορὰ CDS, τῶν ἀσφαλιστικῶν συμβολαίων ἔναντι ἀναξιόπιστων χρεῶν, ἐπιταχύνοντας τὴν κρίση. Ἀπὸ τὴ μία κέρδισε μεταπουλώντας στεγαστικὰ δάνεια, ἀπὸ τὴν ἄλλη ποντάροντας καὶ συμβάλλοντας στὴν καταστροφὴ τῶν προϊόντων της. Κύριο ἐργαλεῖο της ἦταν ἡ ἀγορὰ CDS (Credit Default Swaps), δευτερογενῶν χρηματοπιστωτικῶν προϊόντων, ἀσφαλίστρων ἔναντι χρεωκοπίας, μία ἀπὸ τὶς πιὸ ἀδιαφανεῖς καὶ πιὸ ἀπορυθμισμένες. Τρεῖς τράπεζες ἐλέγχουν τὸ 75% τῆς ἀγορᾶς, Γκόλντμαν, J.P. Morgan καὶ Ντώυτσε Μπάνκ.
Ὅταν ξέσπασε ἡ κρίση, ἡ Γκόλντμαν χρησιμοποίησε τὸν ἄνθρωπό της στὴν κυβέρνηση, τὸν Ὑπουργὸ Οἰκονομικῶν Πόλσον γιὰ νὰ ἀποτρέψει κάθε συνδρομὴ στὶς τράπεζες, ὁδηγώντας στὴ χρεωκοπία τὸν κύριο ἀνταγωνιστή της, τὴ Λήμαν Μπράδερς. Ὅταν ἡ Λήμαν χρεωκόπησε, ὁ Πόλσον ἄλλαξε ἀμέσως ρότα καὶ ἔσπευσε νὰ διασώσει τὶς ὑπὸ χρεωκοπία τράπεζες. Ἡ Γκόλντμαν ὄχι μόνο ἀπηλλάγη τοῦ κύριου ἀνταγωνιστῆ, ἀλλὰ καὶ κέρδισε 13 δὶς δολλάρια ἀπὸ τὸ σχέδιο σωτηρίας. (Μία ἐκπληκτικὴ ἔρευνα γιὰ τὴν Γκόλντμαν Ζὰκς δημοσιεύεται στὸ περιοδικὸ “Τετράδια”, τεῦχος 57-58, τῶν ἐκδόσεων “Στοχαστής”). Σὲ αὐτὴ τὴν “τράπεζα ποὺ τρομάζει”, κατὰ τὴν ἔκφραση τῆς Λιμπερασιόν, ἀνέθεσαν διαδοχικὲς ἑλληνικὲς κυβερνήσεις, μετὰ τὸ 1998, σημαντικὸ μέρος τῆς διαχείρισης τοῦ ἑλληνικοῦ χρέους καὶ τῆς ἐμπιστεύτηκαν τὸ μέλλον τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ.
“Η Γκόλντμαν Ζὰκς εἶναι παντοὺ”
H φράση ἀνήκει στὸν Μὰτ Τάϊμπι, ἐρευνητὴ δημοσιογράφο, ποὺ ὑπογράφει μία μεγάλη ἔρευνα γιὰ τὴν Γκόλντμαν στὸ περιοδικὸ Rolling Stone. Ἥ μέθοδος τῆς Φίρμας εἶναι ὁ … εἰσοδισμός, τόσο ἐπιτυχὴς ποὺ ἡ τράπεζα ἀπέκτησε καὶ δεύτερο παρατσούκλι, ἀφοῦ τὴν ὀνομάζουν καὶ “κυβέρνηση Ζάκς”. Ἐπιλέγει στελέχη της, τὰ κάνει ἑκατομμυριούχους καὶ μετά τούς …,βρίσκει δουλειὰ στὶς κεντρικότερες θέσεις τοῦ παγκόσμιου οἰκονομικοῦ συστήματος. Ἰδοὺ μερικὰ ἀπὸ τὰ ἀστέρια τοῦ διεθνοῦς δικτύου της:
Mario Draghi
Ὑπεύθυνος ἰδιωτικοποιήσεων στὴν Ἰταλία (1991-2001), ἀντιπρόεδρος Εὐρώπης τῆς Goldman Sachs (2001-2006), Διοικητὴς τῆς Κεντρικῆς Τράπεζας τῆς Ἰταλίας, ὑποψήφιος γιὰ τὴ θέση τοῦ Προέδρου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Κεντρικῆς Τράπεζας
Otmar Issing
Ἐπικεφαλῆς οἰκονομολόγος καὶ ἀρχιτέκτονας τῆς νομισματικῆς στρατηγικῆς τῆς Κεντρικῆς Εὐρωπαϊκῆς Τράπεζας (1998-06), διεθνὴς σύμβουλος τῆς Goldman Sachs, Πρόεδρος τοῦ Center for Financial Studies στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Φρανκφούρτης. Μὲ πρόσφατο ἄρθρο του στοὺς Financial Times συγχαίρει τοὺς Εὐρωπαίους ἡγέτες γιὰ τὴ σθεναρὴ ἀντίστασή τους στὴν καταστροφική, ὅπως τὴν χαρακτηρίζει, ἰδέα μίας εὐρωπαϊκῆς βοήθειας στὴν Ἑλλάδα. Ἡ ἐφημερίδα ἀναφέρει ὅλες τὶς ἰδιότητες τοῦ ἀρθρογράφου, πλὴν αὐτῆς τοῦ συμβούλου τῆς Goldman Sachs.
Lloyd Blankfein
Πρόεδρος καὶ Γενικὸς Διευθυντὴς τῆς Goldman Sachs. Ὁ χειρότερος Πρόεδρος καὶ Γενικὸς Διευθυντὴς τοῦ 2009 κατὰ τὸ Forbes, πρόσωπο τῆς χρονιᾶς κατὰ τοὺς Financial Times. Ἐτήσια ἀμοιβὴ 53 ἑκατομμύρια δολλάρια.
Henry Paulson
Μετὰ ἀπὸ 30 χρόνια στὴ Φίρμα, ἔγινε Ὑπουργὸς Οἰκονομικῶν του Μπούς.
Lawrence Summers
Σύμβουλος τοῦ Κλίντον, τοῦ Μποὺς καὶ τοῦ Ὀμπάμα. Ἀρχιτέκτονας τῆς φιλελευθεροποίησης τοῦ χρηματοπιστωτικοῦ τομέα. Προστατευόμενος τοῦ Ρούμπιν, βετεράνου τῆς Φίρμας
Dan Jester
Στὴν κυβέρνηση Ὀμπάμα. Ἀναμείχθηκε στὴ διάσωση τῆς ΑΙG, ὅπου ἕνα μεγάλο μέρος ἀπὸ τὸ κεφάλαιο ποὺ δαπανήθηκε κατέληξε στὴν Goldman Sachs
Ἡ ἐπιχείρηση “Χρεωκοπία τῆς Ἑλλάδας”
To 1998 ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση ἔθεσε ὡς κύρια ἐπιδίωξη τὴν ἔνταξη στὴν ΟΝΕ. Τὰ νούμερα δὲν ἔβγαιναν. Ἡ Ἀθήνα θὰ μποροῦσε ἴσως νὰ περιορίσει τὴ φοροδιαφυγὴ τῶν μεσαίων-ἀνώτερων κοινωνικῶν στρωμάτων ποὺ δὲν συνηθίζουν νὰ πληρώνουν φόρους, ἀφήνοντας τὴν στήριξη τοῦ κράτους στοὺς μισθωτοὺς καὶ συνταξιούχους (ποὺ ταυτόχρονα κατηγοροῦν ὡς ἀνεπρόκοπους). Θὰ μποροῦσε νὰ περιορίσει τὴν παραοικονομία ἢ τὸ κόστος τῆς διαφθορᾶς. Θὰ μποροῦσε νὰ σκεφτεῖ ἄλλες ἀναπτυξιακὲς στρατηγικές. Προτίμησε τὸν εὔκολο, ἂν καὶ πανάκριβο, δρόμο, τὸ μασκάρεμα τοῦ χρέους. Γιὰ νὰ τὸ κάνει ἀπευθύνθηκε, σύμφωνα μὲ τοὺς New York Times καὶ τὴ Wall Street Journal, στὴ διαβόητη Goldman Sachs. Γιὰ τὴ συνεργασία αὐτὴ τὴν ἐγκαλεῖ τώρα καὶ ζητᾶ νὰ πληροφορηθεῖ τί ἔγινε ἡ Κομισιόν. Γράφει σὲ μία ἔρευνά του τὸ γαλλικὸ Μαριάν:
“Για τὴν πιὸ μεγάλη τράπεζα τοῦ κόσμου, ἡ πατρίδα τῆς δημοκρατίας μετετράπη σὲ ἀγελάδα πρὸς ἄρμεγμα…¨Ὅταν ὁ Γκάρυ Κὸν προσγειώνεται στὸ ἀεροδρόμιο Ἐλευθέριος Βενιζέλος, τὸ 2001, οἱ ἕλληνες ἀξιωματοῦχοι τὸν περιμένουν ὅπως τὸν Μεσσία…Ὁ Κώστας Σημίτης ἀποφασίζει νὰ βάλει τὸν λύκο μέσα στὸ μαντρί”. H Γκόλντμαν Σάχς, γράφει τὸ περιοδικό, “διαφθείρει” τὴν ἑλληνικὴ κυβέρνηση “πείθοντας” την ὅτι μπορεῖ μὲ τὰ προϊόντα της νὰ χρηματοδοτεῖ τὶς δαπάνες της. Ἡ Γκόλντμαν βγάζει 300 ἑκατομμύρια δολλάρια, γιὰ νὰ κρύψει ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση, ὅλο κι ὅλο, ἕνα δάνειο ἑνὸς δίς. 30% εἰς βάρος τοῦ ἑλληνικοῦ δημοσίου πάει τὸ νταβατζηλίκι. Ὁ οἶκος ἀξιολόγησης Μούντις καλύπτει τὴν ἐπιχείρηση ἀξιολογώντας μὲ ἄριστα τὴν Ἑλλάδα. Ἡ ἀτιμωρησία ὁδηγεῖ σὲ μονιμοποίηση τῶν πρακτικῶν. Τὸ τελευταῖο ἀπὸ αὐτὰ τὰ προϊόντα εἶναι ὁ “Titlospe”, δάνειο 5,3 δὶς τὸ 2009.
Μὲ τὴ μέθοδο αὐτή, ἡ Ἀθήνα χρησιμοποίησε διάφορα δομημένα προϊόντα γιὰ νὰ κρύψει τὸ πραγματικὸ ὕψος τοῦ χρέους ἐπιτρέποντας στὴν Ἑλλάδα νὰ ἐκπληρώσει τεχνικά, ὄχι ὅμως καὶ οὐσιαστικά, τὰ κριτήρια τοῦ Μάαστριχτ, πρακτικὴ ποὺ ἄρχισε τὸ 1998 καὶ συνεχίστηκε μέχρι τὶς ἀρχὲς τοῦ 2009. Ἡ Γκόλντμαν, ἡ Ἐθνικὴ Τράπεζα καὶ ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση δημιούργησαν ἕνα “νεφέλωμα” διεθνῶν ἑταιρειῶν ποὺ εἰδικεύτηκαν στὴν ἀγοραπωλησία ἑλληνικῶν τίτλων μετασχηματισμένων σὲ ἰδιόμορφα, δομημένα προϊόντα.
Ὅλα ἦταν νόμιμα, ὑποστηρίζεται σήμερα. Καὶ τὰ δάνεια στοὺς ἄστεγους ποὺ ἀνατίναξαν τὸ τραπεζικὸ σύστημα νόμιμα ἦταν, δὲν ἦταν ὅμως πρὸς τὸ δημόσιο συμφέρον. H φούσκα ποὺ δημιουργήθηκε εἶναι αὐτὴ ἀκριβῶς ποὺ σκάει σήμερα στὰ μοῦτρα μας, ἔχοντας ὁδηγήσει τὸ ἑλληνικὸ κράτος στὰ πρόθυρα τῆς κατάρρευσης.
Ἡ Κομισιὸν πάντως δὲν ἔχει πεισθεῖ γιὰ τὴ νομιμότητα ὁρισμένων ἀπὸ τὶς διαδικασίες αὐτές. ¨Ενα ἀπὸ τὰ συνηθέστερα κόλπα τῆς Γκόλντμαν εἶναι ἡ ἔκδοση χρεωγράφων σὲ ἄλλο νόμισμα ἀπὸ μία χώρα καὶ ἡ ἐν συνεχείᾳ χρήση swaps γιὰ κάλυψη ἀπὸ ἀλλαγὲς ἰσοτιμιῶν. Τὸ κόλπο, ποὺ ὑποπτεύεται ἡ Κομισιὸν ὅτι ἔγινε καὶ ἐξετάζει τὴ νομιμότητά του, ἀρχίζει ἀπὸ κεῖ καὶ πέρα, μὲ τὴν αὐθαίρετη ἀλλαγὴ ἀπὸ τὴν κυβέρνηση καὶ τὴν κεντρικὴ τράπεζα τῆς ἰσοτιμίας, χωρὶς νὰ τὸ ἀνακοινώσει σὲ κανένα, σύμφωνα μὲ τὸ γαλλικὸ ρεπορτάζ. Μὲ τὸν τρόπο αὐτό, βελτιώνει τὴν ἀξία τοῦ χρέους. Ἡ δεύτερη μέθοδος εἶναι ἡ πρόβλεψη μελλοντικῶν ἐξόδων. Σύμφωνα μὲ τὴ Λιμπερασιόν, ἡ Γκόλντμαν πρότεινε στὴν κυβέρνηση τῆς ΝΔ νὰ προεξοφλήσει ἔσοδα τῶν ἀεροδρομίων, “μειώνοντας” λογιστικὰ τὸ χρέος κατὰ 0,5% τοῦ ΑΕΠ. Γιὰ τὴν ὡραία αὐτὴ συμβουλή, ἕνα ἀκόμα λογιστικὸ τρίκ, τὸ ἑλληνικὸ κράτος πλήρωσε ἕνα ποσὸ 200-300 ἑκατομμυρίων εὐρώ.
Τὰ ἤξεραν
Τὸ γεγονὸς ὅτι καὶ ἄλλες εὐρωπαϊκὲς χῶρες προσέτρεξαν στὴ “δημιουργικὴ λογιστική”, σὲ νομότυπες ἀπάτες, δὲν ἀπαλλάσσει τοὺς Ἕλληνες ἰθύνοντες τῶν εὐθυνῶν τους, δείχνει ὅμως τὸν βαθμὸ διάβρωσης καὶ ἐξάρτησης καὶ ἄλλων Εὐρωπαίων. Εἶναι πολὺ δύσκολο ἐπίσης νὰ πιστέψουμε ὅτι Βρυξέλλες, Παρίσι καὶ Φρανκφούρτη δὲν ἤξεραν καὶ δὲν ἄφησαν νὰ γίνουν ὅλα αὐτά, προφανῶς ἀποβλέποντας σὲ μεγάλα πολιτικὰ-οἰκονομικὰ ὀφέλη. Ἡ Φρανκφούρτη παίρνει κάθε χρόνο λεπτομερεῖς ἐκθέσεις τῆς Τράπεζας τῆς Ἑλλάδας. Γνωρίζει ἀκριβῶς πόσο εἶναι τὸ χρέος. Τὸ ξέρανε καὶ τὸ Νοέμβριο, ὅταν ἡ κυβέρνηση τους ἀνακοίνωσε ὅτι εἶναι διπλάσιο, ὅπως τὸ ἤξεραν καὶ οἱ διεθνεῖς οἶκοι ἀξιολόγησης καὶ οἱ τράπεζες, κάνανε ὅμως τοὺς ἔκπληκτους. Ἡ εὐθύνη εἶναι μοιρασμένη, ἀλλὰ οἱ Ἕλληνες θὰ πληρώσουν τὴ νύφη.
Ἡ ὑπόθεση δείχνει ἐπίσης πόσο ἡ Εὐρώπη εἶναι ὑπονομευμένη ἐκ τῶν ἔσω, ἀφοῦ ἀναθέτει σὲ ἀμερικανικὲς τράπεζες τὴ διαχείριση τῶν πιὸ σημαντικῶν πτυχῶν καὶ εὐάλωτων σημείων τῶν οἰκονομικῶν της (ὅπως κάνει ἄλλωστε καὶ στοὺς τομεῖς προσωπικῶν δεδομένων, περιλαμβανομένων τῶν τραπεζικῶν λογαριασμῶν καὶ κάθε ἄλλης πληροφορίας ποὺ μεταφέρει στὶς ἀμερικανικὲς ὑπηρεσίες, δῆθεν γιὰ τὴν τρομοκρατία). Πρόσφατα, ὁ εὐρωβουλευτὴς Νίκος Χουντὴς ἀποκάλυψε μὲ ἐρώτησή του τὴν ἀναγνώριση, σὲ κανονισμὸ τῆς Κομισιόν, τοῦ ρόλου τῶν τριῶν κυρίως ἀμερικανικῶν οἴκων ἀξιολόγησης, τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ τὸ ἀμερικανικὸ Κονγκρέσο τοὺς καλεῖ νὰ δώσουν ἐξηγήσεις!
Ἡ Ἑλλάδα ἔκρυψε μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ τὰ προβλήματα κάτω ἀπὸ τὸ χαλί, ὥσπου, στὶς ἀρχὲς τοῦ 2009, ἄρχισαν νὰ ἔρχονται οἱ πληροφορίες ἀπὸ τὴ Γερμανία γιὰ κίνδυνο χρεωκοπίας τῆς Ἑλλάδας (σχετικὰ δημοσιεύματα τοῦ Σπῆγκελ καὶ ἄρθρο τοῦ Κώστα Σημίτη στὴν Ἡμερησία). Τὸν Σεπτέμβριο 2009, μὲ πρωτοβουλία τῆς Γκόλντμαν καὶ μεσολαβητὴ τὴν ἑταιρεία Markit, συγκροτεῖται κονσόρτσιουμ 12 τραπεζῶν ποὺ δημιουργεῖ εἰδικὸ ἴντεξ στὴν ἀγορὰ CDS γιὰ τὴν κάλυψη αὐξημένου ρίσκου τοῦ χρέους Ἑλλάδας, Ἱσπανίας καὶ Πορτογαλίας, ἐν ἀναμονὴ τοῦ κερδοσκοπικοῦ παιχνιδιοῦ (iTraxxSovX Western Europe). Πρόκειται κατ’ ουσίαν γιὰ στοίχημα στὴ χρεωκοπία τῶν τριῶν κρατῶν, ποὺ στήνει ὁ σύμβουλός μας.
Ἡ Goldman γνωρίζει ἄριστα ὅλες τὶς πτυχὲς τοῦ ἑλληνικοῦ χρέους. Γνωρίζει ἐπίσης τί πρόκειται νὰ γίνει, ἀφοῦ ἡ ἴδια τὸ ἑτοιμάζει. Τί κάνει; Περιμένει νὰ περάσει ἕνας μήνας ἀπὸ τὶς ἐκλογές, νὰ συνειδητοποιήσει ἡ νέα κυβέρνηση τὸ πρόβλημα ποὺ ἀντιμετωπίζει καὶ στέλνει, σύμφωνα μὲ τὴ Λιμπερασιόν, ἀντιπροσωπεία τραπεζιτῶν στὴν Ἀθήνα, ὑπὸ τὸ Νὸ 2 τῆς τράπεζας Γκάρι Κόν. Γίνονται δύο συναντήσεις (ἔχουν γίνει καὶ ἀρκετὲς ἄλλες στὸ ἐξωτερικό). Μία στὸ Ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν καὶ μία στὸ ξενοδοχεῖο “Πεντελικόν” τῆς Κηφισιᾶς. Προτείνουν ἕνα ἀκόμα χαριτωμένο προϊόν τους, σχεδιασμένο νὰ στείλει στὸ μέλλον τὸ κόστος τοῦ ΕΣΥ. Λίγο πρὶν σπρώξουν τὴν Ἑλλάδα στὴν Καιάδα, ἑτοιμάζονται νὰ τῆς ἁρπάξουν κάτι ἀκόμα.
Ἡ τελικὴ ἐπίθεση
Τὸν Δεκέμβριο, ἡ ἐπίθεση ἀρχίζει μέσω τῶν οἴκων ἀξιολόγησης ποὺ ὑποβαθμίζουν τὴν ἑλληνικὴ πιστοληπτικὴ ἱκανότητα, παρόλο ποὺ γνώριζαν μία χαρὰ ἐδῶ καὶ καιρὸ τὴν πραγματικὴ κατάσταση. Ἡ ἑλληνικὴ ἀξιοπιστία πλήττεται ἀπὸ παντοῦ. Ἡ Goldman ἐξακολουθεῖ πάντως νὰ βγάζει ἕνα “σκασμὸ λεφτά”, ὅπως μὲ τὴν ἔκδοση τοῦ δανείου τῆς 25.1.2010. Ἐνῶ συνεχίζει νὰ κερδίζει ἀπὸ τὴ διαχείριση τοῦ χρέους, δὲν περιμένει οὔτε μία μέρα ἀπὸ τὴν πώληση τοῦ δανείου καὶ ξαναχτυπάει τὴν Ἑλλάδα μέσω τῶν Financial Times, προνομιακοῦ ἐκφραστῆ καὶ τοῦ Σίτι καὶ τῆς Κομισιὸν (τέτοια εἶναι τὰ εὐρωπαϊκὰ χάλια). Παίζοντας ἔτσι διπλὸ παιχνίδι καὶ εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδας, καὶ εἰς βάρος τῶν ἄλλων πελατῶν της, ἀγοραστῶν τοῦ τελευταίου δανείου, ποὺ βλέπουν τὰ ἑλληνικὰ ἐπιτόκια καὶ spread νὰ ἐκτινάσσονται ἀμέσως μετά.
Ἡ λονδρέζικη ἐφημερίδα γράφει ὅτι ἡ Ἀθήνα θέλει νὰ δανειστεῖ ἀπὸ τὴν Κίνα μέσω τῆς Γκόλντμαν. Τὸ δημοσίευμα προκαλεῖ ἀμέσως αὔξηση τοῦ πρίμιουμ γιὰ τὸ χρέος. Κανεὶς δὲν πιστεύει ὅτι ἡ ἐφημερίδα μποροῦσε νὰ δημοσιεύσει τέτοια εἴδηση, χωρὶς νὰ τὴν ἐπιβεβαιώσουν ἀπὸ τὴν Γκόλντμαν. Κατ’ ἄλλους τὴν εἴδηση τὴν ἔδωσε ἡ ἴδια ἡ Γκόλντμαν ὅταν πληροφορήθηκε (ἄραγε ἀπὸ ποιόν;) ὅτι ὁ Γ. Παπανδρέου σκέφτεται νὰ προχωρήσει σὲ διακρατικὴ συμφωνία μὲ τὴν Κίνα προκειμένου οἱ Ἀσιάτες τῆς Cosco ποὺ ἔχουν πάρει τὸ λιμάνι τοῦ Πειραιᾶ νὰ ἀναλάβουν ἕνα σημαντικὸ κομμάτι τοῦ δανεισμοῦ τῆς χώρας. Ἡ τράπεζα δὲν περιορίζεται φυσικὰ στὰ κέρδη ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ χρέος. Κερδοσκοπεῖ ἀμέσως κατὰ τοῦ εὐρώ, πιστὴ στὴν ἀρχὴ “ἀγοράζουμε στὴ φήμη καὶ πουλᾶμε στὸ γεγονός”. Μεταξὺ 26.1 καὶ 2.2 οἱ ἀμερικανικὲς ἐπενδυτικὲς τράπεζες καὶ τὰ χετζ φάντ, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ἡ Γκόλντμαν, ρευστοποιοῦν συμβόλαια ἀξίας 5,5 δισεκατομμυρίων εὐρώ, περισσότερα ἀπὸ τὸν Σεπτέμβρη τοῦ 2008, στὸ ἀπόγειό τῆς οἰκονομικῆς κρίσης.
Ἀπὸ τὴν ἀγορὰ CDS, παίζοντας δηλαδὴ τὴ χρεωκοπία τῆς Ἑλλάδας, ἡ Γκόλνtμαν ὑπολογίζεται ὅτι κέρδισε ἕνα ἕως τρία δισεκατομμύρια δολλάρια. Οἱ χρηματιστὲς τῆς Γουὼλ Στρὴτ σφυρίζουν ἀδιάφορα, δηλώνοντας στοὺς δημοσιογράφους: “ἡ δουλειὰ μας εἶναι νὰ βγάζουμε λεφτά, ὄχι νὰ σκεφτόμαστε τί θὰ συμβεῖ στοὺς ¨Ἕλληνες πολίτες, δὲν ὑπάρχει ἐξάλλου νόμος ποὺ νὰ ἀπαγορεύει νὰ ἐκμεταλλευτεῖς τὸν μαλάκα” (δήλωση τοῦ Ἀμὶτ Σαρκάρ, ἐπικεφαλῆς ἀμερικανικοῦ ἐπενδυτικοῦ ταμείου, Μαριάν, 20.2.2010)
Τὸ διακύβευμα: ὑποδούλωση Ἑλλάδας, ὑποδούλωση Εὐρώπης
Ἡ Ἑλλάδα γίνεται προνομιακὴ δίοδος γιὰ τὸν ἔλεγχο τῆς Εὐρώπης καὶ τὴν ἐξασθένηση τοῦ εὐρώ, προτοῦ τὸ εὐρωπαϊκὸ νόμισμα καταστεῖ κύριο ἀποθεματικό. Ἐπιδιώκεται ἐπίσης νὰ γίνει τὸ νέο ὑπόδειγμα μίας Εὐρώπης χωρὶς κοινωνικὸ κράτος. Μέρκελ καὶ Σαρκοζὶ ἄρχισαν νὰ καταλαβαίνουν μόλις αὐτὸ τὸν μήνα τί συμβαίνει καὶ τὶς συνέπειες γιὰ τὴν Εὐρώπη καὶ παραμένουν βασικὰ ἀμήχανοι, παρόλο ποὺ ἔχουν εὔκολες λύσεις, ποὺ περιγράφουν ἀρκετὰ ἔντυπα, ὅπως ἔκδοση εὐρωομολόγων ἢ ἀγορὰ ἀπὸ τὴν Κεντρικὴ Εὐρωπαϊκὴ Τράπεζα τοῦ ἑλληνικοῦ χρέους, ποὺ θὰ τσάκιζε τὰ πόδια τῶν κερδοσκόπων καὶ θὰ τοὺς ἀνάγκαζε νὰ ξανασκεφτοῦν πολλὲς φορὲς πρὶν ξαναεπιτεθοῦν.
Βερολῖνο ὅμως καὶ Παρίσι παραμένουν δέσμιοι της ἰδεολογίας καὶ τῆς ἀρχιτεκτονικῆς τοῦ εὐρὼ ποὺ τοὺς ἐμποδίζει νὰ ἀντιδράσουν μὲ ἄλλο τρόπο, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ νὰ ἀπαιτοῦν περίπου τὴν αὐτοκτονία τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας. Ἡ Εὐρώπη εἶναι ἐκ τῶν ἔνδον ὑπονομευμένη, ὅπως ἀποδεικνύει ἡ δραστηριότητα κατὰ τῆς Ἑλλάδας τῆς Ντώυτσε Μπάνκ, τῆς PNB Paribas, τῆς Σοσιετὲ Ζενερὰλ καὶ τῶν ἑλβετικῶν τραπεζῶν στὴν ἀγορὰ CDS, ἀλλὰ καὶ ἡ στάση τῶν ἁρμοδίων της Κομισιόν, τῶν “εὐρωπαίων ἠλιθίων”, ὅπως τοὺς ἀποκαλοῦν οἱ Γάλλοι. Ἡ “παγκοσμιοποίηση” εἶναι φτιαγμένη ἀπὸ καὶ γιὰ τοὺς Ἀγγλοσάξωνες. ¨Οσο γιὰ τὸ ἑλληνικὸ ζήτημα μοιάζει γιὰ ὁρισμένα τουλάχιστο γαλλικὰ ἔντυπα μία μάχη μεταξὺ δημοκρατίας καὶ ὁλοκληρωτισμοῦ, ὅπως ὑποδεικνύει ἡ Λιμπερασιὸν δημοσιεύοντας, δίπλα-δίπλα, τὴ φωτογραφία τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων καὶ τοῦ οὐρανοξύστη Goldman Sachs, τῆς μεγαλύτερης τράπεζας τοῦ κόσμου ποὺ χρησιμοποιεῖ ὅλη της τὴ δύναμη ἐναντίον μίας μικρῆς εὐρωπαϊκῆς χώρας.
Κόσμος τοῦ Ἐπενδυτῆ, 27.2.2010
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ: ΠΩΣ Η GOLDMAN SACHS ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Ἐνδιαφέρον θὰ ἦταν νὰ μάθουμε ἐὰν ἡ Γκόλντμαν Ζὰκς διατηροῦσε ἢ καὶ συνεχίζει νὰ διατηρεῖ κάποιον “τοποτηρητὴ” καὶ στὰ καθ’ ἠμᾶς καὶ σὲ ποιὸ ἀκριβῶς πόστο. Σὲ κυβερνητικὸ ἢ μήπως σὲ κρατικὸ ποὺ πάντως ἐπηρεάζει καθοριστικὰ κρίσιμες κυβερνητικὲς ἀποφάσεις σχετικὰ μὲ τὴν οἰκονομία καὶ τὴ διαχείριση τῶν δημοσιονομικῶν μας προβλημάτων;
Τοῦ Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Πῶς θὰ σᾶς φαινόταν ἂν ὁ προπονητὴς τοῦ Ὀλυμπιακοῦ ἔπαιζε 100 ἑκατομμύρια στὸ ΠΡΟ ΠΟ, ποντάροντας στὴν ἧττα καὶ τὸν ὑποβιβασμὸ τῆς ὁμάδας του καὶ συνιστώντας στοὺς φίλους του νὰ κάνουν τὸ ἴδιο; Τί θὰ ἔκαναν οἱ ὀπαδοὶ τῶν Ἐρυθρολεύκων σὲ ἕναν τέτοιο προπονητή;
Αὐτὸ ἀκριβῶς φαίνεται ὅτι κάνει ἡ τράπεζα Γκόλντμαν Ζάκς, κύριος σύμβουλος ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν τῶν ἑλληνικῶν κυβερνήσεων σὲ θέματα χρέους καὶ ἰδιωτικοποιήσεων, προνομιακὸς συνομιλητὴς τῶν Πρωθυπουργῶν καὶ ἀπὸ τοὺς κύριους διαχειριστὲς τοῦ δημόσιου χρέους μας. Μὲ τὸ ἕνα χέρι, ἡ τράπεζα κερδίζει δισεκατομμύρια ἀπὸ τὶς “συμβουλές” της καὶ τὴ διαχείριση τοῦ χρέους. Μὲ τὸ ἄλλο, παίζει στὴν ἀγορὰ CDS ποντάροντας στὴ χρεωκοπία τῆς Ἑλλάδας, σὲ στενὴ συνεργασία μὲ τὸ κερδοσκοπικὸ χετζ φὰντ Πόλσον, ποὺ κέρδισε τοῦ κόσμου τὰ λεφτὰ στὴν κρίση τοῦ 2008. H Γκόλντμαν φροντίζει ταυτόχρονα νὰ ὑπονομεύει τὴν ἑλληνικὴ ἀξιοπιστία, τινάζοντας στὸν ἀέρα τὰ ἑλληνικὰ ἐπιτόκια καὶ ὁδηγώντας τὴ χώρα στὸν γκρεμό! Ἂν δὲν χρεωκοπήσει ἡ Ἑλλάδα κερδίζει ἀπὸ τὰ αὐξημένα ἐπιτόκια, ἂν χρεωκοπήσει κερδίζει ἀπὸ τὴ χρεωκοπία. Κερδίζει στήνοντας τὴ φούσκα, κερδίζει καὶ ξεφουσκώνοντας τὴ φούσκα, πιστὴ στὴν ἀρχὴ “ἅρπαξε τὸ τσὲκ πρὶν σκάσει τὸ καρπούζι”. Στὴν πραγματικότητα δὲν ὑπάρχει κανένα καρπούζι. Ἡ τράπεζα τὸ παρουσιάζει ὡς ὑπαρκτό, κερδίζει ἀπὸ τὴν πώλησή του καὶ τὸ ἀφήνει νὰ σκάσει πρὶν τὸ πάρει στὰ χέρια του ὁ ἀγοραστής.
Δὲν εἶναι πρώτη φορὰ ποὺ τὸ κάνει, εἶναι ἡ πάγια μέθοδός της, χάρη στὴν ὁποία κυριάρχησε στὴν παγκόσμια χρηματοπιστωτικὴ ἀγορά, ἐξοντώνοντας τοὺς ἀνταγωνιστές. Ἡ Γκόλντμαν γιγαντώνεται ἀπομυζώντας τοὺς πελάτες-θύματα, γι’ αὐτὸ τὴν ὀνόμασε βαμπὶρ ἡ Λιμπερασιόν. Τὰ ἴχνη της ἐντοπίζονται πίσω ἀπὸ ὅλες τὶς φοῦσκες καὶ οἰκονομικὲς καταστροφὲς (κερδοσκοπία πετρελαίου, μετοχῶν ὑψηλῆς τεχνολογίας κ.ο.κ.).
Ἡ τράπεζα πρωταγωνίστησε στὰ σάπια στεγαστικὰ δάνεια, ὁδηγώντας στὴν καταστροφὴ τοῦ 2008. Τότε, οἱ τραπεζίτες ἀνάγκασαν τὶς κυβερνήσεις νὰ ξοδέψουν 11.400 δισεκατομμύρια δολλάρια (ἂν ἔχετε τρόπο νὰ φαντασθεῖτε ἕνα τέτοιο ποσὸ) γιὰ νὰ καλύψουν τὶς νομότυπες ἢ μὴ ἀπάτες τῶν τραπεζῶν. Ἀφοῦ σώθηκαν οἱ ἀπὸ τὴ χρεωκοπία, βγάζοντας μάλιστα καὶ κάτι τίς, οἱ τραπεζίτες ἐπανῆλθαν στὰ ἴδια βάζοντας στὸ στόχαστρο εὐάλωτα κράτη. Καὶ δοκιμάζοντας τὸ εὐρώ, προτοῦ κατοχυρωθεῖ ὡς παγκόσμιο ἀποθεματικό, ὑπονομεύοντας τὴν ἀμερικανικὴ κυριαρχία.
Η ΦΙΡΜΑ: ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ-ΒΑΜΠΙΡ
Οἱ Ἀμερικανοὶ λατρεύουν τὰ παρατσούκλια. Τὴ CIA τὴ λένε «The Company» (H Ἑταιρεία). Τὴ Μαφία «The Family» (Ἡ Οἰκογένεια). Τὴν Goldman Sachs «The Firm» (Ἡ Φίρμα). Γκόλντμαν καὶ Σὰξ ἦταν δύο Γερμανοεβραῖοι μετανάστες. Ἵδρυσαν τὴν τράπεζα τὸ 1869, ἀλλὰ δὲν θὰ μποροῦσαν ἴσως νὰ φανταστοῦν ὅτι θὰ γινόταν σήμερα ἡ μεγαλύτερη στὸν κόσμο, ἀλλὰ καὶ μία πραγματική, ἂν καὶ ἀφανής, ὅσο μπορεῖ, ὑπερκυβέρνηση τοῦ κόσμου.
Ἡ Γκόλντμαν δὲν ἔχει ἁπλῶς καλὲς σχέσεις μὲ τὴν ἀμερικανικὴ κυβέρνηση, εἶναι, σὲ μεγάλο βαθμό, ἡ κυβέρνηση. Τὸ μυστικό της ἐπιτυχίας της; Ἔσπαγε πρώτη ὅλες τὶς κρατικὲς ρυθμίσεις καὶ ἠθικὲς δεοντολογίες, ποντάροντας καὶ κερδίζοντας ἀπὸ τὴν χρεωκοπία τῶν πελατῶν της! Μποροῦσε νὰ τὸ κάνει, γιατί εἶχε ἀνθρώπους της στὴν κυβέρνηση καὶ τὴν κεντρικὴ τράπεζα τῶν ΗΠΑ, σὲ εὐρωπαϊκὲς κυβερνήσεις, σὲ εὐρωπαϊκὲς κεντρικὲς τράπεζες καὶ τὴν ἴδια τὴν Εὐρωπαϊκὴ Κεντρικὴ Τράπεζα. Ἐπηρεάζει καθοριστικὰ τὶς ἀποφάσεις ποὺ διαμορφώνουν τὴν τραπεζικὴ ἀγορὰ καὶ τὶς ρυθμίσεις της.
Ἡ ἀχαλίνωτη κερδοσκοπία της συνέβαλε στὸ Κρὰχ τοῦ 1929. ”In God we Trust” γράφει κάθε δολλάριο, ΅In Goldman Sachs we Trust”, παρέφρασε ὁ Τζών Κένεθ Γκαλμπρέιθ, ποὺ τῆς ἀφιέρωσε ἕνα κεφάλαιο τοῦ βιβλίου του γιὰ τὴν κρίση. Στὶς δεκαετίες τοῦ “κρατισμοῦ” ποὺ ἀκολούθησαν, ἡ Γκόλντμαν ἔγινε πιὸ προσεκτική, ἔφτιαξε τὸ ὄνομά της καὶ εἶχε μάλιστα μότο τὴν “μακροπρόθεσμη ἀπληστία”. Διεύρυνε προσεκτικὰ τὴν ἐπιρροή της, διεισδύοντας σταδιακὰ καὶ “φυτεύοντας” τοὺς ἀνθρώπους της στὰ βασικὰ κέντρα οἰκονομικῆς ἐξουσίας ΗΠΑ καὶ Εὐρώπης, στὶς κυβερνήσεις καὶ τὶς κεντρικὲς τράπεζες. Ὥσπου, οἱ σταδιακὲς “ἀπελευθερώσεις” τῆς ἀγορᾶς χρήματος πέρασαν τὸ κρίσιμο σημεῖο, στὰ τελευταῖα χρόνια Κλίντον, μὲ Ὑπουργὸ Οἰκονομικῶν τὸν Ρούμπιν, ἐπιτρέποντας στὴν τράπεζα νὰ παίξει ἄγρια τὸ “μεγάλο παιχνίδι” της, τὴν οἰκοδόμηση μίας παγκόσμιας “Αὐτοκρατορίας τοῦ Χρήματος”
Ἡ Γκόλντμαν ἐκμεταλλεύθηκε τὶς “ἀπελευθερώσεις” καὶ τὴν κατάργηση τῶν περισσότερων φραγμῶν καὶ ρυθμίσεων (ποὺ συχνὰ προκάλεσε ἡ ἴδια), συμπρωταγωνιστώντας στὸ στήσιμο τῆς μίας φούσκας μετὰ τὴν ἄλλη. Μπόρεσε νὰ τὸ κάνει, γιατί ἐπηρέαζε μὲ τοὺς ἀνθρώπους της καθοριστικὰ τὴν ἀμερικανικὴ καὶ εὐρωπαϊκὴ οἰκονομικὴ πολιτική.
Ἡ μεγάλη εὐκαιρία της ἦταν ἡ κρίση τοῦ 2008. Πρωταγωνίστησε στὸν μποὺμ τῶν στεγαστικῶν δανείων πρὸς ἀναξιόπιστους δανειολῆπτες, μετὰ ἀνακάτεψε τὰ “τοξικὰ δάνεια” μὲ ὑγιέστερα προϊόντα καὶ τὰ πούλησε ὡς ὑγιῆ. Μετὰ κερδοσκόπησε εἰς βάρος τῶν ἀγοραστῶν τῶν προϊόντων της στὴν δευτερογενῆ ἀγορὰ CDS, τῶν ἀσφαλιστικῶν συμβολαίων ἔναντι ἀναξιόπιστων χρεῶν, ἐπιταχύνοντας τὴν κρίση. Ἀπὸ τὴ μία κέρδισε μεταπουλώντας στεγαστικὰ δάνεια, ἀπὸ τὴν ἄλλη ποντάροντας καὶ συμβάλλοντας στὴν καταστροφὴ τῶν προϊόντων της. Κύριο ἐργαλεῖο της ἦταν ἡ ἀγορὰ CDS (Credit Default Swaps), δευτερογενῶν χρηματοπιστωτικῶν προϊόντων, ἀσφαλίστρων ἔναντι χρεωκοπίας, μία ἀπὸ τὶς πιὸ ἀδιαφανεῖς καὶ πιὸ ἀπορυθμισμένες. Τρεῖς τράπεζες ἐλέγχουν τὸ 75% τῆς ἀγορᾶς, Γκόλντμαν, J.P. Morgan καὶ Ντώυτσε Μπάνκ.
Ὅταν ξέσπασε ἡ κρίση, ἡ Γκόλντμαν χρησιμοποίησε τὸν ἄνθρωπό της στὴν κυβέρνηση, τὸν Ὑπουργὸ Οἰκονομικῶν Πόλσον γιὰ νὰ ἀποτρέψει κάθε συνδρομὴ στὶς τράπεζες, ὁδηγώντας στὴ χρεωκοπία τὸν κύριο ἀνταγωνιστή της, τὴ Λήμαν Μπράδερς. Ὅταν ἡ Λήμαν χρεωκόπησε, ὁ Πόλσον ἄλλαξε ἀμέσως ρότα καὶ ἔσπευσε νὰ διασώσει τὶς ὑπὸ χρεωκοπία τράπεζες. Ἡ Γκόλντμαν ὄχι μόνο ἀπηλλάγη τοῦ κύριου ἀνταγωνιστῆ, ἀλλὰ καὶ κέρδισε 13 δὶς δολλάρια ἀπὸ τὸ σχέδιο σωτηρίας. (Μία ἐκπληκτικὴ ἔρευνα γιὰ τὴν Γκόλντμαν Ζὰκς δημοσιεύεται στὸ περιοδικὸ “Τετράδια”, τεῦχος 57-58, τῶν ἐκδόσεων “Στοχαστής”). Σὲ αὐτὴ τὴν “τράπεζα ποὺ τρομάζει”, κατὰ τὴν ἔκφραση τῆς Λιμπερασιόν, ἀνέθεσαν διαδοχικὲς ἑλληνικὲς κυβερνήσεις, μετὰ τὸ 1998, σημαντικὸ μέρος τῆς διαχείρισης τοῦ ἑλληνικοῦ χρέους καὶ τῆς ἐμπιστεύτηκαν τὸ μέλλον τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ.
“Η Γκόλντμαν Ζὰκς εἶναι παντοὺ”
H φράση ἀνήκει στὸν Μὰτ Τάϊμπι, ἐρευνητὴ δημοσιογράφο, ποὺ ὑπογράφει μία μεγάλη ἔρευνα γιὰ τὴν Γκόλντμαν στὸ περιοδικὸ Rolling Stone. Ἥ μέθοδος τῆς Φίρμας εἶναι ὁ … εἰσοδισμός, τόσο ἐπιτυχὴς ποὺ ἡ τράπεζα ἀπέκτησε καὶ δεύτερο παρατσούκλι, ἀφοῦ τὴν ὀνομάζουν καὶ “κυβέρνηση Ζάκς”. Ἐπιλέγει στελέχη της, τὰ κάνει ἑκατομμυριούχους καὶ μετά τούς …,βρίσκει δουλειὰ στὶς κεντρικότερες θέσεις τοῦ παγκόσμιου οἰκονομικοῦ συστήματος. Ἰδοὺ μερικὰ ἀπὸ τὰ ἀστέρια τοῦ διεθνοῦς δικτύου της:
Mario Draghi
Ὑπεύθυνος ἰδιωτικοποιήσεων στὴν Ἰταλία (1991-2001), ἀντιπρόεδρος Εὐρώπης τῆς Goldman Sachs (2001-2006), Διοικητὴς τῆς Κεντρικῆς Τράπεζας τῆς Ἰταλίας, ὑποψήφιος γιὰ τὴ θέση τοῦ Προέδρου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Κεντρικῆς Τράπεζας
Otmar Issing
Ἐπικεφαλῆς οἰκονομολόγος καὶ ἀρχιτέκτονας τῆς νομισματικῆς στρατηγικῆς τῆς Κεντρικῆς Εὐρωπαϊκῆς Τράπεζας (1998-06), διεθνὴς σύμβουλος τῆς Goldman Sachs, Πρόεδρος τοῦ Center for Financial Studies στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Φρανκφούρτης. Μὲ πρόσφατο ἄρθρο του στοὺς Financial Times συγχαίρει τοὺς Εὐρωπαίους ἡγέτες γιὰ τὴ σθεναρὴ ἀντίστασή τους στὴν καταστροφική, ὅπως τὴν χαρακτηρίζει, ἰδέα μίας εὐρωπαϊκῆς βοήθειας στὴν Ἑλλάδα. Ἡ ἐφημερίδα ἀναφέρει ὅλες τὶς ἰδιότητες τοῦ ἀρθρογράφου, πλὴν αὐτῆς τοῦ συμβούλου τῆς Goldman Sachs.
Lloyd Blankfein
Πρόεδρος καὶ Γενικὸς Διευθυντὴς τῆς Goldman Sachs. Ὁ χειρότερος Πρόεδρος καὶ Γενικὸς Διευθυντὴς τοῦ 2009 κατὰ τὸ Forbes, πρόσωπο τῆς χρονιᾶς κατὰ τοὺς Financial Times. Ἐτήσια ἀμοιβὴ 53 ἑκατομμύρια δολλάρια.
Henry Paulson
Μετὰ ἀπὸ 30 χρόνια στὴ Φίρμα, ἔγινε Ὑπουργὸς Οἰκονομικῶν του Μπούς.
Lawrence Summers
Σύμβουλος τοῦ Κλίντον, τοῦ Μποὺς καὶ τοῦ Ὀμπάμα. Ἀρχιτέκτονας τῆς φιλελευθεροποίησης τοῦ χρηματοπιστωτικοῦ τομέα. Προστατευόμενος τοῦ Ρούμπιν, βετεράνου τῆς Φίρμας
Dan Jester
Στὴν κυβέρνηση Ὀμπάμα. Ἀναμείχθηκε στὴ διάσωση τῆς ΑΙG, ὅπου ἕνα μεγάλο μέρος ἀπὸ τὸ κεφάλαιο ποὺ δαπανήθηκε κατέληξε στὴν Goldman Sachs
Ἡ ἐπιχείρηση “Χρεωκοπία τῆς Ἑλλάδας”
To 1998 ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση ἔθεσε ὡς κύρια ἐπιδίωξη τὴν ἔνταξη στὴν ΟΝΕ. Τὰ νούμερα δὲν ἔβγαιναν. Ἡ Ἀθήνα θὰ μποροῦσε ἴσως νὰ περιορίσει τὴ φοροδιαφυγὴ τῶν μεσαίων-ἀνώτερων κοινωνικῶν στρωμάτων ποὺ δὲν συνηθίζουν νὰ πληρώνουν φόρους, ἀφήνοντας τὴν στήριξη τοῦ κράτους στοὺς μισθωτοὺς καὶ συνταξιούχους (ποὺ ταυτόχρονα κατηγοροῦν ὡς ἀνεπρόκοπους). Θὰ μποροῦσε νὰ περιορίσει τὴν παραοικονομία ἢ τὸ κόστος τῆς διαφθορᾶς. Θὰ μποροῦσε νὰ σκεφτεῖ ἄλλες ἀναπτυξιακὲς στρατηγικές. Προτίμησε τὸν εὔκολο, ἂν καὶ πανάκριβο, δρόμο, τὸ μασκάρεμα τοῦ χρέους. Γιὰ νὰ τὸ κάνει ἀπευθύνθηκε, σύμφωνα μὲ τοὺς New York Times καὶ τὴ Wall Street Journal, στὴ διαβόητη Goldman Sachs. Γιὰ τὴ συνεργασία αὐτὴ τὴν ἐγκαλεῖ τώρα καὶ ζητᾶ νὰ πληροφορηθεῖ τί ἔγινε ἡ Κομισιόν. Γράφει σὲ μία ἔρευνά του τὸ γαλλικὸ Μαριάν:
“Για τὴν πιὸ μεγάλη τράπεζα τοῦ κόσμου, ἡ πατρίδα τῆς δημοκρατίας μετετράπη σὲ ἀγελάδα πρὸς ἄρμεγμα…¨Ὅταν ὁ Γκάρυ Κὸν προσγειώνεται στὸ ἀεροδρόμιο Ἐλευθέριος Βενιζέλος, τὸ 2001, οἱ ἕλληνες ἀξιωματοῦχοι τὸν περιμένουν ὅπως τὸν Μεσσία…Ὁ Κώστας Σημίτης ἀποφασίζει νὰ βάλει τὸν λύκο μέσα στὸ μαντρί”. H Γκόλντμαν Σάχς, γράφει τὸ περιοδικό, “διαφθείρει” τὴν ἑλληνικὴ κυβέρνηση “πείθοντας” την ὅτι μπορεῖ μὲ τὰ προϊόντα της νὰ χρηματοδοτεῖ τὶς δαπάνες της. Ἡ Γκόλντμαν βγάζει 300 ἑκατομμύρια δολλάρια, γιὰ νὰ κρύψει ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση, ὅλο κι ὅλο, ἕνα δάνειο ἑνὸς δίς. 30% εἰς βάρος τοῦ ἑλληνικοῦ δημοσίου πάει τὸ νταβατζηλίκι. Ὁ οἶκος ἀξιολόγησης Μούντις καλύπτει τὴν ἐπιχείρηση ἀξιολογώντας μὲ ἄριστα τὴν Ἑλλάδα. Ἡ ἀτιμωρησία ὁδηγεῖ σὲ μονιμοποίηση τῶν πρακτικῶν. Τὸ τελευταῖο ἀπὸ αὐτὰ τὰ προϊόντα εἶναι ὁ “Titlospe”, δάνειο 5,3 δὶς τὸ 2009.
Μὲ τὴ μέθοδο αὐτή, ἡ Ἀθήνα χρησιμοποίησε διάφορα δομημένα προϊόντα γιὰ νὰ κρύψει τὸ πραγματικὸ ὕψος τοῦ χρέους ἐπιτρέποντας στὴν Ἑλλάδα νὰ ἐκπληρώσει τεχνικά, ὄχι ὅμως καὶ οὐσιαστικά, τὰ κριτήρια τοῦ Μάαστριχτ, πρακτικὴ ποὺ ἄρχισε τὸ 1998 καὶ συνεχίστηκε μέχρι τὶς ἀρχὲς τοῦ 2009. Ἡ Γκόλντμαν, ἡ Ἐθνικὴ Τράπεζα καὶ ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση δημιούργησαν ἕνα “νεφέλωμα” διεθνῶν ἑταιρειῶν ποὺ εἰδικεύτηκαν στὴν ἀγοραπωλησία ἑλληνικῶν τίτλων μετασχηματισμένων σὲ ἰδιόμορφα, δομημένα προϊόντα.
Ὅλα ἦταν νόμιμα, ὑποστηρίζεται σήμερα. Καὶ τὰ δάνεια στοὺς ἄστεγους ποὺ ἀνατίναξαν τὸ τραπεζικὸ σύστημα νόμιμα ἦταν, δὲν ἦταν ὅμως πρὸς τὸ δημόσιο συμφέρον. H φούσκα ποὺ δημιουργήθηκε εἶναι αὐτὴ ἀκριβῶς ποὺ σκάει σήμερα στὰ μοῦτρα μας, ἔχοντας ὁδηγήσει τὸ ἑλληνικὸ κράτος στὰ πρόθυρα τῆς κατάρρευσης.
Ἡ Κομισιὸν πάντως δὲν ἔχει πεισθεῖ γιὰ τὴ νομιμότητα ὁρισμένων ἀπὸ τὶς διαδικασίες αὐτές. ¨Ενα ἀπὸ τὰ συνηθέστερα κόλπα τῆς Γκόλντμαν εἶναι ἡ ἔκδοση χρεωγράφων σὲ ἄλλο νόμισμα ἀπὸ μία χώρα καὶ ἡ ἐν συνεχείᾳ χρήση swaps γιὰ κάλυψη ἀπὸ ἀλλαγὲς ἰσοτιμιῶν. Τὸ κόλπο, ποὺ ὑποπτεύεται ἡ Κομισιὸν ὅτι ἔγινε καὶ ἐξετάζει τὴ νομιμότητά του, ἀρχίζει ἀπὸ κεῖ καὶ πέρα, μὲ τὴν αὐθαίρετη ἀλλαγὴ ἀπὸ τὴν κυβέρνηση καὶ τὴν κεντρικὴ τράπεζα τῆς ἰσοτιμίας, χωρὶς νὰ τὸ ἀνακοινώσει σὲ κανένα, σύμφωνα μὲ τὸ γαλλικὸ ρεπορτάζ. Μὲ τὸν τρόπο αὐτό, βελτιώνει τὴν ἀξία τοῦ χρέους. Ἡ δεύτερη μέθοδος εἶναι ἡ πρόβλεψη μελλοντικῶν ἐξόδων. Σύμφωνα μὲ τὴ Λιμπερασιόν, ἡ Γκόλντμαν πρότεινε στὴν κυβέρνηση τῆς ΝΔ νὰ προεξοφλήσει ἔσοδα τῶν ἀεροδρομίων, “μειώνοντας” λογιστικὰ τὸ χρέος κατὰ 0,5% τοῦ ΑΕΠ. Γιὰ τὴν ὡραία αὐτὴ συμβουλή, ἕνα ἀκόμα λογιστικὸ τρίκ, τὸ ἑλληνικὸ κράτος πλήρωσε ἕνα ποσὸ 200-300 ἑκατομμυρίων εὐρώ.
Τὰ ἤξεραν
Τὸ γεγονὸς ὅτι καὶ ἄλλες εὐρωπαϊκὲς χῶρες προσέτρεξαν στὴ “δημιουργικὴ λογιστική”, σὲ νομότυπες ἀπάτες, δὲν ἀπαλλάσσει τοὺς Ἕλληνες ἰθύνοντες τῶν εὐθυνῶν τους, δείχνει ὅμως τὸν βαθμὸ διάβρωσης καὶ ἐξάρτησης καὶ ἄλλων Εὐρωπαίων. Εἶναι πολὺ δύσκολο ἐπίσης νὰ πιστέψουμε ὅτι Βρυξέλλες, Παρίσι καὶ Φρανκφούρτη δὲν ἤξεραν καὶ δὲν ἄφησαν νὰ γίνουν ὅλα αὐτά, προφανῶς ἀποβλέποντας σὲ μεγάλα πολιτικὰ-οἰκονομικὰ ὀφέλη. Ἡ Φρανκφούρτη παίρνει κάθε χρόνο λεπτομερεῖς ἐκθέσεις τῆς Τράπεζας τῆς Ἑλλάδας. Γνωρίζει ἀκριβῶς πόσο εἶναι τὸ χρέος. Τὸ ξέρανε καὶ τὸ Νοέμβριο, ὅταν ἡ κυβέρνηση τους ἀνακοίνωσε ὅτι εἶναι διπλάσιο, ὅπως τὸ ἤξεραν καὶ οἱ διεθνεῖς οἶκοι ἀξιολόγησης καὶ οἱ τράπεζες, κάνανε ὅμως τοὺς ἔκπληκτους. Ἡ εὐθύνη εἶναι μοιρασμένη, ἀλλὰ οἱ Ἕλληνες θὰ πληρώσουν τὴ νύφη.
Ἡ ὑπόθεση δείχνει ἐπίσης πόσο ἡ Εὐρώπη εἶναι ὑπονομευμένη ἐκ τῶν ἔσω, ἀφοῦ ἀναθέτει σὲ ἀμερικανικὲς τράπεζες τὴ διαχείριση τῶν πιὸ σημαντικῶν πτυχῶν καὶ εὐάλωτων σημείων τῶν οἰκονομικῶν της (ὅπως κάνει ἄλλωστε καὶ στοὺς τομεῖς προσωπικῶν δεδομένων, περιλαμβανομένων τῶν τραπεζικῶν λογαριασμῶν καὶ κάθε ἄλλης πληροφορίας ποὺ μεταφέρει στὶς ἀμερικανικὲς ὑπηρεσίες, δῆθεν γιὰ τὴν τρομοκρατία). Πρόσφατα, ὁ εὐρωβουλευτὴς Νίκος Χουντὴς ἀποκάλυψε μὲ ἐρώτησή του τὴν ἀναγνώριση, σὲ κανονισμὸ τῆς Κομισιόν, τοῦ ρόλου τῶν τριῶν κυρίως ἀμερικανικῶν οἴκων ἀξιολόγησης, τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ τὸ ἀμερικανικὸ Κονγκρέσο τοὺς καλεῖ νὰ δώσουν ἐξηγήσεις!
Ἡ Ἑλλάδα ἔκρυψε μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ τὰ προβλήματα κάτω ἀπὸ τὸ χαλί, ὥσπου, στὶς ἀρχὲς τοῦ 2009, ἄρχισαν νὰ ἔρχονται οἱ πληροφορίες ἀπὸ τὴ Γερμανία γιὰ κίνδυνο χρεωκοπίας τῆς Ἑλλάδας (σχετικὰ δημοσιεύματα τοῦ Σπῆγκελ καὶ ἄρθρο τοῦ Κώστα Σημίτη στὴν Ἡμερησία). Τὸν Σεπτέμβριο 2009, μὲ πρωτοβουλία τῆς Γκόλντμαν καὶ μεσολαβητὴ τὴν ἑταιρεία Markit, συγκροτεῖται κονσόρτσιουμ 12 τραπεζῶν ποὺ δημιουργεῖ εἰδικὸ ἴντεξ στὴν ἀγορὰ CDS γιὰ τὴν κάλυψη αὐξημένου ρίσκου τοῦ χρέους Ἑλλάδας, Ἱσπανίας καὶ Πορτογαλίας, ἐν ἀναμονὴ τοῦ κερδοσκοπικοῦ παιχνιδιοῦ (iTraxxSovX Western Europe). Πρόκειται κατ’ ουσίαν γιὰ στοίχημα στὴ χρεωκοπία τῶν τριῶν κρατῶν, ποὺ στήνει ὁ σύμβουλός μας.
Ἡ Goldman γνωρίζει ἄριστα ὅλες τὶς πτυχὲς τοῦ ἑλληνικοῦ χρέους. Γνωρίζει ἐπίσης τί πρόκειται νὰ γίνει, ἀφοῦ ἡ ἴδια τὸ ἑτοιμάζει. Τί κάνει; Περιμένει νὰ περάσει ἕνας μήνας ἀπὸ τὶς ἐκλογές, νὰ συνειδητοποιήσει ἡ νέα κυβέρνηση τὸ πρόβλημα ποὺ ἀντιμετωπίζει καὶ στέλνει, σύμφωνα μὲ τὴ Λιμπερασιόν, ἀντιπροσωπεία τραπεζιτῶν στὴν Ἀθήνα, ὑπὸ τὸ Νὸ 2 τῆς τράπεζας Γκάρι Κόν. Γίνονται δύο συναντήσεις (ἔχουν γίνει καὶ ἀρκετὲς ἄλλες στὸ ἐξωτερικό). Μία στὸ Ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν καὶ μία στὸ ξενοδοχεῖο “Πεντελικόν” τῆς Κηφισιᾶς. Προτείνουν ἕνα ἀκόμα χαριτωμένο προϊόν τους, σχεδιασμένο νὰ στείλει στὸ μέλλον τὸ κόστος τοῦ ΕΣΥ. Λίγο πρὶν σπρώξουν τὴν Ἑλλάδα στὴν Καιάδα, ἑτοιμάζονται νὰ τῆς ἁρπάξουν κάτι ἀκόμα.
Ἡ τελικὴ ἐπίθεση
Τὸν Δεκέμβριο, ἡ ἐπίθεση ἀρχίζει μέσω τῶν οἴκων ἀξιολόγησης ποὺ ὑποβαθμίζουν τὴν ἑλληνικὴ πιστοληπτικὴ ἱκανότητα, παρόλο ποὺ γνώριζαν μία χαρὰ ἐδῶ καὶ καιρὸ τὴν πραγματικὴ κατάσταση. Ἡ ἑλληνικὴ ἀξιοπιστία πλήττεται ἀπὸ παντοῦ. Ἡ Goldman ἐξακολουθεῖ πάντως νὰ βγάζει ἕνα “σκασμὸ λεφτά”, ὅπως μὲ τὴν ἔκδοση τοῦ δανείου τῆς 25.1.2010. Ἐνῶ συνεχίζει νὰ κερδίζει ἀπὸ τὴ διαχείριση τοῦ χρέους, δὲν περιμένει οὔτε μία μέρα ἀπὸ τὴν πώληση τοῦ δανείου καὶ ξαναχτυπάει τὴν Ἑλλάδα μέσω τῶν Financial Times, προνομιακοῦ ἐκφραστῆ καὶ τοῦ Σίτι καὶ τῆς Κομισιὸν (τέτοια εἶναι τὰ εὐρωπαϊκὰ χάλια). Παίζοντας ἔτσι διπλὸ παιχνίδι καὶ εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδας, καὶ εἰς βάρος τῶν ἄλλων πελατῶν της, ἀγοραστῶν τοῦ τελευταίου δανείου, ποὺ βλέπουν τὰ ἑλληνικὰ ἐπιτόκια καὶ spread νὰ ἐκτινάσσονται ἀμέσως μετά.
Ἡ λονδρέζικη ἐφημερίδα γράφει ὅτι ἡ Ἀθήνα θέλει νὰ δανειστεῖ ἀπὸ τὴν Κίνα μέσω τῆς Γκόλντμαν. Τὸ δημοσίευμα προκαλεῖ ἀμέσως αὔξηση τοῦ πρίμιουμ γιὰ τὸ χρέος. Κανεὶς δὲν πιστεύει ὅτι ἡ ἐφημερίδα μποροῦσε νὰ δημοσιεύσει τέτοια εἴδηση, χωρὶς νὰ τὴν ἐπιβεβαιώσουν ἀπὸ τὴν Γκόλντμαν. Κατ’ ἄλλους τὴν εἴδηση τὴν ἔδωσε ἡ ἴδια ἡ Γκόλντμαν ὅταν πληροφορήθηκε (ἄραγε ἀπὸ ποιόν;) ὅτι ὁ Γ. Παπανδρέου σκέφτεται νὰ προχωρήσει σὲ διακρατικὴ συμφωνία μὲ τὴν Κίνα προκειμένου οἱ Ἀσιάτες τῆς Cosco ποὺ ἔχουν πάρει τὸ λιμάνι τοῦ Πειραιᾶ νὰ ἀναλάβουν ἕνα σημαντικὸ κομμάτι τοῦ δανεισμοῦ τῆς χώρας. Ἡ τράπεζα δὲν περιορίζεται φυσικὰ στὰ κέρδη ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ χρέος. Κερδοσκοπεῖ ἀμέσως κατὰ τοῦ εὐρώ, πιστὴ στὴν ἀρχὴ “ἀγοράζουμε στὴ φήμη καὶ πουλᾶμε στὸ γεγονός”. Μεταξὺ 26.1 καὶ 2.2 οἱ ἀμερικανικὲς ἐπενδυτικὲς τράπεζες καὶ τὰ χετζ φάντ, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ἡ Γκόλντμαν, ρευστοποιοῦν συμβόλαια ἀξίας 5,5 δισεκατομμυρίων εὐρώ, περισσότερα ἀπὸ τὸν Σεπτέμβρη τοῦ 2008, στὸ ἀπόγειό τῆς οἰκονομικῆς κρίσης.
Ἀπὸ τὴν ἀγορὰ CDS, παίζοντας δηλαδὴ τὴ χρεωκοπία τῆς Ἑλλάδας, ἡ Γκόλνtμαν ὑπολογίζεται ὅτι κέρδισε ἕνα ἕως τρία δισεκατομμύρια δολλάρια. Οἱ χρηματιστὲς τῆς Γουὼλ Στρὴτ σφυρίζουν ἀδιάφορα, δηλώνοντας στοὺς δημοσιογράφους: “ἡ δουλειὰ μας εἶναι νὰ βγάζουμε λεφτά, ὄχι νὰ σκεφτόμαστε τί θὰ συμβεῖ στοὺς ¨Ἕλληνες πολίτες, δὲν ὑπάρχει ἐξάλλου νόμος ποὺ νὰ ἀπαγορεύει νὰ ἐκμεταλλευτεῖς τὸν μαλάκα” (δήλωση τοῦ Ἀμὶτ Σαρκάρ, ἐπικεφαλῆς ἀμερικανικοῦ ἐπενδυτικοῦ ταμείου, Μαριάν, 20.2.2010)
Τὸ διακύβευμα: ὑποδούλωση Ἑλλάδας, ὑποδούλωση Εὐρώπης
Ἡ Ἑλλάδα γίνεται προνομιακὴ δίοδος γιὰ τὸν ἔλεγχο τῆς Εὐρώπης καὶ τὴν ἐξασθένηση τοῦ εὐρώ, προτοῦ τὸ εὐρωπαϊκὸ νόμισμα καταστεῖ κύριο ἀποθεματικό. Ἐπιδιώκεται ἐπίσης νὰ γίνει τὸ νέο ὑπόδειγμα μίας Εὐρώπης χωρὶς κοινωνικὸ κράτος. Μέρκελ καὶ Σαρκοζὶ ἄρχισαν νὰ καταλαβαίνουν μόλις αὐτὸ τὸν μήνα τί συμβαίνει καὶ τὶς συνέπειες γιὰ τὴν Εὐρώπη καὶ παραμένουν βασικὰ ἀμήχανοι, παρόλο ποὺ ἔχουν εὔκολες λύσεις, ποὺ περιγράφουν ἀρκετὰ ἔντυπα, ὅπως ἔκδοση εὐρωομολόγων ἢ ἀγορὰ ἀπὸ τὴν Κεντρικὴ Εὐρωπαϊκὴ Τράπεζα τοῦ ἑλληνικοῦ χρέους, ποὺ θὰ τσάκιζε τὰ πόδια τῶν κερδοσκόπων καὶ θὰ τοὺς ἀνάγκαζε νὰ ξανασκεφτοῦν πολλὲς φορὲς πρὶν ξαναεπιτεθοῦν.
Βερολῖνο ὅμως καὶ Παρίσι παραμένουν δέσμιοι της ἰδεολογίας καὶ τῆς ἀρχιτεκτονικῆς τοῦ εὐρὼ ποὺ τοὺς ἐμποδίζει νὰ ἀντιδράσουν μὲ ἄλλο τρόπο, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ νὰ ἀπαιτοῦν περίπου τὴν αὐτοκτονία τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας. Ἡ Εὐρώπη εἶναι ἐκ τῶν ἔνδον ὑπονομευμένη, ὅπως ἀποδεικνύει ἡ δραστηριότητα κατὰ τῆς Ἑλλάδας τῆς Ντώυτσε Μπάνκ, τῆς PNB Paribas, τῆς Σοσιετὲ Ζενερὰλ καὶ τῶν ἑλβετικῶν τραπεζῶν στὴν ἀγορὰ CDS, ἀλλὰ καὶ ἡ στάση τῶν ἁρμοδίων της Κομισιόν, τῶν “εὐρωπαίων ἠλιθίων”, ὅπως τοὺς ἀποκαλοῦν οἱ Γάλλοι. Ἡ “παγκοσμιοποίηση” εἶναι φτιαγμένη ἀπὸ καὶ γιὰ τοὺς Ἀγγλοσάξωνες. ¨Οσο γιὰ τὸ ἑλληνικὸ ζήτημα μοιάζει γιὰ ὁρισμένα τουλάχιστο γαλλικὰ ἔντυπα μία μάχη μεταξὺ δημοκρατίας καὶ ὁλοκληρωτισμοῦ, ὅπως ὑποδεικνύει ἡ Λιμπερασιὸν δημοσιεύοντας, δίπλα-δίπλα, τὴ φωτογραφία τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων καὶ τοῦ οὐρανοξύστη Goldman Sachs, τῆς μεγαλύτερης τράπεζας τοῦ κόσμου ποὺ χρησιμοποιεῖ ὅλη της τὴ δύναμη ἐναντίον μίας μικρῆς εὐρωπαϊκῆς χώρας.
Κόσμος τοῦ Ἐπενδυτῆ, 27.2.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου