Σάββατο 11 Απριλίου 2009

Διεθνεῖς ἐξελίξεις μέ ἄμεσο ἑλληνικό ένδιαφέρον (1)

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ( Κόσμος τοῦ Ἐπενδυτῆ, 28-3-2009)

Ὁ Ὀμπάμα στήν Ἄγκυρα, νέο περιφερειακό δόγμα καί τουρκική ἀναβάθμιση

Στό διεθνές προσκήνιο ἡ Τουρκία, στό καναβάτσο ἡ Ἑλλάδα

«Ὅπως ὅπως» λύση τοῦ Κυπριακοῦ καί γρήγορη ἔνταξη στήν Ε.Ε., μεγάλα «κέρδη» γιά τήν τουρκική διπλωματία

Σύμβολο τοῦ σημαίνοντος διεθνοῦς ρόλου πού κατέκτησε ἡ Ἄγκυρα μέ τήν ἀνεξαρτησία καί τόν δυναμισμό τῆς πολιτικῆς της, ἡ ἐπίσκεψη τοῦ προέδρου τῶν ΗΠΑ Ὀμπάμα στήν Τουρκία συνιστᾶ ἐπίσης καί μία σημαντική πρώτη εὐκαιρία γιά νά «σφυγμομετρηθεῖ» ἡ πολιτική τῆς Οὐάσιγκτον τόσο στήν εὐρύτερη Μέση Ἀνατολή ὅσο καί ἔναντί τῆς κεντρικῆς Ἀσίας, τοῦ Καυκάσου καί τῆς Ρωσίας. 


Δυστυχῶς, εἶναι καί μία σαφέστατη ἔνδειξη ὁλοκλήρωσης μίας πολυετοῦς πορείας σταδιακῆς ἀπαξίωσης τοῦ διεθνοῦς πολιτικοῦ βάρους τῆς Ἀθήνας. Πορείας πού κινδυνεύει, πιθανῶς ἐντός τοῦ τρέχοντος ἔτους, νά ἔχει δραματικές συνέπειες στά πιό ζωτικά ἑλληνικά ἐθνικά συμφέροντα. Ἡ κυρία Κλίντον μᾶς προϊδέασε μέ σαφήνεια ἄλλωστε, ὅταν μετέτρεψε τήν εἰσβολή καί κατοχή τῆς Κύπρου σέ πρόβλημα «ἀπομόνωσης» τῶν Τουρκοκυπρίων, ἄνευ ἀξιοσημείωτης ἀντίδρασης τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτικοῦ κόσμου. Ἡ ἐπίσκεψη Ὀμπάμα συμπίπτει μέ τήν ὡρίμανση ἑνός μεγάλου «deal» γιά τό Κουρδικό. Ἡ ὁμάδα Ὀμπάμα ἦρθε ὑποσχόμενη σημαντική διαφοροποίηση τῆς μεσανατολικῆς πολιτικῆς, μετά τόν ἀποτυχημένο ἐξτρεμισμό Μπούς. Πολλοί παρατηρητές ἐκφράζουν βέβαια σκεπτικισμό γιά ὁποιαδήποτε μεσοπρόθεσμη πιθανότητα «ἀποστασιοποίησης» τῆς Οὐάσινγκτον ἀπό τό παντοδύναμο ἰσραηλινό λόμπι, λύση τοῦ Παλαιστινιακοῦ ἤ συμφωνία τοῦ Ἰσραήλ μέ ὁποιοδήποτε, ἔστω καί ἀπολύτως εἰρηνικό, ἰρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Εἴτε ἔτσι ὅμως εἴτε ἀλλιῶς, εἶναι ἤδη σέ ἐφαρμογή μία ἀπόπειρα ἐπανατοποθέτησης τῆς ἀμερικανικῆς πολιτικῆς. Ἡ Ἄγκυρα, ὑπό τίς παροῦσες συνθῆκες, παίζει κομβικό ρόλο καί στήν περίπτωση «σταθεροποιητικῶν» ἐξελίξεων, πιθανότερων ἄμεσα, καί στήν περίπτωση κλιμάκωσης τῆς σύρραξης καί ἐμπλοκῆς τοῦ Ἰράν, μεσοπρόθεσμα. Ἕνα τέτοιο, πολεμικό σενάριο μοιάζει πρός τό παρόν νά ἔχει ὑποχωρήσει, ἀλλά δέν πρέπει καθόλου νά ἀποκλείεται μέ τήν ἄκρα Δεξιά στήν ἰσραηλινή κυβέρνηση καί μέ τίς δυτικές κυβερνήσεις νά καταφεύγουν σέ «ἀντικεϊνσιανισμό», ἀπέναντι στήν οἰκονομική κρίση. Αὐτός ὁ ἰδιότυπος «ἀντικεϊνσιανισμός» ἐγκυμονεῖ ὁρατό ἤδη κίνδυνο κοινωνικῶν ἐκρήξεων, ἀλλά καί δεύτερου, χειρότερου οἰκονομικοῦ «τσουνάμι», πού θά καταστήσει «γοητευτικότερες» μείζονες πολεμικές ἐπιλογές.

Ἀφοπλισμός τοῦ PKK
Συνειδητοποιώντας ἐδῶ καί καιρό τό ἀδιέξοδό τῆς ἀκραία ἀποσταθεροποιητικῆς πολιτικῆς της στή Μέση Ἀνατολή, ἡ Οὐάσινγκτον ὑποχρεώθηκε σέ σοβαρή «διόρθωση», ἐπεξεργαζόμενη ἕνα σχέδιο οὐσιαστικῆς «προτεκτοροποίησης» τοῦ ἰρακινοῦ Κουρδιστάν ἀπό τήν Ἄγκυρα, πού προϋποθέτει ὅμως τόν ἀφοπλισμό καί τήν ἐξόντωση τοῦ ΡΚΚ, τῆς πιό ριζοσπαστικῆς δηλαδή πτέρυγας τοῦ κουρδικοῦ κινήματος. Ἀνταποκρινόμενος ἤδη στό ἄνοιγμα Γκιούλ, πού ἐπισκέφθηκε τή Βαγδάτη γιά πρώτη φορά ἔπειτα ἀπό 30 χρόνια, ὁ Κοῦρδος (καί ἀσθενής) πρόεδρος τοῦ Ἰράκ Ταλαμπανί ζήτησε ἀπό τό ΡΚΚ νά καταθέσει τά ὄπλα ἤ νά φύγει ἀπό τό Ἰράκ. Μάλιστα, προγραμματίζει τό ἐρχόμενο δίμηνο τή συγκέντρωση μίας πληθώρας κουρδικῶν ὀργανώσεων ἀπό ὅλο τόν κόσμο, γιά νά πιέσουν τό ΡΚΚ στήν κατεύθυνση αὐτή. Ταυτόχρονα, οἱ Δημοκρατικοί θέλουν νά ἐνεργοποιήσουν ξανά, μέ περισσότερη ἔνταση, τήν Τουρκία στούς «δρόμους τοῦ πετρελαίου καί τοῦ ἀερίου», πρός Καύκασο καί Μέση Ἀσία. Ὅλα αὐτά, μαζί μέ τή μεσανατολική ὑπερδραστηριότητα τῆς Ἄγκυρας ταυτόχρονα πρός Χαμάς, Συρία καί Ἰράν, πού τήν ἀναγόρευσε σέ ὑποψήφιο ἡγέτη τοῦ ἀραβομουσουλμανικοῦ κόσμου, ἐξασθενώντας τό ἰσχυρό «ἀντιοθωμανικό» κατάλοιπο τῶν Ἀράβων (μέ τήν ἀνοχή τῆς Ἑλλάδας, πού ἔκανε ὅ,τι μποροῦσε γιά νά διασπαθίσει ἕνα τεράστιο συσσωρευμένο κεφάλαιο δεκαετιῶν), κάνουν ἀρκετούς κυβερνητικούς παράγοντες στήν Ἀθήνα νά ἐκτιμοῦν ὅτι «τελείωσε» ὁ εὐρωπαϊκός προσανατολισμός τῆς Ἄγκυρας. «Οὐδέν ἀναληθέστερον», ὑπογραμμίζουν διπλωματικοί παράγοντες στίς Βρυξέλλες. Ὄχι μόνο ἡ μία κατεύθυνση δέν ὑπονομεύει, ἐνισχύει στήν πραγματικότητα τήν ἄλλη. Τό μεγαλύτερο ἐπιχείρημα τοῦ ἀτλαντικοῦ φιλοτουρκικοῦ λόμπι στήν Ε.Ε. εἶναι ἀκριβῶς ὁ ρόλος τῆς Τουρκίας πρός Καύκασο καί ἀνατολικά, περιμένουν μάλιστα πῶς καί πῶς τίς εὐρωεκλογές, ἀναμένοντας περαιτέρω ἐξασθένηση τῶν «τουρκοσκεπτικιστῶν». Μπορεῖ ἡ ἔνταξη τῆς Τουρκίας στήν Ε.Ε. νά φαίνεται σέ πολλούς ἄπιαστος στόχος, ἀλλά τό παιχνίδι παραμένει ἀνοιχτό καί ἀβέβαιο (μήπως περίμενε κανείς ὅτι ἡ Ἄγκυρα θά ἀρχίσει ἐνταξιακές διαπραγματεύσεις μή ἀναγνωρίζοντας τήν Κύπρο, μέλος τῆς Ε.Ε., μέ στρατό κατοχῆς στό ἔδαφός της ἤ μέ casus belli πρός τήν Ἑλλάδα;Κι ὅμως, ἄρχισε).

Ὁ στόχος τῶν ἀτλαντιστῶν

Σύμφωνα μέ ἐξαιρετικά ἀξιόπιστες πηγές στίς Βρυξέλλες, ἡ ἐπιτάχυνση τῆς τουρκικῆς ἐνταξιακῆς πορείας εἶναι (μαζί μέ τό ἐνεργειακό «διαζύγιο», ὅσο γίνεται, Εὐρώπης - Ρωσίας) κύρια ἐπιδίωξη Οὐάσινγκτον, Λονδίνου καί ἀτλαντιστῶν. Θά ἤθελαν μάλιστα τήν ἔνταξη αὐτή τήν ἑπόμενη διετία, πρίν ἀπό τίς μεγάλες χρηματοδοτικές ἀποφάσεις τῆς Ε.Ε.τό 2012-13.Αὐτό ἐξηγεῖ τήν «πρεμούρα» ἐπίλυσης τοῦ Κυπριακοῦ ἐντός του 2009, μέ τή μόνη λύση πού ἀποδέχεται ἐνδεχομένως ἡ Ἄγκυρα (γιατί μπορεῖ νά θελήσει νά τήν κρατήσει κι αὐτήν«ὅμηρο» τῆς τελικῆς ἔνταξης), ἀλλά καί συνάδει μέ τά συμφέροντα Βρετανίας, ΗΠΑ, Ἰσραήλ στήν περιοχή, ὅπως τά ἀντιλαμβάνονται, δηλαδή μία λύση παραπλήσια τοῦ Σχεδίου Ἀνάν. Ἀκόμη ἄλλωστε κι ἄν δέν ἔχουμε ἀκριβῶς τό σχέδιο αὐτό, ἡ συζητούμενη λύση (τά βασικά στοιχεῖα τῆς ὁποίας ἀπεκάλυψε πρό 15ημέρου ὁ «ΚτΕ»), θά γεννήσει ἕνα ἀρκετά «ἰδιόμορφο»κράτος, πού πότε θά προεδρεύεται ἀπό Ἕλληνα, πότε ἀπό Τοῦρκο πρόεδρο καί πότε ἀπό ξένους δικαστές, ὅπου οἱ ψῆφοι τῶν πολιτῶν θά«σταθμίζονται» ἀναλόγως ἐθνικότητος καί θά συντίθεται ἀπό δύο κράτη μέ δύο ἀστυνομίες, καί μόνο νόμιμο στρατό στό ἔδαφός του τόν βρετανικό. Στίς Βρυξέλλες ἐκτιμοῦν ὅτι οἱ ἀντιδράσεις σέ μία παρόμοια «λύση» τοῦ Κυπριακοῦ θά «ξεπερασθοῦν» μέ τήν ἐνεργό στήριξη τοῦ σχεδίου ἀπό ἰσχυρούς ἐπιχειρηματικούς κύκλους σέ Ἀθήνα, Ἄγκυρα καί Λευκωσία. Στό πλαίσιο αὐτό, καί μέ δεδομένη καί τήν ἀνάγκη ἐπιβολῆς πολύ ἔντονων μέτρων «λιτότητας», ὁρισμένοι κύκλοι στίς Βρυξέλλες θά ἔβλεπαν ἐνδεχομένως θετικά τόν σχηματισμό δικομματικῆς κυβέρνησης στήν Ἀθήνα, ἱκανῆς νά ἐπιβάλει «δύσκολες» ἐθνικές καί οἰκονομικές πολιτικές. Καί μόνο πάντως ἡ ἀνακίνηση θέματος συνάντησης Ταλάτ - Κλίντον, ὅπως καί ἡ προηγηθεῖσα «ἀεροπορική τρομοκρατία» στό Αἰγαῖο ἤ ἀπειλητική συμμετοχή Δυτικῶν στήν τόσο εὔγλωττη ἄσκηση «Ἡγεμών» («Κυρίαρχος») στό Αἰγαῖο, ὑποδηλώνει ποῦ θά ἀσκηθοῦν καί πόσο ἔντονες θά εἶναι οἱ πιέσεις γιά ἕνα σύντομο,«ὅπως ὅπως» κλείσιμο τοῦ Κυπριακοῦ (καί τῶν ἑλληνοτουρκικῶν). Ἡ ἐξάντληση τῆς καλῆς θέλησης ἀπό τόν κ. Χριστόφια καί ἡ ἐλαφρῶς πανικόβλητη ὑποχώρηση τῆς Ἀθήνας στά ἑλληνορωσικά φαίνεται, ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος τουλάχιστον, ὅτι μᾶλλον ἄνοιξαν παρά μείωσαν τήν ὄρεξη τῆς Οὐάσινγκτον καί τῆς Ἄγκυρας! Μία κρισιμότατη διεθνής συγκυρία βρίσκει τήν Ἑλλάδα σέ βαθύτατη ἐσωτερική κρίση, μέ τόν δημόσιο, πολιτικό «διάλογο» ἐκφυλισμένο σέ μία ἀλληλουχία λέξεων χωρίς νόημα καί περιεχόμενο καί τίς πολιτικές δυνάμεις τῆς χώρας πολύ μακράν μίας τελείως ἀπαραίτητης συνεννόησης τουλάχιστον γιά τήν ὑπεράσπιση τῶν πιό ζωτικῶν ἐθνικῶν συμφερόντων.



ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ (Κόσμος τοῦ Ἐπενδυτῆ 28-3-2009)

Οἱ… γνήσιοι «Μακεδόνες» νίκησαν τούς Σλαβομακεδόνες!

Ἐθνικιστικό παραλήρημα μέ ἀνάλυση τοῦ DNA καταγωγῆς καί ἐπιστροφή στήν ἐσωστρέφεια
Ὀ πρῶτος γύρος τῶν προεδρικῶν ἐκλογῶν στή FYROM ἐπιβεβαίωσε τίς προβλέψεις. Ὁ ἐκλεκτός του Νίκολα Γκρούεφσκι, καθηγητής Γκιόργκι Ἰβανώφ, κέρδισε μέ διαφορά τήν πρώτη θέση (34%) μεταξύ τῶν 4 Σλαβομακεδόνων καί τῶν 3 Ἀλβανομακεδόνων ὑποψηφίων.

Ἀναμένεται ὅτι θά ἐκλεγεῖ ἄνετα στόν δεύτερο γύρο, πού θά διεξαχθεῖ στίς 5 Ἀπριλίου. Ὁ ὑποψήφιος τῶν Σοσιαλδημοκρατῶν Λιούμπομιρ Φρέτσκοφσκι ἀπέσπασε 20% καί δέν ἔχει καμία τύχη. Ἄς σημειωθεῖ ὅτι στίς ἐκλογές συμμετεῖχε ὡς «ἀντάρτης» καί τό στέλεχος τοῦ κυβερνῶντος κόμματος VMRO - DPMNE Λιοῦμπε Μπόσκοσκι, ὁ ὁποῖος ἀπέσπασε σημαντικό ποσοστό. Μέ τήν ὁλοκλήρωση τῶν προεδρικῶν ἐκλογῶν, ὁ πρωθυπουργός ὄχι μόνο θά ἀπαλλαγεῖ ἀπό τόν μέχρι τώρα πρόεδρο καί ἐνεργά ἀντίπαλό του Μπράνκο Τσερβένκοφσκι, ἀλλά καί θά καταστεῖ ὁ ἀναμφισβήτητος ἡγέτης τῆς γειτονικῆς χώρας. Ἡ ἀποχή τῆς τάξεως τοῦ 43% (σ’ ἕνα ἐκλογικό σῶμα περίπου 1.800.000 ψηφοφόρων) εἶναι μία σαφής ἔνδειξη ἀποδοκιμασίας τοῦ πολιτικοῦ συστήματος, ἀλλά στήν πράξη δέν ἐπηρεάζει τήν παντοδυναμία τοῦ Νίκολα Γκρούεφσκι. Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι, σέ συνθῆκες ὀξύτατης οἰκονομικῆς κρίσης, σχεδόν κυρίαρχο ζήτημα τῆς ἐκλογικῆς ἀναμέτρησης ἦταν ἡ ταυτότητα τῶν γειτόνων. Καί οἱ δύο κύριοι ἀντίπαλοι, βεβαίως, ἀποδέχονται τό ἰδεολόγημα τοῦ Μακεδονισμοῦ. Τό στρατόπεδο τοῦ πρωθυπουργοῦ, ὅμως, παίζει δυνατά τό χαρτί ὅτι οἱ Σλαβομακεδόνες εἶναι κατευθείαν ἀπόγονοι τῶν ἀρχαίων Μακεδόνων. Ἀπό τήν πλευρά της, ἡ σοσιαλδημοκρατική ἀντιπολίτευση (κυριαρχοῦσε τήν ἐποχή τῆς ἑνιαίας Γιουγκοσλαβίας καί τά πρῶτα χρόνια μετά τή διάλυσή της μέσω τοῦ προέδρου Κίρο Γκλιγκόροφ) κατηγορεῖ τόν Νίκολα Γκρούεφσκι ὅτι ἐπιχειρεῖ νά ξεπλύνει τά σλαβικά χαρακτηριστικά του ἔθνους τους καί νά διαγράψει τή σλαβική ἱστορία του. Ἡ προπαγανδιστική ἐκστρατεία τοῦ Νίκολα Γκρούεφσκι περί «μακεδονικῆς» καθαρότητας στηρίζεται στήν καλλιέργεια φοβικῶν συνδρόμων καί ἀνθελληνισμοῦ. Εἴναι τόσο ἀκραία καί συχνά γελοῖα, ὅμως, πού ἔχει προκαλέσει ἀντιδράσεις ὄχι μόνο στό ἐξωτερικό, ἀλλά καί σ’ ἕνα τμῆμα τῆς σλαβομακεδονικῆς ἐλίτ. Ὁ καθόλου φιλέλληνας ὑποψήφιος τῶν Σοσιαλδημοκρατῶν Λιούμπομιρ Φρέτσκοφσκι παραδέχθηκε δημοσίως ὅτι ἡ κυβέρνηση καλλιεργεῖ συστηματικά τόν ἀνθελληνισμό

Ἑλβετικό ἐργαστήριο
Εἶναι ἀποκαλυπτικό του κλίματος στή FYROM ὅτι ἡ ἡμιεπίσημη ἐφημερίδα τῆς κυβέρνησης «Nova Makedonija» δημοσίευσε ἀποτελέσματα ἀνάλυσης DNA τῶν Σλαβομακεδόνων, πού φέρεται νά ἔγινε ἀπό ἑλβετικό ἐργαστήριο. Σύμφωνα μέ τήν ἀνάλυση,τό 30%των γονιδίων τοῦ σύγχρονου Σλαβομακεδόνα προέρχονταιαπό τους ἀρχαίους Μακεδόνες, τό 10% ἀπό τούς Ἰλλυριούς, τό 15% ἀπό τούς ἀρχαίους Ἕλληνες, τό 20% ἀπό τούς Γερμανούς, τό 5% ἀπό τούς Οὕννους καί τό 15% ἀπό τούς Σλάβους! Ὅπως τόν περασμένο Ἰούνιο, ἔτσι καί τώρα, ἡ ρητορική του Νίκολα Γκρούεφσκι ὑπόσχεται ἐνσωμάτωση στούς εὐρωατλαντικούς θεσμούς χωρίς ἐκπτώσεις στό ζήτημα τῆς ὀνομασίας καί τῆς ταυτότητας. Δέν μπορεῖ, ὅμως, νά τηρήσει τήν ὑπόσχεσή του. Τό ἐάν θά κάνει ἐκπτώσεις ἤ ὄχι ἐξαρτᾶται ἀπό τόν ἴδιον. Τό ἐάν, ὅμως, ἡ FYROM θά ἐνταχθεῖ στό ΝΑΤΟ καί θά προχωρήσει ἡ ἐνταξιακή πορεία της πρός τήν Ε.Ε. ἐξαρτᾶται ἀπότην Ἀθήνα.

Στασιμότητα στό θέμα τῆς ὀνομασίας

«Κλειδί», ἡ καταγγελία τῆς Ἐνδιάμεσης Συμφωνίας

Σέ ἀντίθεση μέ τό 2008,ὅλα δείχνουν ὅτι τό 2009 θά εἶναι φτωχή χρονιά ἀπό ἐξελίξεις στό Μακεδονικό. Μετά τήν προσφυγή τῶν Σκοπίων στή Χάγη, ἡ διαπραγμάτευση τυπικά συνεχίζεται, ἀλλά πολιτικά ἔχει ἀκυρωθεῖ. Οἱ ὑπό τόν Μάθιου Νίμιτς συνομιλίες ἔχουν μετατεθεῖ γιά μετά τίς εὐρωεκλογές. Οἱ κινήσεις καί οἱ δηλώσεις τοῦ Νίκολα Γκρούεφσκι ἀποδεικνύουν ὅτι δέν εἶναι διατεθειμένος νά κάνει βῆμα πίσω. Προσδοκᾶ ὅτι ἡ ἀπόφαση τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου θά εἶναι καταδικαστική γιά τήν Ἑλλάδα, πράγμα πού θά τοῦ ἐπιτρέψει νά διαπραγματευθεῖ ἀπό πλεονεκτική θέση.Στή σύνοδο τοῦ ΝΑΤΟ πέρυσι στό Βουκουρέστι, ἡ ἑλληνική πλευρά τυπικῶς δέν ἄσκησε βέτο. Ὅλα δείχνουν ὅτι δέν θά χρειασθεῖ νά τό ἀσκήσει οὔτε στήν ἐπικείμενη ἐφετινή σύνοδο κορυφῆς τοῦ ΝΑΤΟ. Θά πρέπει, ὡστόσο, νά σημειωθεῖ ἡ δήλωση τῆς Ἀνγκέλα Μέρκελ στή γερμανική Βουλή ὅτι ἡ FYROM πρέπει νά ἐνταχθεῖ στό ΝΑΤΟ. Ἡ παρέμβαση κατά πάσα πιθανότητα ὀφείλεται στή δυσαρέσκεια τοῦ Βερολίνου, ἐπειδή ἡ Ἀθήνα δέν ὑπέκυψε σέ γερμανικές πιέσεις γιά ζητήματα ἐξοπλισμῶν. Εἶναι ἀμφίβολο ἐάν ἡ Ἀθήνα ἔχει παραβιάσει τήν Ἐνδιάμεση Συμφωνία, ἀλλά αὐτό δέν σημαίνει ὅτι πρέπει νά ἑξαρτήσει τήν πολιτική της ἀπό μία νομική κρίση. Εἰδικά ὅταν ἡ ὑπόθεση δέν εἶναι«ἀπό χέρι» κερδισμένη. Ὅταν ἡ ἑλληνική πλευρά ἔθεσε ὡς ὄρο γιά τήν ἔνταξη τῆς FYROM τή λύση τοῦ προβλήματος τῆς ὀνομασίας, ἔκανε μία πολιτική ἐπιλογή.Ἦταν ὁ μόνος τρόπος νά πιέσει τούς Σλαβομακεδόνες νά διαπραγματευθοῦν σοβαρά, δεδομένου ὅτι γιά 12 χρόνια εἶχαν μετατρέψει τίς σχετικές συνομιλίες σέ προσχηματική διαδικασία. Εἶναι λάθος τῆς Ἀθήνας πού στήν πράξη ἀποδέχεται τή μετατόπιση τοῦ κέντρου βάρους τῆς διένεξης ἀπό τό πολιτικό στό νομικό ἐπίπεδο. Ἐάν ἡ ἀπόφαση τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου εἶναι καταδικαστική, τό πλῆγμα θά εἶναι βαρύ. Θά τήν καλοδεχθοῦν σιωπηλά μόνο ὅσοι θεωροῦν ὅτι τό ὄνομα δέν ἔχει σημασία καί ψάχνουν τρόπο νά κλείσουν ὅπως ὅπως τό ζήτημα.Ἡ Ἐνδιάμεση Συμφωνία πρέπει νά καταγγελθεῖ ὅσο εἶναι ἀκόμα καιρός. Πρῶτον, γιά νά λύσει τό νομικό πρόβλημα καί, δεύτερον, γιά νά στείλει σ’ ὅλους τό ἔμπρακτο μήνυμα ὅτι ἡ Ἀθήνα ἐννοεῖ ἀπολύτως αὐτά πού λέει καί θά ἐμμείνει μέχρι τέλους στήν πολιτική της. Οἱ παρενέργειες τῆς καταγγελίας δέν εἶναι σημαντικές. Οἱ διαπραγματεύσεις θά συνεχισθοῦν, ἀφοῦ στηρίζονται σέ ψήφισμα τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας. Τά πρακτικά προβλήματα πού θά ἀνακύψουν στίς διμερεῖς σχέσεις, ὅπως συμβαίνει πάντα σέ τέτοιες περιπτώσεις, θά διευθετηθοῦν, ἐπειδή τά Σκόπια ἔχουν μόνο νά χάσουν ἐάν τό ἀρνηθοῦν.

10 σχόλια:

  1. Ρεαλισμός αλλά και πολλή μαυρίλα στο άρθρο του Κωστανστακόπουλου βρε Ζαρα.
    Σε ό,τι αφορά την ένταξη της Τουρκίας όσο και αν υπονομεύσουν το ελληνικό συμφέρον οι Σημιταίοι( φανατικοί υπέρ της ένταξης του κράτους των αρχιδολοφόνων στην ΕΕ) και οι ανυπαρκτοι της ΝΔ και της μεταλλαγμένης αριστεράς,ευτυχώς πάντα θα βρίσκονται Σαρκοζί και Μέρκελ(έστω για δικό τους όφελος) που θα λένε το αυτονόητο:οτι το κράτος που κάνει πρωταθλητισμό στις γενοκτονίες δεν έχει καμμιά δουλειά στην Ευρώπη.Διότι ακόμη και αν κόψουν τις συνήθειές τους,δηλαδή τον εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και τις γενοκτονίες,δεν θα πάψουν πότε να είναι Ασιάτες,δηλαδή ουδεμία σχέση έχοντες με την Ευρώπη.
    Σε ότι αφορά τους κλόουν των Σκοπίων ακόμη και αν ο γαλάξιας ολόκληρος τους αναγνωρίσει με το ψευδεπίγραφο όνομα, θα σηκωθούν οι πέτρες να τους φωνάξουν:βρε απατεώνες, είστε Σλαύοι και μάλιστα σλαυοανάκατοι(όπως έλεγε ο Δραγούμης).Τι μασκαρευέστε ψευτομακεδόνες, ρε σούργελα;;;
    Θα βάλω το μεγάλο τραγούδι "εκάηκεν το Τσιάμπασιν" τώρα Ζαρα...
    Μεγάλο ποντιακό τραγούδι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γειά σου φίλε Πρώτ

    Κοίταξε ὁ Κωνσταντακόπουλος εἶναι ἀπό τά πιό κατηρτισμένα ἄτομα σέ αὐτά τά ζητήματα. Ἐξ’ ὅσων κρίνω ἐγώ τουλάχιστον, ἀπό τά βιβλία του, τά ἄρθρα του πού παρακολουθῶ καί ὅσες φορές τόν ἔχω δεῖ σέ ζωντανές συζητήσεις. Δυστυχῶς στήν σκόπιμα ὑποβαθμισμένη ἑλληνική τηλεόραση εἶναι πολύ δύσκολο νά τόν βρεῖ κανείς. Καμμιά φορά μόνο στήν ΕΤ3 ὁ Σαββίδης τόν βγάζει. Θά ἤθελα νά βάλω κάποιο σύνδεσμο στό πλάϊ, μέ τά ἄρθρα τοῦ Λυγεροῦ καί τοῦ Κωνσταντακόπουλου, ὅπως ἔκανα μέ τοῦ Δελαστίκ, ἀλλά δυστυχῶς ἡ ἰστοσελίδα τῆς ἐφημερίδας πού γράφουν δέν προσφέρει τεχνικά αὐτή τήν δυνατότητα. Ὅποτε θά τό κάνω μέ ἀναρτήσεις γιατί τούς γουστάρω, εἰδικά τόν Κωνσταντακόπουλο τόν πάω μέ χίλια.

    Θά ξεφύγω ἀπό τήν οὐσία τῶν ἄρθρων γιά νά σχολιάσω λίγο κάτι πού ἔγραψες, ἐπειδή διαφωνῶ μέ τό πνεῦμα

    «ὅτι τό κράτος πού κάνει πρωταθλητισμό στίς γενοκτονίες δέν ἔχει καμμιά δουλειά στήν Εὐρώπη.Διότι ἀκόμη καί ἄν κόψουν τίς συνήθειές τους,δηλαδή τόν ἐξευτελισμό τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας καί τίς γενοκτονίες,δέν θά πάψουν πότε νά εἶναι Ἀσιάτες,δηλαδή οὐδεμία σχέση ἔχοντες μέ τήν Εὐρώπη.»

    Ἐξετάζοντας τά πράγματα ἱστορικά καί σέ βάθος μοῦ εἶναι ἀδύνατον νά ὑποτιμήσω τούς Ἀσιάτες καί νά προτιμήσω τούς Εὐρωπαίους. Σέ θέματα , πολιτισμοῦ, συμπεριφορᾶς, στά πάντα. Ὁ ὅρος «Εὐρώπη» εἶναι μία μεγάλη μπαρούφα, αὐτό προσπαθῶ νά περάσω καί μέ τά ἀποσπάσματα τοῦ Γέρ.Κακλαμάνη πού παρέθεσα ( θά ἀκολουθήσουν 2-3 ἀκόμη, τό λίνκ ποῦ ἔβαλα τό εἶδες;). Τί εἶναι ἡ «Εὐρώπη», εἴτε σάν ξεχωριστά κράτη, εἴτε σάν Ε.Ε., ἕνας ὀργανισμός πολιτικά ἀνάπηρος, πού ἐδῶ καί χρόνια ἀπομυζᾶ τόν πλοῦτο τῆς εὐρύτερης περιοχῆς τῆς ἀνατολικῆς Μεσογείου ( Βαλκάνια, Μέση Ἀνατολή) καί ἐπηρεάζει τίς ἐξελίξεις πρός ὄφελος ἑνός σκληροῦ πυρήνα. Ἀλλά τά ἀδιέξοδα θά τά βρεῖ μπροστά της ὅσο δέν ἀντιλαμβάνεται τήν καταγωγή της καί τούς ἀρχαίους πολιτισμούς ἀπό τους ὁποίους προέρχεται. Αὐτός εἷναι ὁ λόγος πού δέν μπορεῖ να σταθεῖ ἡ Εὐρώπη στό διεθνές σκηνικό.
    Γιά ἐγκλήματα καί σεβασμό τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας καταδικάζω τό ἑκάστοτε τουρκικό καθεστώς, τά προβάλλω γιά να ἐνισχύσω την θέση μου, ἀλλά παράλληλα δέν ξεχνάω ὅτι τήν πρωτοκαθεδρία σέ αὐτό τό πεδίο τήν ἔχει ὁ «δυτικός πολιτισμός». «Εὐρωπαϊκές ἀξίες» καί κουραφέξαλα ἐγώ τά ἀκούω βερεσέ. Καί πρῶτα πρῶτα δέν ξεχνάω τίς δικές μου εὐθύνες.
    Ἡ ἀντίθεσή μου στήν εἴσοδο τῆς Τουρκίας στήν Ε.Ε. δέν στηρίζεται στίς γενοκτονίες καί σέ σχέση μέ τήν ἀσιατική τους καταγωγή. Ἔχει ἀποκλειστική σχέση μέ τήν ξενόδουλη, ὑποταγμένη καί παντελῶς ἀνίκανη πολιτική ἡγεσία τῆς Ἑλλάδας (ἐδῶ καί χρόοονια) νά ἐξυπηρετήσει τά συμφέροντα τῆς χώρας ( ἀκόμα καί τό ἄνοιγμα πρός Ρωσία φαίνεται νά βαλτώνει), ὅπως καί μέ τήν μαλθακότητα καί νωχελικότητα τοῦ νεοέλληνα νά δεῖ πέρα ἀπό τήν μύτη του καί ἀπό ὅτι τοῦ σερβίρουν.
    Δές ἐδῶ
    Κονδύλης – περίληψη ἐπίμετρου στην Θεωρία πολέμου Ἔχει καί τό πλῆρες κείμενο.
    Πρίν ἀπό λίγο βρῆκα αὐτή τήν διεύθυνση γιά τόν Κονδύλη πολύ κατατοπιστική. Τήν ἔβαλα στό πλάϊ.
    Ἄν εἶναι νά εἶναι ἡ χώρα μου γιουσουφάκι τοῦ Σαρκοζί καί τῆς Μέρκελ, δέν καταλαβαίνω σέ τί διαφέρω ἀπό τόν Σημίτη. Ἄν ἔχουμε τέτοιους ἡγέτες εἴμαστε ἄξιοι τῆς μοίρας μας. Προφανῶς καί κάνει πολύ καλά ἡ Τουρκία ἀφοῦ ἡ Ἑλλάδα σάν κράτος εἶναι ἀνύπαρκτη. Θέλω νά πῶ, το πρόβλημα εἴμαστε ἐμεῖς μέ τήν στάση μας καί ὄχι ἡ Τουρκία. Τά ἔχει ἐξηγήσει θαυμάσια ὁ Θουκυδίδης αὐτά.
    Ὅπως λέει καί ὁ Κονδύλης
    «Ἐξάλλου ἡ ἀξία μίας συμμαχίας γιά ἕνα της μέλος καθορίζεται ἀπό τό εἰδικό βάρος τοῦ τελευταίου μέσα στό σύνολο τῆς συμμαχίας. Πιό λιανά: οἱ σύμμαχοι ἀξίζουν γιά σένα τόσο, ὅσο ἀξίζεις ἐσύ γι’ αὐτούς.»
    Ὑπό αὐτές τίς συνθῆκες ἡ ἀντιπαράθεση Ἑλλάδος – Τουρκίας ἔχει ἐξέλιξη προδιαγεγραμμένη, εἴτε ἐντός Ε.Ε. εἴτε ἐκτός Ε.Ε. Γιά μένα τό καλύτερο θά ἦταν, νά βγοῦν καί οἱ δύο χῶρες ἀπό τήν Ε.Ε. καί νά…ἄσε μήν πάω σέ Κιτσίκειες θεωρίες τώρα.
    Μία καί ἀνέφερες τόν μεγάλο πατριώτη Ἴωνα Δραγούμη, νά μήν ξεχνᾶμε ὅτι καί αὐτός καί οἱ κολλητοί του Περικλῆς Γιαννόπουλος, καί Ἀθανάσιος Σουλιώτης Νικολαίδης ( ὑπέροχες προσωπικότητες καί οἱ τρεῖς, ἄν καί κάποιοι καθυστερημένοι τούς κατατάσσουν στούς φασίστες, καί φυσικά οἱ φασίστες ἄλλο πού δέν θέλουν), ἐξεδήλωναν μία ξεκάθαρη ἑλληνικώτατη, ἀντιδυτική καί ἀντιευρωπαϊκή θέση ( κυρίως σέ θέματα πολιτισμοῦ, γιατί τόν ἑλληνισμό τόν βλέπανε σάν πολιτισμό ) καί υἱοθετοῦσαν μία στάση σαφῶς φιλοτουρκική (κυρίως πολιτιστικά) παράλληλα μέ τόν άδιαμφισβήτητο πατριωτισμό τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σίγουρα η Ευρώπη έχει κάνει γενοκτονίες, αποικιοκρατίες, παγκόσμιους πολέμους και εμπόριο σκλάβων και και και και... Ομως άλλο αυτό και άλλο το ότι δεν υπάρχει καμμία τουρκική συνεισφορά στον πολιτισμό αλλά ούτε και αντίδραση σε όλα αυτά τα αίσχη της Ευρώπης μάλλον σιωπηρή συμμετοχή ή καλύτερα υποστήριξη. ΄Αρα και για τα δύο μέρη υπάρχει κάτι να κατηγορήσουμε. Θα αφήσω την κριτκή για την ανυπαρξία της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και αδιπλωματίας που συνεχώς βάζουν τρικλοποδιές στον ευατό τους και αυτοπαγιδεύονται (S300, ενεργειακοί αγωγοί, σκοπιανό κλπ) και με τα οποία συμφωνώ απολύτως. Μήπως όμως παίρνοντας θέση υπέρ του τουρκικού κατεστημένου καταλήγουμε στο αποτέλεσμα που θέλουμε να αποφύγουμε δηλαδή να εξυπηρετούμε τα συμφέροντα της δύσης;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κάτσε γιατί θά τρελλαθῶ, ποιός πῆρε θέση ὑπέρ τοῦ τουρκικοῦ κατεστημένου; Μήν τά μπλέκουμε τά πράγματα. Καταλαβαίνω ὅτι ἡ λέξη φιλοτουρκισμός ξενίζει, τέλος πάντων, ἐγώ άναφέρομαι σέ μιά σέ μεγάλο βαθμό κοινή πολιτιστική διαδρομή μέ ὅλους τούς λαούς τῆς Ἀνατολῆς. Δέν θέλω δηλαδή στό ὄνομα τῶν γενοκτονιῶν νά σβήνει ἕνα ὁλόκληρο παρελθόν, καί τό ἀντίτιμο νά εἷναι ἡ πρόσδεση στήν δυτική ἀντίληψη περί "ἀνάπτυξης", δηλαδή ἕνα καθεστώς μόνιμης ἐξάρτησης. Ἄλλο ἡ Ρεπούσεια καί νεοταξίτικη πολιτική " ἑλληνοτουρκικῆς φιλίας" ἐκ τῶν ἄνω, πού στόχο ἔχει τήν ὑποδούλωση καί τῶν δύο στό ἅρμα τῆς Νέας Τάξης πού τήν βλέπω νά γερνάει γρήγορα, καί ἄλλο ἡ συνεργασία τῶν λαῶν, ἀπό τά κάτω, σέ ἕνα πλαίσιο πού θά λαμβάνει ὑπ' ὄψιν τήν βαθειά πολιτιστική συγγένεια ἀπό Ἀρχαῖα Ἑλλάδα μέχρι σήμερα.

    Ἄλλο τό νά ἀνακαλύπτης καί νά μελετᾶς μιά βαθειά πολιτιστική συγγένεια τῶν κοινωνιῶν,που στήν εὺρύτερη περιοχή μας φτάνει πολλούς αἰῶνες πίσω, καἰ παντοῦ στόν κόσμο, καί εἷναι τελείως διαφορετικό τό νά ὑποστηρίζει κανείς καθεστῶτα ( καί τό τουρκικό ἀνάμεσα) σαφῶς ξένα πρός τέτοιους πολιτισμούς. Τό πρόβλημα μέ τόν καπιταλισμό καί τόν φιλελευθερισμό ἀγγίζει ὅλη τήν ὑδρόγειο, ἡ άποικιοκρατία, παλιά καί σύγχρονη, ἐπεβλήθη μέχρι σήμερα εἴτε μέ πολέμους εἴτε μέ καταστροφή τῶν πολιτιστικών δομῶν παντοῦ. Ὅσες κοινωνίες, λαοί διετήρησαν μιάν πολιτιστική συνέχεια, κάποιαν στιγμή άναπτύχθηκαν άπό μόνες τους. Ἄς δοῦμε τήν σημερινή κάτάσταση στήν Ἀσία, τά ἑπόμενα χρόνια θά παίξει καθοριστικό ρόλο γιά αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγο. Ἡ Ἑλλάδα σήμερα, ἐκτός ἀπό έξαρτημένη οἰκονομικά, ἔχει τήν χειρότερη καί δουλικότερη ἡγεσία πού εἷχε ποτέ ( σέ ὅλο τό φάσμα), ὁ λαός της εἷναι καί πολιτιστικά ὑπόδουλος, εἷναι σέ σαφῶς χειρότερη μοῖρα ἀπό τήν Τουρκία σέ αὐτόν τόν τομέα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Zara,
    συμφωνω σε πολλά.Τον Κονδύλη τον έχω ξεσκονίσει πριν πολλά χρόνια και το επίμετρο στην "θεωρία του πολέμου" είναι κείμενο που θα έπρεπε οι πάντες να έχουν διαβάσει.Απαντώ στο μόνο που διαφωνώ.Είπες:"Ἡ ἀντίθεσή μου στήν εἴσοδο τῆς Τουρκίας στήν Ε.Ε. δέν στηρίζεται στίς γενοκτονίες καί σέ σχέση μέ τήν ἀσιατική τους καταγωγή."

    Δεν είναι θέμα υποτίμησης.Είναι θέμα απλής ανάγνωσης του χάρτη και στοιχειώδους γνώσης του ευρωπαικού πολιτισμού.Πρόσεξε Ζαρα,δεν λέω αν μας αρέσει ο δυτικοευρωπαικός πολιτισμός ή οχι.Λέω οτι η Τουρκία-είτε κεμαλική είναι είτε όχι-δεν έχει καμιά δουλεία εκεί.
    Καταρχήν όπως είπα λόγω γεωγραφίας.Αν το παιδί της ε δημοτικού μας πει οτι η Τουρκία είναι ευρωπαική χωρα θα υποψιαστούμε πως η δασκάλα της Γεωγραφίας είναι το λιγότερο ανεπαρκής.
    Ιστορικά-πολιτισμικά τώρα λόγω ιστορικού παρελθόντος(καταστροφή Ανατολικής ρωμαικής Αυτοκρατορίας,"Βυζάντιο" που λένε και οι δυτικοι),πολιορκία Βιεννης,Οθωμανικη Αυτοκρατορία κλπ έχουν τόση σχέση με την Ευρώπη όση και ο Αλαβάνος με τον Σολωμό,δηλαδή καμμία.(όχι που θα κρατιόμουνα).Οτι και να γινει η Οθωμανικη Αυτοκρατορια δεν ειναι κομματι της ευρωπαικης ιστοριας.
    Στον 20 αιώνα οι ανθρώποι σπάσανε τα κοντέρ στις γενοκτονίες.Θα διαμαρτυρηθεί το πληκτρολόγιο αν μπω σε λεπτομέρειες.Αρμένιοι,Πόντιοι,Μ.Ασία,Λαζοι,Κούρδοι.Εισβολή σε Κύπρο,Αλεξανδρέττα,1955 και άλλα πολλά.Αλλα το χειρότερο είναι πως είναι αμετανόητοι οι μπαγάσηδες.Οχι συγνώμη να ζητήσουν αλλα ηρωοποιουν και τους αρχιδολοφόνους(Τοπαλ Οσμαν κλπ).Η Ευρώπη του ΝτεΓκωλ(φωναζε ο φουκαρας να μην μπουν μεσα οι λεκεδες των ΗΠΑ βρετανοι,ποιος τον ακουγε;) και των αρχικών οραματιστών της ευρωπαικης ενοποιησης ,Ζαρα,όσο και αν έχουμε θεμελιωδεις διαφωνίες με τα συστατικά της και τα ιστορικά φορτία της, είναι ένα περιβάλλον στο οποίο εμείς πρέπει να υπάρξουμε.Και η Τουρκία ,αν αυτο το περιβάλλον δεν θέλουμε να σαπίσει,δεν πρέπει ούτε απέξω να περάσει.Εμεις πρέπει να υπαρξουμε σε αυτο το περιβαλλον, για να απαντησω στα περι "μπαρουφας", διότι περαν του ρεαλισμου που επιβαλλει να μην ειμαστε απεξω,εχουμε και χρεος να συμβαλλουμε στην διαμορφωση ισχυρης παρουσιας της Μεσογειου και της Χερσονησου του Αιμου στην Ευρωπη.Να μην αφησουμε δηλαδη-με τις οποιες δυναμεις μας-την συνενοηση των ευρωπαικων λαων να γινεται μονο με ορους Βenelux και σε πολιτιστικο επιπεδο να θεωρειται η Ευρωπη πως ξεκινησε μετα τον Καρλομαγνο.

    Ειδα τωρα και το τελευται σου σχολιο απαντηση στον FD.Λες:"Ἄλλο τό νά ἀνακαλύπτης καί νά μελετᾶς μιά βαθειά πολιτιστική συγγένεια τῶν κοινωνιῶν,που στήν εὺρύτερη περιοχή μας φτάνει πολλούς αἰῶνες πίσω".
    Σωστο.Αλλα ,για να σου απαντησω με πνευμα Κονδυλη, απο που προκυπτει οτι η πολιτιστικη συγγενεια και η φιλια απο τα κατω θα εξασφαλισει την διακοπη της τουρκικης επιθετικοτητας;Ειναι τελειως ουτοπικο να οραματιζομαστε μια διεθνιστικη συναδελφωση(προσοχη,δεν λεω να μην την επιδιωκουμε)και βασει του οραματισμου μας αυτου να μην κανουμε το χρεος μας απεναντι στην πραγματικοτητα.Και το χρεος ειναι ενα ξεκαθαρο οχι στην ευρωπαικη πορεια ενος ασιατικου ημιδικτατορικου αιματοβαμμενου καθεστωτος.Και αν δεν μπορουμε για λογους αλλους(πιεσεις κλπ)να μην πουμε ξεκεθαρο οχι τουλαχιστον να σταματησουμε αυτοεξευτελιζομενοι να παριστανουμε τους πλασιε της τουρκικης υποψηφιοτητας.Να διαφημιζουμε δηλαδη και να υποστηριζουμε ενα κρατος ταραξια που αμφισβητει την εθνικη ακεραιοτητα μας και μας απειλει με casus beli αν κανουμε οτι το δικαιο της θαλασσας και η συνθηκη του Montegobay επιτρεπουν.Το αυτο θα πρεπει να πραξουν και οι αδερφοι Κυπριοι που εφτασαν στο υστατο σημειο ξεπεσμου να υπογραφουν την εναρξη ενταξιακων διαπραγματευσεων μιας χωρας που δεν τους αναγνωριζει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν βλέπω καμμιά ευδιάκριτη διαφορά μεταξύ του τουρκικού κατεστημένου και κάποιου άλλου πόλου (τουρκικού λαού;) στην δεδομένη ιστορική στιγμή. Αντιθέτως διαπιστώνω ταύτιση προθέσεων (υπερψήφιση του σχεδίου Ανάν, απόλυτη πλειοψηφία του κυβερνώντος κόμματος, υποδοχή του τούρκου πρωθυπουργού ως ήρωα μετά την επιστροφή του από την συνδιάσκεψη για τη Μέση Ανατολή, η πλειοψηφία των ερωτηθέντων σε διάφορες έρευνες συμφωνούν πως οι ΄Ελληνες είναι οι χειρότεροι εχθροί τους κλπ). Μπορεί να κάνω και λάθος αλλά δεν βλέπω να υπάρχει φιλική πρόθεση εκ μέρους του τουρκικού λαού. Πως θα γίνει λοιπόν η φιλία από τα κάτω; Με στρατιωτικά παραγγέλματα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συμφωνω με FD.Αλλο πραγμα το "οχι" που πρεπει να λεμε στη μισαλλοδοξια και τον φανατισμο και αλλο η "αγαπολογια" και η "συναδελφωση" τυπου "εγω χριστο,εσυ αλλαχ και οι δυο μαζι μπλα μπλα μπλα".
    (προσοχη zara,επ ουδενι δεν ισχυριζομαι ή υπονοω οτι τα περι συναδελφωσης απο τα κατω που εσυ εγραψες εχουν σχεση με την "συναδελφωση" που εγω κατακρινω.Κατανοω και σε μεγαλο βαθμο ασπαζομαι την οπτικη σου αλλα οι λαοι εχουν πραγματα να χωρισουν ειτε το θελουμε ειτε οχι και δεν ειναι μονο ο καπιταλισμος που δημιουργει το πλαισιο συγκρουσης των λαων(και σε αυτο συμφωνει ο Κονδυλης).
    Κατα τα λοιπα;Φιλια με τουρκικο λαο;Ναι βεβαιως.Αρκει η αποχωρηση απο την Κυπρο,ο ενταφιασμος της επιθετικοτητας και η διακοπη της ομηριας του Πατριαρχειου και ολα οκ.Ειμαστε μεγαλοψυχοι,δεν θελουμε συγνωμη για τις σφαγες...

    Γεια σου Τεραστιε Ζαρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ξεκαθαρίζω γιατί φαίνεται δέν ἔγινα ἀντιληπτός

    α) Ἀλλο τό αἱματοβαμμένο καθεστώς τό ὁποῖο πρέπει νά βγεῖ στό φῶς τῆς δημοσιότητας καί ἄλλο ἡ άναφορά σέ κοινές πολιτιστικές ρίζες μέ τούς λαούς τῆς ἀνατολῆς, πού δέν σημαίνει ὑποστήριξη τῆς τουρκικῆς ἔνταξης. Δέν μπορῶ νά τό κάνω σαφέστερο. Τό τουρκικό κράτος-καθεστώς ἀπό τήν ἵδρυσή του, ἔχει δυτικά ἐπεκτατικά χαρακτηριστικά καί γιά αὐτό εἷναι γιά μένα ἀντίπαλος. Πουθενά δέν ὑπονοῶ ὅτι δέν πρέπει νά πάρει πόδι ἡ Τουρκία ἀπό τήν Κύπρο, νά σεβαστεῖ τίς διεθνεῖς συμβάσεις, νά άναγνωρίσει τίς γενοκτονίες κ.λπ. Αὐτό πού λέω εἷναι πὠς πρῶτα ἡ Ἑλλάδα νά τό ἐπιδιώξει ἀλλάζοντας τήν πολιτική της καί τήν στάση της καί ὄχι μόνο άπέναντι στήν Τουρκία.

    Τί δουλειά ἔχουν αὐτά πού λέω ἐγώ μέ τίς παπαριές τοῦ κάθε Ἀλαβάνου ὁ ὁποῖος εἷναι ἰδεολογικό τσιράκι τῆς "Εὐρώπης".

    Συμφωνοῦμε στό ὅτι ἡ Τουρκία δέν ἔχει καμμιά δουλειά στήν Εὐρώπη. Διαφωνοῦμε στό ὅτι ἔχει ἡ Ἑλλάδα δουλειά στήν Εὐρώπη ( κυρίως πολιτιστικά), ὁπως καί ὅτι ἡ Τουρκία εἷναι τό ἴδιο μέ τήν Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία.
    Καί φαίνεται ὁτι σαφῶς διαφωνοῦμε γιά τήν προσφορά τῆς Εὐρώπης. Ε, τί νά κάνουμε τώρα. Έγώ τό λέω καί θά τό φωνάζω, σέ πεῖσμα τῶν διάφορων Ἀλαβάνων και Σημίτηδων, ὅτι ὁ σύγχρονος εὐρωπαϊκός "πολιτισμός" ὡς φορέας τοῦ καπιταλισμοῦ εἷναι ἡ αἰτία περιθωριοποίησης ἤ καταστροφῆς παλιῶν σπουδαίων πολιτισμῶν, ἀλλά καί ἐξευτελισμοῦ τῆς ἀνθρώπινης προσωπικότητας

    Πρωτ, θά ἀναρτήσω καινούργιο θέμα γιά τά παραπάνω, εὐθύς ἀμέσως.

    Ἔνας καλός τρόπος νά σταματήσει ἡ τουρκική ἐπιθετικότητα εἷναι ἡ ἀλλαγή πλεύσης τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους, άπό τήν κατεύθυνση τῆς δουλοπρέπειας σέ μιά στάση άξιοπρεπῆ καί κατά τό δυνατόν άνεξάρτητη. Ἡ έπιθετικότητα ἤ ἡ ἐνδοτικότητα μιᾶς χώρας δέν ἔχει σχέση μέ τόν πολιτισμό της ἀλλά κυρίως μέ τό γεωπολιτικό δυναμικό της ( πᾶμε πάλι στόν Κονδύλη χεχε )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Περιμενω και συνεχιζουμε στο καινουριο...Πως με ριχνεις ρε ατιμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Θα πρέπει επίσης να αποσαφηνιστεί ότι η τουρκία καμμιά πολιτιστική σχέση με τους αρχαίους μεσογειακούς πολιτισμούς έχει. Η σημερινή τουρκία αποτελείται από περίπου πάνω από τριάντα μειονότητες αλλά η ακριβής προέλευση των φύλων των ομιλούντων την τουρκική τα οποία και υπερίσχησαν (πιθανώς εφαρμόζοντας την προσφιλή τους προσέγγιση) δεν είναι γνωστή. Η πρώτη καταγραφή τέτοιων πληθυσμών εμφανίζεται σε Κινεζικές πηγές όπου καταγράφεται ότι οι πληθυσμοί αυτοί ζούσαν σε στεππώδεις περιοχές της κεντρικής Ασίας. Τον 7ο αιώνα ΜΧ νομαδικά τουρκικά φύλα ήλεγχαν μια εκτεταμένη περιοχή της κεντρικής Ασίας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήρθαν σε σύγκρουση πολλές φορές με κινεζικούς πληθυσμούς με αποτέλεσμα να τελειοποιήσουν τις τακτικές ελαφρού ιππικού. Τα μέσα του 9ου αιώνα αυτή η αυτοκρατορία κατέρρευσε και μεγάλος αριθμός πληθυσμών ομιλούντων την τουρκική μετανάστευσε δυτικά κάτι το οποίο συνεχίστηκε μέχρι τον 10ο αιώνα. Αυτά τα φύλα ήρθαν σε επαφή με τον αραβικό και τον Βυζαντινό κόσμο τους οποίους και διαδέχτηκαν στην ανάπτυξη εκτεταμένων αυτοκρατοριών στην Μεσοποταμία και την Ανατολία. Μετά από τις νίκες αυτές τα τουρκικά φύλα εγκατέλειψαν τον νομαδισμό, παρά το γεγονός ότι φιλειρηνικά τμήματα του πληθυσμού αυτού μετακινήθηκαν προς την κεντρική Ευρώπη και μπορεί κανείς να βρεί πληθυσμούς ομιλούντες την τουρκική στην Ουγγαρία και στην Φιλανδία (Peoples, Nations and Cultures, Weidenfeld & Nicolson, 2005).

    ΑπάντησηΔιαγραφή