Ἀρετὴ ΚΑΙ Τόλμη: Donald Glen Vliet

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Donald Glen Vliet

Παλιοί φίλοι ἀγαπημένοι, τήν ἔκανε κι αὐτός τήν Παρασκευή 17/12/2010, ἀπρόβλεπτος, ντροπαλός καί ἀμφιλεγόμενος, ὅπως συνήθως.


Captain Beefheart – Live In Belgium 1969	Captain Beefheart – Trout mask replica


Captain Beefheart – Dirty Blue Gene	Captain Beefheart – Grown So Ugly


Captain Beefheart – Dr. Dark	Captain Beefheart - Old Fart At Play

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΓΙΑ ΠΡΟΘΕΡΜΑΝΣΗ

Ἐν μέσῳ τῆς πλανητικῆς μαζικῆς "δημοκρατίας" τοῦ σήμερα ἡ πολιτιστική ἀνταλλαγή καί ὤσμωση εἶναι ἕνα μεγάλο παραμύθι. Οἱ ἐπί μέρους κουλτοῦρες καί πολιτισμοί τοῦ παρελθόντος μόνον ὡς ἑστίες ἀντίστασης καί σύγκρουσης μποροῦν νά ὑπάρξουν, ἄ ν προηγουμένως τό πρόβλημα κατανομῆς τοῦ πλούτου παγκοσμίως δέν ἐπιλυθεῖ. Συνεπῶς ἡ φονταμενταλιστική χροιά ἐκτός τοῦ ὅτι εἶναι ἀπαραίτητη προϋπόθεση ὕπαρξης τῶν καταπιεσμένων μειοψηφιῶν, εἶναι καί σημαντική παράμετρος στόν ἀγώνα ἐναντίον ὅσων ὁραματίζονται ἕναν πλανήτη πού θά ἀποτελεῖται ( στήν καλύτερη περίπτωση) μόνο ἀπό παραγωγούς καί καταναλωτές.

ΠΕΡΙ ΠΡΟΟΔΟΥ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΕΩΣ ΣΤΗΝ ΔΥΣΗ...

« Ὅπως ἡ ἐκκλησία καταντᾶ μουσεῖο ἤ ὠδεῖο μετά τήν ἀποχώρηση τοῦ Θεοῦ, τά στάδια ἐκεῖ πού ἀνέδειχναν ὑποψήφιους μαραθωνομάχους καί σαλαμινομάχους, κατέληξαν νά φιλοξενοῦν μανιακούς – ἀθλητές καί φιλάθλους – γιά ρεκόρ. Ὁ πρῶτος ( καί μοναδικός ἄλλωστε) μαραθωνοδρόμος ἔτρεξε καί ἔπεσε γιά κεῖνο πού ἀποκαλοῦσε «πατρίδα» του, οἱ ὑπόλοιποι κάνουν ὅτι μποροῦν γιά νά σβήσουν τά ἴχνη του. Γνωστή ἱστορία: ὅπου πέφτει στά κύματα ἕνας Αἰγέας, οἱ «νοσταλγοί» στήνουν πανηγυρικά ἕνα βατήρα γιά καταδύσεις.»

( ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗΣ - ΣΙΑΜΑΙΑ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΘΑΛΗ)

ΠΕΡΙ "ΦΥΛΕΤΙΚΗΣ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΟΣ" ...

« Ἡ τωρινὴ ἑλληνικὴ φυλὴ δὲν εἶναι ἴδια μὲ τὴν ἀρχαία… Μήπως καὶ οἱ Ἕλληνες τῆς ἐποχῆς τῶν περσομάχων ἦταν ἡ ἴδια ράτσα μὲ τοὺς Ἕλληνες τοὺς προομηρικούς;… Τὴν ψυχὴ τὴν ἑλληνική, μ’ ὅλα τὰ σμιξίματα, τὴ διατήρησαν ἀρκετὰ ὅμοια μὲ τὴν πρωτινή της μορφὴ τὰ χώματα τὰ ἑλληνικὰ καὶ τὰ κλίματα… Καταλάβετε το τέλος πάντων ὦ Ρωμιοί, ἡ ράτσα σας εἶναι καινούργια… Τὸ ὅτι ἡ ράτσα σας εἶναι καινούργια δὲν σᾶς ἐγκαρδιώνει; Ἂν τὸ ἀνακάτωμά της μὲ ἄλλες φυλὲς δὲν τὸ βλέπετε σὰν καλὸ σημάδι γιὰ τὴν μελλούμενη προκοπή της, ποιὸς σᾶς φταίει; Ἂν σᾶς φταῖνε οἱ δάσκαλοι ποὺ σᾶς ἀποστραβώνουν καὶ σᾶς μαλακίζουν, πνίχτε τους καί ἀνοίχτε τά μάτια σας, ὦ τυφλοί, καί δεῖτε τί γίνεται στ’ ἀλήθεια. »

(ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ – ΟΣΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ)

ΠΕΡΙ " ΕΥΡΩΠΗΣ " (1)

Τελικῶς ἡ «Εὐρώπη» (συμποσουμένου σέ τοῦτο τῆς ἀνακαλύψεως τῆς Ἀμερικῆς, τῆς Magna Carta, τῆς Ἀναγέννησης, τοῦ Διαφωτισμοῦ, τῆς Μεταρρύθμισης, καί παντός ἄλλου σχετικοῦ) εὑρῆκε διϊστορικῶς τήν ἐξίσωση « Πρῶτες ὕλες –βιομηχανικά προϊόντα-ντομάτες». Δέν χρειάζεται ἰδιαίτερη φιλοσοφική κατάρτιση, γιά νά καταλάβη κανείς τόν ὁλικῶς παράλογο καί βαθύτατα ἀντιανθρώπινο χαρακτήρα αὐτῆς τῆς ἐξίσωσης: ὁ μέσος ὅρος λειτουργεῖ εἰς βάρος τοῦ πρώτου, πού ἀποτελεῖ προϋπόθεση γιά τόν τρίτον. Δηλαδή, ὁπωσδήποτε κι ἄν νοηθῆ λειτουργοῦσα ἡ ἐξίσωση καί ὅσο πιό πολλά τά βιομηχανικά προϊόντα τόσο πιό λίγες οἱ ντομάτες. Μέ λίγα λόγια, ἡ πολιτιστική συνεισφορά τῆς «Εὐρώπης» στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος συνίσταται στήν ὁλική ὑπονόμευση τῆς ἐμβίου ὑπάρξεως, τοῦ ἀνθρώπου συμπεριλαμβανομένου. Ἄν ἕνα κακό ἤ ἀνεπιθύμητο ἀποτέλεσμα προϋποθέτη ἕνα σύνολο ἐσφαλμένων ἰδεῶν, τότε πρέπει νά καταλάβωμε ὅτι ἡ παραπάνω ἐξίσωση εἶναι μία ἱστορική παγίδα πού κάθε ἄλλο παρά σέ ἰδέες στηρίζεται. Τό διαπιστώνομε αὐτό κάθε μέρα, ἀκούγοντας μονίμως τήν λέξη «ἀνάπτυξη». Ἄν κανένας ρωτήση γιά τό βαθύτερο νόημα αὐτῆς τῆς «ἀνάπτυξης» ὑπό τά ὑπάρχοντα δεδομένα καί τά ὑφιστάμενα ἀποτελέσματα, τότε θά λάβη σάν σχεδόν κάτι τό αὐτονόητο ὡς ἀπάντηση, τό ἄκρον ἄωτο τοῦ παραλογισμοῦ: εἶναι διά τῆς τεχνολογίας πού μποροῦν νά ἀντιμετωπισθοῦν τά ἀποτελέσματα τῆς τεχνολογίας. Πιό πολλή τεχνολογία, πιό ἐκλεπτυσμένες μέθοδοι – κι’ αὐτό εἶναι ἡ λύση. Ἐν ὀλίγοις, ὁ σημερινός ἄνθρωπος μοιάζει μέ τήν ἀράχνη πού μπερδεύτηκε στόν ἱστό της καί προσπαθεῖ νά ξεμπερδευτῆ βγάζοντας ὅλο καί πιό πολλές κλωνές, ἐπειδή ἐκ φύσεως δέν μπορεῖ τίποτε ἄλλο νά κάνη.

Γεράσιμος Κακλαμάνης -"ΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ" ΣΗΜΕΡΑ ( σελ. 8-9)

ΠΕΡΙ "ΕΥΡΩΠΗΣ " (2)

…Ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση ἔχοντας υἱοθετήσει τόν ρόλον τῆς «Ἁγίας Ἐλεούσης», προσπαθεῖ νά πείση διά τῆς τεταμένης χειρός, τῆς πλήρους «λογιστικῶν μονάδων», ἐνῷ εἶναι γνωστό ὅτι σέ ὡρισμένες περιοχές ὅπως αὐτές τῶν Βαλκανίων μία πολιτική διά τῆς … «οἰκονομικῆς πειθοῦς» ( ὅρα «λαοί ἐπί πιστώσει») καμμιά προοπτική ἐπιτυχίας δέν ἔχει, διότι ὁδηγεῖ ἄμεσα στό χάος στήν ἴδια τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση… Ἀπό τή μία μεριά τά ζωτικῆς σημασίας συμφέροντα, ἀπό τήν ἄλλη ἡ ἰδεολογία τῆς «βαλκανιότητος», πού θέλει τήν περί «Βαλκανίων» ἀντίληψη στά μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης ταυτιζομένην μέ κάποια …ἀλογομούλαρα!!. Μέσα στά πλέγματα αὐτῶν τῶν ἰδεολογικῶν ἀναγκαιοτήτων, ὁ ἐρχόμενος σέ ἐπαφή μέ τόν κόσμο τῆς «νοτιοανατολικῆς Εὐρώπης» δυτικός Εὐρωπαῖος ἀντιμετωπίζει μία νοοτροπία πού δέν μπορεῖ νά καταλάβει ἀλλοιῶς παρά μόνον ὡς… Arrogance ! Διότι ἔρχεται μέ… τόν ἀέρα τοῦ πολιτιστικοῦ τροπαιάρχη πρός κάποιο ὑποτυπῶδες φολκλόρ τοῦ …γαϊδάρου καί βρίσκει μίαν νοοτροπία ἐλάχιστα διατεθειμένη νά δεχθῆ πολιτιστικές ὑποδείξεις. Τό λάθος δέν ἔγκειται στά πράγματα ἀλλά στήν ἰδεολογία ἐπ’ αὐτῶν: ὁ δυτικός Εὐρωπαῖος, ὡς μέση κοινή συνείδηση, ἀγνοεῖ ὅτι ὁ ἀναβάτης τοῦ γαϊδάρου ἐκράτησεν τό μακροβιώτερον πολιτιστικό, πολιτικό καί ἱστορικό σύστημα πού ὑπῆρξε ὡς τώρα. Ἀρχῆς γενομένης διά τῆς ὕστερης Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, μέσω τοῦ Βυζαντίου καί τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας, δηλαδή ἀπό τά χρόνια του Χριστοῦ ὡς τόν πρῶτον παγκόσμιο πόλεμο, ὁ «ὑπανάπτυκτος Βαλκάνιος» ἐκράτησε ἕνα σύστημα ἀπηλλαγμένο ἀπό ἐσωτερικές κοινωνικές ἀντιθέσεις, ἕνα σύστημα ἰδεώδους σοσιαλισμοῦ χωρίς κατακτητικούς πολέμους καί διαρκῶς πραγματοποιοῦν τήν ἔννοια τῆς δημοκρατίας ὡς τρόπον ἐπικοινωνίας τῶν ἀνθρώπων. Ἡ φιλοσοφία τοῦ Δυτικοευρωπαίου ἐκτός δυτικῆς Εὐρώπης εἶναι ἐκείνη περί τῆς «ἀνόδου» καί «καθόδου» τῶν πολιτισμῶν, διότι αὐτό ἐδιδάχθηκε καί αὐτό περιμένει νά βρῆ. Αὐτή εἶναι μία ἔμμεση ἰδεολογία ρατσισμοῦ ὡς ὑποκατάστατον τοῦ «ἐθνικισμοῦ», πού οἱ μεταπολεμικές ἀνάγκες ἐπέβαλλαν ὡς ξεπερασμένον. Καί ἀποτελεῖ συνθήκη γιά τήν λειτουργία τῆς δυτικῆς δημοκρατίας, τῆς ὁποίας οἱ ἀρχές καί τό περιεχόμενο εἶναι ἀπόρροια τοῦ Ἐργατικοῦ Δικαίου καί ρυθμίζονται διά τῶν «δεικτῶν ἀναπτύξεως»…

Γεράσιμος Κακλαμάνης -" ΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ" ΣΗΜΕΡΑ ( σελ. 311-312)