Εἴσοδος τοῦ νέου ἔτους

Sweet Movie (1974) - Boat Entrance

ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑ -3 ( Ἤτοι τό Τ.Ε.Ε. μέσῳ τοῦ Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. ὡς ὀργανισμός διαλύσεως τῆς Ἑλλάδος)

...συνέχεια τῆς προηγούμενης ἀνάρτησης " ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ( Ἤτοι τό Τ.Ε.Ε. μέσῳ τοῦ Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. ὡς ὀργανισμός διαλύσεως τῆς Ἑλλάδος)-2" . Ἡ ἐπιλογή τῶν τονισμένων ἀποσπασμάτων εἶναι δική μου.


10) Λευκαδίτικος λόγος - Τρίτη 24/9/1996

(ὑπό τοῦ συνεργάτου μας Μ. Ἑπτανησίου)

Ἀπεδείξαμε ἕως τώρα, ὅτι ἐκ τῶν τριῶν προσώπων: τοῦ ἑκάστοτε Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν, τοῦ ἑκάστοτε Προέδρου τοῦ T.E.E. καὶ τοῦ ἑκάστοτε ὑπουργοῦ ΠΕΧΩΔΕ ἕκαστον πληροῖ καὶ τὶς ἰδιότητες τῶν δύο ἄλλων. Διά τῆς "οἰκοδομῆς" ἕκαστος πραγματοποιεῖ τὰ δικά του τέλη, τὰ ὁποῖα κρατικῶς συμποσοῦνται στὴν διαρκῆ καταστροφὴ τοῦ περιβάλλοντος καὶ τὸν γενικὸ ὑποβιβασμὸ τῆς κοινωνικῆς ζωῆς. Θὰ δείξομε εὐθὺς ὅτι τὰ πράγματα τελοῦνται ἀναγκαίως καὶ ὅτι δὲν μποροῦν νὰ συμβοῦν διαφορετικὰ ὑπὸ τὰ νομοθετικὰ δεδομένα τοῦ ἑλλαδικοῦ κράτους.
Μετὰ τὶς "διεθνεῖς δραστηριότητες" τοῦ TEE ποὺ περιγράψαμε στὸ προηγούμενο σημείωμά μας, κανονικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὶς αὐτονόητες διοικητικὲς ἐπιπτώσεις στὸν ἐσωτερικὸ χῶρο, μὲ τὸ κοινωνικὸ σύμπτωμα τῆς "ἀδελφότητος τῶν μηχανικῶν" δηλαδή, τὶς μεθόδους τῶν δραστηριοτήτων τους, τὴν δράση τους στὸν τύπο, τὴν ἐπίμονη προσπάθειά τους νὰ ἐπηρεάζουν τὰ πολιτιστικὰ πράγματα τῆς χώρας ἐν συνόλῳ καίτοι ἐλάχιστα νομιμοποιούμενοι πρὸς τοῦτο, ἀφοῦ τὸ Πολυτεχνεῖο δὲν εἶναι παρὰ μία ἑλληνικοῦ ἐπιπέδου τεχνικὴ σχολή, καὶ νὰ ἀνιχνεύσομε μεγεθυσμένα τὰ συμπτώματα τοῦ κοινωνικοῦ αὐτοῦ ἐμπυήματος στὴν περίπτωση τοῦ μικρόκοσμου τῆς Λευκάδος, ὅπου ἡ "ἀδελφότης" ἔχει μεταβληθεῖ σὲ "ἀδελφάτον" διοικητικῶς ἀνεξέλεγκτο καὶ ἄρα σὲ φορέα κοινωνικῆς πολιτικῆς, ὑπείκοντα σὲ εἰδικῆς σημασίας πολιτικὰ τέλη. Πρὸς συντομία τῶν πραγμάτων προκρίναμε νὰ ἀσχοληθοῦμε ἀπ’ εὐθείας μὲ τὰ "Προεδρικὰ Διατάγματα" γιὰ τὴν "ἔκδοση οἰκοδομικῶν ἀδειῶν", πράγμα, ποὺ θὰ καταστήσει πολλὰ ἀπὸ τὰ παραπάνω ἀμέσως φανερὰ καὶ θὰ μᾶς διευκολύνει στὴν συνόψιση τῶν ἐπ' αὐτῶν συμπερασμάτων.

ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑ -2 ( Ἤτοι τό Τ.Ε.Ε. μέσῳ τοῦ Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. ὡς ὀργανισμός διαλύσεως τῆς Ἑλλάδος)

...συνέχεια τῆς προηγούμενης ἀνάρτησης " ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ( Ἤτοι τό Τ.Ε.Ε. μέσῳ τοῦ Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. ὡς ὀργανισμός διαλύσεως τῆς Ἑλλάδος)-1


6) Λευκαδίτικος λόγος - Τρίτη 20/8/1996

(ὑπό τοῦ συνεργάτου μας Μ. Ἑπτανησίου)

Τὸ Πολυτεχνεῖο ἱδρύθηκε τὸ 1836 καὶ τὸ Τ.Ε.Ε. τὸ 1923. Ἡ διαφορὰ μᾶς κάνει χρόνους ὀγδόντα ἑπτά, δηλαδὴ ἕναν κοντὰ αἰώνα. Καὶ τὸ κτίριο τοῦ Πολυτεχνείου στέκεται ἐκεῖ ποὺ εἶναι ἀπὸ τὸ 1862. Ὅλες αὐτὲς τὶς πολλὲς δεκαετίες ἔβγαιναν μηχανικοί, παραδόξως ὅμως, οὐδεὶς λόγος "συνασπισμοῦ" των ὑπῆρξε. Καὶ πρόκειται ἀκριβῶς γιὰ τὶς δεκαετίες ποὺ ἡ Ἑλλάδα "ἀνεπτύσσετο" καὶ ἡ Ἀθήνα ἐλάβαινε τὴν διαμόρφωση "πρωτευούσης" τῆς χώρας. Καὶ ὄντως, εἶναι τότε ποὺ δὲν ὑπῆρχε Τ.Ε.Ε. ποὺ ἐχτίσθηκε ὅ,τι καλύτερο ὑπῆρξε στὴν Ἀθήνα. Ὅλα δηλαδὴ τὰ κτίρια, τὴν πλειονότητα τῶν ὁποίων θὰ κατέστρεφε ἀργότερα ἡ ἐργολαβικὴ μανία τῶν "συνασπισμένων" ἤδη μηχανικῶν, καί, ἐκ τῶν ὁποίων τὰ ἐλάχιστα πού ἀπομένουν χαρακτηρίζομε σήμερα διὰ νομοθετημάτων, "πολιτιστικὴ κληρονομιὰ" καὶ οἱ σύλλογοι Ἀρχιτεκτόνων σπεύδουν νὰ "συντηρήσουν"! Εἶναι βέβαια ἕνα ἐρώτημα, ἂν οἱ Κλεάνθης μὲ τὸν Καυταντζόγλου, ὁ Χάνσεν, ὁ Τσίλερ καὶ ὁ Σάουμπερτ, θὰ μποροῦσαν νὰ δημιουργήσουν ὅ,τι ἐδημιούργησαν, ἂν ἦσαν νομοθετικῶς ὑποχρεωμένοι νὰ ἀνήκουν σὲ κάποιο Τ.Ε.Ε. τοῦ ὁποίου τὰ προγράμματα "ἀναπυξιακῆς πολιτικῆς" καὶ οἱ περὶ "Πολεοδομήσεως" ἰδέες προέρχονταν ἀπὸ τὶς γκρίζες ζῶνες τῶν ὑπουργείων. Σημειωτέον ὅτι πρὶν ἀπὸ τὸ 1923 ποὺ ἱδρύθηκε τὸ Τ.Ε.Ε., καὶ ἰδίως κατὰ τὸ δεύτερο μισό τοῦ περασμένου αἰώνα, οἱ περὶ "ἀναπτύξεως" καὶ "ἐκβιομηχανίσεως" τῆς Ἑλλάδος παρόλες ἔδιναν κι ἔπαιρναν σ' ὅλα τὰ μήκη καὶ πλάτη. Κορωνίδα τῶν "προγραμμάτων" τούτων ἀπετέλεσαν τὰ Λαυρεωτικά, ποὺ ἐσυντάραξαν καὶ ἐγελοιοποίησαν τὴν Ἑλλάδα σ' ὅλον τὸν κόσμο. Δὲν ὑπῆρξε συνεπῶς ἔλλειψη "προγραμμάτων" γιὰ τὴν μὴ ὕπαρξη Τ.Ε.Ε. Πρέπει ἐπίσης νὰ ποῦμε ὅτι στὶς ἐποχὲς ποὺ συζητοῦμε ὑπῆρξε σχετικὰ μὲ τὶς νεώτερες μία εἰδοποιὸς διαφορά: ὅτι δὲν ἦταν τὸ κράτος ἀλλὰ οἱ "ἐθνικοὶ εὐεργέτες" ποὺ ἐκανόνιζαν τά τοῦ... χτισίματος. Στὴν πολιτικὴ σημασία τοῦ φαινομένου τῶν "ἐθνικῶν εὐεργετῶν", ποὺ κάθε ἄλλο παρὰ συγχρόνου νοήσεως "ἑλληνικὴ συνείδηση" εἶχαν (οἱ περισσότεροι δὲν εἶχαν πατήσει καν τὸ πόδι τους στὴν Ἑλλάδα), δὲν μποροῦμε νὰ ὑπεισέλθομε ἐδῶ (βλ. π.χ. σχετικῶς τὸ προσεχῶς ἐκδοθησόμενο βιβλίο τοῦ Γ. Κακλαμάνη: "Τὸ Ἀνατολικὸν Ζήτημα σήμερα"). Σημασία ἔχει ὅτι ἡ Ἑλλάδα ἔχτισε δύο ὁλόκληρες πρωτεύουσες, καὶ τὰ χαρακτηριστικὰ κτίριά της, χωρὶς Τ.Ε.Ε. Καὶ ἔχτιζε καλύτερα ὅταν δὲν εἶχε Τ.Ε.Ε. παρὰ μετὰ πού ἀπόκτησε.

ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑ-1 ( Ἤτοι τό Τ.Ε.Ε. μέσῳ τοῦ Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. ὡς ὀργανισμός διαλύσεως τῆς Ἑλλάδος)

...συνέχεια τῆς προηγούμενης ἀνάρτησης " Ἡ μεγάλη κεντρική γαστέρα...".
Εὐχαριστῶ τόν φίλο Γιῶργο ἀπό την Λευκάδα, πού μέ πληροφόρησε γιά τήν ὕπαρξη τοῦ ἄρθρου αὐτοῦ, καί μοῦ τό ἔστειλε. Λόγῳ τῆς μεγάλης ἔκτασης του ( δημοσιεύθηκε σὲ 17 συνέχειες στὴν ἐφημερίδα «Λευκαδίτικος Λόγος», τὸ 1996-1997), ἡ σημερινὴ ἀνάρτηση περιλαμβάνει τὰ πρῶτα 5 μέρη του, τὰ δὲ ὑπόλοιπα 12 θὰ ἀποτελέσουν τὸ περιεχόμενο μελλοντικῶν ἀναρτήσεων. Οἱ φράσεις μέ ἔντονα γράμματα εἶναι ἐπιλογή δική μου.
ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ( Ἤτοι τό Τ.Ε.Ε. μέσῳ τοῦ Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. ὡς ὀργανισμός διαλύσεως τῆς Ἑλλάδος) ( ὑπό τοῦ συνεργάτου μας Μ. Ἑπτανησίου )

1) Λευκαδίτικος λόγος -Τρίτη 16/7/1996
Στά κείμενα τοῦτα, τά ὁποῖα λόγῳ τῆς μεγάλης ἔκτασης θά ειναι σέ συνέχειες, ἐξετάζονται γιά πρώτη φορά ὁρισμένα θέματα πού ἀφοροῦν τούς πάντες. Τό σπίτι παραμένει γιά τόν ἄνθρωπο, ὅπως καί γιά κάθε ἔμβιο ὄν, ὁ ὕπατος σκοπός τῆς ζωῆς καί τό δικαίωμα. Τώρα τί θά πεῖ "σπίτι". Στά δικά μας πράγματα πρέπει νά ἔχει τήν ὑπομονή ὁ ἀναγνώστης νά παρακολουθήσει τοῦτες τίς συνέχειες μέχρι τό τέλος.
Πρόκειται νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὸ ἑξῆς ζήτημα: Πῶς γίνεται καὶ στὴν Δ/νση Π.Π.Δ.Ε. ( Πολεοδομίας-Περιβάλλοντος –Δημοσίων Ἔργων) τῆς Νομαρχιακῆς Αὐτοδιοίκησης Λευκάδος, δηλαδὴ ἀκριβῶς στὴν ὑπηρεσία ποὺ διακινεῖ ὁλόκληρη τὴν οἰκονομικὴ καὶ συνεπῶς κοινωνικὴ ζωὴ τοῦ νησιοῦ, νὰ ὑπηρετοῦν ὡς δ/ντὲς τρεῖς ξένοι;

Ἡ μεγάλη κεντρική γαστέρα...

Ἰσχύει ὅτι τό ὑπάρχον νομικό καί διοικητικό πλαίσιο τῆς χώρας ὑπῆρξε ἕνα ἐργαλεῖο καταστροφῆς της, ὑπό τήν ἔννοια ὅτι οἱ νόμοι εἴτε δέν τηροῦνται εἴτε ἐπειδή, λόγῳ τῆς φύσης τους, τηροῦνται σκοπίμως φαινομενικά καί διεστραμμένα; Ἄν ἡ ἀπάντηση στά ἀνωτέρω ἐρωτήματα εἶναι καταφατική, αὐτό σημαίνει ὅτι ἡ ἑλλαδική κρατική δομή σάν κοινή συνισταμένη τῶν παραπάνω εἶναι ἐξ ἀρχῆς αὐτοκαταστροφική καί θνησιγενής – ὅπως καί ἡ ἰδεολογία πού τήν ἐξέθρεψε -.

Γιά τό ἄν καί κατά πόσον τό Σύνταγμα καί οἱ ἀπορρέοντες νόμοι δημιουργοῦν τίς προϋποθέσεις ὕπαρξης ἑνός καθεστῶτος ὀργανωμένης, παρασιτικῆς καί διαρκοῦς έργολαβίας, οἰκοδομικῆς καί ὄχι μόνον, διασαφηνίζεται μέ μεγάλη λεπτομέρεια στό ἄρθρο μέ τίτλο: «ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑ - ἤτοι τό Τ.Ε.Ε. μέσῳ τοῦ Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. ὡς ὀργανισμός διαλύσεως τῆς Ἑλλάδας» , τό ὁποῖο ἀκολουθεῖ στίς ἑπόμενες ἀναρτήσεις, καί ἀσχολεῖται κυρίως μὲ τὸν φορέα τοῦ Τ.Ε.Ε ( Τεχνικό Ἐπιμελητήριο Ἑλλάδος), τό Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., τίς πολεοδομίες, τήν νομοθεσία καί τήν φιλοσοφία πού διέπει τήν λειτουργία τους στόν χῶρο τῆς οἰκοδομῆς καί τοῦ περιβάλλοντος. Δέν εἶναι μόνον οἱ εὐρύτερες συνέπειες τῆς στρεβλῆς λειτουργίας αὐτοῦ τοῦ οἰκοδομήματος γιά τήν χώρα καί τόν πολιτισμό της, ἀλλά καί ἡ ἐπίδραση στὴν καθημερινότητα, τίς συνήθειες καί τήν ζωή τοῦ ἁπλοῦ πολίτη, ἡ ὁποία ἀναγκαστικά περιστρέφεται γύρω ἀπό τήν ἔννοια «σπίτι» μόνο κατά ἀντιπαραγωγικό, ἀντιαισθητικό ἀλλά ἀπολύτως ἐξηγήσιμο τρόπο .

Donald Glen Vliet

Παλιοί φίλοι ἀγαπημένοι, τήν ἔκανε κι αὐτός τήν Παρασκευή 17/12/2010, ἀπρόβλεπτος, ντροπαλός καί ἀμφιλεγόμενος, ὅπως συνήθως.

Captain Beefheart – Live In Belgium 1969	Captain Beefheart – Trout mask replica

Ἡ κλωνοποίηση τοῦ καφενόβιου

Γιὰ ἑκατοντάδες χρόνια, ὅπως ἐπιβεβαιώνει σημερινὸ δημοσίευμα τοῦ περιοδικοῦ Science, [Gibbons A. Tiny time machines revisit ancient life, Science, 330 (2010) 1616], οἱ ἄνθρωποι ποὺ μελετοῦν τὴ ζωὴ στὴν ἀρχαιότητα στηρίζονται στὴ συλλογὴ στοιχείων ἀπὸ τὶς πέτρες καὶ τὰ ὀστά γιὰ νὰ ἐξάγουν συμπεράσματα γιὰ τὸ πὼς ἔμοιαζαν τὰ πλάσματα ποὺ περπάτησαν πάνω στὴ γῆ ἑκατομμύρια χρόνια πρὶν καὶ ἔχουν πλέον ἐκλείψει. Τὴν προηγούμενη δεκαετία, οἱ ἀνιχνεύσεις μὲ ἰσχυρὲς ἀκτίνες X καὶ ἡ χρήση τρισδιάστατων ὑπολογιστικῶν προτύπων, διευκόλυναν τὴν ἀνάλυση ὀστῶν, δοντιῶν, καὶ κελύφων. Ἕνα νέο εἶδος ἀνάλυσης ἦρθε ἀργότερα νὰ προστεθεῖ, ποὺ εἶναι ἱκανὸ νὰ ἀποκαλύπτει ἀνατομικὲς προσαρμογές, ποὺ τὰ ἁπλὰ σκελετικὰ στοιχεῖα δὲν μποροῦσαν νὰ παράσχουν καὶ ἐπιτάχυνε τὶς μελέτες τῆς ζωῆς στὴν ἀρχαιότητα.

Εἰκοσιτέσσερις ὧρες γιά τήν Ἀκρόπολη ( Χρῆστος Βακαλόπουλος)

Ὅλη τὴ νύχτα δὲν κοιμήθηκε, καὶ πέντε λεπτὰ πρὶν φτάσει τὸ λεωφορεῖο ἀπὸ τὴν Ξάνθη στὸ σταθμὸ Λαρίσης, ὁ ἐργάτης Λάζαρος Γεωργιάδης βυθίστηκε στὸ ἴδιο κακὸ ὄνειρο πού τάραζε τὸν ὕπνο του, κάθε βράδυ, τὶς τελευταῖες δεκαπέντε μέρες: ἡ Ἀκρόπολη σωριαζόταν ξαφνικὰ κι ἄφηνε τὴν τελευταία της πνοὴ σ’ ἕνα σύννεφο σκόνης. Μιὰ ὁμάδα τουριστῶν παρακολουθοῦσε αὐτὸ τὸ θέαμα ἀμήχανη κι ὕστερα σκόρπιζε μὲ ἀλαλαγμούς. Ὁ Λάζαρος ξύπναγε βήχοντας, λὲς καὶ ἡ ἱερὴ σκόνη τοῦ κατέστρεφε τὰ πνευμόνια. Τιναζόταν μὲ ἀγωνία, καὶ στὸν θολωμένο νοῦ του τριγύρναγε ἡ φράση «κατέβα γιὰ εἰκοσιτέσσερις ὧρες νὰ καθαρίσεις».
 
Τὴν πρώτη φορὰ πού εἶδε τὸ ὄνειρο, ὁ Λάζαρος γέλασε καὶ ξεκίνησε τὴ μέρα του πίνοντας ἕνα ποτήρι κόκκινο κρασί. Κάθε φορά πού ἔβλεπε τὸ ὄνειρο, ἡ διάθεση του κατρακυλοῦσε τὸν κατήφορο καὶ προσέθετε ποτήρια γιὰ νὰ συγκρατήσει τὸ βάρος της. Στὶς δεκαπέντε ἡμέρες ἤπιε ἕνα μπουκάλι καὶ τὸ βράδυ τὸν βρῆκε μέσα στὸ λεωφορεῖο γιὰ τὴν Ἀθήνα μισομεθυσμένο. Κρατήθηκε ξύπνιος μὲ μεγάλη προσπάθεια κι ὅταν χάραξε ἔκλεισε γιὰ μιὰ στιγμὴ τὰ μάτια μὲ ἀνακούφιση. Ὁ ἐφιάλτης ἐμφανίσθηκε καὶ πάλι, μόνο πού αὐτή τὴ φορά, ὅταν τὸν ξύπνησε ὁ ὁδηγὸς κι ἐκεῖνος πετάχτηκε πάνω μὲ ἀγωνία, ἡ φράση πού τὸν ταλαιπωροῦσε ἐδῶ καὶ δυὸ βδομάδες δὲν ἀκούστηκε. Ὁ Λάζαρος κοίταξε τὸ ρολόι του. Ἦταν ἔξι καὶ τέταρτο κι εἶχε στὴ διάθεση του εἰκοσιτέσσερις ὧρες γιὰ νὰ καθαρίσει χωρὶς νὰ ξέρει τί ἔπρεπε νὰ κάνει. Κατέβηκε ἀπὸ τὸ λεωφορεῖο καὶ ρώτησε τὸν πρῶτο ἄνθρωπο πού βρέθηκε μπροστά του πρὸς τὰ ποῦ πέφτει ἡ Ὁμόνοια. Ὁ ἄνθρωπος τοῦ ἐξήγησε κι ὁ Λάζαρος τὸν ἄκουσε προσεκτικά. Περπάτησε λίγο ἀνήσυχος πρὸς τὴν κατεύθυνση πού τοῦ εἶχαν ὑποδείξει καὶ σταμάτησε σὲ μιὰ διασταύρωση. Στὰ φανάρια δυὸ γυφτάκια καθάριζαν τὰ τζάμια τῶν αὐτοκινήτων.

Ὁ Νίτσε ὡς κριτικός τῆς κοινωνίας τοῦ χρήματος καί τοῦ κράτους

Τό παρακάτω ἄρθρο προέρχεται ἀπό τό ἱστολόγιο τοῦ Σπύρου Κουτρούλη(http://www.koutroulis-spyros.blogspot.com/)Μέ ἔντονα πλάγια γράμματα εἶναι τά ἀποσπάσματα ἀπό τό ἔργο τοῦ Νίτσε ἤ ἀπόψεις ἄλλων γιά τόν ἴδιο καί τό ἔργο του, γιά τά ὁποῖα ὑπάρχει ἐκτενής κατάλογος παραπομπῶν στό προαναφερθέν ἱστολόγιο.



Ὁ Νίτσε ὡς κριτικός τῆς κοινωνίας τοῦ χρήματος καὶ τοῦ κράτους

«Ὁ ἐκδικητικὸς τὸν λέει Νόμο,
κι ὁ τρελὸς Παιχνίδι,
Ἐπιτακτικὸ, τὸ Παιχνίδι τοῦ κόσμου,
Ἀναδύει τὸ ὂν καὶ τὴν ἐπίφαση»
Φ.ΝΙΤΣΕ

Ὁ τρόπος ποὺ ἀντιμετωπίζει ὁ Φ.Νίτσε τὴν ἀστικὴ κοινωνία, τὴν κοινωνία ποὺ θέτει ὡς ἀξιακὴ προτεραιότητα τὸ χρῆμα, καθορίζεται ἀπὸ τὴν ποιητικότητα τῆς γραφῆς του καὶ τὴν ἀπουσία συστηματικότητας στὴν σκέψη του.

Ἂν ἀναμένουμε ἀπ’ αὐτὸν τὶς ἐκτενεῖς ἀναλύσεις τῆς ἀστικῆς κοινωνίας, ποὺ συνδυάζουν διαφορετικοὺς ἐπιστημονικοὺς χώρους (ὅπως οἰκονομία, δίκαιο, ἱστορία,φιλοσοφία καὶ συχνὰ θεολογία ), σὰν αὐτὲς ποὺ συναντοῦμε στὰ ἔργα τοῦ Μὰρξ ἢ τοῦ Μ.Βέμπερ, θὰ ἀπογοητευτοῦμε. Ὁ λόγος τοῦ Νίτσε, ὑπαινικτικὸς ἢ ἀποφθεγματικὸς, περισσότερο χρησιμεύει ὡς ἔναρξη παρὰ ὡς κλείσιμο συζητήσεων. Ἡ κριτικὴ του κατευθύνεται πρὸς τὶς ἀξίες, ἀποθεμελιώνοντας τὶς ἀξιακὲς προυποθέσεις τοῦ πρώϊμου καπιταλισμοῦ, ἰδιαίτερα δὲ τὴν ἐγκόσμια ἀσκητική του δυτικοῦ χριστιανισμοῦ.