Ἐπί προσωπικοῦ ( μέ ὀλίγη ἱστορία...)

Στήν ἀπό 5/5/2010 ἀνάρτησή μου ὑπῆρξε μία ἀπάντηση. Προσπαθώντας νὰ κλείσω τὸ θέμα, θὰ ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα κάνοντας μία ἀνασκόπηση στὶς ἀντιπαραθέσεις, κυρίως ἱστορικῆς φύσεως, ποὺ γεννήθηκαν στὴν πορεία, καὶ στὴν συνέχεια θὰ κλείσω μὲ τὴν ἀφορμή τῆς ἀντιπαράθεσης. Τὸ δεύτερο μέρος εἶναι καθαρὰ προσωπικὸ καὶ φυσικὸ εἶναι νὰ μὴν ἐνδιαφέρει τοὺς ὑπολοίπους ἐπισκέπτες.
Ἡ τελευταία ἀνάρτηση τοῦ φίλου, μοῦ ἐφερε στό μυαλό τόν ἀλήστου μνήμης «αὐριανισμό». Ἡ προσπάθεια ἀντιμετώπισης τοῦ "αὐριανισμοῦ" κρύβει πολλές παγίδες. Οἱ πιθανότητες μου εἶναι μικρές ἀφοῦ εἶναι σέ πολλούς γνωστοί οἱ "ὑπουλοι τρόποι ἑνός ἰντερνετικοῦ προβοκάτορα" ὅπως ἐγώ. Θά τό προσπαθήσω ὅμως.
Θά μοῦ πεῖ πάλι ὅτι παριστάνω τὸν «κύριο», τὸν ὑπεράνω; Τὸν διαβεβαιῶ δὲν παριστάνω, δὲν κάνω καμιὰ προσπάθεια.

ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΠΡΟΚΥΨΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ

Θὰ τὰ ἐπαναδιατυπώσω στὰ σκόρπια, δὲν ἔχει καὶ πολὺ νόημα, ἀφοῦ κατὰ πᾶσα πιθανότητα ἄλλα ἀντὶ ἄλλων θὰ πάρω σὰν ἀπάντηση. :

1) Δὲν τὸν ἀπεκάλεσα «δυτικόφιλο», οὔτε θεωρῶ μειωτικὸ ἕναν τέτοιο ὄρο. Τὶς ἀπόψεις ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου κριτικάρουμε, δὲν ἀσχολούμαστε μὲ τὰ πρόσωπα πού τὶς ἐκφέρουν (ἐκτὸς ἂν συκοφαντοῦν, καί προσβάλλουν σε προσωπικό ἐπίπεδο), τὸ ξέχασε; Ἡ ρήση τοῦ Κονδύλη πού εἶχα ἀναφέρει, πιθανόν νά τόν ἀφορᾶ, ἀφοῦ ἀδυνατεῖ νά ἀντιληφθεῖ τό ἀνισοβαρές τῆς σύγκρισης μεταξύ Δύσης καί Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας ἤ Ἐνδιάμεσης Περιοχῆς καί εὐρύτερης Ἀνατολῆς ἐν γένει, ὥς πρός θέματα ἐγκλημάτων, νοοτροπίας βαρβαρικῆς μέ ἐνδεικτική ἀναλογία 1000 πρός 1. Ἔτσι, ὅση κριτική καί ἄν κάνει στήν Δύση, καί ὄντως ἔχει κάνει, εἶναι ἀνούσια, μιά τρύπα στό νερό. 


2) Πότε καὶ ποῦ ὑπερασπίστηκα μὲ πάθος τὸ "αἱματοβαμμένο παρελθὸν" τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας; Ἐπειδή διαφωνῶ μέ τόν χαρακτηρισμό; ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ. Ἡ ἀλλαγὴ τῆς ἀρχικῆς διατύπωσης ὅπου ἡ «μὲ πάθος ὑπεράσπιση» μετατρέπεται στὸν πιὸ ἤπιο ὄρο «μακιγιάρισμα» ὑποδηλώνει ὑπαναχώρηση. Εἶναι ἕνα πρῶτο θετικό βῆμα.

3) Λέει πώς ἔχει πρόσβαση σὲ πρωτότυπα ἔγγραφα ἀπὸ ἀρχεῖα, γιὰ τὴν ζωὴ καὶ τὴν δράση τοῦ Βενιζέλου. Τόσο τὸ καλύτερο. Αὐτό εἶναι κάτι πολὺ εὐχάριστο. Δὲν βλέπω ὅμως νὰ τὸν διευκολύνει νὰ ἀπαντήσει. Ἀντίθετα ἀρνιέται, λέγοντας πώς ὅτι καὶ νὰ πεῖ δὲν θὰ καταλάβω. Ἤδη κατάλαβα. Οὔτε χαρακτήρισα τὸν Βενιζέλο μουσολινικό. Πλανᾶται ὅποιος μένει στούς χαρακτηρισμούς χωρίς νά μπαίνει στήν οὐσία τῶν πραγμάτων. Οὔτε γιὰ Καβάλα μίλησα. Πέταγμα τῆς μπάλας στὴν ἐξέδρα. Γιά την Μικρασιατική καταστροφή εἶπα ὅτι ὁ Βενιζέλος συνετέλεσε καταλυτικά, εἶναι ὁ βασικὸς ὑπεύθυνος, ὄχι ὁ μοναδικός. Αὐτοί πού τόν διαδέχθηκαν ὁλοκλήρωσαν τὴν καταστροφή. Ἐκτιμῶ πώς ἂν ὁ Βενιζέλος παρέμενε στήν θέση του καί δέν ἔχανε τίς ἐκλογές τὰ ἀποτελέσματα δὲν θὰ ἦταν τόσο ὀλέθρια. Παραμένει ὅμως ὁ βασικὸς ὑπεύθυνος ἐπειδὴ ἦταν ὁ πρωτεργάτης. Δηλαδὴ ὅποιος καταλογίζει τὴν βασικὴ εὐθύνη στὸν Βενιζέλο εἶναι κωνσταντινικός; Ἄκου « τὰ ἅγια τοῖς κυσί»!!! Μόλις πάει κάποιος κόντρα στὶς θέσεις τοῦ φίλου ἀμέσως νὰ τὸν ἐξοβελίσει μὲ χαρακτηρισμοὺς ἀλλὰ γιὰ τὴν οὐσία τίποτα. Εἴχαμε τοὺς συνωμοσιολόγους, εἴχαμε τοὺς παρακμιακούς, τοὺς λαθρόβιους, τώρα ἔχουμε τοὺς κωνσταντινικούς. Καὶ τοῦ κακοφαίνεται πού τὸν παρομοίασα ΕΔΩ μὲ Ἀστυνομία Σκέψης. Ἡ Διδώ Σωτηρίου, ποὺ τὰ ἔζησε στὸ πετσί της, ἔγραψε τὸ βιβλίο «Ἡ μικρασιατικὴ καταστροφὴ καὶ ἡ στρατηγική του ἰμπεριαλισμοῦ στὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο». Στὶς σελίδες τοῦ βιβλίου διατυπώνει τὴν θέση της γιὰ τὸν καταμερισμὸ τῶν εὐθυνῶν. Εἶναι ἡ Διδώ Σωτηρίου κωνσταντινικιά; ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ.
Δὲν ἀναφέρθηκα λοιπὸν σὲ τίποτα ἀπὸ τὰ παραπάνω. Ὅπως δὲν ἀναφέρθηκα στὸ σύμφωνο Βενιζέλου-Κεμάλ, τοῦ 1930, οὔτε στήν περίοδο 1928-1932 ( τελικά ἴσως ἡ ἀπροσεξία τοῦ φίλου νά δικαιολογεῖ πολλά ἀπό τά ἀτοπήματά του) ἀλλὰ σὲ συγκεκριμένες δηλώσεις τοῦ Βενιζέλου τὸ 1933 περὶ ἀνατολικῆς ὁμοσπονδίας Ἑλλάδος-Τουρκίας. Ἂς ἀνοίξει τὸ ἀρχεῖο του νὰ τὶς βρεῖ. Ἐγὼ τὶς δηλώσεις τοῦ Βενιζέλου θετικὰ τὶς ἔκρινα, ὄχι ἀρνητικά. Οἱ γενοκτονίες ποὺ διέπραξαν οἱ Τοῦρκοι ἦταν πρόσφατες καὶ ὁ Κιτσίκης ἀγέννητος. ΕΠΑΝΑΔΙΑΤΥΠΩΝΩ ΤΗΝ ΜΗ ΑΠΑΝΤΗΘΕΙΣΑ ΕΡΩΤΗΣΗ πού τὴν ἀντικατέστησε μὲ τὶς παραπάνω δικές του παρεμβολὲς τῆς προηγούμενης παραγράφου γιὰ νὰ μὴν ἀπαντήσει. Μὲ δεδομένη τὴν θέση του περὶ τῶν θεωριῶν Κιτσίκη, ποιὸ εἶναι τὸ σχόλιό του γιὰ τὶς συγκεκριμένες δηλώσεις τοῦ Βενιζέλου ποὺ παρουσίασα καὶ σὲ τί διαφέρουν ἀπὸ τὶς δηλώσεις τοῦ Παπαδόπουλου στὴν Μιλιέτ; Ἀλλὰ ξέρω, δὲν θὰ καταλάβω, καὶ γιὰ αὐτὸ ἀπάντηση γιόκ.

4) Ἡ φράση τοῦ Κιτσίκη ποὺ γιὰ τὸν φίλο ἀποτελεῖ διαστρέβλωση καὶ κακοποίηση τοῦ Τόϋνμπη εἶναι ἡ «Προβάλλει τὴν Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία ὡς πρότυπο ρωμηοσύνης καὶ ὄχι τὸ σημερινὸ κρατίδιο τῶν Ἀθηνῶν ποὺ ἱδρύθη μετὰ τὸ 1821». Ὅποιος διαβάσει ΕΔΩ ὅπου ἀμέσως ἀκολουθεῖ τὸ αὐθεντικὸ κείμενο τοῦ Τόϋνμπη, μπορεῖ ἄνετα νὰ διαπιστώσει τὸ φοβερὸ καὶ τρομερὸ μέγεθος τῆς κακοποίησης. ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΙ; ( τὴν δική του φρασεολογία χρησιμοποιῶ)

Ἄς δοῦμε τί λέει ὁ Ρήγας Βελεστινλῆς στο Σχέδιο Συντάγματος το 1797.
Ξέρω, θά κατηγορηθῶ γιά κοπτοραπτική ἀφοῦ δέν παρουσιάζω ὅλο τό Σχέδιο Συντάγματος.

«…ὅτι ὁ τύραννος σουλτάνος κατέπεσεν ὁλοτελῶς εἰς τὰς βρωμεράς θηλυμανεῖς ὀρέξεις του, ἐπερικυκλώθει ἀπὸ εὐνούχους καὶ αἱμοβόρους ἀμαθέστατους αὐλικούς, ἐλησμόνησε καὶ περιφρόνησε τὴν ἀνθρωπότητα, ἐσκληρύνθη ἡ καρδία του κατὰ τῆς ἀθωότητος καὶ, τὸ πλέον ὡραιότερον βασίλειο τοῦ κόσμου, ὅπου ἐκθειάζεται πανταχόθεν ἀπὸ τοὺς σοφούς κατήντησεν βδελυρὰν ἀναρχία, τόσον ὥστε κανένας, ὁποιασδήποτε τάξεως ἢ θρησκείας, δὲν εἶναι σίγουρος μήτε διὰ τὴν ζωήν του, μήτε διὰ τὴν τιμήν του, μήτε διὰ τὰ ὑποστατικά του…»

Θά εἶχε ἐνδιαφέρον ἄν ὁ Ρἠγας μέ τήν φράση του «τὸ πλέον ὡραιότερον βασίλειο τοῦ κόσμου, ὅπου ἐκθειάζεται πανταχόθεν ἀπὸ τοὺς σοφούς», κατά τόν φίλο μας ὑπερασπίζεται μέ πάθος, ἤ ἔστω μακιγιάρει τό αἱματοβαμμένο παρελθόν τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας και ἄν ὄχι, τί ἐννοεῖ ὁ Ρήγας καί γιατί δέν ἰσχύει τό ἴδιο γιά τόν Κιτσίκη;

Δὲν ἀπάντησε στὸ ἐρώτημα γιατί ἔβαλε κείμενο τοῦ Viscount Bryce καὶ ἔγραψε ὅτι εἶναι τοῦ Τόϋνμπη. Ἔκανε λάθος ναὶ ἢ ὄχι; Καὶ ἂν ναὶ γιατί δὲν τὸ διορθώνει; ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ. Τὸ βιβλίο «The murderous tyranny of the Turks», σὲ ποιὸ σημεῖο ἀντικρούει τοὺς ἰσχυρισμούς μου, ἀφοῦ ἐγὼ ποτὲ δὲν ἀμφισβήτησα τὶς βαρβαρότητες καὶ τὶς γενοκτονίες τῶν Τούρκων, ἁπλὰ ἀπονέμω σὲ ἄλλους τὰ πρωτεῖα; ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ. Καμιὰ σχέση μὲ ὅσα γράφει ὁ Κιτσίκης γιὰ τὸν Τόϋνμπη καί γιά τήν Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία, ἐξ’ ἄλλου καὶ ὁ Κιτσίκης ἔχει πάμπολλες φορὲς ἀναφερθεῖ στὶς γενοκτονίες τῶν Τούρκων. Δημιουργεῖ ἐντυπώσεις ὁ φίλος; Τὸ γιατί χρησιμοποιεῖ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ 2 ἀπὸ τὰ λιγώτερα ἀντιπροσωπευτικὰ ἔργα τοῦ Τόϋνμπη, θὰ τὸ δοῦμε σὲ μελλοντικὲς ἀναρτήσεις μὲ ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Τόϋνμπη «ΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑΣ –Μία μελέτη ἐπαφῆς τῶν πολιτισμῶν», γραμμένο τὸ 1922. Δὲν χρειάζεται νὰ τὸ παραγγείλλει στὸ διαδίκτυο, κυκλοφορεῖ στὰ ἑλληνικὰ βιβλιοπωλεῖα, ἐκδόσεις UNIVERSITY STUDIO PRESS Θεσσαλονίκη 2007. Κάτι λοιπὸν ποὺ χρήζει ἀπαντήσεως, πλὴν τοῦ ὅτι τοποθετήθηκε κείμενο τοῦ Viscount Bryce ὡς κείμενο τοῦ Τόϋνμπη, δὲν ἀναφέρεται ἀπὸ τὸν φίλο, ὅτι ὁ τίτλος «The murderous tyranny of the Turks» ἀποτελεῖ μεταφορὰ φράσης τῆς διακοίνωσης τῶν συμμάχων πρὸς τὸν Ἀμερικάνο πρόεδρο Οὐῒλσον ( φαίνεται καὶ ἀπὸ τὸ τμῆμα τῆς διακοίνωσης στὴν 3η σελίδα). Ὁ Τόϋνμπη κάνει μία περιληπτικὴ ἀνασκόπηση τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας καὶ ἐπικεντρώνει κυρίως στὴν περίοδο τῶν Νεοτούρκων, ἀναλύοντας τὴν στάση καὶ τὶς σχέσεις τῆς ἐπίσημης Τουρκίας μὲ τοὺς συμμάχους λίγο πρὶν ἀπὸ τὸν Α Π.Π. μέχρι τὸ 1917 ποὺ ἐξεδόθη τὸ βιβλίο. Ὁ Τόϋνμπη τὰ ἑπόμενα χρόνια μετανιώνει γιὰ τὶς θέσεις ποὺ ἀνέπτυξε γιὰ λόγους προπαγάνδας σὰν ὑπάλληλος τοῦ Foreign Office σχετικὰ μὲ τὴν Τουρκία τὴν ἐποχὴ τοῦ πολέμου. Ὁ ἑπόμενος σύνδεσμος - ἀρκετά ἐκτεταμένος εἶναι ἀλήθεια - ἔχει ἐνδιαφέρον: http://davidderrick.wordpress.com/2007/06/09/toynbee-turkey-and-armenia-4/ Στο τέλος τοῦ βιβλίου «ΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑΣ –Μιά μελέτη επαφῆς τῶν πολιτισμῶν», ὁ Τόϋνμπη παραθέτει ἕνα μεγάλο κατάλογο βιβλίων ἀνά κεφάλαιο, γιά ἐκτενέστερη μελέτη. Στό κεφάλαιο 8, μέ τίτλο «Νέα γεγονότα, παλαιές απόψεις», στήν ἑνότητα «ἡ προκατάληψη της Δύσης» παραθέτει τό βιβλίο «The murderous tyranny of the Turks» ( London, 1917, Hodder & Stoughton.) καί συμπληρώνει: [ An example-perhaps not worse than the average- of the wrong attitude towards the ‘Eastern Question’ ].Κάτι μοῦ λέει ὅτι ὁ σύνδεσμος πού γεμίζει τὸν φίλο μὲ τόση σιγουριά, θὰ εἶναι ἄνευ περιεχομένου μόλις μελλοντικά βάλω κείμενο ἀπὸ «ΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑΣ –Μία μελέτη ἐπαφῆς τῶν πολιτισμῶν» τοῦ πρυτάνεως τῶν ἱστορικῶν, τοῦ σύγχρονου Θουκυδίδη, Ἄρνολντ Τόϋνμπη. Ἐκτός ἀπό Τόϋνμπη ἄς ἀρχίσει νά διαβάζει καί Ρήγα Βελεστινλῆ.

5) Ἀφοῦ ἐξακολουθεῖ νά τοῦ ἀρέσει ἡ ὁμιλία τοῦ Κιτσίκη γιά τον Περικλῆ Γιαννόπουλο, ἄς ἐπιδοθῶ πάλι σε κοπτοραπτική, γιά νά τοῦ ἐξηγήσω τόν λόγο πού ἀναφέρθηκα. Βάζω ὅμως καί τόν σύνδεσμο μπάς καί τήν γλυτώσω τήν κατσάδα (Κιτσίκης γιά Γιαννόπουλο )

«… Ο ΑΡΧΑΙΟΛΑΤΡΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ, ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ, ΟΘΩΜΑΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΦΡΑΓΚΙΚΟ ΤΟΥ ΜΙΣΟΣ

Ὅμως ὁ ἀναμφισβήτητα ἀρχαιολάτρης Γιαννόπουλος δὲν ἀποκλείει καμμία περίοδο τῆς ἑλληνικῆς Ἱστορίας! Δὲν εἶναι οὔτε ἀντιορθόδοξος, οὔτε ἀντιβυζαντινός, οὔτε κάν ἀντιοθωμανός. Δὲν νοεῖται ὁ Ἕλλην νὰ ὑπῆρξε ποτὲ δοῦλος καὶ στὴν ἀφάνεια τῆς Ἱστορίας. Μόνον ὁ ἐχθρός του ἑλληνισμοῦ δύναται νὰ ἰσχυρισθῆ ὅτι ὁ Ἕλλην ἐγνώρισε 400 χρόνια τουρκικῆς σκλαβιᾶς. Ὡς ἄρχων τοῦ κόσμου, ὁ Ἕλλην ὑπῆρξε πάντα ἐλεύθερος καὶ στὴν προχριστιανικὴ Ρώμη καὶ στὸ μεταχριστιανικὸ Βυζάντιο καὶ στὴν Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία! Ὁ ἑλληνισμὸς ἐκινδύνευσε μόνον μετὰ τὸ 1821, μὲ τὴν ἐπιβολὴ τῆς Δύσεως, τῆς Εὐρώπης, τῶν βαρβάρων Φράγκων ἀπὸ τὸ Παρίσι, τὸ Λονδῖνο καὶ ἀργότερα ἀπὸ τὴν Οὐασιγκτώνα…»
Πραγματικά ὁμιλία νενέκου(!!!). Ἕνα δεύτερο καλό βῆμα εἶναι ὅτι ὁ φίλος περιορίζεται πλέον και γράφει «νενεκίστικο» ( πιό λογοτεχνικό) ρόλο ἀντί γιά «προδοτικό» (ἄμεση καί βαριά κουβέντα πού θέλει κότσια καί πραγματικά στοιχεῖα νά τήν άρθρώσεις) ρόλο.

Ἀφοῦ λοιπόν τοῦ ἄρεσε τοῦ φίλου μας τό κείμενο τοῦ Κιτσίκη γιά τόν Περικλῆ Γιαννόπουλο ( στό ὁποῖο περιλαμβάνεται τό παραπάνω ἀπόσπασμα), γιατί ἐνοχλήθηκεμέ τήν φράση τοῦ Κιτσίκη γιά τόν Τόϋνμπη;

6) Δικαίωμά του λοιπὸν νὰ θεωρεῖ τὸν Κιτσίκη ( μέλος τῆς Βασιλικῆς Ἀκαδημίας τοῦ Καναδᾶ καὶ ὄχι μόνο), ἀστοιχείωτο ( τὴν ἐργογραφία του τὴν ξεπέρασε εὔκολα, ὅπως καὶ τὸ βιογραφικό του). Γράφει πώς πῆρε βιβλία του ἀπὸ τὴν "Ἑστία", τά μελέτησε συτηματικά καὶ κατάλαβε περὶ τίνος διαστρεβλωτῆ πρόκειται. Δὲν ὑπάρχει τέτοια περίπτωση. Ὁ φίλος ἢ δὲν προσέχει τί διαβάζει, ἢ ἔκανε λάθος καὶ ἀγόρασε ἄλλα βιβλία. Δικαίωμά του νὰ τὸν θεωρεῖ χουντικὸ καὶ σύμβουλο τοῦ Παπαδόπουλου ( ἀκόμα δὲν κατάλαβα ἀπὸ ποῦ προκύπτει ὅτι ἦταν χουντικός ἤ σύμβουλός του). Οὔτε στοὺς συνδέσμους τοῦ Ἄρδην ποὺ δόθηκαν βρῆκα κάποια πηγὴ πού νὰ πιστοποιεῖ περὶ συμβούλου τῆς χούντας, οὔτε ἔστω σὰν ἄποψη τοῦ ἀρθρογράφου τοῦ Ἄρδην. Τοῦ ὁποίου ἀρθρογράφου τὰ συγκεκριμένα ἄρθρα εἶναι στόν ἀέρα περισσότερο καί ἀπό τὰ ἄρθρα τοῦ φίλου μας ( ἐννοεῖται πὼς τὰ συγκεκριμένα ἀποτυχημένα ἄρθρα-σαπουνόφουσκες τῆς ἰστοσελίδας τοῦ Ἄρδην δὲν τὰ χρεώνουμε στὸ Ἄρδην ποὺ εἶναι ἀξιολογώτατη ἰστοσελίδα, ἀλλὰ στὸν συγγραφέα τους). Μεγαλύτερη παπαριὰ ἀπὸ τὸ ὅτι ὁ Κιτσίκης δικαιώνει τὶς διεκδικήσεις τῶν Τούρκων ἐπὶ τοῦ ἑλληνικοῦ χώρου δὲν ἔχω ξανακούσει. Μιλᾶμε γιὰ φοβερὴ τεκμηρίωση, λογικὰ ἅλματα ἀτελείωτα. Τεκμηρίωση καί «προφανῆ» συμπεράσματα ἀνάλογα τῶν ἀκολούθων ἰσχυρισμῶν (τοὺς ξαναγράφω νὰ ἐμπεδωθοῦν): ὁ Νίτσε ἔγραψε γιὰ τὸν ὑπεράνθρωπο, ὁ Χίτλερ ἐπηρεάσθηκε ἀπὸ τὴν θεωρία τοῦ Ὑπερανθρώπου, ἄρα ὁ Νίτσε εἶναι ὁ προάγγελος τοῦ ναζισμοῦ. Κάτι σὰν πνευματικὸς πατέρας, ὅπως καὶ ὁ Κιτσίκης τῆς Χούντας κατὰ τὸ συγκεκριμένο ἄρθρο τοῦ Ἄρδην. Ἢ ἀκόμα, ὁ Μουσολίνι σὰν Ἰταλὸς τρελλαινόταν νὰ τρώει μακαρονάδα καὶ ἰδιαίτερα μὲ κιμά, ἐμένα μοῦ ἀρέσει ἡ μακαρονάδα μὲ κιμά, συμπέρασμα ἐγὼ εἶμαι μουσολινικὸς καὶ καραμπινάτος φασίστας. Ἔτσι ἀποδεικνύουν, τὰ ἀναφερόμενα ἀπὸ τὸν φίλο μας ἄρθρα τοῦ Ἄρδην, ὅτι ὁ Κιτσίκης ἦταν χουντικός. Τὰ προφανῆ του συμπεράσματα, μόνο συμπεράσματα δὲν εἶναι. Εὐσεβεῖς πόθοι ἴσως. Σὰν νὰ ρωτᾶ κάποιος τὸν Πλεύρη τί γνώμη ἔχει γιὰ τὸν Ἄρη Βελουχιώτη. Ἀμφιβάλλει κανείς γιά τήν ἀξιοπιστία τῆς ἀπάντησης; Παρεμπιπτόντως, τὸ περιοδικὸ «Ἐνδιάμεση Περιοχὴ» ( βλέπω κόπηκε ὁ χαρακτηρισμὸς λαθρόβιο, πῶς αὐτό;) πωλεῖται ΜΟΝΟ σὲ 3 βιβλιοπωλεῖα στὸ κέντρο. 1) «Ἑστία»-Σόλωνος 60, 2) «Ἔσοπτρο»-στὴ Στοὰ τοῦ Βιβλίου καὶ 3) «Ἐναλλακτικὸ Βιβλιοπωλεῖο»-Θεμιστοκλέους 37, δηλαδὴ τὸ βιβλιοπωλεῖο τοῦ Καραμπελιᾶ, δηλαδὴ τοῦ Ἄρδην. Ἐγὼ πάντως τὸν Κιτσίκη δὲν τὸν εἶχα δεῖ στὸ Τηλετώρα, ἀλλά μοῦ εἶπαν ὅτι βγαίνει καμιὰ φορά στὸ High Chanell ὅταν ἔρχεται στὴν Ἑλλάδα, ἐκεῖ ποὺ ἔχει ἐκπομπὴ καὶ ὁ Καραμπελιᾶς. Ἀλλὰ καὶ παλιότερα, ὅποιος ἐμφανιζόταν στὸ Τηλετώρα ἦταν χουντικός καί πρώην σύμβουλος τοῦ Παπαδόπουλου; Ἄν ἐμφανιζόταν στά σημερινά νταβατζοκάναλα θά ἦταν καλύτερα; Γράφει ὁ φίλος: «Ἀναρωτιέται τί κατατάσσει τὸν Κιτσίκη στοὺς χουντικούς. Νὰ τοῦ ξαναπῶ, ἂν καὶ τὰ ἄρθρα τοῦ Ἄρδην θὰ ἀρκοῦσαν:
-Τὸ γεγονὸς πὼς ἦταν σύμβουλος τοῦ χουντικοῦ Παπαδόπουλου.
- Τὸ γεγονὸς πὼς ἦταν καλεσμένος γνωστοῦ χουντοκάναλου(τηλεΤώρα), ἀφοῦ μόνο αὐτοὶ δέχονταν νὰ φιλοξενήσουν ἕναν σύμβουλο τοῦ Παπαδόπουλου καὶ τοῦ Ὀζάλ». Καταλαβαίνει ὅτι δὲν στέκει λογικὰ ἡ πρότασή του; Τί ἐννοεῖ δηλαδή: τὸ Τηλετώρα ἦταν χουντοκάναλο ἐπειδὴ πῆγε ὁ χουντικὸς Κιτσίκης, ἄρα ἀφοῦ πῆγε σὲ χουντοκάναλο ἦταν χουντικός;

7) Ἡ ἀναφορά μου στὸν πατέρα τοῦ Δημήτρη Κιτσίκη, τὸν Νίκο Κιτσίκη ΕΔΩ καί ΕΔΩ, ἔγινε γιὰ νὰ διατυπωθεῖ ἡ ἐρώτηση « πῶς εἶναι δυνατὸν κάποιος νὰ εἶναι σύμβουλος τῆς χούντας καὶ ὁ 80χρονος πατέρας του νὰ εἶναι ἔγκλειστος στὴν Γυάρο». Ὁ φίλος ἔβαλε μόνο τοὺς συνδέσμους, ξεχνώντας τὸ βασικὸ ἐρώτημα ποὺ τοὺς συνόδευε. Θὰ τοῦ ξέφυγε. Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΜΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ.

8) Τὸ ΝΠΔΔ πρὸς τιμὴν τοῦ Δημήτρη Κιτσίκη τὸ ἀνέφερα, διότι θεωρῶ πώς ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἡ Ἑλληνικὴ Δημοκρατία συστήνει ἵδρυμα πρὸς τιμὴν του ( ναὶ ἐγὼ ἔτσι τὸ ἀντιλαμβάνομαι), αὐτὸς ἀποκλείεται νὰ εἶναι προδότης. Αὐτὴ ἦταν ἡ κατηγορία ποὺ ἀπηύθυνε ὁ φίλος, αὐτὴν ἀντικρούω μὲ τὴν ἀναφορὰ στὸ ἵδρυμα. Ξαναρωτάω λοιπόν. ΘΑ ΕΔΙΝΕ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΙΔΡΥΜΑ ΝΠΔΔ ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΡΟΔΟΤΗ; Ἀπὸ ὅλο τὸν σύνδεσμο μὲ τὸ βιογραφικὸ μόνο αὐτὸ πρόσεξε; Δὲν ἀντιλαμβάνομαι τὸ νόημα τῆς ἀναφορᾶς στὸ ἵδρυμα Κων. Μητσοτάκη. Κανεὶς δὲν ἰσχυρίσθηκε ὅτι ὁ Μητσοτάκης εἶναι προδότης.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ ΚΑΙ ΕΠΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

Τέλος πάντων, στὸ κάτω κάτω ὁ καθένας σὲ τέτοια θέματα σὰν τὰ παραπάνω, μπορεῖ νὰ ἔχει τὴν γνώμη του. Ποτὲ δὲν μὲ πείραξε ἡ διαφορετικὴ γνώμη ἀρκεῖ νὰ μὴν συνδυάζεται μὲ διαστρεβλώσεις καὶ εἰρωνικούς, χλευαστικοὺς χαρακτηρισμούς, γιὰ αὐτὸν ποὺ τὴν ἐκφέρει. Ἀφήνω καὶ τοὺς χλευασμοὺς στὴν ἄκρη. Κάνει ὅτι δὲν καταλαβαίνει πώς ὅταν τὸν κατηγόρησα γιὰ ὑβριστὴ δὲν ἀναφέρθηκα στὶς, γιὰ μένα, ἀστήρικτες θέσεις του, ἀλλὰ γιατί μὲ εἶπε ΨΕΥΤΗ, ὅτι ΑΠΟΚΡΥΠΤΩ, καὶ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΤΗΣ. Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει ἡ γνώμη τοῦ φίλου γιὰ τὸν Κιτσίκη, γιὰ τὸν ἄλφα, τὸν βήτα , γιὰ ὁποιονδήποτε. Ἂς τὸν χαρακτηρίζει ὅπως θέλει. Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ὅμως πού μοῦ καταλογίζει ὅτι ΑΠΟΚΡΥΠΤΩ τὸν, κατ’ αὐτόν, προδοτικὸ ρόλο του, τὸ ζήτημα γίνεται προσωπικό. Δὲν ἀντιλαμβάνεται ὅτι ἡ ἀνάρτησή μου αὐτὸ εἶχε σὰν ἀφορμή; Τοὺς προσωπικοὺς χαρακτηρισμοὺς καὶ ἐπιθέσεις , τοὺς ἔχω ἤδη ρητὰ ἀναφέρει. Γιατί ἀποκλείει νά μήν ἀντιλαμβάνομαι τήν κατ’ αὐτόν κακοποίηση τοῦ Τόϋνμπη ἀπό τον Κιτσίκη ἤ ,τήν κατά τόν φίλο μας πάλι, χουντική προϋπηρεσία του; Δὲν ἀπάντησε , καὶ δὲν θὰ ἀπαντήσει. Δηλαδή καί ὅλα τὰ προηγούμενα πού ἰσχυρίζεται γιὰ τὸν Κιτσίκη νὰ ἰσχύουνε, καὶ χίλια δυὸ ἀκόμα, δηλαδή ἐγὼ νὰ κάνω λάθος, ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΟΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΩ ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΠΕΚΡΥΨΑ; ΞΑΝΑΡΩΤΑΩ , ΟΙ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ μὲ κείμενα τοῦ Κιτσίκη ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΝ , ΜΕ ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΣΜΟΥ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΩ ΓΙΑ ΚΙΤΣΙΚΗ, ΒΕΝΙΖΕΛΟ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΤΟΣΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ; Ἀπὸ ποῦ προκύπτει ὅτι ἐγὼ ἰσχυρίσθηκα πώς παρουσιάζω τὴν ἰδεολογία του; Μὰ ἡ ἀπάντηση εἶναι ἁπλή. Ἀπὸ πουθενὰ δὲν προκύπτει, ἁπλὰ ὁ φίλος πετάει τὴν μπάλα ὄχι στὴν ἐξέδρα, ἀλλὰ ἔξω ἀπὸ τὸ γήπεδο. ΤΟ ΟΥΣΙΩΔΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΑΠΟΔΙΔΕΙ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ ΑΠΟΚΡΥΨΗΣ.

Τοῦ ἀπέδειξα (σχόλιο 5-σύνδεσμοι, 23/2/2009, 10.28 π.μ.) ὅτι ἡ κατηγορία πού μοῦ ἀπηύθυνε, πώς ὁ Κιτσίκης ἦταν σύμβουλος τοῦ Ὀζὰλ καί ἐγώ τό ἀπέκρυπτα, δέν εὐσταθοῦσε πρῶτος τὸ εἶχα παρουσιάσει. ΑΡΑ Η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΨΕΥΔΗΣ. ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΓΑΡΓΑΡΑ. Θὰ συνεχίσει νά τό κάνει γαργάρα; Νομίζω πώς ναί. Τό ἤξερε λοιπόν ἀπό τίς 23/2/2009, ἀλλά τώρα ἀποφάσισε νά τό ἀξιοποιήσει. Ἄβυσσος ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου.

Ἡ βασικὴ ἐπιχειρηματολογία του στηρίζεται στὸ ὅτι ἐγὼ ἔκανα τὴν ἀρχὴ βάζοντας τὸ gadget. Ψέμμα, ἡ ἀρχὴ εἶναι δικιά του καὶ τὸ ξέρει. Με ἀφορμή αὐτόν μπῆκε τό gadget, σὰν ἀπάντηση στὰ σχόλια, καὶ στὶς σπόντες. Μπηχτές μὲ «ἀνώνυμο» προορισμὸ γιὰ τὴν ὁποία σφυρίζει ἀδιάφορα. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ γράφτηκε τὸ καθόλου φωτογραφικὸ ὅπως φαίνεται παρακάτω gadget. Ἦταν γραμμένο ὡς ἑξῆς: «Οἱ προτεινόμενες κατωτέρω ἰστοσελίδες καὶ ἱστολόγια δὲν σημαίνει ὅτι κατ' ἀνάγκην προτείνονται ἐπειδὴ τὸ περιεχόμενό τους καὶ οἱ ἀπόψεις πού ἐκφράζονται μὲ βρίσκουν ἀπόλυτα σύμφωνο. Μιὰ ἐπὶ μέρους διαφωνία ἰσοφαρίζεται, ὑπερκαλύπτεται ἀκόμη, ἂν ἐκφράζεται μὲ εὐγένεια, ἐντιμότητα καὶ ἦθος, τὰ ὁποῖα εἶναι ἀδιαπραγμάτευτα. Ἐξυπακούεται, πώς ἂν στὴν πορεία διαπιστώνεται σὲ κάποιο ἀπὸ τὰ προτεινόμενα ἱστολόγια καὶ ἰστοσελίδες ἔλλειψη εὐγένειας Ἢ ἐντιμότητας Ἢ ἤθους , τὸ ἰστολόγιο αὐτὸ ἐπὶ τόπου θὰ ἀπομακρύνεται.» Λιγόλογο καὶ σαφὲς καὶ καθόλου δηλητηριῶδες. Εἶναι δυνατόν νά θεωρηθεῖ φωτογραφικό; Μέ τίποτα. Μόνο ὅποιος ἔχει τήν μύγα καί μυγιάζεται μπορεῖ νά θεωρήσει ὅτι τόν φωτογραφίζω. Καί γι' αὐτόν μπῆκε. Τὸ gadget ἀναφερόταν σὲ ἔλλειψη εἴτε ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ, εἴτε ΗΘΟΥΣ, εἴτε ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΟΣ . Σταδιακὰ ὁ φίλος ἔχασε τήν ἐπαφή καὶ μέ τὰ 3 μὲ τὴν προαναφερθεῖσα σειρά. Ὡς ἑξῆς:

Α) Ἀφορμὴ γιὰ τὸ φοβερὸ καὶ τρομερὸ gadget ἦταν κάποιοι χαρακτηρισμοί, «κατάντια ὠρισμένων» πού ἔφτασαν στὸν «πάτο τοῦ ἐξευτελισμοῦ», «γιὰ κάποιους πού παίρνουν βιβλία ἀπὸ τὰ καλάθια τῶν καθέτων τῆς Ἱπποκράτους», ἀναφορὰ σὲ «ψαγμένους», στὴν ἀνάρτηση τῆς 26/3/2010( περιλαμβανομένων τῶν σχολίων) , χαρακτηρισμοί τούς ὁποίους ἔκρινα ΑΓΕΝΕΙΣ γιὰ τὸ πρόσωπό μου. Αὐτὸς λοιπόν, παρὰ τὸ ὅτι στο παρελθόν εἴχαμε πεῖ ὅτι δὲν θὰ ξανασυζητήσουμε, ἤρξατο χειρῶν ἀδίκων. Μπροστὰ στὰ δικά του, τὸ «ψώνιο», τὸ «ἀνεγκέφαλος» καὶ τὸ «ξερόλας» τὸν πείραξαν τὸν φίλο μας καί τοῦ φάνηκαν ὀχετὸς ( μιλᾶμε γιὰ δημιουργία ἐντυπώσεων, ἀντιστροφὴ τῆς πραγματικότητας). Γιὰ μένα εἶναι προφανές, θὰ φανεῖ παρακάτω, ὅτι οἱ ἀνωτέρω χαρακτηρισμοί του δὲν ἀναφέρονται σὲ συγγραφεῖς, ὅπως ἰσχυρίσθηκε, ἀλλὰ σὲ ἀναγνῶστες. Κακῶς βιάστηκε νὰ ἰσχυριστεῖ μὲ ἀπόσπασμα ποὺ παρέθεσε, ὅτι ἐγὼ τὸ πῆρα προσωπικά, ἀναλαμβάνοντας τάχα ρόλο ὑπερασπιστῆ τοῦ Κιτσίκη. Γνωριζόμαστε καὶ καταλαβαινόμαστε. Δὲν μὲ τσίμπησε καμιὰ μύγα, οὔτε ἐνεργῶ ὡς δικηγόρος κανενός. Διότι στὴν πρώτη του ἀνάρτηση δὲν μὲ ἐνόχλησε τὸ ἀπόσπασμα ποὺ ἐπέλεξε νὰ ἐπικαλεστεῖ, ἀφοῦ ἐκτὸς ἀπὸ τὶς καθόλα σεβαστές ἀπόψεις του, ἔχει καὶ συγκεκριμένους χαρακτηρισμοὺς ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ, ποὺ αὐτοὺς ἐγὼ θεωρῶ ὅτι ἀπευθύνει σκόπιμα σὲ ἐμένα. Τὰ σχόλια δὲν κρίνονται; Ἰδού:

i)… ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ/ΕΞΩΡΑΙΖΟΥΝ/ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΦΑΝΟΥΣ ΑΓΡΙΟΤΗΤΑΣ "ΟΘΩΜΑΝΙΚΟ ΔΕΣΠΟΤΙΣΜΟ"! ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΙΡΑΓΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΚΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΛΑΓΝΟΙ… ( ἀναφέρεται προφανῶς σὲ ἀναγνῶστες καὶ ὄχι σὲ συγγραφεῖς)

ii)…Μιλάω γιὰ τὸ φαιδρὸ καὶ ἀνιστόρητο πόνημα τῆς κ. Κουλούρη(προστάτιδος τῆς κ. Ρεπούση), τὰ ἐπιχειρήματα τοῦ ὁποίου-θέλοντας καὶ μὴ καὶ πρὸς μεγάλη κατάντιά τους- υἱοθετοῦν καὶ ἀνατολικολάγνοι λόγω τῆς προσήλωσής τους σὲ παρακμιακὰ βιβλία, τὰ ὁποῖα βρίσκουν σὲ καλάθια στὶς καθέτους τῆς Ἱπποκράτους... ( ἀναφέρεται προφανῶς σὲ ἀναγνῶστες, ἀγοραστὲς βιβλίων καὶ ὄχι σὲ συγγραφεῖς. Γιά τήν προσθήκη πού ἔκανε τελευταῖα γιά νά δικαιολογήσει τήν συγκεκριμένη φράση του, ἀναφέρομαι στά σχόλια)

iii) γιὰ τοὺς ἀποδομητὲς καὶ τοὺς θλιβεροὺς ἀπὸ σπόντα συμμάχους τοὺς τάχα μου "ψαγμένους" ἀνατολικολάγνους (αὐτὸ ναὶ ἀναφέρεται καί σὲ συγγραφεῖς, ἡ λέξη «ψαγμένος» τοῦ θυμίζει τίποτα; (ψαγμένος-σχόλιο 2 )

Μὲ τὰ παραπάνω ἀπωλέσθηκε ἡ ΕΥΓΕΝΕΙΑ καί ἀπαντῶ μέ τό gadget, γιά τούς ἔχοντες τήν μύγα.

Β) Ἀκολούθησε ἡ ἀνάρτηση στίς 24/4/2010, μέ χαρακτηρισμούς ΑΝΗΘΙΚΟΥΣ, μὲ κατηγορίες ἐπιπέδου λάσπης, περὶ ἀπόκρυψης ἀπὸ ἐμένα στοιχείων, προδοτικοῦ ρόλου, συκοφάντησης τῆς Ἑλλάδος καὶ τοῦ ἱστορικοῦ παρελθόντος της. Ἡ προηγούμενη ἀνάρτηση θά μποροῦσε νά θεωρηθεῖ σάν προϊόν κάποιου ἀπωθημένου τοῦ παρελθόντος, αὐτή ἐδῶ ὅμως εἶναι χτύπημα κάτω ἀπό τή μέση, πισώπλατο, ἀπαράδεκτο. Παρά τά βαρειά του λόγια δέν ἀπαντῶ.
Γ) Ἀκολούθησε ἄλλη μία ἀνάρτηση, 4/5/2010, στήν ὁποία ἔχει ἀνάλογες προσβλητικές ἀναφορές ( γιά ψεῦτες ὀπαδούς), αὐτή την ἀνάρτηση δέν τήν ἀναφέρει καθόλου, ἡ τρίτη κατά σειρά. Στην συνεχιζόμενη πρόκληση ἀπαντῶ με την ἀνάρτηση στίς 5/5/2010. Στίς δύο τελευταῖες ἀναρτήσεις ἐπιδίδεται σέ κοπτοραπτική ἐπιπέδου ὑψηλοῦ, σεμιναρίου, καί κατόπιν χαρακτηρίζει ἐμένα γιά κοπτοράπτη!!!

Δ) Στίς 7/5/2010 ἄν καί μποροῦσε νά δείξει τήν ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ του, ἐπέλεξε νὰ μὴν ἀπαντήσει σὲ ὅσα σαφῆ ἐρωτήματα τοῦ ἔθεσα, προτιμώντας νὰ τὰ ἀντικαταστήσει μὲ ἐρωτήματα παράπλευρα καί γενικεύσεις. Μάλιστα καταλογίζοντάς μου ὅτι κάνω κοπτοραπτική, ὀργιάζει στὸ νὰ παίρνει σκόρπιες λέξεις καὶ φράσεις ἀπό τά γραφόμενά μου, γιὰ νὰ μὲ κατηγορήσει γιὰ ὀχετό.

ΣΥΝΟΛΙΚΑ 4 ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ, ( ΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΚΑΛΕΙΤΑΙ) ΟΣΟ ΑΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝ ΤΙΣ ΚΡΙΝΩ ΕΓΩ, ΑΛΛΑ ΛΟΓῼ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΩΝ ΦΡΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΥΒΡΕΩΝ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ. ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΑ ΜΕ ΤΟ GADGET, ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΑ, Ο ΦΙΛΟΣ ΣΥΝΕΧΙΣΕ, ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΑ ΕΔΩ, ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΑΠΑΝΤΩ ΤΩΡΑ.

Τί σχέση ἔχουν τώρα οἱ ἀοριστίες τοῦ παρελθόντος, ἀπὸ ἄλλον ἰστοχῶρο; Ὁ φίλος ὁμιλεῖ ὡς ἐκπρόσωπος κάποιων πού τά ἔχουν μαζί μου; Δὲν ἀντιλαμβάνομαι τά : «..ἀπὸ κατὰ συρροὴν ἰντερνετικὸ προβοκάτορα , σὲ ἄλλα fora…», «…μὲ χαρακτηριστικὴ ἀποτυχία, ἀφοῦ οἱ ὕπουλοι τρόποι του ἔχουν γίνει καιρὸ τώρα γνωστοὶ καὶ ἀρκετοὶ συζητητὲς τοὺς ἔχουν ὑποστεῖ…». Ἔχω στιγματιστεῖ σάν ὕπουλος - 5 ἤ 6 φορές μέτρησα τήν λέξη στό γραπτό του :))),- καί ἄλλα φαιδρά. Πρόκειται γιὰ λάσπη νέας ἐσοδείας; Μήπως τόν ψυχίατρο πού μοῦ πρότεινε, νά τόν ἐπισκεφτεῖ αὐτός; Τοῦ χρειάζεται περισσότερο. Ἔχει τὰ κότσια νὰ μιλήσει συγκεκριμένα καὶ μὲ ὀνόματα, νὰ ἀνοίξει ἕνα θέμα στὸ ἐν λόγῳ forum ἔστω, γιὰ νὰ δοῦμε πόσα ἀπίδια πιάνει ὁ σάκκος; Μπορῶ καὶ ἐγὼ νὰ ἀναφέρω, συγκεκριμένα ὅμως, πλεῖστα ὅσα ἀπὸ τότε. Ἐνῷ αὐτὸς ὅπως καί ὁποιοσδήποτε ἄλλος, δὲν μπορεῖ νὰ ἀρθρώσει κουβέντα. Μόνο δυὸ λόγια θὰ πῶ. Θὰ θυμᾶται πώς στὸ ἐν λόγῳ ἰστοχῶρο ὅποτε θεώρησα ὅτι κάτι μὲ ἔθιγε, ἢ μὲ ἀφοροῦσε, ζητοῦσα τὸν λόγο ἀμέσως –μέχρι παρεξηγήσεως- καὶ δὲν τὸ ἄφηνα νὰ περάσει. Ἰδιαίτερα ὅταν διαπίστωσα πώς ἡ ὅποια πλάκα ἐκεῖ ἦταν μονῆς κατεύθυνσης ( μία καὶ ἀνεφέρθη ἀπὸ τὸν φίλο ἡ ἄθλια ὕβρις(!!!) –καλὰ θὰ τρελλαθοῦμε τελείως - «ἀρσενικὴ Βασιλειάδου» ὡς στοιχεῖο εἰς βάρος μου ). Ἐγὼ τυχαίνει νὰ θεωρῶ τὴν εἰρωνία μέσα στὴν συζήτηση στοιχεῖο ἀποπροσανατολισμοῦ, ἔνδειξη ἀδυναμίας αὐτοῦ πού εἰρωνευόμενος τὴν χρησιμοποιεῖ πρῶτος, καὶ ὄχι δομικὸ της στοιχεῖο. Ἅμα ὅμως διαμαρτύρεται ,ὅταν ἀνταπαντώντας τὸν εἰρωνεύονται, τὸ θεωρῶ ἐπὶ πλέον τῆς ἀδυναμίας ἔνδειξη συμπλέγματος καὶ ἀνασφάλειας. Δικαίωμα τοῦ φίλου νὰ βλέπει φαντάσματα γιὰ «κρυμμένες ἀπαξιωτικὲς ἀναφορὲς» πρὸς τὸ πρόσωπό του. Δὲν ξέρει τί λέει. Ἕνα κι ἕνα κάνουν δύο. Ἐπί τόπου, τί ἐννοεῖ. Τελικὰ ποιὸς συνωμοσιολογεῖ ἤθελα νάξερα. Ἂν ὁ φίλος θεώρησε ὅτι θίχτηκε ἀπὸ κάτι ποὺ εἶχα πεῖ, «κρυμμένες καὶ ἀπαξιωτικὲς ἀναφορὲς» ὅπως λέει, τότε μποροῦσε νὰ μοῦ ζητήσει δημοσίως τὸν λόγο, ὅπως ἐγώ τὸ ἔχω κάνει οὐκ ὀλίγες φορές. Ἤ τουλάχιστον μποροῦσε νὰ ἀπαντήσει στὸ προσωπικὸ μήνυμα ποὺ τοῦ εἶχα στείλει στίς 2/2/2010 ζητώντας του διευκρίνιση, ἐπειδὴ ἡ συμπεριφορά του μοῦ ἔδειξε ὅτι μπορεῖ νὰ ἐνοχλήθηκε ἀπὸ κάτι. Δὲν ἀπάντησε. Δικαίωμά του καὶ αὐτό. Δέν ξανασχολήθηκα μαζί του, οὔτε ἄμεσα οὔτε ἔμμεσα. Ἐπέλεξε νά ἐπιτεθεῖ μέ τήν ἀρχική ἀνάρτηση ( καί τά σχόλιά της) στίς 26/3/2010 καί συνέχισε μέ τίς 2 πού ἀκολούθησαν. Φυσικὰ καὶ τὸ δήλωνα καὶ τὸ δηλώνω δημόσια πὼς τὸν ἐκτιμοῦσα –αὐτὸ μπορῶ νὰ τὸ πῶ καὶ τώρα, παρὰ τὴν πληθώρα ὕβρεων πού ἀπηύθυνε, τὴν ὁποία ἀποδίδω σὲ ἐκνευρισμό, γιατί νομίζω ὅτι ἔχει ἐμμονές, μπορεῖ ἰδεολογικὲς ὅπως ἴσως ἐγώ, μπορεῖ ἄλλης φύσεως πού πιθανόν νὰ ἀπαιτοῦν καὶ αὐτὲς ψυχίατρο, ἐμμονὲς ποὺ τὸν δυσκολεύουν νὰ κρίνει ψύχραιμα (τό παίζω "κύριος" τώρα, ὑπεράνω). Τὸν δυσκολεύουν ἀκόμα νὰ ἀπαντήσει σὲ ἐρωτήσεις μὲ σαφήνεια διατυπωμένες καὶ ἔτσι ὑπεκφεύγει. Αὐτὸ ὅμως δὲν σημαίνει πὼς δὲν θὰ κριθεῖ, ὄχι γιὰ τὶς θέσεις του, ἀλλὰ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΙΠΕ ΨΕΥΤΗ, ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΙΠΕ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΤΗΣ ( φράσεις ποὺ προκάλεσαν καὶ τὴν προηγούμενη ἀνάρτηση), ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΑΠΟΚΡΥΒΩ ΤΟΝ ( κατὰ τὸν φίλο) προδοτικὸ ρόλο τοῦ Κιτσίκη. Θά παραδεχτεῖ τώρα τουλάχιστον ὄτι, σε ἀντίθεση μέ τούς ἰσχυρισμούς του, εἶχα ἀναφέρει πώς εἶχε διατελέσει σύμβουλος τοῦ Ὀζάλ; ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ. Ἂν εἰδικὰ αὐτὰ τὰ τελευταῖα δὲν ἀπαντηθοῦν ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΣΑΦΗΝΕΙΑ ἔχω κάθε δικαίωμα νὰ ὁμιλῶ περὶ ΛΑΣΠΗΣ. Ἂς κάνω καὶ ἐγὼ μία διάγνωση σὰν ψυχιάτρος, ὄχι μόνο αὐτός. Ἂν δὲν ἀπαντηθοῦν ἔχω κάθε δικαίωμα νὰ ἐκτιμῶ πώς "διακατέχεται ἀπὸ ἄγχος νὰ πείσει τὸν ἑαυτὸ του πόσο πατριώτης καὶ δημοκράτης εἶναι". Στὸ κάτω κάτω ἔχω ἤδη κάνει τὴν διευκρίνιση ὅτι δὲν τὸν θεωρῶ πατριδοκάπηλο. Ἡ ψυχιατρικὴ διάγνωση πού κάνω περιέχει πολὺ λιγότερο πρόστυχα καὶ ὕπουλα λόγια ἀπὸ τὶς δικές του ἀναφορὲς «ὅτι συκοφαντῶ τήν Ἑλλάδα καί τό ἱστορικό της παρελθόν» καὶ «ὅτι ἀποκρύπτω προδοτικούς ρόλους…» ἀναφορὲς πού ἀρνεῖται νὰ ἐξηγήσει. Τώρα ποιὸς εἶναι ἡ αἰτία ποῦ χάλασε μία φιλία ἐν τῷ γεννάσθαι ἂς τὸ ἀφήσουμε καλύτερα… Ἀρκετὴ ἀτμόσφαιρα μεσημεριανάδικου δημιουργήθηκε…