Κυριακή 12 Απριλίου 2009

Φιλελευθερισμός, ἐπιστήμη, μᾶζα, πολιτισμός -ΤΟ "ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ" ΣΗΜΕΡΑ (5)


«ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ» ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΜΑΖΑ

…Στόν τομέα τῆς ἐπιστημονικῆς γνώσης μποροῦμε νά μιλήσουμε περί προόδου. Ἄν αὐτή εἶναι πρόοδος καί ἐξ’ ἀντικειμένου, δηλαδή ἄν σημαίνη ταυτόχρονα καί προαγωγή τῶν κοινωνικῶν σχέσεων τῶν ἀνθρώπων, εἶναι ἕνα ἄλλο ἐρώτημα στό ὁποῖο ἡ ἀπάντηση δέν εἶναι τόσο εὔκολη. Διότι ἡ μηχανή εἰσβάλλει στίς κοινωνικές σχέσεις τῶν ἀνθρώπων καί συνεπῶς δέν ὑπόκεινται πάντα στούς καθορισμούς πολιτιστικῶν τελῶν (στόν καπιταλισμό καθόλου).
Ἐπικρατεῖ βεβαίως ἡ λαϊκή ἀντίληψη ὅτι ἡ τεχνολογία θεραπεύει ἀνάγκες, αὐτό ὅμως εἶναι ἐν μέρει σωστό, διότι ἡ μηχανή γενικῶς θεραπεύει τίς ἀνάγκες πού ἡ ἴδια δημιουργεῖ. Αἰσθανόμαστε σήμερα τήν ἀνάγκη τοῦ αὐτοκινήτου ἐπειδή ἔχομε τό αὐτοκίνητο , ὁ ἄνθρωπος στόν μεσαίωνα δέν αἰσθανόταν τήν ἀνάγκη του. Σέ κάποια μακρυνά χρόνια τοῦ ἀπωτάτου μέλλοντος, πιθανόν ὁ ἄνθρωπος νά κινῆται μέ… τό μαγικό χαλί, ἐκμεταλλευόμενος τά ἠλεκτρομαγνητικά πεδία τῆς Γής, καί μετακινούμενος κατά βούληση ἐντός ἐλαχίστου χρόνου. Σίγουρα τό … χαλί θά τοῦ ἐξυπηρετῆ ἀνάγκες , τίς ὁποῖες ἐμεῖς σήμερα οὔτε κάν φανταζόμαστε, καί εἶναι βέβαια ὅτι γιά τόν ἄνθρωπο αὐτό τά σημερινά μας μέσα θά τοῦ φαίνονται πρωτόγονα. Τήν ἀνάγκη τοῦ… χαλιοῦ ὅμως δέν τήν αἰσθανόμαστε σήμερα, διότι ἁπλούστατα δέν τό ἔχομε. 


Τίς σημερινές μας μετακινήσεις τίς αἰσθανόμαστε ἀπαραίτητες διότι ἔχομε τά μηχανικά μέσα πού μᾶς τίς ἐπιβάλλουν – ἐπειδή δηλαδή αὐτά διαμορφώνουν τό εἶδος τῆς ζωῆς πού μᾶς ἐπιβάλλει τίς μετακινήσεις. Ἐδῶ ἀκριβῶς βρίσκεται τό κρίσιμο σημεῖο σχετικά μέ τήν τεχνολογία: ἡ τεχνολογία εἰσβάλλει στήν ζωή καί τήν διαμορφώνει, ἄρα τελικῶς ὁ ἄνθρωπος χάνει τήν αὐτονομία του καί γίνεται ἐξάρτημα συνθηκῶν πού διαμορφώνονται μέ δική τους νομοτέλεια. Τό πρόβλημα συνεπῶς εἶναι ἄν ἡ νομοτέλεια αὐτή μπορῆ νά ἔχει στόχο τόν ἴδιο τόν ἄνθρωπο (καί πώς), ἤ ἁπλῶς τελεῖται «ἑαυτῆς ἕνεκεν», δηλαδή ἡ «ἀνάπτυξη γιά τήν ἀνάπτυξη» ἤ τό «κέρδος γιά τό κέρδος», σύμφωνα μέ τήν φιλοσοφία τοῦ λιμπεραλισμοῦ. Ἡ βασική καί ἐν πολλοῖς ἐπιδιωκομένη σύγχυση εἶναι ἡ ἑξῆς: ἐνῷ ἡ τεχνολογία ἀποτελεῖ ἕνα ἱστορικό προτσές, γνωστό πλήρως στήν σημασία του ἀπό τήν ἑλληνική ἀρχαιότητα καί χρησιμοποιούμενο μέ ἐπιφύλαξη στά κατοπινά χρόνια, ἔρχεται ὁ λιμπεραλισμός τόν 16ο αἰώνα καί ἐπιταχύνει τήν τεχνολογική διαδικασία στό ἔπακρο (προκειμένου νά ἐπιτύχη τῶν φιλοσοφικῶν τελῶν του πού θά ἰδοῦμε ἀμέσως), ὥστε – ἐκ τῶν ὑστέρων – ἀνάπτυξη τῆς τεχνολογία καί λιμπεραλισμός νά φαίνωνται (καί νά διατυμπανίζωνται ἰδίως σήμερα) ὡς ταυτόσημα! Στίς φιλοσοφικές ἐπιφυλάξεις προηγούμενων αἰώνων σχετικά μέ τήν τεχνολογία (Βυζάντιο καί Ἰσλάμ) ἔρχεται ὁ «φιλελευθερισμός» νά προσθέση τήν πιό εὐτελῆ φύση τοῦ ἀνθρώπου («ἀνάπτυξη γιά τό κέρδος») καί νά μεταβάλη τήν τεχνολογία στό γνωστό οἰκολογικό καί ἀνθρώπινο πρόβλημα πού ὁλοένα ζοῦμε. Σέ τοῦνελ χωρίς διέξοδο, ὑποβαλλόμενο ἀποκλειστικά καί μόνο ἀπό τήν «φιλοσοφία» τοῦ φιλελευθερισμοῦ.
Ἡ τεχνολογία εἶναι ἀνθρώπινο ἀγαθό γιατί εἶναι γνωστικός παράγων. Ἔγινε ὁ φορέας μίας πνευματικῆς ταραχῆς, πού ἔφερε ἡ Μεταρρύθμιση καί τό μέσον ἀνταγωνισμοῦ μεταξύ εὐρωπαϊκοῦ Βορρᾶ καί Νότου, πού διατηρεῖται ὑπό συγκεκαλυμμένους τρόπους ὥς τά σήμερα. Στήν θέση τοῦ ἐλέγχου διά μίας πνευματικῆς προϊστορίας ἐμπῆκαν οἱ ὑλοζωϊκές ἀντιλήψεις τοῦ «φιλελευθερισμοῦ», πού μετέβαλαν τήν τεχνολογία σέ μπούμερανγκ κατά τῆς ἀνθρωπότητας… Ὁ ἄνθρωπος ἀνακάλυψε καί πάλι τήν… «φυσική του φύση» στό λιβάδι τῆς «ἐλεύθερης ἀγορᾶς», μόνο πού τώρα εἶχε πολύ μακρύτερα χέρια… Ἄλλοι πολιτισμοί ἔδωσαν ἄλλες γνωστικές προτεραιότητες στό παρελθόν, πιθανόν πολύ πιό οὐσιώδεις, ἀλλά ὑποθέτουμε ὅτι κανένας δέν ὑπάρχει πού θἄθελε νά μήν ξέρη ὁ ἄνθρωπος νά φκιάξη ἕνα αὐτοκίνητο ἤ μία ἠλεκτρική λάμπα.
Τό αὐτοκίνητο ἤ ἡ λάμπα εἶναι γνωστή ἐπιστημονική πρόοδος (ἡ ὁποία τόσο τελειότερη θά εἶναι ὅσο καλύτερα θά μπορῆ νά προσεγγίζη τούς μηχανισμούς τῆς φύσης ὅπως εἴπαμε ἤδη). Ἄν τώρα αὐτά εἶναι καί ἀγαθά αὐτό δέν μπορῆ νά καθορισθῆ ἀπό τό γεγονός ὅτι μᾶς ἐξυπηρετοῦν. Διότι ὡς εἴπαμε εἶναι ἡ ζωή μᾶς ρυθμισμένη ἔτσι ὥστε νά μᾶς ἐξυπηρετοῦν. Ὁ τρόπος τῆς καπιταλιστικῆς ἀναπτύξεως τῆς τεχνολογίας εἶναι ἀκριβῶς αὐτός: νά κοινωνικοποιῆ τήν τεχνολογική πρόοδο, δηλαδή νά συντονίζη ὅλη τήν ζωή μ’αὐτή (μέ τήν κάθε ἐφεύρεση), ὥστε νά δημιουργῆ τίς προϋποθέσεις (τήν ἀνάγκη) γιά τελειοποίησή της. Αὐτό ὅμως καθόλου δέν σημαίνει ὅτι ἡ τεχνολογία εἶναι ἀγαθό, διότι γίνεται ἔτσι κοινωνικῶς προσδιωρισμένος αὐτοσκοπός, πού χρησιμοποιεῖ ἁπλῶς τόν ἄνθρωπο σάν ἐργαλεῖο. Τό τί συνεπῶς εἶναι ἀγαθό δέν μπορεῖ νά καθορισθεῖ ἀπό μόνο τόν τρόπο τῆς τεχνολογικῆς ἀναπτύξεως, διότι εἶναι θέμα πολιτιστικοῦ τέλους. Ὁ καπιταλισμός ὅπως θά δοῦμε δέν ἔχει κανένα πολιτιστικό τέλος – δηλαδή εἰδικώτερα ἔχει τό χρῆμα – καί γι’ αὐτό ἀκριβῶς ἔχει μεταβάλει τήν τεχνολογία σέ αὐτοσκοπό, ὑπό τό σύθημα «ἀνάπτυξη τῶν παραγωγικῶν σχέσεων».… Ὁ καπιταλισμός μέσα σέ αὐτή ἀκριβῶς τήν φύση του κατάφερε, ὅπως ἀναφέραμε πιό πρίν, κάτι τό ἄκρως πολύτιμο, τό ὁποῖον σήμερα ἀποτελεῖ τό μεῖζον πρόβλημα τῶν καιρῶν μας, ἀνεκάλυψε τήν ἀξιοποίηση τῆς ἐννοίας τῆς μάζας. Ὁ Πλάτωνας στήν Πολιτεία του ἀφήνει τούς χάλκινους καί τούς σιδερένιους ἀνθρώπους ἀτομικῶς νά ἀσχολοῦνται μέ τήν βελτίωση τοῦ μετάλλου τους ὡς πρός τό… «ἀγαθό». Ὁ καπιταλισμός καθησύχασε τούς ἀνθρώπους, ὅτι οὐδεμία τέτοια προσπάθεια εἶναι ἀναγκαία καί ἐφεῦρε ἁπλῶς (αὐτό ὀνομάζεται «καταμερισμός ἐργασίας») χάλκινες δουλειές, σιδερένιες δουλειές, ἀσημένιες δουλειές κ.λπ. Αὐτή εἶναι ἡ βαθύτερη φιλοσοφία τοῦ «φιλελευθερισμοῦ» ὅπως θά ἰδοῦμε. Πρόκειται ὄντως περί μεγαλοφυοῦς ἐφευρέσεως, τήν ὁποίαν ἀκριβῶς σήμερα εἶναι ἀνάγκη νά «ἀνακαλύψουν» ὅλες οἱ κοινωνίες. Αὐτό εἶναι τό κατ’ ἐξοχήν πρόβλημα. Ἡ μικρή «ἀνωμαλία» μέ τήν καπιταλιστική αὐτή ἀνακάλυψη εἶναι μόνο, ὄχι ὅτι ὁ χάλκινος ἄνθρωπος δέν ἔχει καμμιάν ἐλπίδα νά γίνη… σιδερένιος, ἀλλά ὅτι ἡ διατήρηση τοῦ «καταμερισμοῦ» πού εἶναι τό προέχον, κάνει πολλές φορές, διά τῶν «ποσοστῶν» καί τούς σιδερένιους χάλκινους… Τό «βιοτικό ἐπίπεδο» εἶναι ἄσχετο μέ τίς ἐν λόγῳ κατανομές. Ἴσα ἴσα σήμερα τά ὅρια μεταξύ χαλκοῦ καί σιδήρου ἔχουν γίνει ἀμετακίνητα, ἀκριβῶς διά τῆς ἀνόδου τοῦ ὑλικοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου. Ἐδῶ βρίσκεται καί ἡ ἀντίφαση ὡς πρός τήν ἰδεολογία. Ὁ «καταμερισμός ἐργασίας» δέν μορφώνει. Ἔχει ἀντίθετα ἀνάγκη νά διατηρῆ τά ποσοστά τῆς κοινωνικῆς βλακείας πού τόν συντηροῦν. Ἡ ἔννοια τῆς μάζης δέν αἴρεται σέ ἐκείνην τοῦ «συνειδητοῦ πολίτη», ὅπως διακηρύσσει ἡ ἰδεολογία, ἀλλά ἁπλῶς σέ ἐκείνην τοῦ διά τῆς ἀστυνομίας τοῦ συμμορφουμένου ἀτόμου πρός ὠρισμένους κανόνες κοινωνικῆς συμπεριφορᾶς. Ὁ καπιταλισμός δέν ἔχει παιδεία, δέν ἐπιτρέπεται νά ἔχη, ἀλλά μόνο ἐκπαίδευση. Τό χειρότερο πού θά μποροῦσε νά ὑπάρξη στόν κόσμο τό ἔφτιαξε ὁ καπιταλισμός καί αὐτό εἶναι τό κεφάλι τοῦ μικροαστοῦ… Αὐτή ὅμως εἶναι καί ἡ βάση του! Σιδηροδέσμιος αὐτῆς τῆς βάσης, εἶναι ὑποχρεωμένος νά μεταβάλλη σέ γενική συνείδηση τήν στοιχειώδη ἰδεολογία πού ἀπαιτεῖ ἡ ἀστοιχείωτη καί ἄξεστη φύση τοῦ μικροαστοῦ, αὐτή τῆς «δημοκρατίας» καί τῶν «ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων», ἡ ὁποία ἀναγκαστικά ἔτσι ἀποτελεῖ καί τόν ἀναποτελεσματικό φορέα τῆς διεθνούς πολιτικῆς, μεταβαλλομένη κατ’ ἀνάγκην σέ ἰδεολογικό ἰμπεριαλισμό. Ἐπειδή καλοπέραση (πού χωρίς παιδεία καλύπτεται πλήρως ἀπό τήν ἔννοια τοῦ αὐτοκινήτου καί τῆς τηλεόρασης) εἶναι γιά τόν μικροαστό ταυτόσημη τῆς «δημοκρατίας», ἔτσι ἀκριβῶς (καί κατά προέκταση) ἡ ἀνάπτυξη τῆς Ταϊβάν καί τῆς Ν.Κορέας ἔγιναν διά τῆς «δημοκρατίας» καί ὄχι τῶν πιό στυγνῶν δικτατοριῶν…… Ἡ «φιλοσοφία» τοῦ φιλελευθερισμοῦ εἶναι πρᾶγμα βαθύτατα ἐχθρικό πρός κάθε μορφή πολιτισμοῦ, διότι διά τοῦ πολιτισμοῦ δέν μπορεῖ νά ὑπάρξη ὁ ἡδονιστικός ἄνθρωπος στήν φυσική του κατάσταση γιά νά ξεχυθῆ στήν ἀγορά. Ὁ πολιτισμός, ὁ ὅποιος πολιτισμός, θεωρεῖ τήν ἀγορά μέσον, ἐνῶ γιά τόν ἡδονιστικό ἄνθρωπο, δηλαδή τό σημερινό καταναλωτικό μηχάνημα, αὐτή πρέπει νά εἶναι αὐτοσκοπός. Οἱ ἀντιλήψεις τοῦ φιλελευθερισμοῦ, ὅπως θά ἰδοῦμε, ὁδηγοῦν μέ μαθηματική ἀκρίβεια στήν πολιτιστική ἐκπτώχευση ἐπί παγκοσμίου ἐπιπέδου. Ὁ φιλελευθερισμός θέλησε νά σκοτώση ἱστορικά ὅλο τό παρελθόν τῆς Μεσογείου, ἀλλά ἀντ’ αὐτοῦ εὐρῆκε τά… αὐτοκίνητα. Θά εὐχαριστήσουμε λοιπόν σήμερα ἀπείρως τόν φιλελευθερισμό γιά ὅτι προσέφερε στήν ἀνθρωπότητα (προσφορά μεγαλειώδης πού ἀπαίτησε κολοσσιαῖα ποσά κόπων καί θυσιῶν) καί ἐν συνεχείᾳ θά τόν πετάξουμε στόν κάλαθο τῶν ἀχρήστων. Διότι παίρνοντας τό χρυσάφι ἐξέχασε τόν σκοπό καί μᾶς ὠδήγησε στήν κατάσταση τοῦ Μίδα… Ὡς τελευταῖον ὀπαδό του θά ἀφήσωμε τόν κ.Μητσοτάκη.
ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΓΗΓΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ

Ὁ χῶρος τῆς ἀνατολικῆς Μεσογείου ὑπῆρξε πιό οἰκεῖος (σέ σχέση μέ τήν Ἄπω Ἀνατολή καί τίς Ἰνδίες), καθ’ ὅ κοντινώτερος πρός τήν δυτική Εὐρώπη. Ἐδῶ διά τῶν «περιηγητῶν» μπόρεσε καλύτερα νά μελετήσει τίς νεώτερες διαμορφώσεις του καί διά τῆς συνεχοῦς ἀσκήσεως βίας, πού εἶχε τόν χαρακτῆρα τῆς συνεχοῦς ἀντιθέσεως πρός τήν Ρωσία, νά τόν διασπάση κατά τά γνωστά σύνορα. Ἡ διαφορά εἶναι ἡ ἑξῆς: ἐνῶ ἡ Ρωσία ἔχει συνεχεῖς πολιτιστικούς δεσμούς μέ τόν χῶρο (πνευματικούς καί ἐμπορικούς) πού διατηροῦνται ἀναλλοίωτοι καί κατά τήν Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία, ἡ δυτική Εὐρώπη δέν ἔχει κανέναν. Καί τοῦτο ἀπετέλεσε συνειδητή ἐπιλογή τῶν Ἑλλήνων τοῦ Βυζαντίου, οἱ ὁποῖοι στήν σχέση μέ τήν δυτική Εὐρώπη διέγνωσαν τόν ἱστορικό ἀφανισμό τοῦ ἑλληνισμοῦ ( μία πρόγνωση στήν ὁποία πλήρως ἐπιβεβαιώθηκαν)….Ποιές παγκόσμιας σημασίας ἐπιπτώσεις εἶχε ἡ οἰκονομική ἀφαίμαξη τῆς ἀνατολικῆς Μεσογείου, θά τό ἰδοῦμε πιό κάτω μέ νούμερα. Σημασία ἔχει ὅτι ἔπρεπε νά ἐξασφαλισθοῦν καί οἱ τρόποι, ὥστε νά ἀποφευχθῆ καί κάθε νέα συγκέντρωση κεφαλαίου στήν φυσική τούτη κοίτη συσσωρεύσεως τοῦ παγκοσμίου ἐμπορευματικοῦ χρήματος. Ἰδού λοιπόν τά πιό ἀπίθανα «ἐθνικά» κράτη μέ τίς «ἐθνικές» των κυβερνήσεις, ἐξωπλισμένες μέ τό «κοινοβούλιο», τήν «δημοκρατία» καί τόν «ἐκμοντερνισμό», δηλαδή ἀκριβῶς διά τῶν ἐργαλείων ἐκείνων τῶν στρεφομένων ἀπ’ εὐθείας κατά τῶν γηγενῶν πολιτιστικῶν δομῶν πού θά ξανασυγκέντρωναν τό χρῆμα. Ὁ «ἐκμοντερνισμός» ἦταν βέβαια ἀπαραίτητος, διότι γιά νά ἐκμεταλλευθῆς μία χώρα ἤ περιοχή πρέπει ὥς ἕνα βαθμό νά τήν «ἀναπτύξης». Οἱ τεράστιες ἐκτρωματικές μητροπόλεις τύπου Ἀθήνας ἦταν διπλά ἀπαραίτητες, ἀφ’ ἑνός μέν γιά τήν γραφειοκρατική συγκέντρωση πρός «ἄνετη διακίνηση» τοῦ ἐμπορίου, ἀφ’ ἑτέρου δέ διότι θά ἐνέτειναν τίς ἐσωτερικές ἐθνικές ἀντιθέσεις καί θά ἐδικαιολογοῦσαν ἔτσι τόν συγκεντρωτισμό τῶν «ἐθνικῶν» κυβερνήσεων (ἤ τά ἰσχυρά συντάγματα στήν γλώσσα τῶν νομομαθῶν), πρός ἀποτελεσματικώτερη καταστροφή παντός πολιτισμοῦ καί συνεπῶς πρός πλήρη διασάλευση τῆς πολιτιστικῆς ταυτότητος δηλαδή πρός πλήρη «ἀπελευθέρωση τοῦ χρήματος»! Κατά παράξενο τρόπο, τά μεγάλα πολιτιστικά κέντρα τῆς Ἀνατολῆς, πού ἐκράτησαν τούς μεγαλύτερους γνωστούς πολιτισμούς στήν ἱστορία – Κων/πολη, Ἀλεξάνδρεια, Κάϊρο, Δαμασκός, Βαγδάτη, Τεχεράνη – εἶναι τά χαρακτηριστικώτερα παραδείγματα ἐκτρωματικῶν τριτοκοσμικῶν μεγαλουπόλεων μέ ἀπειρία οἰκολογικῶν προβλημάτων. Τυχαῖο ἄραγε; Δεδομένου ὅτι εἶναι ὁ πολιτισμός μίας χώρας πού διατηρεῖ τό περιβάλλον, μποροῦμε νά καταλάβουμε ἀπό τήν ἐκτρωματική φυσιογνωμία τῶν πόλεων ποιές εἶναι οἱ ἀντίστοιχες ἐσωτερικές καταστροφές τοῦ πολιτισμοῦ τῶν χωρῶν. Εἰδικά μάλιστα ἡ Κων/πολη ἔπρεπε νά γίνη ὁπωσδήποτε «Ἰστανμπούλ» (πράγμα γιά τό ὁποῖο πολύ συνέτεινε καί ὁ ἀνυποψίαστος τουρκικός ἐθνικισμός). Διότι δέν ὑπάρχει μεσαιωνική εὐρωπαϊκή ἱστορία χωρίς Κων/πολη. Αὐτό τό ὄνομα λοιπόν ἔπρεπε νά γίνη ὅρος τῶν ἐρευνῶν καί τῶν σεμιναρίων, κάτι τό παρελθόν, μή ἔχον σχέση μέ τήν ἱστορική συνέχεια, ἔπρεπε νά γίνη «Ἰστανμπούλ» κατά τόν ἴδιο τρόπο πού ἔγινε καί ἡ Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία «τουρκική κατάκτηση» καί «κίνδυνος» γιά τήν Εὐρώπη. Δέν ἔπρεπε νά μείνη ἡ Κων/πολη στό στόμα τῶν Τούρκων, διότι κάτι τέτοιο δέν συνεβάδιζε μέ τίς ἐπιδιώξεις τοῦ παρόντος. Νά γίνη ὁ Κεράτιος τῶν ρωμαίων αὐτοκρατόρων καί τῶν ἐνετῶν πατρικίων τό γνωστό ἀποχωρητήριο πού εἶναι σήμερα, ἦταν κάπως «εὐρωπαϊκῶς διακινδυνευμένο». Ὡς χῶρος τῆς «Ἰστανμπούλ» ὅμως, μποροῦσε… Χαρακτηριστικό εἶναι ὅτι τά βιβλία τοῦ περασμένου αἰώνα ὅπου πάντα τό πρόβλημα τῶν Δαρδανελλίων παρέμενε πρόβλημα καί συνεπῶς ἐχρειάζοντο πραγματικοί ὄροι συνεννοήσεως, ὁμιλοῦν συνέχεια περί Κων/πόλεως. Τό «Ἰστανμπούλ» καθιερώνεται μέ τόν «εὐρωπαϊκό προσανατολισμό» τῆς ἐθνικῆς Τουρκίας, ὅταν αὐτή ὡς κράτος τῆς «νοτιοανατολικῆς Εὐρώπης» πλέον θά εἶχε τούς «προαιώνιους ἐχθρούς» της τούς Ἕλληνες νά τήν μισοῦν γιά τήν ὀνομασία!
Ποιά περίπου μπορεῖ νά ἦταν αὐτή ἡ Κων/πολη, τήν ἐποχή πού ὁ Ναπολέοντας ἐκστρατεύει κατά τῆς Αἰγύπτου, μποροῦμε νά καταλάβουμε ἀπό τά Ἀπομνημονεύματα τοῦ Καζανόβα, πού ἀναφέραμε στήν ἀρχή. Βενετός ἀξιωματοῦχος καί γέννημα τῆς Βενετίας ὁ ἴδιος, μόλις ἀντίκρυσε τήν Κων/πολη, λέει, αἰσθάνθηκε νά ἀντικρύζη κάτι τό μοναδικό καί ἀνεπανάληπτο. Κάτι δηλαδή πού ἄν διετηρεῖτο καί σήμερα, θά ἦταν ἕνα παγκόσμιο πολιτιστικό ἀγαθό. Ἀλλά κάτι τό «ἀνεπανάληπτο», ἀφ’ ὅτου ἔγινε ἡ Βενετία «Εὐρώπη» (παρ’ ὅτι δέν ὑπάρχει γκραβούρα ἤ πίνακας τῆς κοινωνικῆς ζωῆς τῆς Βενετίας πού νά μήν ἐμφανίζεται τουρμπάνι, βράκα, ἤ ναργιλές), δέν θάπρεπε νά ὑπάρχη. Διότι ἁπλούστατα δέν συνεβάδιζε μέ τήν θεωρία τῆς «ἀνόδου» καί «καθόδου» τῶν πολιτισμῶν, ἀπό τήν ὁποίαν τόσον εἶχε ἀνάγκη ἡ ἀποικιοκρατία.
Γενικά ὁ καπιταλισμός ὑπό τήν φιλελεύθερη φιλοσοφία ἐνδιαφέρεται καί μεριμνᾶ γιά τούς ἄλλους πολιτισμούς, ἀλλά μόνο γιά τά βιβλία, τά σπουδαστήρια καί τά μουσεῖα, προκειμένου νά προκύπτουν οἱ «θεωρίες». Στήν πράξη τοῦ εἶναι οἱ πιό ἄσπονδοι ἐχθροί.

16 σχόλια:

  1. Θα με βρίσεις, αλλά δεν κρατιέμαι! Τα καταλαβαίνεις αυτά που γράφει ο μυστήριος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι ωραίος ο Κακλαμάνης.Ζαρα,άριστα επραξες που τον παρουσιάζεις.Αντε να βρει κανεις ωρες τωρα να τον διαβασει...

    Πιανω το νημα απο το τελευταιο σου μνμ στο προηγούμενο post Ζαρα και θα κανω copy paste τις φρασεις σου,διοτι εχω εντοπισει το ενα και μοναδικο σημειο της διαφωνιας μας.Παμε:

    -"Τί δουλειά ἔχουν αὐτά πού λέω ἐγώ μέ τίς παπαριές τοῦ κάθε Ἀλαβάνου ὁ ὁποῖος εἷναι ἰδεολογικό τσιράκι τῆς "Εὐρώπης".
    Συμφωνουμε απολυτα.Ειναι σαφεστατη η θεση σου και συμφωνω-πλην ενος σημειου που θα εντοπισω παρακατω.Καμια δουλεια δεν εχουν.Μερα με τη νυχτα.Αφου σου καναμε την διευκρινηση οτι γινεσαι κατανοητος και πριν,τι το θετεις το ερωτημα;

    -"Συμφωνοῦμε στό ὅτι ἡ Τουρκία δέν ἔχει καμμιά δουλειά στήν Εὐρώπη. "
    Να αγιασει το πληκτρολογιο σου Ζαρα μου!

    -"Διαφωνοῦμε στό ὅτι ἔχει ἡ Ἑλλάδα δουλειά στήν Εὐρώπη ( κυρίως πολιτιστικά), "
    Δεν διαφωνουμε.Το εχουμε ξαναπει και συμφωνησει οτι πολιτιστικα ειμαστε αλλου παπα ευαγγελιο.Αλλα οταν πας σε μια συγκεντρωση,σε μια λεσχη κλπ συμμετεχεις και δεν προκυπτει απο την συμμετοχη σου και μονο οτι γινεσαι ενα και το αυτο(πολιτιστικα)με τους λοιπους συμμετεχοντες.

    -"ὁπως καί ὅτι ἡ Τουρκία εἷναι τό ἴδιο μέ τήν Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία."
    Δεν ειπα οτι ειναι το ιδιο.Αλλα σε οτι αφορα την ελληνικη οπτικη,δηλαδη την ασφαλεια και ακεραιοτητα των εδαφων οπου ζει και αναπτυσσεται(λεμε τωρα) ο ελληνισμος η απειλη και η επεκτατικοτητα ειναι η ιδια.Και δεν το λεω υπονοωντας οτι εσυ διαφωνεις.

    -παω τωρα στο μονο σημειο διαφωνιας:" Τό τουρκικό κράτος-καθεστώς ἀπό τήν ἵδρυσή του, ἔχει δυτικά ἐπεκτατικά χαρακτηριστικά καί γιά αὐτό εἷναι γιά μένα ἀντίπαλος."
    Αν με αυτη τη φραση,Ζαρα, υπονοειται ή απο αυτην συνεπάγεται οτι ο επεκτατισμος(πες ιμπεριαλισμος,πες οτι ναναι...καταλαβαινομαστε)ειναι αποκλειστικα ή κυριως δυτικο προιον(γεννημα)τοτε διαφωνουμε.
    Ο επεκτατισμος και οι εθνοτικες συγκρουσεις με μηλον της εριδος εδαφη υπηρξε σε ιστορικες μη δυτικες αυτοκρατοριες(Περσικη,Κινεζική κλπ)και σε συγχρονα εθνη-κρατη που δεν ειναι δυτικα.Βλεπε Ινδια-Πακισταν,εθνοτικες συγκρουσεις σε απω Ανατολη,ιμπεριαλισμος της Ιαπωνικης Αυτοκρατοριας κλπ.

    Ο επεκτατισμος τους ειναι συμφυτος με το γεγονος οτι αποτελουν τους αδιαμφησβητους κληρονομους της Οθωμανικης Αυτοκρατοριας,η οποια πριν βυθιστει στην στασιμοτητα ειχε επιδοθει σε ενα κρεσεντο επεκτατισμου.Με αλλα λογια ,μεγαλε Ζαρα,οταν εφτασαν εξω απο τη Βιεννη ο καπιταλισμος και τα δυτικα χαρακτηριστικα που εσυ σωστα κατακρινεις ουτε ειχαν αρχισει να σχηματιζονται.Με αλλα λογια,οι Τουρκοι δεν εχουν αναγκη απο δυτικη "ντοπα" για να ειναι επεκτατικοι.Ηταν και ειναι,διοτι αποτελει βασικο χαρακτηριστικο του πολιτισμου και της ιδιοσυγκρασιας τους....

    Ασχετο:για Μ.Μazower τι λες;Τον εγκρινεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ποτέ δέν πρόκειται νά βρίσω καλοπροαίρετο ἄνθρωπο usound, χαχαχα
    φυσικά καί τά καταλαβαίνω, ποτέ δέν θά ἔβαζα κείμενο πού δέν καταλαβαίνω, καί δέν θεωρῶ ὅτι ἔχω τήν σοῦπερ εὐφυῒα. Φυσικά δέν τά πιάνω ὅλα μέ τήν πρώτη, ἐξ'ἄλλου καί τά φαινομενικά πιό ἁπλά κείμενα θεωρῶ ὅτι χρειάζονται περισσότερες ἀναγνώσεις.

    Πρωτ θά ἀπαντήσω αὔριο, εἷμαι λίγο κουρασμένος τώρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ωραια.Παω και εγω για ανασυνταξη δυναμεων και συνεχιζουμε αυριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητέ Zara,
    Για να συνεχίσω προηγούμενο σχόλιο σχετικά την ¨κοινή πορεία¨ του Έλληνικού πολιτισμού με το Τουρκικό αλλά και να θίξω κάτι που μνημονεύθηκε σε προηγούμενη ανάρτηση με τίτλο ¨Κοινή γνώμη, ἰδεολογία καί ἱστοριογραφία-ΤΟ "ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ¨ ΣΗΜΕΡΑ (2)¨ σχετικά με τους Σκωτσέζους θα πρέπει να αναφερθεί ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν μεγαλύτερη σχέση με τους Σκωτσέζους (Κέλτες) παρά τους Τούρκους. Ο Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς αναφέρει πως το εμπόριο με τους Κέλτες της Ιβηρικής χερσονήσου που κατοικούσαν βόρεια των Στηλών του Ηρακλέους (Γιβλαρτάρ) στο άνοιγμα της Ταρτεσσού όπου εκβάλλει ο σύγχρονος ποταμός Γκουαλντακιβίρ άρχισε γύρω στο 600 πχ και αυτή ήταν η πρώτη καταγεγραμμένη επαφή μεταξύ Έλλήνων και Κελτών. [Celt and Greek, Celts in the Hellenic World, Peter Berresford Ellis]. Η πρώτη αναφορά Τούρκων στην Έλληνική ιστορία έγινε πολύ αργότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπητέ Zara,
    Ο τίτλος αναφέρει επιστήμη, μάζα, πολιτισμός αλλά στο θέμα η τεχνολογία είναι πάλι το αντικείμενο. Αυτό επειδή μιά ευαισθησία στη διαφορά θα πρέπει να αποδίδεται.
    Ένας από τους λόγους που η Έλλάδα δεν θεωρείται τυπικό παράδειγμα καπιταλιστικού συστήματος είναι το γεγονός πως η τουρκοκρατία παρεμπόδισε την ανάπτυξη της βιομηχανικής επανάστασης και όλα τα τεχνολογικά ¨επιτεύγματα¨ τα είδαμε από δεύτερο χέρι. Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε με μεγαλύτερη ευχέρεια στο θέμα αν ήμασταν βιομηχανικά αναπτυγμένη χώρα και μπορούσαμε να κάνουμε συγκρίσεις αλλά μας διέσωσαν από αυτό οι Τούρκοι.
    Αναφορικά με τις σχέσεις Ρωσίας, Οθωμανικής αυτοκρατορίας, Έλλάδας στους Άγγλους (Τζώρτζ Κάνιγκ) οφείλεται η ύπαρξή μας ως ελεύθερου κράτους (ανεξαρτήτως κινήτρων) και όχι στους Ρώσους από τους οποίους ζητήθηκε (Υψηλάντης) συνδρομή [Βασίλης Ραφαηλίδης, Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους 1830-1974].

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. FD
    α) Ἔχεις δίκιο, ὅπως βλέπεις τόν ὄρο ἐπιστημονική πιό κάτω τόν ἔχω σέ εἰσαγωγικά. Πιστεύω ὅμως καί μέσα στό κείμενο γίνεται ἡ διαφοροποίηση.
    β) Διαφωνῶ, λέγοντας ὅτι στούς Ἄγγλους ὀφείλουμε τήν ἵδρυση τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους ναί, ἀλλά ἑνός κράτους ἐξ’ ἀρχῆς ἐξαρτημένου καί τύποις μόνο ἐλεύθερου. Καί αὐτή ἡ ἐξάρτηση ἔπαιξε τόν ρόλο της στήν μετέπειτα πορεία μας.
    γ) Δέν ἀμφιβάλλω γιά αὐτό πού λές μέ τούς Κέλτες, ἀλλά φαντάζομαι, δέν τό ξέρω, στήν ἐποχή πού ἀναφερόμαστε οἱ Κέλτες δέν εἶχαν ἐκφράσει κάποια ἐπιθετικότητα, οὔτε οἱ Τοῦρκοι εἶχαν ἐμφανισθεῖ ὅποτε δέν καταλαβαίνω τήν σύγκριση, συνεπῶς οἱ καλές σχέσεις καί αἰσθήματα μέ τούς Κέλτες μοῦ φαίνονται πολύ φυσικές. Ἐξ’ ἄλλου τώρα πρόσεξα πώς ἀναφέρεσαι σέ μεσογειακούς πληθυσμούς. Ὅλοι οἱ λαοί καί οἱ κοινωνίες τῆς Μεσογείου εἶχαν τότε καλές σχέσεις μεταξύ τους. Ὄχι ὅτι δέν πολεμοῦσαν καμιά φορά. Ἀλλά δέν ὑπῆρχαν σχέσεις ἐξάρτησης. Αὐτό προσπαθῶ νά τονίσω. Τήν διαφορά στή φύση τῶν συγκρούσεων. Οἱ ἀπόγονοι τῶν Κελτῶν ὅμως…Ἐξ’ ἄλλου ἐγώ μέχρι τώρα δέν ἀναφέρομαι σέ ἀντιπαραθέσεις καί συγκρούσεις πρό τοῦ 1492 ( ἔτος πού ἄρχισε ἡ ἐπιχείρηση κατάκτησης τοῦ κόσμου ἀπό τήν Εὐρώπη-ὁ Τσόμσκυ ἔχει βγάλει ἕνα πολύ ὡραῖο βιβλίο μέ τίτλο «Ἔτος 501 – ἡ κατάκτηση συνεχίζεται» ἀναφερόμενος στό ἔτος 1992, χαρακτηρίζοντας τήν κουλτούρα τῶν Εὐρωπαίων σάν «κουλτούρα τῆς βίας»)
    δ) τό γιατί ἡ Ἑλλάδα γνώρισε στρεβλή ἀστική ἀνάπτυξη, ἤ γιά νά τό πῶ καλύτερα διαφορετικοῦ τύπου ἀστική ἀνάπτυξη, βασικά ὀφείλεται στό στάδιο τό φεουδαρχικό ἀπό τό ὁποῖο προέρχεται ἡ ἀστική ἀνάπτυξη. Καί ἡ φεουδαρχία στήν Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία ἦταν σαφῶς διαφορετικῆς φύσεως ἀπό τήν φεουδαρχία τῆς δυτικῆς Εὐρώπης. Ἄλλες οἱ φεουδαρχικές σχέσεις σέ μία πολυεθνική αὐτοκρατορία, ἄλλες σέ ἕνα σύνολο μικρῶν καί μισοανεξάρτητων μεταξύ τους φέουδων καί πριγκηπάτων. Μία διαφοροποίηση, ἄν δοῦμε συνέβη καί στήν Κίνα ἡ καί τήν Ρωσία ὅταν πέρασε ἀπό τήν δική της μορφή φεουδαρχίας μέ μεγάλο ἅλμα στό ἑπόμενο στάδιο παραγωγῆς. Ἀλλά στήν Ἑλλάδα ἕνα πρόσθετο καί βασικώτατο ρόλο ἔπαιξε καί ὅτι εἰδικά μετά τήν δολοφονία τοῦ Καποδίστρια τό νεοελληνικό κράτος ἀπέκτησε χαρακτήρα τριτοκοσμικό πρός ἐξυπηρέτηση τῶν δυτικῶν ἐπιδιώξεων.
    ε)ὁ Ραφαηλίδης ἧταν ἕνας ἄν ὄχι ὁ μοναδικός πού ἔβγαλε στό προσκήνιο τον Γεράσιμο Κακλαμάνη, προφανῶς συμφωνῶντας μέ τίς ἀπόψεις του.

    Πρώτ θά προσπαθήσω νά κάνω ἕνα συγκερασμό ἀπόψεων ( ἐν εἴδει συμφωνίας τῆς Γιάλτας, καί μή μέ ρωτήσεις ποιός ἀπό τούς τρεῖς τῆς τότε διάσκεψης θά εἶμαι ἐγώ, χαχαχα…ἐλλείψει καλύτερου βέβαια θά εἷμαι ὁ Στάλιν, φαγωθεῖτε μέ τόν FD γιά τούς ἄλλους δύο χαχαχα…)

    Ὅσον ἀφορᾶ γιά τήν σημερινή Τουρκία κάνω μία μικρή ἀνακεφαλαίωση. Ὄντως συμφωνοῦμε ὅτι ἡ Τουρκία δέν ἔχει θέση στήν Ε.Ε., τό σκεπτικό μου ὅμως ἐμένα στηρίζεται κυρίως στήν ἀνυπαρξία, τήν ὀσφυοκαμψία ἔναντι πάντων του ἑλληνικοῦ κράτους καί τῆς ἡγεσίας του, ἕνα κράτος πού δέν διαπραγματεύεται πλέον οὔτε τήν ἐξάρτησή του. Με την Τουρκία μέσα στην Ε.Ε. ἡ σημερινή Ἑλλάδα θά φαντάζει παράδεισος σε σχέση μέ το μέλλον. Καί οἱ σημερινές ἐπεκτατικές βλέψεις τῆς Τουρκίας (σάν κράτος, σάν καθεστώς) προϊόν της ἑλληνικῆς στάσης εἶναι. Τήν ἀντίσταση στήν εἴσοδο στήν Ε.Ε. τῆς Τουρκίας, ὅπως καί ὁποιουδήποτε ἄλλου τήν βλέπω καί σάν διαπραγματευτικό ὅπλο, κίνηση τακτικῆς πού χρειάζεται ὑπεύθυνες πολιτικές ἡγεσίες νά τίς ἐφαρμόσουν. Ἐγώ ἁπλῶς θεωρῶ ὅτι ἡ βαρβαρότητα τῆς Τουρκίας ναί μέν ὑπάρχει ἀλλά σαφῶς ὑπολείπεται τῆς δυτικῆς ἀντίστοιχης. Γιά μένα τό νά τό λέω καί νά τό φωνάζω εἶναι θέμα ἀρχῆς. Δέν θά δώσω συγχωροχάρτι σέ κανέναν, ἀναφερόμενος στήν μία βαρβαρότητα ἀφήνοντας τήν ἄλλη στό πλάϊ. Καί θά ἱεραρχήσω τίς καταστάσεις. Πανεύκολο νά τό δοῦμε ἄν ψάξουμε ( ὅσο μᾶς ἀφήνουν) σέ βάθος χρόνου.
    Στήν ἀρχαία ἱστορία μέχρι τήν ἐμφάνιση τοῦ καπιταλισμοῦ, οἱ μεγάλοι κατακτητικοί πόλεμοι ἔχουν ἕνα κυρίαρχο χαρακτηριστικό. Ἡ ἐδαφική κατάκτηση δέν συνοδεύεται ἀπό πολιτιστική κατάσταση. Μέγας Ἀλέξανδρος, Βυζαντινές ἐκστρατεῖες (ἄν καί αὐτές εἶναι κατά βάσιν ἀμυντικοί πόλεμοι), Μωάμεθ ὁ Β, Κινέζοι αὐτοκράτορες, ἀποδέχονται τίς πολιτιστικές ἰδιομορφίες τῶν κατακτημένων λαῶν, προσαρμόζουν τό διοικητικό τους σύστημα στά τοπικά ἤθη, ὅρος ἀπαραίτητος γιά νά σταθῆ καί νά μακροημερεύση μία αὐτοκρατορία ἡ ὁποία ἀπό τήν φύση τῆς εἶναι πολυεθνική. Σέ γενικές γραμμές εἶναι τό φαινόμενο ἑνός νομαδικοῦ λαοῦ ἐπιτιθέμενου ἐπί ἑνός ἀγροτικοῦ, ὅπου ἔχουμε καί μία μορφή ἀντίστροφης κατάκτησης πολιτιστικῆς, ἡ καλύτερα πολιτιστικῆς σύνθεσης.
    Ἀπό τήν ἀποικιοκρατία καί μετά, εἰδικά μετά τήν ἐμφάνιση τοῦ καπιταλισμοῦ ὁ ὁποῖος εἶναι ἐφεύρεση τῆς Δύσης, οἱ πόλεμοι εἶναι ἐπεκτατικοί καί στόν πολιτιστικό τομέα, εἰδικά ὅταν δέν ἐγκαθιδρύονται καθεστῶτα πού νά ληστεύουν τίς πρῶτες ὕλες γιά λογαριασμό τῶν μητροπόλεων, ἀλλά ἐκλέγονται «δημοκρατικά». Τά παραδείγματα τῶν πολέμων πού ἀνέφερες δέν ἐμπίπτουν σέ αὐτή τήν κατηγορία. Ἡ Ἰνδία ἤ τό Πακιστάν μπορεῖ νά ἐπιτεθοῦν ἡ μία χώρα στήν ἄλλη, δέν θά πάει ὅμως καμμιά τους νά κατακτήσει τό Βέλγιο. Πάντα ὑπῆρχαν πόλεμοι καί θά ὑπάρχουν. Λαοί πού συνορεύουν εἶναι πολύ πιθανόν νά ἐμπλακοῦν. Ποτέ ὅμως δέν κατέστρεψαν πολιτισμούς.
    Ὁ πολιτισμός εἶναι γιά τούς λαούς ὅτι ἡ σκέψη καί ἡ ψυχή γιά τό σῶμα. Ἕνα ἑνιαῖο σύνολο καί ὄχι κάτι ξεχωριστό ὅπως ἐπιτάσσει ἡ καρτεσιανή λογική. Ἡ δικτατορία πού φυλακίζει τό ἄτομο ἀλλά τοῦ ἀφήνει τήν σκέψη ἐλεύθερη ἀντιμετωπίζεται ἀπείρως εὐκολώτερα, ἀπό μία «δημοκρατία» πού φυλακίζει καί τήν σκέψη. Κάτι ἀντίστοιχο συμβαίνει καί μέ τούς λαούς. Οἱ ἀνατολικοί λαοί ποτέ δέν ὑποδούλωσαν τήν ψυχή τῶν κοινωνιῶν, ἡ Δύση τό ἔκανε.
    Ἡ Δύση εἶναι ἀναγκασμένη νά τό κάνει εἴτε στήν ἀποικιοκρατία, εἴτε ἐπί καπιταλισμοῦ, διότι ἄν δέν δεχθοῦν οἱ καταχτημένοι λαοί τό σύστημά της, ἤ θά ἀφομοιώσουν σέ βάθος τούς κατακτητές, ἤ θά τούς ξαποστείλουν. Ἐπί πλέον ἄν ἡ Δύση ἀφεθεῖ στήν ἀλληλεπίδραση τοῦ πολιτισμοῦ της μέ τούς ἐπί μέρους πολιτισμούς τότε δέν θά εἶναι Δύση. Ὁ καταμερισμός ἐργασίας, συστήματα διοίκησης, ὅλα αὐτά πού ἐξυπηρετοῦν τήν καπιταλιστική παραγωγή, ἡ δυτική ταυτότητα, πράγματα πού δέν μποροῦν νά γίνουν δεκτά ἀπό τούς γηγενεῖς πολιτισμούς, πᾶνε περίπατο. Γιά αὐτό λέω ὅτι αὐτή ἡ Δύση, εἶναι ἀπό τήν φύση της ἐχθρική σέ κάθε ἄλλο πολιτισμό, καί ἐπεκτατική.
    Φυσικά ἡ ἐπεκτατικότητά της δέν φαίνεται μόνο σέ καιρό πολέμου. Καί σέ καιρούς εἰρήνης ἡ ἴδια τακτική του προσηλυτισμοῦ ἰσχύει. Ἰησουίτες καί ἱεραπόστολοι ἐστέλνοντο σέ ὅλα τά μήκη καί πλάτη τῆς γῆς. Ἀντίθετα οἱ ἀνατολικές θρησκεῖες ποτέ δέν ἔκαναν προσηλυτισμό. Τό Ἰσλάμ δέν εἶχε ποτέ ἱεραπόστολους. Στό Βυζάντιο μάλιστα ὁ χριστιανισμός διεδόθη στούς γείτονες Σλάβους, σέ καινούριο ἀλφάβητο, τό Κυρίλλειο. Ὁ Βολταῖρος λέει χαρακτηριστικά «Τό πάθος τοῦ προσηλυτισμοῦ ἦταν μία ἰδιαίτερη ἀσθένεια τοῦ κλίματός μας. Ποτέ δέν τήν εἶχε γνωρίσει ἡ μακρινή Ἀσία. Ποτέ αὐτοί οἱ ἄνθρωποι δέν εἶχαν στείλει ἱεραποστόλους στήν Εὐρώπη. Μόνο ἐμεῖς ἐξήγαμε τίς γνῶμες μας μέχρι τά ἔσχατά της γής.»
    Οὔφ κοντεύω, …λοιπόν, γενικά μιλάω τώρα, οἱ πόλεμοι δέν γίνονται γιατί κάποιος πολιτισμός εἶναι ἐπιθετικός καί κάποιος ἀμυντικός. Τά αἴτια εἶναι κατά βάσιν οἰκονομικά. Κανείς λαός ἤ κοινωνία δέν πολεμᾶ μόνο γιά ἰδέες, μεμονωμένα ἄτομα ναί σκοτώνονται γιά ἰδέες, λαοί ὁλόκληροι ὄχι. Ἁπλά ἡ ἐπεκτατικότητα τῆς Δύσης(λόγῳ καπιταλισμοῦ) εἶναι σύμφυτη μέ τόν πόλεμο διότι δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει χωρίς αὐτόν, δέν ἔχει πνευματικότητα καί ἡ «εἰρήνη» της μυρίζει νεκροταφεῖο. Ὅλοι οἱ ἄλλοι πολιτισμοί διαφέρουν.
    Θά κλείσω, γιατί φοβᾶμαι ὅτι κινδυνεύω νά ἐπαναλαμβάνομαι σέ μεγάλο βαθμό, λέγοντας πώς ἐκτός ἀπό τόν Τσόμσκυ πού ἀνέφερα ἀρχικά, καί ὁ πρύτανης τῶν ἱστορικῶν του 20ου αἰώνα, ὁ ἀντικομφορμιστής δυτικός Arnold Toynbee, ἀπεκάλεσε τόν δυτικό πολιτισμό φανατικό καί ἐγκληματικό.

    Καλεῖσθε νά ὑπογράψετε τό παραπάνω κείμενο ἐντός εὐθέτου χρονικοῦ διαστήματος


    Ρέ σεῖς, θά μέ κάνετε νά γράφω σχόλια μεγαλύτερα ἀπό τά θέματα. Γιά μαζευτεῖτε, χεχεχε…πηγαίνετε νά ἀγοράσετε τόν Κακλαμάνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγαπητέ Zara,
    Το σχόλιο περί Κελτών αναφερόταν στην έκφραση "κοινές πολιτιστικές ρίζες μέ τούς λαούς τῆς ἀνατολῆς" και αποσκοπούσε στο να καταδείξει ότι περισσότερα κοινά έχουμε με του Κέλτες (οι οποίοι σημειωτέον διαχρονικά καταπιέζονται από τους ΄Αγγλους) παρά με τους Τούρκους (οι οποίοι σημειωτέον ποτέ δεν καταπιέστηκαν από τους Άγγλους). Επίσης θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι Κέλτες θα μπορούσαν να θεωρηθούν πολύ περισσότερο μεσογειακός λαός (εντοπιότητα στα μεσογειακά παράλια από αρχαιοτάτων χρόνων, μίξη με τους αρχαίους Φοίνικες, ασχολίες με θαλασσινά επαγγέλματα κλπ) παρά οι Τούρκοι που είναι καθαρά ορεισίβιος λαός ιστορικά αποδεδειγμένο άσχετος με τη ναυτιλία.
    Όσον αφορά την πολιτιστική κατάκτηση θα πρέπει να αναζητήσουμε πληροφορίες και στην Αραβική λογοτεχνία για να βρούμε απάντηση αλλά έχω την εντύπωση πως όσον αφορά τον Έλληνικό πολιτισμό η συμβολή της Γαλλικής κουλτούρας ήταν πολύ σημαντικότερη από την ανύπαρκτη Τουρκική (εκτός και αν λάβουμε υπ΄όψη μας τα διαφημιστικά σποτάκια του τουριστικού τους οργανισμού που εμφανίζουν την Έφεσο και άλλα αρχαιολογικά μνημεία ως Τουρκικά).
    Ο Ραφαηλίδης έβγαλε στο προσκήνιο τον Γεράσιμο Κακλαμάνη μάλλον επειδή θεώρησε πως οι απόψεις του Κακλαμάνη είναι απόψεις ανθρώπου που θα πρέπει να προβληθούν για να προβληματίσουν και να συζητηθούν όχι κατ΄ανάγκη επειδή συμφωνούσε με αυτές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. FD

    Ὁ ὅρος ἀνατολική Μεσόγειος περιλαμβάνει Βαλκάνια, Μαύρη Θάλασσα, Καύκασο. Φυσικά καί οἱ Κέλτες εἶναι μεσογειακός λαός στήν πορεία ὅμως δέχτηκαν ἀρκετές ἐπιρροές. Συμβαίνουν αὐτά.

    Ὁ Ραφαηλίδης σίγουρα συμφωνοῦσε μέ τόν Κακλαμάνη, ἔχω διαβάσει δηλώσεις του, φυσικά άπό μόνο του δέν σημαίνει τίποτα, τό ἔγραψα ἐπειδή ἀνέφερες τό ὄνομά του

    " (εκτός και αν λάβουμε υπ΄όψη μας τα διαφημιστικά σποτάκια του τουριστικού τους οργανισμού που εμφανίζουν την Έφεσο και άλλα αρχαιολογικά μνημεία ως Τουρκικά). "

    Αὐτό δέν μοῦ ἄρεσε , καταλαβαίνω πῶς δέν ὑπονοεῖς άναγκαστικά ὅτι ἡ συλλογιστική μου ὁδηγεῖ σέ τέτοιες θέσεις, ἀλλά ὁ κάθε ἄσχετος καί εὐκολόπιστος διαβάζοντας μπορεῖ νά ταυτίσει αὐτά τά 2 διαφορετικά πράγματα.

    Κουλτούρα δέν εἷναι μόνο λογοτεχνία, θέατρο κ.λπ. Καί οἱ βαρβαρικοί λαοί ἔχουν κουλτούρα καί τέχνη. Εἷναι γενικά τρόπος ζωῆς, συμπεριφορᾶς, συνειδητοποίηση τῶν σχέσεων μέ τό περιβάλλον, τήν κοινωνία, καί τήν φύση. Καί ὅλοι αὐτοί οἱ προβληματισμοί τέθηκαν πρῶτοι φορά στήν Ἀνατολή.
    Προφανώς ἔχει γίνει παρανόηση, καί πῶς νά μήν γίνει ὅταν γράφουμε τόσα πολλά σέ τόσο λίγο χρόνο. Ἐγώ δέν μιλάω γιά τουρκικό πολιτισμό, μιλάω γιά τούς γηγενεῖς πολιτισμούς τῆς εὐρύτερης ἀνατολικῆς Μεσογείου, τούς ὁποίους σάρωσε ἡ δυτική καπιταλιστική λαίλαπα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. "Στήν ἀρχαία ἱστορία μέχρι τήν ἐμφάνιση τοῦ καπιταλισμοῦ, οἱ μεγάλοι κατακτητικοί πόλεμοι ἔχουν ἕνα κυρίαρχο χαρακτηριστικό. Ἡ ἐδαφική κατάκτηση δέν συνοδεύεται ἀπό πολιτιστική κατάσταση. Μέγας Ἀλέξανδρος, Βυζαντινές ἐκστρατεῖες (ἄν καί αὐτές εἶναι κατά βάσιν ἀμυντικοί πόλεμοι), Μωάμεθ ὁ Β, Κινέζοι αὐτοκράτορες, ἀποδέχονται τίς πολιτιστικές ἰδιομορφίες τῶν κατακτημένων λαῶν, προσαρμόζουν τό διοικητικό τους σύστημα στά τοπικά ἤθη, ὅρος ἀπαραίτητος γιά νά σταθῆ καί νά μακροημερεύση μία αὐτοκρατορία ἡ ὁποία ἀπό τήν φύση τῆς εἶναι πολυεθνική. Σέ γενικές γραμμές εἶναι τό φαινόμενο ἑνός νομαδικοῦ λαοῦ ἐπιτιθέμενου ἐπί ἑνός ἀγροτικοῦ, ὅπου ἔχουμε καί μία μορφή ἀντίστροφης κατάκτησης πολιτιστικῆς, ἡ καλύτερα πολιτιστικῆς σύνθεσης."

    τό ἔγραψα πρίν, τό ξαναβάζω γιατί θέλω νά προσθέσω κάτι που ὑπονοήθηκε σαφῶς ἀλλά μπορεῖ νά μήν προσέχτηκε.

    Οἱ Τοῦρκοι καί ὅλοι οἱ νομαδικοί λαοί πού ἐκαναν κατακτήσεις, σέ μεγάλο βαθμό ἀποδέχτηκαν τά τοπικά πολιτιστικά χαρακτηριστικά καί θεσμούς. Ὁλοι οἱ νομάδες, βάρβαροι ὄντες, ἔτσι δροῦν σέ σχέση μέ τούς ἀγροτικούς πληθυσμούς πού κατακτοῦν, προσαρμόζονται στόν ὑπάρχοντα πολιτισμό, δέν τόν καταστρέφουν. Καί ἡ Βυζαντινή αὐτοκρατορία, καί ἡ Κινέζικη πολεμοῦσαν συνέχεια στά σύνορά τους μέ βαρβαρικές φυλές. Ὅταν ἐπικρατοῦσαν αὐτές οἱ φυλές ὅμως έδέχοντο τόν πολιτισμό τῶν αὐτοκρατοριῶν, πού λειτουργοῦσε σάν μαγνήτης, ἀντί νά τόν καταστρέψουν.
    Μοναδική ἐξαίρεση ἡ "πολιτισμένη" Δύση, ἡ προκύψασα κυρίως μετά τήν Μεταρρύθμιση, ὁ προάγγελος τοῦ φιλελευθερισμοῦ, πού τσάκισε τούς τοπικούς πολιτισμούς ὅπως κάνει μέχρι καί σήμερα.
    Γιατί καί πρίν τήν Μεταρρύθμιση, ἡ Δύση,ὅπως καί οἱ Ὀθωμανοί μέσῳ τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορἰας ( Βυζάντιο) ἐπηρεάστηκε άπό τόν ἑλληνισμό μέσῳ τῶν Ἑλλήνων πού ἔφυγαν ἀπό τήν Κων/πολη. Δυστυχῶς ἀργότερα στήν Δύση κυριάρχησε ὁ Βολταῖρος ἀντί τοῦ Ρουσσώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ζαρα,
    καταρχην ξαναματατονιζω οτι επικεντρωνω τα σχολια μου σε οσα(και ειναι πολυ λιγα)σημεια διαφωνω με τα γραφομενα σου.

    Ειχα εντοπισει μια μονο διαφωνια.Τωρα θα προσθεσω αλλη μια.Λες:" Ἀντίθετα οἱ ἀνατολικές θρησκεῖες ποτέ δέν ἔκαναν προσηλυτισμό. Τό Ἰσλάμ δέν εἶχε ποτέ ἱεραπόστολους." και μετα παραθετεις και τη γνωμη του Βολταιρου.
    Δεν εκαναν προσηλυτισμο;Πως δεν εκαναν;Πως δηλαδη προσχωρησαν στο Ισλαμ τεραστιοι πληθυσμοι,συχνα αρχαιοι,στην Μεσοποταμια,την Μ.Ανατολη κυριως και την Μ.Ασια.Εγιναν δια μεσω των αιωνων μεγαλης κλιμακας προσυλητισμοι,συχνοτατα βιαιοι ή εκουσια προσχωρουσαν στο Ισλαμ για λογους πολιτικους(εχθρα προς την Κων/πολη και την πολιτικη της),οικονομικους(δυσβασταχτη η φορολογια των βυζαντινων Δυνατων στην μικρη και μεσαια αγροτια των απομακρυσμενων επαρχιων), ή απλα θρησκευτικους(βλ.αιρεσεις).Αλλα οχι οτι ο προσυλητισμος ειναι ανακαλυψη των δυτικων.Και να σου πω κατι Ζαρα;Προτιμω τον ιησουιτη,ο οποιος ας πουμε ηρθε στην Κρητη τον 15ο,16ο αιωνα να προσυλητισει τους ορθοδοξους και εφαγε τα μουτρα του,με αποτελεσμα να αλλαξουν δογμα οι Βιτσεντζοι και οι λοιποι Φραγκοι του νησιου(πως λεμε πηγα για μαλλι και βγηκα κουρεμενος;),παρα τον καθε γιαταγανοφορο Αραβα,Ογουζο,Σελτζουκο ο οποιος δεν θα το συζητουσε πολυ το θεμα.Ή θα αλλαξοπιστουσαμε ή το λαιμουδακι μας θα ενοιωθε την δροσια του γιαταγανιου του.

    Παω στο θεμα επεκτατισμος/ιμπεριαλισμος-Δυση κλπ.Πρωτον η πολιτιστικη κατακτηση,που ορθα επισημαινεις,αναντιρρητα αποτελει χαρακτηριστικο επκολουθο του δυτικου ιμπεριαλισμου.Ειναι ενα αδιαμφησβητητο γνωρισμα του δυτικου ιμπεριαλισμου.Εγω ομως,επικεντρωσα στο οτι ο ιμπεριαλισμος αυτος καθεαυτος ουδαμως(που σαι usound να με δεις..)αποτελει ανακαλυψη των δυτικων.Συγνωμη ο Δαρειος και ο Ξερξης ιμπεριαλιστες δεν ηταν;Η Ρωμη(μη μου τους πεις καπιταλες) ιμπεριαλιστες δεν ηταν;Η Καρχηδονα;Η Αθηνα δεν εξεδωσε το μανιφεστο του ιμπεριαλισμου στο διαλογο με τους Μηλίους;Η σκαια επεκτατικοτητα της Ιαπωνικης Αυτοκρατοριας το 30 και το 40 στην Ασια ηταν αποτελεσμα δυτικου τροπου σκεψης;Η Χρυση Ορδη και ο Ταμερλανος επεκτατισμο και ιμπεριαλισμο δεν εφαρμοσαν;Οι λατρεμενοι μου Σουλτανοι στην Βιεννη πηγαν για τουρισμο ή τους το επεβαλε καμια δυτικη νοοτροπια;

    Επανερχομαι και λιγο στο θεμα ΕΕ-Τουρκια.Η θεση σου ειναι:και βεβαια η Τουρκια δεν πρεπει να μπει και τετοιο μπουρδελο(με το μπαρδον)που ειναι η Ευρωπη ως ιδεα αλλα και ως πολιτικο συλλογικο υποκειμενο ουτε εμεις δεν πρεπει να ειμαστε.Σωστα;
    Αλλα Ζαρα μου σε αυτα να συμφωνησω-διοτι ειναι ορθα-αλλα σε επιπεδο θεωρητικης συζητησης.Στην real-life ,που θα λεγε και ο Βερεμης,οποιος μας εβγαζε απο τον εσμο της ΕΕ θα προξενουσε ανυπερβλητη ζημια,καθοτι για τις επομενες αρκετες δεκαετιες δεν διαφαινεται άλλος δι-εθνικος, διακρατικος σχηματισμος στον οποιο να μπορουμε να ενταχθουμε.Και ξαναλεω πως ενταξη και συγχρωτισμος σε καμια περιπτωση δεν σημαινει αφομοιωση και εγκαταλειψει της ιδιοσυστασιας,εφοσον ο εντασσομενος βεβαια εχει αυτοπεποιθηση και ριζες και δεν ειναι ψοφοδεης πολιτιστικος ραγιας,δηλαδη το προτυπο της Ρεπουση ,του Λιακου και των αλλων παιδιων.Και ξερεις καλα οτι τωρα το "καλυτερα μονοι μας" ειναι απραγματοποιητο ονειρο...

    Φραγκλινος Ρουζβελτ
    (FD αναψε το πουρο σου...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πρωτ ἀπαντῶ, καί διαμορφώνω τό πρός ὑπογραφήν κείμενο

    "εφοσον ο εντασσομενος βεβαια εχει αυτοπεποιθηση και ριζες και δεν ειναι ψοφοδεης πολιτιστικος ραγιας,δηλαδη το προτυπο της Ρεπουση ,του Λιακου και των αλλων παιδιων"

    ἀκριβῶς ἐκεῖ έντοπίζω ἐγώ τό πρόβλημα, καί ὄχι μόνο στίς σχέσεις Ἑλλάδας -Τουρκίας, παντοῦ στίς διεθνεῖς σχέσεις καί τήν παρουσία τῆς χώρας. Τό κυριώτερο πρόβλημα γιά μένα, ἡ ἐξάρτησή της, μέ πολύ παλιές ρίζες. Ἀς εἴχαμε σοβαρότητα καί κότσια καί θά βλέπαμε ἄν θά κουνιόντουσαν οἱ γείτονες καί οἱ παραγείτονες.

    Ναί ρέ παιδί μου, κατακτήσεις γινόντουσαν πάντα, τό ἔχουμε ξεκαθαρίσει αὐτό. Σφαγές, λεηλασίες, τά πάντα ὅλα ( Ἀλέφαντος ). Τοῦρκοι, Μογγόλοι, Ἰάπωνες, τά πάντα ὅλα. Ἔγώ ἐπικἐντρωσα στό πολιτιστικό ξεχαρβάλωμα πού εἷναι συστατικό τοῦ δυτικοῦ ἰμπεριαλισμοῦ, ὅπως τό ἐξηγεῖ καί ὁ Κακλαμάνης, καί συνηγοροῦν Τσόμσκυ, Τόυνμπη κ.λπ.Ἐμένα δηλαδή αὐτό μέ ἀπασχολεῖ περισσότερο, αὐτή τήν καίρια διαφορά ἐξετάζω, γιατί ὅπως ἔχω ἐξηγήσει ἄν δέν χάσεις τόν πολιτισμό σου κάποια στιγμή θά ἐλευθερωθεῖς καί θά ἀναπτυχθεἰς, ἄν ὅμως τόν χάσεις ἔσβησες. Καί σίγουρα ἄν μοῦ ἄλλαζαν πολιτισμό τό λιγώτερο πού θἄθελα νά γίνω εἷναι καταναλωτικό μηχἀνημα.

    Ἐγώ πάντως θά συνεχίσω λίγο ἀκόμα άναρτήσεις μέ Κακλαμάνη ( γιά τό καθαυτό περιεχόμενο τοῦ κειμένου δέν εἴπαμε καί τίποτα ) ,
    δυναμίτης ὁ ἄτιμος, θά τόν ρίξω καί τόν Οὐῒνστον ( μοῦ ξέχασε γρήγορα τόν Καροῦζο χαχαχαχα...ὄχι θά σέ ἄφηνα)

    ΥΓ Σόρρυ Πρωτ, τώρα θυμήθηκα πού μέ ρώτησες χθές γιά τόν Μαζάουερ, δέν ἔχω διαβάσει κάτι δικό του, μόνο ἕναν πρόλογο πού εἷχε γράψει στό βιβλίο 2 Ἀμερικάνων καθηγητῶν γιά τό Ἰσραηλινό λόμπυ στίς ΗΠΑ. Ἡ θέση του ἐκεῖ ἧταν σωστή. Ἄλλα δέν ξέρω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αγαπητέ Zara,
    Βλέπω μυίγα δε σηκώνεις στο σπαθί σου και καλά κάνεις. Προσπαθώ πάντα στα σχόλιά μου να μη δίνω προσωπικό χαρακτήρα και συγγνώμη αν μού ξέφυγε κάτι πρίν που δεν σού άρεσε. Το σημείο που ήθελα να καταστήσω σαφές δεν έχει να κάνει με τη συλλογιστική σου αλλά με το γεγονός ότι και οι Τούρκοι προσπαθούν να οικειοποιηθούν τον Έλληνικό πολιτισμό (Έφεσος, Αγιά Σοφιά) με πανομοιότυπο τρόπο με αυτό των δυτικών αλλάζοντας δηλαδή την ιστορία (και αυτή που γράφουν αυτοί δεν είναι καλύτερη από τη δυτική). Τουλάχιστον η Γαλλική κουλτούρα συνέβαλλε στη διάδοση του Έλληνικού πολιτισμού και κάτι αντίστοιχο δεν μπορεί να ειπωθεί για τους Τούρκους.
    Τον Καρούζο δεν τον ξεχνώ ποτέ τον έχω πάντα στο μυαλό μου, φίλο και συμπαραστάτη. Είμαι σίγουρος πως και τώρα στο πλευρό μου θα τον είχα. Άλλωστε όταν τα ρίχνει στην Ευρώπη δεν το κάνει συγκρίνοντάς την με την Τουρκία. (Πολύ τυχερός να γνωρίσω το έργο του, τον διαβάζω και τον ξαναδιαβάζω χρόνια πολλά τώρα (πάνω από δύο δεκαετίες) και πάντα κάτι καινούριο που δεν το είχα σκεφτεί ανακαλύπτω σ΄αυτή τη μεγαλοφυία).
    Ούτε μια βόλτα δε μπορεί να πάει κανείς και είναι αναγκασμένος να ξαναρχίσει το κάπνισμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μήν ἀκούω τέτοια, ἐδῶ ἔκοψα ἐγώ τό τσιγάρο, ὄχι νά τό ξαναρχίσεις ἐσύ.

    Λίγες τελευταῖες παρατηρήσεις γιατί ἄνοιξα καινούργιο θέμα.
    Ἐγώ ποτέ δέν μίλησα γιά τουρκικό πολιτισμό. Μίλησα γιά πολιτισμούς τῆς εὐρύτερης Ἀνατολῆς. Εἷπα πώς καί οἱ Τοῦρκοι εἷναι νομάδες, ἐξήγησα πώς δροῦν οἱ νομάδες. Καί ἐπικέντρωσα, ἐκεῖ πού νομίζω τέλος πάντων πώς εἷναι τό ζουμί, τό πρόβλημα τῆς Δύσης. Στήν ὁποία χρωστᾶμε καί τήν ἐπιβολή στίς κοινωνίες τοῦ αὐταρχικοῦ καί συγκεντρωτικοῦ κράτους ( Χόμπς, Λοκ,...).Καί οἱ νεοφιλελεύθεροι οἱ διάδοχοι τῶν φιλελεύθερων ἄς τό βρἰζουν τό κράτος, τό μόνο πού θέλουν εἷναι νά τό κάνουν πιό ἀδυσώπητο. Θά τά ξαναποῦμε πάνω σέ αὐτά, προσεχῶς. Μέ ἀφορμή τόν Κακλαμάνη χεχεχε...
    Ὅσο γιά τήν συμπεριφορά τῆς Τουρκίας ὡς κράτους, ἔχει ἄμεση σχέση μέ τήν συμπεριφορά τῆς Ἑλλάδας ὡς κράτους χρόνια τώρα.

    Βίβα Καροῦζος ( ὅποτε νομίζεις ὅτι κολλάει βάζε κάνα ποιηματάκι)

    ΑπάντησηΔιαγραφή